Ogrody Kinkotsu

[Haruzen]

Satoshi, Chirnharu Misja D
31/22 Zanim komendant dotarł na miejsce minęło parę minut. Parę minut bardzo niezręcznej ciszy pomiędzy ludźmi, którzy wszyscy chyba za sobą nie przepadali. W końcu jednak komendant się pojawił szybko ogarnął wzrokiem całą sytuację i wysłuchał Satoshiego.
- Rozumiem. W imieniu straży miejskiej dziękuję wam, drogi shinobi i droga kunoichi, za zajęcie się tygrysem. Następnym razem byłbym jednak wdzięczny, gdybyście powstrzymali się przed samosądami. Z tego co się dowiedziałem w pośpiechu zatrzymaliście osobę, która zdolna była skutecznie naprawić swoje szkody. Macie jednak rację, że klatki najprawdopodobniej były słabo wykonane i stanowiły tym samym zagrożenie. Zbadamy tę sprawę. Zajmę się też potencjalną opieszałością moich ludzi, jakkolwiek jeszcze piętnaście minut temu słyszałem, że festyn był niezagrożony. Uważam więc, że czas reakcji mieścił się w normie. Ponownie dziękuję wam za szybką reakcję oraz trzymanie ręki na pulsie, jednak zalecam mniejszą porywczość. Oto wasze wynagrodzenie za poświęcony czas, którego nie chcę zabierać jeszcze więcej, niż to uczyniłem. Pan natomiast - tutaj skierował swoje słowa do prowadzącego zwierzyniec - niech zabezpieczy porządnie wszystkie klatki ze zwierzętami. Nie chcemy, żeby znów uciekły. Następnie uda się pan z nami.

Misja D zakończona sukcesem

[Satoshi]

Uff, wreszcie koniec tej kuriozalnej sytuacji. Satoshi podziękował komendantowi za wysłuchanie i pożegnał się grzecznie, odchodząc z poczuciem, że w końcu ktoś, kto wie na czym polega praca strażnika, weźmie się za tą sprawę. Oczywiście sprawę zgłosi i tak i tak. Choćby po to, by została ona odnotowana w jakimś rejestrze, lub przekazana komuś wyżej do wiadomości. Złość powoli zaczęła ulatywać z Sabaku. Jak zawsze dał się ponieść emocjom, ale wciąż twierdził, ze jego gniew był słuszny. Odwrócił się do dreptającej za nim kunoichi i powiedział - Dzięki bardzo za pomoc. Myślałem, że mnie tam coś rozsadzi od tej ich głupoty... Swoją drogą, trzeba było go tym batem smagnąć jak on te zwierzęta. - Satoshi sprawdził, czy znajdują się już wystarczająco daleko od strażników, po czym dodał: - Idę od razu napisać raport o tym całym zajściu, tak wiem, służbista ze mnie, ale lepiej żeby to gdzieś było odnotowane póki jeszcze pamięć świeża - odwrócił się i ruszył pędem w kierunku siedziby rodu Sabaku, mając nadzieję, że Chirinharu ruszy za nim.

z/T

[Chirinharu]

Po całej szalonej i w zasadzie niezrozumiałej sytuacji, dziewczyna odetchnęła z ulgą. To już koniec, koniec cyrku, zarówno tego ze zwierzętami, treserem jak i strażnikami. Wreszcie, na koniec przyszedł ktoś kompetentny i zajął się sprawą. Cały czas jednak nurtowała ją jedna kwestia, a mianowicie: co teraz stanie się ze zwierzętami? Przecież nie mogą ich zabić. Trzeba je wypuścić, zająć się nimi. Swoje już wycierpiały. Z rozmyślań wyrwał ją głos Satoshiego, ucieszyła się że chłopak nie zapomniał się pożegnać.
- Idź, powiedz im, że jak będą czegoś potrzebować chętnie złożę zeznania. I koniecznie upewnij się, że zwierzętom nic nie będzie! - rzuciła patrząc jak chłopak odchodzi. Liczyła, że jeszcze kiedyś się spotkają, może szybciej niż później, byłoby miło. Przez chwilę nawet chciała iść z nim jednak uznała, że sam sobie poradzi, tym bardziej, że to głównie z nim rozmawiali strażnicy. Postanowiła więc udać się w swoją stronę, tam gdzie poniosą ją nogi.
Z / T

[Shinsu]

Poprzedni temat: https://shinobiwar.pl/viewtopic. ... 44#p179244

Po opuszczeniu wioski nazwanej na cześć jednego z najsilniejszych przedstawicieli rodu Sabaku obecnych czasów Shinsu udał się do stolicy prowincji. Zgodnie z instrukcjami, jakie dostał od Satoshiego droga była dosyć prosta do odnalezienia, nie zmitrężył więc zbyt wiele czasu na podróży w to miejsce. Po dotarciu i znalezieniu zakwaterowania udał się na zwiedzanie osady, w której znalazł całkiem przyjemny ogród dający ochłodę od upałów dzięki licznym fontannom oraz wysokim drzewom dającym cień. Ogród ten od razu stał się ulubionym miejscem spędzania czasu Douhita, który przesiadywał tutaj więcej, niż zwiedzał stolicę prowincji. Gdy tak siedział i popijał piwo rozmyślać zaczął, że jeśli nie znajdzie sobie jakiejś fuchy, to niedługo jego oszczędności mogą mu się skończyć.

  Ukryty tekst

[Nana]

Misja D
Shinsu
post 1 Shinsu dotarł do stolicy bez większych przeszkód. Czy szukał przygody? Kto wie. Na pewno pieniędzy. Tych nigdy nie było za mało. W końcu życie samo w sobie było drogie. Nie wspominając już o wydatkach Shinobi. Ceny w sklepach rosły, a wynagrodzenie często było niewystarczające.
Kiedy przechadzał się przez piękny ogród jego oczom ukazała się młoda dziewczyna. Byli pewnie równieśnikami. Stała pod jednym z drzew rozglądając się we wszystkie strony.
- Łapko! - Wołała z trudem przełykając ślinę. Dopiero kiedy Shinsu znalazł się trochę bliżej mógł dostrzec podpuchnięte, czerwone powieki i szkliste oczy. Płakała? - Łapko gdzie jesteś?! - Krzyczała dalej chodząc od jednego z drzew do drugiego. Wydawała się bezsilna i zagubiona. Kilku przechodniów spojrzało na nią podejrzliwie, jednak nikt nie raczył zapytać co się stało. Była raczej niska, o orzechowych włosach i oczach w tym samym kolorze. Shinsu stanął przed dylematem. Zamierzał zapytać nieznajomą co się stało i pewnie narazić się na utratę cennego czasu czy ruszyć dalej, prosto w stronę pobliskiej karczmy? We all will see.

Wygląd nieznajomej
kolor - ???

[Shinsu]

Spokojny dzień spędzany przez Shinsu'a na opierniczaniu się i nic nie robieniu w ciszy i spokoju zakłócony został przez dziewczynę szukającą swojego zwierzątka. No, w każdym razie Shinsu podejrzewał, że chodzi o jakieś zwierzątko, gdyż nazwanie Łatką córki było by dosyć drastycznym sposobem zniszczenia dziecku życia. Choć w sumie na myśl przyszło Douhitowi kilka sytuacji, podczas których osoba nazywająca w ten sposób dziecko mogłaby podjąć taką decyzję. A jeszcze gdyby Łatką okazał się jakiś chłopiec... no to pewnie trzeba by szukać drzewa z wisielcem, bo Shinsu z takim imieniem by się chyba powiesił.

Dziewczyna widać dosyć przywiązana była do zwierzaka (bo taką hipotezę roboczą przyjął Shinsu), gdyż można było zauważyć, że jej oczy wilgotne są od łez - widok ten ujął chłopaka za serce. a że była dosyć ładna postanowił, że zainteresuje się jej problemem, choć na ogół nie wychodził z inicjatywą - "Cześć. Widzę, że potrzebujesz pomocy. Co Ci uciekło?" - zapytał podchodząc do kobiety.

  Ukryty tekst

[Nana]

Misja D
Shinsu
post 3 Shinsu nie był pozbawiony uczuć. Wręcz przeciwnie. Widząc zapłakaną i zagubioną dziewczynę nie zawahał się, żeby ruszyć jej z pomocą. Nie każdy by tak postąpił, zwłaszcza w dzisiejszych czasach. Większość była zbyt zajęta własnymi problemami. Po co marnować czas na innych skoro ma się tak wiele swoich? Każda minuta była przecież ważna, każda kosztowała pieniądze. Nasze czasy ciągle ulegały zmianie, ale czy na lepsze?
Kiedy do niej podszedł nie zauważyła go na początku, Była zbyt pochłonięta szukaniem czegoś? Kogoś? Shinsu zdecydowanie miał rację. Kto normalny nazwałby dziecko Łapka? Miejmy przynajmniej nadzieję! Dziewczyna spojrzała na nieznajomego. Zamrugała kilka razy i rozejrzała się na boki, jak gdyby chciała się utwierdzić, że chłopak rzeczywiście mówił do niej. Wyglądała na szczerze zaskoczoną.
- Ta-ak - odpowiedziała przecierając wierzchem dłoni zapłakane oczy. Wzięła głęboki oddech, żeby trochę się uspokoić. W końcu posłała chłopakowi smutny uśmiech. - Łapka to moja kotka. Niestety uwielbia płatać mi figle i i i znów się zgubiła - dodała pośpiesznie. Zgubiła czy uciekła? - Zazwyczaj wraca, ale znajdujemy się daleko od domu. Nie wiem czy da radę trafić - skończyła pociągając nosem. Jej broda niebezpiecznie zadrżała, jednak widać, że bardzo starała się stłumić szloch. Chyba rzeczywiście było jej bardzo przykro, czy zwyczajnie bawiła się w dobrą aktorkę?

[Shinsu]

Choć dzień zapowiadał się nudno i spokojnie, to jednak nieoczekiwane pojawienie się dziewczyny dało Shinsu'owi okazję do sprawdzenia swoich umiejętności dedukcyjnych - i jak się okazało, wykazał się on sporą dozą domyślności predykując, że Łatką jest ulubione zwierzątko dziewczyny. Pożaliła się ona, że kotka często jej ucieka nazywając to figlami. Shinsu postanowił nie komentować, ale jeśli zwierzę przed Tobą ucieka, to może nie za dobrze się nim zajmujesz? Niemniej dobrostan Łatki był mu obojętny, za to atrakcyjna brunetka znacznie ładniej wyglądałaby z uśmiechem na twarzy - "Postaram się Ci pomóc. Gdzie ją ostatnio widziałaś? I jak ona wygląda?" - zaoferował swoją pomoc dziewczynie mając nadzieję, że jednak cała operacja szukania krnąbrnego kota nie zajmie zbyt długo.

  Ukryty tekst

[Nana]

Misja D
Shinsu
post 5 Shinsu zdecydował się pomóc nieznajomej. Szybka decyzja, jednak czy słuszna? Ogrody Kinkotsu, wisienka na torcie całego Atsui. Były raczej sporych rozmiarów. Pełno drzew, wysokiej trawy i tysiąc kryjówek. Nie było jednak już odwrotu. Słysząc propozycję chłopaka, dziewczyna uśmiechnęła się promiennie zapominając o całym smutku. Wyraz ulgi był bardzo dobrze widoczny na jej twarzyczce.
- Naprawdę? - Zapytała z niedowierzaniem odgarniając zabłąkane pasma włosów za ucho. W jej oczach mógł dostrzec nowo nabytą determinację. Widocznie pomoc chłopaka dodała jej sporo otuchy. Wróciła nadzieja. - Nazywam się Ayana - dodała wyciągając w stronę chłopaka otwartą dłoń, jak gdyby zamierzała przypieczętować ich współpracę. Brawo Shinsu, już przechodzicie sobie na ty.
- Łapka jest małą pulchną kotką koloru rudego. Jej prawa przednia łapka jest czarna, stąd też imię - kontynuowała opis uciekinierki. Po chwili Ayana sięgnęła do swojej torby wyciągając trzy małe ciasteczka w kształcie ryby. Przysmaki - Na pewno Ci nie odmówi - dodała pewnym siebie głosem wręczając chłopakowi jedzonko dla kota o dziwnych mocnym zapachu, którego łatwo się nie pozbędzie! - Rozdzielimy się? - Rzuciła jeszcze spoglądając na niego pytająco. W końcu ogrody były raczej duże. Może szybciej byłoby się rozdzielić i poszukać w innych stronach. Czy Shinsu wolał jednak spędzić czas z dziewczyną?

kolor - Ayana

[Shinsu]

Cały chytry plan Shinsu'a na poderwanie dziewczyny legł w gruzach, gdy ta zaproponowała by się rozdzielili. Na taki obrót spraw chłopak nie był przygotowany i nie mógł znaleźć żadnego racjonalnego powodu, by tego nie robili. W obecnej sytuacji było to zdecydowanie najlepsze wyjście. Chcąc, nie chcąc zabrał podane mu przysmaki - "Dobra, to ja biorę tę stronę" - tutaj wskazał przypadkowy kierunek - "Jak ją złapię, to na pewno Cię znajdę" - oznajmił lepiąc równocześnie Wielkiego Strusia transportowego - "Ja też powinienem się raczej wyróżniać" - zażartował na koniec zbierając się do poszukiwań uciekinierki.

W czasie gdy Shinsu przemierzał ogrody Kinkotsu starał się uważnie przyglądać palmom w nadziei, że kot siedzi unieruchomiony na jakiejś i nie umie zejść. Znacząco ułatwiałoby to sprawę, gdyż ewentualna pogoń średnio się chłopakowi widziała. Podczas poszukiwań Douhito miał głupie myśli. Dziewczyna mu się spodobała i mimowolnie do głowy napływały pomysły w stylu - może tę całą Łatkę walnąć jakimś szpadlem, potem ukrytym pod Henge oddać się jako znalezioną kotkę, a gdy dziewczyna będzie sama w pokoju... no, tylko tutaj był ten problem, że w jaki sposób oddać kota przy użyciu klona, skoro klon nie gada? Problemu tego Shinsu postanowił nawet nie roztrząsać, tylko skupić się na poszukiwaniach, choć podobne idee co i rusz pojawiały się w jego głowie.

  Ukryty tekst

[Nana]

Misja D
Shinsu
post 7 Niestety lub stety dziewczyna wpadła na genialny pomysł rozdzielenia się. Dzięki temu poszukiwania Łapki na pewno mają większą szansę powodzenia.
- Dzięki i do zobaczenia! - Odpowiedziała Ayane i ruszyła w przeciwnym kierunku niż chłopak. Uważnie rozglądała się na boki i wołała imię swojego zaginionego pupila. Shinsu poszedł w inną stronę również dokładnie się rozglądając. Kotka łatwo mogła się ukryć gdzieś w okolicy. Przez dłuższy czas szedł bez większego powodzenia. Może Łapka wcale nie chciała być znaleziona i uciekła dalej niż granica ogdrodów Kinkotsu? To byłby dopiero wielki problem! Jeśli zapuściła się w głąb Atsui, pewnie słuch po niej zaginął i nie mieli szans na powodzenie misji poszukiwawczej. W mieście wałęsało się mnóstwo innych kotów. Póki co jednak chłopak wciąż przemierzał teren skanując uważnie otoczenie. Czy zaczynał mieć wątpliwości?
W końcu po kilku minutach marszu mógł dostrzec coś małego i rudego bawiącego się w piasku kilkanaście metrów w prawo. Łapka czy inne zwierzątko? Shinsu znajdował się jednak za daleko, żeby mógł mieć pewność. Przemyślenia Shinsa po drodze zostały umyślnie zignorowane z mojej strony, za to małe, zwinne zwierzątko wciąż grzecznie bawiło się w piasku. Tylko na jak długo?
kolor - Ayane

[Shinsu]

Shinsu odwrócił się i poszedł w swoją stronę szukając zaginionej kotki o imieniu Łatka. Zdawał sobie sprawę z tego, że jest to w istocie szukanie igły w stogu siana, w końcu same Ogrody były sporawe, a kot wcale nie musiał ograniczać swojej obecności do ich obrębów i udać się na zwiedzanie Kinkotsu. W takiej sytuacji poszukiwania mogą nie zakończyć się pomyślnie. Tylko kiedy zdecydować, że już nie warto szukać? Douhito nie miał doświadczenia ze zwierzętami, więc nie wiedział czego się spodziewać po poszukiwaniach. Rzeczywistość okazała się jednak odrobinę mniej pechowa, niż by mogła być i po dosyć niedługim czasie chłopak znalazł jakiegoś rudego kota. Tylko czy to aby na pewno ten? Shinsu zdecydował, że najlepiej najpierw kota złapać, a potem na spokojnie sprawdzi, czy ma on czarną łapkę. No chyba, że uda mu się wcześniej zauważyć, że na pewno jej nie ma. W celu złapania kota powoli podszedł w jego kierunku biorąc do ręki jeden z przysmaków, jakie otrzymał od dziewczyny chcąc zwabić futrzaka do siebie - "Kicikici" - zaczął wołać do kota, by zwrócić na siebie jego uwagę - "Zobacz co mam. Choć do mnie łobuzie" - kontynuował. Nie miał pojęcia, czy kot go rozumie, ale w sumie coś mówić musiał, bo przeczuwał, że w innym wypadku kot straci zainteresowanie. Jeśli kot będzie się zbliżał Douhito uważnie przyjrzy się czy ma do czynienia z kotem, który odpowiada opisowi. Jeśli tak, postara się złapać go szybkim ruchem, gdy ten podejdzie zjeść przysmak. Jeśli nie - schowa go, żeby mu jakiś dziki kot go nie zarąbał.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Nana]

Misja D Shinsu
post 9 ŁAPKA z początku bardzo dobrze się ukrywała. Jej barwa umaszczenia bardzo w tym pomagała. Kicia świetnie wtapiała się w otoczenie. Shinsu w końcu, po krótkim spacerze, dostrzegł coś dziwnego, ruszającego się całkiem nieopodal. Kiedy podszedł trochę bliżej mógł zobaczyć niewielkich rozmiarów rudego kotka. I ten rzeczywiście miał czarną łapkę. Czyżby stała przed nim własność Ayane?
Chłopak mądrze wziął do ręki jeden ze smakołyków, który wcześniej dostał właśnie na taką okazję. Dzielnie trzymał go w ręce niczym śmieartelną broń! Kicia od razu go zobaczyła, jeszcze kiedy podchodził. Przeciągnęła się leniwie, jej wzrok utkwił na rybim smakołyku. Zadarła główkę do góry, dumnie spojrzała w jego stronę. Shinsu z każdym krokiem zbliżał się do swojego celu. Czyżby jego problemy się skończyły? Znalazł uciekinierkę i wystarczyło ją zwrócić właścicielce. Tylko był jeden problem, mała chyba nie była głodna.
Kicia wydobyła z siebie jedno długie, pobłażliwe miaaaaauuuuu i jednym susem wskoczyła na palmę za sobą. Szybko wdrapała się wysoko. No i tyle. Shinsu wciąż ją widział. Patrzyła na niego z góry znów robiąc miaaaauuuu. Chyba nie zamierzała schodzić na dół, albo nie potrafiła?

  Ukryty tekst

[Shinsu]

Bury kot przypominał tego, którego opisała mu dziewczyna, więc Shinsu zaryzykował zwabienie go za pomocą przysmaku. Niestety kotka z łatką na łapie okazała się nie mieć ochotę na współpracę i, zamiast grzecznie przyjść do chłopaka, postanowiła ulotnić się na górę palmy. Douhito stanął pod drzewem zadzierając głowę do góry - "No? I co teraz? Złaź tutaj!" - zawołał do kota, choć nie spodziewał się pozytywnych efektów. Gdyby kot zszedł na dół po takim zawołaniu Shinsu poważnie mógłby rozważać pracę w dyplomacji bo świadczyłoby to o nadprzyrodzonych zdolnościach chłopaka do przekonywania innych do swej woli. Ale zdolności takowych nie posiadał, więc musiał zastosować plan B - czyli wejście po drzewie na samą górę. Miał on nadzieję, że kot po wdrapaniu się na górę nie umiał z niej zejść. Takie przypadki się zdarzały, a jak bardzo ułatwiłoby to jego pochwycenie? Nie mając pomysłu jak pominąć włażenie na drzewo Douhito westchnął i udał się w górę by zgarnąć kota siedzącego na jego szczycie.

Kinobori no Waza

Nazwa

Kinobori no Waza

Ranga

E

Pieczęci

Brak

Zasięg

Na ciało

Koszt

Minimalny, nieodczuwalny

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Kolejna z podstawowych jutsu, które potrafią wykorzystać nawet największe świeżaki spomiędzy ninja. Technika ta pozwala na odpowiednią kontrolę i kumulację chakry w z góry określonym miejscu - tu są to stopy. Dzięki temu shinobi jest w stanie poruszać się po powierzchniach pionowych, a nawet poziomych (tylko w sprzeczności z grawitacją), czyli prościej - po ścianach i sufitach, drzewach, gałęziach, i po czym tylko nam przyjdzie ochota - nie wliczając wody. Uwaga: Odpowiednio skumulowana chakra w stopach nie wyklucza korzystania z innych technik w trakcie jej używania.

  Ukryty tekst

[Nana]

Misja D
Shinsu
post 11

Shinsu oczywiście miał rację. Kot wdrapał się na górę i nie zamierzał schodzić na dół! Ani mu się śniło zwracać uwagę na słowa chłopaka. Z drugiej strony istniała też problem tego, że kicia zejść sama nie potrafiła. Wchodzenie po palmie nie stanowiło dla niej wyzwania. Kiedy jednak znalazła się już na samym szczycie zaczęła głośno miauczeć. Wołać o pomoc? Shinsu bez problemu wszedł na górę dzięki przesyłaniu swojej chakry do stóp. Mógł pochwycić kotkę, ta przecież nie miała dokąd uciec. Nie protestowała też, widocznie wysoko nad ziemią nie czuła się już taka odważna. Łapka od razu wtuliła się w jego ramiona, w których na pewno było jej znacznie bezpieczniej niż na palmie. Kotka pochwycona, czas znaleźć Panią właściciel!
Miaaaaaaauuu!