Północe rejony Yusetsu

[Jun]

Misja - B - 11/?

---

- Rok 389 - Wiosna -
- Toshiro -
- Karczma na skraju drogi -
- Nie szczekaj, bo nas nie dogonisz -

---

" Początek " [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=pS5-ZGf ... U&index=32[/youtube] Pomoc jaką zaoferowałeś była jedyną rzeczą która pomogła właścicielowi utrzymać się w ryzach - można rzec, że los chciał żebyś tutaj był. Nie miał on nic przeciwko temu byś poczęstował się czym tylko chciałeś - przecież nawet nie był w stanie cię powstrzymać jeśli go tutaj nie będzie. Pokojowe rozwiązanie wszelkich problemów jakie mogły się pojawić byłoby wskazane, tak się składało, że miałeś możliwość to zrobić, oraz opcje by uczynić to jak najsprawniej... Jedzenia było tutaj pełno, wystarczyło brać i gotować - jeśli potrafiłeś mogłeś spędzić nad tym trochę czasu, nic nie stało na przeszkodzie. Byłeś w końcu sam w opustoszałej karczmie.

Nie zajmowałeś się niczym szczególnym do samej nocy, nawet nie wiedziałeś kiedy, lecz nadszedł ranek, bardzo spokojny mogłoby się wydawać - zostałeś obudzony przez to co działo się na zewnątrz. Musiałeś się upewnić, że nic nie zostanie rozwalone, a przynajmniej nie do czasu aż wróci właściciel. To byłaby wielka szkoda. Przemyślałeś jednak sprawę i zdecydowałeś się nie dawać znaku życia przez chwilę, ot zacząłeś szukać drugiego wyjścia by wyjść na przeciw zgromadzonym. Znalazłeś je na tyle za kuchnią. Z jakiegoś powodu nikt się przy nim nie kręcił. Zamknąłeś je skrzętnie, a hałasy przyćmiły odgłosy drzwi gdy je zamykałeś. Znalazłeś się zaraz na przedzie pośród osób które znajdowały się przy drzwiach. – Kim jest Kageyoshi? Kim jest? Najsławniejszy organizator wyścigów po tej stronie świata. Co ty ogłoszeń nie widziałeś? — Przerwała ci od razu po zadaniu twojego pytania. Kobieta kontynuowała w odpowiedzi na twoje słowa – A kim ty jesteś skoro tak dużo wiesz o właścicielu tej rudery, co? No to skoro ma nas przyjąć to nas wpuść zanim przyjdą faktyczni niszczyciele. — Obróciła się w kierunku swoich którzy kiwali głowami twierdząco na jej słowa. Co jak co, może i brzmiała na ciut pewną siebie, to nie sprawiała wrażenia osoby agresywnej ani niszczycielskiej - jej towarzysze z kolei sprawiali wrażenie różne. – A kim ty jesteś? — Zapytała się mierząc cię uważnie wzrokiem. – Nowy zawodnik jakiś? Na osobę z przypadku to nie wyglądasz... Dla jakiej drużyny jedziesz? — Co prawda to prawda, na widza to ty nie wyglądałeś, raczej na kogoś niezależnego, albo kogoś kto chce się związać z jakimś z zespołów. Tych było kilka i nawet ty wiedziałeś o ich istnieniu.

Były Zielone kły z Yusetsu - właśnie z ich członkami rozmawiałeś, poznałeś ich od razu poprzez charakterystyczne zielone elementy ubioru, oraz zielone obroże ich psów.
Drugą grupą która właśnie wkraczała na miejsce byli Złoci sprinterzy. Dostrzegałeś właśnie jak dojeżdża na miejsce grupa konnych, a pośród nich ubrany w biały strój z czerwonymi zdobieniami blondyn. W dłoni miał włócznię, a jego wierzchowiec wyglądał na naprawdę dorodny okaz, możliwe, że było to coś więcej niż tylko zwyczajny ogier.

– O, kto raczył się tym razem nie spóźnić — Rzucił ktoś z tłumu zielonych w kierunku nowo przybyłych – Toż to sam Polisu Masa, ubiegłoroczny czempion wyścigu konnego z okolic Shigashi no Kibu — Mężczyzna o którym była mowa skłonił się delikatnie, po czym zsiadł z konia i od razu rozesłał ludzi na wszystkie strony. Mało mieli zawodników, widziałeś, że jest ich może dwóch zaraz obok Masy. Większość to jakaś służba i gryzipiórki. – Ah, no a jakże mógłbym się spóźnić, by udowodnić konną wielkość ponad psy. Ludzie wolą oglądać te majestatyczne zwierzęta, a nie te klaste bestie. A ty Kujishia? Jeszcze nie znudziły ci się poślinione ręce i nogi? Twój Kamusu ślini się niemożebnie... — Ten to dopiero miał wielkie ego. Wyglądał dumnie, promieniał - dalej nie patrzyło mu z oczu źle, bardziej... Pompatycznie. – Ah tak!? A twój koń nawet nie potrafi się powstrzymać i wali gdzie popadnie! — Wtrąciła mu zielonoklista. Żadne z was nie widziało jednak jak pośród was znalazła się kolejna dwójka osobników. Mężczyzna, wysoki o błękitnych włosach, oraz jego różowo włosa towarzyszka, dosyć niewielka. Mężczyzna klaskał, a dziewczynka stała z tyłu. Za nim – Ha-ha-ha, jak zawsze kły i sprinterzy. Wy zawsze skaczecie sobie do gardeł o byle co. Ale w końcu jestem by to przerwać. Kageyoshi... – Ukłonił się delikatnie – ... dla tych co mnie nie znają. — Spojrzał po wszystkich dosyć zawiedziony. Potem zwrócił uwagę na Ciebie – Jeszcze kilku brakuje... Ale mamy czas. To miejsce jest w końcu tylko początkiem, startem, końcem i metą! Wszelkie zasady... Tak... Zasady omówimy gdy już nasz wspaniały właściciel wróci, bo jak widzę stoimy tutaj nie bez powodu. Nie ma się czym przejmować... Powinny pojawić się jeszcze przynajmniej dwie drużyny i kilku zawodników solowych —

Polisu Masa
Inuzuka Kujishia
Kirākuīn
Ariku Kageyoshi
Pan z młoteczkiem
Kanshiki

Złoci sprinterzy z Shigashi no Kibu - Konie
Zielone kły z Yusetsu - Psy

  Ukryty tekst

[Toshiro]

Wmieszanie się w tłum i dotarcie do krzykacza nie stanowiło dla Toshiro większego problemu. Na szczęście udało mu się nie zwrócić na siebie uwagi gdy opuszczał lokal tylnym wyjściem. Kageyoshi okazał się organizatorem tej całej farsy. Czarnowłosy jedynie pokręcił głową gdy to usłyszał.
-W takim razie kiepski z niego organizator skoro nawet nie powiadomił właściciela o zbliżających się wyścigach.- zakpił i lekko prychnął. - Nie jestem tutejszy i jedyne ogłoszenie o jakim słyszałem to właśnie to, przybite wczoraj.- tutaj wskazał swoją dłonią na zbyt "dobrze" przybitą kartkę papieru do drzwi karczmy, przed którymi swoją drogą teraz stali, nieprawdaż? Wtem padły praktycznie dwa takie same pytania. Czarnooki spojrzał się na kobietę jakby miała coś z głową, czyt. była specjalna.
-Wynajęta ochrona na czas trwania wyścigów. Dla żadnej.- odparł powoli i wyraźnie. Być może miała też problem ze słuchem, czy też ze zrozumieniem tego co mówił w przypadku gdyby mówił zbyt szybko. Kto tam ją wie?-Akurat tutaj muszę Panią zaskoczyć, bo jestem osobą z zupełnego przypadku i nie miałem wcześniej pojęcia o tym, że takie rzeczy mają tutaj czy gdziekolwiek indziej miejsce. Po prostu niezbyt mnie to interesowało.- odparł z lekko cynicznym uśmiechem na ustach. Nawet jeśli cokolwiek i kiedykolwiek słyszał. Gdy zobaczył kolejną nadciągającą grupę jedynie przewrócił bardzo szybko oczami. Tych ludzi przybywało i przybywało. W co on się do cholery wpakował? Tak jak pierwsze drużyna nie zrobiła na nim zbyt dobrego wrażenia, tak druga... No pożal się boże. Jakiś kolejny zadufany w sobie Wielki Pan, co nie widzi nic oprócz czubka swojego nosa.
Sytuacja powoli się zagęszczała jednak nagle wkroczył jakiś niebieskowłosy jegomość z różowowłosą, małą towarzyszką. Przerwali ich dyskusje, aby ujawnić swoją tożsamość. Toż to sam Kageyoshi, który nie raczył poinformować właściciela o nadchodzącym wydarzeniu. Ach, wielki organizator. Toshiro postanowił jednak podejść do organizatora i chociażby się przedstawić.
-Nishiyama Toshiro. Pomoc w ogarnięciu tego całego... Przedsięwzięcia. Zostałem poproszony o pomoc przez właściciela.- ukłonił się lekko zdradzając swe imię. - Nie chciałbym zabrzmieć jak gbur, ale myślę, że wypada się zapowiedzieć wcześniej jeśli chce się organizować tak duże wydarzenie w tak małej karczmie. Przez to właściciel nie miał czasu odpowiednio się przygotować i będzie dopiero po południu.- kontynuował swój wywód rozglądając się po ludziach, którzy zdążyli się już zgromadzić, tym bardziej, że miało być ich jeszcze więcej. -W każdym razie proszę o cierpliwość.-Nishiyama ciężko westchnął wewnętrznie na myśl o tym, że jak coś pójdzie nie tak, to on będzie musiał ich uspokajać, a najpewniej skończy się to tak jak zawsze, czyli piórkami. No chyba, że tylko pojedyncze jednostki będą robić szum, to przynajmniej nie będzie musiał od razu "atakować" wszystkich.

[Jun]

Misja - B - 13/?

---

- Rok 389 - Wiosna -
- Toshiro -
- Karczma na skraju drogi -
- Nie szczekaj, bo nas nie dogonisz -

---

" Początek " [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=pS5-ZGf ... U&index=32[/youtube] No i wszystko jakoś się kręciło. Poinformowałeś wszystkich, że nikogo nie wpuścisz do środka. Niezbyt się to im spodobało, niektórzy marudzili mniej, inni bardziej. Ciężko powiedzieć kto najmocniej. Pewne jednak było to, że ludzi zbierało się więcej i więcej. Nawet pierwsi widzowie, oraz fani zjawili się na miejscu. W pewnej chwili z okolicznego tłumu wyłonił się kolejny mężczyzna. Młodszy, ciemnowłosy. Bez żadnego loga, symbolu - ubrany zwykle, tak jak ty, choć w barwy jasne, bo białe. Szybko rozmówił się z Kageyoshim który to zdecydował się wam oznajmić, że owy młodzieniec będzie kolejnym zawodnikiem - tym razem bez drużyny. Dziką kartą i reprezentantem samego siebie w tym interesującym turnieju. No ale co go cechowało zapytasz... Nie miał konia, nie miał psa, a jedynie wielki zwój na plecach. Co to oznaczało? Musiałeś zapytać się już o to sam.

– Oh, drogi przyjacielu... Ależ ja informowałem o tym wyścigu, szanowny pan Kanshiki musiał zapomnieć, albo nie odczytał mojej korespondencji... — Uśmiechnął się szeroko, możliwe, że przybrało to nawet złowieszczy element.

– No i jadą! — Wskazał ręką Kageyoshi w stronę południa, bo nadjeżdżali stamtąd kolejni. Wyglądało na to, że wyścig ten już dawno przekroczył granice walki pomiędzy psem, a koniem. Twoim oczom ukazali się ludzie pustyni. Ubrany w swoje zwyczajowe stroje, dość luźno byś powiedział. Jechali na czymś co przypominało konie, ale żywe to to na pewno nie było, z drewna wykonane. – Proszę, proszę. Czyżby nowi zawodnicy, kim jesteście przyjaciele. Jestem Kageyoshi, organizator — Odezwał się do nowych. – Tak. Bierzemy udział pierwszy raz. Wygramy, bo konkurencji wcale tutaj nie ma — Powiedział przodownik ludzi pustyni zerkając w stronę Masy oraz Inuzuki. Twardo i stanowczo. Bez emocji. Rósł im trzeci rywal...

Jedna z umówionych drużyn z kolei się nie pojawiła... Sam Kageyoshi wzruszył ramionami. I tak było już wystarczająco dużo rywali. – A właśnie... Moja mała przyjaciółka też pojedzie. Może sam zwyciężę we własnym wyścigu... — Zaczął się śmiać, bo przecież co by na tym zyskał?

Kilka kolejnych godzin i był tutaj prawdziwy tłok. – Aż nie chcę mi się wierzyć, że tak chronisz tego przybytku z przypadku. Warto ci tak to robić? Niby czym ci zapłaci ten cały właściciel? — Wtrąciła kobieta z kłami na twarzy. Kręciła się wszędzie, ale chyba wolała rozmawiać z kimś nie związanym niż z rywalami. Na obecną chwilę największym zainteresowaniem wobec innych okazywali się ludzie pustyni. – Zastanawiałam się... Ty, okiem z boku, co sądzisz o pozostałych? — Może chciała zrobić cichy wywiad i dowiedzieć się nieco na temat twoich obserwacji... Albo, zwyczajnie czuła potrzebę podzielenia się swoimi spostrzeżeniami.

W końcu wrócił Kanshiki. Prowadził ze sobą gromadkę kobiet. Każda około metr pięćdziesiąt, wszystkie podobne. Było ich dziewieć – o, Toshiro! Wreszcie jestem. No normalnie myślałem, że rady nie dam. Mój kuzyn nie mógł przyjść, ale dał mi kontakt do swojej siostry stryjecznej, o matko... A ona miała aż osiem sióstr. Wyobrażasz sobie? Tyle kobit w domu.... — Powiedział otwierając skrzętnie drzwi do środka. Od razu stanął przed drzwiami i zaczął dyrygować babeczkami po stolikach, opisywać je i oznaczać. – Ooo... To pan Kageyoshi — Ukłonił się lekko jak dostrzegł go w tłumie, ten odpowiedział podobnym gestem.

Kilka dłuższych chwil, a każdy rozgościł się w karczmie. Stoliki były wydzielone, większość miała własne, jako grupy. Samotnicy siedzieli razem, a więc i ty pośród nich. Towarzyszka Kageyoshiego, oraz ten ubrany na biało chłopak - wylądowaliście przy jednym stole. Zaraz obok stał stolik złotych sprinterów – Oby to jadło było dobre. Mam nadzieję, że nie poda nam jakiegoś dziadostwa. To w końcu największe takie zdarzenie od miesięcy... – Marudził któryś z członków świty Masy. Ten jednak siedział zamyślony, twardo wpatrywał się w ludzi pustyni. Wyglądał jakby nie był sobą - i mogłeś określić to również ty, ten który go nie znał. A ludzie pustyni? Siedzieli przy swoim stoliku w rogu. Była ich piątka. Danie zamówili jedno, na wielkim talerzu który postawiono na środku. Pięć par pałeczek i innych sztućców, a jadł i mówił... Jeden, reszta siedziała cicho. – Panie Toshiro, czy mogę pana prosić? Chyba skądś pana kojarzę... — Odezwał się Kageyoshi który siedział gdzieś obok, przy swoim własnym, wyjątkowym stole.

Polisu Masa
Inuzuka Kujishia
Kirākuīn
Ariku Kageyoshi
Pan z młoteczkiem
Kanshiki

Zawodnicy: Ludzie pustyni - Drewniane istoty
Kirākuīn - koń
Biały samotnik - ???
Złoci sprinterzy z Shigashi no Kibu - Konie
Zielone kły z Yusetsu - Psy

  Ukryty tekst

[Toshiro]

Tak na prawdę to nie było tak, że Toshiro powiedział, że nikogo do środka nie wpuści do środka karczmy. On po prostu nie powiadomił wszystkich o tym, że posiada w ogóle taką możliwość. Wydawało mu się, że tak po prostu będzie mu dużo łatwiej. Na pewno nie miał zamiaru pilnować tego co kto bierze zza baru, ponieważ tych ludzi było po prostu zbyt wielu, a na dodatek co najmniej część z nich, jak nie większość stanowiła ninja. W końcu pojawił się jeszcze jeden zawodnik z wielkim zwojem na plecach. Nihisyama śmiał założyć, że najprawdopodobniej przywoła coś na czym będzie się ścigać. Jednak czy zwykłe zwierzę mogło przeżyć zapieczętowane? Nie był do końca pewien czy to możliwe, ale cóż, może czymś to zaskoczy. Złowieszczy uśmiech mężczyzny jakoś nie przekonał go co do jego prawdomówności w tym aspekcie.
-No nic. Jest jak jest. Już tego nie zmienimy.- odparł jedynie wymijająco, aby nie ciągnąć już tego tematu. Nie chciał przecież żeby zrobiło się nieprzyjemnie. Jego czarne oczy skierowały się w stronę nowoprzybyłych. Gdyby nie to, że w okolicy było tyle innych zawodników to po prostu złapał by się za głowę. Co to w ogóle ma być za szopka? W co on się wpakował? Miały być psy i koniec. Domyślał się, że chodzi o to, że pewne jednostki z klanu Inuzuka chciały udowodnić świetność i wyższość swoich ninkenów, ale to...? Co to w ogóle było? Zastanawiała się mierząc wzrokiem ludzi pustyni, którzy... No cóż. Też byli bardzo zadufani w sobie. Nie dość, że pojawili się po raz pierwszy to już się panoszą.
-I oby wygrała. Albo jak nie ona to ten ze zwojem.- mruknął pod nosem do Kageyoshiego kręcąc głową. Nie mieściło mu się w głowie, że będzie miał do czynienia z osobami z takim temperamentem. Kolejne godziny zapewniały kolejną masę ludzi zbierających się wokół karczmy. Nie spodziewał się jednak, że zostanie zagadany przez Inuzukę w międzyczasie.
-To prawda, nie robię tego do końca za darmo. Po prostu potrzebowałem czegoś na szybko, a oprócz tego nie chciałem zostawić właściciela z tym wszystkim samego, ponieważ przyznam, że bardzo dobrze mnie u siebie ugościł. - powiedział spoglądając na nią na chwilę, a później wrócił do patrzenia w tłum i szukania ewentualnych zagrożeń, które musiałby zutylizować. -Oprócz tego, że większość to nadęte buce? Nie przekonują mnie te drewniane stwory, a oprócz tego wiem, że Wasze psy potrafią być na prawdę szybkie. Szybsze niż konie. Najbardziej jednak jestem ciekaw chłopaka ze zwojem i dziewczyny od Kageyoshiego.- podzielił się swoimi spostrzeżeniami bez większego problemu. Nie widział powodu żeby się z nimi ukrywać skoro i tak nie będzie raczej brał udziału w tym wszystkim. Jego zadaniem było stanie z boku i pilnowanie żeby ludzie nie robili rozpierdzielu. Przybycie gospodarza również sprawiło mu nie lada zaskoczenie.
-Szczerze? Nie wyobrażam sobie. Nie potrafię dogadać się z jedną, a co dopiero z dziewięcioma.- smutne, aczkolwiek prawdziwie. Ostatnie jego relacje z płcią przeciwną nie był zbyt owocne. Raz został zupełnie zlany, a z drugą się pokłócił. -W każdym razie całe szczęście, że jest ich aż tyle. Zdecydowanie przydadzą się jako pomoc.- oznajmił rozglądając się po okolicy. Zmierzył wzrokiem Kanshikiego gdy ten zdawał się jednak znać Kageyoshiego, ale oprócz tego nic więcej z tym nie zrobił.
Toshiro wylądował przy stoliku z "niezależnymi" jeźdźcami co w sumie najbardziej mu odpowiadało jeśli ktokolwiek pragnął by go o to zapytać. Uśmiechnął się lekko zarówno do dziewczyny jak i chłopaka.-Wydaje mi się, że już nic mnie nie zaskoczy, ale warto spróbować. Mogę zapytać na czym jedziesz?- zagadnął patrząc się najpierw w kierunku tajemniczego, czarnowłosego chłopaka. Nie zwracał za bardzo uwagi na "Złotych sprinterów", choć nie umknęło to jego uwadze, że ich lider stał się jakiś dziwny. Pomimo tego raczej nie chciał mieć z nimi za dużo do czynienia.
Po jakimś czasie zwrócił się do niego organizator. Nie był pewien czy podoba mu się to, że skądś go kojarzy. Spotkało się to z lekkim zawahaniem i pytającym wzrokiem. Pomimo tego Nishiyama wstał i bez słowa podszedł do stolika niebieskowłosego i jeśli ten mu pozwolił to się przysiadł. -Tak? O co chodzi?- zapytał nieco niepewnym tonem. Jedyną sławą jaką się okrył dość nie dawno nie była zbyt dobra, chociaż zależy jak na to spojrzeć. Położenie całego stadionu w tym pewnie kilku silnych ninja mogło się spotkać z różną reakcją. Nie był to manifest jego siły, a jedynie przypadek, z którego no cóż... Nie wybrnął najlepiej, ponieważ złamał zasady turnieju i został zdyskwalifikowany.

[Jun]

Misja - B - 15/?

---

- Rok 389 - Wiosna -
- Toshiro -
- Karczma na skraju drogi -
- Nie szczekaj, bo nas nie dogonisz -

---

" Początek " [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=pS5-ZGf ... U&index=32[/youtube] Miałeś nad czym się zastanawiać. Na miejscu pojawiło się wielu dziwnych jegomościów o których zdolnościach wiedziałeś stosunkowo mało. Prawdę mówiąc zdałeś sobie też sprawę z tego jak bardzo słabo znasz główną linię rozrywek niektórych regionów. Niby byłeś tu i teraz, a tak naprawdę jakbyś był gdzieś z boku, całkiem nie zaangażowany. – Oj, uwierz, że chciałbym by wygrała, ta moja mała złośnica — No, a ubrana w dosyć różowy strój co mogła dodać jak nie naburmuszyć się nieco? Ale za bardzo się nie odezwała. – Ten ze zwojem mówisz? Myślisz, że po tym wyścigu dostanie sponsora i będzie mógł całkiem się temu oddać. Młodzik, chętny po zwycięstwo. Może i wygra... — I tak to jakoś się toczyło...

– Nigdy nie poznałam tego właściciela, to miejsce też jakieś nietypowe, ale już chyba zrozumiałam dlaczego... — Mówiła Inuzuka. Pojawienie się tutaj każdego z zawodników było bardzo nietypowe, samo miejsce nie należało do tych stałych z wytyczonymi trasami wyścigów w których wszyscy brali udział do tej pory, czy to na przejał czy torach. – Tak już mamy. Nie ma tutaj wielkiej konkurencji. Większość samotników to cuda jednego wyścigu, więcej nie wracają. Trzeba wiele pracy i determinacji by coś tutaj osiągnąć, no i treningów. Powiedziałabym, że to równie trudne co szkolenie bojowe... — Zapytałeś też o dwójkę nowych, co prawda o chłopaczku nie dowiedziałeś się jeszcze niczego, tak o towarzyszce Kageyoshiego już tak. Samo wspomnienie o niej nie wydawało się przynosić dobrych emocji na twarzy psiary – Nooo, chłopak pewnie pojedzie i zrezygnuje... Ona natomiast, niepokoi mnie. Te rękawice z otwartym wierzchem dłoni... To dziwne. — I rzeczywiście zdałeś sobie sprawę, że różowa właśnie takie rękawiczki nosi, podobnież niepozorna z wyglądu jak i postury. Jest też cicha i trzyma się głównie Kageyoshiego, nawet widzów którzy pojawili się popatrzeć ignoruje.

Kanshiki może nie tyle co znał Kageyoshiego, on go znał z widzenia, pewnie nie raz widział jak ten organizuje jakiś wyścig, może lubił obstawiać, albo sam był fanem - ciężko powiedzieć. Kanshiki na pewno nie jeździł, ani nie miał umiejętności, ani nie miał na to czasu. Zwróciłeś uwagę na swój wielki problem - nie dogadywałeś się z kobietami. Tak to już czasami było, że jeden twardszy charakter potrafił zmiażdżyć ten męski i niezachwiany, a potrafił zrobić to ten kobiecy, tylko dlatego, że ty decydowałeś się odpuścić, choćby dla świętego spokoju. Kobiety które przyprowadził skrzętnie ogarniały kuchnie i podawanie dań, a jaka była to kuchnia? A no jak u mamy. No i też Umami.

Byłeś przy stoliku z pozostałymi nie zrzeszonymi. Chłopak słysząc twoje pytanie sięgnął do zwoju na swoich plecach, lekko go rozwinął. Dostrzegłeś tam rysunek wielkiego tygrysa, a przynajmniej jego kawałek. Nie odpowiedział ci bo akurat jadł i miał pełną gębę - a jak do tej pory zachowywał się nienagannie z zachowaniem zasad kultury przy stole – Na tygrysie jadę. Sam malowałem. Szybki jest. Słucha się mnie — Powiedział jak już przełknął. Lekko się uśmiechnął – To nietypowe, wiem. Ale stwierdziłem, że spróbuje. No bo co się może stać? Najwyżej przegram, a i Genjo jestem... Znasz tutaj kogoś? Może coś mi doradzisz? — Rozmawialiście chwilę, różowa podchodziła do was z rezerwą, słuchała, ale też się wtrąciła – A może i ty byś się spróbował, Toshiro-san. Skoro już tutaj jesteś to co ci szkodzi. Nie ma wpisowego. — Głos miała... Bardziej dziecięcy niż mogłeś się spodziewać. Ale miała też racje. Wpisowego nie było i każdy mógł spróbować - z jakiegoś powodu próg wejścia był mały, zadziwiająco mały.

– Ah, bo widzisz Toshiro, interesuje się... Jako człowiek interesu wszelkimi zdarzeniami. Wpierw nie byłem pewny, ale teraz już jestem. Ty jesteś autorem zamieszania na Yinzin. Prawdę powiedziawszy jedynej atrakcji na tym dennym turnieju. Brawa dla Toshiro wszyscy! — No i każdy zaczął klaskać gdy mężczyzna wskazał ciebie. Większość nie wiedziała nawet dlaczego, ale i tak to robili bo Kageyoshi tak kazał, wypadało. Tylko ostatnia część jego wypowiedzi była jawna dla każdego w tym gronie, czyli gromkie brawa dla ciebie. Można powiedzieć, że właśnie dzisiaj odebrałeś nagrodę pocieszenia za turniej.
– Ale do rzeczy — Kontynuwał, niemalże zapominając o brawach. – Nie myślałeś by nieco odmienić tą sławę? Mógłbyś zostać naprawdę zapamiętany, a masz do tego jaja. Myślisz nieszablonowo. Umiejętności masz bo nie szedłbyś na turniej. Pomyśl sobie chłopie. Czempion jednej z edycji najbardziej szalonego wyścigu na kontynencie. No i pieniądze. Skoro zatrzymujesz się tutaj to musi ci brakować grosza... — To chyba była oferta by zbłaźnić się bardziej, albo faktycznie coś zyskać - sam musiałeś ocenić. Kageyoshi mimo swojego usposobienia zdawał się jednak być gościem który naprawdę mówi od rzeczy, oraz to co myśli. Zawodników mu przecież nigdy zbyt mało.

W końcu nastał czas ogłoszenia zasad.

Kageyoshi wstał, zebrał uwagę tłumów na wszystkich. Rozwinął wielką mapę trasy wyścigu, nie ujawnioną wcześniej nikomu i zaczął pokazywać na miejsce startu, znajdowało się niedaleko od samej karczmy. Może jakieś dwadzieścia minut drogi. Patrząc na mapę miało się wrażenie, że gość ma naprawdę konkretny wywiad bo mapa prowincji była cholernie dokładna. – A więc przyjaciele, zawodnicy. Tym razem zdajecie sobie sprawę, że zasady jakie tutaj panują są inne niż zawsze. Spryt... Szybkość, mądrość. Wszystko się liczy, nie tylko wasza zdolność kontroli wierzchowca. Jedyne czego nie wolno to zabijać oponentów. Zwycięzcą jest ten który pierwszy znajdzie się na mecie, jest też drugie i trzecie miejsce. Sposób dojechania nie ma znaczenia. — Ludzie zaczęli szeptać. Głosy się uniosły - to był zupełnie inny typ wyścigu niż przedtem. Niektórzy byli oburzeni tym co usłyszeli. Bo skoro nie można zabijać... To oznacza, że do walk może dojść w trakcie wyścigu, albo... Może wydarzyć się wypadek. Zawsze nie można było korzystać z broni, a teraz? Nic na ten temat...

Co ciekawe najbardziej krzyczeli ludzie którzy przyjechali z Masą, jego sponsorzy i pomocnicy, on sam pozostawał w zadumie. Kujishia z kolei naradzała się ze swoimi. – Jak sądzisz? Warto podejmować ryzyko? To prawie jak zlecenie dla shinobich w takim razie... — Zapytał z lekką niepewnością siedzący niedaleko chłopak ze zwojem. Różowa z kolei rozciągała palce i zagrzewała pięści.

Polisu Masa
Inuzuka Kujishia
Kirākuīn
Ariku Kageyoshi
Pan z młoteczkiem
Kanshiki
Genjo

Zawodnicy: Ludzie pustyni - Drewniane istoty
Kirākuīn - koń
Biały samotnik - Rysowany zwierz
Złoci sprinterzy z Shigashi no Kibu - Konie
Zielone kły z Yusetsu - Psy

  Ukryty tekst

[Toshiro]

Toshiro zdecydowanie już wcześniej zdawał sobie sprawę z tego, że nie zna tej części zaplecza rozrywkowego, ponieważ nigdy wcześniej go to nie fascynowało. Nawet teraz nie był zainteresowany samymi wyścigami, a bardziej ciekawymi osobistościami, które pojawiły się na miejscu. Rozmowy z różnymi osobistościami przebiegały zdecydowanie lepiej niż mu się wydawało. Sam Kageyoshi wydawał się całkiem porządku. Inuzuka koniec końców też okazała się nie być aż tak zadufana w sobie jak inni i po prostu dało się z nią chwilę porozmawiać. Mimo tego Nishiyama nie uważał, żeby coś takiego było równie wymagające co trening bojowy gdzie na szali kładzie się swoje życie praktycznie za każdym razem gdy podejmuje się jakiegoś zlecenia. Zazwyczaj w wyścigach tak nie jest i to prawda, że na pewno wymagało to jakiegoś szkolenia, aczkolwiek nie było aż tylu niewiadomych, które mogły sprawić, że ktoś pożegna się z tym światem. Sam Kageyoshi zdawał się radzić sobie już ze wszystkim z małą-dużą pomocą dziewczyn, które sprowadził.
Gdy chłopak pokazał Toshiro na czym zamierzał pojechać ten spojrzał na niego na początku z lekkim zwątpieniem, aczkolwiek po chwili bardziej przerodziło się ono w ciekawość. - Huh. Nigdy wcześniej nie widziałem czegoś takiego. W każdym razie życzę Ci powodzenia w wyścigu i trzymam kciuki.- powiedział i zerknął też w stronę dziewczyny. - Za Waszą dwójkę.- dodał i lekko uśmiechnął się również do niej.
-Niestety nie mam żadnego wierzchowca i oprócz tego... Jakoś nigdy wcześniej nie miałem za bardzo okazji żeby na czymś jeździć. Moje umiejętności również nie pozwalają na stworzenie takowego tak jak choćby Genjo z jego tygrysem.- odparł wzruszając ramionami. Tak na prawdę nie było tutaj nic więcej do gadania. Nikt przecież go nie wystawi, a sam nie miał też jakiejś dużej chęci aby uczestniczyć w tym wszystkim jako zawodnik.
-Ale na czym pojadę? Przecież po prostu nie pobiegnę. Poza tym... Chyba wystarczy już mi tej sławy.- odparł Kageyoshiemu akcentując ostatnie słowo. -Myślę, że skupię się na tym, aby nic nikomu się nie stało. To i tak może okazać się... Dość trudnym zadaniem. Zazwyczaj podczas takich wydarzeń może dojść do konfliktów. Szczególnie, że każda strona wydaje się mieć coś do innej.- dodał od razu po czym założył ręce na ramiona pozostając w dość zamkniętej postawie. Rzeczywiście dla niego wydawała się to raczej być kolejną okazją do owiania się złą sławą aniżeli tą dobrą, ale kto wie? Może marnował pewną okazję.
Minęło trochę czasu i w końcu nastało określenie zasada. Nie było to coś czego spodziewał się Nishiyama. Jedynym warunkiem było nie doprowadzanie przeciwników do śmierci. Nie dość, że jego zadanie polegało na kontroli tłumu to na dodatek jeszcze przyjdzie mu pilnować zawodników żeby nie zrobili za dużej szkody otoczeniu jak i samym sobie. Westchnął ciężko słysząc te zasady.
-Masz racje. Prawie. Kto niby będzie pilnować żebyście się nie pozabijali? Jakoś mi się to nie widzi.- oznajmił i gdy dziewczyna rozgrzewała swoje dłonie to chciał zwrócić uwagę na rękawiczki z otworami, które posiadała. Kojarzył mu się one z uczestnikiem turnieju, którego nie miał okazji spotkać.

[Jun]

Misja - B - 17/?

---

- Rok 389 - Wiosna -
- Toshiro -
- Karczma na skraju drogi -
- Nie szczekaj, bo nas nie dogonisz -

---

" Początek " [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=pS5-ZGf ... U&index=32[/youtube] Zaplecze rozrywkowe świata było bardzo duże. Różni ludzie znajdowali najróżniejsze sposoby na zabawianie siebie, oraz innych - zyskując przy tym nie małe pieniądze. Każdy miał własne przemyślenia co do trudności w osiągnięciu zdolności które pozwalały na zadowalające wyniki. Jedni twierdzili, że praca shinobi jest trudniejsza, a inni, że rywalizacja tego typu stawia większe wyzwania. Ciężko stwierdzić kto ma racje, bo obie odnogi się między sobą bardzo zazębiają, nie wspominając o tym, że obie oferują podobne zagrożenia i trudności.

Miałeś pewne przemyślenia co do zgromadzonych tutaj zawodników. Jedni przypadli ci do gustu bardziej, inni mniej. Miałeś też już pewną wizję Kageyoshiego jako organizatora tych niebezpiecznych zabaw.

Zwierzyłeś się, że nie miałeś ani wierzchowca, ani umiejętności - pierwsza rzecz nie była wielkim problemem. Należało spróbować u któregoś sponsora, drużyn, czy nawet samotników. Pewnie służyliby radą, albo i coś wymyślili. Wystarczyło chcieć. Druga kwestia - brak umiejętności był już problematyczny. Byłeś jednak shinobi i sam twierdziłeś, że wyścigi to prosta sprawa nie wymagająca umiejętności i długiego treningu - miałeś okazję to udowodnić. Nikt nie powiedział, że wyścig ma miejsce DZIŚ.

No i wzniosłeś drobny toast za swoich towarzyszy. – Zawsze musi być ten pierwszy raz — Dodał Genjo z uśmiechem na twarzy.Ale do rzeczy, ty nie chciałeś jechać jako zawodnik. Również wolałeś nie kusić losu i nie walczyć o jeszcze gorszą opinię publiki niż posiadałeś obecnie - to zrozumiałe, strach przed nieznanym, strach przed poprawą własnych warunków i wizerunku.Miałeś być stróżem, obrońcą i arbitrem tego wyścigu - tak się właśnie poczuwałeś, dokładnie do tego. To mogło być trudne zadanie, sam tak twierdziłeś. – Będzie zabawnie — Dorzuciła różowa z lekkim chichotem. – Nigdy nie mieliśmy tutaj ochroniarza — Wyraźnie twój pomysł wydawał się jej dosyć absurdalny, albo całkiem nieprzemyślany. Bo skoro ani nie miałeś jak jeździć, ani na czym to jak chciałeś ich pilnować? Nie wyobrażałeś chyba sobie takiego wyścigu jako ścigania się po zamkniętym torze o wielkości dwóch dzielnic jakiejś osady, czyż nie? – Wychodzi na to, że nikt, ale tak naprawdę kto tutaj komuś, coś udowodni, wypadki się zdarzają... — Skrzywił się, lekko westchnął, jego ton nie był zadowolony, zdawał sobie sprawę, że i tak i tak, nawet gdyby były przydzielone osoby, to nie daliby sobie rady z ochroną tego wyścigu. No chyba, że Toshiro miał jakiś lepszy plan. Zwróciłeś uwagę na rękawiczki, no i jak tak się przyglądałeś to dostrzegłeś, że pod rękawiczkami, ma założone bandaże skrywające wnętrze dłoni.

– Dobrze więc! — Zaczął Kageyoshi – Wszyscy chętni dalej brać udział mają czas by się zapisać przez... Dwa, może trzy następne dni. — Rozejrzał się po wszystkich, wiedział, że nikt nie zrezygnuje. Zbyt wysoka stawka i prestiż – Trasa wyścigu pojawi się po zakończeniu zapisów. Dla tych którzy biorą udział po raz pierwszy, liczy się przejazd przez punkty kontrolne i powrót. Nic więcej. Na zwycięzcę będą pewnie czekać fani na mecie. — A poprzez metę miał na myśli najbliższą okolicę, w końcu to właśnie tutaj gromadzili się widzowie, fani i inni ciekawscy, ciekawe jednak było to czy pojawią się również na punktach kontrolnych przez które należy przejechać... A jak ktoś do nich dotrze - nie miało to znaczenia.

  Ukryty tekst

[Toshiro]

Jak dość szybko się okazało wyścig nie był zupełnie zwyczajny. Zawodnicy mogli podczas swojego biegu wykorzystywać praktycznie wszystko co mieli pod ręką. Nie tylko bronie, ale też i techniki, które często potrafiły być na prawdę destruktywne. Sam dobrze o tym wiedział, ponieważ całkiem niedawno właśnie zaopatrzył się w techniki z takowej dziedziny. Bezpośrednie trafienie często kończyło się śmiercią celu, więc tutaj... Wszystko zależy od intencji i siły zawodników. Stopień zagrożenia wzrósł co za tym idzie Toshiro nieco bardziej zainteresował się zawodami. Aczkolwiek dalej nie widział siebie w roli zawodnika. Poza tym w takiej sytuacji, gdzie jednak na szali było stawiane czyjeś życie to przyda się ktoś kto będzie czuwał nad tym wszystkim. On posiadał ku temu chyba jedne z lepszych zdolności. Szybkie pozbawianie przytomności wielu osób na raz nie było dla niego większym problemem.
-"Zawsze musi być ten pierwszy raz"- zacytował tutaj słowa swojego przedmówcy z cwaniackim uśmiechem zaraz po tym jak dziewczyna napomknęła o tym, że nikt wcześniej ich nie chronił podczas wyścigu. -Poza tym... Wydaje mi się, że Kageoshi raczej nie chciałby aby te "wypadki" popsuły sławę jego wyścigów, nieprawdaż? Jeśli ogłosił, że nikt nie ma prawa zabić innego zawodnika, to wydaje mi się, że tak powinno pozostać.- odparł oczekując reakcji dziewczyny, która de facto była właśnie pod organizatorem. Tymi pytaniami chciał też wybadać grunt, ponieważ prawda mogła się zawsze okazać zupełnie inna od tego co on sobie wyobraził.
-Wiadomo, że ja sam nie będę w stanie przypilnować całego wyścigu, ale myślę, że jeśli ktoś będzie coś planował to będzie się musiał dużo bardziej postarać żeby coś wywinąć.- dodał wzruszając ramionami. Dwa-trzy dni to za mało żeby poćwiczyć i się nie zbłaźnić, a przynajmniej tak mu się wydawało.
-Zrobiłaś coś sobie w dłonie? Widziałem bandaże na Twoich dłoniach...- zagadnął jeszcze do różowowłosej. - Poza tym muszę przyznać, że ciekawy dobór rękawiczek. Znam kogoś kto używał podobnych. Nie jesteś przypadkiem z klanu Dohito?- zapytał wprost i lekko się uśmiechnął. Typ, który je nosił nie był normalny, a przynajmniej z tego co mówiła Youmu. Zastanawiał się czy jest to cecha klanowa, czy może jednak akurat trafił wcześniej na takiego osobnika.
Jeśli otrzymał odpowiedzi na wszystkie pytania to nie widział potrzeby, aby pytać o cokolwiek innego. Pozostały czas zapewne spędził rozmawiając o ogólnych rzeczach z dwoma samotnikami i o ile nikt go nie zaczepiał, to on również nie miał zamiaru wchodzić komukolwiek na głowę.

[Jun]

Misja - B - 19/?

---

- Rok 389 - Wiosna -
- Toshiro -
- Karczma na skraju drogi -
- Nie szczekaj, bo nas nie dogonisz -

---

" Początek wyścigu " [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=pS5-ZGf ... U&index=32[/youtube] Oczywiście, że żaden organizator nie chciał zepsucia swojego wyścigu przez uczestników którzy łamali zasady. One jednak były tylko wytycznymi dopóki się czegoś nie udowodni, a na to szedł już cały proces związany z identyfikacją, świadkami... I tak dalej. To było dużo pracy i angażowania ludzi z zewnątrz, tym bardziej, że byli to shinobi, a każdy znał ryzyko.

Stopień zagrożenia wcale nie był niski. Gdy tak siedzieliście Masa zerknął w twoją stronę, lecz gdy ty rozmawiałeś z pozostałymi odwrócił wzrok, po tym jak już wyszedł ze swojego stanu głębokiego zamyślenia. – Raczej jej nie popsują. Wypadki się zdarzają, kto to udowodni... A panu Kageyoshiemu nie wolno zachodzić za skórę. Jak już mówiłam. Każdy zna ryzyko, każdy jest shinobi — Dopowiedziała różowa, pałaszując jedzonko ze swojego talerza. Wzruszyła ramionami podczas ostatniego słowa rozkładając ręce.

– No i co zrobisz? — Zapytał Genjo gdy wspomniałeś, że będziesz przeszkodą w chwili gdyby ktoś chciał zakłócić wyścig. Do tej pory nie wspomniałeś nawet słowem jak to się według ciebie powinno odbyć. Możliwe, że uśpisz wszystkich, ale czy to rozwiązanie? Kończyć wyścig przed jego startem? Kilka dni to mało na naukę, była to prawda, ale cóż to za trudność dla wspaniałego shinobiego który sądzi, że wyścigi są łatwe, a sam jest w stanie w takim czasie opanować śmiercionośne techniki?
– Jak trzymasz lejce to dłonie się obcierają, tak mi wygodnie po prostu i się przyzwyczaiłam. Nawet nie wiesz jakie te ręce są głodne... — Powiedziała z bardziej złowieszczym akcentem i głupią miną, choć nie ukrywała, że to raczej domena żartu. – Za dużo o mnie wiesz, Toshiro-san. — Dodała, całkiem nie przejmując się tym, że zupełnie ją rozgryzłeś. Detektyw Toshiro - to właśnie ty.

No i tak rozmawialiście dalej, na różne tematy, spędzaliście czas podczas gdy ludzie zaczęli zajmować się przygotowaniami do wyścigu. Jedni jeździli po okolicy, a jeszcze inni się obijali, walcząc nad swoim samopoczuciem. Kanshiki również się już uspokoił, pierwsze koty za płoty i sytuacja jakoś się ustatkowała - wyrabiali się z podawaniem potraw. Rozmówiłeś się jeszcze z Kanshikim, ale prócz niego to raczej nikt cię nie zaczepiał.

Nastał koniec zapisów i ponowne zebranie. Kageyoshi wyszedł na środek, wszyscy skupili się na nim. Różowa dama przyniosła mu coś w rodzaju drewnianego statywu, pomagała w przygotowaniach już wcześniej. On rozwinął na statywie ogromny zwój przedstawiający mapę Yusetsu, dosyć szczegółową warto nadmienić. Nakreślona tam była trasa wyścigu, zaznaczona wyraźnie z miejscem startu, oraz jednoczesnym miejscem mety. Punkty kontrolne jakie należało przejechać również były zaznaczone. Nawet ty wiedziałeś, że podróż z jednego punktu do drugiego to nie są dwie, albo trzy minuty. Dotarcie tam tobie, na nogach, zajęłoby około dwóch/trzech godzin, a na wierzchowcu - to zawsze szybciej o przynajmniej połowę. Bez dwóch zdań wyścig nie był prosty, wymagał nie tylko umiejętności jazdy, ale i decyzji odnośnie podejmowanych odpoczynków. Gdy tak przeliczyłeś wszystkie punkty, nie widziałeś możliwości by zaliczyć każdy z nich jednego dnia. Nie pieszo. Na dobrą sprawę punktów było pięć, ułożone były nie równo. Czasami wymagały prostego pokonania drogi, a czasem powrotu w jakieś miejsce, czy zjazdu do niziny, a nawet i wjazdu pomiędzy góry. To był rzeczywiście rajd godny ekspertów w swojej dziedzinie.

– Tak jak obiecałem. Tutaj jest mapa Yusetsu. Zezwolono nam na przejazd poza szczególnie zamieszkanymi terenami. Zaczynamy tutaj, później kierujemy się przez Zatwardziały las, przy największym drzewie znajduje się punkt. Należy zaznaczyć tam swoją obecność. Drugim punktem jest stare pole treningowe, zwane potocznie zniszczoną polaną. Dużo tam miejsca i każdy jest na widoku. Z polany odbijacie do okolic Torfowej wioski i torfowego lasu. Tam punktem jest jaskinia w lesie. Trzeba ją pokonać by dojechać do kolejnego, czwartego już miejsca, jakim są okolice osady Betaimura. Niewielka to wioska, kiedyś zniszczona i przez chorobę trawiona. Należy dotrzeć do bramy, potem zawrócić i bezpośrednio tutaj wrócić. Po drodze jest piąty punkt, bo wracać będziecie przez farmy i pola. — Mówił co chwilę popijając szklanką wody i odchrząkując. Miał facet sporo do przekazania.

– Wyścig rozpoczynamy jutro rano, tuż przed karczmą. Niech nikt się nie spóźni. Znacie mnie, nagroda będzie warta zwycięzcy, O tym jednak dopiero w Okami-den, po zakończeniu zmagań. — Mało kto wspominał o nagrodzie jaką oferował Kageyoshi. Nikt jednak nie wątpił w jego słowa i to, że będzie to warte trudu i zmagań. Wyglądało na to, że miał już reputację osoby która dotrzymywała słowa.

Polisu Masa
Inuzuka Kujishia
Kirākuīn
Ariku Kageyoshi
Pan z młoteczkiem
Kanshiki
Genjo

Zawodnicy: Ludzie pustyni - Drewniane istoty
Kirākuīn - koń
Biały samotnik - Rysowany zwierz
Złoci sprinterzy z Shigashi no Kibu - Konie
Zielone kły z Yusetsu - Psy

  Ukryty tekst

[Toshiro]

Toshiro mimowolnie dość bacznie obserwował otoczenie jak i innych zawodników. W końcu Kanshiki poprosił go o utrzymanie w ryzach tego całego przedsięwzięcia. Jak na razie wszyscy zachowywali się odpowiednio i każdy był w miarę spokojni, a niektórzy nawet zbyt spokojni. Zapewnienia dziewczyny raczej go nie przekonały, tym bardziej, że Masa cały czas łypał w jego kierunku wzrokiem, a oprócz tego był dziwnie milczący od dłuższego czasu.
-Co zrobię? Spacyfikuję delikwenta, albo delikwentów, którzy chcieliby się pozabijać.- odparł i lekko się uśmiechnął.-Mam na to parę sposobów. Takich, które nie wymagają pozbawiania życia zawodników.- dodał i splótł ręce przed sobą na stole. Dziewczyna szybko przyznała mu rację jeśli chodziło o jego wcześniejszą dedukcję. Zastanawiało go tylko jak skorzysta ze swoich umiejętności, wybuchowych umiejętności i tworzenia z gliny, bo przecież w samym wyścigu miały być wierzchowce poruszające się po ziemi, prawda?
-Cóż mogę powiedzieć. Widziałem w życiu parę rzeczy. Wie się to i owo gdy podróżuje się tyle co ja.- odparł i lekko się uśmiechnął. To, że akurat wiedział o czymś takim była kwestią przypadku. Nigdy nie przyjrzałby się tak dokładnie Shinsowi gdyby Youmu nie zwróciła mu na niego uwagi.
Patrząc na mapę Nishiyama zdawał sobie sprawę z tego, że nie będzie jednak w stanie kontrolować przebiegu wyścigu na pieszo. Choć urodzonym jeźdźcem nie było, to mimo wszystko chyba będzie musiał spróbować dosiąść cokolwiek co pozwoli mu szybciej przenosić się po wyznaczonej trasie. W innym wypadku, gdy nie będzie mógł nadążyć za zawodnikami to nie będzie miało to zupełnie sensu. Problem pozostawał jednak dalej jeden i niezmienny - brak wierzchowca. Jego pierwszą nadzieją był Kageyoshi, do którego zwrócił się gdy tylko przedstawił trasę.
-Tak się zastanawiałem... Kageyoshi-san, nie miałbyś może jakiegoś wierzchowca na zbyciu? Choć nie będę brać udziału w wyścigu to jednak będę musiał nadążyć jakoś za zawodnikami, a nawet skracając drogę bez punktów kontrolnych na pieszo może mi być ciężko.- powiedział układając już sobie mniej więcej plan tego jak będzie jechać. Na pewno na samych punktach kontrolnych może być ciężko, w każdym razie na pewno zawodnicy muszą przez nie przejechać, a Toshiro będzie mógł sobie skrócić drogę nie przejeżdżając przez nie lub obserwując je po prostu z jakiejś odległości i poruszać się po wewnętrznej stronie "toru". Gdyby Kageyoshi nie miał żadnego konia na zbyciu to jego kolejnym strzałem był Polisu Masa, z którym - jeśli będzie miał okazję, na pewno zamieniłby parę słów. Choć nie znał go dobrze, to wrażenie jakie sprawił na samym początku zdecydowanie odbiegało od tego Masy, którego widział teraz.

[Jun]

Misja - B - 21/39

---

- Rok 389 - Wiosna -
- Toshiro -
- Karczma na skraju drogi -
- Nie szczekaj, bo nas nie dogonisz -

---

" Początek wyścigu " [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=pS5-ZGf ... U&index=32[/youtube] Przedstawiłeś wszystkim swoje możliwości. Nikt nie ważył się ich kwestionować, bo i po co - każdy z nich posiadał jakieś zdolności, nie byłeś pośród tej grupy wyjątkowy. Zdałeś sobie sprawę z tego, że pokonywanie takiego terenu pieszo - zupełnie nie wchodzi w grę. Zawsze mogłeś latać, lecz akurat ty skrzydeł, ani takich zdolności nie posiadałeś. Pozostawała ci więc stara dobra jazda wierzchem.

Udałeś się zatem do Kageyoshiego, organizatora. Gdy tylko wspominać o potrzebie konia zacząłeś, mężczyzna się uśmiechnął, chwilę popatrzył – Coś się znajdzie. Zapewne jeden z treningowych ci przypadnie — Bo i takie konie można było tutaj znaleźć, przyprowadzone zarówno przez Kageyoshiego, jak i przez sprinterów z Shigashi. – Zrobisz co zechcesz, masz moje przyzwolenie — Dodał pewnie, po czym wrócił do swoich obowiązków związanych z organizacją i rozliczeń z właścicielem lokalu. Też przyglądał się pozostałym i starał się pilnować " porządku ".

Dostałeś konia, czas jednak minął - nie miałeś dużo czasu na ćwiczenia, czy ponownie wprawienie się, bo start w końcu nadszedł, a ty zdecydowałeś się na wszystko w niemal ostatniej chwili. Wszyscy znaleźli się rano przed lokalem - oczywiście nie pod samymi drzwiami, bo na polanie obok. Byli i sprinterzy, ludzie pustyni, Genjo - już na swoim tygrysie. No i różowa na swoim wierzchowcu. Kłów również nie zabrakło, też znajdowali się na starcie, gotowi do jazdy. Łącznie zawodników było ponad dziesięciu. Kilka kłów, piątka pustynnych jeźdźców, Masa, Genjo i podopieczna Kageyoshiego.

Organizator stanął pierwszy, wygłosił jeszcze mowę startową i wyścig należało zacząć. – START! — Zawołał głośno. To była chwila w której wszyscy ruszyli z miejsca. Ludzi w okolicy było sporo, krzyczeli i wołali. Ciężko było wyłapać poszczególne słowa, a co dopiero jakieś odgłosy. Ktoś się jednak zatrzymał już na starcie i był to jeden z pustynnych jeźdźców. Minę miał skwaszoną, a już zwłaszcza gdy patrzył na lekko rozerwane nogi swojej kukły na której miał jechać. Oczywiście unosił się niewielki obłoczek dymu, dostrzeżony dopiero gdy kurz i wszystko co zostało wzniecone w chwili startu - opadło. Kageyoshi dostrzegając sytuacje, parsknął tylko – Więcej szczęścia następnym razem, przyjacielu — Rzucił do pustynnego jeźdźca i skierował się do karczmy, zostawiając go z tą sytuacją. Wyścig przecież wciąż trwał, a nawet z uszkodzonym "pojazdem " miał szanse. Lecz... Ostatecznie nikomu krzywda się nie stała - jeszcze.

Polisu Masa
Inuzuka Kujishia
Kirākuīn
Ariku Kageyoshi
Pan z młoteczkiem
Kanshiki
Genjo

Zawodnicy: Ludzie pustyni - Drewniane istoty
Kirākuīn - koń
Biały samotnik - Rysowany zwierz
Złoci sprinterzy z Shigashi no Kibu - Konie
Zielone kły z Yusetsu - Psy

[Toshiro]

Przedstawienie swoich możliwości to bardzo dużo powiedziane. Toshiro specjalnie nie chwalił się tym co dokładnie potrafił robić, aby w razie czego, gdyby ktoś chciał coś wywinąć to nie był gotów na to co nadejdzie z jego strony. Jeśli oni będą zajęci sami sobą to on z boku będzie miał nieco lepiej i być może uda mu się spacyfikować kogoś z zaskoczenie, zanim ktoś zwróci na niego uwagę. Na szczęście nie musiał zbyt długo szukać konia, ponieważ tego zapewnił mu Kageyoshi. Od razu udał się w tamtym kierunku ówcześnie mu dziękując za wierzchowca. Gdy do niego dotarł przejechał mu delikatnie dłonią po karku i lekko poklepał przy złączeniu z tułowiem, a następnie dosiadł go jeśli został ówcześnie osiodłany. W innym przypadku poprosił kogoś o pomoc. W międzyczasie obserwował mniej więcej jak inni trenują, więc teorię raczej ma w małym paluszku. Nie potrzebował mieć nie wiadomo jakiego tempa, ponieważ mógł ścinać drogę jak tylko chciał i oczywiście zamierzał z tego skorzystać.
W końcu wszyscy zebrali się na linii startu. Nikt nowy nie doszedł, w sumie na jego szczęście, mniej osób do ogarnięcia. Przed samym startem przyjrzał się każdemu po kolei i zapamiętał zarówno wierzchowca jak i jego jeźdźca. Po chwili pełnej napięcia w końcu ruszyli... Choć nie wszyscy. Jeden z zawodników zaliczył wpadkę już na samym początku i jego dziwny twór rozpadł się na starcie zostawiając chmurę pełną dymu. Nishiyama spojrzał się jedynie przez ramię na niego gdy ruszył skrótem mniej więcej w kierunku trasy, po której prawdopodobnie będą zmierzać zawodnicy między pierwszą, a drugą bramką. Oczywiście starał się jechać tak żeby mieć mniej więcej wszystkich na widoku oczywiście o ile pozwalał mu na to teren. Nie miał pojęcia co może przynieść ten wyścig, jak na razie oprócz tego nie działo się nic dziwnego. Podczas przygotowań nikt też nie zrobił nic podejrzanego, więc być może wyścig przebiegnie bez większych problemów. W razie czego może się przecież posiłkować jedną ze swoich zdolności do obserwacji, która umożliwia mu zobaczenie chakry. W tej sytuacji będzie to raczej coś co może mu bardzo pomóc i ułatwić ewentualne wykrywanie zagrożeń z racji, że większość jak nie wszyscy są tutaj poniekąd ninja.

[Jun]

Misja - B - 23/39

---

- Rok 389 - Wiosna -
- Toshiro -
- Gdzieś na trasie -
- Nie szczekaj, bo nas nie dogonisz -

---

" Wyścig " [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=pS5-ZGf ... U&index=32[/youtube] Toshiro był przezorny. Nie pochwalił się wszystkim konkretnie, nie chciał nikomu dawać forów, jeśli coś zaczęło by się w trakcie wyścigu dziać. Osiodłanie konia nie było problemem - jakoś sobie poradziłeś przy pomocy obsługi która gdzieś tam się kręciła. Nie była to też ogromna filozofia. Teorię mogłeś mieć opanowaną, gdybyś zdecydował się choć trochę ćwiczyć, w obecnej chwili potrafiłeś jeździć na koniu - tak, jakbyś jechał nim do innej prowincji. Czyli zwyczajnie, bez jakiś fajerwerków czy specjalnych zdolności. Nie znałeś też dokładnych możliwości swojego wierzchowca, to też ciężko ci będzie oszacować jak szybko możesz dojechać w konkretne miejsca. Nie byłeś też w stanie oszacować kiedy padnie ci ten koń ze zmęczenia, nie znałeś jego możliwości. Mogłeś jedynie strzelać, na podstawie swojego dotychczasowego doświadczenia z końmi, takowe jednak miałeś, a to był koń treningowy. Z pozoru nie było się o co martwić.

Koń był posłuszny, ale czy pozostanie taki do samego końca?

Osób wiele nie było, mogłeś ich zapamiętać, wiedziałeś kto jest kim - na oko. Nie spędziłeś jednak z nimi wystarczająco dużo czasu by każdego wskazać z imienia i nazwiska, głównie mowa o grupie Inuzuk i ludzi pustyni. Do tego potrzebowałbyś już naprawdę wyrafinowanych zdolności, których nie posiadałeś.

Ruszyłeś ze startu niemalże równo z nimi. Jechałeś, lecz pozostawałeś nieco z tyłu - chciałeś mieć pewność, że dojedziesz na miejsce pierwszy, dlatego od razu upewniłeś się, że jedziesz ścieżką najszybszą, największym możliwym skrótem który tylko był możliwy. Obrałeś swój cel - zatwardziały las. Przez jakiś czas jechałeś. W oddali dostrzegłeś między innymi Genjo który wymieniał się miejscami z różową, oraz jedną z inuzuk. Co prawda wymieniali się miejscami i co chwila kto inny był na prowadzeniu, to ciężko było ci ich obserwować. Musiałeś utrzymywać pełne skupienie, by wykrzesać z konia co się tylko dało, by nie zostać za bardzo z tyłu, dlatego ciężko było ci o obserwacje. Wjechałeś do lasu, nieco od innej strony niż pozostali - o ile bezpośredniej trasy nie było wytyczonej, jedynie punkty kontrolne które należało przejechać. To właśnie na podstawie oznaczeń po wyścigu, oraz czasu znalezienia się ponownie na mecie, zostanie wyłoniony zwycięzca. Nagle zobaczyłeś, że z pomiędzy drzew wyłoniła się różowa i pognała przed ciebie, całkowicie cię ignorując. Sam, musiałeś jechać drogą. Nie czułeś się pewnie musząc lawirować pomiędzy wszelkimi przeszkodami jakie oferował las. Choć... same drzewa i rośliny to jedno. Miejsce to nie miało dobrej reputacji, niemal od zawsze łączyły się z nim złe wspomnienia...

Dojeżdżałeś do pierwszego punktu. Na miejscu widziałeś już oznaczenia wykonane przez Kirakuin, oraz Masę Polisu. - na pewno zrobione pośpiesznie. Pozostałych jeszcze nie było.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

Polisu Masa
Inuzuka Kujishia
Kirākuīn
Ariku Kageyoshi
Pan z młoteczkiem
Kanshiki
Genjo

Zawodnicy: Ludzie pustyni - Drewniane istoty
Kirākuīn - koń
Biały samotnik - Rysowany zwierz
Złoci sprinterzy z Shigashi no Kibu - Konie
Zielone kły z Yusetsu - Psy

[Toshiro]

Rzeczywiście Toshiro nie miał wcześniej zbyt dużo do czynienia z końmi, aczkolwiek swoje wiedział. Nie raz i nie dwa jechać przecież na koniu z jednej prowincji do drugiej śpiesząc się niemiłosiernie. Pokonał konno już na prawdę sporo kilometrów, aczkolwiek na pewno nie w taki sposób jak Ci wszyscy tutaj obecni. Na pewno nie mógł się z nimi równać, aczkolwiek swoje też umiał. Oprócz tego obserwował przecież jak trenują, więc na pewno podłapał coś więcej w praktyce. Z kontrolą konia raczej nigdy nie miał większych problemów, więc i tym razem nie spodziewał się żeby było inaczej.
Wyścig rozpoczął się na dobre, zaś Nishiyama ruszył najszybciej jak potrafił mniej więcej między jeden, a drugi punkt kontrolny. Widział niektórych zawodników, jednak nic nadzwyczajnego się nie działo. Nie było żadnych wybuchów czy też trzasków. Jak na razie start przebiegał bez większych problemów. Trochę się powymijali, aż w końcu dotarł do pierwszej bramki, na której był znacznik jedynie dwóch jeźdźców, którzy postawili na konie. Polisu Masy i Kirakuin. Oboje zapewne byli zbyt zajęci tym, aby wyjść na prowadzenie żeby czegokolwiek próbować, inaczej mogła wyglądać sprawa z pozostałymi zawodnikami, których jak na razie nie było widać. Odczekał jeszcze chwilę w bezpiecznej odległości obserwując kto i w jakim stanie nadchodzi i jeśli nie wydarzyło się nic szczególnego to po prostu ruszył od razu w kierunku trzeciej bramki kontrolnej. Oczywiście mając jeszcze mapę w głowie wybrał sobie taką drogę, która poprowadzi go nieco szybciej niż zawodników, którzy muszą jeszcze odbić do drugiego punktu. Mimo tego chciał jeszcze "zahaczyć" o drugi punkt z daleka. Ot żeby spojrzeć czy widać już jakieś oznaczenia, albo czy coś się na nim nie wydarzyło przez przypadek gdy Kirakuin albo Polisu się zrównali.
Zastanawiało go jedynie co sprawiło, że ta dwójka zyskała taką przewagę nad resztą, której nie było ani widać ani słychać. Nie mógł niestety się upewnić co się dzieje z każdym z zawodników, ponieważ już na samym początku byli bardzo rozstrzeleni czego się nie spodziewał. Każdy z nich miał duże ego i bardzo się przechwalał jaki to on nie jest szybki, a tutaj proszę, dwójka wystrzeliła do przodu zostawiając resztę w tyle jak na razie bez większych szans.

  Ukryty tekst

[Shikarui]

Misja B->C
25 Las rozmywał się w kącikach twoich oczu. Zmywały się gałęzie i równie niewyraźna wydawała się droga, która kryła się za kolejnymi zakrętami, pniami i krzewami. Koń dawał z siebie wszystko, kopyta raz za razem tętniły na glebie i wyrzucały z siebie kolejne gruzdy ziemi przemieszane z opadłymi liśćmi i igłami. Jego miarowy oddech był wszystkim, co słyszałeś. W tle pojawiło się krótkie ujadanie psów, gdzieś za twoimi plecami, które brzmiało, jakby doszło tam do krótkiego starcia. Ucięte tak gwałtownie, że uparłbyś się - to tylko w mojej głowie! Przecież ten koń - i ta droga - były jedynymi pewnymi, które narysowałeś już w swojej głowie pragnieniem zwycięstwa. Nie jestem pewna, jakie miały barwy. Byle nie czerwone. Jak te przeklęte oczy kryjące się w półcieniach listowi.
Tłum zawiwatował na otwartej przestrzeni, na którą na moment wyjechałeś, machając małymi flagami, jakaś kobieta ściągnęła z ramion kimono, nieprzystająco... cokolwiek robiła jednak nie była twoim epicentrum zainteresowania, kiedy twój koń przemknął obok niewielkiej widowni składającej się z grupki stojącej na polanie ludzi, odpowiednio odsuniętych od szlaku, by czasem nie wpakować się silnym wierzchowcom pod nogi - czy to końskim czy psim. Wjechałeś znów do lasu, zostawiając hałas za sobą. Koń nie wymagał szczególnego prowadzenia - prowadził się sam. Nieporęcznie ściągając lejce, szarpiąc jego wędzidłem, spowalniałeś go chcąc nie chcąc, ale wiesz, szczerze wątpię, że w ogóle to odczułeś. No bo w końcu - nie znałeś się na tych zwierzętach. Ich obsługa, anatomia i zasady zachowań nie były czymś, co się w życiu ninja przydawało. Nie było to też tak, że ninja do koni dostępu nie mieli. Zwierzę wyciągało dzielnie swoje nogi i niosło cię tak, jakby było, oh, no zgadnij? Wiatrem. Czujesz ten wiatr rozbijający się na twarzy? Pęd, siłę ciała konia pod tobą? To naprawdę zdumiewające, jak silne i szybkie te stworzenia potrafiły być. Sprawniejsze od wielu ninja.
Nagle przed sobą usłyszałeś koński kwik. Przysłonięty drzewami widok nie dawał żadnego poglądu na to, co się tam działo i co się dzieje, ale żałosny odgłos, jaki wydał z siebie jeden z rumaków przeszył cię na wskroś, zamrażając ciało. To był jeden z tych dźwięków, jakich się nie zapominało. Które goniły za człowiekiem i budziły go porankiem, żeby przypomnieć o tym, że nawet jeśli koszmar się kiedyś kończy - to nie zawsze się rozpryskuje.
Do kwiku dołączyło głośne rżenie konia, dzikie, niepokorne. Zaraz i buntować się zaczęły oba. Poczułeś wyraźnie, jak twój koń zarzucił łbem i tym razem wyraźnie odczułeś, jak zwolnił, jak gwałtownie zarył kopytami o podłoże, żeby wyhamować. Pomiędzy drzewami zobaczyłeś, za zakrętem, jak jeden z koni leży na ziemi, przygniatając swojego jeźdźca, a drugi gwałtownie skacze, przytrzymywany liną. Jeździec wierzgającego konia leżał na środku drogi, naszprycowany strzałami. Dwójka mężczyzn stała na trasie, z własnymi końmi, zagradzając tor. Przynajmniej dwójkę widziałeś.