[Event] Podziemia Iglicy

[Hitsukejin Shiga]

I remember when
I remember, I remember when I lost my mind
There was something so pleasant about that place
Even your emotions have an echo in so much space
And when you're out there, without care
Yeah I was out of touch
But it wasn't because I didn't know enough
I just knew too much No i na nic to całe leczenie. Bijuu dalej miotał wszystkimi, pojawił się deszcz głazów, latające kamiennie. Shiga był przygotowany do zniszczenia nadlatującego głazu... Jednak chmurka została trochę przesunięta. I głaz go minął, więc nie było sensu ładować czakry. Był gotów wracać do leczenia Hirokiego, gdy nagle coś poszło się paść jeszcze mocniej. Demon złapał wilkeła, w którego przeistoczył się ktoś - albo ktoś go wezwał, bo o ile bestia wyglądała jak pieseły Yoicha, tak Shiga nie zarejestrował momentu przemiany. Tak czy siak - szmaciana lalka jeb o ścianę. Wtedy Bijuu spojrzał się w ich stronę, głodny wrażeń. Shiga nie leczył. Tylko rozłożył ręce. Bo i po co się przejmować, skoro i tak za chwilę opierdoli ich bestia. Widząc jednak ułamki sekund zawahania - zeskoczył z chmurki. Wyciągnął rękę, próbując złapać Hirokiego, ale zabrakło mu jakieś pół metra długości łapy. Shiga wylądował na ziemi, robiąc superhero landing, a Hiroki został zjedzony przez bestię. Wstrząsające. Nie ma jednak czasu na reakcję. Shiga postanowił nie pokazywać się bestii na oczka ani sekundy dłużej niż to konieczne, więc zamiast spowrotem w górę - kieruje się w stronę tunelu z którego przyszli, na szczęście nadal będącego stosunkowo blisko jak na mnisią prędkość, starając sie lekkim łukiem przyokazyjnie zbliżyć do Chise i dać jej znać, że mykają do tunelu, oboje.
Bestia zaczęła się wahać. Pojawiły się jakieś pierdolone piórka. Memento mori. Co powiedział rip in pizza Hiroki? Że ten Uchih z którym mają do czynienia będzie jak każdy Uchih miotał genjutsu w te i nazad. Czyli piórka pewnie też są z gen. Bo skąd niby piórka tutaj. Nikt nie czesze gęsi. Stada wykurwistych gęsi nad jaskinią. Mnich nawet nie szukał źródła piór - zwłaszcza, że to dość oczywiste. Trucizny na jego jashinistyczną fizjonomie niemalże nie działają. Podróżując wiele set metrów jak nie więcej - pod ziemią do dupy z rachubą - nie zmęczył się ani trochę, gdy inni topili się żywcem. A tutaj nagle zrobił się senny? I co, jego Jashinistyczna wytrzymałość na to nic? Nie ze mną te numery, bruner.
Shiga kątem oka dostrzegł Chise.
-Chise! - Gest ręką by i ona pobiegła na pełnej prędkości do niego! - To gen, bo na mnie działa... - Powiedział dość głośno, czuły słuch dziewczyny pozwoli to wyłapać na pewno, a i tak ledwo powstrzymywał się przed ziewnęciem. Chise była kurewsko szybka. On - szybki. To na bank pozwoli im dotrzeć do Siebie na zasięg ręki przez te kilka, kilkanaście metrów blisko ściany jaskini - by nie wejść pod bijuu i jego agresję. Jak tylko są z Chise w zasięgu ręki, mnich od razu robi kai na dziewczynie, a ona na nim - w ten sposób powinni uciec spod tego paskudnego gejjutsu. Bo w sumie to nie mogło być nic innego, trucizna by nie zadziałała na Shigę w ten sposób.
Jak tylko wybijają się z techniki, Shiga wiedząc, że niestety jest od Chise pół ciuta wolniejszy - nie biegnie do tunelu z którego przyszli, chowając się przed kolejnymi piórkami zewsząd i przed bijuu... tylko pędzi jak mały samochodzik spinając się na maratoński sprint. Jeśli coś postanowi go zabić - to też nie będzie głupi by odbiegać tylko wystrzeliwuje jak mała rakieta przy użyciu swojej techniki. Kieruje się prosto do tunelu (po aktywacji chakra kogeki), chowając się w nim i cofając kilka metrów w głąb góry dla pewności, że jakieś podirytowane bijuu nie postanowi w nich czymś miotnąć. Jeśli Chise ma lepszy sposób na transport to jej ufa, bo Chisia wie co robi.

Streszczenie:

Shiga po wylądowaniu od martwego Hirokiego zbliża się do Chise. To ostatnia żywa osoba tutaj na której mu zależy i do tunelowego powrotu.
Mówi mega szybko i w mega skrócie, że to gen i od razu wybija dziewczynę, w tym samym czasie, z techniki przy użyciu Kai, a ona jego. Nie czekając ani sekundy dłużej - bo i kai w ruchu przecież się nawet robi, mnich rozwija pełną prędkość (ewentualnie używa w ostateczności swojej techniki jeśli od tego zależy jego dobrobyt) by skryć się w tunelu przed niedobrym i złym zirytowanym biżu.
Oboje radośnie chowają się w tunelu, wiedząc, że pójście na góre oznacza ściągnięcie na siebie uwagi biżu i pewnie śmierć.
Może potem zagrają w łapki.

  Ukryty tekst

[Chise]

Ten dźwięk będzie chyba Uchihę prześladować nawet w snach. Mokre, donośne chrupnięcie, połączone z chlapnięciem zamykanych szczęk, połączony z widokiem znikającego w paszczy ciała.. Dziewczyna nawet nie była w stanie się poruszyć, patrząc jak porażona na ten widok. I od razu w głowie pojawiła się jej jedna myśl - to moja wina. Tylko i wyłącznie. Sprowadzenie tu chłopaka było jej pomysłem i ona to zorganizowała. Nie musiała nawet go namawiać, sam entuzjastycznie się zgodził i nie zraził niczym. Teraz nie żył i już nie będzie mógł udowodnić nikomu, że może stać się kimś.
"Gdyby ta przeszkoda, okazała się dla mnie zbyt duża"...
Chise odsunęła się do tyłu, opierając o ścianę jaskini. Już nie miała zawrotów głowy, ale chyba wolałaby, by było to przewidzenie. By to się nigdy nie zdarzyło, a oni byli bezpieczni na Murze. Yoichi miał rację - to był potwór. Bestia. Nie zasługiwała na wolność, nie zasługiwała na nic.
"Przekaż mojemu ojcu"..
Uchiha odwróciła się do ściany, zginając się w pół, targana suchymi torsjami. Gdyby coś zjadła przed tą wyprawą, pewnie rzygałaby jak kot, a tak nic nie opuściło jej ust, jedynie wpół kaszlała, wpół krztusiła, łapiąc głębokie oddechy. Coś wtedy zwróciło jej uwagę. Pióro powoli opadło koło niej, lekkim kołowym ruchem. Chise podniosła głowę, widząc jak opadają ich setki, nie wiadomo skąd. Z oczu ciekły jej łzy, serce kołatało jak głupie.. A jednak czuła narastającą senność. Odezwał się Juranu, także ziewając. On także widział pióra i także był senny. Mogło być kilka opcji na to z czym mają do czynienia, najbardziej prawdopodobne dwie: trucizna lub genjutsu. Ona sama nie wiedziała o większej ilości rzeczy, które mogą kogoś uśpić, a w przypadku obu opcji potrzebowała jednej osoby: Shigi. Złożyła Kai, ale bez większej nadziei - jeśli było to dzieło Uchihy, który był w razie kontrolować bijuu to raczej marne były nadzieje by się wyrwać z genjutsu w ten sposób. Ziewnęła szeroko, ale odbiła się od ściany i ruszyła biegiem w stronę Jashinisty. Nie była to daleka odległość, cała jaskinia miała niewielki zasięg, dlatego liczyła na to, że do niego dobiegnie, dawała z siebie 100%.. Gdyby kończył się jej czas, zamierzała użyć Shunshina. I gdy tylko złapała Jashinistę za rękę zamierzała przesłać mu impuls czakry. A potem? Szybko zorientowała się, że trzeba skorzystać z krótkiej chwili w czasie której bijuu się zatrzymał i znaleźć schronienie. Los Shigi i Hirokiego był wystarczającą przestrogą by nie próbować piąć się ku górze, zostało więc tylko jedno miejsce. Korytarz, którym przyszli. Wycofać się, przegrupować siły, sprawdzić co z Kaiem i Minako. Przyczaić się, by Shiga mógł wyleczyć jej ramię. Jeśli było w miarę bezpiecznie, wycofani, założyła na twarz maskę, by poświęcić chwilę na przystosowanie się do innego poruszania się i ukryć łzy spływające po twarzy.
- Shiga.. Moje ramię. Możesz? - szepnęła przez łzy po chwili ciszy. Mniszek zapewne nie będzie miał nic przeciwko by się przydać..
Był jeszcze jeden plan, dramatyczny, ostateczny. By nie zasnąć, być może wystarczyło uwolnić dodatkowy zastrzyk energii ukrytej w ciele dziewczyny. Gdyby czuła, że nie da rady dobiec do Shigi zanim uśnie, zamierza wykorzystać do tego przeklętą pieczęć. Wtedy zamierzała go złapać i zanieść do korytarza, przesyłając mu impuls czakry na otrzeźwienie (i uderzenie w policzek, na szybszą pobudkę), by.. Potem go zostawić. Jak niby by mogła zostać w kryjówce, kiedy czeka na nią walka! Skoro Yoshimitsu nie było na górze, sądząc po reakcjach ludzi, ani na dole, to mogło mu zostać niewiele miejsc do ukrywać. Z radosnym śmiechem zamierzała najpierw przebiec korytarz, by jak go nie znajdzie to sprawdzić drugi, a co!

• Rzygnie w kącie na widok śmierci Hirokiego. Próba zrobienia Kai na sobie na widok piórek.
• Biegnięcie/skok do przodu do Shigi, zrobienie na nim Kai w razie potrzeby. Biegnięcie do korytarza z którego przyszli.
• Jeśli jest bezpiecznie, rozejrzenie się za NPC, poproszenie Shigi o leczenie

Nazwa

Shunshin no Jutsu

Ranga

B

Pieczęci

Baran / Brak (wtedy zasięg jest o połowę mniejszy)

Zasięg Max.

75 metrów

Koszt

E: 36% | D: 28% | C: 20% | B: 16% | A: 12% | S: 8% | S+: 4%

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Specjalna technika Ninjutsu, która pozwala na wykonanie błyskawicznego przeskoku z jednego miejsca na drugie. Ograniczeniem tej techniki jest linia poruszania, która musi przebiegać w linii prostej. Szybkość z jaką się poruszamy przy tej technice jest praktycznie nie do zauważenia dla innych przez co technika często jest wykorzystywana w celu szybkiego przemknięcia niezauważonym pod samym nosem oponenta. Dla uzyskania efektu zaskoczenia miejsce zniknięcia oraz miejsce dotarcia przysłania kłębek dymu stwarzając wrażenie wykonania teleportacji choć w rzeczywistości jest to skok.

Uwagi W przypadku posiadania przez użytkownika percepcji poniżej 80, użytkownik jest skołowany przez co najmniej 2 sekundy, od 81 do 160 percepcji występuje tylko potkniecie uniemożliwiające płynne przeprowadzenie działania, a powyżej percepcji 160 użytkownik nie odczuwa żadnych efektów ubocznych wykonanego skoku.

Nazwa

Kinobori no Waza

Ranga

E

Pieczęci

Brak

Zasięg

Na ciało

Koszt

Minimalny, nieodczuwalny

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis <span style="display: block; margin: 0; padding: 0; text-align: justify;">Kolejna z podstawowych jutsu, które potrafią wykorzystać nawet największe świeżaki spomiędzy ninja. Technika ta pozwala na odpowiednią kontrolę i kumulację chakry w z góry określonym miejscu - tu są to stopy. Dzięki temu shinobi jest w stanie poruszać się po powierzchniach pionowych, a nawet poziomych (tylko w sprzeczności z grawitacją), czyli prościej - po ścianach i sufitach, drzewach, gałęziach, i po czym tylko nam przyjdzie ochota - nie wliczając wody.
Uwaga: Odpowiednio skumulowana chakra w stopach nie wyklucza korzystania z innych technik w trakcie jej używania.</span>

KEKKEI GENKAI: -
NATURA CHAKRY: Katon
STYLE WALKI: Nanken no Mai
UMIEJĘTNOŚCI:

• Wrodzona - Ślepiec
• Nabyta -

WSPOMAGACZE: CS;
Ciężarki - założone 21.07;
ATRYBUTY PODSTAWOWE:

• SIŁA 50
  WYTRZYMAŁOŚĆ 120 + 10 (bonus z ciężarków)
  SZYBKOŚĆ 180 + 40 (bonus ze zdjętych ciężarków)
  PERCEPCJA 135 | 162 z bonusem
  PSYCHIKA1
  KONSEKWENCJA60

SUMA ATRYBUTÓW FIZYCZNYCH: 514 bez bonusów
KONTROLA CHAKRY B
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 96%
MNOŻNIKI: +20% percepcji, styl na S: +25 szybkość i percepcja
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:

• STYLE WALKI 1 (dziedzina D)
  • Nanken no Mai - S
  • ---
  • ---
  NINJUTSU B
  ELEMENTARNE
  KATON B

JUTSU:
Ninjutsu D:
Utsusemi no Jutsu
Dorobou - WT
Suienzou no Jutsu

Ninjutsu C:
Hari Jiro
Hari Jugoku
Tachihou Houtai
Hitei Musho

Ninjutsu B:
Shunshin no Jutsu
Otakebi - WT

Nanken no Mai B:
Jagguru WT ranga B
Shikata no keikyoku WT ranga B

Katon D:
Katon: Hōsenka no Jutsu
Katongagure no jutsu - wt

Katon C:
Katon: Gōkakyū no Jutsu (nauczone na start)
Kaengiri (nauczone na start)
Katon: Endan (nauczone na start)
Katon: Kasumi Enbu no Jutsu (nauczone na start)
Katon: Kaen Senpū (nauczone na start)
Katon: Ryūka no Jutsu
Katon: tsubame - WT

Katon B:
Katon: Hibashiri
Katon: Haisekishō
Katon Arashi Hinote WT Shigi
Katon: Hitsukejin WT Shigi
Katon: Dai Endan
Katon: Karyū Endan
Katon: Karyūdan
Katon: Benijigumo
Katon: Ketatamashii

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):

• 7 mieczy obusiecznych
• Bandaż na rękach (15m)
• Maska
• 2 x kabury na udach
• 2 x torba
• duża torba
• Karwasz
• Bransoletka z wisiorkiem
• komin na szyi

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):
Kabura 1:

• 4 Kunai
• Granat dymny

Kabura 2:

• Nietoperzowy bumerang
• Makibishi w kształcie zwierzęcych kłów - 20
• Notka Świetlna - 5
• Senbon - 50

Torba 1:

• Granat Dymny 10
• Fałszywe notki 15
• Stalowa żyłka (1m) 20
• Bojowa pigułka żywnościowa 1
• Pigułka ze skrzepniętą krwią 3
• 5 zakrzywionych shurikenów 5
• Szpony

Torba 2:
Torba 2

• 20 kwadratowych shurikenów

Duża torba

• Fuma Shuriken 2 x 90 = 180
• Kuzuri

[Vulpie]

Podziemne piekło
Podziemia Iglicy Wyglądało na to, że walka zbliżała się ku końcowi. Demon, stojący w miejscu, zaczynał mieć widoczne problemy z ogarnięciem rzeczywistości - przez to, że w jego oczach migał Sharingan, na zmianę tracił kontrolę nad sobą i ją odzyskiwał, w efekcie nie wiedząc co miał teraz robić. Atakować? Bronić się? Starać się odratować? Uciekać? Nawet dla niego, potwora złożonego z czystej chakry, działo się tu zdecydowanie za dużo. Demon zaczął przygotowywać się do następnego ataku, po czym nagle znów zaczął widzieć wszystko swoimi oczami, i przestawał. I tak w kółko. Jeżeli był jakiś dobry moment do zaatakowania - to nadszedł on teraz.
I wychodziło na to, że wciąż był jeszcze ktoś, kto był gotów do akcji. Swój ruch rozpoczął Kuroi Kuma, który wykorzystał przygotowany uprzednio piasek, aby spróbować wciągnąć demona pod ziemię. Korzystając z chwili nieuwagi ze strony stwora, nawet mu się to udało - pomimo miażdżącej siły potwora, ten zaczął się zapadać, zaskoczony. Piasek pokrył jego łapy, wciągając go praktycznie do tułowia. Pewnie trwałoby to dalej...
Gdyby nie atak genjutsu z piór. Jak się okazało - związane sobą pióra były znacznie mocniejsze, niż wiekszość z obecnych była w stanie się spodziewać. Nawet mimo użycia techniki Kai - która tylko lekko zakrzywiła wygląd piór - technika nie zniknęła. Część z osób które znalazły się w zasięgu ataku, po prostu zaczęło tracić przytomność. I jedną z tych osób był właśnie Kuroi Kuma. Poczuł, że odlatuje w niebyt - i zaczął spadać. Piasek przestał wciągać potwora pod ziemię, chmurka na której stał Sabaku się rozpierzchła... i pozostał tylko lot. Zdążyli to zauważyć Seinaru i Murai, którzy biegli w górę, aktywując na siebie nawzajem technikę Kai. Klon Muraia skorzystał ze swojej techniki Dotonu, by dodatkowo utrudnić ruch klonowi.
Shiga zdążył krzyknąć do Chise, która aktualnie wymiotowała koło ściany, aby pomogli sobie nawzajem z techniką usypiającą, wytworzoną przez Yoshimitsu. Zaczęli biec w swoim kierunku, co nie było dla nich trudne - obydwoje mogli się poszczycić dobrą szybkością, z widoczną jednak dominacją Chise. Doskoczyli do siebie, wyciągając do siebie ręce. Zetknęły się, umożliwiając im aktywować technikę Kai, wytrącając się wzajemnie z genjutsu...
I w tym momencie obie nogi Shigi zostały przeszyte strzałami, wypuszczonymi przez łucznika na górze. Shikarui, Asaka i Toshiro, którzy wzajemnie uwolnili się z technik, wsiedli na wachlarz, i zaczęli opadać w dół. Łucznik z klanu Ranmaru aktywował potężną technikę Suitonu, którą zaczął w losowy sposób ciąć na wszystkie strony. W efekcie, tunel zaczął się walić na kawałki. Głazy opadały na wszystkie strony, ściany waliły się i osuwały, przewracając się na tych, którzy mieli nieszczęście pozostać na dole. Jeden z kawałków ścian opadł na Juranu, który - poddając się technice genjutsu - pożegnał się w ten sposób z życiem. Yoichi, korzystając ze swojej formy, aktywował nagle jedną ze swoich technik, Ooiga Gatenga, kręcąc się w poziomie. W ten sposób oczyścił część terenu z głazów, lecz sam dostał od góry sporym, szpiczastym kawałkiem. Ryknął z bólu i znów rozpadł się na siebie i dwa psy. Oba zwierzęta były ranne, Inuzuka zaś - stracił przedramię tuż przed łokciem. Leżał teraz i krwawił, obserwując co się wydarzy dalej. Minako, która próbowała tylko utrzymać się przy życiu, również je straciła pod odłamkami ścian. Kai odratował się tylko dlatego, że doskoczył do przestrzeni którą oczyścił Yoichi - lecz sam również oberwał odłamkami w udo i ramię.
Notki na nogach Shigi, przyniesione razem ze strzałami, wybuchły, miotając obydwojga w jednym kierunku - tam, skąd biegła Chise. Następnie runęły na nich kolejne kawały gruzu - w taki sposób, że zostali pogrzebani pod skałami, lecz mając przestrzeń na leżenie. Tylko problemy były dwa. Raz - do obrażeń Chise dołączyły lekkie oparzenia od notki. Dwa - Shiga stracił obie nogi w wybuchu, który nastąpił tuż obok niego. I aktualnie leżeli pomiędzy skałami, tuż obok siebie.
Głazy opadły, miażdżąc co się dało. Sama bestia oberwała częścią głazów, próbując się miotać i będąc utrzymaną w miejscu przez techniki Muraia i Kuroia. W efekcie, potwór stracił przytomność.
Sytuacja się ustatkowała. Toshiro, Asaka i Shikarui unosili się w powietrzu, wzlatując powoli w górę za pomocą techniki przedstawicielki klanu Kouseki. Kuroi Kuma spadał na kolce. Seinaru i Murai zdążyli wbiec na górę, gdzie zauważyli że do krawędzi zbliżali się Ichirou i Nanami - ta druga zdołała nieco podleczyć przedstawiciela klanu Sabaku i utrzymać go (ze wzajemnością) z genjutsu. I mogli teraz spojrzeć na pogorzelisko po ataku łucznika. Yami, Masako i Harruchi podtrzymali się na nogach dzięki technice - lecz zanim odlecieli, usłyszeli cały ten harmider. Nieopodal leżał Kyoushi, również uśpiony techniką piór.
Rida zaś biegła dalej, przebiegając obok konfliktu dziwacznego ugrupowania z Aburame. Wychodziło na to, że regularne wojsko Aburame radziło sobie aktualnie znacznie lepiej, trzymając oponentów na krótki dystans - nawet mimo tego, że wśród agresorów było trochę shinobi, i tak nie byli w stanie przełamać się przez szyk bojowy odzianych w lekkie pancerze piechociarzy. Wychodziło na to, że ugrupowanie zacznie się rozlatywać - odziani w szaty wojownicy poruszali się coraz bardziej erratycznie.
W oddali zaś, kobieta zauważyła ugrupowanie shinobi i żołnierzy - wyglądało na to, że mimo wszystko pomoc od Nara nadchodziła. I byli przygotowani do wszelkich ewentualności, słysząc potężne ataki wytworzone przez Bijuu. Kobieta usłyszała również nagły harmider, wywołany dźwiękiem walących się głazów. Dochodził z okolic tunelu, i niósł się echem na kilometry...

Słysząc okrzyk ze strony znikającego Hannosukego, eskorta podążająca wraz z Akaruiem widocznie się wzburzyła. Wzburzyła i przeraziła jednocześnie - opcja, jakoby pod górą znajdowała się potężna bestia z legend, była dla nich wystarczająca by wpłynąć na ich psychikę. Część z nich spojrzała na siebie, nie wiedząc jak zareagować, inni od razu wbili wzrok w ziemię, patrząc na nią ze strachem w oczach. Jak gdyby oczekiwali, że zaraz pod nimi pojawi się kolejna eksplozja, która będzie mogła ich wszystkich porozbijać.
Słysząc jednak przemowę Tozawy, część z nich ostrożnie podniosła głowy i spojrzała na tajemniczego medyka. Wyglądało na to, że był on tym czego teraz najbardziej potrzebowali - kimś, kto potrafi poprowadzić grupę żołnierzy, nawet mimo braku doświadczenia. Słysząc jego polecenie, dwóch żołnierzy ruszyło biegiem w kierunku obozu. Pozostali zaś? Ruszyli sprintem razem z samym Akaruiem, mierząc w kierunku góry. Był to spory kawałek drogi - trudno było zaprzeczyć - ale lepsze było to, niż siedzieć na dupie i oczekiwać rozwiązania sytuacji.
Doszedł do nich również kolejny huk. Tym razem jednak nie było to nic podobnego do poprzednich eksplozji, którym towarzyszyły lecące w niebo kule lub kolejne opary gazu - tym razem brzmiało to jak tąpnięcie. Jak gdyby coś się osunęło.

  Ukryty tekst

Chise - do poprzednich obrażeń dochodzą oparzenia.
Shiga - potworne spazmy bólu, utrata obu nóg.
Juranu - śmierć postaci.
Kyoushi - uśpienie postaci.
Kuroi - uśpienie postaci. Spadasz na szpiczaste kawały głazów, impet nie będzie przyjemny.

Czas na odpis: 2:30, 21 września.

[Reika]

Reika cały czas biegła dalej, nie zatrzymując się przy potyczce, która miała miejsce po drodze. Miała mało czasu i nie mogła sobie pozwolić na dalszą zwłokę, dlatego też ominęła bitwę, dokładnie jednak się jej przyglądając. Niestety, wyglądało na to, że Aburame mieli przewagę i wygrają to starcie, dlatego tym bardziej przydadzą się tu posiłki klanu Nara. Ten bieg na pełnej prędkości zaczynał ju ją męczyć, jednak nie poddawała się. Skoro nie mogła przydać się w Iglicy, to chociaż sprowadzi wsparcie, dzięki któremu szala może się odmienić.
Aż odetchnęła z ulgą, widząc przed sobą idące wojsko. Najwyraźniej odgłosy z Iglicy skłoniły Liderkę do wymarszu, nie czekając przy tym na konkretne wieści. Dzięki niech będą Przodkom, bo to zaoszczędzi sporo zachodu i drogi. Reika już miała spiąć mięśnie i wyrwać do przodu, kiedy dotarł do jej uszu głośny rumor zza jej pleców. Zatrzymała się gwałtownie i spojrzała z przerażeniem na Iglicę. Czyżby jaskinia się zawaliła? Co z innymi? Czy Demon został pokonany? Tego nie wiedziała i w najbliższym czasie się nie dowie. Miała zadanie do wykonania i musiała biec do przodu, modląc się przy tym, żeby Yoichiemu i psom, oraz Ichirou nic się nie stało.
Ostatni raz więc zmusiła się do szaleńczego zrywu i na pełnej prędkości pognała w stronę wojsk, które widziała. To musieli być Nara, bo szli od strony obozu, więc nie będzie tu żadnego problemu. Pytanie tylko, czy prowadziła ich sama Liderka? To jej musiała przekazać wieści, więc miała nadzieję, że kobieta jest razem ze swoimi ludźmi i zmierza z odsieczą, zamiast siedzieć w obozie i czekać nie wiadomo na co. Jeśli Akaruiowi udało się do niej dotrzeć, to raczej nie miał jej nic konkretnego do powiedzenia, a to oznaczało, że on nie była świadoma wrogich działać Aburame. Koniecznie musiała się o wszystkim dowiedzieć, tym bardziej że Robaczywi już wkroczyli do Midori, rozpoczynając tym samym konflikt. To będzie ciężka batalia.
Gdy już wreszcie dotrze do wojsk Nara, zatrzyma się kilka metrów przed żołnierzami z pierwszej linii i oprze dłonie na kolanach, dysząc ze zmęczenia. Była szybka i wytrzymała, jednak tak długi bieg na pełnej prędkości mimo wszystko ją zmęczył. Musiała więc chwilę odetchnąć i jednocześnie nie okazywała agresji, żeby nie pomyślano, że ich atakuje. Jeszcze tego by brakowało, żeby wzięli ją za zagrożenie. Liderka widziała ją w grupie Shikariego, co jednak nie musiała pamiętać, zaś reszta hołoty zapewne w ogóle jej nie kojarzyła, bo niby z jakiej racji?
- Muszę się widzieć z Nara Shikami. - Zawołała. - Mam wieści z Iglicy.
Te słowa powinny nadać odpowiedni wydźwięk sprawie. Musi się widzieć z samą Liderką, bo niesie bardzo ważne wieści, czyli to, czego Nara od początku próbowali się dowiedzieć, a konkretniej, skąd nagle tak dziwne anomalie w Prastarym Lesie. Nie spodoba im się to i konflikt był nieunikniony, jednak nic na to nie można było poradzić. Aburame posunęli się zdecydowanie za daleko i Reika miała nadzieję, że ostatecznie tego pożałują.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Harruchi]

Wygląda na to, że Mesmer oraz ogoniasta bestia konkretnie wzięli się do roboty. Huk jest tak ogromny, że brzmi to, jakby cała jaskinia się zawaliła. Jeśli tak jest, to oznacza, że jesteśmy porażająco blisko niepodołania naszemu zadaniu. Jeśli bowiem jaskinia się zawaliła, to oznacza, że w jej gruzach zostali pogrzebani wszyscy ci, którzy tam pozostali, a to oznacza, że ja, Masako oraz Yami za wszelką cenę musimy przeżyć, aby uzupełnić ewentualne luki w informacjach kunoichi, która ruszyła przodem. Musimy spieszyć się tak bardzo, jak to tylko możliwe. W końcu po rozprawieniu się z obiema grupami zdradziecki Uchicha z pewnością zacznie nas gonić, aby móc w ukryciu kontynuować swoje złowieszcze plany wykorzystania bijuu.
Czym prędzej ruszam w stronę walczących Aburame, starając się jednak nie pozostać wykrytym przez nikogo z walczących.

Chakra: 66%

KEKKEI GENKAI: Shōton no Jutsu
NATURA CHAKRY: Fuuton
STYLE WALKI:
UMIEJĘTNOŚCI:
Nabyta -
PAKT: brak
ATRYBUTY PODSTAWOWE:
SIŁA 30-10=20
WYTRZYMAŁOŚĆ 20-10=10
SZYBKOŚĆ 21-10=11
PERCEPCJA 22-10=12
PSYCHIKA 1
KONSEKWENCJA 20
SUMA ATRYBUTÓW FIZYCZNYCH: 82
KONTROLA CHAKRY D
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 102%
MNOŻNIKI:
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:
NINJUTSU E
GENJUTSU
STYLE WALKI 0 (dziedzina E)
---
---
---
IRYōJUTSU
FūINJUTSU E
ELEMENTARNE
KATON
SUITON
FUUTON C
DOTON D
RAITON
KLANOWE D
JUTSU:
Ninjutsu:
Bunshin no Jutsu [E]
Henge no Jutsu [E]
Kai [E]
Kawarimi no Jutsu [E]
Kinobori no Waza [E]
Suimen Hoko no Waza [E]
Nawanuke no Jutsu [E]

Fūinjutsu:
Fūin no Jutsu [E]

Shōton:
Shōton no Jutsu: Reberu Di [D]
Shōton: Kuri no Ruhoīru [D]

Fūton:
Fūton: Enshō No Kaze [D]
Fūton: Furai Uchiwa [D]
Fūton: Fūsajin [D]
Fūton: Gōkūhō [D]
Fūton: Komakai Butokai Tatsumaki [C] viewtopic.php?p=119575#p119575
Fūton: Kaiten Shuriken [C] viewtopic.php?p=119661#p119661
Fūton: Reppūshō [C] viewtopic.php?p=120567#p120567
Fūton: Kamaitachi [C] viewtopic.php?f=86&t=7200&p=122378#p122378

Doton:
Doton: Doro Kawarimi no Jutsu [D]
Doton: Moguragakure no Jutsu [D]
Doton: Shinjū Zanshu no Jutsu [D]
Doton: Doryūsō [D]

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):
- Wielki Wachlarz
- Torba (przypięta do pasa)

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):
- 2 małe shurikeny wytworzone z kryształu (w torbie na pasie)

[Kyoushi]

• Przeczucie, przeczuciem - jednak jak się okazało, wcale nie było najlepiej z jego konsekwencją. Osoba, która wprowadziła to Genjutsu była po prostu zbyt silna, przez co białowłosy nie miał najmniejszych szans na wyprowadzenie siebie samego z iluzji za pomocą techniki Kai. Padł na wznak, tuż obok sojuszników, którzy mogli go dostrzec. Gdy tylko odszedł do krainy snów, mógł spokojnie przemyśleć, a nawet przegadać tę sprawę z Matatabim, który nie był skory do pomocy. W sumie, nie zdając sobie do końca sprawy, że śpi, mógł doskonale zauważyć swojego kota, który zapieczętowany za bramą spoglądał na niego z szyderczym uśmieszkiem.
  "Teraz to ta sytuacja Cię bawi rozumiem? A pomyślałeś co będzie z Kokuou? Przecież jego też musiała dotknąć ta technika. W dodatku ten hałas, który dochodził z jaskini... W ogóle mi się to nie podoba. No i ten świr, Yoshimitsu. Może mógłbyś coś wskórać? Jakaś dodatkowa dawka mocy? Poradzimy sobie z tym? Zadawał pytania, nie wiedząc, czy w ogóle Nibi zechce mu na nie odpowiedzieć. Czy zdecyduje się na dialog? A może postanowi samemu zdjąć iluzję, wyzwalając nieco chakry Bijuu, która przepłynie po organizmie czerwonookiego członka klanu Uchiha. Kto go tam wie.
  Jeśli w jakikolwiek sposób uda mu się przebudzić, planuje niezwłocznie po pierwsze rozejrzeć się i zbadać sytuację. Powrót do obozu jest teraz bez sensu, ponieważ ktoś tam już poleciał. Niedługo tutaj pewnie będą. W takim razie JEŻELI w ogóle się przebudził po udostępnieniu chakry przez Bijuu, bądź z zewnętrznej strony, po rozejrzeniu się i ocenie sytuacji, weźmie się za sprawdzenie najbliższych osób które tu są, a może i samego krateru - jeśli poczuje, że jest nieco ciszej. A nóż, będzie trzeba kogoś ratować?

Streszczenie:

• Prośba Bijuu o chakrę i wybudzenie, oczekiwanie na zewnętrzne obudzenie, jeśli Matatabi się nie podzieli,
• Jeśli w ogóle wstał, rozejrzeć się - ocenić sytuację - powziąć odpowiednie kroki do sprawdzenia stanu Bestii, a także pozostałych

  Ukryty tekst

[Akarui]

BIec! Ile tylko w nogach sił!*

Wszyscy byli wystraszeni, zdenerwowani, zrozpaczeni. Rzadko się słyszy, że tak blisko swoje legowisko ma wielka bestia stworzona z czystej chakry i to przez nią wszystko wokół umiera w męczarniach. Takie wieści mogą wywołać same negatywne uczucia u osób o zdrowych zmysłach. Na szczęście, jego krótka przemowa dotarła do brygady, która została z nim wysłana by odprowadzić Aburame. Ludzie podzielili się obowiązkami zgodnie z tym, co wcześniej mówił. Dwóch pobiegło prosto do obozu w celu przekazania informacji, a reszta z medykiem na czele ruszyła w kierunku Iglicy, prosto w paszczę lwa. Nie liczyło się dla Tozawy, że lew może ugryźć. Bardziej myślał o tym, by wyciągnąć z niebezpieczeństwa swoich kompanów. I miał nadzieję, że jego poplecznicy również tak myślą.

Mieli więc zarys planu. To jednak zwykle nie jest wystarczające. Wszyscy w grupie nadal byli przerażeni i na pewno mieli w głowach same przerażające sceny. Akarui miał się jednak nie tylko za lekarza ciała, ale też duszy. Wiedział, że musi zmienić tor, po jakim podążały ich myśli. W dalszym biegu wyciągnął manierkę i upił parę łyków wody i odezwał się do reszty grupy: - Słuchajcie, cokolwiek tam się dzieje, naszym priorytetem będzie ewakuacja naszych ludzi. Główne oddziały Nara powinny przybiec niedługo po nas i to oni będą odpowiadać wprost za potencjalną walkę. Żebyśmy jednak byli dość zgranym zespołem i ułożyli jakiś plan, musimy co nieco o sobie wiedzieć. Droga przed nami długa i na pewno w kilka minut tam nie dotrzemy, także mamy czas, by choć trochę się poznać, prawda? Po krótkiej pauzie, podczas której rozejrzał się po swojej ekipie, postanowił zacząć: -Jestem Tozawa Akarui. Medyk polowy. Znam tez parę sztuczek związanych z niciami chakry i mam jedną laleczkę. Także jak zobaczycie dziewczynkę ze skrzydłami, to się nie bójcie. Byłem z ekipą, która miała za zadanie wejść do tuneli pod Iglicą, ale okazałem się zbyt słaby fizycznie, nie mogłem znieść warunków otoczenia i za pozwoleniem Nara Shikari'ego wróciłem do obozu, by nie spowalniać tamtej grupy. Znów rozejrzał się po kolegach, czy w ogóle ktoś go słuchał. Miał nadzieję, że przestali być tacy otępiali i zaraz odezwie się któryś z nich. Zanim jednak to się stało, sam dodał: - Także prosze, miejcie na mnie oko. Mam nadzieję, że tym razem lepiej mi pójdzie, hehe

Ogólnie zdawało mu się, że coś w powietrzu już się zmieniło. Może to przez ten wybuch? Jeśli cała ta "energia" była umieszczona pod ziemią i te siatki korytarzy roznosiły ją pod powierzchnią, to nic dziwnego, że gleba była nagrzana i wszystko schło, gniło i umierało a zwierzęta uciekały gdzie pieprz rośnie. W tej chwili, jeśli jakiś wybuch wywalił dziurę w ziemi, para i ciepło miały swoje ujście. Masy gorącego powietrza zamiast rozchodzić się pod ziemią mogły spokojnie lecieć ku górze. Dawało to medykowi dodatkową nadzieję, że tym razem nie będzie takiej spiekoty. Że da radę komuś pomóc. Nadzieję...

...aż do kolejnego, tym razem dość głuchego łupnięcia. Tam nie działo się dobrze. A tu jeszcze jakieś kilkanaście kilometrów biegu.

Biegnie z ekipą, pije wodę. Przedstawia się i mówi o sobie zachęcając, by i inni coś powiedzieli, w celu ustanowienia jakiegoś planu działań na miejscu. Zdaje mu się, że zrobiło się przyjemniej, nie jest tak parno, bo para z podziemi uciekła w powietrze przez utworzenie krateru, w którym jest demon.

*- pozdrowienia dla Shigi

  Ukryty tekst

[Shikarui]

Bardzo miło się było temu przyglądać. Jakże romantycznemu biegowi, by wyrwać się z obrębów genjutsu... Czarnowłosy prychnął cicho pod nosem, taki swoisty kek, kiedy usłyszał słowa Shigi, jego krzyk - to genjutsu, bo na mnie działa! Słyszał wiele absurdalnych rzeczy i to zaliczało się w grono tych absurdalnych najbardziej. Choć w końcu - było przecież jeszcze wiele rzeczy, których nie wiedział o tym przeklętym klanie. Plan na przyszłość - dobry jak każdy inny - zarżnąć każdego skurwiela, który zbliży się tylko do Karmazynowych Szczytów. Plan zgodny z tym, co uważała o tym kulcie jego żona. Na pewno też zgodny z tym, co uważał o nich Niedźwiedź. Nie było jednak czasu na wszelkie słowa, głębokie przemyślenia. Na słowa na pewno nie.
To, co zostało ze stropu i jaskini spadło w dół. Wielkimi głazami zwalało się pod nimi, gdy wachlarz unosił się w powietrzu. Mieli wracać, przeczekać, uciekać, ale...
- Demon zasnął! - Krzyknął tak, by słyszeli go też ci, którzy byli w... jakimkolwiek bliższym "pobliżu". Jak Ichirou na przykład? Jak Ichirou na przykład. - Kuroi spada w dół! - Zbyt często przestawał kontrolować, kto co może dostrzec, więc czasem mógł zrobić wyjątek. Zwłaszcza, że jego krew teraz wrzała i przypływ energii rozpierał go od środka. Szkoda by było tego dziwoląga. Sanada notował każde plusiki i każde minusiki. Niewiele było potrzeba, żeby z maluczkich urosły one do grona dużych. Tak się składało, że czarnowłosy ciągle pamiętał pogawędkę ze sprzedawcą piasku na plaży. Nie żeby wliczał go od razu w grono tych bardzo lubionych... ale wliczał go w wystarczające grono, żeby mu jakkolwiek pomóc. Zresztą, czysto-interesownie, należało się znów pokazać z jakiejś lepszej strony przed resztą obecnych tutaj osób. Sęk w tym, że sam aktualnie nie operował żadną techniką, która mogłaby mu pomóc. Wiedział natomiast, że Asaka może coś na to zaradzić i sam Diabeł Świtu. W końcu on sam - miał ważniejsze priorytety.
- Chise i Shiga są pogrzebani pod głazami. Schodzimy w dół. - Jego głos już się uspokoił. No, tak troszeczkę. Wciąż był napięty od emocji. Uważnie obserwował otoczenie w dole. Dziwny mężczyzna z dwójką psów ledwo dychał. Obok niego ten, który, zdaje się, miał być odpowiedzialny za pieczętowanie. Niedobrze. O nich też trzeba zadbać. - Medyk potrzebny na dole! Dwójka rannych! - Zwrócił się w kierunku Ichirou, a w zasadzie w kierunku tej paniusi. Tej, tej... jak jej było? Ach, karramba! Jedno życie i tak zgasło. Światło, które już nigdy nie zapłonie. Gdyby tylko czarnowłosy miał w sobie jakiekolwiek sumienie, to..!
Zsuwali się w dół, Sanada obserwował ruchy dwójki pod głazami. Lub też ich chakrę i stan zdrowia, stan życia, w zależności od tego, czy w ogóle docierało do nich jakiekolwiek źródło światła. Jego ciało powoli zaczęło pokrywać się czarnymi znakami, a z ust nie znikał uśmiech. Mają ich. Zadziwiające. A obawiał się, że Chise będzie problemem do likwidacji. Tymczasem przybiegła sama, dobrowolnie, w tę pułapkę.
- Zanurzysz się pod ziemię i spod ziemi skrystalizujesz Shige. Pokieruję cię. Dasz radę? - Zapytał jeszcze, zniżając głos bardziej. Przy ostatniej pieczęci uwolnił Znak Diabła. Puścił technikę w dół, by przeciąć dwójkę pod skałami w pół Suidanhą o jeszcze większej sile, gdy tylko znaleźli się w idealnym zasięgu. Potrzebował mieć do nich 50m - innymi słowy - niewiele. Spodziewał się teraz wszystkiego - płomieni, próby ucieczki. Zwłaszcza od Chise, która została opętana demoniczną chakrą. Znał tę chakrę. Zazdrość - chyba tak to nazywają. Nie miało to już jednak znaczenia. Zaczął od Chise - w nią wymierzył jako pierwszą. I przeciągnął uderzeniem na Shigę. Krótki strumień - tak, by ją pozbawić życia. A jego jeszcze bardziej unieruchomić, przecinając tors i ręce. Był święcie przekonany, że kryształ Asaki będzie niezbędny, by całego dzieła dokonać. Nie zamierzał jednak ryzykować, że mnich zaskoczy ich jakąkolwiek ognistą techniką.

TL;DR
Odpalenie pieczęci, Suidanha najpierw bezpośrednio w Chise, potem w Shige. W Shige głównie tak, by nie mógł złożyć żadnej pieczęci. Technika zakończona od razu po zabiciu Chise i całkowitej pacyfikacji mnicha. Możliwie więc jak najkrótsza. Zsuwanie się w dół na wachlarzu.

TECHNIKI:

  Ukryty tekst

EKWIPUNEK:

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE): Łuk retrorefleksyjny, kołczan - 20 strzał, torba na tyłku, jedno wakizashi przy lewym boku, drugie wakizashi na plecach, na poziomie pasa, kabura na broń na prawym udzie, czarny płaszcz, średni zwój, manierka, karwasz z metalu na lewej ręce

  Ukryty tekst

KARTA POSTACI

  Ukryty tekst

[Murai]

Sytuacja w której się znalazł była bardzo niekomfortowa z punktu widzenia jego szans na przeżycie. Technika iluzji użyta przez Yoshinitsu była, co by nie powiedzieć, potężna i dodatkowo obszarowa. Szybki rzut oka na obszar wokoło dawał informację, że technika nie była skierowana w jedną osobę albo w jednym kierunku. Składane pieczęcie do techniki Kai w wykonaniu innych obecnych pozwalały wysunąć wniosek, że technika działała obszarowo. Ten aspekt techniki nie był może aż tak istotny jeśli spojrzeć na samą sytuację Kakuzu, ale warto było zbierać nawet takie informacje. Nawet w sytuacji kiedy jego życiu zagrażała potężna istota o pięciu ogonach.
Samo użycie Kai opłaciło się, Seinaru oddał przysługę. Zgodnie z przewidywaniami Muraia, który pomimo swoich uprzedzeń względem pokładania zaufania w inne jednostki, postawił samuraiski honor wyżej niż potrzebę ratowania wyłącznie swojego życia. Podejrzenia mogła budzić kolejność, ale gdyby sam Murai napotkał osobnika przypominającego jego samego, to także żądałby żeby to on pierwszy zainicjował technikę. Gdyby pomógł mu pierwszemu, ten mógłby zostawić go samego na pastę iluzji. Decyzja była mimo wszystko sensowna, zrozumiała. Miała podstawy logiczne, czyli to czym Murai się kierował i upatrywał śladów we wszystkim. Po uwolnieniu się jego pierwszą decyzją była ucieczka. Taktyczne wycofanie się celem przegrupowania. Zostanie samemu w dole z bestią która była w stanie go zabić jednym uderzeniem kopyta nie było opcją wartą rozpatrzenia, tym bardziej że sam nie posiadał umiejętności pieczętowania na takim zaawansowanym poziomie. Kątem oka widział Shigę i Chise którzy uciekali przed spadającymi kamieniami. Strumień wody pod ciśnieniem miał na celu zawalić sklepienie groty. Pogrzerbanie demona celem jego unieruchomienia faktycznie miało sens i w obecnej sytuacji było jedną z lepszych opcji jaką można było podjąć. Dodatkowo demon zaczął się zapadać, piach Sabaku wykonał swoją robotę. Pomogły mu w tym kolce klona Muraia, unieruchamiające go w jeszcze większym stopniu. Sytuacja wydawała się opanowana, jedynym elementem niejasnym była dalsza obecność Yoshimitsu w okolicy. Mógł chcieć ponownie przejąć kontrolę nad demonem, było to nawet bardzo prawdopodobne. Dlatego też po wejściu na górę Murai zaczął rozglądać się w poszukiwaniu kolejnego zakrzywienia powietrza. Jakiegoś śladu jego obecności. Oczywiście przedtem upewniając się, że jest bezpieczny i sytuacja nie zagraża jego życiu. Priorytetem było zniwelowanie zagrożenia które było widoczne, w następnej kolejności próbując znaleźć zagrożenie którego mogło już nie był.
Na górze widział resztę grupy. Poza tymi, którzy polegli. Shiga, Chise i Juranu znajdowali się na dole. Jeden został pożarty przez bestię. Dwóch zabił sam Murai. Reszta grupy składała się z niektórych jednostek które widział wcześniej, a które zdecydowały się na wyruszenie na zwiad. Jak daleko w takim razie byli? Dowództwo grup zginęło. Kai ostał się przy życiu. To była jego szansa. Mógł wykorzystać sytuację na swoją korzyść. Teraz kiedy demon był zawalony kamieniami, zapieczętowanie go nie wymagało walki silnych jednostek. Mógł to zrobić, jedynym czego potrzebował było odpowiednie użycie argumentów i sytuacji. Większość jednostek które nie popierały pomysłu zapieczętowania demona w Muraiu już zniknęły. Jeśli nie teraz, to kiedy?
- Demon śpi. Lepszej okazji nie będzie. Trzeba go zapieczętować zanim się obudzi. Yoshimitsu znowu spróbuje nad nim zapanować jeśli czegoś nie zrobimy. A drugi raz nie możemy się naradzać, wyjdzie jak poprzednim razem. - powiedział Murai, słowa kierując bardziej do Kaia niż kogokolwiek innego. On jako jedyny posiadał odpowiednie umiejętności. Był w stanie zapieczętować demona we wnętrzu Kakuzu i właśnie tego od niego oczekiwał. Był to wprawdzie przekaz niebezpośredni, ale Kai powinien zrozumieć powagę sytuacji. To od niego zależało wszystko. Delikatna presja powinna odnieść skutek. Liczył na to.

1) Sprawdza otoczenie
2) Subtelna sugestia że trzeba pieczętować a dalsze zastanowienie się ponownie ich udupi. Liczy rzecz jasna że to w Muraiu będzie zapieczętowany

EQ:

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):
- Dwie kabury na broń (lewe i prawe udo)
- Płaszcz koloru czarnego
- 2 tonfy obwinięte bandażami (przy pasie)
- Manierka z wodą przy pasie

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):

• Przy pasie:
  • - 2 Tonfy Metalowe
• Kabura na broń |Zapełnienie: 19,5/20 obj.| (prawe udo):
  • 2 kunai z notką wybuchową (13)
  • 1 kunai z notką oślepiającą (6,5)
• Torba (77,5/140) (lewy bok):
  
  • 2 bombki dymne - 4obj
  • Zwój mały pusty 10obj
  • 3m bandaża 1,5obj
  • 4 notki wybuchowe 2obj
  • Zwój Mały 1 (10/70) (Wypełnienie: 136,75/150):
    • Sztylet x2 (20/150)
    • Zaostrzony Kastet x2 (16/150)
    • Katana (30/150)
    • Parasolka z senbonami x125 (51,25/150)
    • 1 kunai z notką wybuchową (6,5)
    • 3 kunai z notką oślepiającą (13)
    • 11 shuriken (21)
  • Zwój Mały 2 (10/70) (Wypełnienie: 94/150):
    • 1 Fūma Shuriken (90/150)
    • 2 strzykawki (4/150)
  • Zwój Mały 3 (10/70) (Wypełnienie: 150/150):
    • Notka wybuchowa x19 (8/150)
    • Notka Świetlna x3 (1,5/150)
    • 4 porcje Makibishi (40 sztuk) (10/150)
    • Dzwoneczki x15 (3,5/150)
    • Żyłka 40m (40/150)
    • Bomba dymna x1 (2/150)
    • 10m żyłki (10/150)
    • Kunai x10 (60/150)
    • Kilka zestawów ubrań (15/150)
  • Zwój Średni 1 (30/70) (Wypełnienie: 360/400):
    • Gruda z błotem z doczepioną notką wybuchową na zewnątrz (270)
    • Wielki Wachlarz (90)
  • Ukryte w ciele:
    • 4 notki oślepiające (1 w każdej kończynie)
    • Metalowe kolce - 6 w każdej ręce (na całej długości), 1 w nadgarstku, 3 w każdej nodze (na całej długości)

KP:

KEKKEI GENKAI: Jiongu
NATURA CHAKRY: Doton
STYLE WALKI: Gōken
UMIEJĘTNOŚCI:

• Nabyta - Mistrz Analizy

PAKT: Brak i nigdy nie będzie
ATRYBUTY PODSTAWOWE:

• SIŁA 30 (1 próg - Bardzo Słaby)
  WYTRZYMAŁOŚĆ 85 (3 próg - Mierny)
  SZYBKOŚĆ 170 (5 próg - Ponadprzeciętny)
  PERCEPCJA 162 (5 próg - Ponadprzeciętny)
  PSYCHIKA 1 (1 próg - Bardzo Słaby)
  KONSEKWENCJA 95|105 (3 próg - Mierny)

SUMA ATRYBUTÓW FIZYCZNYCH: 542
KONTROLA CHAKRY S
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY:251% [100% bazowe + 6% Wytrzymałości + 55% (Serce Katon B) + 45% (Serce Fuuton C) + 45% (Serce Suiton C)]
MNOŻNIKI: +10 Konsekwencja (KC S)

POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:

• NINJUTSU E
  STYLE WALKI: (2 - dziedzina B)
  • Goken - S
  • Seido - S
  KLANOWE A
  DOTON B
  FUUIN D
  KATON B (Klik)
  FUUTON C (Klik)
  SUITON E (Klik)

• JUTSU:
  
  NINJUTSU:
  Wszystkie E
  
  FUUINJUTSU:
  Fūin no Jutsu (E)
  Bakuryūgeki (D)
  
  KATON:
  Katon: Ryūka no Jutsu (C)
  Katon: Endan (C)
  Katon: Karyū Endan (B)
  Katon: Hibashiri (B)
  Katon: Ryūgyō no Jutsu (B) (WT)
  Katon: Haisekishō (B)
  
  FUTON:
  Fūton: Fūsajin (D)
  Fūton: Furai Uchiwa (D)
  Fūton : Zaheru (C) (WT)
  Fūton: Kaiten Shuriken (C)
  Fūton: Reppūshō (C)
  Fūton: Kamaitachi (C)
  
  DOTON:
  Doton: Moguragakure no Jutsu (D)
  Doton: Iwa Bunshin no Jutsu (C)
  Doton: Ganchūrō no Jutsu (C)
  Doton: Doro Kōgeki (C)
  Doton: Dochū Senkō (C)
  Doton: Retsudo Tenshō (C)
  Doton: Doro Tairu (C) (WT)
  Doton: Jimen no Ana (C) (WT)
  Doton: Domu (B)
  Doton: Doryū Taiga (B)
  Doton: Ganchūsō (B)
  Doton: Doryūheki (B)
  Doton: Doro Hōshi (B)
  
  TAIJUTSU
  
  Ogólne:
  
  Dainamikku Akushyon (D)
  Dainamikku Entorī (D)
  Aian Kurōī (D)
  Kage Buyō (C)
  Hasutsu (C) (WT)
  Hone (B) (WT)
  Jiongu: Hebi Mōretsuna(A) (WT)
  
  Gōken:
  
  Konoha Senpū (D)
  Konoha Reppū (D)
  Konoha Shōfū (C)
  
  BUKIJUTSU
  
  Seido:
  
  Hokahikō (C)
  Samedare Kekka (B)
  
  KLANOWE:
  Jiongu (D)
  Jiongu: Reberu Di/Shi/Bi/Ei (D/C/B/A)
  Ugoku (D) (WT)
  Bunri (D) (WT)
  Echin Shishi no Jutsu (C)
  Jiongu Teashi (C) (WT)
  Jiongu Esa (C) (WT)
  Jingou Keihō (B) (WT)
  Jiongu: Henge no Jutsu - (B) (WT)
  Jiongu: Henge no Jutsu (B) (WT)
  Nuuhada no Jutsu (B)
  Shinto Numei no Jutsu (B)
  Jiongu Hyōshi (B) (WT)
  Jiongu: Gishi (B) (WT)
  Kyushu Hato (A)
  Taiho Nuuhada no Jutsu (A) (WT)

[/list]

Serce Doton: 33%
Serce Katon: 50%[/spoiler]

[Ichirou]

Z wielkim zniecierpliwieniem i zdenerwowaniem spoglądał w kierunku rozpadliny, nie wiedząc, czego tak naprawdę ma się spodziewać. Kolejnego potężnego pocisku, wystrzelonego przez demona i śmierci wszystkich obecnych w kraterze? To chyba właśnie taki rozwój wydarzeń podpowiadał zdrowy rozsądek. Wyczekiwał jednak z nadzieją widoku towarzyszy, bo nawet jeśli ta eskapada miała zakończyć się fiaskiem, to niech przynajmniej jego kompani wyjdą z tego cało.
Męczyła go bierność, chciał wrócić do działania tu i teraz. Ponaglił nawet raz lub dwa medyczkę, która mimo wszystko robiła co mogła, by przywrócić go do jak najlepszego stanu używalności. Kiedy jego kości były z powrotem całe, wyrwał się do przodu. Podobnie też uczyniła Nanami.
- Dzięki - odezwał się do niej krótko, bo na więcej nie było czasu. Należało skupić się na szalonym pędzie dalszych wydarzeń. A działo się wiele.
Zanim dotarł do krawędzi szczeliny, ujrzał wyskakujących na górę Seinaru i Muraia. Widok pierwszego z nich był z pewnością dobrą nowiną. Co do drugiego z osobników, to Pusty ani nie ziębił, ani nie grzał złotookiego Sabaku. Asahi pamiętał dobrze, że Kakuzu jako najemnik pomógł w bitwie o Atsui, ale z drugiej strony nie budził szczególnej sympatii przez swoją specyficzną osobowość, a raczej brak jakiekolwiek osobowości. Z całego Krwawego Pokolenia to chyba właśnie Murai posiadał najbardziej trafny przydomek.
- Kuroi? - rzucił do kompana, docierając do skraju przepaści, unikając rzecz jasna niepewnych miejsc, które groziły runięciem w dół.
Nie musiał czekać na odpowiedź do samuraja, ponieważ mniej więcej w tym czasie pojawił się komentarz Shikaruia, a i sam Ichirou mógł już ujrzeć swojego krewniaka. Śpiący królewicz, zupełnie nieprzejęty chaosem wokół niego, leciał sobie w dół wprost w objęcia śmierci.
Reakcja Ichiego była tutaj natychmiastowa, nie było się nad czym zastanawiać. Niezwłocznie wypuścił piach ze swej gurdy wgłąb przepaści, nadając mu maksymalną prędkość, na jaką tylko pozwalały klanowe zdolności. Piach miał doścignąć zaspanego staruszka, złapać go, a ułamek sekundy później zebrać się tuż po nim, by uformować się w piaskową chmurkę, mającą pełnić rolę mięciutkiego, latającego łóżeczka dla królewicza.
Gdy tylko uda mu się wyratować towarzysza, to wzniesie platformę, żeby sprowadzić go na górę i umożliwić sobie lub komuś innemu wybudzenie go magicznym pocałunkiem dotykiem.
- Co ty odpierdalasz? - krzyknął Shikaruia, jednego z głównych odpowiedzialnych za tutejszy zamęt. Już nie wiedział, po czyjej stronie jest długowłosy łucznik. Wcześniej próba sabotażu, a teraz działania, które nie wyglądały na dążenie do poskromienia demona. O co, do cholery, się tu rozchodziło? Niezrozumienie intencji sprawiło, że Ichirou zaczął uważnie śledzić poczynania czarnowłosego, żeby nie zostać zaskoczonym.
Zwrócił też uwagę na stojącego nieopodal Muraia, który odezwał się do innego gościa i podjął temat pieczętowania. Nie wiedział, w jaki sposób dokładnie chcą to osiągnąć, ale być może to było jedyne wyjście prócz oczywistej ucieczki.
Jeżeli bestia, która przed momentem osłabła, znowu zacznie szaleć i siać zniszczenie, to wznowi wcześniejsze dzieło Kuroia i ożywi piaski pod delfinokoniem, by te znowu zaczęły wciągać go pod ziemię i pochłaniać jego uwagę.

  Ukryty tekst

[Seinaru]

Po udanym użyciu Kai na sobie nawzajem, Seinaru razem z jakimś kolesiem wydostali się z powrotem na powierzchnię ziemi. Samuraj rzucił do niego tylko - Dzięki - po czym podbiegł do swoich kompanów, a właściwie kompana z pustyni. Ichirou był już chyba wtedy w trakcie ratowania Kuroia, a Keiowi dobrą chwilą zajęło ogarnianie wzrokiem obecnego stanu pola walki. Przede wszystkim najpierw skupił się na tym co było w ruchu: spadającym Kumie, po którego pędził piasek, opadającym na wachlarzu trio, które nadal mściło się na biednych kamieniach, rozkruszając je dodatkową dawką punktowego Suitonu.
- Kurcze, ten koleś naprawdę nie wie kiedy przestać... - Skomentował krótko samuraj to, że uderzanie w ziemię po raz kolejny tak potężnym jutsu to jego zdaniem absolutny overkill.
Dopiero teraz jego oczy zwróciły się ku leżącemu, nieprzytomnemu Demonowi, a także ostatnim chyba dwóm osobom pozostałym na dole. Obie były w raczej kiepskim stanie. Największe zdziwienie wzbudziło w nim jednak to, że ktoś dał radę pokonać siejącą zniszczenie Bestię. Choć chłopak nie do końca łapał jeszcze czym był ten chaos dookoła gdy wydostawał się z jaskini, to jednak leżące na i obok koniodelfina ogromne głazy i całe to zwałowisko na dnie pozwalało wysnuwać jakieś wnioski. Ogromne głazy musiały oderwać się od zboczy jaskini i przysypać Biju, jednocześnie sprowadzając go do parteru. Tylko co teraz?
Gdy Kuroi przypłynął już na chmurce Ichirou, Seinaru użył na nim Kai i wybudzał lekko klepiąc po twarzy i potrząsając za ramiona. W tym samym czasie próbował wytłumaczyć zarówno Diabołowi Świtu jak i samemu sobie motywy działania trio na wachlarzu.
- Shiga jest warty dwa tysiące ryo w Ryuzaku no taki. Możliwe że w innych prowincjach nagrabił sobie więcej. Poza tym jego paskudny charakter raczej nie przysparza mu przyjaciół. - Gdy wybudzanie było skończone, mieli szansę porozmawiać już w trójkę i obserwować to, co było dokańczane na dole.
- Chyba powinniśmy tam zejść znowu. Razem z Nanami. - Tutaj spojrzał na iryoninkę z jego grupy. Miał nadzieję, że miała ona w sobie jeszcze na tyle chakry, aby doprowadzić do porządku osobę, która była w stanie zapieczętować nieprzytomnego Demona.
- To chyba jedyne rozwiązanie. - Podłapał pomysł Muraia, choć oczywiście jeszcze nie mieli okazji się sobie przedstawić.
- Po tym co tu zaszło Biju nie da się ugłaskać. A lepiej żeby nikt nie miał szansy ponownie nad nim zapanować, jak ten pomyleniec Masaki. - Ciężko było mu się przestawić na Yoshimitsu, skoro przez większą część czasu myślał nim jednak pod fałszywym imieniem.
Obserwował sytuację z góry, jednak wyraźnie chciał jak najszybciej dostać się z powrotem w pobliże nieprzytomnego Demona, aby uporać się z nim definitywnie, zanim się ocknie.

  Ukryty tekst

[Kuroi Kuma]

Wciągał delfinokonia w piasek, w sprytnie zaplanowaną pułąpkę, jednak coś nie do końca szło. Kuroi wciągał bestie - to fakt, temu nie dało się zaprzerzyć, tylko wszystko szło by bo jego myśli, gdyby nie jedna rzecz. Jedno genjutsu, których nienawidził szczerze, któych pozbył się, gdyby tylko mógł, jednak ludzie byli silniejsi. Ta dziedzina była na tyle prosta, że brali się za nią mniej doświadczeni shinobi, ale i na tyle truda, by Ci właśnie ninja byli w stanie utrzymać wroga w przeświadczeniu, że wszystko to jest fałszem, że to on się myli i wszystko wygląda naprawdę inaczej. Te pojedyncze cegiełgki składały się na obraz, w którym to Kuroi żył, dorastał, stawał się coraz bardziej odpowiedzialny i miał przed sobą wizję przedstawioną. Może i irracjonalną, może i wyjętą z wątku, bowiem przedstawiał to młod dorosły, jednak stanowiło to całość. Pewne sporzetrzenia na świat, które przedsstawiał młody człowiek na to jak widzi świat, jak go ocenia, jak chce go pokazać inny. I byłby błędnie odbierany, gdyby stanowił tylko całość dla jednostki. Dla jednego widza, którzy przygląda się wydarzeniom innego człowieka. B co bowiem stanowi bułka. Jest jednocześnie niczym, a jednak wszystkim. Wystarczy, by jednostka chciała zjeść obiad, coś pożywnego, co sprawi że wróci do tego codziennego życia, że odczuje wiadomość autora, który lekko przysypiający daje znać, że jest coś ponad tym wszystkim i właśnie po toe wartośći powinno się sięgać. A jednak ni sięgamy. Trzymamy się swojego bezpiecznego miejsca, gdzie nikt nie wyrazi złej opini, nie skrytykuje zdania wypowiedzianego, ewentualnie je przytoczy. Jednak ważne jest to jak formułuje się zdania, jak one się wyrażają, jaki kontekst stanowią do tłaa. Mogą być pustym echem, a jednocześnie mogą wiodąc prym w dyskusji i stanowić jego trzon. To bardzo trudna nauka, która rozwija się poprzez kolejne doświadczenia. Człowiek nigdy nie przestaje się uczyć, pytanie czy i k iedy zaczyna przystawać na pytania niezgodne z jego światopoglądem i jak ten pogląd zaczyna przedstawiać. Kuroi zaś cóż.... spał, i nie miał za bardzo co z tym zrobić. Przypominał sobie twarze, kobiety, które spotkał w swoim życiu i które odbiłby się w jakiś znaczący sposób w jego karierze. A może wy znacie więcej takich person?

[Asaka]

Ostatnie, czego chciała, to schodzić na dół. Ostatnie, czego chciała, to dostać się bliżej demona. Instynkt samozachowawczy krzyczał w środku jej głowy: wycofaj się! A serce kazało jej zostać. Jak wiele robiło się dla siebie? A jak wiele dla klanu czy… dla rodziny? Ta ostatnia w priorytetach białowłosej stawiana była absolutnie na pierwszym miejscu. Ponad jej własny komfort – a zwłaszcza w sprawach, o których doskonale wiedziała, że są dla Shikiego trudne. To, że się zdecydował… Było dla niej zaskoczeniem, lecz może to przyszedł właśnie ten czas, by zawalczyć ze swoimi demonami? Przecież to z powodu Shikiego wybrała dla nich pójście na zwiad. Przecież mówił, że się boi… Kiedyś to mówił. Jak lepiej walczyć ze strachem, niż pozbyć się tego, co ten strach wywołuje? Jak mogłaby go winić? Nie mogła – skoro po tym, co usłyszała, sama była gotowa sprzątnąć to zagrożenie, nie chcąc w to mieszać Shikiego. Jednak do tej pory nie myślała o tym poważnie. Pomysł kołysał się na krańcach jej umysłu – i tam pozostawał. A później nadarzyła się okazja.
Ściany tunelu zaczęły się zsuwać na dół po tym, jak Shikarui przeciął ziemię, by zawalić ją na Shikę i przy okazji na demona. Tak właśnie piekło się dwie pieczenie na jednym ogniu. Asaka musiała manewrować wachlarzem, by nie wpadli na spadające głazy. I dobrze, skoro Shiki za chwilę poinformował, ze demon sobie teraz słodko śpi. Od tego głupiego genjutsu? Czy od uderzenia w łeb masą ziemi? Nieistotne – ważne było, że mieli chwilę, by doprowadzić sprawę do końca. Bo jak się powiedziało „a”, to trzeba mieć też jaja, by powiedzieć „b”.
Kuroi spadał, widziała to. Już była gotowa by wytworzyć pod nim kryształ, by zjechał sobie po nim jak po zjeżdżalni do tunelu, ale piasek Ichirou był szybszy. Widziała tylko, jak coś jej mignęło pomiędzy oczami, a Kuroi przestał spadać. Tyle, że… nadal spał.
- Skacz do niego, obudź go – zwróciła się do Toshiro, tak manewrując wachlarzem, by czarnowłosy mógł bez większych problemów dostać się na piaskową chmurkę i śpiącego królewicza. Gdy więc Nishiyama zeskoczył do Kumy, ona skierowała wachlarz, by dostać się na sam dół. Jeśli nie zeskoczył – to i tak skierowała wachlarz na dół z całą trójką.
Nie była medykiem. Nie mogła pomóc tym dwóm nieznajomym rannym, o których mówił, a wręcz krzyczał Shiki, dając reszcie znać o tym, co się dzieje na dole. Może ktoś z góry będzie w stanie… Albo sam Kuroi, gdy zostanie obudzony. Przecież mówił, ze trochę zna się na iryo… prawda? Czy jakoś tak. Nieważne. Ważne było to, co przed nimi.
- Nie. Nie mogę rzucać jutsu pod ziemią – odpowiedziała krótko, równie cicho. Tyle z nią przebywał, a zdawało się, że jednak nie do końca pojmował granice jej możliwości. - Spróbuj go odsłonić.
A potem się zaczęło. Znaki na jego ciele (Asaka mogła tylko kląć w myślach i zacisnąć zęby, n i e n a w i d z i ł a, gdy widziała go takiego… zawsze tak bardzo mocno się o niego wtedy martwiła), ponowny strumień wody pod ogromnym ciśnieniem. Shiki ciął skały, ciął przez głazy i Asaka mogła tylko liczyć na to, że te, przecięte, zsuną się i dadzą jej dostęp do mnicha. Z tego, co wiedzieli, Jashiniści byli praktycznie niezniszczalni. Ta ich cholerna regeneracja, którą widzieli na własne oczy… I historie, które słyszeli. Odcięte, gadające głowy. Asaka miała na to wszystko tylko jeden pomysł: zamknięcie w krysztale. Jedyny znany jej sposób, by kogoś… By się kogoś pozbyć tak dokumentnie. Chise? Nie była dumna z tego, że musieli dorwać i ją. Nie była szczęśliwa. Ale co najmniej się przyjaźnili, przecież kogoś, kto nie jest jej bliski, nie zabrała by ze sobą na ich ślub, prawda? A bliscy… Bliscy się mścili. Asaka by się mściła. Nie ona była jednak celem. Tylko i wyłącznie Shiga. Podleciała wiec najbliżej jak mogli i w locie złożyła pieczęć. Kryształ miał wyrosnąć wokół białowłosego, zamykając go w środku jak motyla w bursztynie. Motyla, pozbawionego swoich pięknych skrzydełek.
Cały czas liczyła na to, ze Shikarui będzie czuwać. Że będzie obserwować otoczenie, dając jej znać, gdyby coś się działo. Była gotowa jakoś manewrować, by ewentualnie uchronić się przed demonem, gdyby ten zaczął się teraz budzić. Bądź odskoczyć w razie czego, gdyby ktoś chciał ich, albo ją, zaatakować.

tl;dr
Zlatują na wachlarzu na dół jaskini. Następnie Asaka czeka aż Shikarui skończy kolejny raz ciąć wodą po skałach, by te się zsunęły i odsłoniły Chise i Shigę. Następnie składa pieczęć by zamknąć mnicha w krysztale. Jest gotowa unikać ewentualnego ataku na tyle, na ile może.

  Ukryty tekst

[Hitsukejin Shiga]

I remember when
I remember, I remember when I lost my mind
There was something so pleasant about that place
Even your emotions have an echo in so much space
And when you're out there, without care
Yeah I was out of touch
But it wasn't because I didn't know enough
I just knew too much[/center]

Udało mu się krzyknąć, nim położył go sen - dziewczyna zrozumiała, zaczęli biec w swoją stronę. I mimo, że mięśnie ciążą, mimo, że nie ma lekko, nie jest... Moim zdaniem to nie ma tak, że dobrze albo że nie dobrze. Gdybym miał powiedzieć, co cenię w życiu najbardziej, powiedziałbym, że ludzi. Ekhm... Ludzi, którzy podali mi pomocną dłoń, kiedy sobie nie radziłem, kiedy byłem sam. I co ciekawe, to właśnie przypadkowe spotkania wpływają na nasze życie. Chodzi o to, że kiedy wyznaje się pewne wartości, nawet pozornie uniwersalne, bywa, że nie znajduje się zrozumienia, które by tak rzec, które pomaga się nam rozwijać. Ja miałem szczęście, by tak rzec, ponieważ je znalazłem. I dziękuję życiu. Dziękuję mu, życie to śpiew, życie to taniec, życie to miłość. Wielu ludzi pyta mnie o to samo, ale jak ty to robisz?, skąd czerpiesz tę radość? A ja odpowiadam, że to proste, to umiłowanie życia, to właśnie ono sprawia, że dzisiaj na przykład próbuje zdobyć bijuu, a jutro... kto wie, dlaczego by nie, oddam się pracy społecznej i będę ot, choćby hodować... znaczy... kozy.
Tak czy siak - zdązyli do Siebie dobiec. Dotknęli się łapkami, aktywując Kai i pozbywając się piórek. Wtem - ktoś przeszył jego nogi strzałami. Ciekawe kto to mógł być. Nie, żeby w którejkolwiek grupie był nadmiar ludzi z łukami. W ich grupie na przykład nie było nikogo z łukiem. Yoshimitsu tez łuku nie miał. Zdarza się, może pojawili się wrogowie i uznali Shigutkiego za najwyższy priorytet? W sumie im się nie dziwił - był najfajniejszy. Głazy zaczęły opadać, bo ktoś je czymś uszkodził - jakiś promień, laser, coś, co ładnie niszczyło - zaorało praktycznie do reszty całą jaskinię. I w sumie nie byłoby zbyt wielu problemów ze spadającymi głazami bo sam pomysł był dobry, bo sporo ich zapewne poleciało w bijuu - tak to, że na strzałach co poszły mu w pięty - prawie - były notki. To definitywnie było problemem. W jednej chwili jest Shiga cały i zdrowy, a w drugiej nie ma nóg i zamiast uciec przed skałami - trafiają mniej więcej gdzie chcieli, ale pod skały. Zdarza się najlepszym, jak widać. Ale ten ból urwanych nóg, matko bosko jashinowsko, Shiga definitywnie ucieszył się, że to nie urwało mu rąk przy okazji i będzie mógł potem się dotykać myśląc o tym uczuciu - nic nigdy nie było tak... dobitnie realistycznie srogie jak urwanie kończyn przez eksplozję. To jest warte conajmniej kilku pamięciówek.

Tak czy siak - trzeba się ewakuować kontynuując pierwotny plan. Na ten sposób więc mnich, wykorzystując to, że jako Jashinista z bólu sobie nic nie robi, postanawia na łapach się zbliżyć do skał. Jest taka fajna technika - ruch walki ze szkoły taijutsu którego się uczył, a który nauczył go, że poruszanie się na rękach nie oznacza wcale nic trudnego i można poruszać się praktycznie tak szybko jak na nogach! - więc zbliżył się do skał, aktywując powłokę chakra kogeki na swoich rączkach by, dokładniej mówiąc podtrzymując się na łapie - wykonać cios kułakiem w skały krusząc je i dezintegrując siłą. Jeśli nie ma miejsca by się jakoś unieśc to Shiga przemieszcza się do przeszkód i z pozycji leżącej wykonuje Okasho - miażdzący cios kruszący świat. Uderzał w najlepszy punkt - a zmierzali koniec końców do tunelu - ale przy okazji tak by Chisia rękami/bandażami mogła dokończyć robotę i do końca utorować im przejście. Przejście otwartę - proszę wejść. Mnich zwraca uwagę Chisi na swoje urwane nóżki. Powinna go wziąć na ręce czy coś, jest raczej dość silna i szybka, by to pozwoliło im się przemieszczać bez stresu i opóźnień. Jeśli jednak nie weźmie go na rączki to Shigutki próbuje spieprzać na rączkach. JEŚŁI JEDNAK GO BIERZE, to dla asekuracji mnich wypatruje jakiś fajny kamień podmiankowy blisko wejścia tunelu - jak najbliżej - i składa pieczęci do kawarimi, gdyby nagle coś postanowiło go znów po raz kolejny zaatakować - głazy, strzały, inne ataki nisko latające.

Już w samym tunelu do którego niezaprzeczalnie i na pewno trafią bo przeciez historie muszą mieć swój happy end, mnich zwróci uwagę Chise, że dobrze byłoby zawalić za sobą tunel - najlepiej na schodach, na których było bardzo ciasno i jedna notka góra dwie powinny wystarczyć. Przejście do tunelu którym poszła Chise i tak było zawalone, więc zawalenie małego tunelu schodowego da im bezpieczne plecki. Jeśli Chise się zgodzi, to Shiga dobywa ze zwoju jedną-dwie niespreparowane notki i rzuca je, każąc jej biec - a jak się oddalą na rozsądną odległość to je aktywuje, zawalając tunel. Powinni dojść aż do zapieczętowanego wejścia, które mnich najpierw nadwątli katonem - czteropieczęciowym katon: Kaen Senpū, które powinno nadwątlić barierę. Mając chwilę odsapnięcia jeśli Chise wymaga jakiejś medycznej pomocy i o nią prosi to jej udziela - a potem decydują jak zniszczyć ścianę którą postawił Murai i Kyoushi. Pomysł Shigi jest łopatologicznie prosty i zakłada, że jego cios wzmocniony chakra kogeki wystarczy by zniszczyć nadwątloną kaenem senpuu barierę... I wtedy z Chise będą mogli uciekać w siną dal od wszelkiego zagrożenia. Siła Shigi była tak duża po aktywacji Chakra Kogeki, że możliwe nawet niekonieczne będzie używanie Okasho do zniszczenia bariery?


Streszczenie:

Shigutki zbliża się do skał.
Shigutki Okasho niszczy skały.
Shigutki przygotowuje kawarimi zbliżając się utorowanym przejściem do tunelu.
Shigutki hehe biegnie z Chise - zawalając za sobą tunel notkami w newralgicznym punkcie.
Przy barierze robi technikę co to ma nadwątlić barierę, a po małym odpoczynku i ew. opatrzeniu Chisi - kilkoma solidnymi ciosami rozwala kamienne przeszkody.
Uciekają w dal, hasając jak kucyki przez pola burzanu.

  Ukryty tekst

[Chise]

Zdrada zawsze bolała, zwłaszcza kiedy nadchodziła od kogoś, kogo się miało za sojusznika. O ile zawalenie groty można było uznać za wypadek, tak dwie strzały przebijające nogi Shigi nim na pewno nie były. Wybuch notek także. Chise miała do nich pecha, pecha miała też co do znajomych, szkoda, że tego nie wiedziała.
Minimalnie ją zmroczyło, ale do tego typu obrażeń była już przyzwyczajona. Kiedy dostała notkami w pojedynku z Shigą.. To było nawet nie do porównania. Tutaj to były tylko niegroźne oparzenia. Priorytetem było wydostanie się i zabezpieczenie przed kolejnym atakiem. Musieli przesunąć się w stronę tunelu, z którego przyszli. Usunięcie większych kamieni zostawiła Shidze, sama w tym czasie używa rąk (jeśli trzeba, to techniki bandaży do pomocy także) by odsunąć te mniejsze. A potem? Nie zamierzała czekać na kolejne strzały z notkami i wodne lasery. Jeśli mogli się tam przedostać, to zamierzała wziąć Shigę na plecy, odpalić przeklętą pieczęć i biec.. Aż natrafią na ścianę, którą sami postawiła wcześniej ich grupa. A co dalej, to się zapewne okaże. Jeśli w czasie biegu Shiga miał jakieś zalecenia, to je wypełni.

• Usuwanie mniejszych głazów, wspomagając się techniką bandaży i po wyjściu, za ich pomocą przywiązanie Shigi do pleców
• Odpalenie pieczęci i ran, Forest, ran!

Nazwa

Tachihou Houtai

Ranga

C

Pieczęci

Brak

Zasięg

15 metrów

Koszt E: 24% | D: 18% | C: 15% | B: 12% | A: 9% | S: 6% | S+: 3% (za kontrolę nad 2 bandażami + 1/2 na turę)

Dodatkowe

Wymagane zabandażowane ręce

Opis Technika bardzo prosta i niesamowicie przydatna. Użytkownik wpływa na bandaże, które ma przywiązane do kończyn górnych przelewając do nich część swojej chakry. Bandaże tuż po tej operacji mogą się rozwinąć i być kontrolowane jak np. bicz czy też do chwytu. Ich siła jest równa 80, odnosi się to zarówno do podnoszenia przedmiotów, jak i krępowania ruchów przeciwnika. Pomimo użycia chakry materiał jest tylko trochę wzmocniony i po dłuższym używaniu lepiej kupić nowe bandaże.

KEKKEI GENKAI: -
NATURA CHAKRY: Katon
STYLE WALKI: Nanken no Mai
UMIEJĘTNOŚCI:

• Wrodzona - Ślepiec
• Nabyta -

WSPOMAGACZE: CS;
Ciężarki - założone 21.07;
ATRYBUTY PODSTAWOWE:

• SIŁA 50
  WYTRZYMAŁOŚĆ 120 + 10 (bonus z ciężarków)
  SZYBKOŚĆ 180 + 40 (bonus ze zdjętych ciężarków)
  PERCEPCJA 135 | 162 z bonusem
  PSYCHIKA1
  KONSEKWENCJA60

SUMA ATRYBUTÓW FIZYCZNYCH: 514 bez bonusów
KONTROLA CHAKRY B
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 96%
MNOŻNIKI: +20% percepcji, styl na S: +25 szybkość i percepcja
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:

• STYLE WALKI 1 (dziedzina D)
  • Nanken no Mai - S
  • ---
  • ---
  NINJUTSU B
  ELEMENTARNE
  KATON B

JUTSU:
Ninjutsu D:
Utsusemi no Jutsu
Dorobou - WT
Suienzou no Jutsu

Ninjutsu C:
Hari Jiro
Hari Jugoku
Tachihou Houtai
Hitei Musho

Ninjutsu B:
Shunshin no Jutsu
Otakebi - WT

Nanken no Mai B:
Jagguru WT ranga B
Shikata no keikyoku WT ranga B

Katon D:
Katon: Hōsenka no Jutsu
Katongagure no jutsu - wt

Katon C:
Katon: Gōkakyū no Jutsu (nauczone na start)
Kaengiri (nauczone na start)
Katon: Endan (nauczone na start)
Katon: Kasumi Enbu no Jutsu (nauczone na start)
Katon: Kaen Senpū (nauczone na start)
Katon: Ryūka no Jutsu
Katon: tsubame - WT

Katon B:
Katon: Hibashiri
Katon: Haisekishō
Katon Arashi Hinote WT Shigi
Katon: Hitsukejin WT Shigi
Katon: Dai Endan
Katon: Karyū Endan
Katon: Karyūdan
Katon: Benijigumo
Katon: Ketatamashii

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):

• 7 mieczy obusiecznych
• Bandaż na rękach (15m)
• Maska
• 2 x kabury na udach
• 2 x torba
• duża torba
• Karwasz
• Bransoletka z wisiorkiem
• komin na szyi

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):
Kabura 1:

• 4 Kunai
• Granat dymny

Kabura 2:

• Nietoperzowy bumerang
• Makibishi w kształcie zwierzęcych kłów - 20
• Notka Świetlna - 5
• Senbon - 50

Torba 1:

• Granat Dymny 10
• Fałszywe notki 15
• Stalowa żyłka (1m) 20
• Bojowa pigułka żywnościowa 1
• Pigułka ze skrzepniętą krwią 3
• 5 zakrzywionych shurikenów 5
• Szpony

Torba 2:
Torba 2

• 20 kwadratowych shurikenów

Duża torba

• Fuma Shuriken 2 x 90 = 180
• Kuzuri