Posterunek graniczny na północnym-zachodzie

[Yuri Uchiha]

Białowłosy przysłuchiwał się z uwagą temu, co do powiedzenia miał komendant, który obszernie chciał mu wyjaśnić wszystkie informacje. Nie dawał po sobie poznać, że go większe informacje narazie nie obchodziły, ale był wdzięczny, że sam komendant chciał się z nim tym podzielić. Następnie doszła do nich dwójka wojowników. Kusznik i osoba władająca potężnym mieczem. Mogło się to przydać. Pokazano im ich cel na mapie, Yuri kiwnął głową. -Czy jesteśmy jedyną drużyną, która będzie w tym uczestniczyć czy są również inne cele wyznaczone na ten sam moment?- Hanami od razu by przeszedł do takich rzeczy, możliwe, że nie powinni być o tym poinformowani, ale trzeba było dowiedzieć się, jaki zakres ucieczki i wsparcia Dzicy będą mogli mieć w momencie ich ataku, ale także wiedza na temat odległości między takimi drużynami mogła dać im znać, jak daleko będą mieli do wsparcia. -Dodatkowo, jak zrozumiałem. Ubić wszystkich bez żadnych wyjątków?- spojrzał się po swojej drużynie. Nie wyglądali w trójkę najgroźniej jak się dało, ale to mógł być ich plus. Jeżeli wszystkiego się dowiedzieli ukłonił się zleceniodawcy z ramienia Ryuuzaku i odkręcił się na pięcie, dając znać reszcie, że mogą ruszać powoli w wyznaczone miejsce.

[Tenshi]

z/t

[Tenshi]

Yuri Uchiha
Misja Wojenna rangi C
25/ 28 "Nadzieja umiera ostatnia" - tak powiadali. Yuri do końca chciał uratować towarzysza. A koniec przyszedł dość wcześnie. Przecież stało się to niemalże na samym początku drogi powrotnej. Mimo ciężaru listu i medalionu Takedy i mimo, że Yuri się wzbraniał, musiał przyjąć drugi taki podarek od Mokuzaia. Nie było innej opcji. Chociaż była... mógł nie przyjmować. Mógł zostawić albo wyrzucić w krzaki. Mimo wszystko tego nie zrobił.

Tak dokładnie wyglądała wojna. Ludzie umierali i było to normalne zjawisko. Wojownicy nie walczyli, by się popisywać i nie odstawiali teatrzyku - przynajmniej nie wszyscy. Wojownicy walczyli by zabić i by przeżyć i by uratować swoich bliskich. Tego ostatniego nie udało się niestety Yuriemu wykonać. Ciało Mokuzaia okazało się zbyt słabe, by przeżyć. Nawet jeśli był oddany dawnemu Sogen i obecnemu Ryuzaku, to był niewystarczająco silny, by demonstrować to oddanie przez długie dekady. Wojenny "system" go wchłonął.

Reakcja ciała Yuriego była bardzo naturalna dla kogoś kto nigdy czegoś takiego nie przeżył. Stres. Żal. Obowiązek skrócenia cierpienia towarzysza. To wszystko ściskało za serce, które przyspieszało swój rytm. To powodowało, że oddech był cięższy. Ciężki niczym poczucie winy, które właśnie spadało na głowę Yuriego. Czy jednak młody Suyunami był na tyle silny, by to poczucie winy odrzucić, czy może przyjął je na swoje plecy?
- Jesteś ranny? - zapytał Mokuzai, który jakimś cudem zauważył pogarszający się stan naszego bohatera. Bohatera, który go ujął za głowę, uśmiechając się - czy był to szczery uśmiech czy może wymuszony? Bez względu na to jaki był, był z pewnością warty zapamiętania. - Dziękuję...
To było jego ostatnie słowo, bowiem chwilę później Yuri skręcił mu kark. Martwe ciało Mokuzaia upadło na ziemię. Yuri nie posiadał wystarczająco dużo siły, by wybronić towarzyszy, ale posiadał jej wystarczająco dużo, by ich zabić. I nie było prawdą to, że niczego nie posiadał. Posiadał wspomnienia o swoich towarzyszach... Pierwszych towarzyszach, których miał podczas tej wojny. I pierwszych towarzyszach, których stracił. Było to bolesne, acz cenne doświadczenie i wspomnienie.

Ruszył dalej. Musiał jak najszybciej dojść do siebie, by móc bezpiecznie wrócić do domu. Nie zdecydował się na to by powrócić na miejsce walki i zweryfikować skutków swoich działań. Mając dwa listy i dwa medaliony, biegł przed siebie. I w końcu - po jakimś czasie - dodarł do obozu. Jeśli udał się do namiotu komendanta, to mógł zauważyć, że komendanta nie było. Zamiast niego przy biurku siedział czarnowłosy chłopak, niewiele starszy od Yuriego. Miał na sobie białą szatę i okulary na nosie. Wyglądał na jednego z tych mądrych albo raczej przemądrzałych.
- Jak komendanta nie ma, to ja go zastępuję - odparł brunet. - Jak widzisz komendanta nie ma, więc ja, Porucznik Ishida, wysłucham tego co masz do powiedzenia. Załatwmy to szybko. Imię, nazwisko i stopień? - Wyciągnął jakieś dokumenty i zaczął je przeglądać, mając nadzieję na szybkie znalezienie dokumentu powiązanego z imieniem, nazwiskiem i stopniem Yuriego.

---

- Suzu

Kopiuj

[b][i][color=#FFBF80] - Suzu[/color][/i][/b]

- Komendant

Kopiuj

[b][i][color=#0040FF] - Komendant[/color][/i][/b]

- Takeda

Kopiuj

[b][i][color=#00FFFF]- Takeda[/color][/i][/b]

- Mokuzai

Kopiuj

[b][i][color=#FFBF00]- Mokuzai[/color][/i][/b]

- Brunetka

Kopiuj

[b][i][color=#FF0000]- Brunetka[/color][/i][/b]

- Porucznik Ishida

Kopiuj

[b][i][color=#00BFFF]- Porucznik Ishida[/color][/i][/b]

  Ukryty tekst