Rynek

[Misaki]

Pierwsza poważna część zadania poszła dobrze. Zadania zostały rozdzielone tak jak powinny. Yachiru była w swoim żywiole. Czego by nie powiedzieć o metodzie wychowania przez Watanabe, to nie można było odmówić mu tego, że brunetkę wyszkolił perfekcyjnie. Misaki nie raz nie dwa nie mogla się nadziwić jak jej siostra z łatwością z Yachiru, którą była na codzień przyjmowała rolę kogoś kto akurat był potrzebny.
Yachiru idealnie zbajerowała mężczyznę, a Misaki wykorzystała moment aby podrzucić pierścień. Po szybkim skryciu się za filarem mogły podziwiać efekty swoich działań już po krótkiej chwili. Misaki uśmiechnęła się delikatnie. Co prawda została jeszcze druga część zadania, o której dobrze, że przypomniała Yachiru, nie mniej kunoichi była zadowolona z efektu, który do tej pory osiągnęly. To było pierwsze zadanie jedynie tej dwójki i fakt, że potrafiły ze sobą tak dobrze współpracować był bardziej niż budujący.
-To… to dobry moment by się prześlizgnąć i poszukać… właściciela nie będzie, a wszyscy powinni być skupieni na zamieszaniu - powiedziała po chwili szybkiego namysłu. Nie miały wiele czasu aby układać jakieś złożone scenariusze w głowie. Trzeba było działać tu i teraz.
-Staniesz na czatach, a ja szybko poszukam… znam się na biżuterii, wiem za czym się rozglądać - powiedziała z odrobiną zapału. Nie umiała się bić, flirtować, inwigilować, prowadzić śledztw… ba, nie umiała niemal nic, ale na ubraniach i biżuterii specjalizowała się jak nikt inny w rodzinie. Jeśli ktoś miał wiedzieć gdzie najlepiej skrywać perły, jaki pozostawiały pył, albo czym najlepiej je zabezpieczyć aby się nie uszkodziły i ukruszyły.

[Yuri Uchiha]

Gorzki małż Rozdział szósty: Błyskotka
Misaki - misja mafijna Siostry bardzo szybko przejęły inicjatywę w całej sytuacji i od razu prześlizgnęły się do straganu, ponownie, za pomysłem Misaki. Yachiru zacząła przyglądać się otoczeniu a Misaki miała wolną rękę do przeglądania wszystkich możliwych pudeł, beczek, dzbanów i tym podobne. W końcu jej cycata siostra zaczęła gwizdać, wtem podnosząc jakiś wazon poczuła, że jest o wiele za ciężki, kiedy spojrzała do jego środka zobaczyła dziwny pakunek i gdy już miała go w dłoni wiedziała, że to to czego szukały. Yachiru niecierpliwie zaczęła gwizdać, Misaki słyszała, że zmieniła stronę stanowiska, co oznaczało, że ktoś się zbliżał i czas się stąd ulotnić. Nie było czasu na więcej pomyślunków. Trzeba było wrócić do śmierdzącej knajpy z małżami, od której dzisiaj wszystko jej prześmierdnie.

[Misaki]

Czuła rosnącą ekscytacje i zdenerwowanie. Przeszukiwała zakamarki z prędkością Misaki - czyli nie jakoś zachwycającą, lecz więcej dać z siebie nie mogła. Kiedy już stres osiągał apogeum trafiła w końcu na zaskakująco ciężką wazę, która okazała się być dokładnie tym czego szukała! Z szerokim uśmiechem wygrzebała ciężką paczkę, w idealnie ostatnim momencie, bo już słyszała dochodzące gwizdanie siostry oznajmiające, że czas im się kończył. Nie zwlekając ani chwili szybko czmychnęła do Yachiru.
-Mamy to! - szepnęła z entuzjazmem do siostry. Ustawiła się za jej plecami, idąc tak aby przesłaniać paczkę jej osobą. Miała duże kształty to i nie trudno było ukryć za nią pakunek.
-To teraz do ostatni przystanek - szepnęła kierując się wraz ze swoją siostrą do knajpy aby zapieczętować tam paczke zgodnie z zadaniem jakie zostało im przydzielone.

[Yuri Uchiha]

Gorzki małż Rozdział siódmy: Waza
Misaki - misja mafijna Dziewczyny świetnie poradziły sobie z tą częścią zadania, ale nie mogły się jeszcze cieszyć. Yachiru wzięła pod rękę Misaki kierując się do knajpki i całkowicie zmieniając postawę na słodką i głupiutką dziewczynę, która zaczęła gadać coś o nowej biżuterii na jakimś straganie. Strażnicy nawet nie zwrócili na nie uwagi przez to, że wtopiły się w towarzystwo dookoła. Ale było blisko. Kiedy weszły do knajpki obsługujący ladę mężczyzna przyjrzał się im charkając i plując pod swoje nogi. Waza nadal leżała na miejscu, gdzie ją zostawiły odbierając pierwszą część zadania. Zostało tylko włożyć tam pakunek tak aby w pustym lokalu nikt tego nie zauważył i mu ją oddać. Yachiru usiadła przed wazą dając szansę siostrze czynić honory, w końcu to ona wykonała w większości to zadanie.

[Misaki]

Ostatni krok i ostatnia prosta. W czasie drogi do knajpy nie odzywała się ani słowem, bała się kusić los. Przyciskała pakunek do piersi niczym matka swoje nowonarodzone dziecko. Już mniej troszczyła się o ostatnio zakupione kolczyki jak o tą paczkę. Dlatego gdy tylko udało im się dotrzeć na miejsce, cała w emocjach i napięciu zajęła miejsce przy wazie.
Spojrzała na siostrę, która bez słowa sama ponownie przyjęła rolę osłony i rozpraszacza. Kto wie, może nastał moment kiedy ta dwójka się ze sobą zaprzyjaźni? Było to wręcz nie do wyobrażenia jeszcze kilka dni temu, ale kto wie?
Misaki bardzo subtelnie spojrzała na boki bu upewnić się, że nikt się jej nie przyglądał, że jak już oczy obecnych zatrzymują się na Yachiru i nie odbiegają nigdzie dalej. Gdy tylko udało jej się to potwierdzić zamierzała unieść pokrywę od naczynia, umieścić w nim perły i zgodnie z zaleceniem, które dostały zapieczętować je. Na koniec odstawić wieko na miejsce i jak gdyby nigdy nic wziąć Yachiru pod ramię i wyprowadzić z knajpy aby mogły w spokoju zakończyć zadanie.

  Ukryty tekst

[Yuri Uchiha]

Gorzki małż Zakończenie
Misaki - misja mafijna Dziewczyny bardzo spokojnie podchodziły do tego zadania chcąc zostać nadal w ukryciu ze wszystkim co robiły. Miski zasiadła przy obskurnym stole, rozejrzała się dookoła. Było pusto i nikt zza szyby im się nie przypatrywał, więc mogła na spokojnie działać z pakowaniem pereł do wazy. Każdy krok wykonywała tak, żeby nie było dokładnie widać, co robi i co wkłada przez wieko. Następnie złożyła jedną pieczęć i coś puknęło w środku wazy. Wszystko wyszło tak jak powinno a dzięki temu mogły już się stąd zabrać. Miejsce było obrzydliwe na szczęście już nie będę musiały tutaj przebywać... chyba. Miały taką nadzieję, obydwie. W drodze powrotnej przez rynek i uliczki Shigashi wpadł na nie mężczyzna, który bez słowa wepchnął coś w dłoń Misaki - kiedy spojrzała się w swoje ręce widziała ciężki worek złota. Zapłata za ich zlecenie. -Przynajmniej będzie na sake! I dobrą kąpiel po tym syfie.- cycata siostra uśmiechnęła się i pociągnęła ją w głąb uliczek prowadząc do jej ulubionego baru.

MISJA ZAKOŃCZONA SUKCESEM