Polowe więzienie Kujaku

[Kujaku Haruka]

Dowódca Senjoruou kontynuował swoją kwiecistą tyradę, w sposób na jakimś poziomie fascynujący dla Haruki - zastanawiała się, czy dawniej, jeszcze w czasach życia za Murem, nie był czasem jednym z artystów-pieśniarzy, którzy podczas niektórych festiwali opowiadali historie klanów, podróżując od jednej osady do drugiej. W jakiś sposób pasowało jej taka rola do niego. Może potem go o to zapyta? Na ten moment, gdyby ktoś z boku słuchał jego wyjaśnień, mógłby pomyśleć wręcz, że dba on o swoich "gości". Jeśli tak, to tym bardziej zaintrygowało ją, jak wygląda ta "mniej komfortowa" placówka, o której wspomniał. Słyszała plotki, że lider ich klanu specjalnie zlecił powstanie tego typu ośrodków, nawet niekoniecznie po to, by zdobywać informacje wojenne, ale badać meteoryt i jego właściwości. Czy to o to chodziło? A może po prostu coś jeszcze bardziej ekstremalnego, przeznaczonego dla najbardziej niebezpiecznych jeńców...

- Ach tak. To dlatego wspomniał pan o tym, że trzeba dać popełnić błędy młodszym... - zastanowiła się moment - ...zarządcom tego ryokanu, żeby przygotowali się na tych najważniejszych gości. Oczywiście, ma to sens. A czy warunki, jakie tu mają, nie powodują czasami wybuchu jakichś chorób, która skraca ich pobyt i ogranicza... relaks, jakiego tutaj zaznają? - spytała, wpadając w podobny tryb metafor, co jej rozmówca.

Kiedy dotarli do kolejnej klatki, zerknęła podejrzliwie na ciała i na mniejszą plamę krwi. Nie była pewna, czy ten więzień jest martwy, postanowiła zatem gestem przywołać strażnika jakiegoś, uzbrojonego we włócznię, kij lub cokolwiek podobnego i z jego pomocą sięgnąć do środka celi, zaczepic o ramię osobnika i obrócić go na plecy, kilka razy delikatnie szturchając, sprawdzając odruchy ciała.

[Kaito Mizukane]

Wojny Światów - Zlecenie Specjalne D
Kujaku Haruka
"Cisza w lochu" _____________________________
Posty:
MG: 6
Kujaku Haruka : 5
_____________________________

- Hahahaha... Choroby ? Całe mnóstwo, ale dlatego mamy oddział medyków aby nie zapanowała epidemia. Gdyby coś takiego się zadziałało i nie daj słodka Amaterasu rozlało po naszych ziemiach na głębokich tyłach wojny, gdzie przechodzą kluczowe trakt to uwierz mi uciekałbym gdzie ryż rośnie, bo z pewnością powiesiliby mnie za jaja. Oczywiście z zespołu naszych medyków korzystamy również w sytuacjach kryzysowych jak bardzo ważny gość zasłabnie z wrażenia jaki na nim wywrzemy wtedy musimy go lekko ocucić - to zadanie naszego personelu medycznego. Jak sama widzisz pod kątem jesteśmy świetnie zabezpieczeni. Zresztą, może jutro pójdziemy albo jeszcze dzisiaj do punktu medycznego to będziesz miała okazję ocenić nasz poziom zaawansowania, a jest wysoki jak na nasze standardy bo mamy trzech medyków, którzy maja dwukrotnie większy barak od naszego. Nie ma co szczędzić pieniędzy na służbę zdrowia takie jest moje zdanie.

Wartownik przyszedł i próbował kilka razy szturchnąć tępą częścią czy też pacnąć w głowę, jednak to nic nie dało, udało wam się nawet obrócić go na bok, ale to wciąż nic nie dawało. Rezultat był ten sam, choć dostrzegliście wszyscy, że klatka piersiowa jakby delikatnie się unosiła.
- O ty psi chuju ! Strzel go w jaja - warknął Kise, następnie wydajać polecenie wartownikowi.
Strażnik ostrym końcem narzędzia wbij się w genitalia swojego gościa, ten w końcu zawył straszliwie, jednak nie poddał się. Kiedy wartownik cofał swoją broń jeniec ją pochwycił i ściągnął jego z twoich kamratów do siebie po czym nie wiadomo skąd wyciągnął dwie notki wybuchowe i zdetonował się zabierając ze sobą jednego z ochroniarzy tej placówki. Po chwili dzwony alarmujące o niebezpieczeństwie zawyły straszliwie, ten wybuch wywołał małego rabanu w obozie.

Senjoruou Kise

[Kujaku Haruka]

A zatem pod kątem medycznym placówka była odpowiednio zaopatrzona. To dobrze, chociaż zastanawiała się, czy nie lepiej byłoby jednak zadbać o profilaktykę, zamiast zaleczać na bieżąco. Tym bardziej, że nie wiedzieli chyba do końca, jaki efekt na tych ludzi będzie mieć meteoryt, którego moc oddziaływała już od jakiegoś czasu na tereny Antai. Z drugiej strony, choroby pewnie mogły utrzymywać chakrę jeńców na dość niskim poziomie, uniemożliwiając im, a przynajmniej utrudniając użycie technik, więc jakiegoś rodzaju metoda w tym musiała być? Niemniej, była przekonana, że używając odpowiednio Fuinjutsu i może jakichś technik wpływających na umysł, dałoby się skuteczniej i delikatniej przesłuchiwać jeńców, bez zatracania własnego honoru.

Tymczasem zbliżył się strażnik, który zgodnie z jej poleceniem obrócił więźnia, szturchając go włócznią. Haruka zdążyła już oddać miskę po posiłku i sama obserwowała uważnie klatkę piersiową więźnia. Nim zdążyła to zakomunikować, to samo zauważył Kise i wydał swoje polecenie. Stal wbiła się w nieszczęśnika.

- Uważaj, może coś mie... - zaczęła ostrzegać Haruka, ale nie zdążyła. Wydarzenia potoczyły się błyskawicznie. Strażnik został wciąnięty do celi, a następnie zabity przed dwie notki wybuchowe. Ziemia zatrzęsła się, a Haruka instynktownie odskoczyła, przywołałując swoje ogony i ochraniając się nimi, gotowa schwytać więźnia, jeśli jakimś cudem przeżył i próbował uciec, bądź wybuch sprowokował kogoś innego do agresywnego działania.

[Kaito Mizukane]

Wojny Światów - Zlecenie Specjalne D
Kujaku Haruka
"Cisza w lochu" _____________________________
Posty:
MG: 7
Kujaku Haruka : 6
_____________________________

Próbowałaś zasłonić się swoimi ogonami jednak nie było takiej potrzeby zresztą gdyby wybuch był na tyle sił, żeby cię dosięgnąć to byłaś w stanie wyczuć, że najprawdopodobniej nie zdążyłabyś się zasłonić. I tak jak ty zasłaniałaś się swoimi ogonami, Kise stał z boku z kamienną twarzą, wziął dwa oddechy aż w końcu wydarł się na całą bazę:
- Przestań napierdalać już tym dzwonem. Yoshi ! Gdzie jest kurwa Yoshi ! Z prowadźcie mi Yoshi`ego ! ...- wrzeszczał do wszystkich co byli w pobliżu, strażnik przestał bić na alarm, a za chwilę przed wami pojawił się strażnik Yoshi. Był to rosły młodzieniec o błękitnych oczach i blond włosach.
- Szukał mnie pan - odpowiedział rezolutnie
- Szukać to ja mogę kluczy w spodniach, a ciebie to ja wezwałem - zripostował dowódca obozu - powiedz ty mnie misiu, kto wczoraj przeszukiwał "5" ?
- Ja
- To teraz powiedz ty mnie misiu, co mnie tu nie pasuje, hę ?
- Ja... No...
- Kombinuj, kombinuj co może nie pasować
- Wybuch
- Dokładnie wybuch, jaki bystrzacha patrzcie go, ale idźmy dalej, skoro jest wybuch to pewnie został z powodowany notkami wybuchowymi. Nie wiem skąd je sobie je wyciągnął, ale najważniejsze jest że ich nie znalazłeś.

Następnie Senjoruou zwrócił się do ciebie
- A co do ciebie Słoneczko, bądźmy szczerzy zabiłaś człowieka, twój kiepski plan do tego doprowadził.
Zaczął oddalać się od miejsca postąpił kilka kroków i zwrócił się do waszej dwójki:
- Konsekwencja waszych występków jest następująca, Haruka i Yoshi, pójdziecie po wiadereczka z wodą i gąbeczką, wrócicie tutaj i pięknie mi posprzątacie pokój numer "5". Jednakże zanim się udacie po osprzęt, proszę pochylić się nad pokojem numer "5" i przeprosić teraz kolegę wartownika Kanimatsu. Tylko bez ociągania... - widząc grymas na twarzy Yoshi`ego dodał -... jeżeli komuś sie coś nie podoba to może się pakować i wypierdalać.

Po chwili wahania Yoshi pochylił się na celą i przeprosił za swoje zachowanie
- Grzeczny chłopiec - skomentował Senjoruou Kise, w dalszym ciągu oczekując twoich przeprosin.

Senjoruou Kise
Yoshi

[Kujaku Haruka]

Widząc, że zagrożenie minęło, przestała używać techniki i rozględnęła się po pobojowisku. W uszach jeszcze jej nieco dzwoniło od wybuchu notki oraz od hałasu stworzonego potem przez alarm dzwonów. Następnie wysłuchała, jak Kise ruga strażnika, który najwyraźniej zaniedbał przeszukanie więźnia z celi numer pięć, nie dostrzegając ukrytych gdzieś aż dwóch wybuchowych notek. W istocie, było to poważne zaniedbanie, które przyczyniło się do śmierci jednego z pozostałych strażników. To, co jednak jej się pierwsze nasunęło, to pytanie - gdzie notki były ukryte? Wszyte pod ubraniem, lub jednym z pasków stroju? Słyszała o takich przypadkach, sama rozważała coś podobnego - właśnie na wypadek zostania schwytaną przez Kaminari bądź Uchiha. Przy okazji rozmowy dostrzegła też, że ton Kise ocieka wręcz sarkazmem i nawet w rozmowie z podwładnym stosuje techniki manipulacji, mające jeszcze bardziej ośmieszyć i pognębić za popełniony błąd. To było... interesujące.

Potem jednak ostrze gniewu przesunęło się na nią i na jej plan. Co prawda zasugerowała się wcześniejszymi słowami samego Senjoruou Kise, żeby "trącić patykiem" więźnia, do tego to on sam polecił strażnikowi, by użył większej siły, co może doprowadziło do tego, że jeniec miał lepszy chwyt. Mówienie tego jednak wprost nie wydawało się dobrym pomysłem, dlatego zamiast tego skłoniła się.

- Proszę wybaczyć, błędnie zinterpretowałam pańskie poprzednie instrukcje - musiałam niestety nie zauważyć jednego z niuansów, o których pan wcześniej wspominał i zbyt dosłownie potraktowałam słowa "wziąć kija i trzepnąć nim kilka razy w gościa". Postaram się uniknąć podobnego błędu w przyszłości. - wyjaśniła, a jej ton nie sugerował ani krztyny sarkazmu - przeciwnie, był perfekcyjnie pokorny. Następnie podeszła do celi i skłoniła się, również przepraszając martwego już strażnika i odwróciła się do Yoshiego.

- Yoshi-san, prowadź proszę po sprzęt. - zwróciła się do niego, gotowa do dalszego działania.

[Kaito Mizukane]

Wojny Światów - Zlecenie Specjalne D
Kujaku Haruka
"Cisza w lochu" _____________________________
Posty:
MG: 8
Kujaku Haruka : 7
_____________________________

Po twoich przeprosinach, Senjourou poszedł dalej w swoim kierunku, usłyszałaś zmysłowe mruczenie wydobywające się z jego ust, a po nim
- Dobra dziewczynka, taką cię lubię
Gdy już całkowicie znikł wam z oczu, Yoshi rzucił do ciebie
- Chodź
Powędrowaliście po osprzęt który znajdował się na tyłach budynku w którym przesłuchiwani byli jeńcy wojenni. Oczywiście kiedy kompletowaliście rzeczy które miały wam posłużyć do czyszczenia celi, do waszych uszu dochodziły przeraźliwe krzyki z wnętrza budynku
- AAAAAAAAA! NIE ! NIE ! BŁAGAM !
Yoshi zdawał się być nie wzruszony, widocznie każdy dzień tutaj przypominał ten wcześniejszy, wróciliście do celi, rozpoczęliście "sprzątanie" które polegało w pierwszej kolejności na wyciągnięciu co większych kawałków, spakowaniu ich i wywiezieniu ich do spalarni. Tak, właśnie dowiedziałaś się, że to miejsce poza swoim obszarem posiada również i takie miejsce...

Gdy uporaliście z pierwszą fazą porządków, przeszliście do drugiej która polegała na wyczyszczeniu miejsca z krwi, które przesiąkła tym miejscem, cela wyglądała jakby ktoś w pomieszczeniu do pojemnika z czerwonym barwnikiem wrzucił notkę wybuchową. Do końca dnia zajęło wam posprzątanie tego miejsca, a kiedy już skończyliście będąc cali we krwi, brudzie i pocie, Yoshi chrząknął. Nawet kiedy starałaś się nie okazywać obrzydzenia, odrazy czy wzdrygać się on jednak dostrzegł coś co mogło zdradzić cię, że wkraczasz dopiero na tą okrutną ścieżkę. Dlatego zostawiając cię samą przy celi powiedział coś co mogło z tobą zostać przez najbliższy czas, a może i do końca życia ?
- Gdy długo spoglądasz w otchłań, ona również spogląda w ciebie

Senjoruou Kise
Yoshi


MISJA ZAKOŃCZONA SUKCESEM !!! GRATULACJE !

[Kujaku Haruka]

Wyglądało na to, że Senjoruou Kise nie zauważył, albo zignorował mimo wszystko sarkastycznej uwagi, jaką mu odpowiedziała, skupiając się zamiast tego na jej tonie - który ewidentnie trafił w jego gusta. Cóż, w takim wypadku powinno jej to ułatwić zdobycie informacji, które ją interesowały. A tydzień miała zamiar spędzić bardzo... twórczo i pracowicie, świadoma wyzwania, jakie przed nią stało - będzie musiała zachować delikatny balans, by nie zapytać o zbyt wiele, ale i nie zbyt mało. Z zaciekawieniem odkryła, że perspektywa ta ją... podekscytowała? Tak, chyba to najlepsze słowo.

Potem zabrali się do pracy, która zdecydowanie nie była piękna, wprost przeciwnie. Gdyby nie praca w ambulatorium polowym podczas jednej z ostatnich bitew, możliwe, że już dawno zwróciłaby posiłek... tymczasem jednak maska na twarzy, jak i tamto doświadczenie pomagały jej ogromnie zachować balans i odciąć się nieco od widoku i zapachu krwi i mięsa, skupiając na szorowaniu, zbieraniu i transporcie części zwłok do spalarni. Podczas tej pracy nie pytała wprost o nich konkretnego Yoshiego, ale spytała skąd pochodzi i spróbowała nawiązać przynajmniej drobną rozmowę, która oderwałaby też jego od realiów zadania. Przy okazji, mogła go trochę poznać. Sama dawała raczej ogólnikowe informacje, ale wspomniała na pewno o doświadczniu z Wielkiej Bitwy, jak i z pomagania Iryoninom.

Na koniec, kiedy rzucił swoim... ostrzeżeniem, nie odpowiedziała, pozwalając jego słowom na chwilę z nią zostać. To prawda, obawiała się tego spojrzenia z otchłani. Ale może udałoby jej się balansować na granicy i wykonywać to, co niezbędne, ale przynajmniej bez zbędnego okrucieństwa? Chyba tak wyobrażała sobie obecnie swoją dalszą ścieżkę kunoichi.

[Kaito Mizukane]

Wojny Światów - Zlecenie Specjalne C
Kujaku Haruka
"Brud pod Kratą" _____________________________
Posty:
MG: 1
Kujaku Haruka : 0
_____________________________

Przywitał cię kolejny dzień w tym ponurym miejscu, choć trzeba było przyznać, że pogoda stara się za wszelką cenę odmienić aurę tego miejsca. Gdy wyjrzałaś za okno Słońce raziło niemiłosiernie po oczach, a wiatr o dziwo jak rzadko kiedy w tych miejscach nie dawał o sobie znać.
- Dzisiaj nie będzie dowódcy, kazał przekazać, ze masz dzień wolny. Prosił również abyś wyciągnęła odpowiednie wnioski z ostatniej lekcji, która tak fatalnie się skończyła. Prosił również aby kolejne spotkania niosły ze sobą znamiona pełnego profesjonalizmu z twojej strony. Na sam koniec życzy ci miłego dnia - powiedział strażnik Yoshi i odszedł, zostawiając cię samą sobie.

Dowiedziałaś się właśnie, wychodząc z baraków mieszkalnych, że nie ma Kise. A skoro nie było dowódcy to to był najlepszy czas, aby spróbować znaleźć nieprawidłowości i znaczące nadużycia jego działania. Wiadomo było, że ta placówka miała swój charakter i po to została stworzona, jednak czułaś, że coś tu nie gra, że można na spokojniej to był twój czas, aby to właśnie wykazać.

Na sam początek dobrze byłoby przypomnieć sobie jakie znajdują się charakterystyczne miejsca które mogłaś tutaj odwiedzić i spróbować coś znaleźć. W tym momencie bez niczyjej opieki miałaś wolną rękę na eksplorowanie miejsca które przesiąknięte było krwią i ludzkim krzykiem.

Wartownik Yoshi

DLA ADMINÓW

  Ukryty tekst

[Kujaku Haruka]

Wciągnęła poranne powietrze, które było dzięki bryzie znad - chyba nie tak bardzo odległego - morza, przynajmniej odrobinę świeższe. Okazało się, że miała dzisiaj wolne, a do tego Kise nie było w pracy. Zastanawiała się przez moment, czy powinna być z tego powodu podejrzliwa, ale z drugiej strony... mimo wszystko, chyba Kise faktycznie miał ją za w pełni posłuszną uczennicę. Zresztą, nawet jeśli nie - to lepszej szansy raczej na zdobycie jakichś konkretnych informacji o całej placówce nie będzie mieć. Dlatego kiedy tylko Yoshi znalazł ją rano, kiedy jadła śniadanie, skinęła głową.

- Rozumiem, dziękuję za wiadomość. Postaram się odpowiednio ten dzień wykorzystać, zgodnie z poleceniem. Kiedy kończysz dzisiaj zmianę? - uśmiechnęła się do niego. Lepiej być miłą, tym bardziej, że chciała z nim potem porozmawiać. Po tym, jak potraktował go Kise oraz dzięki wspólnej pracy przy sprzątaniu, mógł być bardziej chętny niż reszta wartowników do rozmowy.

Na pierwszy ogień, kiedy zakończyła posiłek, postanowiła zrobić mentalną inwentaryzację tego, co chce sprawdzić:

- Sala przesłuchań - jakie narzędzia są używane, jak intensywne są zazwyczaj sesje, kto jest na nich obecny, jak zadawane są pytania

- Barak medyków - kto tam pracuje, jakie mają zaopatrzenie i jak często są wzywani i w jakim dokładnie celu

- Cele - jak duże są, ilu więźniów przebywa w każdej i jak często są czyszczone, o ile w ogóle. Co więźniowie dostają do jedzenia i do picia.

- Spalarnia - jak często "goście" kompleksu tam lądują? I czy tylko są to goście z kompleksu?

- Dokumentacja - jak jest prowadzona, kto odpowiada za kwity przyjęć oraz czy jest jakiś spis przyjmowanych więźniów, kim są i co udało się od nich uzyskać?

- Strażnicy - czy sami podwładni Kise są dobrze traktowani, czy nie? Ile jest "wypadków" i z czego wynikają?

Na ten moment tylko tyle przyszło jej do głowy. Może w ciągu dnia, lub kolejnych, poprawi i uzupełni tę listę. Ale na razie pasowało od czegoś zacząć. Cele zdążyła już nieco poznać, natomiast nie była do tej pory jeszcze w baraku medyków. Uznała, że zacznie od tego miejsca, przy okazji może rozpyta się o dokumentację.

[Kaito Mizukane]

Wojny Światów - Zlecenie Specjalne C
Kujaku Haruka
"Brud pod Kratą" _____________________________
Posty:
MG: 2
Kujaku Haruka : 1
_____________________________

Na twoje pytanie chłopak przystanął, delikatnie odwrócił się spoglądając na ciebie jednym okiem po czym wydusił z siebie nieśmiało
- Kończę o zachodzie Słońca
Po czym ruszył swoją stronę, a ty po wyliczeniu miejsc, które warto odwiedzić zdecydowałaś się na pierwszy ogień zobaczyć lekarzy.

Zawędrowałaś w miejsce, gdzie w dniu wczorajszym wskazał ci Kise i rzeczywiście po chwili znalazłaś barak medyków, który jak mu się przyjrzałaś nie był szczególnie zabezpieczony. Sam w sobie również nie był imponujący ani przyjazny. Wykonany z surowych, niedomalowanych desek, z metalowym dachem, który brzęczał przy każdym podmuchu wiatru, miejsce to przypominało raczej tymczasowy punkt skupu papieru aniżeli miejsce leczenia. A kiedy weszłaś do środka, poczułaś jakbyś zanurzyła się w kompletnie innym miejscu. Wewnątrz panował chłód i zapachy raczej znane każdemu kto nazywa się człowiekiem jak alkohol czy popiół, ale również dawało wyczuwać się coś innego jak zbyt długo leżąca na wierzchu krew. Wzdłuż ścian rozciągały się stare regały i szafki, niektóre zamknięte, inne otwarte, wypchane segregatorami, buteleczkami i zwiniętymi bandażami. Na wąskim stole chirurgicznym ktoś zostawił zakrwawiony gazik i pęknięty stetoskop, najwyraźniej nikt nie miał czasu na sprzątanie. W pomieszczeniu oprócz ciebie znajdowało się dwóch medyków. Jeden właśnie zapisywał coś w notatniku, drugi opierał się o ścianę, ściskając kubek z parującym naparem. Żaden z nich nie zwrócił na ciebie uwagi, mogłaś wykorzystać ten czas na dokładniejsze oględziny tego miejsca.

W kącie, obok metalowej szafki, stał kosz na odpady był głęboki, przepełniony dokumentami i porzuconymi formularzami. Wystawały z niego postrzępione kartki, niektóre miejscami oznaczone czerwonym atramentem, inne zaś wyglądające jakby ledwo się uratowały przed spaleniem. Na jednej z bocznych ścian, nad pękniętym lustrzanym panelem, ktoś narysował kredą uproszczone rysunki techniczne narzędzi do medycznych manipulacji chakrą. Nie wyglądały na zapiski lekarzy, filozofów czy inżynierów, a na robocze notatki... lub coś znacznie gorszego. Wzrokiem zawędrowałaś na pobliski stół, gdzie siedział jeden z medyków obok niego pośród papierów na stole leżał otwarty skoroszyt, a na jego okładce widniał napis:

S-2 – Obserwacje.
Niski współczynnik odporności emocjonalnej.
Osobnik nr 14 – dalsze przesłuchanie niezalecane.

Wartownik Yoshi

DLA ADMINÓW

  Ukryty tekst

[Kujaku Haruka]

Postanowiwszy, że spotka się z Yoshim o zachodzie słońca i podczas wieczornego posiłku spróbuje go nieco podpytać o warunki w obozie, ruszyła do placówki medyków. Kiedy weszła do środka, w oczy rzucił jej się przede wszystkim rozgardiasz, który - miała wrażenie - nieco nie pasował do tego miejsca. To znaczy, oczywiście - w polowym namiocie medycznym, gdzie nie tak dawno służyła, było trochę chaosu, bo też pacjenci trafiali co i rusz na stół operacyjny i nie było czasu marudzić. Tutaj jednak wydawało jej się, że nie było takiej presji czasu, a i tak nikt nie dbał o porządek. Może brakowało jakiegoś młodszego Iryonina albo po prostu zwykłego pomocnika, który by mógł ogarniać to, co się tu dzieje?

Niezależnie od tej refleksji, skinęła głową w stronę medyków, chociaż ci wydawali się pogrążeni w swoim świecie i zaczęła spokojnie obchodzić pomieszczenie z ciekawością, zapoznając się dokładniej z rozmaitymi regałami, rysunkami na szkle oraz dużą ilością dokumentów, z których jednak spora część wydawała się czekać na... spalenie? Zatrzymała się przy jednym z segregatorów, zerkając na jego treść, sięgnęła także po jeden lub dwa dokumenty w koszu - chociaż tutaj starała się być nieco dyskretniejsza, uznając, że grzebanie w usuniętych papierach może być uznane za dziwne. Dlatego wybrałaby jakiś moment, kiedy nie zwraca się na nią uwagi i zgarnęła szybko dwa-trzy takie wyrzucone dokumenty, mnąc je i chowając do torby, do przeczytania na później - najlepiej te, które odznaczały się czerwonym atramentem i te niemal spalone.

Potem przeszła do medyka, który zapisywał coś przy stole, spoglądając na okładkę skoroszytu. Potem odchrząknęła.

- Ekhm. Proszę wybaczać, że przeszkadzam... jestem nową strażniczką, mam się zapoznać z funkcjonowaniem placówki. Czy mogłabym dowiedzieć się czegoś o tym, jak działa punkt medyczny? Możliwe, że dostanę tu w najbliższych dniach przydział, więc chciałam wiedzieć, czego się spodziewać. -

[Kaito Mizukane]

Wojny Światów - Zlecenie Specjalne C
Kujaku Haruka
"Brud pod Kratą" _____________________________
Posty:
MG: 3
Kujaku Haruka : 2
_____________________________

Medyk który siedział przy stole podniósł na ciebie wzrok, powoli jakby twoje słowa wymagały zastanowienia, przetrawienia i dobrania właściwych słów. Nie wyglądał na zirytowanego, a raczej na zaskoczonego twoim spokojem, pewnością siebie i przede wszystkim obecnością. Po kolejnej chwili odłożył pióro, które dzierżył w ręku, zamknął notatnik i przeciągnął się lekko w miejscu podejmując rozmowę:

– Przydział do nas? Może i się zdarzy, ale wątpię, byś chciała tutaj utknąć... – westchnął, po czym wskazał ruchem głowy jeden z regałów. – ...Lekarstwa, raporty, trochę ziołolecznictwa i sporo hmm… ogólno pojętej rekonwalescencji przez regeneracje, ale nie tej ładnej, jak w podręcznikach. Raczej plątanina zewnętrznych nerwów i ratowania tego, co Kise jeszcze uznał za „funkcjonalne”.
Drugi medyk, stojący z boku z kubkiem parującego wywaru, nawet nie spojrzał w twoją stronę
– My nie jesteśmy lekarzami. My jesteśmy... Technikami... – mruknął – ...Jeśli cię tu skierują, to znaczy, że jesteś gotowa zaakceptować widok ludzi, którzy zostali złamani w każdy możliwy sposób. Taki który jesteś w stanie sobie wyobrazić i taki który może wymykać się twojemu rozumieniu.

Tymczasem skorzystałaś z okazji i stojąc przy regałach, ukradkiem wsunęłaś rękę do torby z dokumentami zabranymi z kosza. Kartki były zmięte i nieco zabrudzone, do twoich nozdrzy doleciał zapach nadpalenia i tuszu. Postanowiłaś przejrzeć je później…

…ale już teraz czułaś, że coś w nich nie pasuje do zwykłych papierów administracyjnych.

Zorientowałaś się, że od tej pory spogląda na ciebie jedna para oczu. Tak, medyk czy tam technik bacznie cię obserwował, był to moment w którym czułaś, że należy jeszcze ostrożniej stawiać kroki w tej grze...

Pierwszy medyk
Drugi medyk

DLA ADMINÓW

  Ukryty tekst

[Kujaku Haruka]

Skoro udało jej się parę dokumentów schować do późniejszej analizy, nie nadwyrężała swojego szczęścia. Zamiast tego, skupiła się na dwóch... technikach obecnych w pomieszczeniu, którzy nieco jej już wyjaśnili, jak wygląda ich praca. Miała jednak więcej pytań, zresztą - chciała umocnić swoją pozycję jako "nowej i chętnej do nauki" pracowniczki.

- Cóż, pracowałam już jako pomocniczka medyków podczas jednej z ostatnich bitew, do tego sama walczyłam w Wielkiej Bitwie. Trochę nabyłam już odporności na widok krwi i ludzkiego cierpienia. Chociaż przyznam, że dowódca Kise chyba... podnosi tę poprzeczkę. Jest coś, na co... na co szczególnie powinnam się przygotować? - odparła z niejakim wahaniem. Potem potrząsnęła jednak delikatnie głową, rozglądając się po pomieszczeniu. - Myślę, że na początek mogłabym pomóc w jakichś drobniejszych sprawach, może właśnie bardziej organizacyjnych? Proszę mnie poprawić, jeśli to błędne wrażenie, ale... widzę chyba lekki rozgardiasz tutaj. Jeśli dacie mi odpowiednie wytyczne, to pewnie mogłabym jeśli nie dzisiaj, to przy najbliższym przydziale pomóc wam z tym, a wy skupicie się na trudniejszych zadaniach. Poukładać medykamenty, zioła, poukładać papiery jeśli to potrzebne, wyczyścić narzędzia? To z takich rzeczy, które wydają mi się w miarę praktyczne, a moze niewymagające dokładnej wiedzy. -

Starała się postawą i pytaniami dać znać, że jest gotowa faktycznie im pomóc, i że docenia - i nieco współczuje - im niewdzięcznego zadania, jakie przyszło im wykonywać. Może dzięki temu nieco bardziej jej zaufają?

[Kaito Mizukane]

Wojny Światów - Zlecenie Specjalne C
Kujaku Haruka
"Brud pod Kratą" _____________________________
Posty:
MG: 4
Kujaku Haruka : 3
_____________________________

Gdy zakończyłaś swój monolog starszy z techników przez moment przyglądał ci się w milczeniu, jakby naprawdę rozważał twoje słowa. W jego spojrzeniu nie było wrogości, a bardziej zmęczenie i niedowierzanie, że jeszcze zjawiają się osoby którym się "chce".
– Prawdziwe zapały kończą się zwykle przy pierwszym rozkładzie skóry albo przy drugim krzyku... – rzekł cicho – Jednak nie twierdzę, że się nie przydają.
Drugi technik uniósł kubek do ust, jakby chciał coś dodać… ale po chwili zastanowienia tylko prychnął, krótko i ironicznie.
– Teraz nie mamy ci nic do zlecenia... – kontynuował starszy –... Jednak jeśli zostaniesz tu dłużej i dowódca Kise rzeczywiście planuje cię tu utrzymać... To kto wie. Może coś się znajdzie i dla ciebie, na razie zostało ci obserwowanie i notowanie. Naucz się, jak wygląda praca i porządnie zastanów czy rzeczywiście jesteś gotowa aby trochę sobie pobrudzić ręce. - W jego głosie nie było kpiny, był to zwykły głos bez emocji, choć może dałoby się zasłyszeć cień szacunku?

– Nie skupiaj się zbytnio na porządku w tym miejscu, to nie najważniejsza rzecz tutaj. Jednak utrzymywany porządek w głowie to już całkowicie inna historia.

Gdy się odwracał, zauważyłaś kątem oka, że drugi technik rzucił ci jedno, krótkie spojrzenie bardzo nieprzyjemne, ale nie otwarcie wrogie. Mogłaś rozczytać, że jakby dopiero teraz naprawdę zaczął się tobie przyglądać.

Pierwszy medyk

DLA ADMINÓW

  Ukryty tekst

[Kujaku Haruka]

Wysłuchała z uwagą tego, co miał do powiedzenia pierwszy medyk. Wyglądało na to, że praca w kompleksie więziennym w istocie drenowała mocno zdrowie psychiczne wszystkich, nawet osób pracujących w tym miejscu - z wyjątkiem może samego dowódcy, chociaż pewnie i u niego można by argumentować, że nie działało to na niego zbyt pozytywnie.

- Oczywiście. W takim razie poczekam na przydział... i dziękuję za wyjaśnienia. I przestrogę, bo do tej pory wydawało mi się, że samo pole bitwy bywa trudne do zrozumienia i zachowania przytomności umysłu. Zaczynam jednak dostrzegać, że prawdziwe wyzwania kryją się gdzie indziej. - skłoniła się obu medykom, po czym opuściła budynek, tym razem kierując się w stronę sali przesłuchań. Pomyślała, że pierwszy z techników chyba był nieco bardziej skory do rozmowy, wobec czego jeśli będzie miała okazję, to może spróbuje zamienić z nim jeszcze kilka słów na osobności nieco później. Drugi z nich wydawał się nieco bardziej zgorzkniały lub podejrzliwy, wobec czego wolała nie rzucać mu się dalej w oczy i nie ryzykować póki co konfrontacji.

Przy okazji, kiedy zmierzała do budynku przesłuchań, postanowiła jeszcze minąć cele i zrobić "inwentaryzację" osób, które się w nich znajdowały, zachowując jednak pewną ostrożność przy podchodzeniu do cel - pomna tego, co wydarzyło się jeszcze wczoraj. Na początek chciała przeliczyć, ile dokładnie cel jest, ilu więźniów przebywa w każdej z nich oraz jakie panują tam warunki - chociażby, czy posiadają wiadro na nieczystości, które jest opróżniane, czy... niekoniecznie.