Uliczki w dzielnicy mieszkalnej

[͏͏͏͏Αkira͏͏͏͏]

Szczanie po kątach to nie wstyd ani ujma! Zwykła potrzeba fizjologiczna a co, nie będę się przecież cofać na chatę tylko po to by wypróżnić swój pęcherz, nie bądźmy ekstremistami!
Wybrawszy odpowiednie drzwi, mam nadzieje, że znajdę tam Kuro i jego przydupasów i gdy tylko je otwieram, mogę w duchu się uśmiechać, że znajduję chociaż dwójkę jego ochroniarzy. Bowiem jeśli ją wyeliminuje, to dobicie zdradliwej kurwy będzie jedynie formalnością. Nie potrzebuję za długo się upewniać. Widzę płaszcze, jeden ma włócznie, dokładnie tak jak myślałem, że będzie. Dostrzegam też skrzynie, nie jedną a kilka, co może sugerować, że Kurwa-san zamierza niedługo gdzieś daleko podróżować. Moim zadaniem, jako wspaniałomyślnego mieszkańca Shigashi jest nie pozwolenie mu na opuszczenie naszej oazy – nie można przecież doprowadzić by ktoś tak cudowny, mądry i błyszczący istnym przykładem do naśladowania miałby nas opuścić…
Słysząc słowa włócznika, mające na celu zasugerowanie mi kulturalne opuszczenie tego przybytku, uśmiecham się tylko i rzucam w niego butelką, szybko składając pieczęcie, nabierając jednocześnie powietrza. Wybucha dym, z którego wyłania się moja prawdziwa postać już nie staruszka a pokaźnego mężczyzny o wielkiej muskulaturze (czyli prawdziwy ja!), finiszem zaś ma być piekielna technika wycelowana w niego, ale wcale na tym się nie zatrzymuję, niezależnie od wyniku wiedząc, że ten drugi może być raczej dystansowym przeciwnikiem, postanawiam zaryzykować i wycofując się z budynku, składam kolejne pieczęci i przelewam chakrę do stóp i później do gleby, korzystając tym razem z ziemnego jutsu mającego na celu rozpierdolić budynek w pizdu, grzebiąc moich wrogów żywcem. Czy to się uda to ja tam nie wiem, całkowicie kurwa improwizuję!

---

  Ukryty tekst

[Ai]

Misja C - Higashi Akira
"Rogate Ranczo"
8/14

Rzut butelką na pewno spowolnił marsz Pana z Dzidą, który rzucił kolejnym wulgaryzmem pod nosem sięgając po swoją włócznię. Samą butelkę wyminął bez problemowo, ale zdecydowanie nie zamierzał zaniechać wyproszenia Pana Staruszka z budynku. Widząc przy okazji, że są składane pieczęci nie zamierzał zwlekać i jak najszybciej zdjął swoją włócznię, żeby wykonać swój własny atak. Choć przez pojawiający się obłok dymu, który został wywołany poprzez przerwanie przemiany, nie był pewien gdzie dokładnie atakować, tak swoje pchnięcie włócznią wykonał doskakując bliżej miejsca, gdzie znajdował się JużNIeStaruszekAJakiśWielkiTyp. Niestety, całe zamieszanie spowodowało, że może i Akira niestety, szybciej dzidowiec dostał płomieniem, niż sięgnął Olbrzyma z Daimyo, której płomień bezproblemowo sięgnął przeciwnika jednocześnie zapalając włócznię, która wypadła z rąk Pana z Dzidą robiąc z niego gościa bez dzidy, dało się słyszeć jego krzyk. Musiało boleć. A sam rywal? Żył. To na pewno, ale leżał na ziemi, pewnie myśląc o tym, że nieźle byłoby już umrzeć. Albo przyjąć zimny okład. Był przypalony jak apetyczne prosię.

Druga osoba natomiast, nie zamierzała bezczynnie stać i czekać na to co się wydarzy, kiedy spostrzegła to zamieszanie, dym, pieczęci może niekoniecznie, bo jej kolega, jej nieco przesłaniał widok na niebieskowlosego gościa, którego po zrzuceniu Henge oczywiście zobaczyła. Górował jednak nad Panem bez Dzidy, to ciężko było go przeoczyć. Oddaliła się widząc co się dzieje, praktycznie idąc pod samą ścianę i jednocześnie złożyła pieczęci do swojej techniki wypluwając powietrzną kulę na Akirę, przez co ten stracił równowagę i został odepchnięty na ścianę obok drzwi wyjściowych. Pan z dzidą już chyba przestał oddychać, chyba. Z dodatkowych efektów - skrzynia, koło której chwilę temu stała przeciwniczka, uderzyła w ścianę zaraz obok Akiry rozwalając się na amen. No i właśnie. Przeciwniczkę. Teraz mógł zobaczyć, że jest to długowłosa kobieta, może nie najpiękniejsza, bo miała bliznę po oparzeniu na połowie twarzy, ale zawsze coś.

---

  Ukryty tekst

Mapka:

niebieskie kreski - drzwi. Fioletowe coś - Ty, brązowe jasne coś blisko Ciebie - leżący trupem / prawie trupem przeciwnik. Żółty wielokąt - przeciwniczka. Brązowe kwadraty - skrzynie z luj wie czym (na prawo od Ciebie ta rozwalona skrzynia z różnymi szmatami / tkaninami - to czerwone)

  Ukryty tekst

---

Kentarō Kenta
Pan z Dzidą

[͏͏͏͏Αkira͏͏͏͏]

No cóż mogę powiedzieć, skoro miałem się napierdalać to się napierdalam! Cały plan był zajebisty – należało go jeszcze tylko wprowadzić w życie, co jak się okazuje, wcale takie łatwe nie jest. Bo rzut butelką zrobił co miał, czyli odwrócił uwagę od tego co miało nadejść właśnie za chwile – piekło dla włócznika. Może i często z tych technik, które podpatrzyłem zazwyczaj nie korzystam tak w takich chwilach kiedy robi się gorąco i można popuścić w gacie to chwytam się wszystkiego co mogę. A jednak to nie byle pajace, włócznie i swoje techniki też mają, co będę na nich leciał z kastetem!
Babeczka niestety nie przyglądała się biernie całemu zajściu tylko się ewidentnie wkurwiła widząc jak jej ziomek pada na ziemie ledwo żywy. Chociaż może już martwy, kto go tam wie. Jednak nim się oglądam a tu nagle leci na mnie jakiś pocisk i bum! Lecę w ścianę, czuję kurewski ból w plecach i w płucach, z których siłą wyciągnięte zostaje powietrze. Podnoszę się szybko, spluwam i wkurwiony biegnę w kierunku dziewczyny, składając kolejne pieczęci – najpierw tworzę cztery niematerialne klony.
- Atakuję cię! – Krzyczę, wiedząc, że klony gówno zrobią póki im się nie powie, więc narzucam im rozkaz samemu wtapiając się i mieszając. Chowając się za jednym z nich składam ponownie pieczęcie i atakuję ją kolejną ogniową techniką, posyłając w jej kierunku dziesięć ogników, rozkładając ten atak dość szeroko ale kontrolując tak, żeby finalnie wszystkie ogniki trafiły właśnie w nią, będąc jednak świadom, że jeśli miałaby unikać to raczej w moje lewo, gdzie miała drzwi.
Jeśli jednak widzę, że ona przygotowuję się do ataku i nie zdążę samemu jej zaatakować jako pierwszy, to zamiast ognistego jutsu decyduję się na osłonę, za którą ukrywam swoje wielkie cielsko. Kurwa, trzeba było trenować te sztuczki ninja to nie miałbym problemów z taką kurewką jaką miałem przed sobą!

---

  Ukryty tekst

[Ai]

Misja C - Higashi Akira
"Rogate Ranczo"
9/14

Akira zdawał się nie robić sobie wielkich problemów z kontaktu ze ścianą i powietrzem, postanowił zachować się jak prawdziwy mężczyzna w obliczu silnej, niezależnej kobiety - podjąć rękawicę i spróbować spuścić jej solidne manto, bo jak to mówią - łobuz kocha najmocniej. Ona sama nie ruszyła się ze swojego miejsca, jakby czekając na reakcję przeciwnika, pewnie mając nadzieję, że po prostu ucieknie i będzie mieć spokój, by zająć się swoim towarzyszem, zakładając, że on żyje. No i oczywiście zakładając, że jakkolwiek przejmowała się jego losem, bo zdawała się nie mieć oporów przed posłaniem pocisku w taki sposób, że i on był objęty jego efektem, może nie w pełni, ale jednak.

-Nie zauważyłam. - Odpowiedziała na informację niebieskowłosego, zdając się, że ledwo powstrzymuje swój śmiech. Ale oczywiście klony pędziły, on również, nawet zaczął składać jakieś pieczęci i szybko przestał widząc, że obserwująca to przeciwnika robi dość specyficzną reakcję, jak na to, że była właśnie atakowana, a nawet więcej - Akira odrobinę skrócił dystans między nimi. Postanowiła, klasnąć w dłonie! Mężczyzna wiedziony bardziej instynktem niż czymkolwiek innym użył techniki dotonu tworząc barierę, w którą po krótkiej chwili uderzył silny podmuch wiatru, nieco trzęsąc barierą. Albo to był przeciąg? No, nieistotne. Bariera stała, a Akira był około 10 metrów od przeciwniczki. Średnio widząc co z nią, ale jego bariera jeszcze stała, choć kolejny atak najprawdopodobniej ją zniszczy.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

---

Kentarō Kenta
Pan z Dzidą

[͏͏͏͏Αkira͏͏͏͏]

Kurwa, nie jest to prosta sprawa. Ciągle czuję ból w klatce piersiowej, ale też z tyłu, w plecach mimo krążącej w moich żyłach adrenalinie. Biegnę w jej stronę, ignorując, że ta raczyła skomentować moją komendę, w piździe ją mam! Wiem bowiem, że gdybym tego nie powiedział to te klony stałyby jak zjeby i nic nie robiły, a wtedy byłaby to po prostu strata chakry.
Ciężko mi powiedzieć kto tu jest na przegranej pozycji, jednak nie zamierzam się poddawać, ani też co gorsza, uciekać. Przecież Kenta by mnie najpierw wyśmiał, a następnie zajebał. Muszę być twardy a nie miękki i stanąć przeciwko tej kurwie, nawet jeśli miała większe przeszkolenie i pojęcie jakby tu mnie zajebać.
Ukrywam się za zasłoną, którą dzięki bogom udaje mi się postawić na czas, zanim ta pierdnęła kolejną techniką wiatru. Szmata. Składam jednak kolejne pieczęcie, nie poprzestając na byle czym.
Powiem tak, gdybym był nią, nie spodziewałbym się, że ktoś użyje tej samej techniki drugi raz. Dlatego składam błyskawicznie trzy pieczęcie, tworząc dwa klony i szeptam do nich, że mają za cztery sekundy wyskoczyć zza zasłony i złożyć pieczęcie tak jakby użyły techniki. Gdy to zrobią, dopiero wtedy ja wyskakuję, składając już w międzyczasie pieczęci i widząc koleżankę, wystrzeliwuję w nią dziesięć ognistych pocisków. Mam tylko nadzieje, że się nabierze na tą prostą, ale może skuteczną sztuczkę.

---

  Ukryty tekst

[Ai]

Misja C - Higashi Akira
"Rogate Ranczo"
10/14

-Atakujesz czy się chowasz? - Pozwoliła sobie na skomentowanie ukrywania się przez Akirę, a po chwili, jakby w odpowiedzi na jej słowa klony stworzone przez niebieskowłosego wykonały swoje wyszeptane polecenie, ktoś chyba zdecydowanie uwielbiał słyszeć swój głos, nawet tłumiony przez taki sposób wypowiedzi. Odrobina narcyzmu chyba nikomu nie zaszkodziła, jeszcze. Przynajmniej nie przy takiej niewielkiej sile dźwięku, gdyż na pewno złotowłosa nie była w stanie tego usłyszeć i czekała na swoją ofiarę jak tylko będzie chciała tylko wysunąć nos zza swojej bariery! No i kiedy klony zaczęły składać swoje pieczęci, kobieta generalnie zrobiła to samo, choć wiadomo, formy w jakie układały się jej dłonie były inne, a pieczęci było mniej i posłała ze swojej średniourokliwej buźki kolejny pocisk powietrza, który zniszczył klony, a jednocześnie dokończyło dzieła zniszczenia na barierze.

Jednak sam Olbrzym nic sobie z tego nie zrobił, gdyż na niedługo przed tym sam opuścił barierę z drugiej strony, i kończył składanie swoich pieczęci do swojej, tym razem prawdziwej techniki. Dziewczyna chciała zareagować, na posłane w jej kierunku pociski, postanowiła postarać się uciec, niestety ze względu na niezbyt dużą odległość ich dzielącą, może i udało jej się uniknąć ostrzału, ale w stopniu zaledwie minimalnym! Nie trafiły w nią maksymalnie dwie kule, gdzie reszta, trafiła ją w jej ciało, głównie skupione były na torsie, na lepsze celowanie niestety młodzieniec nie był w stanie sobie pozwolić, niż puszczenie ich w linii prostej z nadzieją, że trafi.

-Kurwa! - Wykrzyknęła kiedy zostały połączone kropki, a dokładniej ogniki połączyły się z jej ciałem zapalając jej płaszcz. Po dwóch nietrafionych strzałach pozostały ślady na ścianie w postaci okrągłego osmolenia. Sama dziołcha padła na ryj z bólu i zaczęła się pomalutku podnosić z ziemi, wyraźnie ucierpiała na wskutek otrzymanych obrażeń.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

---

Kentarō Kenta
Pan z Dzidą
Fem Scarface

[͏͏͏͏Αkira͏͏͏͏]

Ha! Ta kurewka śmiała jeszcze cokolwiek mi psioczyć i do mnie pierdolić! Zobaczymy kto się będzie śmiał ostatni! Chociaż aktualnie nie jestem w najlepszej kondycji, ją zapierdolę choćbym miał paść trupem i tak się na to wkurwić, że sami bogowie przywrócą mnie do życia tylko po to bym ją zajebał i znowu padł! Tak właśnie będzie!
Jednak nim się to wydarzy, wolałbym najpierw przetestować taki scenariusz, w którym ona ginie, a ja wychodzę w miarę cały i zdrowy. Dlatego też wysyłam swoje klony będąc absolutnie pewnym, że muszę im najpierw coś powiedzieć, a dopiero one zaczną wykonywać co powiem, nie mam pojęcia, że wystarczy o tym pomyśleć. Ale co, nie przeszkadza mi to w zastosowaniu mojego planu, według którego kobiecina daje się nabrać ja zaś nawalam ją ognistymi pociskami i smażę ją jak chcę! Tak też się stało, może trochę nie trafiłem, ale większość przysmażyło jej piękną już buźkę. Wiem jednak, że to nie koniec walki! Biegnę zaciskając zęby, czując przeraźliwy ból w plecach, ale powstrzymując go jedynie siłą woli, tym samym składając pieczęcie i wciągając powietrze do płuc. Zmniejszam odległość, żeby mieć pewność, że trafię i dopiero jak jestem tak gdzieś w połowie dzielącej nas wcześniej (czyli przebiegłem z pięć metrów) odległości wypuszczam kulę ognia, biegnąc i za nią – jeśli nie trafię, zamierzam dokończyć to silną łapą i w razie czego jeszcze raz puszczę technikę kuli ognia!

---

  Ukryty tekst

[Ai]

Misja C - Higashi Akira
"Rogate Ranczo"
11/14

Niestety, Akira nie zamierzał litować się nad (nie)piękną złotowłosą i wietrząc okazję, która się narodziła po trafieniu pierwszą techniką postanowił iść za ciosem! Ona kontynuowała podnoszenie się z ziemi, a widząc, że postawny chłop się do niej znacząco zbliżył i najpewniej skończył składanie pieczęci, będąc jeszcze na kolanach chciała użyć swojej najszybszej techniki unosząc rękę do złożenie połowy pieczęci barana i wyzwoliła podmuch powietrza który niestety (albo stety, zależnie kogo by o to zapytać) nie miała sił w starcu już wypuszczanym płomieniem przez niebieskowłosego, a nawet gorzej. Wiatr, pochłonięty przez ogień, tylko wzmocnił atak, a jedyne co usłyszał Akira to kurewsko głośny i niezrozumiały wrzask. No i definitywnie czuł swąd spalonego ciała i włosów. Czemu nie czuł go przy pierwszym przeciwniku? Cóż, zapewne za bardzo skupił się na próbie przetrwania i ogarnięciu się po oberwaniu jedną z technik.

Choć cholernie zmęczony, w połączeniu z ranami oraz znaczącym zużyciem chakry, jednak zwycięski Akira teraz musiał podjąć decyzję. Gdzie iść dalej? Co robić? Kuro dalej nie było nigdzie widać, część skrzyń które były w okolicy też płonęła przez większy wybuch płomienia niż oczekiwany. Czy groziło to pożarem całego budynku? Być może, tak w tej chwili jeszcze było tutaj względnie bezpiecznie. Najpewniej zdradziecki skurwol musiał wejść do budynku razem z nimi, więc być może któreś z drzwi prowadzą do miejsca, gdzie on się znajdował?

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

---

Kentarō Kenta
Pan z Dzidą
Fem Scarface

[͏͏͏͏Αkira͏͏͏͏]

Nie chciałem dać jej sposobności na użycie jakiejkolwiek jeszcze techniki, nie mam pojęcia co tam jeszcze miała w repertuarze, aczkolwiek techniki oparte na żywiole wiatru wydają mi się całkiem interesujące, z pewnością fajnie byłoby się ich nauczyć. Nie myślę o tym jednak jakoś mocno, gdyż przed oczyma mam tylko jeden cel – dopilnować, by położyła się i umarła. Co się właściwie stało, choć to co mi pozostawia w prezencie raczej woła o pomstę do nieba – nie prosiłem by śmierdziała! Zatykam ręką nos, zastanawiając się wartko co teraz należało zrobić – przecież to nie tak, że teraz zadanie wykonane, można wracać do Kenty. Powiedziałbym wręcz, że należało dokończyć to co się zaczęło i podążyć śladem skurwiela. W tym celu szybko się rozglądam i nie zastanawiam za długo – podbiegam do kilku skrzynek, akurat tych, które nie zajęły się jeszcze ogniem i wybiegam tymi drzwiami, obok których skonała kobieta. Na zewnątrz już odbiegam od budynku na kilka metrów i staję z boku, rozglądając się gwałtownie, szukając wzrokiem jakiejkolwiek poszlaki – czy to śladów, czy też kogokolwiek kto mógłby mi pomóc i powiedzieć czy przechadzał się tędy ten Kuro jebany. W międzyczasie sprawdzam też zawartość skrzyń, ciekaw co tam trzymali ciekawego.
Nie zostaję tu jednak na długo i nawet jeśli nie mam żadnej poszlaki, odchodzę od budynku, żeby nikt nie połączył mnie z jego bezpośrednim spaleniem, nie chce skończyć w więzieniu, prawda?

[Ai]

Misja C - Higashi Akira
"Rogate Ranczo"
12/14

Oczywiście, jak odpowiedzialny obywatel wspaniałego miasta handlowego... A nie, to tylko Shigashi. W każdym razie, zachował się tak, jak prawdziwy wzór młodzieży powinien. Chciał uciec z miejsca zbrodni, zamiast wezwać odpowiednie służby, które mogłyby się sprawą zająć! Jedni mówiliby, że to karygodne. Inni, że w sumie co ich to obchodzi. Niezależnie od opinii społecznej, plan ewakuacji się dokonywał. Uciekł w kierunku najbliższych drzwi, a więc tych znajdujących się przy północnej ścianie, chcąc opuścić budynek. I co? Otóż, sytuacja nie wyglądała aż tak kolorowo. Właściwie, wyglądała dosyć ciemno, jak w dupie. Prawie. Niewielkie pochodnie rozświetlały korytarz, jakby prowadzący do piwnicy czy innych podziemnych schowków.

Ale, udanie się tym tunelem było zdecydowanie lepszą opcją niż powrót, bo stety niestety, ogień się stopniowo rozprzestrzeniał. Taki urok używania ognistych jutsu wewnątrz budynków. Dokąd prowadziło to, nie takie tajemne, przejście? Idąc, wcale nie tak daleko, nasz bohater dotarł do dosyć pojemnego pomieszczenia z różnymi zwojami, papierami, czymkolwiek. Jeżeli jednak, chciałby się zagłębić w to, co było tam napisane, to mógłby zobaczyć jakieś listy wypisanych produktów, materiałów. Jakby zamówienie, a jedynie co odnalazł, mogące sugerować dokąd miało wszystko być transportowane, to zobaczyły informację o Atsui. Kuro nie było widać nigdzie, ale miejsce wyglądało tak, jakby ktoś opuszczał je w pośpiechu.

Z dodatkowych "ciekawych" elementów wystroju, tutaj znajdowały się kolejne drzwi, niedomknięte, prowadzące na zewnątrz. Względnie daleko od budynku, który być może już płonął. Czyżby wyjście ewakuacyjne?

  Ukryty tekst

---

Kentarō Kenta
Pan z Dzidą
Fem Scarface

[͏͏͏͏Αkira͏͏͏͏]

Nie ma co się jebać – należało działać zgodnie z własnymi wartościami, a jeśli te wartości zakładały spalenie jakiegoś budynku i wyniesienie z niego skrzynek z łupami, zostawiając w środku dwa trupy, to tak należało zrobić. I daleko mi do zgłoszenia tego gdziekolwiek – co, miałbym sam siebie zgłosić? No niektórzy uważają to za najlepszą strategię, najciemniej pod latarnią i takie tam, ale dla mnie to strata czasu. Pewnie w tym samym czasie jakieś inne bandy spod skrzydeł którejś z mafii obrabiają sklep czy inny lokal, straże na pewno są zajęte.
Z kolei co. Wybiegam przed drzwi spodziewając się… cóż, na pewno nie jakiegoś tunelu zasranego, ale nie ma co zbytnio o tym myśleć – ogień trawi coraz to większą połać terenu, agresywnie chcąc uszczypać mnie swoimi ognistymi jęzorami. Biegnę więc, podążając tropem nieco otwartych drzwi – należało się spodziewać, że znajdę tam Kuro. Oby tak było, lepiej, żeby tak niż gdyby w głębi tunelu funkcjonowała siatka jakiejś innej grupy przestępczej, którą zarządzał mąż Aiko. Byłbym w czarnej dupie i nikt by nie mógł mnie już uratować – z dwoma jego podopiecznymi sobie poradziłem, ale z większą ich ilością nie ma szans, żebym dał radę, jestem prawie na wyczerpaniu sił. Idealnie, żeby zajebać Kuro i wrócić, ale nic więcej. Choć z drugiej strony tak czy siak zamierzam się napierdalać. Wyciągam więc w biegu kastet i nakładam go sobie na rękę i biegnę dalej, rozglądając się uważnie, żeby przypadkiem nie przegapić żadnego możliwego przejścia.

[Ai]

Misja C - Higashi Akira
"Rogate Ranczo"
13/14

Mężczyzna był wyjątkowo dobrej myśli, a przynajmniej miał dobre nadzieje, na to, że nie trafi przypadkiem na większą ilość przeciwników, niezależnie czy będą to zwykłe rzezimieszki, czy też osoby znające się na różnych czarach związanych z wykorzystywaniem chakry. No, ale na jego szczęście... nic takiego się nie zadziało. Przekroczył on kolejne drzwi, a tam już znalazły się po prostu schody prowadzące wyżej, jakby zrównując się już z poziomem, na którym znajdował się wcześniej, w już płonącym na pełną skalę budynku. Kiedy był już na górę, zobaczył, że znajduje się w jakiejś małej szopie, pełnej różnych gratów, które jedyne kogo mogłyby zainteresować to drzemiącego bezdomnego. Ale to tylko dlatego, że mógłby skryć się tu przed potencjalnym deszczem. Jednak teraz, szopa była pusta. Trochę był tu tak zwany "burdel", wcale nie taki z pracownikami.

Generalnie, nie było tutaj niczego wartego uwagi, dało się jedynie wyjść z szopy, a następnie rozejrzeć dookoła odkrywając, że obecnie nasz Gentleman znajdował się bardzo blisko jednej z bram Shigashi no Kibu! Czyżby to znaczyło, że Kuro faktycznie dał radę uciec? Nie wiadomo czy było tu wcześniej więcej ludzi, którzy czymkolwiek w pierwszym z budynków się zajmowali, czy ktokolwiek inny mu pomagał. Przynajmniej, nie było żadnych jednoznacznych znaków na to wskazujących. Ale szukanie obecnie tego marnego człeka zdawało się mijać z celem, spłoszony jak zwierze.

Mógł więc popytać, porozglądać się, a nuż widelec, gdzieś się ten śmieć ludzki jeszcze skrywa, albo miałby jednoznaczne wyjaśnienie, że opuścił miasto. Mógł też bez sprawdzania założyć, że faktycznie uciekł z Shigashi, być może uciekł do Atsui, o którym wcześniej widział informacje w jednym z pomieszczeń, wrócić do Kentarō Kenty i powiedzieć co się zadziało, lub nie zadziało, ale zadziało dla opinii (nie)publicznej.

---

Możesz pisać tutaj kolejnego posta, jeżeli chcesz szukać / dopytywać / cokolwiek. Jak nie to - Z/t -> Bar "Daimyo"

  Ukryty tekst

---

Kentarō Kenta
Pan z Dzidą
Fem Scarface

[͏͏͏͏Αkira͏͏͏͏]

No to co, nie pozostaje mi nic tylko biegnąć, z nadzieją, że tam gdzie jest koniec tego dziwnego tunelu znajdę odpowiedź na pytanie gdzie jest Kuro. Z pewnością nie chciałbym napatoczyć się na najróżniejszych przeciwników pokroju dwójki wcześniej, jednak jak się szybko okazuje - tak się nie stało, trafiam do jakiejś zapyziałej dziury, w której spał sobie wesoło bezdomny.
- Hej, ty! - Krzyczę do niego, podchodząc do niego i kucając przy nim świecąc mu kastetem przed oczami.
- Widziałeś jak ktoś tędy biegnie? Taka kurwa chuda, niewyróżniająca się zanadto, szukam go - przedstawiam sprawę, chcąc dowiedzieć się na sto procent, że Kuro uciekł już z miasta i nie uda się go złapać.
Nie podoba mi się taki scenariusz, lecz jeśli się ziści, nic nie mogę na to poradzić. Raczej nie będę za nim zapierdalać poza miasto, jak Kenta bardzo się uprze to sam wyśle za nim jakiś swoich podwładnych, tak będzie najlepiej. Ja natomiast jeszcze się upewnię czy ten bezdomny coś wie. Przyglądam mu się badawczo, wpadając na myśl - a co jeśli Kuro również użył techniki kamuflażu i ten pijak tutaj to w rzeczywistości on? Cóż, jest to możliwe, ale spokojnie, dajmy się dziadydze najpierw jakkolwiek wypowiedzieć. Jeśli trzeba będzie bić, będę pierwszy który uniesie rękę. Ostatni też, bo jestem tu jedyny, ha!

[Ai]

Misja C - Higashi Akira
"Rogate Ranczo"
14/14

-Panie! - Otworzył szeroko oczy, wyraźnie przestraszony słysząc jakiegoś głośnego, wielkiego gościa. Gały mogłyby mu wypaść z orbit, gdyby szok mógł od tak to spowodować! Rozglądał się jeszcze przez chwilę z nadzieją, że może chodzić o kogokolwiek innego niż on sam. Nawet przez moment chciał wyciągnąć ręce, jak po jakiś datek w zamian za informacje, ale szybko wyleciało mu to z glowy. Raz przez postawę Akiry, dwa przez założone kastety, którymi uderzenie pozbawiłoby go wszelkich pozostałych zębów wołających nawet nie o pomoc jakiegoś lekarza, a definitywnie iryonina!

-Tutaj chodzo tacy cesto... - Kłaniał się nisko zginając się, jakby był pozbawiony przynajmniej jeden pary żeber, byle tylko uniknąć karzącego spojrzenia. S pudułami ja-ja-jakymy, ze trech! A-a-aalbo wyncyj! Ja nie patsył!- I wciąż się nie podnosząc jedną rękę z wykrzywionymi palcami skierował na drzwi wyjściowe. Może potwierdzenia tego gdzie zniknął Kuro to nie było, ale na pewno tą drogą wychodził. Ponowne znalezienie go mogło być problematyczne.

Finalnie więc, chyba nie pozostało nic lepszego do roboty niż powrót do Baru "Daimyo", aby powiedzieć Kentcie mu co to się stało, lub nie stało z Kuro. No i oczywiście. Zakładając, że dalej tam siedział i czekał! Albo, że nawet jak wyszedł to już wrócił, co by na niego nie czekać za dużo. Wykur... wyleczyć też by się przydało, słowo zmienione, co by tego fajfusa Kuro nie przywoływać.

W barze, Kenta siedział odświeżony. Na pewno nie siedział tutaj ostatnich paru godzin, które spędzone były na poszukiwaniu jego, już byłego, zięcia. Musiał wrócić względnie niedawno, bo nie wyglądał na zalanego w trupa, co mogłoby po takim czasie picia się zdarzyć - mimo kondycji jaką pokazał na weselu.

---

Z/t -> Bar "Daimyo"

  Ukryty tekst

---

Kentarō Kenta
Pan z Dzidą
Fem Scarface
Bezzębdomny

[Rin Noboru]

Noboru dał dojść do siebie mężczyźnie, nie komentując specjalnie jego reakcji. Jedynie uniósł nieco brwi w zdziwieniu, gdyż do tej pory raczej nie był wcieleniem gracji - wyglądało jednak na to, że jego zdolności jeszcze z czasów kariery koniokrada całkiem się nie zatarły i powoli do niego wracały. Uśmiechnął się na tę myśl i klepnął pokrzepiająco mężczyznę po plecach.

- Proszę wybaczyć, ale sprawiacie wrażenie nie takiego znowu leciwego, nawet jeśli w latach zbliżeni jesteśmy. - parsknął lekko, po czym podążył za nim, aż dotarli w spokojniejsze miejsce, gdzie wedle mężczyzny dalo się rozmawiać. Wtedy rozglądnął się jeszcze, po drodze uważając, czy przypadkiem jego "ogon" nie wrócił, a następnie przysiadł gdzieś w pobliżu.

- Zatem. Zgodnie z tym, co udalo mi się ustalić - po targu krąży dwójka wyrostków, z czego przynajmniej jeden jest w stanie mieszać chakrę i podkrada wam towar tą samą metodą, którą wam wcześniej zaprezentowałem. Technika podmiany, prosta, ale kreatywnie zastosowana. - zaczął powoli, delektując się nieco tym, że wydedukował to, czego nie był w stanie ogarnąć sam kupiec.

- Co więcej jednak, wiem gdzie trafiają wasze towary. Dokładnie, do którego sklepu. Żeby to jednak przekazać, będę musiał poprosić was o dodatkową opłatę. Chciałbym od was połowę stoiska, żeby samemu zacząć czymś handlować. Jeszcze nie wiem, czym dokładnie, no i z pewnością nie zacznę od razu, więc jakiś czas jeszcze spokojnie możecie korzystać z całego stoiska. Ale na pewno będę potrzebować jakiegoś punktu zaczepienia, a to byłby dla mnie dobry start. Jak się dorobię coś więcej, to wam potem nawet mogę odstąpić z powrotem miejsce, dogadamy się wtedy do szczegółów. -