Opuszczona Tawerna

[Nana]

Niezadowolona wylądowała miękko na nogach, kiedy parzący ból przeszył jej bok. Skrzywiła się znacznie i z syknięciem od razu przeszła do ataku. Była to nowa technika, nad którą jeszcze do końca nie panowała. Mimo wszystko spróbowała zranić swojego przeciwnika tak samo jak on ją. Kiedy usłyszała jego krzyk nie traciła czasu. Triumfalny uśmiech wygiął jej pełne usta. Od razu przeszła do składania pieczęci na następną technikę biorąc spory wdech. Chociaż przeciwnik w mgle kurzu i dymu zniknął jej z oczu, czekała na wdechu z ostatnią pieczęcią do złożenia. Była czujna i gotowa. Nie zamierzała dawać za wygraną. Z początku jej priorytetem było pojmanie przeciwnika żywcem. Teraz? Teraz trochę specjalnie chciała go naruszyć. Oczywiście nie planowała kończyć jego życia. W końcu Katsumi zażyczyła go sobie żywcem. Mimo wszystko bardzo często życzenia i rzeczywistość nie szły w parze, a Nanie przede wszystkim zależało na wygranej.

Kiedy tylko jej przeciwnik wyłonił się zza przeszkody dokończyła ostatnią pieczęć wydmuchując w jego stronę ogromną kulę ognia. Miała ona służyć za pewnego rodzaje tarczę niwelując jego ataki, ale także Nana chciała go zranić i tym samym unieruchomić.

Nie wiedziała jak długo opuszczona tawerna mogła jeszcze utrzymać dwójkę walczących zaciekle przeciwników i nie zamierzała się o tym przekonywać. Walczyła z myślą o szybkim zakończeniu pojedynku. Jej czujne czerwone tęczówki skanowały otoczenie, a dziewczyna w gotowości czekała na dalszy ciąg wydarzeń. Zamierzała odskoczyć, gdyby któraś z ognistych kół przeciwnika wyrwała się spod jej kontrataki.

- Tak - przyznała obojętnie, bo jego słowa i tak nie miały już znaczenia. - A ty nic na to nie poradzisz.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Minoru]

Wyprawa B:
“Błędy” Nana

---

Kolejka 20:
Nana: 19
Minoru: 20

---

Oko za oko, tak możnaby streścić początek tego pojedynku, który wreszcie spowodował, że przelana została pierwsza krew. Ciężko było wciąż jeszcze stwierdzić, które z nich miało przewagę nad drugim. Nana również nie zamierzała myśleć nad tym. Krzyk bólu wydany przez mężczyznę zbudził w niej coś dziwnego, Nana zaczęła łaknąć krwi. Tylko, czy jeszcze pamiętała o tym, że Katsumi chciała go żywego?
Dłonie naszej bohaterki zaczęły składać się w kolejną serię pieczęci. Postanowiła odpłacić się mu tym samym, czym on potraktował ją. Dziewczyna złożyła ostatnią z pieczęci w momencie, gdy ten wyłonił się zza baru ze swoimi ognistymi kulami. Płomienie Dai Endan ruszyły wprost na spotkanie jego techniki, zderzając się z jego ognistymi kulami. Na chwilę w pokoju zapanował kompletny chaos, który spowodował, że nawet sharingan nie był zdolny ogarnąć całej sytuacji. Zderzające techniki zwalczyły się ze sobą, rozrzucając swe płomienie po całym pomieszczeniu, a budynek tawerny coraz bardziej zajmował się ogniem.
- Jasna cholera! - Krzyknął mężczyzna uskakując ze swojej dotychczasowej kryjówki, aby uniknąć nadciągających płomieni. Schował się za kolejnym z filarów, w drodze do niego składając kolejne serie pieczęci. Gdy złożył ostatnią, wypluł on ogromną kulę ognia, którą skierował jednak nie w Nanę, a w sufit znajdujący się nad nią.

KP przeciwnika

  Ukryty tekst

Użyte techniki

  Ukryty tekst

Poziomy chakry

  Ukryty tekst

Obrażenia

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Nana]

Wszystko działo się jednocześnie, a świat wokół nich przestał istnieć. Poświęcona uwaga na walkę, bo przecież nikt tutaj się nie oszczędzał. Każda chwila była na wagę złota, a najmniejsze potknięcie mogło skończyć się śmiercią tej drugiej osoby. Nikt nie dawał za wygraną walcząc do końca. Przegrana nie wchodziła w grę. Nana zaśmiała się gardłowo słysząc jak jej przeciwnik ledwo uskoczył jej technice. Była w swoim żywiole. Z każdą kolejną sekundą dawała z siebie jeszcze więcej napędzona przypływem adrenaliny związanym z bezpośrednią walką. Pościg był dla niej nudny. Dopiero teraz zaczęła się prawdziwa zabawa.

Nie czekając ruszyła w jego stronę tworząc w dłoni ostry szpikulec wytworzony z ognia. Nie zamierzała marnować więcej czasu, bawić się w chowanego. Z pełną prędkością zmniejszała dzielący ich dystans, a jej czerwone tęczówki skanowały ostrożnie otoczenie. Była czujna, bo zamierzała spróbować zakończyć to starcie jednym cięciem. Kiedy jego ognista technika powędrowała na sufit nad jej głową zamierzała zaledwie przyspieszyć, żeby w taki sposób uniknąć potencjalnie spadających na jej głowę odłamków. Ewentualnie była gotowa odskoczyć, gdyby okazała się wolniejsza.

Jeśli jej się udało zamierzała go zaskoczyć przedziurawić drewniany filar swoją techniką penetracyjną wydłużoną do maksymalnego zasięgu i tym samym zaatakować także przeciwnika. Chciała poważnie go zranić, żeby szybko zakończyć walkę w walącej się tawernie.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Minoru]

Wyprawa B:
“Błędy” Nana

---

Kolejka 21:
Nana: 20
Minoru: 21

---

Chaos i pożoga tańcząca wokół nich zaczynała nabierać na sile, utrudniając coraz bardziej i tak już trudny pojedynek. Przeciwnik Nany po swym ostatnim ataku odczuł z dużą siłą intensywność ich walki. Dyszał już ciężko, a jego rana wciąż była odczuwalna, nie dając mu walczyć na 100%. Nana była w lepszej sytuacji, choć i ona zaczynała czuć efekty traconej na prawo i lewo chakry. Walka jednakże wciąż trwała. I żadne z nich nie mogło sobie pozwolić na odsapnięcie.
Nana złożyła dwie pieczęci, dużo szybciej niż jej przeciwnik swoją kombinację. Rzuciła się wprost na niego, niewiele skupiając się na taktyce, jedynie zważając by nic po drodze nie spadło jej na głowę. Gdzieś w połowie drogi, minęła ją technika przeciwnika. Kula ognia przemknęła nad jej głową, na tyle niebezpiecznie blisko, że Nana mogła poczuć jak włosy zaczynają się jej skręcać od gorąca. Chwilę później uderzyła ona o sufit, w miejscu, gdzie jeszcze niedawno stała Nana. Uszy dziewczyny mogły usłyszeć wyraźny dźwięk naprężającego się drewna, a następnie łoskot wywołany przez zawalającą się część sufitu. Ona jednak parła wciąż do przodu. Pojawiła się tuż przed swoim przeciwnikiem, jedynym co ich oddzielało od siebie, był gruby, drewniany filar podtrzymujący sufit. Nana jednak nie zważała na przeszkodę. Zintensyfikowała płomień swej techniki, zwiększając jej zasięg do maksimum i uderzyła. Ciężko powiedzieć co sprawiło, że jej przeciwnik nie zareagował w czas. Być może odpowiadała za to zbytnia pewność siebie, a być może postępujące zmęczenie utratą chakry, a może po trochu wszystkiego. Płomienie przebiły się przez filar bez większej trudności dosięgając swego celu. W powietrzu można było wyczuć słodki zapach palonego ludzkiego ciała, który dołączył do wiszącej w powietrzu mieszanki kurzu i ognia. Nana mogła dostrzec jak otwiera on usta chcąc krzyczeć, lecz ból jaki sprawiała mu technika powodował, że nie mógł wydobyć z siebie niczego poza cichym rzężeniem. Gdy skończyła, upadł na kolana, dysząc ciężko. Jego sharingan, wyłączył się pod wpływem szoku jaki przeżył.
Wszystko wskazywało na to, że walka była skończona. Przeciwnik Nany znajdował się na łopatkach, niezdolny do dalszej walki. No chyba, że była to jakaś pułapka mająca zwabić Nanę w pułapkę. Jednakże jeżeli taki był jego plan, to nie udał mu się on, ponieważ Nana zniszczyła stojący jej na drodze filar. Filar, który podtrzymywał sufit. Zbutwiałe od wielu lat drewno, tracąc swą podporę, trawione dodatkowo ogniem, zaskrzypiało jakby chciało dać im ostatnie ostrzeżenie, nim sufit runął wprost na dwójkę naszych aktorów.

Obrażenia

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Nana]

Zaciekła walka dobiegła swojego końca, a wygrany mógł być tylko jeden. Z każdym kolejnym zranieniem przeciwnika Nana nabierała więcej pewności siebie nie pozostawiając mu więcej czasu na reakcję. Była szybka i atakowała zdecydowanie. Nie bawiła się więcej w sądne podchody wracając do starych nauk głoszących, że najlepszą obroną był sam atak. Już w następnych sekundach walki uderzyła techniką penetracyjną w butwiejących filar i tym samym zraniła ostatecznie swojego przeciwnika. Mogło się wydawać, że był to koniec ich problemów. Nie czekając dziewczyna podbiegła do niego chwytając nieprzytomne ciało rękami. Pospieszcie zaczęła ciągnąć go na zewnątrz próbując uratować obydwoje przed walącym się sufitem przepalonej tawerny. Wciąż miała w głowie polecenie Katsumi i próbowała zachować poszkodowanego przeciwnika żywcem.

Oczywiście wszystko miało swój umiar i Nana nie planowała razem z nim ginąć, jeśli sufit walił się zbyt szybko niż wyciąganie nieprzytomnego ciała na zewnątrz, zwyczajnie go zostawiła ratując siebie. Jeśli udało jej się go uratować zawołała pierwszego lepszego strażnika przyciągniętego pewnie sporym zamieszaniem i początkiem pożaru w Kotei, tłumacząc mu po krótce co się wydarzyło i polecając, żeby związał i zabrał jej przeciwnika. Jeśli nie udało jej się go wyciągnąć skończyło się na krótkim wyjaśnieniu strażnikom co się wydarzyło i szybkim powrocie do posiadłości czekającej Katsumi.

[Minoru]

Z/T