Minako

[Minako]

---

DANE PERSONALNE

---

IMIĘ: Minako
NAZWISKO: Takashima
KLAN: -
PRZYNALEŻNOŚĆ: Sabaku (Samotne Wydmy)
WIEK: 26 lat
DATA URODZENIA: Lato 368 roku
PŁEĆ: Kunoichi (kobieta)
WZROST | WAGA: 175 cm | 60 kg
RANGA: Sentoki

---

APARYCJA

---

.::Wizualizacja Wyglądu::. WYGLĄD: Wysoka i smukła kobieta o naturalnie i nie przesadnie zaokrąglonych kształtach. Pomimo szczupłej sylwetki pod skórą chowają się naprawdę twarde, lekko zarysowane mięśnie, ale nie są to grube bicepsy i sześciopak na brzuchu. Nic z tych rzeczy. Minako jest posiadaczką prostych brązowych włosów, które sięgają jej za pośladki, zaś wokół twarzy pasma są krótsze, ładnie okalając jej buzię. Czasami gdy ma ochotę, związuje je w koński ogon, lub gdy sytuacja jest oficjalna, stawia na bardziej eleganckie uczesanie. Na świat patrzy bystrymi, błękitnymi oczami, które czasem potrafią przeszyć zimnym i gniewnym spojrzeniem. Podkreśla je delikatnym makijażem cieni, najczęściej różem. Nosek mały i zgrabny, lekko spłaszczony na grzbiecie, a do tego nie nadmuchane, normalne usta, które często smaruje nawilżającym specyfikiem. Ogólnie Minako sprawia typowe wrażenie, atrakcyjnej kobiety o łagodnym usposobieniu i miłym, uprzejmym uśmiechu, jednak każdy medal ma dwie strony, a i ona ma czasami swoje humorki, przez które mimika jej twarzy zmienia się na poirytowaną i ciętą niczym osa. Tak czy inaczej, z pustynnego otoczenia niewiele ją wyróżnia bo nawet jej karnacja jest ciemniejsza i bardziej egzotyczna niż normalnie. Lata spędzone na pustyni mimo wszystko zrobiły swoje. To, o czym warto jeszcze wspomnieć, to ozdobne tatuaże na jej dłoniach, które własnoręcznie maluje trwałymi barwnikami. Zazwyczaj nosi wzory w kolorze ciemnego brązu, ale zdarza się też biel, gdy chce dopasować zdobienia na przykład do ubrania.
.::Wizualizacja Stroju::. UBIÓR: Typowy dla Kunoichi. Luźna tunika na ramiączkach w kolorze różu wpadającego w fiolet, opasana w talii bandażem. Szare spodnie, sięgające do połowy łydki, zaś od połowy łydki do kostek znów mamy bandaże. Buty także szare, z grubszą podeszwą i wycięciem na palce stóp. Na dłoniach szare rękawiczki bez palców z metalowymi blaszkami, zaś od nadgarstków po pół ramienia, kolejne bandaże. Całość dopełniają oczywiście czarne kabury z ekwipunkiem na obu udach i szary ochraniacz na czole z metalową płytką. Prosty, bojowy strój bez żadnych udziwnień. Na co dzień Minako preferuje jednak luźne i zwiewne stroje o pastelowych barwach i niezbyt pstrokatych wzorach, które idealnie nadają się do gorącego klimatu pustyni. Wtedy też może sobie pozwolić na biżuterię, którą uwielbia, poczynając od kolczyków i ozdób do włosów, przez naszyjniki, bransolety i pierścionki, a kończąc na delikatnych łańcuszkach na kostkę.

ZNAKI SZCZEGÓLNE: Jedynie ozdobne tatuaże na dłoniach. Na razie nie dorobiła się blizn, szpecących jej ciało, ale zapewne jeszcze wszystko przed nią. Brak też żadnych pieprzyków i znamion, oraz innych udziwnień, które mogłyby wyróżniać ją z tłumu, chociaż znamię w kształcie jednorożca na tyłku mocno kusiło!

---

OSOBOWOŚĆ

---

CHARAKTER: Ogólnie Minako to miła i sympatyczna dziewczyna, ale jeśli ktoś boleśnie zajdzie jej za skórę, to zmienia się w wredną jędzę o niewyparzonym języku. Najpierw jednak musi zostać wytrącona z równowagi, co wcale nie jest takie trudne. Minako bywa dość wybuchowa jeśli chodzi o emocje, zarówno te pozytywne, jak i te negatywne, więc jeśli ktoś ją wkurzy, nie omieszka złamać mu szczęki. Tak, dosłownie. W jej obecności warto więc się pilnować i nie drażnić żmii, bo ta może w odpowiedzi błyskawicznie ukąsić. No ale wróćmy do tych ''normalnych'' relacji. Minako lubi nawiązywać nowe znajomości i na co dzień jest uprzejmą, kulturalną i przyjacielską osobą. Z początku nieufnie podchodzi do znajomości, ale nie trudno zaskarbić sobie jej sympatię. Nie jest jednak typem łatwowiernej. Lubi żartować i rzucać sarkazmem. Gdy jest znudzona, albo sytuacja zaczyna ją irytować, wzdycha ciężko, albo przewraca oczami, czasami nerwowo drga jej też brew. Odważna, gdy jest to konieczne, ale też rozsądna, gdy sytuacja wymaga wycofania się. Wierna towarzyszka i przyjaciółka, o ile ktoś zdecyduje się wejść z nią w bliższe relacje, niż tylko ''przelotny znajomy''. Uczynna i pomocna, zwłaszcza wobec cywili, których przecież przysięgała chronić wstępując w szeregi pustynnej armii. Szczerze, lecz nie ślepo, oddana Klanowi Sabaku, któremu wiele zawdzięcza. Lubi swoją pracę i pogadanki z Liderem Jou, od którego wiele się nauczyła i który zawsze ją motywował w chwilach zwątpienia. Ma swój rozum i swoje zdanie, które prawie zawsze wyrazi, jeśli z czymś się nie zgodzi. Można by tak wyliczać bez końca jej wady i zalety, ale tak naprawdę wszystko zależy od sytuacji w której się znajdzie i od osoby, z którą ma do czynienia, więc jej charakter będzie kreowany głównie przez samą fabułkę.

NAWYKI:

• Odnawianie tatuaży na dłoniach, gdy barwnik zaczyna blaknąć
• Gdy szykuje się do walki, strzela kostkami palców dłoni dla rozruszania
• Smaruje usta nawilżającym specyfikiem, który nosi w małym, drewnianym słoiczku
• Drga jej brew, gdy jest już naprawdę mocno wkurzona
• Czasami zdarza jej się puścić soczystą wiązankę, ale raczej się hamuje

NINDO: Jeszcze nikt nie rzucił jej jakimś ciekawym i górnolotnym cytatem, który wart byłby zapamiętania i kierowania się nim. Sama też się jeszcze nad tym nie zastanawiała, więc póki co, brak.

HISTORIA: Minako urodziła się w zwykłej, kupieckiej rodzinie zamieszkującej Shigashi no Kibu, która wiodła proste, lecz nie ubogie życie. Dziewczynka miała normalne, spokojnie dzieciństwo, dopóki nie skończyła 5 lat. Zaczęło się od zwidów i problemów ze wzrokiem, a skończyło na napadach lękowych dlatego też zatroskani rodzice byli zmuszeni skorzystać z porady medycznej. Szybko wyszło na jaw, że dziewczynka posiada znacznie większe pokłady chakry, niż normalny człowiek, co świadczyło o tym, że miała wrodzone predyspozycje do tego, aby zostać w przyszłości Kunoichi. Odkryto też jej unikatowy talent, dzięki czemu udało się opanować zarówno zwidy, jak i napady lękowe. Od tamtej pory Minako codziennie udawała się na specjalne szkolenie, aby nauczyć się panować nad swoim darem i odpowiednio go wykorzystywać. Dzięki temu poznała absolutne podstawy sztuki ninja i coraz lepiej radziła sobie w nowej perspektywie postrzegania świata. Rodzice byli z niej dumni.
W 379 roku, gdy Minako miała 11 lat, do Kupieckiego Miasta dotarła informacja o organizacji wielkiego Turnieju Piaskowych Filarów, gdzie na arenie mieli zmierzyć się ze sobą shinobi z całego świata. Rodzice postanowili zabrać tam córkę, aby mogła przyjrzeć się innym umiejętnościom ninja i zaobserwować sztukę walki i wykorzystywania jutsu. Tak więc rodzina udała się do gorącego Sachū no Senjō, aby zasiąść na trybunach tego niesamowitego wydarzenia. Nikt wtedy nie przypuszczał, że ten doniosły Turniej, będzie w przyszłości nazywany Pustynnym Pogromem. Minako właśnie radośnie oklaskiwała zwycięzcę, którym okazał się być Yuki Natsume, gdy doszło do pierwszych eksplozji na trybunach. Tylko cudem udało się całej rodzinie opuścić trybuny przy fali kolejnych wybuchów, kakofonii krzyków i wszechobecnej paniki. Na ulicach jednak nie było wcale bezpieczniej. Pojedyncze potyczki i zamieszki szybko przerodziły się w regularne walki i rzeź. Minako, wykorzystując swoje zdolności, starała się wyprowadzić rodziców poza obręb miasta, jednak eksplozja przyszła tak nagle, że dziewczynkę z impetem odrzuciło do tyłu i boleśnie zatrzymało na jednej ze ścian budynku. Minęła dłuższa chwila, zanim oszołomienie i dzwonienie w uszach zeszło na drugi plan, a wtedy zdała sobie sprawę, że eksplozja dosięgła jej rodziców. Krzyczącą z rozpaczy i wtuloną w ciała rodziców, znaleźli dwaj shinobi z Sabaku, mający za zadanie ewakuować ocalałych. Tylko przy użyciu siły udało się zabrać rzucającą się i zawodzącą Minako, która w końcu zmęczyła się na tyle, że się poddała. W pewnym momencie cała trójka znalazła się w potrzasku, a przynajmniej tak sądzili Shinobi, jednak dziewczynka wskazała im bezpieczną drogę i powiedziała, jak mogą opuścić miasto. Dzięki temu udało się ocalić po drodze jeszcze kilka innych osób i bezpiecznie uciec z miejsca rzezi, nim rozpętało się jeszcze gorsze piekło. Minako doskonale zapamiętała wyłaniającego się z miasta piaskowego potwora, lecz dopiero wiele lat później zdała sobie sprawę, czym tak naprawdę było to stworzenie. Tak czy inaczej, udało im się bezpiecznie dotrzeć do punktu ewakuacyjnego poza granicami płonącego Sachū no Senjō, a gdy złożono raport w jej sprawie, dziewczynka trafiła pod opiekę Sabaku.
Kolejne dwa lata były ciężkie nie tylko dla Sabaku, którzy musieli szukać schronienia u Ayatsuri, ale też dla samej Minako, która musiała poradzić sobie z osobistą stratą i skupić się na rygorystycznym treningu. Była jednak nadal za młoda, dlatego też nie wzięła udziału w Bitwie o Atsui, w której Sabaku wywalczyli sobie niepodległość i pokonali Kaguya, którzy ośmielili się ich zaatakować podczas Pustynnego Pogromu. Zemsta została osiągnięta, a piaskowy Szczep stał się pełnoprawnym Klanem, który przejął władzę nad całą prowincją i osiadł w stolicy Kinkotsu. Minako również się tam przeniosła i otrzymała skromne, ale wygodne lokum. W wieku 14 lat stała się pełnoprawną Kunoichi Klanu Sabaku i otrzymała swoją pierwszą odznakę od Lidera Jou. Nadal jednak jej życie składało się w głównej mierze z ciężkich treningów, które zostały ukierunkowane w stronę atutów, jakie zaczęła wykazywać. Zaczęła brać też proste zlecenia, dla zarobienia własnych pieniędzy. Dwa lata po jej nominacji, na pustynię dotarły wiadomości o powstaniu Cesarstwa i Upadku Rady, lecz to dla młodej Kunoichi nie miało jakiegoś szczególnego znaczenia.
W 386 roku, gdy Minako miała 18 lat, Dōhito powstali przeciwko Haretsu i otrzymali wsparcie samego Klanu Sabaku. Dziewczyna wtedy po raz pierwszy zaczęła się zastanawiać, dlaczego Piaskowy Klan wmieszał się w to, skoro jedna ze stron konfliktu była winna rozpętania zamieszek podczas Turnieju Piaskowych Filarów i osłabienia miasta, które padło wtedy ofiarą Kaguya. Uznała jednak, że skoro Sabaku pomagają Dōhito, to sprawcami zamieszek musieli być Haretsu. Tak czy inaczej, nie przepadała ani za jednymi, ani za drugimi, bo posługiwali się wybuchami, od których zginęli jej rodzice. Nie wzięła też udziału w całym powstaniu w Tsurai, pozostając na stanowisku w Kinkotsu, aby w razie czego bronić stolicy. Lata mijały, a po drodze odbył się kolejny Turniej, tym razem na Yinzin, jednak i tym razem Minako pozostała w prowincji, otrzymując akurat pierwsze poważne zlecenie, które miało przesądzić o jej awansie w przyszłości. Spisała się bardzo dobrze i gdy w 389 roku pustynia oficjalnie się jednoczy w Unię Samotnych Wydm, Minako otrzymuje nominację na Akoraito, posadę Zwiadowcy oraz nową odznakę. Od tamtego czasu minęły 4 lata, a dziewczyna stała się silną, chociaż jeszcze nie w pełni ukształtowaną Kunoichi. Wiernie służy Klanowi Sabaku i częściej pracuje w terenie, niż w samej stolicy.

---

WIEDZA

---

  Ukryty tekst

---

ZDOLNOŚCI

---

  Ukryty tekst

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):

• Odznaka ninja (łańcuszek na szyi)
• Ochraniacz (zawiązany na czole)
• Rękawiczki bez palców z blaszkami (dłonie)
• Bandaże 50 m (przedramiona, talia i łydki)
• Kabury x2 (oba uda)

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):

  Ukryty tekst

---

ROZLICZENIA

---

PIENIĄDZE: Click!
PH: Click!
MISJE (dla klanu / inne):

• D – 1, 2, 3, 4, 5/0
• C – 0/0
• B – 1/0
• A – 0/0
• S – 0/0

WYPRAWY:

• C - 0
• B - 0
• A - 0
• S - 0

EVENTY:

PREZENT OD ADMINISTRACJI:
Halloween 2022, Mikołajki 2022, Boże Narodzenie 2022, Setsubun, Dzień Kobiet 2023, Wielkanoc 2023, Ósma Rocznica Forum, Dzień Kobiet i Mężczyzn 2024, Wielkanoc 2024, Dziewiąta Rocznica Forum, Dzień Dziecka 2024

[Jawa]

Przepraszam że musiałaś tyle czekać Akcept KP.

  Ukryty tekst