Szlak transportowy

[Akaruidesu Yoake]

"Powrót do gry"
Misja rangi C dla Jun’ichi
Kolejka 14. z 15? Jun’ichi trafnie zaobserwował, że atramentowe twory rozpadały się bardzo szybko, więc nie musiał się nawet zbytnio starać, by je eliminować. Szybkie uderzenia miękkiej pięści i podmuchy chakry szybko wyeliminowało pięć ptaków, które się do nich zbliżały, bo ciężko powiedzieć, żeby im faktycznie zagrażały. W międzyczasie czujne oczy chłopaka dostrzegały, jak malarz rzucając swój dobytek ucieka w las, kryjąc się co chwilę za krzaczkiem czy za drzewem. Nie był przygotowany na takiego shinobi, jakim był kaleka, więc brał w nogi za pas. Najwyraźniej nie był zbyt pewny siebie, a może nawet nie było jego celem zdobycie ładunku, który przewozili. Coś dziwnego było w tym mężczyźnie. Nie zdążył niestety opowiedzieć swojej historii, więc pozostał Hyuuga sam na sam z Ebisu.

- No nieźle. Muszę przyznać, że ciekawy typ, pierwszy raz coś takiego widzę. – Wychodził zza wozu Ebisu, przyglądając się zarówno swojemu ochroniarzowi, jak i dobytkowi. - Zwoje, ha. Jak widzisz, do samego końca potrafią zaskoczyć. Niezwykle przydatne diabelstwo. Z tego co widzę, to nawet nie dostaliśmy. Zgrabnie się ruszasz, ale przecież widziałem to już na arenie. Gdyby nie ten miękki sędzia, to byś ją załatwił. – Z kontekstu można było wywnioskować, że chodzi o nieszczęsną walkę z Sagisą. - Przejrzałbym to, co tu miał, ale jeszcze się okaże, że znowu coś na nas wyskoczy. Jestem pewien, że to nie był byle żebrak, bardziej jakiś zwiadowca albo informator. Widziałeś, że jeden ptak odleciał? Eh. Lepiej ruszajmy czym prędzej.

Tak jak mówił, tak też robił. Uspokoił konia, wgramolił się na wóz i chwycił lejce. Zaczekał na chłopaka, zanim ruszył. Kąciki ust były skierowane lekko ku górze. Na swój szorstki sposób uśmiechał się, jak gdyby prezentując samozadowolenie z tego, że sprawa się rozwiązała. Agresor już dawno wyszedł poza zasięg Byakugana, ale czujności nigdy dość… Tylko co miało znaczyć całe to zajście? Do Shigashi no Kibu zostało ledwie kilka dni drogi, w sam raz na rozmyślanie o tym, co tu zaszło…

[Jun'ichi]

Kiedy w zasięgu wzroku nie pozostał już żaden, atramentowy twór, Jun dezaktywował swoje oczy i wyprostował. Poczekał aż Ebisu wdrapał się na swoje miejsce i dopiero wtedy zrobił to samo, wykonując jeden, niewielki skok. Ubytek w chakrze był znaczny, dlatego z ulgą przyjął wiadomość o tym, że prawdopodobnie mają dłuższą chwilę spokoju. Nie lubił doprowadzać się do granic wytrzymałości, ryzykować życiem w sprawach błahych jak zwykłe misje, które nie przybliżały go w znaczący sposób do jego nadrzędnego celu.
Miękki... mało powiedziane... - odpowiedział Jun z pogardą, przypominając sobie to traumatyczne wydarzenie, po którym zdecydował zemścić się na tej tchórzliwej frakcji.
Tak, widziałem jednego uciekiniera. Zadanie było jednak jasne, chronić Ciebie i Twoją własność, nie jestem w stanie robić tego na odległość. Póki tu jestem, nie pozwolę byś został bez ochrony.
Drewniany kij był już ponownie przytwierdzony do pleców, kabury przy pasie sprawdzone i zapięte, jednak chłopak z ostrożności doszukał się jeszcze dłonią pigułki żywnościowej, w razie gdyby musiał ponownie stanąć do walki, oraz kunai gdyby przyszło mu odbić jakiś nadciągający atak bronią miotaną. Od teraz wszystko było możliwe, łącznie z tym że czeka na nich ktoś jeszcze, może nawet ktoś związany z tajemniczym malarzem. Jun miał się teraz jeszcze bardziej na baczności, wiedział że kilka dni spokoju musi zostać zrównoważone przez zapewne kilka dni niepewności.

Zt

[Shins]

Poprzedni temat: Szlak transportowy, Yinzin

Choć początkowo Shins planował pozostać w Yusetsu, to w czasie swojego treningu postanowił odwiedzić swoją rodzinna prowincję i zobaczyć jak wygląda sytuacja między jego klanem, a przeklętymi Haretsu. Była to już druga podróż na pustynię od czasu buntu, ale o ile poprzednio Shins postanowił być tylko przejazdem, tak teraz zastanawiał się, czy nie popracować trochę dla swojego klanu. Nie zależało mu za bardzo na uznaniu, ale w zasadzie nie miał nic konkretnego do roboty, a chciał odpocząć trochę od zadań zlecanych mu przez mafię. Szczególnie, że najprawdopodobniej bedzie zmuszony, po raz kolejny, dokonać jakiegoś porwania czy czegoś w podobnym stylu. A miał już takich zadań dość, choć od ostatniego minęło całkiem sporo czasu. W zamyśleniu rozpoczął podróż ku rodzinnej prowincji nie zatrzymując się po drodze ani na treningi, ani na jakiś dłuższy odpoczynek poza postojami na nocleg i wyżywienie. Od jakiegoś czasu podróżował pieszo, co było dosyć kłopotliwym sposobem podróżowania, ale nie chcąc płacić za transport nie miał innego wyjścia.

Dokąd: Tsurai
Czas podróży: 60 min
Środek transportu: Pieszo

Zmiana tematu: Gdzieś w Kōzan, Tsurai

SPRZĘT WIDOCZNY - bo nie każdy czyta KP

• Czarny płaszcz
• Rękawiczki na dłoniach
• Torba na glinę (Przy prawym boku na pasie)
• 2 torby zaczepiona z tyłu u pasa
• Kościany miecz - przepasany do pleców
• Maska filtrująca zakrywająca twarz
  

  Ukryty tekst

[Mahiro]

Wizyta Mahiro w Yusetsu nie trwała zbyt długo. Jedyne co udało mu się zobaczyć to jedną z plaż. No może przy okazji jakieś tam domki na farmie. To tyle. Nic więcej. Z punktu widzenia typowego turysty wygląda to słabo. Z punktu widzenia shinobi już nieźle. Obecna prowincja miała być tylko przystankiem w drodze do rodzinnych stron, w której blondynowi uda się dorobić trochę grosza. Plan zrealizowany w stu procentach więc można wracać. Mimo wszystko Haretsu zdecydował się odwiedzić jeszcze jeden sąsiedni region. Dokładając sobie tym samym dodatkowym kilometrów do przebycia. Wyruszając do kraju samurajów postanowił wrócić silniejszy a na ten moment nie czuł się taki. Brak spełnienia w tym aspekcie tak bardzo drażnił blondyna, że ten nie mógł odpuścić i zwyczajnie musiał coś jeszcze dla siebie zrobić. Kolejne zadanie, kolejny trening. Tylko taki cel przyświecał Mahiro, który miał zamiar to wszystko osiągnąć w miejscu, do którego właśnie zmierzał, mianowicie Shigashi no Kibu.

Dokąd: Shigashi no Kibu
Czas podróży: 30min
Środek transportu: własne nogi

[Toshiro]

Dokąd: Daishi
Czas podróży: 1h
Środek transportu: z buta

Gdy Toshiro przemierzał już całkiem dobrze mu znane Yusetsu, w którym spędził teraz kawał czasu myślał tak na prawdę tylko o jednym - powrocie do domu. Tym bardziej, że po drodze do jego uszu dotarło ogłoszenie, które wprawiło go w osłupienie. Karczma, w której przebywał była dość odcięta od świata jak i wiadomości z niego. Wybór oczywiście był specjalnie taki, a nie inny. Rzeczywistość jednak bardzo szybko sprowadziła go na ziemię. Na jego rodzinnych ziemiach odnaleziono wioskę, która może być powiązana z samym antykreatorem. Zastanawiało go czy takie ogłoszenie jest bezpieczne, ponieważ skoro wszyscy o tym wiedzą, to główny zainteresowany raczej na pewno też będzie o tym wiedział przez co może się tam pojawić we własnej osobie. Nishiyama zdawał sobie sprawę z zagrożenia, które mogło tam na niego czy innych czyhać, ale oprócz tego zdawał sobie sprawę, że na pewno uda się tam zarówno Asaka jak i Shikarui. Oprócz tego przecież ta cała farsa odbywała się w miejscu, które mógł nazywać domem. Nie mógł więc przecież siedzieć na dupie z założonymi rękoma i czekać aż obcy ludzie przyjdą rozwiązać teoretycznie ich problemy. Oprócz tego dochodził stres związany z listem. Dopiero po jego wysłaniu zdał sobie sprawę z tego co zrobił i co zdradził osobie, która może go nawet nie przeczytać. Całą podróż czuł dziwne uczucie zarówno w gardle jak i brzuchu. Coś czego nie czuł nigdy wcześniej. Czy to początek zmian, które zapoczątkował swoim odcięciem się od świata i przemyśleniem sobie wszystkiego? Pewnie tak. Był ciekaw dokąd go to wszystko doprowadzi. Miał nadzieję stać się lepszym człowiekiem jak i potężniejszym shinobi. W takim razie zobaczymy jak mu to wyjdzie z czasem. Do takich zmian zawsze potrzeba sporo czasu i dużo cierpliwości, której zdecydowanie więcej nabył podczas pobytu w Yusetsu, które od teraz raczej już zawsze będzie mu się dobrze kojarzyć, pomimo incydentu podczas wyścigu. No nic... Komu w drogę, temu czas, nieprawdaż?

z.t.

[Hikari]

Hikariego podróż trwała długo, gdy zazwyczaj zajmuje ona dwa tygodnie tak jemu to zajęło prawie miesiąc przez postoje w znanych mu miejscach na trening. Jak minęła poza tym przechadzka? Bardzo spokojnie, spędzając czas noce głównie w karczmach zamawiając sobie małą buteleczkę sake i porządny posiłek. Prawdę mówiąc też odczuwał wewnętrzny strach, bo to będzie pierwszy raz kiedy będzie miał okazję przekonać się na własne oczy do czego jest zdolny tak niechlubnie znany Antykreator. Prawdopodobnie najsilniejszy człowiek na świecie, jaka dzieli ich przepaść? To pytanie ciągle go gnębiło, ale widząc Karmazynowe Szczyty nie mógł się zatrzymać. Musiał powrócić do Daishi, prowincji gdzie był tylko raz na weselu Shikarui'a i Asaki. Ciekawe czy będą obecni na tej samobójczej misji.

  Ukryty tekst

Dokąd: Daishi
Czas podróży: 1h
Środek transportu: piechotka

Z/T

[Kyane]

W drogę! Z taką miną Kyane przekraczała bramę swojej wioski. Uśmiechnięta, zadowolona myśląca pozytywnie o przyszłości. Dlaczego akurat teraz zdecydowała się na taki krok? Ot z nudów. Siedzenie grzecznie na tyłku nigdy nie było jej mocną stroną, a zwłaszcza kiedy pogoda była taka piękna. Żyć nie umierać! Biegać, zwiedzać i przeżywać! Aż roznosiła ją energia i gdyby mogła biegałaby zakosami po ścieżce, ale Hime skutecznie wyjaśniła jej, że wyglądałoby to wyjątkowo głupio. Ta suczka to chyba wszystkie rozumy postradała, ot co! No ale różowowłosa nie zamierzała się z nią kłócić, a na pewno nie na samym początku ich nowej i porywającej przygody. Oby tylko tym razem była bardziej porywająca niż do tej pory w sklepie, bo inaczej zacznie wątpić w ten świat i zrobi się wyjątkowo przykro. Na ten moment uzbrojona w podstawowe wyposażenie bojowe i z przyjaciółką przy boku była gotowa stanąć na przeciw przeciwnościom losu! Tylko czy świat był już na nią gotowy? Czas pokaże...

Dokąd:Daishi
Czas podróży: 1 h
Środek transportu: Nogi

[Akio]

Akio przed podróżą dokładnie przyglądała się towarom, które musieli przewozić. Wolała aby gdzieś po drodze nie zniknęła skrzynia albo choćby jeden worek z towarem. Inaczej pewnie sama będzie musiała oddawać z wypłaty. Przy okazji starała się też zapamiętać twarz woźnicy i Alchemiczki, która z nimi wyruszała. Podchodziła do niej z dość dużą rezerwą bowiem nie wiedziała na ile będzie mogła na nią liczyć. Bo jeśli przy pierwszym lepszym zbirze podkuli ogon i zacznie uciekać to lepiej żeby nawet nie ruszała z nimi w drogę. Chociaż pokaz działania trucizn był dość imponujący.
Mieli szczęście że ten popularny szlak transportowy był co jakiś czas patrolowany. Podróż wydawała się nieco bezpieczniejsza. Choć dla pewności Akio stworzyła glinianego klona, który maszerował jakieś 15 metrów przed powozem. Jeżeli na drodze będzie zastawiona jakakolwiek pułapka to wpadnie w nią kopia i nie ucierpi karawana. Sama usiadła obok woźnicy chcąc mieć na oku wszystko co będzie przed nimi. Kunoichi była świadoma że czeka ich jakaś konfrontacja prędzej czy później. Inaczej by jej nie zatrudniali...
- Przygotuj sobie może kilka tych zatrutych senbonów na wypadek pojawienia się zbirów. To popularny trakt kupiecki więc pewnie gdzieś tutaj się czają - powiedziała do Alchemiczki, która z nimi podróżowała. Chciała być przygotowana na każdą ewentualność. Liczyła na pomoc bo wspominała że jest tu by "sprawdzić" Akio.

[Shins]

Misja dla Akio
misja rangi C
15/26

Podróż odbywała się spokojnie, a pogoda - choć zimowa - nie byłą dokuczliwa nawet dla osoby pochodzącej z Pustyni. Wóz wraz z Akio, dziewczyną oraz woźnicą spokojnie, acz dosyć szybko, jakby spiesząc się dokądś, mknął traktem z rzadka omijając powoli sunących podróżników oraz większe karawany handlowe. Wkrótce na horyzoncie podróżnicy mogli zauważyć przydrożną karczmę. Panował w niej umiarkowany ruch, a gdy wóz dojechał bliżej Akio mogła zauważyć, że jeden z zaparkowanych tam wozów jest bardzo podobny do tego, na którym jechali. W odróżnieniu do pozostałych, w ten dalej był zaprzęgnięty - "Już na nas czekają. To dobrze, bo znaczy, że nie mieli większych komplikacji" - powiedziała tajemnicza alchemiczka.

Gdy dojechali na miejsce, na przeciw im wyszedł mężczyzna w średnim wieku. Ominął Akio i woźnicę kiwając im jednak głową na przywitanie, po czym zwrócił się bezpośrednio do dziewczyny - "Musieliśmy zgubić ogon, więc jest ze mną tylko jeden z naszych. Trochę to... kłopotliwe, ale nie będziemy mieli wyboru co do tego, kogo zabierzemy" - oznajmił dziewczynie. Ta skrzywiła się, po czym odpowiedziała - "W porządku, ale to ta dziewczyna dowodzi karawaną, a nie ja i to jej powinieneś złożyć raport. Powinieneś to wiedzieć". Mężczyzna zbladł i spojrzał na Akio - "Ach. No tak. Przepraszam najmocniej" - powiedział kłaniając się najpierw alchemiczce, a potem Akio - "Tak więc... no, generalnie nic więcej nie mam do zameldowania. Jesteśmy gotowi do drogi. To kwestia Twojej decyzji" - oznajmił już zwracając się do młodej kunoichi i czekając na jej decyzję.

Legenda
Alchemiczka
Drugi wożnica

  Ukryty tekst

[Akio]

Podróż mijała w spokoju jednak Akio cały czas siedziała jak na szpilkach. Jej głowa podpowiadała jej żeby się spodziewać ataku więc dziewczyna rozglądała się dookoła próbując dostrzec jakikolwiek element, który mógłby ją zaniepokoić. Klasykiem byłby wypadek na szlaku, np awaria koła w wozie lub coś co by zablokowało szlak. Słyszała już o tego typu zasadzkach.
Na szczęście udało im się dotrzeć do pierwszego przystanku gdzie czekał już załadowany i przygotowany wóz. Na pierwszy rzut oka można było stwierdzić że mężczyzna których do nich wyszedł zdecydowanie kojarzył Alchemiczkę bo skierował się odrazu do niej. Nieco to zastanowiło Akio jednak nie czuła się przez to urażona.
- Jeżeli jesteście gotowi to możemy ruszać dalej. - dała polecenie aby woźnica przygotował swój wóz do dalszej podróży.
- Kim jest ten jeden człowiek z waszej grupy, który jest z Tobą? To jakiś ochroniarz? - spytała Woźnicę, który właśnie miał dołączyć do jej karawany. Wspominał że ma ze sobą tylko jednego człowieka. Akio wolała wiedzieć czy ten się przyda do czegokolwiek. Jeżeli zna się jedynie na targaniu ciężkich worków ze zbożem to równie dobrze mogli go zostawić w Karczmie.
- Jeśli możesz to przesiądź się do nich. Ja będę ochraniać ten wóz a ty ten drugi. - powiedziała do Alchemiczki. Musiała jakoś rozporządzić siłami militarnymi tej karawany. Miała dosyć ograniczone możliwości więc musiała dość mocno pracować główką aby zabezpieczyć wozy. Gestem ręki wydała polecenie swojemu woźnicy aby jechał przodem. Spojrzała tylko przez ramię aby upewnić się że drugi wóz jedzie za nimi.

[Shins]

Misja dla Akio
misja rangi C
17/26

Polecenie niezwłocznego wyruszenia poskutkowało tym, że przybyły mężczyzna wszedł do karczmy, by po chwili wyjść z kimś jeszcze. Drugi z mężczyzn okazał się wysokim, uzbrojonym w miecz wojownikiem. Ubrany był w gruby kaftan, który mógłby chronić przed ciosami niewprawionego szermierza, ale raczej nie zdałby się na nic przeciwko shinobim - "Jestem gotowy do drogi. Tak, jestem odpowiedzialny za ochronę tego transportu. Było nas trzech, ale napotkaliśmy drobne trudności, które zmusiły moich towarzyszy do zostania. Być może nas dogonią, ale nie jestem pewien. Zależy jak szybko będziemy jechali." - odpowiedział na pytanie postawione przez bohaterkę, po czym wraz z woźnicą poszli wyprowadzić wóz, który gotowy był już do dalszej drogi.

Gdy mała karawana miała ruszać dalej Akio zasugerowała dziewczynie, by ta poszła ochraniać drugi transport. Na tak postawioną sugestię dziewczyna podniosła jedynie jedną brew w akcie zdziwienia - "Obawiam się, że mocno przeceniasz moje możliwości" - powiedziała trochę zdziwiona, tonem jednak wyrażającym, że podana sugestia była głupia - "Moje trucizny są dobre, ale obawiam się, że nie nadaję się do walki z rabusiami, jeśli takowi się pojawią. Także raczej zostanę z Tobą" - oznajmiła młodej kunoichi, a wozy ruszyły dalej.

Droga przebiegała spokojnie. Trakt, o który widocznie dbano nie spowalniał podróży, choć kolejne godziny podróży zaowocowały tym, że podróżnych znacząco ubywało. Każdy mijany zajazd i każda mijana wieś były miejscami, gdzie kolejni handlarze i podróżnicy zatrzymywali się na odpoczynek. Późnym popołudniem karawana wjechała do lasu. Czapy śniegu zalegały na drzewach, choć trakt był już wyjeżdżony, dzięki czemu nie było dużego problemu z dalszą jazdą - "Myślę, że dziś dojedziemy do ostatniego punktu zbornego, ale będzie już ciemno. Sugerowałbym pozostać tam na noc. Konie muszą odpocząć. Całej drogi do Shigashi nie wykonamy w jeden dzień" - odezwał się w pewnym momencie woźnica, a w akompaniamencie chlupotu wody, przez którą przejeżdżali.

Legenda
Alchemiczka
Drugi wożnica
Wojownik z drugiego wozu
Woźnica w pierwszym wozie (tym, którym jedzie Akio)

  Ukryty tekst

[Akio]

Póki co podróż przebiegała dość płynnie. Nikt na drodze nie próbował ich ograbić a w dodatku pojawił się szermierz, który miał służyć pomocą w przypadku napadu. To nieco podniosło morale młodej kunoichi, bo jak się okazało Alchemiczka niespecjalnie wierzyła w swoje zdolności. Akio uniosła brew słysząc jej odpowiedź bo szczerze spodziewała się zupełnie innej.
- Posłuchaj mnie... Jeśli nas napadną to też zginiesz jeśli nie będziesz wykonywać moich poleceń. Możesz zostać... Ale przygotuj kilka tych swoich senbonów i proszę posmaruj też moją kamę, te dwa shurikeny i te dwa kunaie. - powiedziała po czym przekazała dziewczynie część swojego ekwipunku aby ta nałożyła nań swoje specyfiki. Chciała nieco ulepszyć swój oręż bo widziała na własne oczy co potrafiła ta trucizna dziewczyny. Trzeba przyznać że nawet ona jako kunoichi rzadko spodziewa się trucizn na ostrzach. Czasami przyjęcie małego shurikena nie jest aż takie bolesne. Co innego kiedy pokryty jest silną toksyną...
Kiedy wjechali do lasu Akio stworzyła glinianego klona. Ten szedł jakieś piętnaście metrów przed karawaną. Jeśli na drodze ktoś zastawił pułapkę to najprawdopodobniej wpadnie w nią klon. Lasy to idealne miejsce na zasadzki więc dziewczyna starała się być przezorną. Gdyby to ona miała ograbić karawanę to właśnie w takim miejscu jak las.
- Miejcie się na baczności. Może nas tu czekać niemiła niespodzianka. - powiedziała dość głośno aby też Ci z tyłu usłyszeli. Jej prawa ręka powędrowała do torby z gliną gdzie zaczęła powoli miętolić gryzka gliny. Póki co nie dodawała do niej chakry aby cokolwiek formować. Po prostu sobie gryzła...

Nazwa

C2: Nendo Bunshin

Ranga

C

Pieczęci

Połowa Barana (przy detonacji)

Zasięg

Tworzenie

Obok użytkownika

Zasięg

50 metrów od użytkownika

Koszt E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (za klona) + to, co przekażemy (minimum 1%)

Statystyki

Szybkość

1/2 twórcy

Siła

1/2 twórcy

Wytrzymałość

20

Dodatkowe

150g gliny za klona

Opis <span style="display: block; margin: 0; padding: 0; text-align: justify;">Przydatna technika, która pozwala stworzyć klona, który walczy z przeciwnikiem zamiast nas, choć może też działać jako pułapka. Bunshin ten potrafi używać technik klanowych oraz niewymagających chakry (np. taijtsu/bukijutsu), do tego nie posiada ekwipunku. W momencie gdy przeciwnik zada cios, klon zmienia się szybko w glinę i unieruchamia wroga. Wtedy można zdalnie go zdetonować i zadać przeciwnikowi dość duże obrażenia, które w krytycznych przypadkach są w stanie nawet oderwać kończynę. Klon nie posiada osobnej gliny do wykonywania technik klanowych. Wykorzystuje nadmiarową glinę, która została użyta do jego stworzenia.
Klon nie posiada wolnej woli oraz zdolności mówienia. Ze względu na brak świadomości jest więc niepodatny na genjutsu. Jego działania są w pełni uzależnione od stwórcy, który musi wydawać mu mentalne polecenia. W przypadku braku poleceń wywołanych np. krytycznymi ranami użytkownika bądź wykluczenia z walki, klony rozpadają się.</span>

[Shins]

Misja dla Akio
misja rangi C
19/26

Zimowa, choć słoneczna pogoda sprawiała, że podróż była przyjemna. Las blokował podmuchy wiatru, tak więc nic nie zaburzało przyjemności płynącej z podróżny. W takim przyjemnym otoczeniu dziewczyna rozpoczęła ostrożne obmywanie podanych broni swoimi truciznami, które miały być dodatkowym zabezpieczeniem w walce przeciw przeciwnikom - "Obchodź się z nimi bardzo ostrożnie" - powiedziała dziewczyna - "Odtrutki nie ma za wiele, a podana za późno nie pomoże. Jeśli sama dasz się zranić to nawet mimo wygranej możesz sama umrzeć" - ostrzegła kunoichi.

Chwilę po tym, jak woźnica poinformował o miejscu, w którym mieliby się zatrzymać na klona idącego przed karawaną spadł wrogi ninja. Był to wysoki, szczupły chłopak dzierżący katanę. Rozciął klona, po czym z wyciągniętą bronią pobiegł w kierunku wozu krzycząc na całe gardło głośne - "Aaaaaaaaaa!". Koń ciągnący pierwszy wóz stanął dęba, a spanikowana alchemiczka wstała z kozła, na którym jechały i przeskoczyła na "pakę wozu". Woźnica z kolei podniósł się chwytając mocno wodze i starając się uspokoić spanikowanego konia.

W tym samym czasie z kałuży na tyłach wysunął się inny, ukrywający się d tej chwili mężczyzna próbujący zajść obstawę wozów od tyłu. Mężczyzna ten dzierżąc wielkiego kunaia stanął na przeciwko ochroniarza, jadącego na 2 wozie. Obaj mężczyźni próbowali wybadać swoje wzajemne umiejętności, ale w tej chwili żaden z nich jeszcze nie atakował, choć wrogi ninja sięgał ręką do torby, którą przypiętą do swojego pasa z tyłu.

Legenda
Alchemiczka
Drugi wożnica
Wojownik z drugiego wozu
Woźnica w pierwszym wozie (tym, którym jedzie Akio)
Jeden z przeciwników (Chan)

  Ukryty tekst

[Akio]

W głowie cały czas układała sobie różne scenariusze reakcji na poszczególne próby napaści. Obserwowała też uważnie klona i co jakiś czas oglądała się do tyłu aby sprawdzić czy aby tamtym też nic nie zagraża. Cały czas siedziała jak na szpilkach a serce waliło jej jak oszalałe. Była do tego stopnia podekscytowana że kiedy dostrzegła sylwetkę spadającą na jej klona nie zdążyła go zdetonować. Przelała jednak nieco chakry do dłoni, która zalegała w torbie zaś usta na niej zamieszczone pobrały odpowiednią ilość gliny i zaczęły ją formować. Dziewczyna natomiast chwyciła swoją kamę i zeskoczyła z wozu ruszając na mężczyznę.
- Pomóż z tyłu! - krzyknęła do Alchemiczki, która ewidentnie była wystraszona. Chciała aby połączyli siły aby pokonać zbira, który zaszedł ich od tyłu.
Przeciwnik dziewczyny wyglądał na szermierza jednak kunoichi też znała kilka sztuczek. Jej pomysłem było użycie prostej techniki Yōdō aby zachwiać nieco równowagę mężczyzny. Kolejnym krokiem było atakowanie przy pomocy trzech szybkich cięć sztuki Gairaishū Rendan w odsłonięte części ciała mężczyzny i dwa szybkie odskoki do tyłu. Chciała w ten sposób zbadać nieco poziom swojego przeciwnika i ocenić jego poziom umiejętności. Po odskoku wypuściła z ust na prawej dłoni pięć małych ptaszków które odrazu skierowała na przeciwnika. Cel był prosty. Obrała kilka strategicznych miejsc które chciała uszkodzić. Jeden z ptaków leciał wprost na twarz mężczyzny bo wybuch petardy na twarzy może poważnie uszkodzić wzrok. Drugi celował w szyje mężczyzny bowiem ta była bardzo odsłoniętym i wrażliwym na uszkodzenia miejscem. Trzeci powędrował w krocze mężczyzny bo Akio wiedziała że u mężczyzn to bardzo wrażliwa strefa. Ostatnie dwa miały podlecieć z prawej i lewej strony głowy by eksplodować przy uszach szermierza. Plan był prosty i przemyślany. W dodatku prędkość z jaką przemieszczały się jej gliniane stworki była zadziwiająca(100)... Przynajmniej dla samej kunoichi. Nawet ona ledwo nadążała za swoimi tworami.

Nazwa

Yōdō

Ranga

D

Pieczęci

Brak

Zasięg

Bezpośredni

Koszt

Brak

Dodatkowe

Na czas używania techniki otrzymujemy +10 do siły

Opis Prosta technika pozwalająca na wykorzystanie ataku przeciwnika. Gdy wróg naciera na nas wykonując pchnięcie swoją bronią, my lekko odsuwamy się na bok i ustawiamy bokiem do niego. W tym momencie uderzamy w jego oręż tak, by użyć przeciw niemu impet, jaki nadał ostrzu. Sztuczka ta sprawia, że oponent zostaje pociągnięty w miejsce, w którym staliśmy przed unikiem i traci równowagę odsłaniając plecy dla naszego cięcia. Można również podstawić nogę, by się wywrócił.

Nazwa

Gairaishū Rendan

Ranga

C

Pieczęci

Brak

Zasięg

Długość broni

Koszt

Brak

Dodatkowe

+20 siła

Opis Gairaishū Rendan pozwala wyładować się na przeciwniku, zostawiając go w wielu drobnych kawałkach. Nie jest to konkretny ruch, a cała seria zadawanych chaotycznie ataków które, poza dużą szybkością są też dość silne. Jutsu świetnie sprawdza się w sytuacji gdzie potrzeba przełamać się przez blok, albo trafić zwinnego przeciwnika. Zależnie od użytej broni uzyskamy inne efekty, choć najlepszy rezultat, przynajmniej w teorii, przynosi kosa. Naginata też powinna posiekać przeciwnika, a kij połamać mu kości.

Nazwa

C1: Shī Wan

Ranga

D

Pieczęci

Połowa Barana (detonacja)

Zasięg

Zależny od opanowania dziedziny klanowej (detonacja)

Koszt E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (za 5 małych / 2 średnie/ 1 duży)

Dodatkowe

20g gliny za małego, 100g za średniego, 200g za dużego.

Opis Najsłabsze wybuchowe twory, którym można nadać rangę C1. Twory charakteryzują się tym, że przypominają wyglądem zwierzęta. Wyróżnić możemy kilka kategorii:

• owady, pająki – lądowe typy bomb. Dostępne jedynie w wersji małej.
• ptaki – powietrzne typy bomb. Dostępne jedynie w wersji małej i średniej.
• ryby, meduzy – morskie typy bomb, wykorzystywane do atakowania celów podwodnych bądź znajdujących się na powierzchni wody. Bomby mogą być także w tym przypadku wykorzystywane jako miny wodne. Dostępne we wszystkich wersjach.
• węże, stonogi – podziemne typy bomb, które mogą zostać wykorzystane do unieruchomienia przeciwnika. Charakteryzują się one większymi rozmiarami, a przez to i siłą wybuchu. Dostępne jedynie w wersji średniej i dużej.

Twory C1 spełniają najczęściej rolę przeszkadzajki. Ich siłę można porównać bardziej do petard niż bomb. Bez trudu mogą urwać palce, gdy wybuchną komuś w dłoni, a także zostawić paskudne rany na ciele. Groźne dla życia są jednak w większej ilości.

-100g gliny za 5 ptaszków
-150g za klona w poprzednim poście

[Shins]

Misja dla Akio
misja rangi C
21/26

Walka się rozpoczęła, a kunoichi od razu rzuciła się w jej wir. Wyciągnęła broń i rozpoczęła serię ciosów, które miały zepchnąć przeciwnika do defensywy. Pierwsza zmyłka zaskoczyła przeciwnika, jednak ten nie dał się skołować i po szybkim obrocie sam wykonał kilka silnych cięć. Ciosy obu szermierzy starły się ze sobą i okazało się jasne, że choć dorównują sobie szybkością, to przeciwnik dziewczyny jest odrobinę silniejszy, dzięki czemu z każdym ciosem zyskiwał nieznacznie przewagę.

Po drugiej stronie wozu, w akompaniamencie szczęku broni duetu na przedzie, kolejny z napastników szybkim ruchem ręki wyciągnął kilka shurikenów i rzucił nimi w kierunku ochroniarza. "Żryj to!" - krzyknął wkładając w rzut całą swoją siłę. Ten zaś, zdając sobie sprawę, że nie jest w stanie ich odbić ani sparować schował się za wóz, co pozwoliło atakującemu na wskoczyć na wóz i zaatakować z góry. Niespodziewający się takiego ataku ochroniarz dał się zaskoczyć i tylko interwencja spanikowanej alchemiczki, która nieudolnie rzuciła w jego kierunku podniesiony z ziemi shuriken spowodowała, że ochroniarz nie zginął, a jedynie raz trafiony w rękę dał radę się wycofać poza zasięg dużego kunaia, gdyż zdekoncentrowany zbir nie wykonał drugiego cięcia.

Kolejne ciosy w walce między pochodzącą z pustyni rudowłosą dziewczyną, a jej przeciwnikiem zmusiły ją do oddania pola i zastosowania innej techniki. Stworzyła ona kilka małych ptaków chcąc użyć ich w niecnych celach, do jakich zdolna byłaby jedynie niezwykle okrutna kobieta (AŁA!). Widząc rodzące się z ręki ptaki szermierz zaklął i kazał się wycofać - "Kurwa mać! To kunoichi! Wycofujemy się!" - krzyknął do swojego towarzysza rzucając pod nogi dziewczyny bombkę błyskową. Dystans, z jakiego ją rzucał uniemożliwił jej jakąkolwiek reakcję, a gdy odzyskała wzrok po napastnikach nie było śladu.

"Co Ty, do cholery, sobie myślisz?!" - krzyknęła do Akio zdenerwowana dziewczyna - "Masz przede wszystkim zapewnić ochronę mi i wozom, a nie traktować mnie jak swoją pomocnicę! Wydaje Ci się, że moje trucizny wystarczą, gdy ktoś spróbuje mnie zabić?!" - wrzasnęła i ze zdenerwowaniem poszła usiąść na drugi wóz razem z rannym ochroniarzem, który przy pomocy woźnicy opatrywał swoją ranę.

Technika szermierza (Chan):

Nazwa

Omotegiri

Ranga

C

Pieczęci

Brak

Zasięg

Zależy od długości ostrza

Koszt

Brak

Dodatkowe

Na czas używania techniki otrzymujemy +20 do siły

Opis Technika polegająca głównie na sile uderzeń - a ta jest dostatecznie duża, że jest w stanie obalić przeciwników na ziemię, nawet jeżeli poprawnie zablokowali oni wszystkie ciosy. Użytkownik wyprowadza przed siebie kilka silnych cięć, mierząc w jeden punkt na ciele przeciwnika. Sztuka ta jest bardzo przydatna - w rękach wprawnego szermierza staje się ona potężną, zabójczą bronią.

Legenda
Alchemiczka
Drugi wożnica
Wojownik z drugiego wozu
Woźnica w pierwszym wozie (tym, którym jedzie Akio)
Jeden z przeciwników (Chan)
Kolejny przeciwnik (Sui)

  Ukryty tekst