Siedziba władzy

[Ryukuro]

~ 3/14 ~

~ Shindo~
Wojna gangów - C

Shindo nie tylko miał okazję, żeby pokazać mafii gdzie raki zimują, ale też z racji na swoją przeszłość miał wewnętrzną motywację, by z wyjątkową dokładnością zadbać o zmiecenie z powierzchni ziemi wszystkich, których spotka w magazynie. Miał ochotę zebrać najważniejszą z głów, czyli Panią Treserkę mimo tego, że musiał sobie zdawać sprawę, że ta na pewno przewyższała siłą przeciętnego Doko! I podobnego zdania był jego oficer Masaru. Uśmiechnął się do niego i przyjacielsko poklepał po ramieniu.
- I to jest duch wojownika! Z tym, że Czerwony Tygrysy by się przez ciebie przeszedł nawet nie zauważając, że kogoś zdeptał. Za wysokie progi dla Doko. Nie martw się na pewno poza nią będzie paru silnych skurwysynów do rozwalenia. Trzymaj się blisko mnie i jakoś to będzie.
Ludzie, zdając sobie sprawę z powagi sytuacji, a także tego, że prawdopodobnie czeka ich bardzo chaotyczna walka na obcym terenie pieczołowicie przygotowywali swój sprzęt do misji. Grupy zostały utworzone dosyć sprawnie. Shindo oczywiście wybrał tą, która zapewniała mu największe szanse na porządne mordobicie. W grupie szturmowej poza oficerem i Jugo było parę osób, które wyglądały jakby mogły dużo wnieść do bitwy to znaczy trzech ciężkozbrojnych żołnierzy. Ubrani w metalowe pancerze z katanami przy pasie wydawali się najbardziej elitarnymi z zebranych wojowników. Duma każdej armii zawodowi ciężkozbrojni zaprawieni w bojach. Samo noszenie pancerzy wymagało już nie lada uwarunkowań fizycznych z tego musiał sobie zdawać sprawę sam Shindo. Poza nimi było jeszcze pięciu strażników miejskich. Wszyscy z włóczniami i lekkimi skórzanymi pancerzami. A do tego odziany w luźne szaty jeden wojskowy łucznik. Na otwartym polu mógł pewnie wiele zdziałać, ale łuk i kołczan na strzały wydawały się sprzętem, który mógł nie być najbardziej poręcznym w wale w zamkniętym magazynie. Razem 11 osób licząc głównego bohatera. Wyglądało na to, że najtwardsi zdecydowali się iść w największy ogień.
W grupie drugiej było 12 strażników miejskich. Nic specjalnego. Co więcej, wielu z nich sprawiało wrażenie troszkę przerażonych, a przynajmniej zestresowanych. Ich morale były ewidentnie niższe od kadry wojskowej. Zostali wyrwani z ciepłych posadek i skierowani na jakieś mordobicie w terenie. Grupa ratunkowa składała się z trzech osób. Jeden Shinobii z rangą Doko i dwie osoby w białych kimonach. Po symbolach na ich ubraniach było widać, że to personel medyczny.
Jako że nikt nie miał pytań i wszystko wydawało się ustalone to ekipa mogła wyruszyć do celu. Spokojnym krokiem wyszli z urzędu i skierowali się do dzielnicy magazynowej. Mimo że wiele osób pewnie najchętniej by tam pognało na złamanie karku wszyscy rozumieli, że forsowanie się przed rozpoczęciem operacji mogłoby skończyć się tragedią. To co warto odnotować to jednak to, że niektórzy strażnicy miejscy zaczynali coś do siebie szeptać i ukradkiem pokazywać na młodego Jugo. Być może niektórzy zaczynali coś kojarzyć, ale droga była krótka, zadanie ciężkie a młody bohater zamaskowany swoimi symbolami więc na razie nikt nie werbalizował swoich podejrzeń dostatecznie głośno.
******** Dzielnica magazynowa jak sama nazwa wskazywała była częścią miasta gdzie zbudowano obok siebie wiele magazynów. Głównie korzystali z nich kupcy i rzemieślnicy magazynując swoje produkty. Gdzieniegdzie były wystawione jakieś warty pojedynczych najemników opłacanych przez gildie handlowe, ale ogólnie późnym popołudniem nie było tam żywej duszy. Większość pracowników magazynowych albo dopiero zmierzała do swoich domów albo już tam była. Nikt już nie pracował. Jedyne miejsca gdzie jeszcze można było usłyszeć rozmowy to pojedyncze małe robotnicze bary tu i ówdzie. W końcu gdzie lepiej prowadzić taki interes jak nie w miejscu gdzie pracują potencjalni klienci. Poza tym jednak była cisza i spokój.
Szerokie utwardzone drogi pozwalały bez problemu na wymijanie się nawet sporych wozów. Na chwilę przed wmaszerowaniem na uliczkę, która była ich celem oficer podzielił ludzi na jeszcze pomniejsze grupy wydając bardziej precyzyjne rozkazy. To co najbardziej interesujące dla bohatera to grupa szturmowa miała po prostu popędzić do budynku przez główne drzwi i je zabezpieczyć a następnie opanować budynek. Szturm mieli otwierać ciężkozbrojni wojownicy przebijając się jak najdalej mogli. Za nimi Shindo i Oficer kierujący się prosto do głowy przedsięwzięcia czyli Czerwonego Tygrysa. Zadaniem tej pary była neutralizacja najbardziej problematycznych celów. Tył zabezpieczali strażnicy miejscy i łucznik.
Akcja powoli nabierała tępa. Budynki były ustawiane w rzędzie obok siebie obok drogi. Drużyna szturmowa dała radę zakraść się na tył magazynu, który był ich celem. Magazyn był drewniany i miał 200 metrów długości i na 50 szerokości. Wysoki na parę metrów, ale pozbawiony dodatkowych pięter. Wejścia były dwa i wszystkie od frontu. Duża ciężka brama przez którą mogły wjeżdżać wozy oraz małe zwyczajne drzwi zaraz obok. Obok nich stało dwóch zakapiorów opartych o ścianę i palących papierosa. Do budynku światło wpadało za pomocą małych okienek umieszczonych przy samej linii dachu. Pytanie brzmiało czy drzwi lub brama były otwarte.
- Jakieś ciekawe pomysły? Jeśli brama jest zaryglowana a drzwi zamknięte na klucz to ugrzęźniemy próbując się dostać do środka. Możemy we dwójkę spróbować wejść przez okna u góry i otworzyć od środka drzwi pozostałym. Ale to oznacza, że będziemy przez dłuższą chwilę zdani na siebie. Mam techniki mogące zniszczyć te drewniane wrota, ale chciałbym oszczędzić troszkę czakry na samą walkę. Jeśli masz jakieś lepsze pomysł, które pozwalają zaoszczędzić energię oraz nie wskakiwać na hura do rzeźni to jestem otwarty.
Zwrócił się ściszonym głosem do bohatera Oficer.

z/t viewtopic.php?p=221709#p221709

Oficer - Masaru

[Shindo]

ROK 394

Wykonałem z dwie proste sprawy, które w żaden sposób nie wymagały zatrudnienia mojej osoby, ale skoro klientki dobrze płaciły to nawet nie zamierzałem protestować. Doskonale zdawałem sobie sprawę z tego co by powiedział Hashi jakby odrzucił taką prostą dobrze płatną robotę. Kiedy poczułem, że spełniłem swój obowiązek wobec zastępcy mojego przyjaciela, a zarazem szefa biura detektywistycznego udałem się do siedziby władzy. A właściwie do siedziby straży miejskiej, ktoś mógłby się zapytać czego tam szukałem, a ja w sumie odpowiem, że sam nie do końca wiedziałem. Najprawdopodobniej próbowałem uzupełnić pustkę w sercu jaką przysparzał mi brak mojego przyjaciela i jego asystentki nową znajomością. Mianowicie poszedłem odwiedzić oficera Masaru, wszedłem prężnym krokiem do budynku w którym stacjonowało dowódco osady. Udałem się do sektora w którym byli przedstawiciele straży miejskiej, nie byłem zbyt miło przywitany. Oczywiście tylko przez tych którzy zdołali mnie rozpoznać, jednakże w żaden sposób nie byłem zaskoczony. Podszedłem do okienka gdzie przyjmowani byli interesanci.
- Dzień dobry, chciałbym się zapytać czy zastałem oficera Masaru ?
Po drugiej stronie siedział młody strażnik miejski, który nie odrywając spojrzenia ze swojej jakby się zdawało papierkowej roboty odpowiedział mi
- Dzień dobry, a to pech, ponieważ właśnie minął się pan z oficerem. Co prawda może pan do spróbować dogonić, nie mógł odejść daleko.

Podziękowałem serdecznie odchodząc od biurka, doskonale zdawałem sobie sprawę z tego w jak bardzo gorącej wodzie kąpany jest Masaru i z pewnością nie byłbym go w stanie w tym momencie dogonić. Znaczy byłbym w stanie, ale kierunek który obrał był dla mnie znakiem zapytania. Wychodząc na zewnątrz budynku zdałem sobie sprawę, że jest mi najzwyczajniej w świecie przykro. Liczyłem, ze spotkam się z moim kompanem z ostatniej misji. Chwilę pogadam i od słowa do słowa pójdziemy do baru na jakiegoś drinka po którym wskoczymy w samo serce mafii. Zabijemy kilku skurwysynów i O! Noc się skończy, kac zostanie, a osada Shigashi no Kibu będzie czyściejsza przynajmniej o kilka gnid. Niestety ta urocza wizja którą zaplanowałem dla nas nie zostanie zrealizowana dzisiejszego dnia. Nie pozostało mi nic innego jak wrócić do domu, poczytać kilka zwojów które zabrałem z biblioteki, zjeść coś i położyć się spać. Zdecydowałem, że jutrzejszy dzień spędzę w pracy i rozwiąże chociaż z jeszcze jedną sprawę. Było to o tyle istotne gdyż minęło sporo czasu od ostatniej misji, wykonałem i wykonam zadania dla biura detektywistycznego także ze spokojną głową będę mógł sięgnąć po kolejne zlecenie dla osady przeciw mafi.

Shindo
Strażnik

z/t

[Shindo]

ROK 394

Wstałem około południa i udałem się najpierw do domu Miko i Yasuo. W środku zastałem Miko z dziećmi, tak jak oczekiwałem
- Pani Miko sprawa wyjaśniona, już wszystko wiem.
- Idźcie dzieci pobawić się na zewnątrz.
Kobieta machinalnie posmutniała i wygoniła swoje pociechy, aby nam nie przeszkadzały bądź też nie słuchały przykrych, jak pewnie przypuszczały rzeczy na temat ich ojca. Jak się bardzo myliła ! Gdy usiadłem i napiłem się herbaty którą zostałem poczęstowany opowiedziałem jej jak wyglądał przebieg mojej pracy. Ze szczegółami opisałem jej wszystko co robiłem do momentu konfrontacji
- Uciąłem sobie pogawędkę z pani mężem...
- I co ? i co ???
Przerwała mi z wielkim przejęciem chwytając każde jednego mojego słowa.
- Spokojnie proszę się o nic nie martwić. Pan Shindo jest prawym mężczyzną, nie pracuje dla mafii, nie zdradza panią, a robi coś dla państwa, jednak prosił mnie o zachowanie tego w sekrecie przed panią. Dlatego nie powiem pani co to jest, a poproszę panią o zaufanie wobec męża i biura detektywistycznego Hashi.
Było widać, że kobiecie po tych wszystkich rewelacjach kamień spadł z serca, co też bardzo to mnie ucieszyło. Zwłaszcza, że już w o wiele lepszym nastroju nie próbowała wyciągnąć ze mnie co to dokładnie może. Odebrałem wypłatę i nie odmówiłem obiadu, którym również zostałem poczęstowany. Gdy siedziałem w tym ciepłym domu jedząc posiłek wraz z rodziną Yasuo, łza zakręciła mi się wokół oka. Szybko dokończył i przepraszając pospiesznie wyszedłem z domu... Dotarło do mnie, że mogłem to wszystko mieć, że miałem to wszystko, a straciłem. Zrodziła się we mnie gorąca potrzeba ochrony wszystkich rodzin, które nie zostały jeszcze dotknięte przez tą mafijną zgniliznę.
- Dosyć już kurwa tego wylegiwania się ! Czas zajebać kilku mafiozów !
Nogi już wiedziały gdzie zmierzać, a tymczasem po moim ciele rozlał się już pierwszy poziom mocy demona sprawiedliwości.
- Oczyszczę tą osadę z tego pierdolonego plugastwa ! Wybije wszystkich do póki to miasto nie zazna spokoju od ucisku tego zła.
W ustach jeszcze miałem posmak wspaniałej potrawki którą zaserwowała mi sympatyczna Miko. Pragnienie ochrony innych jeszcze nigdy tak czysto nie wybrzmiało w moim sercu.

Tak o to, nakręcając się z każdym krokiem dotarłem do siedziby władz osady Shigashi no Kibu chcąc wziąć zlecenie. Jednak nie byle jakie chciałem tym razem zajebać naprawdę kogoś silnego. Kogoś, kto pozwoli mi zapełnić pustkę niemocy i beznadziejne poczucie braku sprawczości. Liczyłem, że tym razem dzięki nie kwestionowanemu sukcesie z poprzedniej misji, nie będzie problemu z przydziałem zlecenia.

Shindo
Miko

[Arii]

1/17

Prawa Ręka Shigashi
Zlecenie Specjalne B - Shindo

---

Dzień dopiero się rozpoczynał. Interesy handlarzy hulały, aż miło było widzieć tłumy ludzi próbujących żyć w ciężkich czasach dla Shigashi no Kibu. Wojna iędzy Akiyamą i Ekibyo toczyła się za dnia i nocą, nie mieli już problemów w tym, aby włączyć do całej potyczki niewinnych ludzi. Po prostu traktowali ich jak zwykłe mrówki. Idąc w kierunku siedziby władz Shigashi widział u niektórych grymas lub przeżywaną żałobę. Wojna Gangów, jak ją zwykło się ostatnio tytułować, wpływała na życie innych, ale nikt zbytnio się też nie potrafił przed nią obronić. Ludzie próbowali żyć, ale ile jeszcze brakuje do całkowitego załamania się? Mógł tylko zgadywać, ale wszyscy już niedługo mogli się zgubić w tej całej potyczce. Ale co robią z tym władze?!

Takie myśli krążyły mu do samego wejścia do budynku a jego wewnętrzna bestia zadygotała, gdy tylko jakiś strażnik go minął parskając w jego stronę. Ludzie pamiętają i będą pamiętać to co się wydarzyło, ale czuł, że to nie była jedyna osoba, która tak reaguje na jego obecność. Również ludzie pracujący w tym budynku przyglądali mu się z niesmakiem. Z całego skupiska osób ktoś jednak podszedł do niego bez złych intencji. Była to kobieta w okularach, którą już miał okazję poznać przynajmniej z obserwowania jej podczas spotkania, które zakończyło się brakiem pozwolenia na awans przez włodarza tego przybytku. -Shindo, prawda? Dobrze się złożyło, że sam się pan pojawił. Rada na pana czeka. Nie pozwólmy im czekać.- odwróciła się i zaczęła prowadzić go w kierunku Sali Obrad. Ludzie patrzyli się na nich spod byka. Chyba ona również nie była zbytnio lubiana, bo otrzymywała jakieś kąśliwe uwagi w swoim kierunku. Po drodze zauważył kilka zamaskowanych postaci, które obserwowały wynoszenie mebli z gabinetów. Ale wyglądało to raczej na obserwacje ludzi, co robią, żeby nie mogli zrobić nic niewłaściwego. Nowa ochrona? Wcześniej ich tutaj nie widział...

Jak tylko doszli do sali zauważył, że tabliczka na wejściu się zmieniła. Teraz nie była to sala Rady Kupieckiej a Rady Pięciu. Restrukturyzacja? Kobieta stuknęła delikatnie w drewnianą zabudowę przesuwanych drzwi. -Kayasami. Przyprowadziłam go.- przez prawie trzydzieści sekund nie było żadnej odpowiedzi, aż w końcu ten sam zimny ton głosu przeszył drzwi i jego serce, które mogło czuć nadal złość na brak możliwej wyższej pozycji.-Wejść!- i kobieta rozsunęła drzwi wpuszczając go jako pierwszego, samej wchodząc jako druga, zamykając za sobą drzwi. Po cichu podreptała w kierunku swojego, chyba, pana, aby stanąć za jego krzesłem przypominającym tron. Ale Shindo teraz widział znaczne zmiany w wyglądzie sali. Okrągły, potężny stół stojący na środku otoczony był pięcioma tronami w równych od siebie odstępach. Nad nimi wisiały długie, szerokie żagle w kolorach: Błękitu, Fioletu, Złota, Czerwieni i Zieleni - tak samo jak obicia krzeseł. Na każdym z żagli był jakiś herb. Na złotym, gdzie siedział znany mu już mężczyzna, był borsuk. Gdyby chciał się przyjrzeć innym to kolejno prezentowały się tak: błękitny - żuraw, fiolet - wilk, czerwień - kruk, zieleń - żółw.

Na siedmiu krzesłach zasiadali jacyś ludzi a po ich prawicy stało po jednej postaci. Każdy teraz przyglądał mu się, aby ocenić czy nie popełniali błędu. -Cieszę się, że udało nam się Ciebie złapać, Shindo.- jako pierwszy odezwał się mężczyzna, z którym już się zapoznał. Mimo chłodnego tonu, siedział wyprostowany i w jego mimice nie było nic, co miałoby wskazywać na znudzenie, zażenowanie lub natychmiastowe wydalenie. Był spokojny a oczy mu się delikatnie iskrzyły. -Podejdź bliżej, żeby wszyscy mogli ci się przyjrzeć. Zaraz wszystko ci wyjaśnimy.- wskazał wolne miejsce przy stole, naprzeciw niego, gdzie chyba specjalnie było zostawione dość miejsca, aby móc stanąć otoczonym z prawej i lewej do przodu przez przyglądających się ludzi (oprócz chłodnego panicza zasiadało przy stole jeszcze trzech mężczyzn i jedna kobieta. jedno miejsce było puste. -Ostatnim razem nie potraktowałem Ciebie zbyt dobrze. Może zacznę od poprawnego przedstawienia siebie. Jestem, Batodan Ryutaro.- reszta siedziała w ciszy i nie wtrącała się. Czekała chyba, aby on się w końcu jakoś odezwał. Chociaż czy chciał coś jeszcze powiedzieć? Czyżby to miało być jakieś dziwne przedstawienie i go wrabiają w bycie klaunem?

---

Dialogi:
Batodan Ryutaro- klik!

[Shindo]

- Co za pierdolone kurwy !
Gorzko pomyślałem, o tych wszystkich leniwych dziwkach przykutych do biurka pozwalających, aby mafijne ścierwo panoszyło się po osadzie. Uważałem, że strażnicy powinni cały czas patrolować ulice i tępić w zarodku chociażby najmniejszy występek. A pisanie i papierologia ? Takie rzeczy to się kurwa skrybą daje... Odwzajemniłem niechętna spojrzenia, gdyż większość z tych darmozjadów budziła we mnie obrzydzenie.
- Gdzie jest Masaru, aż się go chyba spytam czy nie przyjmie mnie do straży... Kurwa mać !!! To jest to ! Zostanę strażnikiem, dadzą mi oficera i wszystkie te leniwe dziwki tak wytresuje, że nawet gra w kości będzie zakazana na ulicy.
Paskudny uśmiech wypełzł na mojej twarzy, czułem nowe powołanie, wręcz misje. "Głowa psuje się od głowy" - to powiedzenie przeszyło mnie i wszystko zaczęło się układać, utwierdzając mnie w słuszności swych dalszych kroków... Jednak los zechciał inaczej...

Zamyślony i rozpalony nową ideą szukałem Masaru, aby rozpocząć realizację mojej misji. Przez co nie rozpoznałem kobiety która z wolna do mnie podeszła i zagadała. Przywitałem ją chłodno, gdyż nie miałem ochoty iść do tego osobnika który odpowiada za ten wołający o pomstę do nieba obraz sytuacji w osadzie.
- Zgada się, Shindo. Czego....

Nie skończyłem, gdyż dziewczyna sobie poszła nie czekając na moją odpowiedź.
- Rozumiem, czyli chuj w moje zdanie. Doskonale wiedziała, że jestem Shindo... Ech... To chyba chodzi o tą moją sprawę. Mam nadzieję, że rozstrzygną ją pozytywnie. Jakby nie patrzeć ma za sobą dwie misje C, w których przysłużyłem się miastu... Chociaż chwila to chyba jednak nie to... Jak rada chcę mnie widzieć to raczej na pewno nie to... Mają mnie w dupie, jestem dla nich pionkiem, a takie rzeczy jak werdykt można wysłać listownie przez posłańca. Bądź przez grupę uderzeniową gdyby jednak rozstrzygnięcie nie potoczyło się dla mnie tak jakbym sobie tego życzył.

Doszliśmy do drzwi rady, ale już nie kupieckiej, wywołało to uśmiech na mojej twarzy.
- Jak miło ! Jakieś zmiany, Amaterasu spraw proszę aby nowa władza była bardziej kompetentna.
Jednak gdy usłyszałem znajomy mi głos który nakazał wejść do sali, przestałem się modlić.
- Ech... Zapomnij, że prosiłem bogini.
Skwitowałem w myślach i wszedłem do sali która nie dość, że zmieniła wygląd to do tego mieli chyba jakieś ichniejsze spotkanie. Ludzi było bardzo dużo jak na standardowe spotkanie przy kawie. Rozejrzałem się po sali przyglądając się wszystkim zgromadzonym i mojej uwadze nie umknął fakt, że namiętnie mi się przyglądają.
- To na pewno nie dotyczy fałszywych oskarżeń rzuconych we mnie. Jednak to wygląda jakby coś ode mnie chcieli.

Nie czułem się skrępowany czy nie komfortowo będąc obiektem obserwacji tak wielu ludzi. Jako najemnik doświadczałem tego wiele razy, dlatego zrobiłem tak jak pouczał mnie onegdaj szef naszej bandy. Wyprostowałem się, podniosłem do góry brodę i pewnym krokiem acz spokojnym usiadłem we wskazane mi miejsce... Typek się przedstawił, a dla mnie najważniejsze było jak sądziłem, że sam tutaj nie rządzi, co już napawało optymizmem na lepsze jutro. Zastanawiałem się jak to ugrać dla siebie, jeszcze nie wiedziałem, co ode mnie chcą. Jednak wiedziałem, że coś chcą i to jest niepowtarzalna okazja, aby uzyskać dobrą nagrodę. Po chwili zastanowienia chrząknąłem i powiedziałem na głos
- Wolna ręka w zabijaniu mafiozów, wolna ręka w ich traktowaniu. Jak trzeba będzie wyciągnąć z nich informację to wyciągnę, ale zrobię to po swojemu.
Dałem im sekundę na zrozumieniu moich słów po czym dodałem
- A i byłoby miło wielka rado, jakbyście wycofali fałszywe oskarżenia wobec mnie, przy okazji ściągając tą gównianą pieczęć.
Skończyłem swoją wypowiedź pokazując język na którym widniał znak po technice pieczętującej.

[Arii]

2/17

Prawa Ręka Shigashi
Zlecenie Specjalne B - Shindo

---

Podszedł do stołu, aby przysiąść, ale zauważył, że jest tylko miejsce do stania. Czyli nawet jeżeli nie była to stara Rada Kupiecka mieli swoje zasady w hierarchii, że zwykły chłopczyk z ulicy, nawet jak załatwia dla nich zadania nie przysiądzie się i nie będzie tutaj siedział jak równy z równym. Ale nikt mu nie przerywał wszyscy spoglądali na niego, słuchając jego słów, niektórzy się uśmiechnęli. Była to jedyna kobieta przy stole na jego lewo z długimi kasztanowymi włosami, delikatną, zaróżowioną skórą i niebieskimi oczami. Ubrana była w czarne kimono z niebieskimi obszyciami a na wierzch miała nałożone białe kimono z niebieskimi wstawkami na rękawach. Naprzeciw niej, prawo od Shindo, siedział mężczyzna ubrany w zielone kimono, z nastroszonymi czarnymi włosami i opartą kataną o oparcie. Obydwoje przyglądali mu się z wesołymi iskierkami w oczach. -Haha, muszę przyznać, że już Ciebie lubię! Stawiasz prosto sprawę! Lubię konkretnych ludzi!- uśmiechnął się do niego i zaklaskał. Jego głos był głęboki, ale zarazem kojący. Zupełnie inne doświadczenie niż przy Ryutaro. Dodatkowo był żywszy, ciągle gestykulował i wszystko było widać na jego twarzy. -Zeirin Hisagi, tak a propos. Nie ma tutaj już takich sztywniaków, jak poprzednio, więc mów mi po prostu Hisagi.[/color]- zaklaskał jeszcze raz, na co pozostali mężczyźni w sali się skrzywili. -Inimikidao Hanami. Miło Cię poznać, Shindo. Dobrze, że stawiasz nam swoje warunki. Zlecenie, które przygotowaliśmy nie należy do najprostszych i dobrze znać twoją cenę. Każdy z nas zna twój przypadek, dobrze się z nim zapoznaliśmy zanim ciebie tutaj zaprosiliśmy, dlatego cieszy mnie, że wiesz czego od nas chcesz.- jej głos był kojący jeszcze bardziej, ciepły, słodki jak miód a uśmiech rozgrzać mógł serca wielu. Czy ta Rada na pewno jest prawdziwa? Dwie na 3 osoby były już co najmniej przyjemne i do dogadania się.

Crząknięcie przerwało ich wymianę zdań. Batodan machnął dłonią w powietrzu. -Przechodząc do konkretów. Zgadzamy się na Twoje warunki. Hisagi przyjrzy się w tym czasie jeszcze raz twojej sprawie i ściągniemy ci tą pieczęć.- kąciki ust uniosły mu się delikatnie do góry. Jeden tron został odsunięty i wstał wielki grubas z przepasanymi wokół czarnej bawełnianej koszuli łańcuchami z narzuconym postrzępionym, czarnym kimonie na wierzch. Gdy się odezwał cała sala zadudniła -Boken, jak już inni się przedstawili. Jak zauważyłeś zapewne brakuje nam jednej osoby przy stole. Jest to ktoś kto zdecydował się na ten ruch pozbawienia poprzedniej władzy praw i miejsca tutaj a kto ostatecznie przez mafię nie może wjechać na tereny Shigashi bez wywoływania ich alarmów. Gdyby to się wydarzyło od razu mógłby zostać zlikwidowany. Głównym problemem jest jedna osoba, która współpracuje z każdą z mafii. Jak widać to im aktualnie już nie przeszkadza. Jest bardzo przekupną osobą, dlatego znanymi sobie informacjami żongluje i przerzuca między nimi patrząc na efekty swoich działań.- wyciągnął spod brzucha (prawdopodobnie coś co mogło być pasem) zwój, który mu podrzucił, aby mógł mu się przyjrzeć. Po rozwinięciu okazał się mapą. Ale nie Shigashi lub okolic. Nie kojarzył całkowicie tego co widział. -To tereny, które są mało znane zwykłym ludziom a tylko mafie i szemrane gagatki tam chodzą. Czarny Rynek Shigashi, kolejny z instrumentów działalności całej Trójcy. Kupisz tam dosłownie wszystko i każdego. Tam ukrywa się ta osoba.- gdy skończył swój wywód usiadł. Dalszą część przejął mężczyzna w czerni i złocie z chłodnym podejściem. -Nazywa siebie Wielkim Informatorem. Nikt z nas i naszych ludzi go nigdy nie widział. Wiemy tylko tyle, że posiada umiejętności czytania w myślach i ciężko znaleźć lepszego sensora. To wskazuje, że może pochodzić z klanu Yamanaka a to oznacza, że jest niebezpieczny. Możliwe, że będzie obstawiony ochroną wszystkich z mafii, dodatkowo dochodzi twoje poruszenie wśród Strażników, któremu teraz nie zaradzimy. Czy podejmiesz się znalezieniem tego osobnika i sprowadzeniem go przed Radę likwidując wszyst...- do sali nagle bez zapowiedzi wszedł wysoki na prawie dwa metry, szeroki w barach, ubrany w żółte kimono w dziwnym kroju i czarne, szerokie, bufiaste spodnie mężczyzna z twarzą "złego chłopca". Wszyscy spojrzeli w tamtym kierunku. -Podejmie się tego. Przeprowadzę go do Rynku.- mężczyzna bez żadnego pardonu podszedł do stołu i przyjrzał się mu. Miał długie włosy zawiązane w długi kuzyk, sięgający niżej niż jego pośladki. Był szeroki wszędzie, zajmował trochę miejsca i wydawał się niebezpieczny.

Wszyscy zaniemówili i się nie odzywali. W końcu Hisagi i Boken zaczęli się śmiać. Ryutaro westchnął. Hanami się uśmiechnęła. Pozostała trójka całkowicie nie reagowała tylko patrząc na całe zajście. -Shindo, poznaj Sona. Główny Ochroniarz brakującego przy tym stole. Jak już zdążyłeś zobaczyć nie lubi się samemu przedstawiać.- chłodny mężczyzna wydawał się tutaj o wiele bardziej wciągnięty w interakcje i można by powiedzieć, że trochę się pobudził. -Podejmiesz się tego zadania z nim? Nie będzie lepszej osoby do wprowadzenia ciebie na Czarny Rynek.

---

Dialogi:
Batodan Ryutaro - klik!
Zeirin Hisagi - klik!
Inimikidao Hanami - klik!
Boken - klik!
Son - klik!

[Shindo]

Czekałem na ich reakcje, wszystkie były właściwie pozytywne co mnie bardzo, ale to bardzo zasmuciło
- Kurwa, skoro tak gładko to przyjęli to oznacza, że nie będzie to łatwe zadanie, oj nie.
Pomyślałem chwilę po czym jak już wszyscy się przedstawili na szybko rzuciłem spojrzenie na mapę którą przed chwilą dostałem od Bokena. Nie rozpoznałem Shigashi, a kiedy zacząłem już podejrzewać, że jest to mapa jakiś podziemnych tuneli to zostałem wyprowadzony z błędu. Gdyż jak się miało okazać jest to mapa przedstawiająca czarny rynek osady Shigashi no Kibu.
- Wow, to jest naprawdę cenna rzecz.
Z uznaniem zapoznawałem się z nowym nabytkiem kiedy dotarł do mnie cel mojej misji
- Kurwa mać ! A co ja im mówiłem ? To ma być kurwa wolna ręka ? Takiego śmiecia należy zdjąć od razu, a ja mam mu urządzić piknik ? Noż do kurwy nędzy co za gówniana misja.
Grymas niezadowolenia pojawił się na mojej twarzy. Miałem protestować jednak zanim zdążyłem kto inny przerwał rządzącym, był to niejaki Son. Który na dzień dobry już mnie wkurwił, bo co to niby za rozporządzanie mną ? Kiedy wygadał się, zignorowałem go kompletnie i odniosłem się do rady.
- Nie do końca chyba rozumiecie jakie narzędzie trzymacie w rękach. Prosicie młot kowalski, aby przy uderzeniu nie zgniótł robaka... Postaram się sprostać temu zadaniu, cel idealnie wpasowuje się jako obiekt który chciałbym zlikwidować. Dlatego pozwólcie mi chociaż zmiażdżyć mu rękę czy nogę będzie to kara za konszachty z mafią... Pytanie tylko czy zdajecie sobie sprawę, że nie mam zdolności, aby przyprowadzić go wam po cichu. Mogę go przyprowadzić zaraz po misji, wchodząc do środka z wielkimi "fanfarami". Jak będzie naprawdę ważny to mafie naślą tu zaraz cały kordon swoich. Nie zrozumcie mnie źle, dla mnie to nawet lepiej bo nie będę musiał ich ścigać. Jednak te leniwe biurwy co przyklejone są do biurka zamiast wyjść na ulice i pomagać mieszkańcom to pewnie zawału dostaną. To też nie jest dla mnie problemem, pytanie tylko czy macie tego świadomość i jesteście przygotowani na taką ewentualność ? Jeżeli nie, to nie wiem czy w takim przypadku lepiej nie umówić się w jakimś punkcie. Dostarczę go wam bądź waszym ludziom którzy udadzą się do was. A ja w tym czasie poczekam na "psy gończe", które pewnie zaraz zostaną za mną wypuszczone. Bo śladów też nie potrafię zatrzeć, polegając na chłodnej analizie dzięki pracy detektywa potrafię znaleźć ślady, ale nie zatrzeć.
Rzuciłem na światło kilka kwestii które mogły im umknąć, podkreślając co ważniejsze z mojego punktu widzenia. W końcu też wypadało odnieść się do nowego przybysza.
- To ja decyduję czy podejmę misję, a nie ty. Przypominam, że nie byłoby tematu gdybyś był bardziej wykwalifikowanym ochroniarzem. Bo to naprawdę smutne, że szanowny członek rady na tyle nie wierzy swej straży przybocznej, że boi się wejść do własnej osady. Gdybym to ja miał go ochraniać to kazałbym wszystkim grajkom śpiewać, że wejdziemy głównym wejściem. W przeciwnym wypadku robicie dokładnie czego oczekują te jebane mafijne dziwki, że nasza władza zrobi z siebie kompletną kpinę, wchodząc tylnymi drzwiami do własnej osady.
Och tak, irytacja i lekkie podkurwienie, zagryzłem zęby i zacisnąłem mocno pięści.
- Oj tak, będę kurwa dzisiaj mordować.
Zwróciłem się do rady z diabolicznym uśmiechem
- Jak Son nie jest na strzała i nie będzie mi właził pod nogi to może iść ze mną. Swoją drogą macie jakiś pomysł jak się dostać to mojego celu ? Zwykłego kmiota z ulicy nie przyjmie, mnie osobiście co przychodzi do głowy to związać Sona i rozpowiedzieć, że jestem w posiadaniu ochroniarza jednego z radnych. To jest najlepsze co wymyśliłem, ale sami przyznacie, że idea ma kilka luk i potrzeba trochę szczęścia.

[Arii]

3/17

Prawa Ręka Shigashi
Zlecenie Specjalne B - Shindo

---

Przedstawienie trwało w najlepsze a Shindo nie zamierzał się powstrzymywać i hamować. Po prostu storpedował ich mnóstwem informacji, pomysłów, wytknięć i przeszedł w końcu do najważniejszego. Przybysza, który zamierzał dyrygować nim i rozkazywać podczas zlecenia, które przypadło mu w przydziale od Rady. Wszyscy siedzieli cicho. Hisagi podśmiechiwał się pod nosem a reszta po prostu obserwowała, co może się wydarzyć. Z miejsca wstał Ryutaro przerywając całą komedię. Teraz gdy dało się go widzieć w pełnej okazałości widać było, że był wysokim, postawnym mężczyzną, dodatkowo poruszał sie cicho i z wdziękiem. -Shindo. Lat 31. Wychowywałeś się pod Karmazynowymi Szczytami dokarmiany przez ludzi po pracy na roli. Gdy podrosłeś dołączyłeś do najemników. Po kilkunastu latach podróży osiadłeś pod Shigashi no Kibu ze swoją żoną i córeczką. Żona zaszła w drugą ciąże. Gdy opuściłeś dom, aby podprowadzić niejakiego Hashiego twoja rodzina została zamordowana w brutalny sposób w akcji przeprowadzonej przez nowicjusza Feniksów. Popadłeś w alkoholizm, ale to właśnie ten skromny Hashi wprowadził ciebie do osady i dał ci zatrudnienie. Coś pominąłem?- przeszedł całą długość stołu, aby stanąć naprzeciw niego. Był o głowę wyższy od niego, ale patrzył się inaczej niż przy pierwszym spotkaniu. Wzrok był zimny, kalkulujący, ale skupiony na nim i starający się opanować dziką dusze detektywa.

-Mogę cię zapewnić, że wiemy wszystko co potrzebne i to nie twoje umiejętności intelektualne sprawiły, że zaproponowałem ciebie do tego zadania.- Ryutaro uśmiechnął się delikatnie odwracając się bokiem do całej rady, która nie reagowała. -Zostałeś przeze mnie wybrany, bo masz pewien cel, który jest dla nas jasny i też go posiadamy. W dodatku masz swoje warunki, które przewidziałem. I jesteśmy w stanie je spełnić. Twoim zadaniem jest przyprowadzenie nam Yamanaki. To w jakim stanie go tutaj przyprowadzisz nikogo nie obchodzi. Ma być żywy.- spojrzał mu się jeszcze bardziej w oczy i usłyszał, że Hanami chrząka, aby dopuścić ją do głosu. Zbytnio również nie czekała na tą możliwość i od razu przeszła do sedna. -Mówiąc po krótce. Chcemy, żebyś zrobił szum i hałas wśród mafii. Zdobędziesz dla nas ich informatora i mają się o tym dowiedzieć. Rada Kupiecka bawiła się z mafiami w kotka i myszkę, ale uwierz posiadali warunki, żeby zapobiec rozprzestrzenianiu się Rodzin. Ale nie robili tego, ponieważ mieli swoje interesy z każdą z rodzin. Mafia tutaj siedziała i zarządzała Shigashi. Dlatego... Zmieniliśmy wszystko. Mafia nie ma tutaj swoich zasięgów i się tutaj nie dostanie. Tym zajmiemy się my. Ty bądź naszym narzędziem, jak sam napomknąłeś i zabij jak najwięcej mafiozów na Czarnym Rynku. Niech Ekibyo, Akiyama i Yoshida się dowiedzą o tym, że nie będziemy się już ukrywać, ponieważ jesteśmy gotowi wziąć udział w wojnie o Shigashi.- kobieta tłumaczyła wszystko tak jak nauczyciel swoim uczniom. Wszyscy patrzyli się na nią z uwielbieniem mogła uchodzić za główną aktorkę tego spektaklu teraz, ale jej wzrok mógł uspokoić nawet najdzikszą bestię.

Son przeskoczył z nogi na nogę. Batodan to zauważył i ponownie zwrócił się do Shindo. -W dodatku Son w niczym nie zawiódł. Wszystkie akcje, które zostaną wykonane w następnych dniach są przygotowane przez niego. Możemy go nazywać Głównym Ochroniarzem, ale tak naprawdę jest prawą ręką Shimoyi Satoshiego, czyli naszego ostatniego członka. Shimoya się nie boi wkroczyć do Shigashi. Ba! Zrobiłby dokładnie to co powiedziałeś i nawet więcej, aby dać pstryczek w nos każdemu z mafii. To bardziej chodzi o nas i naszą decyzję. Nikt z nas nie wykonuje żadnego ruchu jeżeli większość jest temu przeciwna. Shimoya-san jest dla nas zbyt cenny i zbyt ważny, aby go stracić przed ostateczną walką. Dodatkowo jeżeli go poznasz to chętnie udzieli ci pewnych informacji dotyczących każdej z mafii. Jego żona również lata temu została zabita przez Akiyamę. Dlatego od ponad dziesięciu lat wszystkie swoje środki kieruje w walce z nimi i jest zagrożeniem dla wszystkich Liderów tych rodzin. Posiada informacje o każdym w tej osadzie, dlatego jest tak cennym członkiem społeczności.
-Jeżeli skończyliście swoją randkę to ja przejdę do sedna.- Son ustawił się na wprost Shindo patrząc się na niego beznamiętnie -Nazywaj siebie młotem, kowadłem, ostrzem, kijem w dupie swojego szefa detektywa... Mam to w dupie. To ja znam osobę, która ściągnie ci tą pieczęć i to dzięki mnie dostaniesz się do Czarnego Rynku i wykonasz swoje zadanie. I uwaga... nie będzie żadnych teatrzyków. Nie jesteśmy dziećmi a jak mi się wydaje wojownikami. Więc wparowujesz tam i robisz kołchoz. Do tego przydają się twoje umiejętności, nie do odgrywania kogoś kim nie jesteś, bo jak widać tracisz szybko kontakt z rzeczywistością i popadasz w marazm ciemności.- mężczyzna punktował wszystko, mówiąc prawie tak samo, jak on, chociaż bardziej opanowanie. -Za godzinę bądź na Rynku. Znajdę tam ciebie. Tam zaczyna się podróż do Czarnego Rynku. Miej przy dupie mapę i nie daj się zauważyć strażnikom.- odwrócił się i po prostu skierował się do wyjścia. Nie żegnając się z nikim po prostu wyszedł.

Wszyscy teraz patrzyli się na Ryutaro, który powinien przejść dalej. -Po prostu daj siebie mu wprowadzić tam i rób wszystko po swojemu. Niczego nie ukrywaj i niczego nie tuszuj. Przyprowadź tego kogoś tutaj. Wtedy usuniemy ci pieczęć i zastanowimy się, co z tobą dalej. Bo chyba chciałeś awans, prawda?- kolejna cenna nagroda wskazana. Czyżby musiał trochę ugryźć się w język i przeboleć, jeżeli chciał się wspinać po hierarchii shinboiego w tej osadzie? Gdy zamierzał już wyjść Hisagi rzucił do niego: -Uważaj na to co mówisz do Sona. Może nie wyglądać, ale prawdopodobnie ze wszystkich naszych ludzi tylko on mierzyć się może z Kłami, Pazurami i Płomieniami. Ludźmi będącymi pod przewodnictwem głów rodzin. W dodatku ty jesteś Doko a on Seininem. Chciałbym ciebie jeszcze zobaczyć, dlatego uważaj na język i przynieś cel misji.

---

Następny Post możesz pisać już tutaj

Dialogi:
Batodan Ryutaro - klik!
Zeirin Hisagi - klik!
Inimikidao Hanami - klik!
Boken - klik!
Son - klik!