Równiny Kantai

[Arii]

9/17

Kum Kum
Wyprawa B - Kaito

---

Chatka wyglądała na opuszczoną, mimo że wszystko było tutaj przygotowane, jakby dla niego. Częstował się wszystkim jak swoim, rozeznał się w terenie przechodząc przez dwie izby, sprawdzając okna i czy nie ma tutaj jakiś drogocennych rzeczy. Niestety nic takiego nie znalazł tutaj i musiał pogodzić się z tym, że nic nie dorobi na boku. Oprócz znalezionych ubrań nic innego nie przykuło jego uwagi, dlatego postanowił się tutaj zatrzymać. Już był czysty, w miarę ogarnięty, mógł odczekać, aż się rozjaśni, aby przejść przez dalsze tereny do przodu, aby znaleźć dziką bestię, z którą zatargi miała dziwna, gadająca ropucha. Usadowił się wygodnie na łóżku i gdy poczuł miękkość cienkiego materacu odpłynął. Całe te zdarzenia były męczące organizm - cała adrenalina z niego zeszła i chciała ujść przez sen.

Kilka godzin później poczuł niepokój we śnie i zerwał się. Przez okna padały pierwsze poranne promienie - kominek i świece nie paliły się, czuł chłód na swoim ciele i słyszał, jak ktoś krząta się w drugiej izbie. Okna i drzwi były zamknięte - miska po jego jedzeniu zniknęła, wszędzie wszystko było lepiej ułożone a ktoś obok zaczął pogwizdywać. Co robić? Był w potrzasku! Uciec czy zaatakować? A może to kolejny mocarz? Nie chciał znowu dostać w twarz, bo nos nadal go bolał.

Rycina na pergaminie

  Ukryty tekst

Dialog:
Ropucha - klik!

  Ukryty tekst

[Kaito Mizukane]

Rozejrzałem się po całym domu trzymając w rękach półmisek z zupą, pomimo szczerych chęci niczego ciekawego nie znalazłem do zabrania, a szkoda bo miałem chrapkę na małe co nieco. Obszedłem się smakiem na kosztowności jednakowoż nie obszedłem się apetytem na kolejny półmisek gulaszu, który sobie ochoczo nałożyłem i z wielkim apetytem zjadłem, tak samo jak jeszcze jeden. Gulasz bardzo mi zasmakował, jednak po całym dniu oczy zaczęły mi się już za bardzo kleić. Byłem wygodny toteż nie chciało mi się wychodzić na dwór i szukać nie wiadomo czego. Położyłem się spać nie mając już więcej sił i zasnąłem...

Obudziłem się jak już nie było tak cieplutko, odczuwając mróz po chwili zdałem sonie sprawę, że właściciel posesji już wrócił, był w tym pokoju i tak na dobrą sprawę nie miałem możliwości cichej ucieczki. Musiałbym rozwali chałupę w drobny mak, co też było rozwiązaniem. Chociaż skoro mnie nikt nie zabił ani nawet nie pobił to cóż szkodziło pójść i się przywitać.
- Uciec zawsze będzie można, ale z drugiej strony jak to się stało, że ktoś wszedł do pomieszczenia i się nie obudziłem ?
Ten fakt lekko mnie zmartwił, jednak postanowiłem nie załamywać, wziąłem głęboki oddech i poszedłem do drugiej izby
- Dzień dobry, fajna ta gospoda, gulasz pierwsza klasa, jednak następnym razem radzę pamiętać o dorzuceniu drwa trochę zimno z rana. Ile należy się za gościnę ? Proszę powiedzieć wrócę do miasta i nakaże mojemu słudze, aby w te pędy przybiegły tu z podwójną stawką. - starałem się zachować zimną krew, mówiąc wyniośle i z taką dziwną śliską gadką jak niektórzy jegomoście co rzeczywiście coś znaczą na tym świecie.

[Arii]

10/17

Kum Kum
Wyprawa B - Kaito

---

Kaito kalkulował po przebudzeniu, bardzo szybko i tak, aby wyszło mu to na dobre. Ostatecznie postanowił wejść do izby obok i się przywitać z gospodarzem... Którym okazał się mężczyzna w średnim wieku z blizną na lewym oku, siedzący na drewnianym taborecie i obierający jakieś warzywa do glinianych garnków. -Chcesz mi powiedzieć, że taki łachmyta ma sługę w mieście?- nawet na niego nie spojrzał. Dalej obierał. -Nie jednego tutaj takiego widziałem, siadaj i jedz.- na stoliku obok leżał talerzyk z ryżem i warzywami. Wyglądało na ciepłe, bo jeszcze unosił się gorący dym z dania. -Gdzie podążasz i po co? Bardzo niebezpieczne tereny na samotną wycieczkę takiego młodzieniaszka jak ty. Nie powinieneś podążać dalej. Czeka ciebie tylko zguba i śmierć.- mężczyzna przyglądał się mu uważnie, jak jadł. Wyglądał na dość doświadczonego i chyba wiedział o czym mówi.

Dialog:
Ropucha - klik!

  Ukryty tekst

[Kaito Mizukane]

Gospodarz domu błyskawicznie mnie przejrzał i zgasił, jednak nie był przygłupem na jakiego liczyłem. Westchnąłem ciężko i po chwili zastanowienia przystałem na jego propozycję siadając do miski z jedzeniem. Dopóki nie mówił o zapłacie ani nie zachowywał się agresywnie w spokoju siedziałem i szybko wciskałem w siebie jedzenie zanim zacznie się gadanie o niewygodnych dla mnie tematach. Mężczyzna skończył mówić mniej więcej w tym samym czasie kiedy ja skończyłem jeść.

Oceniłem go wyglądał na twardego jegomościa z doświadczeniem i co lepsze znającym tutejsze tereny. Jeszcze chwilę zastanawiałem się, a przez głowę przechodziła mi burza myśli
- Czy nie wpadłem w jakąś pułapkę ? Skoro jest niebezpiecznie to jak on tutaj daje radę ? Dlaczego niebezpiecznie ? Bandyci ? Potwory ? A może potwór ? Jak potwory to może żyje z nimi w zgodzie, tuczy nieświadome ofiary i składa je w ofierze bestią... Nie to raczej odpada

Roześmiałem się w duchu na ostatnie insynuacje i z ciężkim sercem podjąłem rozmowy, starając się nakierować ją na znane mi tory:
- Mam zadanie, jak to się stało i kto mi je zlecił pozwól, że odpuszczę ci tych informacji bo i tak mi nie uwierzysz. Jednak mogę ci zdradzić, że muszę dostać się do tego miejsca
Pokazuje mężczyźnie rycinę na którym widniał wizerunek węża

[Arii]

11/17

Kum Kum
Wyprawa B - Kaito

---

Mężczyznał skończył boierać warzywa i przyjrzał się pokazanej rycinie. Westchnął. -Kolejny głupiec...- wstał z taboretu i odłożył misę z warzywami na blacie. Krzątał się chwilę po kuchni omijając wzrokiem rycinę. -Ta bestia z ryciny to Zakatsui. Chciwa i brutalna istota pełzająca między jedną a drugą jaskinią w tych równinach. Wielu śmiałków przez nią straciło życie na tej drodze... Nie wiem kto dał ci zlecenie na nią... Ale tym bardziej nie powinieneś tego robić. Wy młodzi shinobi jesteście zbyt narwani, żeby się z nim mierzyć. Ale jeżeli się zdecydujesz powinieneś zrobić wszystko, żeby ciebie nie zauważyła. Inaczej będziesz martwy. Możesz sobie wziąć z półki prowiant. Uważaj na skały - są zdradliwe. Powinieneś zejść na sam dół bokiem góry, jeżeli przeżyjesz tą część będzie dosłownie z górki.- i odwrócił się do blatu z wyciągniętym nożem, tnąc warzywo po warzywo. I chyba tyle było z tej wizyty. Nie musiał za nic płacić, ani nic robić.

Dialog:
Ropucha - klik!

  Ukryty tekst

[Kaito Mizukane]

Słowa gospodarza nie napawały mojego serca optymizmem, wzmianka o głupcu mówiła już sama za siebie. Poczułem niesprawiedlwie ukłucie w serduszku gdy usyszałem, że jestem narwany, daleko mi do tego byłu, ale jak to wytłumaczyć, że jak nie wykonam tego zadania to będę miał spotkanie na śmierć i życie z gadjąćą ropuchą która świetnie włada kataną. Zjadłem jeszcze miskę jedzenia, wstałem od stołu, wytarłem usta, wziałem wskazany prowiant i wyszedłem z domku na chwilę tylko jeszcze przystanąłęm w progu ze słowami:
- Dziękuję za wszystko ! Czasem w życiu bywa tak, że jedno zagrozenie pcha nas na drugie zagrożenie bez naszego udziału.


Poszedłem we wskazane miejsce przez gospodarza jednak nie planowałem schodzić na dół i dać szybkiej bestii pole do popisu. Małe węże były znane z refleksu i z kurewskiej szybkości. Moim celem jaki sobie postawiłem było wywabienie bstii na zewnątrz. Stanąłem w miejscu gdzie miałem zejść, jak myślałem na dole trzeba było pewnie zejść do jakiejś pieczar czy innego kurestwa. Nabrałem powietrza w płuca i zacząłem krzeyczeć
- ZAKATSUI ! ROPUCHY CIĘ DYMAJĄ !

Nasłuchiwałem w napięciu, przygotowując sobie dwie techniki które zamierzałem użyć jeżeli wąż wystawiłby łebek. Miałem przyszkowanego kombosa który z pewnością zmiecie tego jebanego węża z powierzchni ziemi.

  Ukryty tekst

[Arii]

12/17

Kum Kum
Wyprawa B - Kaito

---

Chłopak mógł poczuć, jak mężczyzna go ocenia przez wzgląd na wiek lub pokolenie. Ale nawet jako Doko mógł stwierdzić, że to raczej nie o to chodziło. Bestia musiała być prawdziwym postrachem, ale możliwe, że będzie zmuszony, żeby tego się dowiedzieć. Ale nie usłuchał się rad starszego, który ostrzegał, żeby tak nie robić. Kaito widział, że wskazane miejsce przez mężczyznę jest zwykłym bocznym zejściem na dół, ale postanowił wykonać coś dziwnego. Krzyknął z całych płuc co sądzi o Zakkatsu. Jego okrzyk odbił się echem w dół i w górę. Odbijał się tak przez kilka sekund wracając do niego.

-Narwany głupiec...- mężczyzna siedzący w chacie tylko to powiedział do siebie słysząc ten okrzyk.

Nagle grunt pod jego nogami zaczął się zrywać i ten nie wiedział kiedy, ale zaczął turlać się w dół. W ciało wbijały mu się kamyczki i badyle. Po dwóch minutach obił się plecami o twardą glebę. Staruszek w domu mówił, że są to niebezpieczne tereny... Najwidoczniej krzyczenie tutaj też nie było najlepszą opcją. Kiedy ogarnął się na tyle, ile się dało zobaczył, że jest w gąszczu jakiego lasu. Przed sobą miał potężne wejście do jakieś jaskini. Dookoła była cisza.

  Ukryty tekst

Dialog:
Ropucha - klik!

  Ukryty tekst

[Kaito Mizukane]

Chciałem zaczekać aż bestia wysunie swój rozdygotany języczek żeby ją capnąć, jak ja sobie gratulowałem, jaki ja byłem z siebie dumny i szczęśliwy. Myśl, że ubiję gada szybciej niż on zabijał innych śmiałków wprawiał mnie w samozachwyt, jednak niestety ponury los miał inne plany wobec biednego mnie. Mój okrzyk nie spodobał się najwidoczniej matce naturze ponieważ ni mniej ni więcej spowodowało to, że właśnie teraz leciałem w dół. Na szczęście upadek dla mnie nie był zbyt bolesny, a w sumie można powiedzieć że nawet łagodny. Choć tu i tam musiałem porządnie rozmasować sobie plecy.
- Psiakrew !
Rozeźlony wstałem i spojrzałem na ogromną jamę do jaskini
- Kurwa mać ! Kurwa mać ! Właśnie dlatego nie chciałem schodzić na dół ! Przecież od razu widać po wejściu jakie to kurewstwo musi być wielkie, a poza tym teraz jestem w leśnej gęstwinie, gdzie też nie jestem w pełni bezpieczny przed tym wężowym postrachem... Ja pierdole.
Niezadowolenie uformowało się w zbite utyskujących na los myśli, jednak pogodzony z własnym losem po cichu choć było to śmieszne ruszyłem do pieczary w duchu przeklinając siebie i tego jebanego ropucha.
- Trzeba było stanąć kawałek dalej i stamtąd drzeć japę, aż ten tłusty wąż ruszyłby w końcu dupę... Moja chciwość kiedyś zaprowadzi mnie do grobu.
Gorzko pomyślałem znikając w odmętach mroku

[Arii]

13/17

Kum Kum
Wyprawa B - Kaito

---

Zrujnowany plan w tym wszystkim nie podobał się Kaito. Wydarzyło się to czego najbardziej się obawiał w tym wszystkim i powinien chcieć wrócić do góry. Ale co lepsze: umrzeć podczas darmowego zlecenia od Ropuchy czy zginąć z miecza tej samej Ropuchy za ucieczkę stąd? I to, i to było niebezpieczne do granic możliwości, więc może kiedy się postara to mu się coś uda. Odetchnął poruszając się w ciemność pieczary, która odkrywała przed nim tajemnice wielkości bestii. Ściany (po tym co mógł zobaczyć w ciemnościach) odbijały światło o zewnątrz, oświetlając trochę wszystko dookoła. Obtarcia na ścianach mogły być rozumiane jako przetarcia od cielska. Czyli ta bestia nie wyglądała jak na rycinie? Albo była zrobiona wieki temu... Lub bydle rosło jak na drożdżach. Im daje wchodził wgłąb tym ciemniej się robiło, mógł tylko ufać, że w nic niewpadanie ani na nic nie trafi czołem. Zostało mu tylko zaufać losowi, który z nim igrał od momentu, kiedy wstał. Po kilku minutach wędrówki dotarł do dziwnego przejścia oświetlonego zielonym światłem z dziwnych, szpiczastych kamieni. Dookoła było mnóstwo złota porozrzucanego w każdym kierunku. Niektóre skupiska tworzyły górki bogactw. Rozejrzał się i do jego uszu doszedł syk. Przeciągły, drwiący syk. Coś poruszało się tutaj wokół i chyba chciało się przejść po swoim królestwie.

  Ukryty tekst

Dialog:
Ropucha - klik!

  Ukryty tekst

[Kaito Mizukane]

Ruszyłem z duszą na ramieniu w głąb pieczary, kusiło mnie wielce aby się wycofać jednak cały czas z tyłu głowy kusiła mnie ta nagroda. Z ropuchą jakoś bym sobie chyba poradził, ale z taką świnią jak ten wąż... Kurwa czułem, że jestem w coraz większej dupie z każdym krokiem który postąpiłem naprzód. Coraz gęściejszy mrok który opatulał mnie od stóp do głów nie pomagał, a gdy za kolejnym zakrętem widziałem niekończący się tunel o jedynie co mi pozostało to przekląć
- Kurwa mać ! - oczywiście przekląłem w myślach, ale głośno przełknąłem ślinę.
Doskonale zdawałem sobie sprawę z faktu, że każdy krok do przodu to nic innego jak kolejny krok dalej od wyjścia.

W pewnym momencie zrobiło się tak ciemno, że prawie nic nie widziałem, skuliłem się i poczekałem przy kamiennej ścianie aż wzrok przyzwyczaił się do tego mroku. Ruszyłem dalej aż w końcu dotarłem do jakiejś jebanej groty w której było od groma kosztowności. Zacząłem się zastanawiać, gdzie jest ten ropuszy skarb, ale kurwa jeszcze go nie dostrzegłem. I kiedy tak się rozglądałem, usłyszałem wężowy syk. Zamarłem ze strachu, nic mnie tak nie przeraziło jak ten przeciągły syk. Najstaranniej jak tylko mogłem wycofałem się do kamiennej ściany i zakamuflowałem się w ścianie licząc, że mnie ten jebany gad nie znajdzie, choć spodziewałem się najgorszego.

  Ukryty tekst

[Arii]

14/17

Kum Kum
Wyprawa B - Kaito

---

Ciemność była coraz straszniejsza. Czuł w kościach, że może wydarzyć się tragedia, dlatego wtopił się w kamienną ścianę modląc się do nawet sobie nieznanych bóstw tego świata, aby gad go nie wyczuł i nie znalazł. Kiedy myślał, że słyszenie syku było przerażające zobaczył bok cielska węża przeciągający się między filarami i dotykający prawie kamiennego sufitu nad nimi. Bestia miała prawie dwadzieścia metrów wysokości a długa była tak, że nie widział końca jej ogona. Widział tylko zawijające się cielsko wokół. -Sssssssądzisssssssssz, że sssssssię ukryjessssssssssz?- przemówiło! Ta bestia przemówiła, syknięcie odbiło się po grocie, jakby zimne ostrze przecinało powietrze. Przewertowało jego serce i odbiło się w nim kilkukrotnie. Zakatsui był potężny... Kaito wiedział, że może nie wyjść z tego żywy, aż w końcu jego oczy sroki dojrzały mieniące się z oddali ostrze. Było pięknie przyozdobione. Ale na drodze do niego było cielsko, którego w żaden sposób nie mógł przejść. Zielona skóra odbijała resztki światła w grocie mieniącej się dziwnymi zielonymi kamieniami. -Nie bój sssssssię... Nie zabiję ciebie od razu....- syknięcie ponownie odbiło się po ścianach. Co zrobi młody shinobi w tak ciężkiej sytuacji?

  Ukryty tekst

Dialog:
Ropucha - klik!
Zakatsui - klik!

  Ukryty tekst

[Kaito Mizukane]

Stało się najgorsze ten jebany wąż wykrył moją obecność, więc jak się domyślałem kwestią czasu jest aż mnie namierzy tak, żeby mnie połknąć w całości. Pytanie jakie stawiałem sobie było następujące:
- Czy ten jebany wąż już wie gdzie jestem ?
Następnie ochłonąłem i zacząłem nerwowo myśleć
- Skoro ten wąż i tak chcę mnie zajebać to po co z nim gadać ? Czy ja wskóram coś gadką i tak teraz stąd nie wyjdę, kurwa, a trzeba było napierdalać się z ropuchą. Trudno się mówi jebać to albo ja albo ten pierdolony gad... Kurwa mać
Jeszcze przez chwilę obmyślałem plan, przełknąłem ślinę i zaatakowałem. Wystawiłem rękę przed siebie tak, że na spod węża wyrosły kamienne kolce. Następnie padłem na ziemię i użyłem techniki tworzącej błoto pod tym jebanym wężem. Na sam koniec użyłem ostatniej techniki wyciągając z ziemi ogromnego kamiennego giganta. Rozkaz jaki mu przekazałem był jasny, miał zabić. A ja korzystając z okazji zacząłem się powoli wycofywać aby z bezpiecznej odległości móc kibicować mojemu tworowi z kamienia. W najgorszym przypadku zamierzał wejść w ziemię i salwować się ucieczką. Doskonale wiedziałem, ze z takim skurczybykiem nie dam sobie rady. Najgorsze podczas takiego rozwoju sytuacji będzie to, że musiałbym podgryzać tego węża swoimi golemami, chyba, ze udałoby się świnie wyciągnąć na zewnątrz. to wtedy miałem w zanadrzu jeszcze jedną technikę to ubicia gada.

  Ukryty tekst

[Arii]

15/17

Kum Kum
Wyprawa B - Kaito

---

Wąż był przepotężny jeżeli chodziło o same rozmiary i przerażający. Młody rabuś zaczął kalkulować swoje szansę i możliwe straty. Wolał zginąć tutaj niż od Ropuchy. Dlatego przystąpił do działania starając się zranić węża kamiennymi kolcami. Jedyne co zyskał przez to to nagłe ruszenie węża, który z zawrotną szybkością przebijał się przez filary. Kaito poczuł wibracje i wstrząsy od ziemi, widział tylko jak cielsko miga mu w oczach - bestia była okrutnie szybka a kolce otarły się tylko o jej zieloną skórę z łusek. Pot poleciał mu po dupie, ponieważ błoto, które stworzył rozlało się po grocie, ale wąż zniknął w czeluściach korytarzy i ciemności. Kaito czuł wibracje, ale były dosłownie wszędzie, jedyne co wiedział, że nie ma tutaj go aktualnie więc mógł po prostu wykorzystać sytuację do ucieczki lub zdobycia tego dziwnego ostrza i zacząć przejmować się co dalej. Nic więcej nie mogło go zaskoczyć, dlatego mógł już się poświęcić albo uciec i mieć to w dupie. Wszystko działo się tak szybko...

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

Dialog:
Ropucha - klik!
Zakatsui - klik!

  Ukryty tekst

[Kaito Mizukane]

Zaczęło się, swoją chakrą stworzyłem kamienne kolce mające za zadanie naruszyć węża, przy okazji dając mi kilka cennych chwil na przygotowanie zrealizowanie kolejnych technik shinobi. Z powodzeniem udało mi się stworzyć piekielne bagno, ale ku mojemu przerażeniu wąż nic sobie z tego nie zrobił tylko spokojnie spierdolił, nie pozostawiając nawet złudzeń, że jakoś go ta sztuczka obeszła. Nie było nawet mowy że zdążę nawet przywołać mojego kamiennego golema, który byłby w stanie walczyć w moim imieniu. Wąż gdzieś spierdolił, ale gdzie ? Skurczybyk był tak szybki, że nawet nie byłem w stanie zanim nadążyć swoim spojrzeniem.
- Nie dobrze, bardzo nie dobrze
Pomyślałem nerwowo, czując jak cała arena została poddana drganiom. Już miałem się wycofać, ale wtedy ujrzałem cel swojej wyprawy. Niewiele się zastanawiając podjąłem decyzję o wykradnięciu tego po co przyszedłem. Chcąc uniknąć niespodziewanego ataku za pomocą swojej techniki wszedłem pod ziemię i powoli się przesuwałem aby zabrać ropuszą stratę. Mój kolejny krok był bardzo prosty, jak najszybciej stamtąd spierdolić, bez odwracania się za siebie. A później udać się do ropuchy, oddać jej to, odebrać nagrodę i za wszelką cenę spróbować zapomnieć o tym wydarzeniu. Choć wątpię aby udało mi się całkowicie wymazać z pamięci takiego potwora.

  Ukryty tekst

[Arii]

16/17

Kum Kum
Wyprawa B - Kaito

---

Wąż był przerażający, wręcz okropnie. Kaito wiedział, że ten widok zostanie wyryty w jego pamięci już na całe życie. Ale cel jego podróży był tuż przed nim, dlatego postanowił dostać się po zdobione ostrze pod ziemią i jak najdalej stąd spierdalać. Była to dobra decyzja. Kiedy ostrze było w jego dłoniach, nie czekając zaczął uciekać. Uciekać jak najszybciej potrafił przez ciemne korytarze w końcu dotarł do wejścia do pieczary. Mógł odetchnąć. Brudny, zmęczony i przerażony wybiegł przed wejście do niej, westchnął. -Nie spodziewałem się, że ci to wyjdzie. Wielu umarło w tej pieczarze stając się pokarmem dla tego skurwiałego węża.- i kiedy się rozejrzał, że z jednej z koron drzewa wystaje głowa ropuchy przyglądającej się mu. Osobnik zeskoczył pokazując mu znowu pełnię przedziwnego ciała i postawy samuraja. -Nie jesteś jednak tak bezużyteczny jak z początku myślałem. Dodatkowo raczej domyśliłeś się, że z tą bestią nie masz szans. Instynkt masz na wysok...


-Myślałem, że przestałeś wysyłać do Zakatsui tych wszystkich biedaków po swoje skarby, Hotomoi.- po zboczu kamiennej ściany pieczary schodził mężczyzna z opuszczonej chaty, w której spędził noc i poranek. Mężczyzna szedł z przepasaną z boku kataną. Ropucha zagwizdała w dziwny sposób. -No takiego gościa się tutaj nie spodziewałem! Sam Samurai Kami!-- widać, że zwierzę wyglądało na mało zaskoczonego, ale na pewno było bardzo rozbawione. Mężczyzna jednak nie zwracał na nią więcej uwagi. -Przynajmniej nie byłeś na tyle głupi, żeby walczyć. A teraz wybaczcie. Trzeba go trochę pokiereszować zanim znów wyruszy na pobliską wioskę rozgniewany na jakąś bezczelną Ropuchę.- mężczyzna jakby bez niczego wszedł po prostu do pieczary. Powstrzymać bestię?

-No dobra dawaj ostrze.- Ropuch wyglądał na jakiegoś znudzonego czekając na swoje ostrze, które dzierżył Kaito. Nie wspominając nic o nagrodzie...

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

Dialog:
Ropucha Hotomoi - klik!
Zakatsui - klik!

  Ukryty tekst