Senju Hyojin

[Senju Hyojin]

http://shinobiwar.pl/viewtopic.php?f=108&t=5260

---

DANE PERSONALNE

---

IMIĘ: Hyojin
PSEUDONIM: Kitsune lub Kumiho
NAZWISKO: Senju
KLAN: Senju
WIEK [DATA URODZENIA]: 20 I 364
PŁEĆ: Kobieta
WZROST | WAGA: 177 cm I 64 kg
RANGA: Dōkō

---

APARYCJA

---

WYGLĄD: Młoda dziewczyna o bardzo wątłej postawie i budowie ciała. Wydaje się być uformowana z porcelany, jej anorektyczny wygląd często wzbudza politowanie oraz przeświadczenie słabej. Posiada orzechowe oczy, które zawsze uważnie i bystrze patrzą na świat, lecz równie często można zobaczyć obrzydzenie, czy znudzenie w kontaktach z innymi osobami. Ma długie, kruczoczarne włosy zawiązane w kitkę, warkocz, lub dwa zawinięte kucyki po bokach, które tworzą małe, czarne kuleczki. Niekiedy można zobaczyć ją w misternie uplecionych włosach, utkanych różnorakimi kwiatami. Wiele o charakterze tej postaci można wyczytać z jej aparycji, czy gestów, które są powściągliwe oraz uważne, czy nawet wyuczone lub wymuszone. Drobne rysy twarzy dopełniają obrazu niewinnej niewiasty, a jej mimika jest bardzo skąpa. Rzadko kiedy układa swoje karminowe usta podkreślone czerwoną szminką w naturalny i spontaniczny uśmiech. Na szczęście grymasów również rzadko można doświadczyć z jej strony, lecz gdy jednak wzbierze w niej złość, na wysokim, szerokim czole można ujrzeć lwią bruzdę, kiedy marszczy nos. Koloryt większości jej ciała jest jasny, ale widać to zwłaszcza na twarzy, kiedy używa białawego pudru czyniąc ją niemal białą niczym śnieg. Kolor ten dopełnia kontrastująca czerń, dwie linie, poprowadzone z precyzją na górnej powiece, które niejako powiększają optycznie jej ciemnawe oczy. Na powiekach można znaleźć nieco większą różnorodność pod względem barw od śmiałych czerwieni, pomarańczy, przez pastelowe zielenie, czy nawet niebieski, który stanowi uzupełnienie całego makijażu. Wspomnieć tu należy również o cechach indywidualnych dziewczyny, mianowicie, w prawym uchu ma trzy kolczyki srebrne na płatku ucha oraz dwa na guzku małżowiny. W lewym uchu posiada jeden kolczyk kółko na płatku i jeden na guzku małżowiny, które są połączone srebrnym łańcuszkiem poprowadzonym za małżowiną ucha. Dość nieliczni mogą wiedzieć, że na plecach naszej bohaterki widnieje ogromny, czarno-biały tatuaż smoka, którego sprawiła sobie na szesnaste urodziny.

UBIÓR: Stosownie do epoki w jakiej żyje nasza bohaterka wybiera formalny strój, czyli kimono, szczególnie w okresie letnim. O tej porze roku najczęściej można spotkać ją w białym kimonie z rozległą gałęzią wiśni, której płatki kwiatów zamiast różowych są czerwone niczym maki. Zimową porą ze względu na klimat oraz położenie geograficzne przywdziewa bardzie wygodny strój, ale za to ciepłu. Kołpak z lisią kitą zawsze zwrócony do prawego ucha ogonem, wysokie buty, ocieplane futrem, w dodatku wysoce odporne na przemakanie. Jej kurtka jest gustownym połączeniem różnych futer od norek na mankietach, poprzez skórę woła na rękawach oraz torsie. Kurteczka sięga jej do połowy uda i jest rozcięta na środku tyłu, aby nie krępować ruchów. Podczas misji wybiera nieco bardzie luźny, wygodny, ale praktyczny strój jakim jest czerwona tunika z białymi obszyciami, a na plecach widnieje jej znak rodowy. Pod spodem zależnie od pory roku nosi albo krótkie do ¼ uda elastyczne spodenki lub, długie, luźne spodnie z materiału opięte ściągaczem na kostkach.

ZNAKI SZCZEGÓLNE: Wspomnieć tu należy również o cechach indywidualnych dziewczyny, mianowicie, w prawym uchu ma trzy kolczyki srebrne na płatku ucha oraz dwa na guzku małżowiny. W lewym uchu posiada jeden kolczyk kółko na płatku i jeden na guzku małżowiny, które są połączone srebrnym łańcuszkiem poprowadzonym za małżowiną ucha. Dość nieliczni mogą wiedzieć, że na plecach naszej bohaterki widnieje ogromny, czarno-biały tatuaż smoka, którego sprawiła sobie na szesnaste urodziny.

---

OSOBOWOŚĆ

---

CHARAKTER: Jest osobą bardzo powściągliwą oraz zachowawczą, a co za tym idzie, bardzo nieprzystępną dla większości otoczenia. Traktuje większość ludzi dosyć ozięble, jednak nigdy, przenigdy nie bywa niesprawiedliwa wobec nich. Jest surowa wobec siebie oraz osób jakie jej towarzyszą, dlatego nie jest prosto sprostać jej wymaganiom. Bardzo trudno jest zaskarbić jej sympatię, czy jakiekolwiek względy, bo stara się nie otwierać zbytnio na innych ludzi ale jednak przy tym stara się w jakiś sposób dbać o towarzyszy broni. Mimo licznych pośrednich plusów lub minusów, jest niezwykle ciężko wpędzić ją w gniew czy furię. Przeciwnie sprawa się ma w przypadku posiadania partnera, wobec którego nadal jest oschła, jednak bardzo często wybucha gniewem i jest krytyczna. Słynie wtedy z ciętego języka, nieustępliwego charakteru oraz wypominania wszelakich przewinień, podczas gdy siebie uważa za ideał oraz wzór. Stąd właśnie otrzymała przydomek Kumiho, czyli lisiego demona pod postacią kobiety, która musi zjeść tysiąc męskich wątrób, aby nigdy więcej nie powrócić do swojej zwierzęcej formy. To porównanie najpełniej oddaje jej charakter i sposób bycia w bliskich relacjach. Nadmienić jednak trzeba, że potrafi być kochająca na swój przewrotny sposób. Niezwykle bystra i inteligentna, dysponująca dużymi umiejętnościami jak na swój wiek.

NAWYKI:

• Jej ulubionym daniem jest smażona, kacza wątróbka.
• W wolnych chwilach uwielbia rysować, czytać powieści oraz zbiory opowiadań i legend.
• Uzależniona jest od zielonej herbaty oolong w wersji podstawowej lub na zimno z sokiem z grejfruta, miąższem aloesu oraz trawą cytrynową.

NINDO: Obecnie brak

HISTORIA: Urodzona została w dumnym rodzie Senju, gdzie jej ojciec był wysoko postawionym wojownikiem klanu. Hyonsung, bo tak właśnie miał na imię w wieku dwudziestu paru lat poślubił Minsho, matkę Hyojin, która była obecnie w wieku siedemnastu lat. Nie było to zgodne i udane małżeństwo, głównie z powodu aranżowanego ślubu, gdzie młoda para nie znała się zbyt dobrze. Szybko się okazało, że mąż ma porywczy, buntowniczy charakter, oraz jest nieprzejednany w uporze, zaś Minsho była łagodną i bardzo spokojną dziewczyną o wrażliwej, romantycznej duszy, którą zawsze Hyonsung nie potrafił zrozumieć, a jej marzycielskie zapędy doprowadzały go do furii. Kobieta miała jedno wielkie marzenie, aby doprowadzić do zaprzestania prowadzenia wojny między klanami. Doświadczyła ona najpierw utraty młodszego brata a później matki na skutek działań wojennych. Hyonsung był odmiennego zdania, że ból, cierpienie i strata hartuje charakter wojownika jako lojalnego członka rodu, który może polegać tylko i wyłącznie na swojej rodzinie, nie powinien ufać innym. Mimo tak odmiennych poglądów małżeństwo starało się budować wspólną przyszłość nie tylko awanturami, ale starało się znaleźć porozumienie. Wszystko diametralnie zmieniło się, kiedy ojciec Minsho zachorował ze skutkiem śmiertelnym. Kobieta popadła w depresję, a dodatkowa informacja o ciąży pogorszyła jej stan do tego stopnie, że Hyonsung za radą klanowych medyków zamknął ją w pokoju w odosobnieniu. Diagnoza była prosta- histeria, która wzięła się z romantycznej duszy kobiety oraz czytywania zbyt wielu książek. Mąż troszczył się o nią najlepiej jak potrafił, zatrudnił służącą, która przygotowywała posiłki, pomagała w codziennych czynnościach Minsho, która niemal straciła zupełny kontakt ze światem zewnętrznym. Zamknęła się w sobie, nie mówiła, nie patrzyła na ludzi, gapiła się jedynie tępo w żółtą tapetę, którą były wyklejone ściany jej pokoju, jej azylu, który miał dać ukojenie. Kiedy nastał termin porodu, wszystko przeszło bez większych komplikacji, jednak kobieta nadal nie odzyskała kontaktu ze światem zewnętrznym. Trwało to niemal rok, aż znaleziono Minsho powieszoną na rękawie kimona na żyrandolu pokoju. Hyonsunga nie ogarnął smutek, czy rozpacz, jednak złość, złość, że śmiała go zostawić, że jest tchórzem, przyniesie hańbę jemu oraz Hyojin, zostaną potępieni. Porzucił więc on córkę u swojego ojca Tenshina oraz matki Gyoku, sam udał się na samobójczą misję, której nikt nie chciał się podjąć, aby zmazać skazę na honorze rodziny. Trwała ona ponad miesiąc, a kiedy wrócił do rodzinnego domu bez prawej ręki amputowanej przy barku oraz bez części lewej stopy zmienił się nie do poznania. Jego życie nabrało innego znaczenia, innych barw. Upodobnił się on do ojca, który był od zawsze spokojnym, rozsądnym i niezwykle mądrym człowiekiem. Nie chodził już na misje z powodu uszczerbku na zdrowiu, był jednak pomocnym taktykiem i doradzał również starszyźnie rodu mimo swojego młodego wieku. Dziewczynka w tym czasie dorastała u boku babki, z którą zdecydowanie miała najlepszy kontakt, która opiekowała się nią jak matka. Hyojin szkoliła się pod jej bacznym, surowym i wymagającym okiem, jednak nadal życzliwym oraz ciepłym. W wieku jedenastu lat zaczęła wykonywać najprostsze misje typowe dla początkujących ninja. Z czasem przydzielano jej trudniejsze zadania, gdzie mogła rozwijać umiejętności, hartować swój charakter oraz przynosić chwałę klanowi. Nie była nigdy wybitna, jednak zawsze dążyła do doskonałości jaką jej wpojono w domu rodzinnym. Pierwszą tragedią jaką przeżyła była śmierć przyjaciela na misji, z którym się znała od dzieciństwa. Tekyung dosłownie został rozerwany na kawałki, więc pogrzeb odbył się tylko symboliczny. Młoda szesnastoletnia kunoichi otrzymała cenną lekcję z błędów przyjaciela, rodzina próbowała bezskutecznie podnieść ją na duchu. Ojciec obawiał się, że zapadnie na tą samą chorobę co jej matka, jednak tym razem nie chciał zamykać jej w odosobnieniu. Wysłał ją za radą starszyzny do pradawnego miejsca przodków, w głębi lasu, gdzie jak głosiła legenda drzewa są przepełnione chakrą. Dziewczyna spędziła w nim tydzień doznając omamów, bowiem żadne światło i żaden dźwięk nie dobiegał przez gęsto porastające drzewa. Błądziła po omacku korytarzami drzew, podróżując do głębi samej siebie, głębi stworzenia oraz zniszczenia. Pojmując w pełni rolę jaką pełni w rodzinie, klanie. Tam też ukazał się jej zmarły przyjaciel, jako początkowo świetlista, bezkształtna łuna. Wymawiał jej imię, a ona podążała za głosem, aż zmaterializował się zupełnie. Początkowy strach i panika ustąpiły miejsca uldze widząc dawnego kompana. Nie rzucił jej banałami o tym, żeby się nie martwiła, że jest u niego dobrze. Stwierdził jednak, że życie ninja jest pełne łez, cierpienia oraz bólu, jedyną receptą na okrucieństwo tego świata jest tylko miłość, miłość jaką zawsze do niej żywił, jakiej nigdy nie mógł spełnić. O dziwo Hyojin nigdy nie zastanawiała się nad tym co on może czuć do niej, ani ona do niego, lecz jednak stało się jej przykro, że dotychczas nigdy nie mieli dla siebie zbyt wiele czasu prywatnie. Chciała wynagrodzić mu jakoś to, że odszedł, a ona wciąż żyje. Duch wtedy zażyczył sobie oddania czegoś co materialne, jednak ulotne, bez problemu odgadła co jest na rzeczy i zgodziła się, a on w zamian pomógł jej wyjść z lasu. Po powrocie do domu Hyojin była już inna, bardziej oziębła, jakby zostawiła część siebie w tym lesie. Dziadkowie jednak uznali, że to bardzo dobra zmiana, że otwiera się przed nią prawdziwa ścieżka ninja, że jest gotowa na naprawdę duże wyzwania i podejmowanie dobrych decyzji. Wątpliwości miał jedynie ojciec, który od tamtej pory baczniej obserwował dziewczynę. Ona jednak przeczuwała, że nie każdy jej ufa, więc postanowiła opuścić swoje rodzinne strony oraz klan motywując sprytnie prośbę, tym, że będzie działać pod przykrywką, inwigilować inne tereny, klany oraz informować o tym Senju, aby mieli bojową przewagę w razie starć. Mogli w ten sposób zyskać większą wiedzę o przeciwnikach oraz położeniu geograficznym złóż, przemysłu oraz klanów, siedzib. W wieku siedemnastu lat opuściła klan będąc od teraz wolnym strzelcem ze zmienionym imieniem na Kitsune. Początkowo nie było źle, bowiem zapasy prowiantu starczyły jej na jakiś czas, jednak szybko musiała podjąć misję, która śmierdziała na kilometr. Miała bowiem zabić żonę zleceniodawcy, który pragnął jej spadku po śmierci ukochanej. Trudna sytuacja finansowa zmusiła ją do przyjęcia oferty i tak stała się najemnikiem, zbirem żerującym na cudzym nieszczęściu, często postępując niemoralnie, czy wbrew zasadom. Czasami jednak jej sumienie dawało o sobie boleśnie znać, zwłaszcza, gdy przyjęła zlecenie na zamordowanie pewniej kobiety, która była kuzynką zleceniodawczyni, tylko dlatego, że obie pragnęły tego samego mężczyzny. W trakcie misji okazało się, że zleceniodawczyni od zawsze zabierała marzenia kobiecie, rujnowała jej wszystko co mogła, a teraz chciała odebrać życie. Wkurzona nie na żarty Kitsune, rozpłatała na pół zleceniodawczynię ograbiając jej truchło z pieniędzy jakie miała otrzymać za zlecenie. Na jej drodze wtedy z pościgiem wyruszył Izanagi Uchiha, który miał przynieść głowę dziewczyny. Wiedząc, że nie zostało jej zbyt wiele do obrony po długiej i wyczerpującej walce, zdecydowała się nie prosić go o litość, to nie byłoby w jej naturze. Zdziwiony chłopak podszedł do niej, poznał całą historię zlecenia, trudnego wyboru. Zabrał ją do siedziby klanu nie wiedząc, że jest ona jego śmiertelnym wrogiem. Tam medycy zajęli się jej ranami, rehabilitacja była długa, kilkumiesięczna. Iznanagi odwiedzał ją bardzo często w obozie szpitalnym, czy oferował wspólny trening. Wietrząc, że chłopak powoli zakochuje się w dziewczynie postanowiła jednej nocy zwyczajnie uciec z klanu. Słuch o niej przepadł. Niedługo później zawitała na ziemie niczyje, gdzie na świat przyszła dwójka bliźniąt: chłopca o imieniu Susoano i dziewczynkę o imieniu Amaterasu. To był jej ostatni gest jaki uczyniła względem dzieci. Później pozostawiła je w świątyni i uciekła. O fakcie nie zamierzała informować Izanagiego.

---

WIEDZA

---

INFORMACJE:
KLANY, RODZINY SHINOBI, WIĘZY KRWI:

Senju, Uchiha, Aburame, Akimichi, Haretsu, Kakuzu, Nara, Shabondama, Wiedza o Towarach Luksusowych - Kaunseringu

POSTACIE:

Para rodzicielska:

Tekyung Senju - ojciec
Minsho Senju - matka (nie żyje)

Drzewo rodowe od strony matki:

Jokwon Senju - wujek [młodszy o 4 lata brat Minsho] (nie żyje)
Jihyun Uzumaki - babka (nie żyje)
Jimin Senju - dziadek (nie żyje)

Drzewo rodowe od strony ojca:

Tenshin Senju - dziadek
Gyoku Senju - babka
Suga Senju - wujek [starszy brat Tekyunga o 6 lat] (nie żyje)
Soyou Senju - ciotka [starsza siostra Tekyunga o 2 lata] (nie żyje)
Dasom Senju - ciotka [młodsza siostra Tekyunga o rok, poślubiona z Tao Senju, posiada dzieci: Yifan - 22 lat (syn), Nayeon - 21 lat (córka), Jeongyeon 17 lat (córka), Sana 15 lat (córka)
Yifan Senju - brat cioteczny (posiada syna w wieku 3 lat)

Dzieci Hyojin:

Amaterasu - córka (3 lata, ojciec nn)
Susanoo - syn (3 lata, ojciec nn)

---

ZDOLNOŚCI

---

KEKKEI GENKAI: Mokuton
NATURA CHAKRY: Suiton
STYLE WALKI: - Chanbara
UMIEJĘTNOŚCI:

• Wrodzona -
Brak
• Nabyta -

Brak
PAKT: - Brak
ATRYBUTY PODSTAWOWE: 135

• SIŁA 5
  WYTRZYMAŁOŚĆ 35
  SZYBKOŚĆ 25
  PERCEPCJA 25
  PSYCHIKA 5
  KONSEKWENCJA 40

SUMA ATRYBUTÓW FIZYCZNYCH: 90
KONTROLA CHAKRY C
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 103%
MNOŻNIKI:
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:

• NINJUTSU E
  GENJUTSU
  STYLE WALKI 0 (dziedzina E)
  • Chanbara
  • ---
  • ---
  IRYōJUTSU
  FūINJUTSU E
  ELEMENTARNE
  • KATON
    SUITON D
    FUUTON
    DOTON D
    RAITON
  KLANOWE B

JUTSU:

Ninjutsu:

• [ E ] Bunshin no Jutsu
  [ E ] Henge no Jutsu
  [ E ] Kai
  [ E ] Kawarimi no Jutsu
  [ E ] Kinobori no Waza
  [ E ] Suimen Hoko no Waza
  [ E ] Nawanuke no Jutsu

Fuinjutsu:

• [ E ] Fūin no Jutsu

Mokuton:

• Reberu:
  
  Mokuton no Jutsu: Reberu Di D
  Mokuton no Jutsu: Reberu Shi C
  Mokuton no Jutsu: Reberu Bi B
  
  Techniki:
  
  C
  
  Mokuton: Kouskou
  
  B
  
  Mokuton: Nounchika no Jutsu
  Mokuton: Daijurin no Jutsu
  Mokuton: Mokujōheki
  Moku Bunshin no Jutsu
  Mokuton: Chakra Shizu
  Mokuton: Jukai Heki
  Mokuton: Mokusatsu Shibari no Jutsu
  Mokuton: Mokusei no Kabushiki

Doton:

• D
  
  Doton no Jutsu
  Doton: Doryūsō
  Doton: Shinjū Zanshu no Jutsu

Suiton:

• D
  
  Suiton: Kirigakure no Jutsu
  Suiton: Mizutetsu no Jutsu

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):

---

ROZLICZENIA

---

PIENIĄDZE: Bank
PH: PH
MISJE:

• D -
  C -
  B -
  A -
  S -

[/list]
PREZENT OD ADMINISTRACJI:

[Papyrus]

  Ukryty tekst

[Senju Hyojin]

Chyba już wszystko okey

[Papyrus]

  Ukryty tekst

[Senju Hyojin]

Chyba już ok

[Papyrus]

Akcept zatem.

  Ukryty tekst