Kohei Nemura

[Kohei Nemura]

---

DANE PERSONALNE

---

IMIĘ: Kohei
NAZWISKO: Nemura
KLAN: Brak
WIEK [DATA URODZENIA]: 27-10-368x (16 lat)
PŁEĆ: Shinobi
WZROST | WAGA: 187cm | 80kg
RANGA: Dōkō

---

APARYCJA

---

WYGLĄD:

Kohei nie jest kimś, kto na pierwszy rzut oka mógłby wydawać się sympatyczną, godną zaufania osobą - i słusznie. Wystarczy zacząć od wyglądu jego twarzy, która maluje oczami wyobraźni innych takie odczucia. Zaczynając od niespotykanej barwy włosów, których kolor nie jest porównywany do błękitnych lagun, które bywają obiektami marzeń wielu młodych ludzi, a wręcz przeciwnie, ciemny granat, którym obdarował go los kojarzony jest przez ludzi, z barwą wirów wodnych, które powodują, że mężowie nie wracają do domów. O tyle dobrze, że chociaż fryzura nie przynosi takich negatywnych emocji - długie włosy, spięte z tyłu głowy w pokaźnego kuca oraz grzywa, przedzielona na boki poprzez czarną chustę, owiniętą dookoła głowy. Co więcej można powiedzieć o licu Koheia? A no to, że twarz, z całą pewnością nie należy do najpiękniejszych. Tyle co same rysy twarzy mogłyby wskazywać na ponadprzeciętną urodę młodzieńca, to jednak podłużna, pozioma blizna, przecinająca jego nos i biegnąca pod oczami oraz dwie mniejsze, które pionowo przecinają jego lewy polik, z całą pewnością umniejszają jego urodę. Wzrok dość nieufny, przenikliwy i zdystansowany, źrenice mają przeciętny dla ludzi z jego regionu, czarny kolor. Sama budowa ciała, wskazuje, że chłopakowi nie były obce ciężka praca oraz ostre treningi. Jego ciało posiada dość rozwinięte, uwidocznione mięśnie, które w innych okolicznościach stanowiłyby o dodatkowym atucie, patrząc przez pryzmat urody. Jednak i tym razem los nie był dla niego zbyt łaskawy, bowiem jego ciało również było okaleczone, w podobny sposób co twarz. Lewa ręka pełna jest podłużnych oraz przecinających się blizn po ranach, które były na tyle głębokie iż nie rokują żadnej nadziei, aby z czasem zagoiły się, nie pozostawiając po sobie żadnego śladu. Natomiast prawa ręka, posiadała jedną, aczkolwiek wyjątkowo paskudą szramę, która biegnie wzdłuż całej ręki, od nadgarstka aż po bark, co zostało skrzętnie ukryte poprzez zabandażowanie ów kończyny, tak by zakryć jej całość, nie licząc dłoni. Reszta ciała na szczęście nie posiadała już tak znaczących śladów, które rzucałyby się jakoś szczególnie w oczy. Wiadomo, każdy ma jakieś niedoskonałości, aczkolwiek nie są one na tyle istotne i wyróżniające się, by ktokolwiek zwrócił na nie swoją uwagę i wytykał palcami.

UBIÓR:

Kohei, ma dość osobliwe poczucie mody i gustu, czego odzwierciedleniem jest bardzo charakterystyczny i nieco dziwaczny ubiór, który nie licząc jego aparycji, przyciąga uwagę. Na czole, ma przepasaną wokół głowy czarną chustę, która układa jego włosy w charakterystyczny sposób, tak że grzywa rozchodzi się na boki. Na jego korpusie, znajduje się szara, dopasowana koszulka, bez rękawów czy kołnierza. Przepasana jest poprzecznym, brązowym pasem z klamrą. Na to zarzucona jest biała kamizelka, która posiada dość pokaźny kołnierz, który tak samo jak zwieńczenia krótkich rękawów, zrobiony jest z gęstego, jasnoniebieskiego futra. Kończymy dolne, nazywane nogami, ukryte są pod długimi, czarnymi spodniami, spiętymi grubym, skórzanym pasem, z kaburą przymocowaną do jego tylnej części. Ów spodnie na skraju nogawek mają podobne, jasnoniebieskie, gęste futro, tak jak w przypadku kamizelki. Stopy osłonięte są klasycznymi, czarnymi butami, charakterystycznymi dla shinobii, dodatkowo owiniętymi skórzanymi rzemieniami. Na lewej nodze, przepasany solidnymi rzemieniami, zawiązanymi krzyżowo, znajduje się brunatna kabura, zrobiona z utwardzanej skóry. Dodatkowo podwiniętą błękitną chustę, która amortyzuje nacisk na skórę i mięśnie podczas poruszania się. Przeznaczona jest do przechowywania krótkich ostrzy i małej broni miotanej, natomiast torba przymocowana do pasa, przystosowana jest do przechowywania większej ilości rzeczy wszelakiej maści. Warto również nadmienić, że nogi na wysokości piszczeli, posiadają tak jak w przypadku butów, rzemienie, obwiązane dookoła goleni.

ZNAKI SZCZEGÓLNE:

• - Poprzeczna blizna przecinająca nos, biegnąca pod linią oczu.
  - Dwie pionowe blizny, na fragmencie lewego polika.
  - Liczne blizny, pojedyncze oraz przecinające się, wzdłuż lewej ręki.
  - Długa, podłużna blizna, rozciągająca się wzdłuż prawej ręki, owinięta całościowo bandażem (nie licząc dłoni).

---

OSOBOWOŚĆ

---

CHARAKTER:

Na to jacy jesteśmy wpływa wiele czynników w naszym życiu i zgodnie z tą zasadą, życie ukształtowało charakter Koheia, dmuchając piaskiem w oczy na każdym kroku. Mogłoby się zdawać, że mogło by to negatywnie wpłynąć na jego mentalność, zwłaszcza, że jest stosunkowo młodą osobą, aczkolwiek efekt był zupełnie odwrotny. Uczyniło go to twardo stąpającym po ziemi, młodym mężczyzną, który wie, czego chce. Nauczył się chłodnej kalkulacji i panowania nad emocjami, dzięki czemu jest w stanie realistycznie postrzegać świat, oceniać szanse i zagrożenia i wybierać takie rozwiązania, które przyniosą mu największą korzyść i szanse odniesienia sukcesu. Mimo surowego i pozbawionego luksusów wychowania, najważniejsza była zawsze rodzina, której jedynym członkiem był jego ojciec. Surowy, prosty pracownik stoczni, który mimo na pozór chłodnego usposobienia, swoimi ostrymi metodami wychowawczymi, wpoił chłopakowi wartości, dzięki którym będzie on zdolny do prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie. Nauczył go ciężkiej pracy, pokazując ile wysiłku trzeba wkładać w każdą czynność, aby osiągnąć prawdziwy sukces, który przynosi satysfakcję. Dzięki temu, Kohei, nauczył się szacunku do pieniędzy oraz czyjejś ciężkiej pracy, którą sam uświadczył. Kiedy młody chłopak opuszczał rodzinny dom, aby stać się shinobii, ojciec swoją mową pożegnalną, wpoił chłopakowi słowa, które wziął sobie głęboko do serca. Mówiły one o szacunku, empatii i współczuciu, jako cechach, które gdy są okazywane innym, wracają ze zdwojoną siłą.

NAWYKI: Upodobanie do gryzienia przedmiotów np. słomka trawy, wykałaczki.
NINDO: Pokora jest mądrością ciszy.
HISTORIA:

Kohei Nemura, mieszkaniec Hanamury, a konkretniej dzielnicy portowej. Syn znanego i cenionego szkutnika, Komamury Nemura, którego nazwisko, znane jest na wszystkich wyspach prowincji Kantai i Hyuo. Wszystko to za sprawą niesamowitych umiejętności i intuicji podczas znajdywania i naprawy uszkodzeń statków. Mimo iż był doskonałym rzemieślnikiem, to niestety jego profesja mimo ogromu pracy, nie była zbyt dochodowym zajęciem, co można było zobaczyć po niezbyt dużym i wyposażonym domostwie, które zamieszkiwali. W przeszłości, był marynarzem, który przemierzał bezkres oceanów, jednakże jego lekkomyślność spowodowała iż w jednym z portów, w którym zatrzymali się z załogą, dorobił się syna, podczas jednej z zabaw. Matka Kohei'a nie miała zamiaru zajmować się dzieckiem, ze względu na "luźny" i nieodpowiedzialny styl życia, więc oddała chłopca w ręce Komamury po czym zniknęła. Mężczyzna nie miał pojęcia o opiece nad dzieckiem. Ponadto jego zawód nie sprzyjał wychowywaniu noworodka, zważywszy iż statek narażony na sztormy, mrozy i inne niebezpieczeństwa, dawały małe szanse na przeżycie tak małej i kruchej istocie. Jednak z braku możliwości musiał podjąć się ostatniego rejsu, dzięki któremu mógłby dotrzeć do rodzinnej Hanamury. Wyprawa była ryzykowna, pogoda nie sprzyjała a morskie fale, nie miały litości dla młodego ojca i jego dziecka. Pokładowy lekarz, widząc że noworodek regularnie gorączkował i na skutego tego odwadniał się, nie dawał mu większych szans na przeżycie, zważywszy że podróż była długa. Koniec końców, mimo wątłego zdrowia, dzięki modlitwom ojca, dotarli do dzielnicy portowej, gdzie w warunkach domowych, przy opiece lekarzy chłopiec odżył. Niestety opieka nad dzieckiem, zmusiła Komamure do porzucenia roli wilka morskiego i przebranżowienie się na coś stałego. Niestety nie posiadał on żadnych innych umiejętności, które pozwoliłyby mu podjąć się jakiejś porządnej pracy na suchym lądzie. Leki i utrzymanie dziecka, pochłonęły większość pieniędzy, które miał odłożone z czasów gdy jeszcze pływał. Liczne warsztaty szkutnicze przykuły jego uwagę, dlatego postanowił zatrudnić się w jednym z nich, przyuczyć do zawodu i w ten sposób zapewnić byt rodzinie. Niestety początki nie były zbyt obiecujące, nauka była długa, a w między czasie dorabiał jako tragarz, wnoszący i wynoszący towary ze statków handlowych. Płaca byłą marna, ale pozwalała na zapełnienie treści żołądka i ogrzanie domostwa w chłodniejsze dni. Po kilku latach, gdy Kohei miał już 7 lat, jego ojciec wyrobił sobie renomę i stał się najlepszym szkutnikiem w całym rejonie. Mimo młodego wieku, musiał on już chodzić z ojcem do pracy, gdzie uczył się podstawowych rzeczy, wykonując obowiązki na miarę jego możliwości, nosząc lżejsze rzeczy, ucząc się czytać, pisać i robiąc całą gamę innych drobnych rzeczy. Dzięki temu chłopak uczył się, że życie nie jest proste, a pieniądze nie leżą na ulicy. Doskonaląc swój fach, z biegiem czasu, wchodził na coraz wyższe obroty, był bardzo zaangażowany w pracę, która niestety nie budziła jego zainteresowania. Mimo tego z pokorą i sumiennością podchodził do swoim obowiązków, obawiając się surowej kary od swojego ojca. Dodatkowo, organizm chłopaka, który w okresie najmniejszej odporności, krótko po narodzinach, narażony był na mróz, widocznie wpłynął na jego zahartowanie, dzięki czemu, nie zwracał praktycznie uwagi na niskie temperatury, które w żaden sposób na niego nie oddziaływały, czyniąc go poniekąd odpornym na mróz. W czasie pracy często miał możliwość obcowania, z uczęszczającymi do portu shinobi i kunoichi, którzy zazwyczaj reprezentowali rody, występujące w jego prowincji. Budzili oni za równo strach jak i szacunek, co wywoływało podziw u Kohei'a, który nie chciał spędzić życia jako szary człowiek, mając w pamięci opowieści marynarzy, którzy mówili o przygodach jego ojca. Widocznie, odziedziczył po nim smykałkę do przygód i ryzykownego życia. Gdy osiągnął wiek 14 lat, podczas rozładunku na jednym ze statków towarowych, nastąpił wypadek, który zostawił po sobie pamiątkę na całe życie. Mocno naprężone liny, które utrzymywały maszty, żagle oraz kotwice, zostały po nadcinane przez konkurencyjną faktorię handlową, która wynajęła nukeninów, aby ci za sabotowali ich statki, i opóźnili ich transport, co znacząco wpłynęłoby na ich reputację. Nie mając szczęścia, akurat na samym środku pokładu, z ładunkiem na rękach przebywał Kohei, który niczego nie świadomy, stał w samym centrum, gdy naprężone liny nagle puściły i pod wpływem dużego naprężenia, zaczęły strzelać na lewo i prawo, tnąc wszystko dookoła niczym stalowe bicze, niszcząc drewniane elementy, które jak noże, latały po całym pokładzie. Kohei, został bardzo mocno poraniony przez wszelkiego rodzaju przedmioty i liny, obficie krwawiąc i tracąc przytomność. Na skutek dużego ubytku czerwonego płynu, sączącego się z licznych ran, doszło do transfuzji i utrzymaniu chłopaka, w śpiączce farmakologicznej, do czasu aż rany nieco się zasklepiły, a ból byłby zdecydowanie lżejszy. Po okresie pół roku, Kohei, wrócił do pracy, jednakże podjął się również, rozmowy z Komamurą, na temat swojej przyszłości, dając mu do zrozumienia, iż nie zamierza zginąć, naprawiając statki i nosząc towary, a robiąc coś, co sprawiało by mu przyjemność i satysfakcję. Jeżeli miałaby go dopaść śmierć - i nie mówił tutaj o tej naturalnej - to tylko w okolicznościach, które miałyby w sobie chociaż odrobinę epickości, tak aby w momencie, gdy ktoś by o tym wspomniał, czułby szacunek, ze jego poświęcenia. Dlatego postanowił przeczekać jeszcze jeden sezon, który w przypadku rzemiosła szkutniczego trwał cały rok, podpytując przechodnich shinobi, którzy często byli zatrudniani jako ochroniarze większych lub cenniejszych transportów, aby w wolnym czasie gdy statki są reperowane, by pomogli mu nauczyć się podstawowych umiejętności, dzięki którym mógłby zacząć swoją nową drogę życia jako shinobi. Ucząc się podstaw i uważnie słuchając, gdy nastał czas, gdy wypełnił swoje zobowiązania wobec pracodawcy, praktykował i szlifował umiejętności. Najbardziej do gustu przypadła mu zdolność posługiwania się rozmaitymi broniami na dystans. Uważał, że jest to dziedzina, która zarówno najbardziej odpowiada jego predyspozycjom, jak również odpowiednio wykorzystana może być zabójcza i jednocześnie pozwala zachować bezpieczny dystans, redukując niepotrzebne ryzyko. Jednakże nie samym posługiwaniem bronią cechuje się shinobi, brakowało mu tego, co odróżnia zwykłych ludzi od prawdziwych ninja - mianowicie techniki. Pragnąc w przyszłości zaoferować swoje usługi piastującemu obecnie Shimakage, postanowił udać się w rejony pałacu, który był ochraniany przez licznych shinobi, którzy, z całą pewnością znają szeroki wachlarz umiejętności, których mogliby go nauczyć. Z początku nie chcieli przychylić się do prośby chłopaka, który dzień za dniem nagabywał ich, aby Ci ulegli. Koniec końców, zmęczeni wiecznymi prośbami, biorąc również pod uwagę fakt iż ten wykazuje chęć służenia ich Panu, postanowili nauczyć go podstawowych technik i reguł, jakimi musi kierować się shinobi. Dzięki temu mogli, w przyszłości zwiększyć swoją siłę militarną, a w razie jego zdrady, posiąść kompletne informacje o Kohei'u, dzięki czemu mogli by go łatwo ścigać. Zakończywszy swój trening, chłopak wrócił do rodzinnego domu, by oznajmić ojcu, że w tym momencie zaczyna się jego przygoda, ojciec rozumiejąc pociąg syna do ryzykownego, pełnego emocji życia, spędził z nim czas podczas ich ostatniej wieczerzy, po czym rzekł kilka ostatnich słów, które miały mu pomóc w życiu, po czym poszli spać. Następnego dnia Kohei opuścił dom, wkraczając na nową drogę życia.

---

WIEDZA

---

INFORMACJE:
KLANY, RODZINY SHINOBI, WIĘZY KRWI: ~Hozuki/Hoshigaki/Shabondama/Aburame/Inuzuka/Jashin/Kami/Kaminari/Nara/Ranmaru/Senju/Uchiha/Yuki~

-Osoby niezwiązane z klanem wiedzą, iż Hōzuki mają charakterystyczne, ostro zakończone uzębienie, lubią przebywać blisko wody, którą świetnie manipulują i potrafią się w nią zmienić, nie mają określonego typu walki, są w niej mało oczywiści i nieprzewidywalni.
-Osoby niezawiązane ze szczepem Hoshigaki wiedzą, że jego członkowie posiadają często niebieską skórę oraz oskrzela, świetnie manipulują wodą.
-Osoby niezawiązane ze szczepem Shabondama wiedzą, że nie mają oni charakterystycznych cech wyglądu, ale potrafią tworzyć bańki, które potrafią być niebezpieczne.
-Wiedza o Aburame - ich ubranie zasłania praktycznie całe ich ciało, a oczy przysłonięte są przez ciemne okulary, potrafią manipulować robactwem, używając go w walce, specjalizują się w ninjutsu, zamieszkują tereny Kaigan.
-Wiedza o Inuzuka - często charakterystyczny tatuaż na policzkach, jakby na kształt kłów, towarzyszą im, jak i walczą z nimi psy, preferują walkę bezpośrednią, wyszkoleni w taijutsu, zamieszkują tereny Yustsu.
-Wiedza o Jashin – wyjątkowi na swój sposób, mają zdecydowanie dziwny styl walki, ranią siebie, jednocześnie raniąc przeciwnika, sprawiają wrażenie nieśmiertelnych, specjalizują się w walce dużymi ostrzami, niekoniecznie katanami, ich siedzibą jest Ryuzaku no Taki.
-Wiedza o Kami - dosyć chłodni w obyciu, zamknięci w sobie, ale z niezwykłymi umiejętnościami, dzięki którym potrafią panować i manipulować dowolnie papierem, ulokowali się na terenach Antai.
-Wiedza o Kaminari – członkowie tego klanu w większości przypadków charakteryzują się ciemniejszą karnacją, z natury spokojni, specjalizują się w manipulacji raitonem, wytwarzając go w innej, znanej sobie wersji, stawiają na ninjutsu, zamieszkują tereny Antai.
-Wiedza o Nara - przeważnie nie wykazują chęci do walki, nie lubują się w bezpośrednich starciach, potrafią manipulować cieniem, używając go w walce, posiadają niesamowitą inteligencje, z natury są raczej strategami, specjalizują się w ninjutsu, zamieszkują tereny Midori.
-Wiedza o Ranmaru - szczep, który zjednoczył się z klanem Yuki i zamieszkuje wyspę Hyuo, specjalizują się w technikach ocznych, które przy aktywacji przebierają czerwoną, intensywną barwę.
-Wiedza o Senju - młody wygląd i stosunkowo długi żywot, często wyśmienici w konkretnie jednej dziedzinie, manipulują drewnem, specjalizują się w ninjutsu, zamieszkują tereny Shinrin.
-Wiedza o Uchiha – w większości przypadków ciemnowłosy przedstawiciele tego klanu, posiadają wyjątkowe oczy, które przy aktywacji stają się czerwone, zazwyczaj posługują się katonem, specjalizują w genjutsu i ninjutsu, zamieszkują tereny Sogen.
-Wiedza o Yuki - ród samotników, izoluje się od reszty klanów, nie wtrąca w nie swoje sprawy, członek tego klanu to często cichy, ale skuteczny zabójca, potrafią manipulować lodem.

POSTACIE:

---

ZDOLNOŚCI

---

KEKKEI GENKAI: Brak
NATURA CHAKRY: Doton
STYLE WALKI: Seido
UMIEJĘTNOŚCI:

• Wrodzona -Mistrzowska Kontrola
• Nabyta -

PAKT: Brak
ATRYBUTY PODSTAWOWE:

• SIŁA 15
  WYTRZYMAŁOŚĆ 15
  SZYBKOŚĆ 15
  PERCEPCJA 15
  PSYCHIKA 20
  KONSEKWENCJA 10

SUMA ATRYBUTÓW FIZYCZNYCH: 60
KONTROLA CHAKRY D
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 101%
MNOŻNIKI: [Mistrzowska Kontrola]: koszta technik mniejsze o 1/3 oraz 25% tańsza nauka KC.
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:

• NINJUTSU D
  GENJUTSU D
  STYLE WALKI D
  • --- Seido
  • ---
  • ---
  IRYōJUTSU E
  FūINJUTSU E
  ELEMENTARNE
  • KATON E
    SUITON E
    FUUTON E
    DOTON D
    RAITON E
  KLANOWE Brak

JUTSU:

~Ninjutsu~

[E]Bunshin no Jutsu [E] Henge no Jutsu [E] Kai [E] Kawarimi no Jutsu [E] Kinobori no Waza [E] Suimen Hoko no Waza [E] Nawanuke no Jutsu
[D] Utsusemi no Jutsu

~Genjutsu~

[D] Kasumi Jusha no Jutsu [D] Magen: Narakumi no Jutsu [D] Suzu no Oto

~Doton~

[D] Doton: Doro Kawarimi no Jutsu [D] Doton no Jutsu [D] Doton: Shinjū Zanshu no Jutsu [D] Doton: Doryūsō

~Fūinjutsu~

[E]Fūin no Jutsu

~Seido~

[D] Kage Shuriken no Jutsu [D] Sōshuriken no Jutsu

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):
*Kabura na broń na lewej nodze, na wysokości uda.

(objętość: 20/20)

*Torba przypięta do pasa, znajdująca się za prawym biodrem.

(objętość: 15,5/40)

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):

* 10x Kunai, 20 Senbon.
*7 Shurikenów, 9m żyłki (3 porcje), 20 dzwoneczków.
Pilnik (zaszyty w pasku, z tyłu).

---

ROZLICZENIA

---

PIENIĄDZE: Bank
PH: Punkty Historii
MISJE:

• D - 0
  C - 0
  B - 0
  A - 0
  S - 0

PREZENT OD ADMINISTRACJI:
+ 7PH od administracji

[Papyrus]

  Ukryty tekst

[Kohei Nemura]

Poprawione

[Papyrus]

Spoko, akcept. Witamy na pokładzie.

  Ukryty tekst