[Za pozwoleniem Exodii wrzucam się raz jeszcze. Link do KP: http://densetsu-senshi.com/viewtopic.php?p=36507#p36507]
Dane osobiste
Nazwisko i imię: Uchida Aritori
Klan: Yamanaka (klan matki)
Kraj pochodzenia: Kraj Ognia
Wioska: Konohagakure no Sato
Wiek: 16 lat [wiek startowy: 10 lat]
Płeć: Mężczyzna
Wzrost: 165 cm [wzrost startowy: 132 cm]
Waga: 56 kg [waga startowa: 29 kg]
Grupa krwi: B
Znak zodiaku: Koziorożec
Ręka wiodąca: Oburęczny
Dzień urodzenia: 16 stycznia, rok poprzedzający rok zerowy
Nindo: "Podporządkowywanie życia jednozdaniowemu przykazaniu nie ma sensu!"
Drużyna: -
Organizacja: -
Piastowane stanowisko: Chuunin
Aparycja i charakter
Wygląd postaci:
[justuj]Podobnie jak większość mniej lub bardziej doświadczonych chuuninów, Aritori nie wyróżnia się niczym szczególnym wśród tłumu swoich nieparających się pracą shinobi rówieśników. Posiadający typową, poprawną budowę ciała jest jednocześnie nieco niższy niż jego przeciętny równolatek, jednak nie na tyle, by uchodzić za kogoś drastycznie młodszego. Krótkie, choć nie skrajnie, kasztanowobrązowe włosy chłopca pozostają zazwyczaj w naturalnym nieładzie, opadając gdzieniegdzie na jasną skórę jego owalnej twarzy. Smukłe, faliste brwi tej samej barwy górują nad parą bystrych, ciemnoniebieskich oczu, a także nieznacznie płaskawym nosem i wiecznie popękanymi ustami.
Ubiór noszony na co dzień:
Na nogi wkłada najczęściej swoje sportowe, młodzieżowe obuwie - wygodne i przyzwyczajone do dynamicznego stylu życia ich właściciela. Ulubionym butom towarzyszą zwykle długie, nie uciskające przesadnie nóg, czarne spodnie, umożliwiające swobodne i sprawne poruszanie w każdych przetestowanych dotychczas warunkach. Zależnie od temperatury, Aritori ubiera się jeszcze w nieco zużytą, granatową koszulkę bądź przyjemnie miękki sweter o podobnej barwie, a także standardową konoszańską kamizelkę shinobi. Na sobie lubi mieć również swój zielony płaszczyk oraz pomarańczową chustę, którą w razie potrzeby maskuje własną tożsamość, a jeśli nie ma akurat powodu, by postąpić inaczej, na czole zawiązuje ochraniacz Konohagakure no Sato.[/justuj]
Charakter postaci:
[justuj]Aritori nie należał nigdy do ludzi przesadnie ciężko doświadczanych przez los - całe swoje dziecięce życie spędził we względnym komforcie, otoczony rodzinnym ciepłem oraz regularnymi przekomarzankami ze starszym i młodszym rodzeństwem. Łagodnie obszedł się z nim nawet okres panowania Terroru, którego jedynym bezpośrednim przełożeniem na jego życie było tymczasowe ograniczenie dostępu do żywności. Nie zaliczał nauki do czynności nadmiernie porywających, ale nie miał też nigdy problemów z przyswajaniem przekazywanych treści, napędzany dodatkowo najróżniejszymi wyobrażeniami o przyszłej, ekscytującej karierze. Ukształtowany w takich warunkach młody shinobi nie zdążył nabrać zbyt wiele pokory względem kruchego charakteru ludzkiego istnienia, nie zaczął też jeszcze zdawać sobie sprawy z własnych ograniczeń. Na co dzień zwykle bywa pogodny, a w stosunku do innych przyjazny, choć ze względu na właściwą sobie zadziorność nie zawsze uprzejmy. Z tego powodu często okazuje więc swoją sympatię poprzez, czasami skrajną, złośliwość.
Jako mający przed sobą kawał życia dziesięciolatek, wciąż stoi przed szansę na nabranie jeszcze wielu doświadczeń, przy założeniu, że nie polegnie przedwcześnie. Nie jest już niezapisaną kartą, ale na stronicach jego charakteru zarezerwowano sporo wolnego miejsca, oczekującego wypełnienia zarówno w dalszej, jaki i rychłej przyszłości.[/justuj]
[justuj]Aktualizacja (11 r. f.):
Zderzenie z przeszkodami na obranej przez siebie drodze shinobi, a także pierwszy kontakt ze śmiercią zaowocowały zmianą w postrzeganiu rzeczywistości przez Aritoriego - traumatyzujące doświadczenie desperackiej walki o przetrwanie i odniesione w jej wyniku obrażenia odcisnęły na nim piętno obawy o utratę życia. Jego pewność siebie stopniała, zaczął też kwestionować własne umiejętności i dostrzegać ryzyko niebezpiecznej profesji, z którą związał swój los. Strach przed słabością, a także ujawnianiem jej, skłania chłopaka do demonstracyjnego okazywania swej autentycznej niegdyś - dziś wyolbrzymionej jedynie - śmiałości i odwagi.[/justuj]
[justuj]Aktualizacja (13 r. f.):
Wraz z biegiem czasu, przebyciem wielu treningów i nabraniem odpowiedniej porcji doświadczenia, postrzeganie rzeczywistości przez Aritoriego uległo przekształceniu. Mający na koncie już kilka zabójstw chłopak w znacznym stopniu wyzbył się skrupułów względem przestępców, z jakimi przychodzi mu się mierzyć w trakcie wykonywania obowiązków żołnierza. Przyspieszony kurs dojrzewania nieodwracalnie pozbawił go dziecięcej naiwności i brutalnie sprowadził na ziemię. Uchida stał się pragmatykiem - unikającym złudzeń i poważnie podchodzącym do swego rzemiosła. Towarzyszące niebezpieczeństwu profesji shinobi obawy stopniowo przestały manifestować się paraliżującą niemocą, zamiast tego pozostawiając sobie rolę ciężkiego bagażu, który nieustannie przypomina o ryzyku oraz nakazuje zachowywać gotowość wobec ujawnionego i nieujawnionego zagrożenia. Mimo iż dojrzewając Aritori stał się jednocześnie bardziej wycofany, to wciąż tli się w nim płomyczek dawnej przebojowości. Starym zwyczajem lubi podrażnić się z otoczeniem, o ile nie krępują go akurat społeczne konwenanse, a robi to tym chętniej, im większą sympatią darzy daną osobę.[/justuj]
Krótka historia:
[justuj]Drugie dziecko, a jednocześnie drugi syn państwa Uchidów, podobnie jak jego starszy o siedem lat brat przyszło na świat w samym sercu Kraju Ognia - Konohagakure, niecały rok przed inwazją Państwa Żelaza. Chłopiec, którego w dniu narodzin rodzice zdecydowali się ochrzcić imieniem Aritori, głównie dzięki staraniom swego ojca - Furimariego - cenionego i zdobywającego rosnące uznanie cieśli, wiódł swe niemowlęce życie na poziomie bardziej niż odpowiednim. Jego rodzicielka, Santaro, uznawana we wczesnej młodości za jeden z bardziej obiecujących owoców klanu Yamanaka, utraciwszy w dzieciństwie rękę zmuszona była pożegnać się z marzeniami o karierze kunoichi, zamiast tego za swoją profesję obierając zielarstwo. Tego, co nie udało się matce, dokonać miał pierworodny syn małżeństwa, Suzej, który pobierał nauki w konoszańskiej Akademii Ninja, przygotowując się do rozpoczęcia kariery shinobi.
Kilka miesięcy po świętowaniu narodzin Aritoriego przed Furimarim stanęła szansa na znaczący rozwój kariery, w tym dalsze polepszenie sytuacji materialnej rodziny, otrzymał bowiem duży kontrakt na pracę daleko poza granicami wioski. Propozycję, jakkolwiek wymagającą wielu wyrzeczeń, ostatecznie zdecydował się przyjąć, opuszczając Konohę, żonę i dwójkę dzieci na okres mający zamknąć się w przedziale kilkunastu tygodni. Los chciał, że to właśnie wtedy miejsce miała samurajska ofensywa, która z szaleńczym rozpędem równała z ziemią jedną wioskę shinobi za drugą - pozostałe wioski napawając przerażeniem. Natchnione grozą wieści nie ominęły zdolnego cieśli, który w obawie o życie i zdrowie bliskich polecił żonie ewakuację do swego, jak dotąd zakładano - tymczasowego, miejsca pracy, które ze względu na swoją lokalizację wydawało się nieco mniej oczywistym celem agresji. W ten właśnie sposób rozpoczął się niespodziewany eksodus Uchidów z Konohagakure no Sato.
Aritori nie zdążył zapamiętać tego, co kryły mury jego niegdysiejszego domu - bardziej ze względu na biologiczne ograniczenia niemowlęcego ciała, niż napędzany lenistwem brak odpowiednich chęci. Niemowlęta, jak wiadomo, są jednak dość leniwe, więc udziału i tego czynnika nie można jednoznacznie wykluczyć. Niezależnie od podłoży takiego stanu rzeczy, jedyną pamiątką po wiosce, która w ciągu kolejnych lat miała zniknąć z powierzchni ziemi, była rodzinna fotografia wykonana na tle budzącej respekt, ogromnej bramy wejściowej. Do oryginalnej Konohy nie dane mu było powrócić już nigdy - rodzice zadecydowali bowiem o dłuższym przystanku w miejscu zakontraktowanym przez Furimariego, nawet gdy widmo ataku Żelaznych najeźdźców zostało już ostatecznie powstrzymane przez sojusz shinobi. Osada Takaba, która stała się teraz ich nowym domem, mieściła się gdzieś w południowo-wschodnich włościach Kraju Ognia, przecinając nowo formujący się szlak handlowy między kilkoma nadmorskimi miasteczkami. Była też tworem całkowicie świeżym, przez co niezbyt dużym, ale niezwykle szybko rozwijającym się. Spodziewany gospodarczy i demograficzny boom czynił z kolonii potencjalne źródło długotrwałego dobrobytu dla każdego, kto znał się choć trochę na ciesielskim rzemiośle.
Wkrótce na świat przyszedł kolejny członek rodziny Uchidów - Firu, młodsza siostra Suzeja i Aritoriego. Minęły trzy lata, nim w Takabie pojawiły się inne dzieci, nie licząc rzecz jasna tych, które od czasu do czasu towarzyszyły w wędrówce przejezdnym kupcom, handlarzom czy zwykłym podróżnikom. W tym początkowym okresie rodzeństwo naturalną siłą rzeczy wytworzyło więc między sobą szczególnie silne więzi, co rzutowało później na wszystkie kolejne etapy ich życia. Suzej, niedoszły absolwent konoszańskiej Akademii, lubił wracać myślami do starych czasów i często zwykł zajmować Aritoriego różnymi grami obracającymi się wokół walk ninja. Aritori z kolei starał się dotrzymywać mu kroku i w podobny sposób, choć nieco mniej udolnie czy subtelnie, zabawiać niewiele rozumiejąca jeszcze Firu.
Kiedy pojawił się Terror, osada tętniła już życiem. Najmłodsi z Uchidów zdążyli zawrzeć pierwsze dłuższe, pozarodzinne znajomości, społeczność Takaby znacząco urosła w liczbach, zaczynając przyzwyczajać się do życia na tym bogacącym się kawałku ziemi. Wieści o podniebnym zagrożeniu, przemierzającym kontynent wzdłuż i wszerz, większość mieszkańców napawały obawą i przerażeniem, jednak w niektórych budziły jedynie coś, co nazwać wypadałoby pewnie niezdrowym zaciekawieniem. Aritori zwykł regularnie wspinać się na najwyższe okoliczne drzewa, skąd wypatrywać mógł ataku owianej legendami bestii. Obserwował zaniepokojone twarze mieszkańców kolonii i wyobrażał sobie jak uradowane byłyby ich miny, kiedy to właśnie on ujarzmiłby potwora. Ku jego niezadowoleniu, Terror nigdy nie zawitał jednak w bezpośredniej okolicy wioski, najwyraźniej zbyt niepozornej i efektywnie skrytej wśród liści. Zamiast tego, za cel ataku obrał sobie za to wiele pobliskich miejscowości, do siódmego roku nowej ery niemal doszczętnie pozbawiając osadę wszelkiego sąsiedztwa. Szlak handlowy przestał istnieć, co natychmiast pomniejszyło znaczenie Takaby, która nie uzyskała dotąd statusu samowystarczalnej, czyniąc zdobywanie wszelkich zasobów, w tym żywności, o wiele trudniejszym zajęciem. Na miejscu rozwoju pojawił się regres, populacja, zamiast rosnąć, kurczyła się, a stopa życia na gorsze zmieniała się powoli, ale konsekwentnie. Nawet gdy świat obiegła już radosna nowina o unicestwieniu bestii, do obywateli kolonii docierało już powoli, że egzystencja w tym miejscu już wkrótce zaliczać się będzie do rzeczy mniej, niż bardziej, możliwych.
Konohagakure. Wioska, której przeznaczeniem było podniesienie się z gruzów, poza mnóstwem rąk do pracy potrzebowała przede wszystkim ludzi z odpowiednimi umiejętnościami i doświadczeniem. Uchida Furimari był w stanie zagwarantować jej właśnie tyle. Aritori ostatecznie powrócił więc na stare śmieci, z powodu zmodyfikowanej lokalizacji raczej nie tyle dosłownie, co metaforycznie. Pierwszy raz od czasów swego niemowlęctwa miał też okazję spotkać się z członkami dalszej rodziny - tymi z nich, którym udało się wyjść cało z kataklizmu, jaki na Konohę sprowadził Terror. Chłopiec wstąpił do Akademii Shinobi, gdzie odebrał odpowiednie wykształcenie i dokonał w końcu tego, co przez zachcianki przeznaczenia nie udało się jego bratu i matce.
Został Geninem.[/justuj]
Informacje dodatkowe
Zalety: Głodny wiedzy; w dużej mierze wciąż nie ukształtowany charakter;
Wady: Złośliwy; pozbawiony pokory;
Przyzwyczajenia: Słowiański przykuc; przebywanie kilka metrów nad ziemią; dobijanie przeciwników (w przypadku walki na śmierć i życie);
Hobby: Wdrapywanie się na drzewa; gra w chowanego;
Ulubiona potrawa: Jabłka;
Rodzina:
Uchida Santaro - matka, członkini klanu Yamanaka; w dzieciństwie, w wyniku wypadku, utraciła prawą rękę i porzuciła plany związane z karierą kunoichi; zawodowo zajmuje się zielarstwem;
Uchida Furimari - ojciec, znany i powszechnie ceniony cieśla; uczestniczy w pracach nad odbudową Konohy;
Uchida Suzej - brat, starszy o siedem lat, były uczeń konoszańskiej Akademii Shinobi (nigdy absolwent); przymierzany do zawodu cieśli asystuje ojcu w wysiłkach nad naprawami wioski; Aktualizacja (11 r. f.): pełnoprawny, początkujący cieśla;
Uchida Firu - siostra, młodsza o dwa lata, utalentowana studentka konoszańskiej Akademii Shinobi; Aktualizacja (11 r. f.): absolwentka Akademii Shinobi, kunoichi w stopniu Genina;
Yamanaka Sabaru - dziadek, doświadczony shinobi Konohy w randze Jounina, niegdyś emerytowany - do służby powrócił w trakcie ataku Terroru;
Yamanaka UBeki - wujek, shinobi Konohy, specjalista od zdobywania informacji i przesłuchań;
[hrc=black]2[/hrc]
Aktualizacja (11 r. f.):
Uchida Esbeki - brat, młodszy o dwanaście lat;
Metryka shinobi
Ranga shinobi: Genin
Poziom shinobi: Reberu no Chuunin
Numer rejestracyjny: 022979
Miejsce noszenia ochraniacza: Zawiązany na czole
Wykonane misje:
Wiek zaliczenia selekcji Chūnin: 15 lat
Wiek awansu na Jōnin'a: -
Ilość zarobionych Yen: 500
Ekwipunek:
* duża torba (zawieszona na prawym biodrze):
* standardowa konoszańska kamizelka shinobi (na sobie, pod płaszczem)
* pomarańczowa chusta (zawiązana na szyi)
* psi gwizdek (zawieszony za szyi, ukryty pod chustą)
* pilnik (ukryty w lewym bucie)
* krótki miecz obosieczny (schowany w pochwie przypiętej do lewej strony pasa)
* rękawice z metalową płytką (na rękach)
* mechanizm na kunai’e (pod lewym rękawem):
W domu:
* katana
Rozwój shinobi
Hijutsu/UW: Seishin Hasan + Kanchiki
Umiejętność Nabyta: -
Talent: Ninjutsu
Żywioły chakry: Fuuton
~*Baza danych Kanchiki:*~
Fabularna wiedza postaci
Obecny ogólny poziom wiedzy postaci: Gennin - wie tyle co Student Akademii, a także zna pobieżnie - bez konkretnych umiejętności - wszystkie klany, które mają swoje siedziby w jego wiosce. Zna również z samych nazw pozostałe wioski, a także wie w którym mniej więcej kierunku się znajdują.
Poznane osoby: Date Thoki, Hyuuga Jigoku, Nara Sadako, Kouseki Doi, Senju Katsuro
Poznane Wioski: - Konohagakure no Sato
Poznane Klany spoza wioski: -
Pozostałe informacje
Liczba zarobionych Punktów Awansu: 13/45 [+10 do odebrania (2 + 4 + 4). 45 (55) to całkowite doświadczenie, 13 to punkty nierozdysponowane; dla poziomu Reberu no Chūnin dolny próg to 30 PA, a dla Reberu no Tokubetsu Jōnin 65 PA - przyp. red.]
Liczba zarobionych Punktów Sławy Politycznej: -
Zabite postacie: -
Punkty Awansu otrzymane od administracji: 7 + 3 + 2 + 2
Czego nie liczyć przy sumowaniu Punktów Awansu: -
Link do tematu Nauki technik: http://densetsu-senshi.pl/viewtopic.php?p=36782#p36782
Dane osobiste
Nazwisko i imię: Uchida Aritori
Klan: Yamanaka (klan matki)
Kraj pochodzenia: Kraj Ognia
Wioska: Konohagakure no Sato
Wiek: 16 lat [wiek startowy: 10 lat]
Płeć: Mężczyzna
Wzrost: 165 cm [wzrost startowy: 132 cm]
Waga: 56 kg [waga startowa: 29 kg]
Grupa krwi: B
Znak zodiaku: Koziorożec
Ręka wiodąca: Oburęczny
Dzień urodzenia: 16 stycznia, rok poprzedzający rok zerowy
Nindo: "Podporządkowywanie życia jednozdaniowemu przykazaniu nie ma sensu!"
Drużyna: -
Organizacja: -
Piastowane stanowisko: Chuunin
Aparycja i charakter
Wygląd postaci:
[justuj]Podobnie jak większość mniej lub bardziej doświadczonych chuuninów, Aritori nie wyróżnia się niczym szczególnym wśród tłumu swoich nieparających się pracą shinobi rówieśników. Posiadający typową, poprawną budowę ciała jest jednocześnie nieco niższy niż jego przeciętny równolatek, jednak nie na tyle, by uchodzić za kogoś drastycznie młodszego. Krótkie, choć nie skrajnie, kasztanowobrązowe włosy chłopca pozostają zazwyczaj w naturalnym nieładzie, opadając gdzieniegdzie na jasną skórę jego owalnej twarzy. Smukłe, faliste brwi tej samej barwy górują nad parą bystrych, ciemnoniebieskich oczu, a także nieznacznie płaskawym nosem i wiecznie popękanymi ustami.
Ubiór noszony na co dzień:
Na nogi wkłada najczęściej swoje sportowe, młodzieżowe obuwie - wygodne i przyzwyczajone do dynamicznego stylu życia ich właściciela. Ulubionym butom towarzyszą zwykle długie, nie uciskające przesadnie nóg, czarne spodnie, umożliwiające swobodne i sprawne poruszanie w każdych przetestowanych dotychczas warunkach. Zależnie od temperatury, Aritori ubiera się jeszcze w nieco zużytą, granatową koszulkę bądź przyjemnie miękki sweter o podobnej barwie, a także standardową konoszańską kamizelkę shinobi. Na sobie lubi mieć również swój zielony płaszczyk oraz pomarańczową chustę, którą w razie potrzeby maskuje własną tożsamość, a jeśli nie ma akurat powodu, by postąpić inaczej, na czole zawiązuje ochraniacz Konohagakure no Sato.[/justuj]
Charakter postaci:
Jako mający przed sobą kawał życia dziesięciolatek, wciąż stoi przed szansę na nabranie jeszcze wielu doświadczeń, przy założeniu, że nie polegnie przedwcześnie. Nie jest już niezapisaną kartą, ale na stronicach jego charakteru zarezerwowano sporo wolnego miejsca, oczekującego wypełnienia zarówno w dalszej, jaki i rychłej przyszłości.[/justuj]
[justuj]Aktualizacja (11 r. f.):
Zderzenie z przeszkodami na obranej przez siebie drodze shinobi, a także pierwszy kontakt ze śmiercią zaowocowały zmianą w postrzeganiu rzeczywistości przez Aritoriego - traumatyzujące doświadczenie desperackiej walki o przetrwanie i odniesione w jej wyniku obrażenia odcisnęły na nim piętno obawy o utratę życia. Jego pewność siebie stopniała, zaczął też kwestionować własne umiejętności i dostrzegać ryzyko niebezpiecznej profesji, z którą związał swój los. Strach przed słabością, a także ujawnianiem jej, skłania chłopaka do demonstracyjnego okazywania swej autentycznej niegdyś - dziś wyolbrzymionej jedynie - śmiałości i odwagi.[/justuj]
[justuj]Aktualizacja (13 r. f.):
Wraz z biegiem czasu, przebyciem wielu treningów i nabraniem odpowiedniej porcji doświadczenia, postrzeganie rzeczywistości przez Aritoriego uległo przekształceniu. Mający na koncie już kilka zabójstw chłopak w znacznym stopniu wyzbył się skrupułów względem przestępców, z jakimi przychodzi mu się mierzyć w trakcie wykonywania obowiązków żołnierza. Przyspieszony kurs dojrzewania nieodwracalnie pozbawił go dziecięcej naiwności i brutalnie sprowadził na ziemię. Uchida stał się pragmatykiem - unikającym złudzeń i poważnie podchodzącym do swego rzemiosła. Towarzyszące niebezpieczeństwu profesji shinobi obawy stopniowo przestały manifestować się paraliżującą niemocą, zamiast tego pozostawiając sobie rolę ciężkiego bagażu, który nieustannie przypomina o ryzyku oraz nakazuje zachowywać gotowość wobec ujawnionego i nieujawnionego zagrożenia. Mimo iż dojrzewając Aritori stał się jednocześnie bardziej wycofany, to wciąż tli się w nim płomyczek dawnej przebojowości. Starym zwyczajem lubi podrażnić się z otoczeniem, o ile nie krępują go akurat społeczne konwenanse, a robi to tym chętniej, im większą sympatią darzy daną osobę.[/justuj]
Krótka historia:
[justuj]Drugie dziecko, a jednocześnie drugi syn państwa Uchidów, podobnie jak jego starszy o siedem lat brat przyszło na świat w samym sercu Kraju Ognia - Konohagakure, niecały rok przed inwazją Państwa Żelaza. Chłopiec, którego w dniu narodzin rodzice zdecydowali się ochrzcić imieniem Aritori, głównie dzięki staraniom swego ojca - Furimariego - cenionego i zdobywającego rosnące uznanie cieśli, wiódł swe niemowlęce życie na poziomie bardziej niż odpowiednim. Jego rodzicielka, Santaro, uznawana we wczesnej młodości za jeden z bardziej obiecujących owoców klanu Yamanaka, utraciwszy w dzieciństwie rękę zmuszona była pożegnać się z marzeniami o karierze kunoichi, zamiast tego za swoją profesję obierając zielarstwo. Tego, co nie udało się matce, dokonać miał pierworodny syn małżeństwa, Suzej, który pobierał nauki w konoszańskiej Akademii Ninja, przygotowując się do rozpoczęcia kariery shinobi.
Kilka miesięcy po świętowaniu narodzin Aritoriego przed Furimarim stanęła szansa na znaczący rozwój kariery, w tym dalsze polepszenie sytuacji materialnej rodziny, otrzymał bowiem duży kontrakt na pracę daleko poza granicami wioski. Propozycję, jakkolwiek wymagającą wielu wyrzeczeń, ostatecznie zdecydował się przyjąć, opuszczając Konohę, żonę i dwójkę dzieci na okres mający zamknąć się w przedziale kilkunastu tygodni. Los chciał, że to właśnie wtedy miejsce miała samurajska ofensywa, która z szaleńczym rozpędem równała z ziemią jedną wioskę shinobi za drugą - pozostałe wioski napawając przerażeniem. Natchnione grozą wieści nie ominęły zdolnego cieśli, który w obawie o życie i zdrowie bliskich polecił żonie ewakuację do swego, jak dotąd zakładano - tymczasowego, miejsca pracy, które ze względu na swoją lokalizację wydawało się nieco mniej oczywistym celem agresji. W ten właśnie sposób rozpoczął się niespodziewany eksodus Uchidów z Konohagakure no Sato.
Aritori nie zdążył zapamiętać tego, co kryły mury jego niegdysiejszego domu - bardziej ze względu na biologiczne ograniczenia niemowlęcego ciała, niż napędzany lenistwem brak odpowiednich chęci. Niemowlęta, jak wiadomo, są jednak dość leniwe, więc udziału i tego czynnika nie można jednoznacznie wykluczyć. Niezależnie od podłoży takiego stanu rzeczy, jedyną pamiątką po wiosce, która w ciągu kolejnych lat miała zniknąć z powierzchni ziemi, była rodzinna fotografia wykonana na tle budzącej respekt, ogromnej bramy wejściowej. Do oryginalnej Konohy nie dane mu było powrócić już nigdy - rodzice zadecydowali bowiem o dłuższym przystanku w miejscu zakontraktowanym przez Furimariego, nawet gdy widmo ataku Żelaznych najeźdźców zostało już ostatecznie powstrzymane przez sojusz shinobi. Osada Takaba, która stała się teraz ich nowym domem, mieściła się gdzieś w południowo-wschodnich włościach Kraju Ognia, przecinając nowo formujący się szlak handlowy między kilkoma nadmorskimi miasteczkami. Była też tworem całkowicie świeżym, przez co niezbyt dużym, ale niezwykle szybko rozwijającym się. Spodziewany gospodarczy i demograficzny boom czynił z kolonii potencjalne źródło długotrwałego dobrobytu dla każdego, kto znał się choć trochę na ciesielskim rzemiośle.
Wkrótce na świat przyszedł kolejny członek rodziny Uchidów - Firu, młodsza siostra Suzeja i Aritoriego. Minęły trzy lata, nim w Takabie pojawiły się inne dzieci, nie licząc rzecz jasna tych, które od czasu do czasu towarzyszyły w wędrówce przejezdnym kupcom, handlarzom czy zwykłym podróżnikom. W tym początkowym okresie rodzeństwo naturalną siłą rzeczy wytworzyło więc między sobą szczególnie silne więzi, co rzutowało później na wszystkie kolejne etapy ich życia. Suzej, niedoszły absolwent konoszańskiej Akademii, lubił wracać myślami do starych czasów i często zwykł zajmować Aritoriego różnymi grami obracającymi się wokół walk ninja. Aritori z kolei starał się dotrzymywać mu kroku i w podobny sposób, choć nieco mniej udolnie czy subtelnie, zabawiać niewiele rozumiejąca jeszcze Firu.
Kiedy pojawił się Terror, osada tętniła już życiem. Najmłodsi z Uchidów zdążyli zawrzeć pierwsze dłuższe, pozarodzinne znajomości, społeczność Takaby znacząco urosła w liczbach, zaczynając przyzwyczajać się do życia na tym bogacącym się kawałku ziemi. Wieści o podniebnym zagrożeniu, przemierzającym kontynent wzdłuż i wszerz, większość mieszkańców napawały obawą i przerażeniem, jednak w niektórych budziły jedynie coś, co nazwać wypadałoby pewnie niezdrowym zaciekawieniem. Aritori zwykł regularnie wspinać się na najwyższe okoliczne drzewa, skąd wypatrywać mógł ataku owianej legendami bestii. Obserwował zaniepokojone twarze mieszkańców kolonii i wyobrażał sobie jak uradowane byłyby ich miny, kiedy to właśnie on ujarzmiłby potwora. Ku jego niezadowoleniu, Terror nigdy nie zawitał jednak w bezpośredniej okolicy wioski, najwyraźniej zbyt niepozornej i efektywnie skrytej wśród liści. Zamiast tego, za cel ataku obrał sobie za to wiele pobliskich miejscowości, do siódmego roku nowej ery niemal doszczętnie pozbawiając osadę wszelkiego sąsiedztwa. Szlak handlowy przestał istnieć, co natychmiast pomniejszyło znaczenie Takaby, która nie uzyskała dotąd statusu samowystarczalnej, czyniąc zdobywanie wszelkich zasobów, w tym żywności, o wiele trudniejszym zajęciem. Na miejscu rozwoju pojawił się regres, populacja, zamiast rosnąć, kurczyła się, a stopa życia na gorsze zmieniała się powoli, ale konsekwentnie. Nawet gdy świat obiegła już radosna nowina o unicestwieniu bestii, do obywateli kolonii docierało już powoli, że egzystencja w tym miejscu już wkrótce zaliczać się będzie do rzeczy mniej, niż bardziej, możliwych.
Konohagakure. Wioska, której przeznaczeniem było podniesienie się z gruzów, poza mnóstwem rąk do pracy potrzebowała przede wszystkim ludzi z odpowiednimi umiejętnościami i doświadczeniem. Uchida Furimari był w stanie zagwarantować jej właśnie tyle. Aritori ostatecznie powrócił więc na stare śmieci, z powodu zmodyfikowanej lokalizacji raczej nie tyle dosłownie, co metaforycznie. Pierwszy raz od czasów swego niemowlęctwa miał też okazję spotkać się z członkami dalszej rodziny - tymi z nich, którym udało się wyjść cało z kataklizmu, jaki na Konohę sprowadził Terror. Chłopiec wstąpił do Akademii Shinobi, gdzie odebrał odpowiednie wykształcenie i dokonał w końcu tego, co przez zachcianki przeznaczenia nie udało się jego bratu i matce.
Został Geninem.[/justuj]
Informacje dodatkowe
Zalety: Głodny wiedzy; w dużej mierze wciąż nie ukształtowany charakter;
Wady: Złośliwy; pozbawiony pokory;
Przyzwyczajenia: Słowiański przykuc; przebywanie kilka metrów nad ziemią; dobijanie przeciwników (w przypadku walki na śmierć i życie);
Hobby: Wdrapywanie się na drzewa; gra w chowanego;
Ulubiona potrawa: Jabłka;
Rodzina:
Uchida Santaro - matka, członkini klanu Yamanaka; w dzieciństwie, w wyniku wypadku, utraciła prawą rękę i porzuciła plany związane z karierą kunoichi; zawodowo zajmuje się zielarstwem;
Uchida Furimari - ojciec, znany i powszechnie ceniony cieśla; uczestniczy w pracach nad odbudową Konohy;
Uchida Suzej - brat, starszy o siedem lat, były uczeń konoszańskiej Akademii Shinobi (nigdy absolwent); przymierzany do zawodu cieśli asystuje ojcu w wysiłkach nad naprawami wioski; Aktualizacja (11 r. f.): pełnoprawny, początkujący cieśla;
Uchida Firu - siostra, młodsza o dwa lata, utalentowana studentka konoszańskiej Akademii Shinobi; Aktualizacja (11 r. f.): absolwentka Akademii Shinobi, kunoichi w stopniu Genina;
Yamanaka Sabaru - dziadek, doświadczony shinobi Konohy w randze Jounina, niegdyś emerytowany - do służby powrócił w trakcie ataku Terroru;
Yamanaka UBeki - wujek, shinobi Konohy, specjalista od zdobywania informacji i przesłuchań;
[hrc=black]2[/hrc]
Aktualizacja (11 r. f.):
Uchida Esbeki - brat, młodszy o dwanaście lat;
Metryka shinobi
Ranga shinobi: Genin
Poziom shinobi: Reberu no Chuunin
Numer rejestracyjny: 022979
Miejsce noszenia ochraniacza: Zawiązany na czole
Wykonane misje:
- Fabularne: D - 2 | C - 4 | B - 0 | A - 0 | S - 0
Mini-misje: D - 1 | C - 0 | B - 0 | A - 0 | S - 0
- Wygrane - 0 | Remis - 1 | Przegrane - 1
Wiek zaliczenia selekcji Chūnin: 15 lat
Wiek awansu na Jōnin'a: -
Ilość zarobionych Yen: 500
Ekwipunek:
* duża torba (zawieszona na prawym biodrze):
- pierwsza komora:
- shuriken x5
- kunai x12
- kunai z bombką dymną x2
- kunai z wybuchową notką x3
- kunai z notką oślepiającą x2
- druga komora:
- notka wybuchowa x2
- oślepiająca notka x1
- pigułka ze skrzepnięta krwią x3
- pigułka żywnościowa x3
- bombki z papryczką chilli x3
- bombka dymna x4
- czysta kartka x5
- krótkofalówka x1
- bandaż x5
- mały zwój x2
- lusterko x1
- senbon x20
- lokalizator x1
- pilnik x1
- 20m stalowej żyłki
- shuriken x6
- shuriken na 20m stalowej żyłki x2
- shuriken x6
- shuriken na 20m stalowej żyłki x2
* standardowa konoszańska kamizelka shinobi (na sobie, pod płaszczem)
* pomarańczowa chusta (zawiązana na szyi)
* psi gwizdek (zawieszony za szyi, ukryty pod chustą)
* pilnik (ukryty w lewym bucie)
* krótki miecz obosieczny (schowany w pochwie przypiętej do lewej strony pasa)
* rękawice z metalową płytką (na rękach)
* mechanizm na kunai’e (pod lewym rękawem):
- kunai x1
W domu:
* katana
Rozwój shinobi
Hijutsu/UW: Seishin Hasan + Kanchiki
Umiejętność Nabyta: -
Talent: Ninjutsu
Żywioły chakry: Fuuton
~*Baza danych Kanchiki:*~
- Żywioły:
- Doton - 2/2
- Katon - 2/2
- Sution - 2/2
- Raiton - 0/2
- Fuuton - 2/2
- Kekkei Genkai:
- Byakugan - 2/2
- Ninjutsu - B
- Taijutsu - E
- Genjutsu - E
- Elementarne:
- Katon - E
- Fūton - E
- Raiton - E
- Doton - E
- Suiton - E
- Fūinjutsu - E
- Iryō Ninjutsu - E
- Kenjutsu - C
- Hijutsu - D
- Fizyczne:
- Siła-Tężyzna - 2
- Zwinność-Szybkość - 3
- Wytrzymałość-Odporność – 1
- Kontrola chakry: 6 (Szybkość składania pieczęci: 2)
- Ninjutsu:
- Kinobori no Waza [E]
- Suimen Hokou no Waza [E]
- Bunshin no Jutsu [E]
- Sairento Kiringu [E]
- Kawarimi no Jutsu [E]
- Henge no Jutsu [E]
- Kai [E]
- Nawanuke no Jutsu [E]
- Oboro Bunshin no Jutsu [D]
- Nan Kaizou [C]
- Maboroshi Bunshin no Jutsu [C] [WT]
- Utsusemi no jutsu [C]
- Tengoku no Daiza [C] [WT]
- Rei shahei-tai [Β] [WT]
- Shunshin no Jutsu [Β]
- Ranjishigami no jutsu [Β]
- Hijutsu: Ishibari [Β]
- Taijutsu:
- Genjutsu:
- Elementarne:
- Katon:
- Fūton:
- Raiton:
- Doton:
- Suiton:
- Fūinjutsu:
- Iryō Ninjutsu:
- Kenjutsu:
- Hijutsu:
- Shintenshin no jutsu [D]
Fabularna wiedza postaci
Obecny ogólny poziom wiedzy postaci: Gennin - wie tyle co Student Akademii, a także zna pobieżnie - bez konkretnych umiejętności - wszystkie klany, które mają swoje siedziby w jego wiosce. Zna również z samych nazw pozostałe wioski, a także wie w którym mniej więcej kierunku się znajdują.
Poznane osoby: Date Thoki, Hyuuga Jigoku, Nara Sadako, Kouseki Doi, Senju Katsuro
Poznane Wioski: - Konohagakure no Sato
Poznane Klany spoza wioski: -
Pozostałe informacje
Liczba zarobionych Punktów Awansu: 13/45 [+10 do odebrania (2 + 4 + 4). 45 (55) to całkowite doświadczenie, 13 to punkty nierozdysponowane; dla poziomu Reberu no Chūnin dolny próg to 30 PA, a dla Reberu no Tokubetsu Jōnin 65 PA - przyp. red.]
Liczba zarobionych Punktów Sławy Politycznej: -
Zabite postacie: -
Punkty Awansu otrzymane od administracji: 7 + 3 + 2 + 2
Czego nie liczyć przy sumowaniu Punktów Awansu: -
Link do tematu Nauki technik: http://densetsu-senshi.pl/viewtopic.php?p=36782#p36782
