Kokkyō no taki

[Saburō Hokusai]

Słońce powoli zaczęło zachodzić, a wyznawca Jashina oglądał to z wielką radością. Jeszcze nigdy nie mógł rozkoszować się takim widokiem. Dodatkowo to miejsce robiło straszny klimat, kiedy wszystko zaczęło pokrywać się lekką czerwienią, jednak nie było pisane młodemu shinobi rozkoszować się tym dłużej. Usłyszał jak coś uderza o gruby konar, w dodatku drzewa, o które opierał się ninja. Usłyszał głos, który przemówił właśnie do niego. Nie wiadomo kim był ten człowiek, ale chyba nie podobała mu się obecność chłopaka w tym miejscu. W pewnym momencie przesłonił nawet drogę chłopakowi, aby zadać mu parę pytań. Mierzył on około 180 centymetrów i przez ubrania wyglądał jakby miał co pokazać. Jednak najbardziej tajemnicze były bandaże, które pokrywały całe ciało mężczyzny. Cóż on od niego mógł chcieć? Najpierw mu każe iść, a teraz jeszcze zaczął zadawać pytania. Coś tu nie pasowało tym bardziej, że podszedł do nieznajomego chłopaka z kijem i nie boi się. Młody Jashinista uwielbiał walkę i nie krył się przed nią, jednak postanowił wywąchać czy nie jest zamieszany w jakiś spisek.
- Jakbyś nie zauważył to oglądam widoki, które mi właśnie zasłoniłeś, a widziałem piękny zachód słońca na tle wspaniałego krajobrazu - chłopak aż zamknął oczy i rozmarzył się próbując wyobrazić sobie jeszcze raz ten wspaniały widok - wygadany jesteś - powiedział otwierając lekko swoje żółtozielone oczy, które można było zobaczyć spod kaptura.

[Tensa]

"Keep you free from sin
Till the sandman he comes" 3/15 Saburo, spokojnie, chociaż nie bez sarkazmu postanowił odpowiedzieć człowiekowi który nachodził go w trakcie tak romantycznej chwili sam na sam ze sobą, no przynajmniej niektórzy tak określiliby oglądanie malowniczych pejzaży tworzonych przez samą naturę, pięknych w swej codzienności. Właściwie zachód zdarzał się co wieczór, a i miejsce nie wyglądało na takie które w ciągu jednej nocy miałoby się gdzieś przenieść. Czyżby wszystko to tkwiło w magii pierwszego, niezapomnianego razu? A może to namolność rozmówcy była problemem? Pewnie to drugie, ale zbędna filozofia prowadzić może do ciekawych wniosków.
-Podziwiasz widoki? - westchnął zabandażowany, odsuwając się na bok, aby nie zasłaniać widoku,
sam też obrócił się w stronę niknącego powoli słońca. Czyżby nie obawiał się nieznajomego? Może uznawał, że nawet, gdyby ten chciał nie mógłby go skrzywdzić? A może obdarzył go tym szczątkowym zaufaniem którym obdarza się przechodniów zakładając, że nikt z tłumu na targu nie postanowi nagle wymordować reszty w imię ideałów?
-A więc i wyznawcy krwawego Boga lubią takie widoki? - zapytał jakby od nie chcenia, po barwie głosu nie było jednak słychać zdziwienia czy ciekawości, raczej pewną podejrzliwość.
-Powiedz mi, czy służąc swemu Bogu gotów jesteś mordować wyznawców innego panteonu? Dość oczywiste, że tak. Ale czy robisz to tylko na chwałę Jashinowi? Czy pobudki z jakich padła kolejna ofiara mają znaczenie, gdy w krwawym kręgu ofiarujecie mu ich dusze? - pytał, chociaż brzmiał jakby znał wszystkie odpowiedzi, jakby tym krótkim spojrzeniem przebadał dokładnie umysł chłopaka. Brzmiał jakby czegoś chciał, jednak czy ze chciwości? Czy pobudki miały znaczenie?

[Saburō Hokusai]

Będąc szczerym chłopak za nic nie spodziewał się takiej reakcji. Gdy ten mu się odsunął, do oczu chłopaka znowu wpadł ten sam obraz, tylko tym razem już nie musiał go sobie wyobrażać. Nie rozumiał natomiast zachowania człowieka, który stał dosłownie obok chłopaka. Natomiast gdy usłyszał, że on już wie kim jest młody shinobi, na jego twarzy natychmiast pojawił się lekki uśmiech. Jednak co to zmieniało? Jaki cel miały pytania zadawane przez mężczyznę i przede wszystkim, jaki on miał cel?
- Czy robię to tylko na chwałę Jashina? - zadał sobie to samo pytanie z lekkim uśmiechem - Robię to z dwóch powodów. Dla Jashina oraz dla siebie samego. Okoliczności i przyczyna nie robią tutaj różnicy. Jednak jaki cel masz w zadawaniu mi takich pytań? - zapytał wprost patrząc przed siebie.

[Tensa]

"Keep you free from sin
Till the sandman he comes" 5/15 Rozmowa dwójki nieznajomych trwała w najlepsze, chociaż dla patrzące z boku wyglądać mogli oni jak drapieżnik i ofiara, tylko który był którym? Czy podkradającego się, a potem wystawiającego na atak można było nazwać drapieżnikiem? Czy może lepiej do tej roli nadawał się wysłannik pana morderstw które postanowił nie wykorzystywać okazji? Nowo przybyli mogli by nazwać ich parą kochanków, ale to już inna bajka... jedynie krajobraz by na to wskazywał. Na szczęście czy też nie byli oni sami, a przynajmniej wszystko na to wskazywało. Jedynie momentami delikatny wiatr poruszał drzewami i trawą symulując ruch.
-Zazwyczaj pytania zadaje się po to by uzyskać odpowiedzi, ale nie czuj się jak na przesłuchaniu. - powiedział spokojnie, by na chwilę zamilknąć w niemym zamyśleniu.
-Nie przedstawiłem się, jestem Kirito. - powiedział głosem przepełnionym zakłopotanie.
-Dawno nie miałem okazji na dłuższą rozmowę, stąd moje zaniedbanie, wybacz ilość pytań, jednak jak pewnie się domyślasz mogę czegoś chcieć, a odpowiedzi mogą mi znacząco pomóc. - wyjaśnił zwięźle całą sytuację, chociaż nie wyjawił zbyt wiele, jakby jego obecność i jej pobudki na razie pozostawać miały tajemnicą.
-Więc mówisz, że mordujesz również dla siebie? To dość ciekawe, chociaż biorąc pod uwagę twoją przynależność nie powinno mnie to dziwić. Wielu z twoich jak to mawiają braci w wierze znajduje w tym radość, czy przyjemność, mniej lub bardziej perwersyjną. Jednak tu nasuwa mi się kolejne pytanie. - zrobił teatralną pauzę.
-Czy ten święty akt odebrania życia jest na sprzedaż? Czy może pozostaje to tylko w sferze przyjemności? - mówił kładąc nacisk na drugie pytanie...

[Saburō Hokusai]

Po pojawieniu się mężczyzny Saburō myślał, że skończy się to w inny sposób, jednak człowiek, który na początku straszył ninje, teraz zaczął się już normalnie zachowywać i nawet nawiązał rozmowę z chłopakiem. Nie wiadomo do czego ona prowadziła, w każdym razie te pytania oraz sposób wypowiedzi sprawiał, że shinobi zaczął nabierać podejrzeń. Nie miał zamiaru uciekać. Nie ukrywając, zaciekawił go ten mężczyzna jakkolwiek by to nie zabrzmiało. Tajemniczy, ale ciekawski. Niby groźny, ale potrafi być miły. Przynajmniej nie ukrywał, że w tych wszystkich pytaniach, które zadawał są ukryte informacje, które mogą mu pomóc. Jednak nasuwało się podstawowe pytanie. Co wyznawca dostanie w zamian?
- Ja mam na imię Saburō. Saburō Hokusai - przedstawił się tak samo jak zrobił to tamten mężczyzna, ale o co chodziło ze sprzedażą świętego aktu? Zastanawiając się spojrzał na niego - Do czego zmierzasz?

[Tensa]

"Keep you free from sin
Till the sandman he comes" 7/15 Saburo chociaż lakonicznie, postanowił odpowiedzieć. Co prawda niezbyt kulturalnie pytaniem na pytanie, ale przy okazji przedstawił się więc chyba wychodzi na zero. Mężczyzna westchnął słysząc jego pytanie, jakby wiedział do czego to wszystko zmierza. Do zakończenia tej rozrywki jaką była rozmowa.
-Do czego zmierzam? To ciekawe pytanie, ale odpowiedź jest bardziej prozaiczna niż mogłoby się wydawać.
Szukam bowiem tego co wszyscy... - po raz kolejny zrobił teatralną pauzę, a długie czarne włosy rozwiało uderzenie silnego wiatru.
-Spokój, niby nic, jednak nie dane jest mi go odnaleźć, dlatego też Cię wypytywałem. - wyjaśnił pokrótce zabandażowany.
-Otóż pewna osoba nie zamierza mi go podarować, właściwie jest jedynym który go narusza, a ja chociaż fizycznie jestem w stanie to zakończyć z pewnych powodów, których niestety nie mogę wyjawić nie jestem w stanie pozbyć się problemu. - słońce zdążyło schować się za horyzontem, a mężczyzna po raz kolejny odwrócił się, aby spojrzeć Ci w oczy, tym razem nie były one spokojne, a nienawiść którą pałał wręcz je rozpalała.
-Dlatego synu Jashina wypytuje Cię o morderstwo, chociaż go nie chcę. Wystarczy nieco strachu, abym w końcu zaznał to czego pożądam. Szukam pomocy od dawna, jednak do tej pory nikomu nie udało się jej udzielić, większość opuszczała to miejsce, jednak ty... nie bałeś się. Poszukujesz śmierci, a ja chcę byś uderzył strachem, z nawiązką mogę wynagrodzić twoje starania jeśli byłbyś skłonny podjąć się tego zadania. - błysk światła w ciemności nocy. Na wysokości jeziora dwie postacie w czarnych płaszczach, jedna nie większa niż 140 centymetrów, spore zgarbienie mogło zaburzać osąd, druga przy nim wyglądała na giganta, jednak ciemne płaszcze odbijające błysk latarni uniemożliwiały lepszą ocenę. Kirito odwrócił się plecami, by ujrzeć tą dwójkę.
-Nadchodzą. - powiedział chłodno, a jego głos wywołał ciarki nawet u wyznawcy Boga mordu.

[Saburō Hokusai]

No i tak jak przypuszczał. Mężczyzna miał w tym jakąś sprawę, tylko nie rozumiał dalej dlaczego właśnie akurat zadawał takie pytania. To trochę bezsensowne, ale może i się jeszcze wszystko za niedługo okaże. Póki co wyznawca dowiedział się, że mężczyzna szuka spokoju i właśnie dlatego potrzebuje pomocy. Ktoś chciał go zabić, a on z pewnych powodów nie mógł stoczyć walki. Nic z tego chłopak nie rozumiał. On na pewno miał jakieś swoje powody, ale co mogło go powstrzymywać przed obroną własnego siebie? Przecież to się wydaje nielogiczne. W każdym razie, w końcu odwrócił się w jego stronę i spojrzał na Saburō. Jednak tym razem, w jego oczach widać było cień nienawiści. To sprawiło, że młody ninja od razu się uśmiechnął dosyć szeroko. Spodobała mu się ta postawa. Nienawiść w jego oczach i chęć mordu. Szukał pomocy? To właśnie ją znalazł. Nagle, lekko oślepił chłopaka blask, który pojawił się znikąd. A tuż nad jeziorem pojawiły się dwie postacie. Śmiejąc się cicho, zdjął kij z pleców i stawiając go przed sobą, oparł się na nim. Z uśmiechem i lekko przymrużonymi, zielonożółtymi oczami, odpowiedział.
- Wchodzę w to

[Tensa]

"Keep you free from sin
Till the sandman he comes" 9/15 Wnioski zostały wyciągnięte, tym samym sprawiając, że Saburo postanowiło podjąć się zadania... kości zostały rzucone. Jashinista zdjął swój kij uśmiechając się o mordzie którego będzie mógł dokonać. Mężczyzna jednak najwyraźniej nie podzielał jego zapału, gestem dłoni nakazując mu się uspokoić.
-Cieszę się, że jesteś gotów to zrobić, jednak musisz zaczekać. - powiedział siląc się na spokój.
-Za wcześnie jednak na atak, zanim ruszysz muszę zdradzić ci kilka rzeczy. - znów spojrzał na jashinistę i westchnął ciężko.
-Coś jest nie tak, zwykle przychodzą w trójkę więc gdzie ten trzeci? Może robić za tylną straż, to niemożliwe, żeby zaczęli bez niego. - mówił cicho, jakby nie chciał by oddaleni ludzie dowiedzieli się o jego obecności.
-Powinienem stąd zniknąć jak najszybciej, ale muszę powiedzieć Ci dokładniej o co chodzi. - podszedł bliżej byś mógł dokładnie słyszeć co do przekazania ma ci ściszony głos.
-Obserwuj ich, poczekaj na tego trzeciego, powinni udać się do starej świątyni... dopiero tam zaatakuj, jednak mam pewną prośbę, jeśli to możliwe nie zabijaj nikogo, wystarczy, że nastraszysz ich na tyle, że już tutaj nie wrócą, to lepsze niż rozlew krwi. Wiem, że twój Bóg tego nie pochwala i zrozumiem jeśli wybierzesz łatwiejszą ścieżkę, to tylko moja prośba. - wyjaśnił wszystko, po czym pobiegł w kierunku z którego przybył.
Nasz bohater mógł ruszyć, jednak mógł też czekać, gdyby wybrał drugą opcje, po kilku minutach ujrzałby kolejne dwie postaci w płaszczach zmierzające do starej świątyni. Dość przeciętne postaci, jednak jedna z nich wydawała się drobniejsza.

[Saburō Hokusai]

Chłopak uradował się na wieść o szykującej się walce. Jednak jak można było zauważyć, człowiek stojący obok niego tego raczej nie pochwalał. Zaczął uspokajać chłopaka oraz jakby na to nie patrzeć, dał mu dobre rady. Miał czekać na trzeciego oraz gdy tylko wejdą do świątyni nastraszyć ich, ale... Nastraszyć?! Przy przewadze trzech do jednego, ciężko to będzie zrobić. Nawet jeśli by byli słabsi. W każdym razie mężczyzna zniknął, a chłopak musiał już sam działać. Zaczekał chwilkę, aż pojawiło się następnych dwóch. Zdziwiony chłopak na początku nie rozumiał, bo było mówione, że będzie ich trzech. W każdym razie zmierzali do świątyni, a poprzednia dwójka powoli się przemieszczała. Czy to nie oznaczało przypadkiem, że może to mieć związek z jakimiś rytuałami? Dodatkowo to wcześniejsze zainteresowanie wyznawcami Jashina. Śmierdziało tutaj właśnie tym szczepem, ale chłopak nie był niczego pewny. Złapał ręką za kij i uniósł go, zakładając broń na prawy bark. Postanowił jeszcze nie działać, ale przeczekać chwilkę, aż sytuacja nieco bardziej się rozwinie i wszyscy wylądują w świątyni. Wiedział, że to może być doskonała szansa na pozbycie się dwójki, a następnie kolejnej, ale mimo wszystko czuł, że warto zaufać tamtemu mężczyźnie.

[Tensa]

"Keep you free from sin
Till the sandman he comes" 11/15 Liczba potencjalnych oponentów, jak zauważył sam Saburo nie zgadzała się. Może i jedna osoba w ogromnych rozmiarów bitwie nie miała znaczenia, jednak trzech na jednego, a czterech to już spora różnica. Dzielny Jashinista zrozumiał jednak, że posłuchanie dotychczas zwanego nieznajomym pracodawcy może być dobrym posunięciem. Skoro chciał on nastraszenia grupy, raczej nie był on z nimi w przyjaznych stosunkach. No zawsze pozostawała ta nikła możliwość, że w rytuale którego spodziewał się kultysta miał on posłużyć za ofiarę, a dobra rada, tak naprawdę miała ograniczyć jego chęć mordu. Kolejne zakapturzone postaci udawały się do ruin. Pozostawiony samemu sobie wojownik, czekał z kijem opartym o bark. Nie wiele się działo, wszyscy zniknęli w mroku świątyni... przynajmniej na chwile, gdyż po około minucie światło zaczęło wypływać przez wejście. Majestatyczny widok. Wszystko leżało teraz w rękach shinobiego, jego decyzjach i wykonanych ruchach. Czy uda mu się sprawić, że domniemani członkowie jakiejś sekty poczują strach?

[Saburō Hokusai]

Chłopak stał i czekał, aż każdy z nich wejdzie w końcu do tej świątyni. Nie bał się stanąć na przeciw tylu przeciwników, ale zżerała go już od środka chęć zabicia. Nie wiedział czy da radę ich tylko nastraszyć, bo jeżeli zajdzie taka potrzeba, to bez chwili wachania będzie walczył na całego. W każdym razie, kiedy już wszyscy znaleźli się w świątyni, nagle zaczęło się wydostawać z niej jakieś światło. To był już odpowiedni moment na to, żeby w końcu zacząć działać. Z kijem na barkach poszedł pod świątynię i wychylając lekko głowę, chciał zobaczyć co tu się dzieje. Stwierdził, że najpierw zaznajomi się z sytuacją, zanim podejmie jakieś większe kroki, dlatego postanowił sobie trochę poobserwować co tajemniczy mężczyźni, mają zamiar tu robić, jednocześnie uspokajając siebie, od chęci walki. W końcu jeśli to tylko będzie możliwe, to chłopak ma to zakończyć pokojowo.

[Tensa]

"Keep you free from sin
Till the sandman he comes" 13/15 Chłopak czekał, nie był narwany, chciał zorientować się w sytuacji nim podejmie jakiekolwiek kroki. Rozpoznanie przed uderzeniem? Sprytne i mimo, że nazywane powszechnym często zapominane, lub skutecznie uniemożliwiane. W tym wypadku jednak cztery osoby w płaszczach prawdopodobnie nie spodziewały się posiadania obserwatora. Światło biło z zapomnianej świątyni. Płaszcze leżały gdzieś w kątach. W środku znajdowało się dwóch, całkowicie przeciętnych mężczyzn, różowowłosa dziewczyna, mająca maksymalnie 18 lat oraz przygarbiony starzec poruszający się o wcześniej nie zauważonej lasce. Staruszek mówił coś, odległość uniemożliwiała naszemu jashiniście usłyszenie jego słów, jednak po wyrazie twarzy widać było, iż to on tutaj rozkazuje. Jeden z mężczyzn wyjął pędzelek oraz buteleczkę atramentu, by po chwili rysować na podłodze dziwne pieczęci. Drug z mężczyzn kucał pod ścianą, w dłoni dzierżył kunai i osełkę, jak można było się łatwo domyślić ostrzył broń, co jakiś czas na przedramieniu sprawdzając ostrość. Dziewczyna... po prostu nie pasowała tam, jej zamglone oczy nawet w półmroku były piękne, siedziała po turecku, bujała się nucąc jakąś piosenkę, jakby nie zdawała sobie sprawy gdzie jest i co robi... każdy spokojnie zajmował się swoimi obowiązkami. Z resztą czujne oczy staruszka lustrowały całe pomieszczenie nakłaniając do pracy...

[Saburō Hokusai]

Chłopak próbował coś zaobserwować. Nikt go nie zauważył i chyba nie spodziewali się już nikogo więcej. Z wszystkich tu obecnych, najmocniejsi wydawali się dwaj przeciętni mężczyźni. Oprócz nich był jeszcze dziadek i jakaś różowowłosa dziewczyna, która była na oko w jego wieku. Mimo wszystko pozory umieją zmylić i właśnie dlatego chłopak nie wyciągał wniosków zbyt pochopnie. Dziewczyna mimo wszystko wydawała się jakby zahipnotyzowana. Tak, jakby nie wiedziała co się dzieje i gdzie jest. Może chcieli ją zabić? Kto wie. On wiedział tylko tyle, że musi temu zapobiec, jednak za bardzo nie miał planu jak ma ich wystraszyć. Trzeba przyznać, że zabicie by było dużo łatwiejsze, jednak on miał się starać tego nie robić. Ciekawiło go również co chcą z nią zrobić oraz co to za pieczęcie jeden z mężczyzn maluję na podłodze. W każdym razie trzeba było zapobiec temu zanim się to wszystko rozpocznie, a że chłopak nie miał planu, to postanowił po prostu sobie wejść i tak też zrobił. Z kijem na barku i kapturze wszedł wolnym krokiem do środka i zaczął oglądać całe wnętrze, które trzeba przyznać wyglądało dosyć mrocznie przez co chłopakowi się to podobało.
- Ładnie tu macie.

[Tensa]

"Keep you free from sin
Till the sandman he comes" 15/15 No cóż, przebiegłość zeszła na dalszy plan. Chłopak nawet nie sprawdził czy na wejściu nie czeka na niego jakaś pułapka... na jego szczęście tym razem nie trafił na ludzi którzy zakładali by wnyki czy co gorsza umieszczali notki wybuchowe w gorzej widocznych miejscach... Jak to mówią głupi ma szczęście. Najwidoczniej wykorzystał on już limit sprytu na ten wieczór. Tak czy inaczej, jego wtargnięcie do dawnego miejsca kultu nie mogło ujść bez reakcji. Ten ostrzący kunai, spojrzał spod byka, malujący na chwilę przestał odwracając wzrok na Saburo.
-Nie przerywaj. - powiedział staruszek oschłym głosem, a młodszy szybko wrócił do malowania. Jedynie dziewczyna nie reagowała, siedziała tak bujając się i nucąc smutną melodię. Staruszek podszedł do nowo przybyłego, widać było, że chodzenie jest dla niego ogromnym obciążeniem, jednak jego oczy wskazywały, że zachował ostrość umysłu. Po drodze mierzył on shinobiego od stóp do głów.
-Zaiste piękne miejsce, czemuż to zawdzięczamy twoją obecność młodzieńcze? Czyżby świątynia Jashina zainteresowała się naszym rytuałem? A może sam Yoshinobu Kazura postanowił wysłać kogoś do nas? Mów chłopcze czego od nas chcesz pókim nie zmienił zdania. - mówił stojąc niewielki kawałek od Ciebie, tak aby nie musieć zanadto zadzierać głowy.

[Saburō Hokusai]

Chłopak zauważył, że wszyscy się na nim skupili. W sumie o to chodziło jednak miał nadzieję, że już w tym momencie go zaatakują, ale tak się nie stało. Ten który malował na chwilę przestał, ale gdy tylko staruszek mu kazał nie przerywać ten od razu wrócił do malowania. Po jakiejś chwili starzec zaczął przybliżać się do chłopaka mierząc go wzrokiem, aby za chwilę zapytać o powód jego wizyty, tak jakby grożąc mu przy tym. Chłopak spojrzał na starca, a następnie zaśmiał się spod kaptura i zdjął kij z pleców oraz walnął nim o ziemię, aby się na nim oprzeć.
- Ja? Szukam tylko trochę rozrywki. Nic wielkiego, a jednak - powiedział z szerokim uśmiechem patrząc prosto w oczy staruszkowi. Zerknął na chwilę na tego co maluje, dziewczynę i na tego co ostrzył kunaia, aby zaraz wrócić wzrokiem na starca - Niestety, ale będziecie się musieli stąd wynieść.