Bar "Szkarłatna speluna"

[Tensa]

13/15
Misja D dla Masaru v3 Wiking nie miał większych szans z kunoichi, lecz mimo to walczył. Teraz wielki osiłek leżał w wyznaczonej do walki strefie karczmy. Megumi odczołgała się. Nie zamierzała puścić płazem naruszenia jej ślicznej twarzyczki. Teraz to ona była awatarem furii i jej gniew miał szybko się uwolnić. Wojowniczka zaczęła butować tego brutala, kopnięcia spadały na jego krocze, żebra, głowę. Brodacz kulił się pod kolejnymi kopnięciami starając się ratować to co miał najcenniejsze, klejnoty rodowe. W gniewie coraz bardziej masakrowała pokonanego, tłum który jeszcze tak nie dawno wiwatował, teraz zamilkł w przerażeniu widząc co robi Ishida. Ktoś odważniejszy niż reszta rzucił się, ratował życie wikinga. Megumi została obalona, zaraz za nim poszło kilku innych próbujących utrzymać wściekłą kunoichi, krzykiem mówiącym "to koniec" i siłą ramion unieruchamiając ją na twardym podłożu...

[Megumi Ishida]

Megumi odbyła ciekawą dosyć walkę z rudzielcem, którego niestety musiała zmasakrować. Podczas bójki mało go obiła tylko ptaszka pogniotła, nic w tym ciekawego. I w sumie mogłoby się na tym skończyć no ale ten frajer uderzył kobietę w twarz. Trzeba prostaka nauczyć że tak się nie robi i koniec. Niestety tłum który wiwatował okazał również się jej wrogi ponieważ rzucił się na nią przygniatając ją do ziemi i unieruchamiając. Dziewczyna odetchnęła głęboko a adrenalina opadła, westchnęła i poddała się woli oprawców. Ej ej, ja tylko żartowałam. Uspokójcie się chłopaki, przecież nic mu już nie robię.
Tylko wezmę moją kasę za wygraną i właściwie to tyle. A teraz to serio puście mnie bo zaraz skończycie jak tamten. Ostatnie zdanie dodała pół w żartach pół serio. Nie lubiła być obmacywana, i chciała ich nastraszyć. Gdy zakończyła się ta dziwna sytuacja wstała otrzepała się i odebrała pieniądze pewnie już nieprzytomnemu wikingowi. Dumnie się pusząc i napinając przed tłumem który musiał chyba ją zapamiętać po takiej akcji. Kiedy przyjdzie tutaj znowu przynajmniej nikt jej nie będzie nawet próbował skrzywdzić.

[Tensa]

15/15
Misja D dla Masaru v3 Megumi wygrała z wikingiem, skopała go, jednak tłum zareagował. Ishida zareagowała w odpowiedni dla sytuacji sposób... uspokoiła się. Jej żart napędził im stracha, nie to, że byli jakoś związani z brodaczem, po prostu o ile bójki akceptowano o tyle morderstwo było nieco cięższą sprawą. Dziewczyna wyjaśniła co ma zamia zrobić, a tłum odpuścił. Ludzie spleceni ze sobą zaczynali schodzić z wojowniczki by po chwili była wolna. Odebrała pieniądze od nieprzytomnego wikinga i właściwie to tyle, żadnego morału czy ciągu dalszego. Reszta wieczoru była spokojna, ludzie w karczmie najwyraźniej zrozumieli, że nie ma co zadzierać z tymczasowym wykidajłem.

---------------------------------------------
Koniec misji

[Yorukaze]

"Tajemniczy prezent."
Misja D - Megumi Ishida
1|15 Powietrze gęste od męskiego potu, dymu i oparów mocnej sake wypełniało całą spelunę. Wnętrze baru przedstawiało się niezbyt wyszukanie. Obdrapane stoliki, wykonane z naprawdę grubego drewna, co było pewnie profilaktycznym pomysłem w kontrze do licznych burd, które wybuchały w tym przytułku ludzkich miernot. Ściany pokryte malunkami pełnych erotycznej treści, pomysł nie najgorszy, niestety ręka artysty nie nadążała za jego wyobraźnią. Cóż, przynajmniej nie zapłacili mu wiele. Obrazu dopełniały liczne, krótko obcięte postacie wytatuowanych, tawernowych berserkerów, kilkoro wyraźnie podpitych nastolatków, oraz Megumi. To jak znalazła się w tak obskurnej budzie to już inna historia. Stała ona nieopodal baru, zza którego barman rzucał ku jej postaci łakome spojrzenia, jednocześnie czyszcząc niewiarygodnie brudną szklankę jeszcze brudniejszą szmatą. Można było zastanowić się, czy czyszczeniu ulegała szmatka, szkło czy też okropnie brudne łapy brodatego mężczyzny. Mimo zgiełku panującego w gospodzie, Czarnowłosa kunoichi usłyszała swoje imię. Jednak nie potrafiła zupełnie określić kierunku skąd dochodził ten głos.

[Megumi Ishida]

Dziewczyna znalazła się w tej karczmie w bardzo prosty sposób. Ruszyła na tablicę ogłoszeń gdzie znalazła ogłoszenie bo takie są na takowych tablicach że płacą za pilnowanie spokoju w karczmie. Chodziło o to że ludzie się bili tutaj jak we wszystkich spelunach jednak mieli do tego wyznaczone miejsca, czyli kręgi namalowane na podłodze. Bicie się po za nimi było zakazane, a ona miała za zadanie pilnować by przestrzegali tej reguły. Zlała dwóch postawnych kolesi i miała czas by odpocząć. Potem, jednak została wyzwana na pojedynek przez miejscowe czempiona w bójkach, rudawego przywodzącego na myśl wikinga siłacza. Oczywiście rozkwasiła mu nos i zgniotła i skopała krocze tak że tłum siłą ją odciągnął od niej. Teraz siedziała sącząc drinka i myśląc co się może stać jeszcze ciekawego. Siedziała bowiem tutaj od wieczora, a już był prawie ranek. Cała noc w barze, i do tego zarobiła już 500 ryo, napiła się, wybawiła lejąc kilku gościu i ogólnie zabawa była przednia. Dama z niej była jaka była, z powodu że jej umiejętności były dosyć wysokie nawet jak na standardy przeciętnych shinobich, traktowała to wszystko jak zabawę i dziecinną igraszkę, dlatego nie używała broni i żadnych technik. Tylko ona i zwykli ludzie. Teraz było tutaj względnie spokojnie przez to że zmasakrowała jaja trójcę mężczyzn. Siedział i siedziała aż usłyszała swoje imię. Spokojna, obróciła się na krześle tyłem do baru chcąc zobaczyć kto ją wzywał.

[Yorukaze]

"Tajemniczy prezent."
Misja D - Megumi Ishida
3|15 Atmosfera w barze ulegała zagęszczeniu. Jednak spragnieni obicia mordy śmiałkowie, trzymali się wyznaczonych przez brodatego właściciela kręgów. Zapewne zgniecenie kilku genitaliów miało w tym swoją zasługę. Tak to już jest w tym świecie bandytów. Mądrzy trzymają się złotej zasady. Jeśli masz zamiar atakować pięćdziesięciokilogramową kobietkę, a nie widzisz w jej oczach cienia strachu - bierz nogi za pas, na dziewięćdziesiąt jest to kunoichi. Ci mniej roztropni, nie zważają na wszechobecnych poskramiaczy chakry, kończąc później z utraconą płodnością. Megumi nie wydawała się przejęta wcześniejszymi starciami, o ile można je w ogóle tak nazwać. Miała przyjemny, dodatkowy przychód oraz satysfakcję. Jednak mimo natłoku wrażeń, czuła się nieco zmęczona. Bezsenna noc, sam wiesz czytelniku, powieki stają się cięższe, stawy opierają się wszelkim ruchom, a często w głowie pojawia się tępy, nieprzyjemny ból. W pewnym momencie kunoichi musiała wybrać czy stłumić ogromne ziewnięcie czy rozdziawić swoją paszczę ku zgrai wyrzutków społeczeństwa. Cokolwiek zrobi i tak zapewne będzie kontynuować sączenie swojego alkoholowego napoju. Jego dość mocny smak, zabarwiony nutą żurawiny i pieprzu, od razu stawiał na nogi, pytanie, na jak długo. Kiedy Kunoichi obróciła się słysząc swoje imię, zlustrowała całą spelunę w poszukiwaniu jakiegokolwiek znaku. Po chwili zauważyła jak jedna z postaci kiwa jej ręką. Ów minimalistyczny ruch, zdecydowanie wskazywał na właściciela wcześniejszej wypowiedzi. Dziwne tylko, że jego głos słychać było tak wyraźnie mimo zgiełku w barze. Nieznajomy siedział w rogu sali, razem z dwoma innymi postaciami. Cała trójka była ubrana w obszerne, ciemnoczerwone płaszcze, a głębokie kaptury całkowicie zasłaniały ich twarze. Megumi czuła jednak ich wzrok na sobie.

[Megumi Ishida]

Nie trzeba być geniuszem żeby wiedzieć że jeśli w karczmie pełnej hałasu można dosłyszeć swoje imię dosyć wyraźnie to tamta dwójka ludzi to nikt inny jak shinobi. A to co zrobili to pewnie jedna z wielu prostych sztuczek ninjutsu. Ale skoro tacy z nich ważniacy że wolą używać czakry niż podejść do niej i coś jej powiedzieć? Do tego wołają ją po imieniu, więc je znają, tylko skąd? Złapała i popatrzyła na swojego drinka, a następnie wychyliła go do końca. Wstała i naszła ją chęć żeby ziewnąć, zrobiła to jednak zasłoniła usta wierzchem dłoni aby nie wyjść na kogoś z plebsu. Wstała na równe nogi idąc do osób które prawdopodobnie były tymi które ją wołały. Sądziła to po tym że jedna dawała jej znać ręką. Trzy osoby odziane w czerwone płaszcze, maskowanie to to nie było, jednak na pewno sprawiało że wyglądali dostojniej oraz bardziej ważnie jeśli można tak powiedzieć. Tak więc podeszła do nich kręcąc biodrami tak żeby pół karczmy się za nią oglądało i podeszła do nich kłaniając się lekko. W czym mogę pomóc zacnym panom? Czy raczycie podczas rozmowy z damą się przedstawić oraz zdjąć kaptury? To troszkę mało grzeczne z waszej strony, wołać mnie przy użyciu technik, a potem siedzieć skrytym w cieniu kaptura.

[Yorukaze]

"Tajemniczy prezent."
Misja D - Megumi Ishida
5|15 Zgiełk narastał wprost proporcjonalnie do czasu, który upływał. Każda godzina równała się kolejnym wypitym porcjom alkoholu.
Twarze karczmiarskich osiłków były coraz bardziej czerwone, oczy coraz mniej świadome. Kwestią czasu było, aż któryś z nich pomyśli, że on się zemści za wstawionych kolegów, których to Megumi pozbawiła honoru i męskości. Kobieta jednak nie zwracała uwagi na taką możliwość. Wiedziała, że z łatwością rozłoży większość barowych osiłków, a to wszystko bez użycia chakry,
przy pomocy starego, dobrego, fizycznego wycisku. Kunoichi podeszła do nieznajomych, którzy wcześniej zwrócili na siebie jej uwagę. Nie zwracali oni uwagi na chód wyrzutka ni to na jej wypowiedziane zdania. Odbiły się one niczym groch od ściany.
Nie raczymy. - odrzekła lakonicznie siedząca po środku kobieta, jak można było domyśleć się po barwie głosu. Przez obszerne płaszcze, sylwetki rozmówców były nie do zidentyfikowania pod względem płci. Równie dobrze, przed Megumi mógł siedzieć też mężczyzna o głosie kobiety. Jesteś zainteresowana szybkim, łatwym zarobkiem? - odezwał się siedzący po lewej. Jego głos był matowy i bardzo niski. Megumi nie mogła wyczytać zza ukrytych oblicz jakiejkolwiek emocji. Pozostało jej jedynie urwać rozmowę lub ją kontynuować.

[Megumi Ishida]

Megumi spojrzała podejrzliwie na trójkę jegomości którzy właśnie byli dla niej nie zbyt mili. Odnotowała że chętnie ich połamie jak będzie okazja. Propozycja była ciekawa, ale również podejrzana, nic nie jest łatwe i dobrze płatne. Chyba że to było średnio legalne. Jestem, można prosić o szczegóły? Odpowiedziała krótko porzucając dworską etykietę. Jak nie potrafili zachowywać się tak jak powinni to nie powinna ich traktować tak jak traktuje się ludzi na poziomie. Była uważana, i gotowa na to gdyby musiała rozwalić jednemu z nich a dokładniej temu który przemówił twarzy na swoim kolanie. Względnie próbowała określić z ich postury, wyposażenia widocznego, tonie głosu, takie rzeczy jak płeć, uwarunkowania fizyczne oraz jakiej broni używali. Jednak wątpiła czy poza płcią uda się jej cokolwiek znaleźć. Stała niby spokojnie, ale jednak troszkę spięta czekając na ofertę odziany w czerwień. Jak się nie dogadają to po prostu ich zleje zabierze płaszcze bo ładne, a potem okradnie ich z sakiewek. A jeszcze na dokładkę podstawi straży miejskiej. Ale na razie nic nie zapowiadało takiego obrotu spraw po za dosyć mało kulturalną chęcią jednego z siedzących do pozostania anonimowymi.

[Yorukaze]

"Tajemniczy prezent."
Misja D - Megumi Ishida
7|15 Przy ladzie dał się słyszeć odgłos uderzenia w mosiężny gong. Całe stałe towarzystwo zamilkło, doskonale znali ten dźwięk.
Tylko kilkoro z wcześniej przybyłych, a już mocno podpitych nastolatków, dalej podśmiechiwało się w swym gronie. Kilkoma szturnięciami zostali jednak szybko uciszeni. Łysy barman pogładził swoją brodę, a następnie stanowczym, głośnym tonem wykrzyknął - Ostatnie zamówienia i wypierdalać! Pomruk niezadowolenia rozszedł się wśród karczmiarskiego półświatku,
jednak każdy stały bywalec wiedział, że szynkarz nie żartował. Zakapturzone postacie milczały podczas ogłoszenia właściciela przybytku. Kiedy się zakończyło kontynuowali. Masz, teraz to twój najcenniejszy przedmiot. - wyrzekł środkowy głosem kobiety. Następnie nieznajomy siedzący z prawej wręczył kunoichi paczkę zawiniętą w szary papier. Jej kształt przypominał prostopadłościan, w dotyku była twarda jak kamień, czuć też było delikatne wybrzuszenia. Całość była dodatkowo związana zwykłym powrozem. Masz to donieść pod ten adres. - nieznajomy wręczył jej zwitek papieru, na którym był adres. Następnie kontynuował. Nie zgub tego jeśli Ci życie miłe. - Zakończyła postać siedząca po prawej, a gdy zakończyła swoją wypowiedź, Megumi poczuła jak cała karczma zadrżała w posadach na krótką chwilę. Kunoichi musiała sobie zdawać sprawę, że gdyby chciała rozpoczynać burdę z zakapturzoną trójcą, zwykła siła zdecydowanie byłaby niewystarczająca, a kto wie, czy cały szereg umiejętności Ishidy pomógłby w takim starciu.

[Megumi Ishida]

Karczmarz postanowił zawyrokować że pora zamykać i że trzeba spadać do domu. Co mu się dziwić, przecież też chciał mieć jakieś wolne a nie cały dzień i cała noc sterczeć przy barze. Musi jeść i spać oraz mieć czas na korzystanie z uciech życia skoro ma na to fundusze. Tak więc gong i ogłoszenie zostało przyjęte całkiem spokojnie przez towarzystwo, również przez kobietę w czerwieni. Ta dała jej zapakowane coś, wiadomo oczywiście że za 5 minut Megumi to otworzy i sprawdzi co to, ale na razie trzeba chwilę poogrywać w miarę posłuszną. Jednak pokaz sił kobiety w postaci tego że karczma zadrżała sprawił że nerwy Megumi zostały napięte do ostatniej strony. Zawrzało w niej, niby poszukiwała prostych zadań ale nie życzyła sobie żeby ktokolwiek kim kolwiek by nie był jej groził. Nachyliła się do kobiety patrząc w czerń w kapturze w której powinna być ukryta twarz. Wysyczała wolno i powoli Spróbuj mi pogrozić jeszcze raz a zobaczymy czy będziesz taka cwana. A jak mnie oszukacie, lub chcecie wykorzystać jako jakąś tarczę to was znajdę i pozabijam. Następnie wzięła kartkę z adresem i paczkę a następnie wyszła idąc powoli szukając domu bądź innego lokalu. Ciekawiło ją co jest w środku, ale pierw chciała się dowiedzieć gdzie ma w ogóle dostarczyć paczkę. Do tego również starała się iść po tłocznych ulicach, a nie jakiś zakamarkach gdzie nikogo nie ma. Równie dobrze ktoś mógł chcieć sobie odbić tą paczkę.

[Yorukaze]

"Tajemniczy prezent."
Misja D - Megumi Ishida
9|15 Megumi zdecydowanie nie należała do rodzaju osób, które dają sobą pomiatać czy też się zastraszyć. Mimo delikatnego uchylenia rąbka umiejętności przez którąś z zakapturzonych postaci dalej hardo dawała znać, że nie boi się niczego. Jednak w odpowiedzi na jej groźbę, wszystkie trzy, tajemnicze osoby zgodnie zaśmiały się, odprowadzając niewidocznymi spojrzeniami młodą, gniewną kunoichi.
- Ciekawe czy doniesie tą paczkę. Wyglądała na niezłą kanciarę. - Rzekł jeden z zakapturzonych zleceniodawców.
- Pies ją jebał Dante. Jak nie doniesie, to sami się tym zajmiemy, a teraz chodźmy, mamy inne obowiązki. - odpowiedział drugi po czym cała trójka powoli spaliła się i zniknęła, ku zdziwieniu dwóch kompletnie wstawionych, obserwujących to marynarzy.
Wyrzutek o różowych tęczówkach opuścił spelunę i wyszedł na ulicę przed barem. Około dwóch metrów od wyjścia leżał jakiś pijaczek, który zdecydował się na kąpiel we własnych ekstrementach. Poza tym nikogo, mrok wskazywał na późny wieczór czy też wczesną noc. Megumi trzymając paczkę pod ręką, mimo ogarniającego ją zaciekawienia, jeszcze nie zaglądała do środka. Najpierw postanowiła dowiedzieć się miejsca dostarczenia owej przesyłki. Według informacji zawartych na zwitku papieru, miała udać się na tereny obrzeży wioski, a następnie wyszukać w ich wschodniej części domu zbudowanego w całości z czerwonej cegły.

zt tutaj http://shinobiwar.pl/viewtopic.php?f=5 ... &start=105

[Kurusu]

Kurusu przemieścił się do najlepszego miejsca, by zarobić w skuteczny sposób... Brudny także, ale czy ktokolwiek w tym mieście ma czyste od krwi ręce? Powszechną prawdą jest, że Shigashi no Kibu swoimi mackami zepsucia dusi uczciwość i praworządność, a opór kończy się jedynie coraz większym cierpieniem... I nie jest to ból z rodzaju tych, dzięki któremu inni zostaną wyzwoleni... Tak się dzieje tylko w bajkach, a rzeczywistość pokazuje całkowicie co innego...
Najemnik okryty ciemnym płaszczem, ze swoją maską która stanowiła jego znak rozpoznawalny rozejrzał się po tym przybytku, jak zawsze na podłodze leżały zęby lub znajdowała się krew... Ale nie obchodziło go to, jedynie skierował się w stronę karczmarza, który zawsze wie kto potrzebuje zleceniobiorcy... Nawet bez żadnego pytania, to było wspaniałe w tym człowieku. Po samym wyglądzie stwierdzał co czego potrzebuje. Kurusu liczył jedynie, że żaden pijak lub awanturnik nie będzie szukał człowieka do wynajęcia, nie lubił mało poważnych zadań, ale w ostateczności za zadowalające pieniądze mógł się takiej podjąć... Oczywiście w takiej sytuacji, nie miał ochoty na kontynuowanie znajomości. Nie solidaryzuje się z osobami tutaj, raczej nie będzie długo tego robił. Nie są warci Jego uwagi... A teraz, czas na robotę.

[Nikusui]

Misja dla Kurusu
Ranga C
1/30 Późny, dość chłodny wieczór. W barze siedziało już parę osób, mniej lub bardziej trzeźwych. Żaden z nich jednak nie wyglądał na kogoś, kto stykał się z robotą dla ninja. Widać, że mieli "ważniejsze" rzeczy do roboty. Był jednak jeden mężczyzna, siedzący niedaleko baru, który najwyraźniej na kogoś czekał. Aż się doczekał. Do pomieszczenia wszedł kulejący mężczyzna, nieco obdrapany, posiniaczony, no nie najlepszego wyglądu. Widać, że na swojej drodze natrafił na dość twardą przeszkodę. A przynajmniej taką, która zmusiła go do używania kuli.
Niedbale usiadł na krześle przy osobniku, który do tej pory siedział w ciszy. Nie miał przed sobą herbaty, wody czy czegokolwiek, czym mógłby zwilżyć gardło. Najwidoczniej nie przeszkadzało to właścicielowi lokalu. Może się znali? Kto wie.
- Wybacz, szefie. - powiedział kulawiec, opierając się o bar i wzdychając ciężko. Stąd Kursu mógł dokładnie zauważyć, że facet ma sine oko, białko było całe zaczerwienione. Oj, zdecydowanie nie wyglądało to na wywrócenie się po pijaku. - Udało mi się włamać, ale złapał mnie jeden z jego ochraniarzy. - dodał nieco ciszej, chociaż nie obawiał się o to, że ktoś podsłuchuje. Tutejszych pijaczków nie obchodziły takie sprawy. Za to Kursu nie ominęło chociaż jedno słowo z tych wypowiedzi. Mógł bezkarnie się wszystkiemu przysłuchiwać.
- Dowiedziałeś się chociaż czegoś? - zapytał oschle ten, który tu czekał. Miał ciemne, krótkie włosy. Wyglądał na kogoś z wyższych sfer, nieskazany żadną oznaką tego, że kiedykolwiek dostałby porządne lanie. Przynajmniej z tego, co było widać. Łysy kulawiec najwidoczniej nie miał tego szczęścia.
- Tak. Natychmiast postanowili wyruszyć do Daishi. Tam ponoć jest ktoś, kto to dla nich może przyrządzić. - odpowiedział nieco speszony. Nic dziwnego, zawalił, a miał konkretne zlecenie. Nikt nie lubi ponosić porażki, to zrozumiałe. Zwłaszcza, gdy się widzi niezadowoloną minę szefa. Czarnowłosy zmarszczył brwi i zacisnął pięść, próbując na szybko coś wykombinować. Wiedział, że jeśli chciał to zdobyć, musiał kogoś znaleźć. Tyle, że nie zamierzał biegać i się ogłaszać, bo nie była to zbyt czysta sprawa.
- Znasz kogoś? - zapytał nieco zniecierpliwiony, ale ujrzał jedynie, jak jego podwładny opuszcza głowę i kiwa nią zaprzeczająco.

[Kurusu]

Zamaskowany obserwował z zainteresowaniem scenę przed sobą, czyżby los rzucił mu wspaniałą okazję pod nogi? O to dwie osoby, w tym cudownym przybytku, prowadziły działalność w której specjalizowała się "Śmierć we własnej osobie"... Choć trafniejszym stwierdzeniem było, że tylko jedna osoba się tym zajmuje, drugi to zwykły człowiek na posyłki. Nawet bez faktu, że właśnie słyszał całą rozmowę mógłby to stwierdzić, posłuszna postawa a także liczne ślady po pobiciu były wystarczającym na to dowodem. Tak czy inaczej, rozmowa schodziła na dobre tory, przynajmniej dla Kurusu... O to potrzebowali człowieka, który zajmie się jakąś brudną robotą.
- Szczurołap. To co zwykle. - mruknął w kierunku karczmarza, zbliżając się w stronę lady. Jego ulubionym trunkiem była tak zwana "Czarna Wdowa", niskoalkoholowy trunek o dość kwaśnym smaku, sam nigdy się nie interesował z czego jest robione, ale liczył się smak. Oczywiście nie robił tego z powodu, że chciał się napić... Mimo wszystko Shigashi no Kibu nauczyło go jednego, ostrożności nigdy za wiele. Sam zamaskowany preferował zresztą delikatniejsze skierowanie się do potencjalnych nabywców jego usług, poprzez pokazanie się na scenie i zasygnalizowanie prostym gestem, że mają przed sobą osobę, która zajmuje się zawodowo... Niezręczną robotą...
Kurusu, gdy tylko podszedł do lady, by usiąść przy niej ruszył płaszczem tak, by na chwilę odsłoniło kaburę a także pokrowiec na miecz... Nie mówiąc o tym, że miał na plecach Fuma-Shuriken... Oczywiście zawsze trzeba było zakładać, że pracodawca może nie łączyć faktów, wtedy pozostawało bezpośrednie zaoferowanie usług.
- Możliwe, że znalazłeś kogoś... - mruknął w kierunku, tego lepiej wyglądające, patrząc na niego kątem oka. Takie oto skierowanie słów z pewnością go mu pozwoli połączyć fakty, ale prawdopodobnie jest inteligentnym człowiekiem, więc już sam widok wystarczył.