Główna droga

[Megumi Ishida]

Misja rangi D 9/15
Rozmowa przebiegała tak średnio wesoło, chociażby z powodu że już na starcie delikwent uciął ją mówiąc że nie ma pieniędzy. Bystre oko Sabaku jednak szybko odnalazło nietypową rzecz w postaci dodatkowych ludzi, oraz zaraz potem księgę rachunkową i szkatułkę z niewiadomym wyposażeniem w środku. Powiedziałeś że ci przykro, ale i tak chcesz pieniądze, więc jakoś specjalnie żal tego człowieka ci nie było. Jednak pochylmy się nad tym od strony moralnej, czy masz prawo brać pieniądze od kogoś kto jest na skraju bankructwa, z tego co mówią jego ręce i oczy zarywa noce by pracować? Zdaniem Masaki miał, i to bardzo duże, ponieważ pożyczył to odda, tak więc nie pozostawało nic innego, jak wydusić z dziadka kasiorę i iść do domu się rozliczyć i potem zrobić sobie przerwę od pracy. Jednak on dalej oponował, i z rozbrajającym spokojem wzruszył ponownie ramionami i powiedział-Mówię nie mam pieniędzy, obecny utarg to ledwie i tak połowa tego co jestem dłużny, a i tak on cały idzie na materiały żebym mógł dalej pracować. Jak będę miał to oddam mówiłem, wszyscy wiedzą gdzie mieszkam, a ja wiem gdzie miesza ten od którego pożyczyłem. Nie potrzebujemy w naszej relacji osób trzeci, a co do tych ludzi w moim domu,
to gówno ci do tego. Nie ma to żadnego związku z długiem. A twoje przykro mi przyjmuję mimo że jest nie szczerze. Coś jeszcze? A ludzie w kolejce troszkę się niecierpliwili po części, a z drugiej strony jednak zachowywali się jak by byli bardzo ciekawi co się stanie. Co zrobisz?

[Masaki]

No dobra dziadek nie chciał oddać kasy, ale tak czy siak musiał. Nie obchodziło mnie za bardzo czy ma z czego. Powoli traciłem już do niego cierpliwość. Ehh...No nie wiem teraz co zrobić. Naprawdę jest mi szczerze przykro, bo gdyby nie byłoby to szczere to po co miałbym co to mówić? Przecież
to nie zrobiłoby cię bogatszym o pięćset Ryo na oddanie długu, a ja nie miałem również w tym żadnej korzyści. Materialnej jak i moralnej. Tak czy siak musisz oddać pieniądze i nie wiem jak sobie poradzisz. Może gdyby to płaczące dziecko jak i jego matka by nagle magicznie znikli, to byś szybciej pracował? Przecież nie chcemy, aby doszło tu do ręko czynów, prawda? Zawsze opcją zapasową była szkatułka stojąca przy księdze rachunkowej. Nie miałem jeszcze konkretnego planu działania, ale jakoś musiałem rozwiązać mój problem, a w zasadzie nasz bo mój, mojego kolegi i tego dziadka.

[Megumi Ishida]

Misja rangi D 11/15
Masaki dosyć usilnie próbował przekonać swojego kolegę że ma dostać dług bo inaczej on sam będzie miał problem, a jak Sabaku ma problem to ten co spowodował ten problem ma jeszcze większy problem. Generalnie, dziadek się stawia to dziadek zaraz dostanie po pysku, albo lepiej jego rodzinka jeśli to jest jego rodzinka. Groźba chłopaka zaraz po tym rzucona jak tłumaczył mu coś o współczuciu nie przynoszącym zysku czy innej tego typu pierdole, sprawiła że ten zbladł. Zareagował bardzo szybko, widać że był żołnierzem kiedyś. O ile twój piasek ma moc, to twoja szybkość i percepcja głęboko mówiąc były masakrycznie niskie. O ile jeszcze jakoś minimalnie zauważyłeś ten ruch dłoni, to w ogóle nie mogłeś zareagować. Nic, jak kołek. Złapał cię dłonią za szmaty przy szyi i wysyczał ci prosto w twarz ku zdziwieniu i radości kolejki że coś się dzieje, słowa- Zrób coś im a rozwalę ci łeb ty mały pokurwiu. Sądzisz że jesteś kozak, i pogrozisz komuś to odda ci pieniądze? Nie mam bo nie mam,
a jak bym miał to bym oddał do rąk własnych, a nie osobą trzecim. Więc teraz grzecznie się obróć i spierdalaj. Albo cię zabiję,
za grożenie mojej rodzinie. I tak własnie oto spokojny szewczyk został wkurzony przez Masaki, tak mocno że po rozmowie dyplomatycznej można śnić. Do tego czy robienie tutaj burdy jest dobrym pomysłem? No trzeba odpowiedzieć sobie samemu, dziecko znowu zapłakało, a matka mu znowu coś powiedziała, i zaczęła nucić piosenkę. Nie widziałeś ich bo byli w pokoju za kotarą, ale ich słyszałeś. Co teraz? Kolejka stała za wami i zarazem się niecierpliwiła, oraz bardzo ją ciekawiło co zaraz się stanie. To było naprawdę ciekawe widowisko.

[Masaki]

Kiedy wychodziłem z domu miałem cichą nadzieję, że następne zlecenie odbędzie się bez walki i po prostu na przykład dłużnik zapomniał odnieść pieniędzy na czas czy coś w miarę podobnego. Oczywiście jednak życie nie jest usłane różami i jakaś bitka musiała być, więc teraz trzeba było wyegzekwować dług bardziej brutalnie. Oczywiście nie chciałem łamać pięćdziesięciu latka i jego rodziny, ale z drugiej strony musiałem coś zrobić. Więc gdy już mnie tak trzymał za szmaty postanowiłem go tylko odsunąć. Mogłem to zrobić kunai, ale nie chciałem go zranić, więc po prostu postanowiłem uderzyć go piaskiem. Nagle z gurdy wyleciały dwie macki z piasku. Jedna z nich uderzyła mężczyznę w twarz, a druga złapała go za rękę i pociągnęła w stronę ziemi. Miałem nadzieję, że to powinno załatwić sprawę. Następnie kopnąłem dziadka w brzuch ale nie tak mocno, aby coś mu zrobić. Po prostu chciałem go odepchnąć. Następnie podbiegłem do kasetki i podniosłem ją jedną ręką. Gdzie jest kurwa klucz? Dawaj hajs albo się ostro wkurwię i zrobię ci z dupy jesień średniowiecza.

[Megumi Ishida]

Misja rangi D 13/15
No to jak to zawsze bywa zrobiło się troszkę zabawnie pod sam koniec dopiero. Tak więc sytuacja powoli wymykała się spod kontroli, należy bowiem brać pod uwagę że no stała za tobą całkiem spora kolejka i ktoś mógł z niej wyjść i udać się po straż, wiadomo przecież że na głównej drodze to jej nie brakuje, co ciekawsze jednak na twoje szczęście nikt nie ruszył się. Wszyscy patrzyli ze zdziwieniem i zaciekawieniem na to co się dzieje. Może miło by było jak byś pokazał że masz jakieś tam dokumenty upoważniające do odbioru długu, a nie wpadasz i lać ludzi piaskiem chcesz. Ale no co kraj to obyczaj, może piaskoludki mają tak na swojej zapyziałej pustyni że skaczą do kogoś krzyczą dawaj hajs i walą w twarz. Tutaj było podobnie, powaliłeś sekwencją ruchów gościa złapałeś szkatułkę i dałeś mu do zrozumienia że chcesz żeby ją otworzył. On wtedy jednak otworzył oczy ze zdziwienia i bez słowa zdjął klucz z szyi i ci go wręczył. Oraz drugą ręką wręczył 200 Ryo z kasy. Chyba w momencie kiedy zorientował się że jesteś shinobim jego zapał troszkę się zmniejszył. Dlatego można być prawie pewnym że będzie grzeczny. Nikt z kolejki nie wyszedł chyba pod wpływem szoku. W szkatułce było troszkę biżuterii, zaniesiesz szefowi powinien być i tak zadowolony. To teraz pora po raz kolejny posprzątać bajzel zrobiony przez ciebie i udać się po wypłatę. Na pewno jakoś się rozliczycie. To czego wiedzieć nie możesz bo misji tak nie rozwinąłeś to to że kobieta to nastolatka z którą wpadł w barze nasz krawiec, a dziecko to jego dziecko. Przez to że środki z zakładu starczają tylko an utrzymanie jego, to utrzymanie 3 osób jest dosyć trudne wiec popadł w długi. Ale tego wiedzieć nie możesz już. I wątpliwe żeby ci to powiedział kiedyś po tej akcji.

[Masaki]

Nareszcie. Gdy tylko odepchnąłem mężczyznę w tył i użyłem mocy shinobi, jego zapał opadł. Oczywiście łatwiej było wziąć dokumenty i pokazać mu je lub strażnikom. Odebranie należności byłoby wtedy o wiele łatwiejsze, no ale o tym niestety nie pomyślałem. Z pośpiechu zapomniałem zabrać kilka kartek dokumentów ze stolika u swojego pracodawcy. Tak czy inaczej miałem już pieniądze i coś co mogłem sprzedać, aby zyskać więcej pieniędzy. Serio?
Miałeś biżuterię i zamiast ją sprzedać jak normalny człowiek to wolałeś się zadłużyć? Wtedy nie było by mnie tutaj, a ty nie miałbyś żadnych problemów. No ale jak wolisz, to przecież twoja sprawa. Musiałem cię nastraszyć więc nie bierz tych gróźb sobie do serca. Twój dług jest spłacony i nie masz się o co martwić. Powiedziałem, po czym obróciłem się i wyszedłem na główną ulicę. Robiło się już ciemno więc poszedłem się rozliczyć z moim pracodawcą. Następnie udałem się do mojej rezydencji na zasłużony sen. To był długi dzień.

Z/T

[Megumi Ishida]

Misja rangi D 15/15
Nie masz co się martwić. Do faceta który wylądował na jednej pensji z małym dzieckiem i kobietą bezrobotną, a teraz jeszcze zabrano mu utarg za który miał kupić materiały do kolejnych zleceń żeby zarobić. Czyli po ludzku będzie musiał znowu u kogoś się zadłużyć żeby móc pracować, żeby zaraz znowu kolejny taki brutal wpadł i zniszczył mu wszystkie plany. A to że zarąbał w zamian za spłatę długu jeszcze rodową biżuterię pamiątkę po prababce, oraz kilka sztuk rzeczy który obiecał przeczyścić bogatym damom. No generalnie to chyba straci właśnie kilka klientek. Ale co to obchodzi chłopaka, przecież robota wykonana. Troszkę samolubne, ale taka praca. Tak więc wyjaśnił swoje zachowanie powiedział że ma nie brać tego do siebie i wyszedł. A ludzie stali z rozdziawionymi japami myśląc co się stało. Ten pobity sprzedawca wstał otrzepał się przeprosił za to że musieli to oglądać, że to nauczka żeby nie zadłużać się u jakiś dziwnych ludzi i wrócił do pracy, bo trzeba zapracować na swoje utrzymanie i tego co się zmajstrowało. Masaki był wtedy już pod domem sprzedawcy prawie. Gdy wszedł do niego tamten dopiero się budził. Widząc biżuterie i pieniądze rozbudził się szybko wstał obejrzał wszystko. Pokiwał głową z uznaniem poszedł po kilka Ryo i wręczył ci je mówiąc że dobra robota, i że jeszcze ma kilka zleceń dla ciebie, ale musisz do tego odpocząć, bo i już późno, i też już jesteś zmęczony więc robotę możesz spartolić. A nie jest wybitnie trudna. Trudniejsza czeka na brata aż wyzdrowieje, bo okazuje się że jego brat tez był shinobim, a właściwie jest, jeszcze nie umarł chyba. Tak więc praca wykonana i teraz pora na odpoczynek!

[Hitsukejin Shiga]

Misja C dla Kamui 19/30

Mężczyzna nie wyglądał na zbyt sympatycznego w obejściu, ziomeczku. Śmierdział potem i brudną dupą, na jego stroju były żółte plamy od wyschniętego wcześniej potu. Nie był to ktoś kto zażywał kąpieli najczęściej, a brudny, pozlepiany rudy irokez na głowie tylko zdawał się to potwierdzać. Jego ubiór strażnika nosił ślady ziemi lub błota.
-Chyba cię poskurwoliło do reszty. Pierdolę to ja ci matkę, psie. Ha, psie z psem, co za kurwa komedia. - Strażnik odsunął się, gdy Akashi się wydostał spod jego ciężaru. Miał nóż kunai gotowy w łapie do ataku i był całkowicie gotów i chętny go użyć do zmasakrowania chłopaka i jego kundla jeśli zajdzie taka potrzeba. Widać było, że nie był nastawiony na odpuszczenie Inuzuce grzechów, można by nawet rzec, że z dużym prawdopodobieństwem mówiąc - był podstawiony, bo złość i determinacja jaką wręcz parował w stosunku do Kamui była kuhwa niepojęta. Koleś miał ochotę spuścić mu wpierdol, a jego psem podetrzeć sobie tyłek i jego brudne, umięśnione cielko aż od tego parowało. Gdy on padł na cztery lapy, łapy cztery by zrobić technike, strażnik się pochylił i dotknął ziemi. W tym samym momencie w którym wystrzeliły dwie Tsugi, wybiła spod ziemi też naprawdę imponująca ściana z dotonu. Kamui odbił się jedynie od niej, ledwo uszkadzając twór, pies poprawił i przebił się przez barierę tylko po to by po skończonej tsudze dostać pointblank w pysk kulą błota z czakrą. Strażnik odskoczył do tyłu, patrząc na zlepionego błotem Shoguna który zaraz się ogarnie i dojdzie do siebie, a także lekko przyćmionego po spotkaniu ze ścianą rudowłosego.
-Oddaj to co kurwa masz, powiedz skąd masz, zaprowadź mnie, to skurwolu ci daruje, a jak nie to masz przejebane. Wiem, że jesteś z tymi czarnuchami w płaszczach. Widziałem, kurwa, widziałem! - Dłonie złożyły się w kolejną pieczęc, ale ruchem mocno trzęsącym. Sam nie wiedział czego jeszcze użyć. Chciał dać Kamuiemu szanse, bo w końcu lepiej jest mieć potulnego przestępce który wystrzela z dupy swoich przyjaciół niż go po prostu zabić i mieć truchło do posprzątania.
Czujesz zapach strachu od niego, boi się Ciebie, psa, czy tego z jaką łatwością mógłby cię zabić? Coś innego zupełnie?
Chcesz się przekonać? Strażnik jest w pełnej gotowości, Shogun łapami pozbywa się błota, strażnik wpatruje się w niego zaniepokojony, gotów go teraz przebić jakims kamiennym szpikulcem dla pewności. Może warto się poddać? Może nie możesz wygrać tej bitwy? A może straznik to zwykły leszcz, tchorz i jesteś w stanie go zdjąć mniej markowanym atakiem, czymś co wymaga więcej wprawy, pomyślunku lub po prostu farta? Skrytobójczy atak?! Shogun skomle żałośnie dając ci znak.
Zapach który poczuliście jest coraz dalej i niedługo, jest na to wielka szansa, zginie całkowicie w tłumie i będzie niemożliwy do wytropienia.
Czas ucieka, tik tok tik tok. Walka z człowiekiem który może chce cię zabić by wykonać zadanie, a może ślepa pogoń za swym celem nim ucieknie? A może da się to jakoś pogodzić? Poddać się? Zaprowadzić go? Szybko się z nim rozprawić i liczyć, że jeszcze woń sladu się utrzyma?!
Kamui - Twój czas próby, twoje pięć minut, właśnie się zaczeło. A zegar odlicza niemiłosiernie.

[Kamui]

Walka ze strażnikiem na dobre się zaczęła, ale Kamui jakoś specjalnie tego nie chciał, w sumie kto chciałby walczyć ze strażnikiem miejskim w środku miasta, to jedynie proszenie się o większe kłopoty, ale jak się zaczęło nic się nie poradzi trzeba albo kontynuować, albo odpuścić i dać mu lepszy cel. Pierwszy atak chłopaka rozbił się na kamiennej ścianie jaką wytworzył strażnik, lecz pies zdołał się przebić by zaraz potem oberwać błotem w ten sposób zostając obezwładnionym. Facio z irokezem był skuteczniejszy w walce, niż w ciętych ripostach, które były na dość niskim poziomie przez co tworzył wrażenie lekko przy tępego, jednak wstrzymał się przed następnym ciosem w jego wykonywaniu, najwidoczniej nie chciał zabijać chłopaka ani jego psa. W sumie z dwojga złego lepiej żeby młodzieniec padł, niż pies, a zapach który wyczuwali oddalał się jeszcze dalej.
- Dobra stop, jeżeli tego nie skończymy tego teraz oboje na tym stracimy, a sam zapach jest coraz słabszy. - powiedział chłopak, chcąc przekonać strażnika do tego, że nie chce on niczego złego, a jedynie chce się wywinąć z kłopotów, w które wpakował się już dawno temu szukając sklepu. Szybko podbiegł do swojego psa i pomógł pozbyć się mu błota i zaczął za nim biec w stronę zapachu, jednak nim to nastąpiło odwrócił się w stronę strażnika.
- Jeżeli chcesz znaleźć prawdziwy skarb to biegnij za mną. - powiedział chłopak, mrugając do strażnika i rzucając w jego stronę niewielkie pudełko z diabelskim zielem na znak pokoju. Po czym zaczął poruszać się po ulicach w stronę swojego celu, dążąc za dzielnym shogunem, który jako jedyny był w stanie wyłapać jeszcze trop. Miał również nadzieje, że strażnik ruszy za nim i odnajdzie swój skarb, którego tak bardzo chce i nie będzie znowu żartować w tak kiepski sposób, bo to bywało żenujące.

[Hitsukejin Shiga]

Misja C 21/30
W sumie to strażnik powiedział w bardzo kulturalny i sympatyczny sposób, że najlepiej będzie dla Kamuiego, jeśli ten odda ziele i zaprowadzi go do swoich szefów. Jednak wiesz, jak to jest, Kamui, tak się tylko mówi, nie? W stylu, walczysz z kimś i mówisz "błagaj o przebaczenie, to może będzie ci dane!". Ty wiesz, on wie, że on się nie podda, więc możesz tak mówić, bo i tak i tak nie będziesz mu musiał wybaczyć - bo się nie podda, nie? Ale widzisz, tutaj nastąpił paradoks, bo przeciwnik nie spodziewał się, że się poddasz, a ty to zrobiłeś - zamiast dalej atakować, na co dotonowy osiłek był przygotowany, ty poszedłeś usunąć zabłocenia ze swojego kompana marki pies. Zdziwienie na tej irokezowej głowie maluje się po prostu, jakby ktoś pryskał na ścianę całą armią szprejów. Skonfundowałeś napastnika, który już składał pieczęci, już miał coś ciekawego uzyć przeciwko tobie... A ty go olewasz i pomagasz piesowi.
-Yco. Yjakto. - Wydukał szybko, wykorzystując jedyne procesy myślowe które nie zostały zmylone i skonfundowane, do przekierowania ich do aparatu mowy, mającego za zadanie wyrazić jego zdziwienie. Rzuciłeś mu ziele, które upadlo i otworzylo sie roztaczając straszny smród. Strażnik pośpiesznie zamknął pudełeczko i z pewną ospałością - bo nie był za szybki, ruszył za Tobą.
Podróż za psem, wyścig z czasem za Shogunem prowadził przez wiele ulic i uliczek. Celem okazała się być długa aleja między wysokimi budynkami Ryuzaku no taki. Nigdzie straży, ludzie normalni też się raczej wolą nie zapuszczać... Shogun wskazuje smutnymi mruknięciami drzwi, mówiąc ci - bezsłownie - że to tam własnie zniknęlo źródło diabelskiego smrodu. Dlaczego smutny? A no dlatego, ze przed wejściem stoi dwóch oprychów, którym z ryja krzyczy OPRYCH!, ciemny płaszcz, morda za którą nalezy sie dożywocie, broń biała różnej długości przy pasie. Pies jest pewny, ze bronią miejsca gdzie jest ziele.
Strażnik dogoni cię w następnej turze. Zapewniam, że jeśli opryszki zobaczą, że za toba podąża strażnik z zielem... Nie będą zachwyceni.

[Kamui]

Strażnik może nie spodziewał się takiej decyzji ze strony chłopaka, ale co go to obchodzi, miał swoje powody by to robić. W sumie to ich nie miał, zwyczajnie sam nie wiedział co robi, jedyne co chciał to odnaleźć sklep i iść stąd jak najdalej, a tutaj ktoś go wmieszał w ciemne interesy jakby nie mogli wybrać jakiegoś innego człowieka z ulicy, jakąś starszą panią z zanikami pamięci ci noworodka, który narobił w pieluchę. Jednak jego przyjaciel niezbyt z wyboru, lekko przytępmy, ale osiłek wolny jak mucha w smole, nawet w porównaniu do Kamui'ego, który też nie był bogiem szybkości. Jednak jakoś nadążał nad swoim psem, który i tak musiał poruszać się nieco wolniej niż mógł by dogonić zanikający zapach. Jednak w tym momencie udało im się dotrzeć do miejsca dość ciekawego, gdzie mała burda nie stanowi raczej problemu, a nawet jakby przerodziło to się w destrukcję całej okolicy, nikt by się tym nie przejął. Chociaż miejsce, w którym urywał się zapach pilnowało dwóch strażników, którym źle z oczu patrzyło, ale może nie byli najmądrzejsi? Zawsze szansa na to istnieje prawda? Chłopak spokojnie rozejrzał się po okolicy, przy okazji głaskając swojego przyjaciela. Niestety żartobliwego strażnika nie było jeszcze widać, mógłby zrzucić ten brzuszek może wtedy szybciej by biegał, a i panną by się podobał bardziej niż teraz, chociaż irokezika miał ciekawego. - No co malcu, chyba nie mamy większego wyjścia jak zejść z tego dachu i narobić nieco hałasu, by nasz "przyjaciel" dotarł tutaj bez problemu. - powiedział chłopak, zeskakując z dachu po drugiej stronie budynku tak by nie zwrócić uwagi dwójki zakapiorów. Po czym zaczął dość wyraźnie rozbijać się w zaułku, chcąc ściągnąć jednego z nich do tego miejsca. W końcu ciekawość to pierwszy krok do piekła, a w tym przypadku do zdobycia guza. Shogun w tym czasie został na górze czekając na odpowiedni moment do zaatakowania z góry. jeżeli któryś z bardzo miłych panów przyszedł sprawdzić co się dzieje, Kamui skrupulatnie starał się udawać nawalonego jegomościa, który rozbija się po śmietnikach, by zmusić pana do podejścia bliżej i mogąc go powalić przy pomocy shoguna z góry.

[Hitsukejin Shiga]

Misja C 23/30
Jakie to jest uroczę, gdy ktoś nie okłamuje sam Siebie, że miał jakiś epicki plan, że wszystko idzie po jego myśli, że w ogóle jest królem strategii, istnym Sun Tzu kombinowania i kombinatoryki. Taki Kamui dla odmiany doskonale sobie zdawał sprawę, że o ile to co zrobił i jak zrobił ze strażnikiem było logiczne, bo zakończyło walkę i w sumie to walkę której nawet Kamui nie chciał i nie sprowokował... To jednak dalej działał na czuja, nie wiedząc do końca co robi, co chce osiągnąć. Mocno improwizował, od początku do końca. Na początku nie było jeszcze tak źle, jeśli będziemy ze sobą szczerzy. Dostał w łapę ziele i miał dowiedzieć się kto jak i dlaczego. Jak się dowiedział i chciał wrócić, to w zaułku czekała na niego zasadzka w formie strażnika bardzo zdeterminowanego by Kamuiemu zrobić krzywdę, a także zapewne planował skrzywdzić jego pięknego piesa imieniem Shogun. Okej, strażnik rzucił - oddaj i prowadź do kolegów - ale nikt tak nie robi! Jeden Kamui pacyfista wykazał się wystarczającym rozumem by dzialać tak, jak mózg każe. Dlatego strażnik biegnąc za nim nie atakował, nie krzyczał, nie wołał kolegow. Widział teraz w Kamuim swojego sojusznika, bo stosunkowo właśnie tym chłopak był dla niego - kimś kto wykonał jego polecenia i prowadzi go do szajki bandytów posiadających turbo zakazane dziadostwo. Oj będzie awansik za pozbycie się tego problemu... Gorzej, jeśli nie przeżyją. A Kamui miał już z nimi do czynienia, w przeciwieństwie do strażnika. To nie były jakieś popierdółki na strzała, tylko ludzie którzy dość łatwo wzięli go z zaskoczenia i spętali... A co jeśli teraz nie dadzą szansy się wytłumaczyć tylko od razu zabiją? Co jeśli zabiją takze... pieska?! Chyba by ci serce pękło, nie, chłopaku?
Twój pies mógł biec szybciej, dużo szybciej. Ale balansował na cienkiej linii między tym, że dalej czuje zapach, a tym, że by cię po prostu zostawił z kolega strażnikiem w tyle. A taki pies Inuzuka, ninken, to nie jest byle debil, byle kundel ze schroniska. Ten pies miał mózg i wiedział, że niebezpiecznie jest gnać za wrogami bez swojego ludzkiego przyjaciela, nieważne jakie on zawiązuje głupie znajommości z powolnymi, tępymi osiłkami naduzywającymi kamieni i błota, a śmierdzącymi gorzej niż scieki. Pancio to przyjaciel i nie wolno go olać od tak.
Dlatego pies zwalniał, zapach znikał... Ale dotarliście, na szczęście. Strażnik raczej bylby niepocieszony gdybys mu w pol drogi wypiał dupe i powiedzial, ze plan sie zesrał, a trop zgubił. Raczej wróciłby do tego całego wstępnego planu z ubijaniem cię i okładaniem kamieniami po głowie, aż bys zaczął przypominać pulpę...
Plan miałeś świetny, chłopaku. Zeskoczyłeś na ziemie, narobiłeś draki, jeden z zakapiorów rzeczywiscie do ciebie przylazł - zakapior fajne słowo-.
-Wypierdalaj stąd, bo cię zaraz będą musieli miotłą do kurzu wytrzepać stąd... - Mruknął mężczyzna patrząc na pijanego* udającego pijanego* Kamuiego, a wtedy Shogun rzucił się na plecy mężczyzny i go przewrócił.
-MOTAI KURWA DAWAJ KIJA! - Jęknął z poziomu podłogi w stronę swojego towarzysza który został pod drzwiami. Sekunda i są obaj! I teraz sytuacja jest prosta. Leżący leży i próbuje trzymanym w ręku nożem walnąć Shoguna ale jest troche przygwożdzony. Jego kolega imieniem Motai ma w rękach nunczaku i wymachuje nim, chcąc chyba Shogunowi oberwać kijem główkę. Dalej pod drzwiami słyszysz, że strażnik dobiegł. Zasapany, zmachany jak kurwa byk po rodeo. I ewidentnie zbyt głośno sapie by samemu zwrócić uwage na to co się tutaj dzieje. Myśli, że cie zgubił.
Masz dużo możliwości, ale czasu bardzo mało, Kamui. Pora działac. PORA SZYBKO DZIAŁAĆ!

[Kamui]

Plan chłopaka był bardzo prosty, a przy tym skuteczny, kto by się tego spodziewał. Niewiele musiał czekać by jeden z celów wszedł do zaułka, a na nim wylądował pies powalając go na zmienię, chociaż ta część zadziałała jak trzeba. Dalej niestety nie było tak dobrze, mężczyzna może i był powalony na ziemię i miał problemy z poruszaniem się, ale niestety był w stanie drzeć mordę i to dość donośnie, wystarczająco by zawołać tutaj swojego przyjaciela, którego młodzieniec nie chciał widzieć na oczy. Teraz niestety musiał działać szybko, nie miał wiele czasu, a strażnika jak nie było widać tak nie było, ale przynajmniej czuć go w oddali, że jakoś się tutaj zbliża. Taki smród jest nie do podrobienia nawet przez skunksa, który mógłby pobierać lekcje smrodu od strażnika. Chłopak udając zataczanie się w alejce padł na ręce i przybrał postać zbliżoną bardziej do zwierzęcia, a następnie cicho zagwizdał, dając znać swojego przyjacielowi do zaatakowania kłami uzbrojonej ręki mężczyzny, tak by pozbawić go w niej władzy, żeby wypuścił. Dookoła ciała chłopaka zaczęła pojawiać się chakra, a jego paznokcie uległy wydłużeniu, chwilę później rzucił się silnie do przodu celując w mężczyznę stojącego dalej i trzymającego kij. Samemu zaczął się gwałtowanie obracać dookoła własnej osi, celując w brzuch mężczyzny, liczył że bez problemu przebije się przez jego kij, a pies poradzi sobie z drugim z przeciwników pozbawiając go broni, a następnie pozbawiając przytomności poprzez silne ściśnięcie jego krtani i podduszenie. Wiele w tym momencie zależało także od strażnika miejskiego, który ledwo trzymał się na własnych nogach. Chłopak miał wielką nadzieje, że hałas, który tutaj produkuje wystarczy żeby go zawiadomić o niebezpieczeństwie i o potrzebie pomocy. Wszystko zależało od tego grubego idioty z irokezem na głowie.

Poziom klanu C
Jutsu użyte:
1)

Nazwa

Shikyaku no Jutsu

Pieczęci

Brak

Zasięg

Na ciało

Koszt

E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (1/2 na turę)

Specjalizacja

Walka wręcz w zwierzęcym stylu

Opis Proste jutsu, dostępne tylko dla klanu Inuzuka. Technika ta pozwala na wyostrzenie użytkownikowi zmysłów do poziomu, który standardowo osiągnąć mogą tylko zwierzęta. Tym jednak, co poprawia się najbardziej, jest węch - staje się on niezwykle wyczulony, co pomaga np. w tropieniu. Technika pozwala również wydłużyć sobie pazury i biegać na czworaka, przy zwiększeniu siły i szybkości. Sygnałem aktywacji jest otoczka chakry.

Bonusy <span style="display: block; margin: 0; padding: 0; text-align: justify;">Wzmocniony węch
D: +10 Szybkość, +10 Siła
C: Szybkość +15, +15 Siła
B: Szybkość +20, +20 Siła
A: Szybkość +25, +25 Siła
S: Szybkość +30, +30 Siła
Bonusy na każdej randze nie sumują się.</span>

2)

Nazwa

Gatsūga

Pieczęci

Brak

Zasięg

20 metrów

Koszt

Brak

Dodatkowe

Wymaga znajomości Tsūgi

Opis Szersza wersja Tsūgi. Shinobi tym razem jednak porusza się szybciej, a żeby tego było mało - jednocześnie ze swoim czworonogim towarzyszem. Dzięki temu mogą we dwóch zadać dosyć znaczące obrażenia przeciwnikowi, na którego natrafią, a ich siła spokojnie pozwala na zniszczenie kamiennej ściany. Pies może poruszać się niezależnie od właściciela, dzięki czemu mogą oni zaatakować z różnych stron, utrudniając unik.

Statystyki
Postać:
SIŁA 24|39
WYTRZYMAŁOŚĆ 30
SZYBKOŚĆ 23|38
PERCEPCJA 24
PSYCHIKA 1
KONSEKWENCJA1
Pies:
SIŁA 62
WYTRZYMAŁOŚĆ 50
SZYBKOŚĆ 30
PERCEPCJA 30
KONSEKWENCJA 30

[Hitsukejin Shiga]

Misja C 25/30
Tak to czasem bywa, ku zdziwieniu gapiów, widzów i wszelkich innych istot będących świadkami, że najprostsze plany okazują się najlepszymi planami. Czasem nie jest konieczne skrajne przekombinowanie wszystkiego, utrudnienie sobie i innym życia, wystarczą proste czyny, proste akcje, proste słowa - w ten sposób sprawe można rozwiązać najszybciej, bez wymyślnych forteli lingwistycznych czy kombinatoriki w planach walki.
Mężczyzna powalony przez Shoguna szarpał się i próbował psa zaatakować nożem, tak by go pchnąć w bok i pociągnąć - wylewając jego flaki na ziemię w zaułku. Ot, miał bardzo dobry i równie prosty plan co plan Kamuiego popełnić psu asystowane seppuku. Bądźcie dumni, Kamui i Shogunie, bandyta sam rwie się zostać kaishaku shoguna i pomóc mu odejść w sposób honorowy z tego świata, poprzez seppuku.
Trzeba było działać i to szybko, psia szczęka zacisnęła się na ręce mężczyzny, kły wbite w skórę i mięso niemalże po kość, od razu wypuścił nóż z ręki i wołanie o pomoc zmieniło się bardzo nagle i szybciutko w istną kaskadę, ulewę przekleństw, wulgaryzmów i niesympatycznych określeń zarówno wobec psa jak i samego Kamuiego, a także ich matek, babek, prababek et cetera, et cetera. Innymi słowy - nie był pocieszony z tego faktu, że nie może używać dłoni bo jakiś pies mu ją unieszkodliwił kłami. Kamui nie będąc gorszym od swojego przyjaciela postanowił zająć się drugim z mężczyzn. Nabrał psich cech, niczym zwierzęcy wojownik natury, walczący jak dzika bestia - bez litości, bez zawahania, jak gdyby mord był jego instynktem wrodzonym... rzucił się wirem na przeciwnika. I wtedy stało się coś niedobrego, mężczyzna uniósł rekę do góry na sekundę przed uderzeniem i już nie było odwrotu. Ciało Kamuiego przeszył prąd, jego skóra i całe ciało natychmiast zdrętwiało, na ramionach i głowie pojawiły się drobne porażenia - bo te części oberwały najmocniej. Świadomość prawie ucieka, film się zrywa, Kamui jest zmuszony walczyć o pozostanie przytomnym, serce bije bardzo szybko, a ciało walczy, próbując nie poddać się nowemu makabrycznemu bodźcowi. Mężczyzna oberwał częściowo Tsugą i częściowo impetem chłopaka, więc poleciał na ścianę i uderzyłw nią z dużą siłą, tracąc przytomność i zalewając się krwią.
Tymczasem wracając do Shoguna - rzucił się na szyje swojego oponenta, chcąc ogłuszyc, nie zabić- ci było znacznym błędem! - ale i to było to zadanie niezbyt łatwe ze względu na jej dość grubą i umięśnioną formę. Zresztą, miał ją w paszczy tylko pół sekundki bo za chwilę dostał pięścią w głowę i czując przeszywający ciało impuls puścił szyję bandyty, tylko po to by oberwać jeszcze kilka razy - ciosy nie były mocne, ale każdy z nich odbierał władze w ciele. Mężczyzna pokonał Shoguna, odrzucił go sparaliżowanego chwilowo i dość ogłuszonego na bok i zerwał się, zalewając się przez rekę krwią - druga na nieszczęscie dwójki była dość sprawna. Ujął w dłoń nóż który shogun mu odjął i zaczął powolnym krokiem zmierzać ku Kamuiemu.
-Pora wynieść śmieci. - Mruknął mężczyzna, zaciskając mocno zęby i ignorując ból. Po drugiej strony zaułka pojawił się strażnik, ale nie wygląda, jakby chciał reagować. Chyba na rękę mu to, że się wzajemnie wykrwawią, jego wróg i jego konkurent w chwale. Jeśli Kamuiego zabraknie, to cała chluba za odnalezienie siedziby szajki spłynie na niego. Prawda?

Techniki

Nazwa

Raiton: Dendō Hando

Pieczęci

Brak

Zasięg

Bezpośredni

Koszt

E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (za cios)

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Podstawowa technika Raitonu, idealna dla shinobi którzy dodatkowo specjalizują się w Taijutsu. Użytkownik przesyła chakrę Raitonu do swoich pięści lub nóg, a następnie uwalnia ją. Efektem tego jest wzmocnienie za pomocą błyskawic kończyn użytkownika, dzięki czemu podczas walki wręcz zadaje się obrażenia nie tylko fizyczne, ale również elektryczne. Bardzo niebezpieczne przeciwko użytkownikom Suitonu. Za pomocą tej techniki można również naładować elektrycznie trzymane przez siebie przedmioty (o ile są przewodnikami).

Nazwa

Raiton: Hiraishin

Pieczęci

Brak

Zasięg

Bezpośredni

Koszt

E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2%

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Jedna z pierwszych technik z natury Raiton. Jest stosunkowo prosta, gdyż działa na podobnej zasadzie co Dendō Hando. Gromadzimy chakre w naszej dłoni (ta musi być uniesiona nad głowę), przeobrażając ją następnie identycznie co przy Dendo, pioruny następnie otaczają naszą kończynę, by to zaraz udać się wzdłuż organizmu tworząc swego rodzaju barierę przy ciele wykonaną z Raitonu. Od palców u dłoni, po te u stóp rozchodzi się Hiraishin. Technika jest stosunkowo szybka i użyteczna w walce przeciw użytkownikom którzy preferują walkę Taijutsu. Kontakt z techniką kończy się niemałym bólem, jaki i nawet oparzeniami czy chwilowym paraliżem.

[Kamui]

Walka jak się rozpoczęła, tak wszystko szło mniej więcej według bardzo łatwego, banalnego, ale genialnego planu, który zakładał dziki, lecz skuteczny atak na oboje przeciwników. Pierwsza część planu związana z Shogunem została wykonana perfekcyjnie, mimo silnych obaw chłopaka co do szans powodzenia tej akcji. Mężczyzna bardzo szybko stracił czucie w ręce i wypuścił nóż, który runął na ziemie. Następna akcja niestety nie była wystarczająco dobrze przemyślana, ani chłopak ani pies nie chcieli nikogo tutaj pozabijać, a jedynie pojmać i oddać w ręce sprawiedliwości jaką tutaj reprezentował pewien spasiony strażnik, któremu zgodził się pomóc młodzieniec, który samemu został dość mocno potraktowany błyskawicą, którą wytworzył drugi z oponentów, jednak mimo dobrej obrony, samemu został posłany na jedną ze ścian za nim tracąc przy tym przytomności i zalewając się krwią. Teraz jednak chłopak leżał ogłuszony na ziemi, patrząc na drugiego z mężczyzn i strażnika za nim, który najwidoczniej miał to wszystko gdzieś, przez co w chłopaku kipiała złość, której musiał jakoś zaradzić. - Tutaj nie ma wygranych, spójrz za siebie. Nawet jak zabijesz mnie i mojego psa. On dobije Ciebie. - powiedział, uśmiechając się młodzieniec, wskazując jedną ze swoich rąk na strażnika, chcąc w ten sposób ugrać jak najwięcej czasu dla siebie by dojść do sprawności w jakimś stopniu i móc wymyślić jakiś plan. Zawsze istniała, że ów mężczyzna odpuści chłopakowi by najpierw zabić strażnika, ale po takiej osobie wiele raczej nie można się spodziewać. Dlatego Kamui miał już gotowy zapasowy plan, który też był raczej prosty. Chłopak planował zaczekać do odpowiedniego momentu gdy mężczyzna będzie wyprowadzał na niego cios, by móc złapać jego rękę i sprowadzić do ziemi, samemu się okręcając dookoła jego ramienia i powalając go na ziemię przy pomocy swojej masy, po czym przysiąść na jego łopatce, dalej trzymając jego rękę pomiędzy nogami i obejmując górną jej część ramionami i mocno odchylić się do tyłu, wyrywając ją ze stawu. jednak jeżeli jego masa będzie zbyt mała do powalenia przeciwnika, przekłada nogi na jego drugie ramię, owijając je i mocno zaciąga obie ręce do tyłu, samemu wbijając swoje kły w ramię przeciwnika, chcąc w ten sposób unieszkodliwić jego drugą rękę, tym samym dając psu czas na doskoczenia na mężczyznę by powalić go na ziemie i ogłuszyć, waląc jego głową o ziemię, albo zwyczajnie skręcając kark jeżeli walenie nie przyniesie żadnych skutków. Po czym razem z psem planował udać się w stronę strażnika, chcąc od niego wyjaśnień, ciągle utrzymując swoją zwierzęcą formę.