Obszar wykopalisk

[Ichirou]

Misja rangi C
31/45

---

Po próbie rzucenia iluzji walka rozpoczęła się na dobre, tym razem już w całkowicie realnym świecie. Rzucona przez oponenta bomba błyskowa stworzyłaby wielką przewagę, gdyby tylko swoim działaniem objęła duet śmiałków. Do tego jednak nie doszło, bowiem ci zdążyli na czas zareagować odpowiednio. Silny błysk, który pojawił się sekundę później nie oślepił nikogo, stąd też walka trwała dalej z szalą zwycięstwa znajdującą się pośrodku dwóch walczących stron. Nie było tu jednak miejsca na jakikolwiek odpoczynek, starcie wciąż trwało. Przeciwnik sięgnął po kilka gwiazdek ninja i cisnął nimi we wrogów, ale pociski zatrzymały się na właśnie utworzonej, kryształowej kopule. Ten defensywny twór wyraźnie zdenerwował nieprzyjaciela, u którego na twarzy uformował się grymas znacznego niezadowolenia. Nie zdążył nawet obmyślić planu na uporanie się twardą zaporą, kiedy sam został zmuszony do skupienia się na obronie. W jego stronę szybowały aktualnie uformowane z lodu jaskółki. Część z nich została potraktowana salwą żelaznych pocisków, a przed pozostałymi oponent musiał wykonać kilka akrobatycznych uników, ostatecznie kryjąc się za jakąś dużą skrzynią znajdującą się w pobliżu. Sytuacja wciąż pozostawała nierozstrzygnięta.
- Mamy intruza!! Złapać go! - krzyk karłowatego staruszka rozniósł się po okolicy. I wcale nie chodziło tu o osobnika, z którym mierzyła się dwójka śmiałków, bowiem zleceniodawca znajdował się trochę dalej i badał do tej pory jakieś szczątki wielkich budowli. Duet shinobi stał zatem przed trudnym wyborem. Przed sobą mieli jednego wroga, z którym właśnie toczyli bój, a ponadto jakieś kilkadziesiąt metrów dalej pojawił się drugi nieprzyjaciel. Co młodzieńcy zamierzali zrobić z tym fantem?

[Shizuo]

Nie miałem problemów z obecną sytuacją. Przede wszystkim, udało nam się uniknąć światła. Co dalej, moja kryształowa kopuła doskonale obroniła nas przed pociskami, które wyrzucił mężczyzna. Byliśmy więc bezpieczni, przynajmniej na jakiś czas. Trzeba jednak było przejść do ofensywy. Uczynić cokolwiek, aby pozbawić zdolności ataku, tego tajemniczego człowieka. W końcu swoimi iluzjami mógł nas zaprowadzić w niezły punkt. A przecież gdyby tylko doszło do jakichkolwiek obrażeń w GenJutsu najpewniej zostalibyśmy pokonani. Szczęście, że udało nam się obronić przed tym wjazdem do umysłu. Teraz trzeba było tylko reagować.

- Uważaj. Zaraz zrobimy mu małą niespodziankę. - oświadczyłem szeptem do mojego towarzysza. Chwilkę później boczne elementy kopuły zaczęły się kruszyć, a natomiast przednia, osłaniająca Kamiru, została na miejscu. Co działo się ze mną? Cóż, znajdowałem się już dawno pod ziemią. Korzystając z Doton no Jutsu postanowiłem zaskoczyć mojego przeciwnika i poinformować go z czasem o tym, że został złapany w pułapkę. W jaki sposób? Oczywiście nic ciekawego. Wszystko miało być proste jak konstrukcja cepa. Siedząc pod ziemią spokoinie znalazłem mające pobytu mojego kolegi iluzjonisty. Ustawiłem się więc pod nim, a następnie wytworzyłem na zewnątrz kryształowe kolce, które miały go przebić. Oczywiście przechodziły one przez powierzchnię.

Usłyszałem głos naszego zleceniodawcy. Wyłoniłem więc się na powierzchnię, jednak parę metrów od miejsca ataku i bardzo ostrożnie. Gdy zobaczyłem, że nie chodzi mu o tego tutaj, który miał być martwy od mego ruchu, wysłałem Kamiru komunikat. Na moim krysztale, znajdującym się przed nim, pojawił się napis: "Idź za nim. Wyślę klona z pomocą." Ja natomiast musiałem orzec czy ten obecny tu przeciwnik jest żywy czy nie. Poza tym przywołałem klony. Jeden z nich miał biec za Kamiru, a drugi osłaniać moje tyły tutaj...

[Kamiru]

• Um... Sytuacja robiła się całkiem interesująca. O ile Kamiru mógł tak powiedzieć stając tyłem do przeciwnika i reszty wydarzeń. Żelastwo odbiło się od kopuły, nie czyniąc nikomu krzywdy. Kryształ jest naprawdę potężną bronią w doświadczonych dłoniach. Ciekawe, czy wystarczy mu chakry jeśli będzie szpanował tym non stop. Chyba, że potrafi naprawdę dobrze kontrolować swoją energię, w przeciwieństwie do zamaskowanego. Meh, będzie musiał się później za to wziąć na serio. Współpracując mieli okazję do szybkiego wyeliminowania groźnego przeciwnika, jakim bez wątpienia był użytkownik iluzji. Chwila nieuwagi i zasnęliby jak niemowlęta. Szkoda tylko, że Szarooki nie miał kompletnie pomysłu na to, jak pomóc Shizuo. Przynajmniej dopóki będą tkwili w zamknięciu.
  
  Olbrzym najwyraźniej czytał w myślach Czarnowłosego, skoro uwolnił ich z własnoręcznie zrobionej klatki. Ewentualnie potrafił logicznie myśleć. Choć wnioskując po jego kolejnych ruchach, mógł to być tylko chwilowy geniusz. Owszem, odezwał się, ale nie było w tych słowach żadnych konkretów. Za to zniknięcie pod ziemią było już widoczne i to bardzo. Kamiru nie był idiotą, więc nie ruszył z okrzykiem bojowym na przeciwnika kryjącego się za osłoną. To nie miałoby sensu, tym bardziej, że Yuki nie wiedział, co tak właściwie miał zamiar zrobić jego wspólnik. Głupio byłoby sobie wzajemnie przeszkadzać, a jeszcze głupiej, gdyby przypadkiem jeden zabił drugiego. Nie, wolał poczekać tutaj, bezpieczny za jedną kryształową ścianą, gotowy do akcji gdyby przeciwnik zapragnął się dokądś przemieścić. Wtedy mógłby użyć jakiegoś jutsu, ewentualnie zrzucić mu górę lodową z nieba. Póki co mógł jedynie czekać na rozwój wydarzeń i konsekwentnie to robił...
  
  Do czasu, gdy usłyszał wołanie ich zleceniodawcy. Niemożliwe, by chodziło o pierwszego przeciwnika, skoro ciągle teren wokół niego był obserwowany. Chyba, że także potrafi poruszać się pod ziemią. Wątpliwe. Ciekawe jakim cudem Pan Archeolog nie zasnął, skoro iluzja białych piór zaskoczyła nawet ten duet. Potem o tym pomyśli, teraz musiał działać. Pobiegł w kierunku, z którego dochodził krzyk. Po drodze zaopatrzył się w dwa krótkie miecze stworzone z czarnego lodu. Piękne zabawki. Tak przygotowany pojawił się na miejscu, a w raz z nim (o ile plan Shizuo wypali) klon Olbrzyma. O ile zobaczy przeciwnika podda go szybkiej ocenie i... Cóż, dalsze kroki będą zależne od ruchów oponenta. Mógł mieć jedynie nadzieję, że będzie wystarczająco szybki i ostrożny, by uniknąć technik, broni miotanych i innych zabójczych środków jakimi musieli operować intruzi. Samo pojawienie się Kamiru w tym miejscu powinno zwrócić uwagę nieznanego wroga. W końcu różnił się znacznie od zleceniodawców, a najemnik nie zajmie się ofiarami, uprzednio nie pozbywając się ich ochrony. Przynajmniej tak zrobiły Zabandażowany.

[Ichirou]

Misja rangi C
34/45

---

W ciągu ostatnich sekund potyczka rozkręciła się na dobre. Padły już pierwsze ataki, które mogły zagrozić życiu lub przynajmniej zdrowiu walczących. Póki co bój pozostawał nierozstrzygnięty, ale duet śmiałków planował to właśnie zmienić. W tym momencie inicjatywa należała przede wszystkim do Shizuo, który anulował część kryształowej bariery, by ruszyć do ofensywy, wcześniej kryjąc się pod powierzchnią ziemi za sprawą techniki doton. W ten sposób otworzył sobie świetną drogę do zaskoczenia wroga, jednakże ten również nie pozostawał bezczynny. Wykorzystał wolną chwilę na sięgnięcie po kolejna bombę, tym razem dymną, by cisnąć ją tuż przed swoje nogi i otoczyć okolicę w promieniu kilku metrów gęstym, czarnym gazem. Shizuo planował unicestwić wroga niespodziewanym, kryształowym kolcem, ale nie był w stu procentach pewien co do jego położenia. Zaatakował miejsce, w którym ostatnim razem go widział. Pozostało mieć nadzieję, że oponent nie zmienił znacząco swojego położenia i został zlikwidowany.

Jeżeli chodzi o Kamiru, to ten zdecydował się ruszyć za innym osobnikiem, który pojawił się gdzieś dalej na obszarze wykopalisk. Popędził ile sił, po drodze wytwarzając sobie lodowy oręż. Tuż za nim pobiegł kryształowy klon utworzony przez towarzysza. Reprezentant rodu Yuki w czasie swojego sprintu mógł dostrzec kilku archeologów, którzy leżeli teraz na ziemi, pogrążeni w błogim śnie. Jedynie zleceniodawca, truchtający od strony krzaczków na stronie nie był uśpiony. To właśnie on wskazał Kamiru kierunek, w którym pobiegł uciekinier.
- Tam jest, tam popędził! - Pomógł na tyle, na ile umiał. Potem nie pozostało mu nic innego jak podjąć próbę wybudzenia współpracowników. Jeżeli chodzi o kontynuowany pościg, to władca lodu w następnym momencie faktycznie dojrzał sylwetkę jakiejś postaci, która czym prędzej oddalała się z miejsca wykopalisk. Kiedy zbieg ujrzał, że ma ogon, w drodze utworzył dwa ziemne klony, które odcięły do niego drogę i natychmiast ruszyły naprzeciw zabandażowanego.

Wracając pod początkowego pola walki, ciemny dym powoli zaczął opadać. Wreszcie pojawił się przeciwnik Shizuo, jednakże nie sam, lecz wraz z towarzystwem czterech swoich wiernych kopii. Nie było pewne, który z nich jest tym prawdziwym.

Poprosiłbym was o przynajmniej podanie kontroli chakry, rangi dziedzinych klanowych, bo nie mam nawet jak wam wyliczać kosztów chakry. Może być w odpowiednim hide tylko dla mnie. I na przyszłość Shizuo, byłbym wdzięczny za podawanie technik tak jak Kamiru. Jak coś jest niejasne, pisać na gg.

[Kamiru]

• Tup tup tup! Krok po kroku shinobi zbliżał się tam, gdzie był potrzebny. Niczym prawdziwy superbohater, którym przecież może być każdy, pojawił się na miejscu. Nadal nie potrafił zrozumieć, jakim cudem Pan Archeolog nie uległ wpływowi genjutsu, przecież nie mają tego na szkoleniach, ne? Zresztą, lepiej nie wnikać, grunt, że żyje i zdołał poinformować ich o zbliżającym się zagrożeniu. Atak od tyłu mógłby ich bardzo dużo kosztować. Zdrowie, życie a może i dziewictwo. Straszne myśli przelatywały przez głowę Szarookiego, gdy zmierzał w kierunku swojego przeznaczenia. Czy to dziś nastał dzień w którym Yuki zakończy podróż po tym łez padole? A może właśnie teraz jego gwiazda ma zajaśnieć prawdziwym blaskiem, wyróżniającym go od innych? Cholera wie. Zabandażowany wiedział tylko, że musiał zrobić to, do czego go najęto.
  
  Przeciwnik najwyraźniej nie należał do najodważniejszych, skoro rzucił się do osłaniając odwrót klonami. Ewentualnie to pułapka, część większego planu opracowanego z użytkownikiem iluzji. Kamiru postanowił wykorzystać swoje kryształowe wsparcie, ale nie opieracie na nim planu. Kto wie, czy klon nagle się nie rozwali? Co takiego zrobił? Pobiegł przed siebie z całą dostępną mu szybkością, kręcąc w biegu ostrzami. Będąc cztery metry przed nim cisnął jednym przed siebie, celując w szyję/głowę bunshina z prawej. Z takiej odległości trafiał już jako sześciolatek, teraz nie mogło być inaczej. Następnie szybko robi krok w lewo, by rozminąć się z drugą repliką. Wtedy wystarczy piruet połączony z wbiciem czarnego ostrza po rękojeść w plecach. O ile się uda to Zabandażowany nawet nie przerwie biegu, ścigając oryginał. Może nawet nadal będzie dzierżył jeden sztylet, chyba, że wyjęcie go z pleców rozpadającego się bunshina będzie za trudne. Swoją drogą, ciekawe jak radzi sobie Shizuo. Załatwił iluzjonistę jednym ruchem a teraz czeka na powrót kompana?

KEKKEI GENKAI: Hyōton 氷遁
NATURA CHAKRY:

• 
  
  

STYLE WALKI: Chanbara
UMIEJĘTNOŚCI:

• Nabyta Brak

PAKT: Brak.
ATRYBUTY PODSTAWOWE:

• SIŁA 41 (+10 za styl) = 51
  WYTRZYMAŁOŚĆ 41
  SZYBKOŚĆ 95 (+10 za styl) = 105
  PERCEPCJA 41
  PSYCHIKA 1
  KONSEKWENCJA 41

KONTROLA CHAKRY E
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 100%
MNOŻNIKI: Chanbara
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:

• Ninjutsu E
  Bukijutsu
  • Kenjutsu D
    Shurikenjutsu
  Elementarne
  • Suiton D
    Fuuton B
    Hyōton A

bida post, przepraszam

[Defrevin]

Proszę pominąć Shizuo z pełnią konsekwencji.

[Shizuo]

• Wszystko toczyło się bardzo szybko. Mój manewr, który miał na celu pozbycie się przeciwnika, dał mi tyle, co nic. Straciłem tylko czas i chakrę. Nic więc dziwnego, że czułem się źle. Pełen niepokoju i złości mogłem jedynie wykonać następne ruchy. Przede wszystkim, sam zacząłem krążyć pod ziemią. Nie mogłem pozostawać w miejscu tym samym co wcześniej. Odpaliłem się więc o kilkanaście metrów, aby wyjść na powierzchnię bezpieczne. Przed tym otworzyłem nad ziemią kryształową kopułę, by nie zostać niczym trafionym.
  Jeżeli zaś chodzilo o mojego klona w tej okolicy, ten miał proste zadanie. Miał przeszkadzać przeciwnikom. Najbardziej banalnym zamiarem było oczywiście zamknięcie przeciwników w kryształowym więzieniu. Ale czemu by nie? Postanowił więc on stworzyć klatki dla przeciwników, albo zamknąć ich w krysztale, tylko po to by się z nimi nie bawić.
  Co do drugiego klona, musiał on zwyczajnie biec przed siebie. Kiedy dostrzegł przeciwników, zatrzymał się i czekał ja Kamiru. W końcu to było jego wrogowie. Klon bym jedynie na przyczepkę. Aby pomóc w walce, najlepiej w TaiJutsu. Obecnie stał więc i czekał, gotowy do obrony. Musiał poznać zamiary Czarnowłosego, temu odwrócił się do niego i odezwał.
  - Co robimy?

Ranga klanowa A, Kontrola chakry B

[Ichirou]

Misja rangi C
37/45

---

Prezentujący całkiem dobrą sprawność Kamiru zdecydował się wyeliminować klony nie przerywając biegu, w sposób możliwie najmniej wytrącający tempa. Dobiegł do jednej z replikacji, by z bliskiego dystansu cisnąć w nią stworzonym ostrze w szyję. Nieduża odległość przełożyła się na celne trafienie, które trafiło w szyję celu i zniszczyło ziemny twór. Drugi z bunshinów istniał niewiele dłużej od swego kolegi. Po rozprawieniu się z pierwszym, reprezentant klanu Yuki wykonał piruet, by znaleźć się za plecami klona i z impetem wbić drugi sztylet w jego plecy. To wystarczyło i teraz Kamiru mógł skupić się na oryginale. Ten wciąż uciekał ile sił i niedługo później zmienił sposób przemieszczania się. Nim zamaskowany zdążył go dopaść, uciekinier dosłownie zapadł się pod ziemią, pod którą najprawdopodobniej się teraz poruszał. Yuki (w towarzystwie kryształowego klona) mógł oczywiście kontynuować bieg, jednakże nie wiedział, dokąd teraz zmierza wróg.
Jeżeli chodzi o sytuację na początkowym miejscu starcia, to Shizuo niebawem wrócił na powierzchnię, oddalając się wcześniej na bezpieczną odległość. Samemu zadbał przede wszystkim o własne bezpieczeństwo, kryjąc się za kryształową kopułą, natomiast atakowanie oponenta pozostawił swojej wiernej replikacji. Bunshin miał teraz jednak zagwozdkę, bowiem przed nim znajdowała się piątka identycznych osobników, spośród których nie dało się zidentyfikować tego prawdziwego. Należało więc dokonać zmasowanego ataku, próbując schwytać wszystkich w kryształowe więzienie. Sukces był połowiczny, bowiem cała piątka była w ruchu i trudno było złapać jednocześnie całą gromadę. Trzech zostało schwytanych i jak się wtedy okazało - były one niczym więcej jak iluzorycznymi klonami. Co z pozostałą dwójką, z której zapewne jeden był oryginałem? Widząc swoje marne szanse w swoim boju, zdecydowali się przeprowadzić taktyczny odwrót. Bezzwłocznie popędzili w stronę gęstej zieleni. Cóż, najwyraźniej shinobi tego dnia trafili na tchórzy.

[Kamiru]

• Klony zniszczone w pięknym, godnym poematu, stylu a pościg trwał w najlepsze. Szkoda tylko, że przeciwnikowi nie paliło się do walki. Poświęcić klony potrafił każdy, ale zaryzykować własną skórą? Najemnicy to jednak tchórze. Gdyby Czarnowłosy znał jakieś techniki od wykopywania kretów, ewentualnie potrafił wyczuć chakrę... Tak jednak nie było i chłopak postanowił zaprzestać pościgu. Marnowanie czasu i energii. Zamiast tego wrócił truchtem w miejsce, gdzie ostatnio przebywał Shizuo. Może olbrzymowi przyda się pomoc? Na pytanie klona nawet nie odpowiedział, machnął jedynie dłonią i ruszył.
  
  Na miejscu zobaczył kolejne konstrukcje z kryształu. Najwidoczniej Olbrzymowi nie brakowało chakry i pomysłowości. Jedna pusta, jedna z Shizuo. Dwóch przeciwników i jeszcze jeden Kryształowy shinobi. Naprawdę lubi używać klonów. Niemniej, teraz to duet shinobi miał przewagę liczebną, miła odmiana. Kamiru nie miał zamiaru atakować, wolał poczekać na ruch oponenta. Nawet jeśli i ten będzie uciekał używając dotonu. Miał w końcu pilnować obozowiska, nie mordować innych ninja, nawet jeśli oni próbowali zrobić to z nim. Chyba, że jego kompan miał inne plany. Sam Zabandażowany był gotowy do odskoków, uników i całej reszty akrobacji w razie ataku.

Bieda post ale mam już dość XD

[Shizuo]

• Wreszcie sytuacja się odwróciła. To my mieliśmy przewagę liczebną. Była nas czwórka - ja, moje dwie repliki i Kamiru. Tamta dwójka chciała uciekać. Proszę bardzo, jednak nikt nie powiedział, że będzie to łatwe. Zacznijmy od tego, że powinni nie mieć odpowiedniego miejsca, bo byli praktycznie że otoczeni. Mój klon za nimi, ja z boku, a jeszcze Kamiru i druga ma replika, która przybiegła z innej strony. Mogliśmy w sumie uwięzić ich w kole, ale po co? Miałem o wiele lepszy pomysł do pozbycia się tych idiotów. Skoro zadarli z kryształem, musieli poczuć jego potęgę. Prawda?
  
  Koncept był wręcz banalny. Wytworzyłem naturalne lodowisko. No, nie do końca, było ono z kryształu. Powstało pod stopami uciekających, aby utrudnić im poruszanie się. Było tak śliskie, że raczej niemożliwe zdawało się być zapanowanie nad kończynami. Cóż, poza tym nie miałem braku wyobraźni. Replika, która znajdowała się bliżej dwójki, zwyczajnie cisnęła w nich shurikenami. Po pięć na przeciwnika. Raczej nie mieli szans uniku. Ale na wszelki wypadek, z kryształowego podłoża zaczęły wydobywać się kolce. Miały one najpierw unieruchomić wierzgających mężczyzn, a potem zwyczajnie przebić, gdyby shurikeny nie wystarczyły.
  
  Byłem brutalny. Trudno.

[Ichirou]

Misja rangi C
40/45

---

Jeden z uciekinierów wygrał chyba los na loterii. Odpowiednią techniką doton utrudnił gonitwę i zniechęcił władcę lodu do kontynuowania pogoni. I bardzo dobrze, jak dla niego rzecz jasna. Najwyraźniej dość prędko ocenił siły swojego przeciwnika na przewyższające go, przez co nie miał zamiaru prowadzić otwartego starcia. A może w ogóle nie dążył do konfrontacji i miał jakiś inny cel w swoim dotychczasowym działaniu? Któż wie.
Shizuo był jednak nieustępliwy, a jego oponent nie dysponował takimi sprytnymi zagraniami, które mogły umożliwić bezpieczną ucieczkę. W pewnym momencie pod jego stopami powstała kryształowa powierzchnia, co wybiło go z rytmu. Zaraz po tym powędrowały salwy shurikenów zarówno w niego jak i w jego replikację. Gwiazdki ninja wbiły się w plecy osobnika. Ten jęknął głośno z bólu i przyklęknął na kolanie. Rany były dotkliwe, ale nie cierpiał zbyt długo, gdyż wkrótce został przebity kryształowym kolcem, wytworzonym przez jasnowłosego. Całą akcję widział oczywiście Kamiru, który zdążył dotrzeć na miejsce.
- O matulu, co za makabra! - skomentował w następnej chwili karłowaty zleceniodawca, który zobaczył z oddali krwawe dzieło Shizuo. Zadrżał z powodu ciarek, które przebiegły po całym jego ciele. Potrzebował sekundy na ochłonięcie. Choć nie był zwolennikiem tak brutalnych działań, to był w stanie częściowo to zrozumieć. Przecież to oni tutaj zostali napadnięci i walczyli o swoje własne życia.
- Nie wiem kim dokładnie byli ci intruzi, ale musieli nas zaatakować nie bez powodu. Chyba wystarczająco stłumiliście ich zapał, ale nigdy nic nie wiadomo... Dobra, nasze bezpieczeństwo jest wciąż w waszych rękach. Reszta grupy dopiero się obudziła, zaczyna ogarniać co tu się stało. Ech, musimy przedyskutować co robić dalej. Póki co, miejcie oczy szeroko otwarte - skończył, a potem wrócił do pozostałych archeologów, by omówić sprawę sensu kontynuowania badań w warunkach zagrażających życiu.

[Kamiru]

• Bóg wygnany mógł jedynie obserwować przedstawienie rozgrywające się tuż przed nim. Wiedział, że częścią życia shinobi jest zabijanie, sam miał już krew na rękach... Niemniej, nie rozumiał tego. Po co zabijać? Odbierać szansę bycia? To takie marnotrawstwo. Ta osoba mogła im się jeszcze przydać. Mogli ją przesłuchać, spróbować przeciągnąć na swoją stronę, z resocjalizować albo wysłać do pomocy archeologom. Jednak podziwianie sztuki kryształu było całkiem ciekawym zajęciem. Nie dość, że uczył się o mocy shinobi z odległej krainy, to jeszcze zaoszczędził własną chakrę na później.
  Śmierć konieczna nie była. Przydać mógł się. Poprawił bandaże i usiadł na jednej ze skał. A może jakiejś starożytnej rzeźbie? Ciężko powiedzieć, mech uczynił z niego coś pozbawionego konkretnego kształtu.
  
  Na słowa zleceniodawcy ponownie wzruszył ramionami. Ciekawe, czy wytrąci go tym z równowagi? Sytuacja była jednak poważna. Jeden przeciwnik zabity, drugi zdołał uciec. Ewentualnie czai się gdzieś pod ziemią. Shizuo powinien to już wiedzieć dzięki klonowi. Co mogli zrobić? Chyba tylko czekać. A guzik prawda! Szarooki nie miał zamiaru dać się kolejny raz zaskoczyć. Złożył jedną pieczęć, kumulując chakrę, a po chwili, tuż przed nim, stały dwa lodowe wilki, wpatrując się dziwnymi ślepiami w stwórcę. Komenda, którą im podał była krótka. Miały patrolować teren wokół obozu, alarmując wyciem o spotkanym przeciwniku. Kamiru wiedział, że to niewiele, ale tylko to przychodziło mu w tej chwili do głowy. Miał tylko nadzieję, że jego zleceniodawca nie weszcznie alarmu na ich widok, a one na jego. To byłoby upierdliwe.

Nazwa

Hyōton: Rōga Nadare no Jutsu

Pieczęci

Tygrys

Zasięg

Dowolny

Koszt

E: 25% (za 2 wilki)

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Technika przydatna do odwrócenia uwagi przeciwnika, a i za pomocą której można zadać dość duże obrażenia. Za pomocą tejże techniki członek klanu Yuki wytwarza lodowego wilka (lub całą ich watahę, jedynym ograniczeniem ilości jest chakra), który następnie naciera na przeciwnika. Pazury i kły wilków są dosyć ostre i swoje mogą zdziałać.

[Kamiru]

Można coś z tym zrobić? Naprawdę chciałbym to wreszcie skończyć -.-

[Support nr 6]

Na moją odpowiedzialność, proszę pomijać Shizuo, jeżeli nie daje odpisu w czasie. Jeżeli od odpisu Kamiru wcześniej wymieniony gracz nie odpisze w przeciągu 24h, proszę o odpis Misjodawcy, pomijając Shizuo i uwzględniając tego konsekwencje.

[Ichirou]

Misja rangi C
43/45*

---

Na prośbę zleceniodawcy shinobi nie zrobili sobie przerwy na relaks, lecz zabrali się za pracę, a dokładniej rzecz biorąc - strzeżenie okolicy i zapewnienie bezpieczeństwa grupie archeologów. By uniknąć ponownego zaskoczenia, Shizuo uformował z lodu lodowe wilki, które rozpoczęły patrolować obszar wykopalisk. Na całe szczęście ich obecność nie okazała się szczególnie potrzebna. Nikt bowiem nie zdążył już dokonać napadu.
Po jakimś czasie karłowaty mężczyzna zawołał najętych ninja, by przedstawić im decyzję podjętą podczas narady. Grupa poszukiwaczy, już raczej nie pierwszej młodości raczej nie była skora do ryzykowania swoim życiem i wolała dmuchać na zimne. I tak zdążyli już zbadać to miejsce na dostatecznym poziomie. Zebrali dość wiele historycznych faktów, a także zdobyli kilka znalezisk, które być może okażą się wartościowe. Stąd też padła raczej jednogłośna decyzja o powrocie do miasta.
Pozostawał jednak niesmak po pojawieniu się dwójki napastników. Jeden z pracowników zdał relację, że zanim zapadł w głęboki sen zauważył bandytę, który okradł ich z prawdopodobnie najbardziej cennego znaleziska - mistrzowsko wykonanego, bogato zdobionego posażka bożka zamierzchłej już cywilizacji. Możliwe, że figurka ta była bardziej wartościowa niż wydawało się z początku, ale teraz nie sposób było to ocenić. Poza tym, kim właściwie byli napastnicy? Część z ekipy była przekonana, że to zapewne najemnicy opłaceni przez rywalizujący zespół archeologów, ale nie było to wcale pewne.
Dwójka shinobi została poproszona o pomoc w spakowaniu całego sprzętu, a było go dość sporo. Kiedy mobilne obozowisko wraz z resztą ekwipunku było już gotowe do transportu, nie pozostało nic innego jak wyruszyć w drogę powrotną.

*Shizuo nie odpisał, ale dodałem jakby wirtualnie jego post do liczby, żeby pod sam koniec misji już nie mieszać z nią. W końcu liczba kolejek w misji pozostaje bez zmian.
Poprosze o zt w tym poście.