Karczma "Pod uwędzonym dzikiem"

[Motoko]

Mała przysługa #17 Widocznie nadawca listu musiał się nieźle postarać, żeby listy nie wpadły w niepowołane ręce, kto wie, może nawet w tym momencie, kiedy Murai czytał zawartość koperty skądś go obserwował? Przecież miasto kupieckie samo w sobie było dosyć spore, a co lepsza posiada wielu mieszkańców, czy też przechodniów, którzy mogli zwyczajnie próbować się zabawić z shinobim, choć kto wie... Zagadka, a raczej liściki miały coraz to poważniejszy wydźwięk, choć w istocie nie było wyczuwalne w nich żadnej grozy, jakby ktoś miał bardzo dużo poczucia humoru, którym próbował zamaskować prośbę do ochotnika.
Myślący nad rozwiązaniem, a raczej interpretacją dziwacznej zlepki słów, które w miarę były rymowane, zszedł z komina. Niestety w okolicy zdawało się nie być żadnej osoby, która bacznie obserwowałaby dwudziestolatka, choć kto wie, może to był jakiś krypto człowiek?! Nawet jeśli, to zajęty własnymi myślami, przerażający shinobi mógł śmiało maszerować ulicami, wracając do miejsca, w którym to wszystko się zaczęło. Niestety, jegomość, który już nie raz przewinął się w okolicy szczepowca, pojawił się po raz kolejny, tym razem obładowany w jakiś tobołek, który metalicznie brzęczał przy każdym jego kroku. Minęli się nieopodal biblioteki, można powiedzieć, że wręcz na jej wejściu, choć 'minęli się', to zbyt lekkie określenie, bowiem starszy, zakryty mężczyzna zwyczajnie przez nieuwagę wpadł na dwudziestolatka. Oczywiście kompletnie przypadkiem, odbił się od postawnego mężczyzny i wylądował na tyłku.
- Eja! Uważaj tam na starszych! - zawołał do niego z dołu, patrząc się na szczepowca, zaś nie zwracając kompletnie uwagi na to, że jego słomiany, szeroki kapelusz osunął się lekko z jego głowy, zaś tobołek na końcu kija zwyczajnie się odwiązał i ujawnił jakieś zaschnięte rdzą miski, które dawały te można by rzec denerwujące dźwięki. - Aj aj, moja noga. - złapał się zaraz za nogę, nie dając Muraiowi możliwości na odejście, bo zwyczajnie zatarasował mu ją swoim leżącym na ziemi ciałem.
- Pomożesz mi waść, czy będziesz tak stał i się patrzył? - powiedział do niego swoim starczym choć bardzo pozytywnym głosem, jakby wiedział o nim coś, czego chłopak sam nie był świadom. Jego przymrużone, choć bardzo żywe oczy wpatrywały się w dwudziestolatka z pewnego rodzaju nadzieją, choć czy szczepowiec mógł jakkolwiek zareagować na samo jego spojrzenie, skoro nie odczuwał potrzeby integracji z ludźmi? Tylko czy to było zwyczajnie zrządzenie losu?

---

• Przechodzimy do tego tematu.

//zt.

[Hisui]

Misja C
Złoto dla zuchwałych!
5/30


Entuzjazm szalonego Jashinisty nie słabł ani na moment. Podążając zagmatwanymi ścieżkami pokręconego umysłu, wbił kunai we własne ciało ze śmiechem. Mógł zauważyć grymas na twarzy podwładnego swojego szefa, a tym samym swojego "kolegi z pracy" ale szefuncio nie zareagował na to jakoś przesadnie.
Tuż po wyjściu z budynku łysol pewnym siebie gestem wyjął broń i rany i wręczył go właścicielowi.
- Postaraj się nie zwracać tak na siebie uwagi w środku miasta, cholera. Nie chcę by aresztowała nas straż zanim zrobimy zadanie - wyjaśnił spokojnie, ale na twarzy miał wypisaną irytację.
Dalsza podróż minęła szybko. Właściwie podróż to za wiele powiedziane, był to raczej dłuższy spacer. Stanęli przed dość eleganckim lokalem, zgodnie z marzeniem Shigi, położonym w ruchliwej części miasta. Towarzysz Jashinisty spojrzał na niego z uwagą.
- Najpierw postarajmy się określić gdzie jest ten suczysyn.. - mruknął, przejmując dowodzenie nad tym dwuosobowym oddziałem. Ruszył w kierunku drzwi przodem, zostawiając chłopaka nieco w tyle.

[Hitsukejin Shiga]

Gdzież, o gdzież, znajduje się powód, choćby najmnieszy, by entuzjazm miał osłabnąć? Toć szykuje się kolejna misja, kolejne śmierci, zapłata i w ogóle cud miód. Wszystko składa się na bycie bardzo ładnym powodem do odczuwania entuzjazmu i radości z nadchodzących wydarzeń. Szefunciowi sie podobalo, łysemu nie. Ten entuzjazm. A moze chodzilo o Kunai?
-Za co nas mają aresztować, łysinka-chin? Za to, że jestem dumnym jashinistą i się przebijam bo mogę, łysolek-chin? Jak mi się zdaje, nie jest to zakazane i tylko ty jesteś mokrym kocykiem psującym zabawe, wyłysiały-chin. - Szyga przylozyl palec do ust i wydął policzki robiąc wkurzoną zfoszkowaną minę. Aeko? Ayko? Łysy był psujem atmosfery. Powinien zginąć...
Ciepły uśmiech prosto dla przyjaciela, pracownik szefiego to przyjaciel, ciach ciach tadah!
-Spokoooooooojnieeeeeeeeeeeeeeeeeee... - Przeciągnął niepotrzebnie wypowiedź, ciut się na niej zawieszając. Nikt normalny nie uwierzy. Z DRUGIEJ STRONY... Nic nie robić, ale ustalić? Jak zaczną umierać postronni to na bank cel się sam rzuci w oczy. Chyba, ze jest zwyrolem i spróbuje się zabić. To byłoby CONAJMNIEJ SROGIE!
Och. Znów stanął.
Szyga spojrzał na swoje spodnie i zaczął się śmiać donośnym głosem. Podszedł do drzwi i włozył rękę, ale ze złej strony, więc mu je mocno przycięły, ściągając paznokcie. Te za chwilę jednak odrosły. Shiga zaczął się śmiać jeszcze głośniej i ruszył na rekonesans, szukając swego celu... Jak na malowidle, jak na malowidle..
Gdzie jesteś, portret-chin!?

[Hisui]

Misja C
Złoto dla Zuchwałych!
7/30

Chłopak nie potrafił i chyba nawet nie chciał się opanować. Zaczął nawet coś szczebiotać, na jego "przyjaciel" pierwsze co zrobił to klasyczny faceplam. Uderzył się ręką o czoło, potem jego dłoń zjechała po całej twarzy i westchnął głośno.
- To jest zakazane, idioto. Bycie Jashinistą jest zakazane! Mogą nas za to aresztować!- warknął wściekle, tłumacząc chłopakowi rzecz, która była jasna dla każdego mieszkańca Ryuzaku i nie tylko. Sekta była ścigana i zakazana na całym świecie, czyżby trzymany pod kloszem w świątyni chłopak tego nie wiedział? A może w swoim entuzjazmie zapomniał?
Już na początku chłopak zwrócił na siebie uwagę, wpychając dłoń pod drzwi i pozwalając je sobie przyciąć. Śmiejąc się głośno wszedł do karczmy. Przedstawiał sobą widok.. No, nieszczególny. Wyglądał jak szaleniec ze swoimi nadpalonymi, zakrwawionymi ubraniami i demonicznym śmiechem. nic dziwnego, że niemal w chwili jego wejścia do lokalu zwrócił się w jego stronę kelner, bardzo starając uśmiechać się uprzejmie.
- Proszę Pana, proszę mi wybaczyć.. Ale musi pan wyjść. Starszy Pan gości - powiedział, brzmiąc zwyczajnie miło i lekko przepraszająco. Złapał jednak Shigę stanowczo za ramię z zamiarem wyprowadzenia go.

[Hitsukejin Shiga]

Na całe pajacowanie Aeko? Ayko? Aoko? Kurwa, Jashinie mój Panie, jak łysienie-chin ma na imię?! Czy to jest jedna z tych słynnych zagadek wszechświata?! Jeśli Shiga się dowie, wszystko zagniecie się do środka, jak wielkie ciasto na wielką pizzę podsunęte pod odkurzacz i gejm ower? Kiedy jednak łysol go nazwał idiotą, Shiga spoważniał.
-Nie mów do mnie w ten sposób, albo zostaniesz złożony w ofierze Jashinowi. Praca u szefiego nie chroni twojego życia, daje ci jedynie dziesięć sekund na ucieczkę więcej, niż innym. - I znów ciepły uśmiech, radość, cukierki orzeszki i miodek.
Shiga wiedzial o zakazie Jashinismu. Ale sie z nim nie zgadzał, więc go olał. Jeśli coś mu się nie podobuje to tego nie ma, nu nu wymazane nie ma znikło z dziennika. Brzydkich ludzi można naciąć i usunąć niefajne elementy, a takie nie-fizyczne rzeczy jak prawo... Cóż, pozostało udawać, że nigdy czegoś takiego nie było i koniec. I to się Shigiemu świetnie udawało.
A tutaj kelner kładzie ręke na ramieniu. Shiga w reakcji obronnej ujebał go w rękę, wbijając zęby w ciało.
-JESTEM WARTOŚCIOWYM OBYWATELEM. CO, BO ZOSTALEM NAPADNIETY PRZEZ BANDYTOW Z ZAKONU JASHINA I PRAWIE MNIE SPALILI ZYWCEM I NIE MOGLEM KUPIC CIUCHOW BO NAJPIERW CHCE SIE NAPIC BY TROCHE SIE ZRELAKSOWAC BO ZLOSC PIEKNOSCI SZKODZI, STRES OBYCZAJE CHLODZI I MI TU O NIC WIECEJ NIE CHODZI. ZAATAKOWALI, PODPALILI, UCIEKLI, WALCZYLEM Z NIMI, A TERAZ CHCE SIE NAPIC. CO JESTEM GORSZYM SORTEM? CHCE SIE WIDZIEC Z TWOIM SZEFEM. PRZEKAZE MU, ZE ODMAWIASZ OBSLUGI LUDZIOM KTORYCH LOS DOSWIADCZYL, TY POTWORZE SZOWINISTYCZNA MIZOGINISTYCZNA SWINIO PATRIARCHALNY RASISTO EKONOMICZNY. JESTEM GORSZY, BO MNIE ZAATAKOWALI I USZKODZILI UBRANIE, TAK? NO TAK BO WIELKI PAN BARMAN TO W OGOLE JEST MEDRZEC WSZYSTKICH ZYWIOLOW I PEWNIE JEGO NIKT NIE RUSZA, NIKT MU NIGDY MORDY NIE OBIL TO SIE MOZE PASTWIC NAD BIEDNYMI I POKRZYWDZONYMI. - Dobył Ryo ktore dostal od Shinady - CO POWĄCHAJ ZOBACZ ŚMIERDZĄ CI MOJE PIENIĄDZE? MOJE RYOU TEZ SA GORSZE JAK JA, DLATEGO ZE NALEZA DO CZLOWIEKA KTOREGO SPOTKALA PRZYKROSC W ZYCIU I TRAGICZNE ZDARZENIE? BRZYDZISZ SIE MNIE, BO ZYJE, PRAWDA? BO DALEM SIE POKONAC? TY CHORA BESTIO! - Po czym Shiga padnie na ziemie, zwinie sie w pozycje embrionalna i zacznie płakac na pół karczmy, kiwając się wprzód i w tył. Widać bylo, ze kelner go skrzywdzil swoim zachowaniem.

[Hisui]

Misja C
Złoto dla zuchwałych!
9/30


Shiga, oprócz składania darów Jashinowi i czczenia go, miał najwidoczniej także drugą pasję - aktorstwo. Artysta-amator, jak każdy inny początkujący w swoim zawodzie, musi przejść swój pierwszy występ, znieść reakcje publiczności oraz nauczyć się wielu innych rzeczy.
Jashinista także powinien z dzisiejszego dnia wyciągnąć pewne wnioski. W tym momencie można je podsumować tak: nie można starać się za bardzo. Chłopak zdecydowanie przesadził ze swoją reakcją, najpierw gryząc kelnera w rękę, potem wykrzykując cały monolog, przez demonstracyjne machanie pieniędzmi, kończąc na ostentacyjnym rzuceniu się na ziemię z płaczem. W rezultacie, zamiast dać przekonujący pokaz tego jak został niesprawiedliwie potraktowany, został uznany za co najmniej wariata. Było to widać w minie kelnera, klientów, a nawet twojego znajomego, który najwidoczniej w ciebie zwątpił. Twój rozmówca, świeżo ochrzczony rasista ekonomiczny, wycofał się kilka kroków, przełykając ślinę. Dał delikatnie znać kelnerce, ta zawołała kogoś na zapleczu..
I tak zanim jeszcze skończył płakać, do sali wtoczył się Koleś. Było to dwa metry, ponad 100 kilo żywej wagi, krótko ostrzyżonej i o twarzy proszącej o.. W sumie o cokolwiek Jashin by był łaskaw dać, bo brakowało jej wiele - uroku, kultury, rozumu, części nosa, jednego oka.. Jednak pierwsze wrażenie mogło był złudne. Facet bystro ogarnął sytuację - przestrasznych klientów, zagubionego kelnera i dziwnego gościa kiwającego się na podłodze i płaczącego. Zaskakująco zwinnie jak na jego gabaryty podszedł szybko i złapał Jashinistę za kark jak kociaka, z oczywistym zamiarem wykopania, być może całkiem dosłownie, za próg tego zacnego przybytku.

[Hitsukejin Shiga]

Shiga po swoim przedstawieniu aktorskim nie oczekiwał zbyt pozytywnych efektów. Tak będąc szczerym, zakładał niepowodzenie. W końcu kto ma dość ogłady i umiejętności pedagogicznych w Ryuzaku by sobie poradzić z biednym potrzebującym pomocy chłopcem?! Leżąc tak, gdy usłyszał kroki kolosa, szybciutko złożył cztery pieczęci.
-Uprasza się nie palić, mam nieświeży oddech... - Po czym wypuścił łatwopalny dym, zaciemniający całą karczmę prawie (zasięg 20 metrów). Jak nie uda mu się zwiać od kolosa i biegnąć w mroku znaleźć swojego celu misji, rudego pięknisia z obrazka, potret-china, to może się stać coś przykrego. Na przykład sześć pieczęci i malutka kula ognia która wysadzi w kosmos karczmę.
Shiga zauważył szyld "Pod uwędzonym dzikiem" i dostał spazmów śmiechu. Jakże trafnie, jakże adekwatnie! Toptier, panteon dobrego humoru. Na razie wszyscy się wędzą w łatwopalnym dymie/gazie Shigi, a potem mogą się opalić.
W skrócie, dym i ucieczka, poszukiwanie celu. Chyba, że kolos się uprze, to wtedy karczma idzie do piekła biletem kolei przewozów regionalnych. I to ekspresem!

Nazwa

Katon: Gōkakyū no Jutsu

Pieczęci

Wąż → Baran → Małpa → Świnia → Koń → Tygrys

Zasięg Max.

10 metrów (mała kula) / 25 metrów (duża kula)

Koszt

E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (za większą 2x koszt)

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Jedno z najbardziej znanych Jutsu Katonu. Polega ono na wykonaniu pieczęci, a następnie nabraniu powietrza. Potem "wypluwamy" je, a ono przybiera postać ogromnej kuli ognia, która leci do przodu podpalając co znajdzie na swojej drodze. Technika ta jest typowa dla klanu Uchiha i to właśnie im przypisuje się jej stworzenie. Można powiedzieć, że każdy przedstawiciel klanu osiąga poziom dorosłości, gdy się jej nauczy. Jutsu to ma to do siebie, że można mniej więcej samemu określić czy chcemy za więcej chakry stworzyć większą i lepsza kulę, czy nie bawić się w takie rzeczy.

Nazwa

Katon: Kasumi Enbu no Jutsu

Pieczęci

Wąż → Baran → Małpa → Tygrys

Zasięg Max.

20 metrów

Koszt

E: 24% | D: 18% | C: 15% | B: 12% | A: 9% | S: 6% | S+: 3%

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Prosta technika, mająca na celu ułatwienie sobie pokonania przeciwnika. Początkowo trzeba złożyć pieczęci, a następnie wypluć z ust kłęby dymu zmieszanego z gazem. Ma on szarą barwę i ma dwa wspaniałe zastosowania. Pierwsze - może zmylić przeciwnika, przecież trudno jest znaleźć kogoś w takich kłębach dymu. Drugie - idealnie nadaje się do podpalenia. Oczywistą sprawą jest teraz to, że najpierw używa się tej techniki, a potem poprawia ją dowolną wykorzystującą ogień, aby podpalić kłęby gazu. Wystarczy mała iskierka, aby powstał ogień.

[Hisui]

Misja

C
Złoto dla zuchwałych!
11/30


Shiga nie chciał być dotykanym i nie chciał wylecieć za drzwi, zdecydował się więc na działanie. Po złożeniu kilku pieczęci całą karczmę zasnuł dym i wypełniła się odgłosami kasłania. Chłopak poczuł na plecach rękę ochroniarza, ale zdołał się wymknąć i mógł rozpocząć swoje poszukiwania po omacku. Trudno było rozpoznać kogokolwiek w takim chaosie i zadymieniu. Ponad hałas wzbił się czyjś głos.
- Otworzyć okna i drzwi! Nikt się niech nie rusza! - ryknął gruby, męski głos i większość osób uspokoiła się i zaczęła wykonywać polecenia. Po chwili do środka wpadało świeże powietrze, a wtedy nagle z miejsca mniej więcej na środku karczmy rozszedł się gwałtowny podmuch wiatru, który wypchnął resztę dymu w błyskawicznym tempie. Nagle wiele par oczu skierowało się na Shigę, ci którzy stali bliżej zaczęli się cofać, a olbrzym ruszył w jego stronę. Gdzieś w tle widział swojego towarzysza, który patrzył gdzieś uporczywie w bok.

Nazwa

Fūton: Enshō No Kaze

Pieczęci

Połowa pieczęci Barana

Zasięg Max.

25 metrów

Koszt

E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2%

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Jutsu defensywno-ofensywne, najbardziej podstawowa technika Uwolnienia Wiatru. Shinobi składa połowę pieczęci Barana, a następnie wyzwala z swojego ciała silny podmuch wiatru, rozchodzący się na wszystkie jego strony. Uderzenie wiatru jest na tyle silne, że jest w stanie zdmuchnąć lżejszych oponentów, a tych którzy stracili równowagę - po prostu obalić. Dodatkowo w pełni chroni przed wszystkimi pociskami (strzały, bełty) i bronią miotaną.

[Hitsukejin Shiga]

Ech czemu ktoś uparcie musi krzyżować wszystkie działania Shigi. Jak nie ćpuny które nie umiały nie palić jak poprosił Jashinista, tak teraz nie palili, ale otworzyli okna i wywiało dym, psując cała zabawę.
-Mam tego więcej, miałem obfite śniadanie. - zaśmiał się na cały głos Shiga. Widział, że kolos nie zamierza odpuścić, a lysienie-chin gdzieś patrzył. Czyżby tam był cel? Shiga zaczął składać kilkanaście pieczęci, gdy kolos się zbliżał.
-Katon:Gedomazo Onmyomi! - Rzucił wymyślona z dupy nazwę i splunął wielkoludowi w ryj, po czym rzucił się susem za niego, próbując dostać się tam gdzie spogląda kolega od problemów z czuprynka, head'n'shoulders-chin.
Shiga unika złapania i szuka swojego celu tam gdzie jest spojrzenie łysego. Jak się uda to łapie cel i wyskakuje z nim oknem.. albo coś innego się wymyśli on the go.

[Hisui]

Misja C
Złoto dla Zuchwałych!
13/30


Zachowanie Shigi nie było do końca przemyślany, a może zwyczajnie nie docenił przeciwnika? Efekt był taki, że kiedy ten zaczął składać pieczęcie, tamten rzucił się na niego zaskakująco szybko i zanim ten skończył wypowiadać formułkę i splunąć, ten był przy nim i nie przystając rzucił się z nim na podłogę, przygniatając go ramieniem. Sam Jashinista po drodze obił się o parę stołów i krzesał, a także ich szarża potrąciła kilka osób. Wylądowali na ziemi, facet stęknął głucho, bo nie był odpornym na ból, a więc zapewne go to trochę zabolało.
Jednak zaczął się zbierać, co oznaczało, że Shiga może zaraz zacząć zbierać baty na swoją śliczną mordkę. Jego kolega gdzieś znikł z pola widzenia, co mogło być dobrym znakiem, ale wcale nie musiało - w końcu w głosie mu nie siedział. Jednak nie wyglądało na to, żeby miał pomóc swojemu koledze wydostać się z opresji. Jak dotąd przecież nikt nie powiązał tej dwójki ze sobą, co mogło być dobrym krokiem.

[Hitsukejin Shiga]

No w suuuumie coś nie poszło. I to tak wyjątkowo mocno nie poszło. Miał jak ta myszka czmychnąć pod ręką wielkoluda, a ten go złapał. Och well... Pora na "adapt, improvise, overcome", czyli to co tygryski lubieją najmocniejejejej.
-Game over, Wielkolud-senpaiiiii? - Szepnął Jashinista do ucha swojego oprawcy, który zaorał nim jak klient dziwką pół karczmy.
Jego mina zdradzała wielkie rozbawienie, pomieszane z przyjemnością i zadowoleniem z takiego obrotu spraw.

-Senpaiii, jesteś taki silny i taki męski... - Szepnął wielkoludowi do ucha, przesuwając językiem po jego płatku. Ledwo oddychał, bo ten facet naprawdę wygniatał nim drewnianą podłogę karczmy. Shiga zauważył, że próbuje się podnieść i prawdopodobnie będzie go zaraz okładał po ryju swoimi wielkimi, potężnymi łapskami.
-Jestem dziewicą Senpaiii... - Szepnął rozpalony Shiga. - Od tego jak twój potężny brzuszek się ociera jestem taki twardy, jestem gotów cię przyjąć Senpaiii w swojej świątyni Jashina. - I niezależnie od skutku jaki osiągnął Shiga jednocześnie próbuje sięgnąć do którejkolwiek broni ukrytej w swoim ubiorze/czegokolwiek ostrego z zamiarem wbicia w ucho wielkoludowi, a także jednocześnie atakuje jego twarz próbując wygryźć mu oko albo nos odgryźć. Co będzie łatwiej.

[Hisui]

Misja C
Złoto dla Zuchwałych!
15/30

Shiga kontynuował politykę dziwnych zachowań i dalej robiło się tylko gorzej i gorzej. Sytuacja, choć pozornie poważna, ze względu na zachowanie Jashinisty nabierała jakiś komediowych.. Nie, groteskowych cech, przez wydawała się nieco przerażająca.
Facet starał się nie reagować na słowa przeciwnika, ale było to dość trudne. Poczerwieniał wyraźnie, starając się trzymać chłopaka i jego ruchliwe ręce w porządku.
- Zamknij ryj! - warknął do niego, a zaraz po tym Shiga się rzucił w stronę jego twarzy, wbijając zęby w miękki policzek. Facet zawył i starał się panicznie odrzucić od siebie chłopaka, co jemu dało szansę na złapanie za broń. Następne wydarzenia potoczyły się już szybko i nieszczęśliwie dla ochroniarza - po chwili leżał z kunaiem w uchu, z odbiciem zębów Jashinisty na twarzy i oczywiście całkowicie martwy. W karczmie zapanował chaos, wszyscy pchali się do drzwi i okien byle uciec od psychopaty i mordercy. W tym zamieszaniu niemożliwe było wyszukanie rudego albo towarzysza pracy. Co więc zrobi?

[Hitsukejin Shiga]

Polityka dziwnych zachowań zatwierdzona przez ministerstwo przerażających czynów, pod chlubnym przewodnictwem najwspanialszego Shigiego, Ministra do spraw rozlewu krwi. Udało się osiągnąć to co sobie zamarzył. Mężczyzna, mający wyraźny problem ze swoją seksualnością nie był gotowy, ani przygotowany, na to co robił Shiga. Rzeczywiście mógł poczuć na swoim brzuchu erekcję chłopaka - którą ten dostawał na zawołanie, gdy tylko czuł ból, albo był w sytuacji zagrożenia życia.
A w tym momencie wystarczył jeden błąd, dosłownie jeden malutki błąd i wszystko stało się jasne. Albo raczej - ciemne, głównie chodzi o ciemność jaka ogarnęła oponenta razem z zaciskającymi się objęciami ramion samej śmierci.
Shiga wbił zęby w miękkie mięso, próbując wyszarpać jak największy kawałek. Zrobił błąd, odsunął się, uwolnił ręce.
Tyle wystarczyło.
Kunai zanurzony po samo kółko w brzuchu wielkoluda, kilkukrotnie, raz po razie, raz po razie, aż ten przestał się w ogóle ruszać. Jedno szybkie cięcie, It was all it takes. Skóra, tłuszcz, mięśnie, mięso tak wspaniale odchodzi od ciała i rozchodzi się pod ostrą krawędzią kunaia. Shiga zanurzył dłonie w ciepłym trupie, zaciskając palce na jego wnętrznościach.
Buzowała w nim rozkosz, ogarnęła go niewyobrażalna wręcz ekstaza. Pojękiwał i popiskiwał w trakcie swoich działań.
Wyrwał kolosowi z brzucha jelita i owinął je sobie niczym szal dookoła szyi. Poczuł ciepły odór świeżego mięsa w swoim nosie, przesiąkający przez skórę do ciała.
Poczuł się piękny.
Owinął dokładnie jelita dookoła swojej szyi, a wyrwanymi nerkami rzucił w kobietę próbującą uciec z karczmy.
-Nikt nie może opuścić teatru przed końcem spektaklu! - Zawył Shiga panicznie przerażony tym, że ucieknie mu widownia.
A arcydzieło gatunku przecież musi mieć widownie, kto inaczej da aplauz na jaki zasłużyło wiekopomne dzieło?!
Shiga rzucił się do drzwi i zarygluje je jednym ze swoich wielkich kunai.
-Prolog już był, Kamisamo i Jashinie... Akt I, wstawka chóralna! - Teraz na szybko musiał sobie przypomnieć jakiś tekst piosenki, bo w wstawce musi być śpiewanie, inaczej to będzie końskie gówno, a nie dobra sztuka.
-Wiesz, nie obchodzi mnie co jest "w porządku"
Czy też zadowalanie wszystkich wokół siebie
Bo wiem, że ten świat, który przyniósł nam życie
Nie został stworzony, aby wszyscy byli szczęśliwi
Będę anty-bohaterem
Przerażającym i znienawidzonym przez wszystkich
Będę anty-bohaterem
Tak! - Z ostatnim okrzykiem "Tak!", w ciele jakiejś kobiety która nie zdołała się odsunąć sprzed rąk Shigiego, zanurzony został wielki Kunai. Chłopak przyciągnie ją do siebie i palcami wyrwie oczy tylko po to by je zjeść. Poderżnięte gardło i jedno cięcie od gardła do żołądka, kolejne wielkie rozcięcie, wyrwane jelita i szalik na szyi powiększa się, udoskonalony o kolejny element. Dzieci, mężczyźni, kobiety. Wiek, płeć nie gra żadnej roli. Tego dnia zginie każdy w Karczmie pod uwędzonym dzikiem. Jedyny immunitet ma kolega z pracy i rudy z obrazka, którego Shiga ma odnaleźć. Oprócz nich?
Wszyscy zamordowani, zaszlachtowani jak psy bez szans na ucieczkę, ich flaki wycięte, jelita na szyi niczym upiorny szal, gałki oczne zjedzone ze smakiem. Kilka serduszek wziętych i schowanych w kieszenie.

[Hisui]

Misja C
17/30


Choć mężczyzna był martwy, Shiga nadal się nad nim znęcał. Rozciął jego brzuch, wyciągnął na wierzch jelita, a wręcz się nimi owinął. Unosił się wokół niego nieprzyjemny zapach, niestrawiona treść pokarmowa wylewała się na jego uranie i ciało, obrzydliwie ciepła. Ludzie tłoczyli się przy wejściu, część osób na pewno zdążyła już zwiać kiedy Jashinista rzucił nerkami w kobietę. Tłum zafalował, z jednej strony ludzie z początku chcieli się cofnąć, z drugiej z tyłu ma nich naciskali. Ten moment wykorzystał chłopak, skacząc w stronę drzwi. Publika rozproszyła się jak przestraszone kurczaki.
Takich przestraszonych nie było trudno pokonać. Mało kto stawiał opór, a nawet jeśli to meble nie były wystarczająca bronią. Kilka razy oberwał, ale czy coś takiego mogło przeszkodzić nieśmiertelnemu Jashiniście?
Jednak w miarę wyrzynania stało się jasne. Nie było tu ani celu misji ani towarzysza. Obaj przepadli gdzieś wcześniej, wiec Shiga już po chwili stał sam w cuchnącej, zakrwawionej karczmie, nie mając pojęcia gdzie się udali.
Zrobił masakrę, zupełnie niepotrzebną, ale powód dla którego tu przybył zwinął mu się z oczu.. Połowiczne zwycięstwo.

[Hitsukejin Shiga]

Wszyscy zostali wybici, wszyscy którzy nie uciekli wykorzystując to, że Shiga akurat był zajęty kimś innym. Tu pojawia się problem, żaden z trupów nie przypominał ani rudego potret-kuna ani łysiny-china, więc jego współpracownik paszedł w pizdziat, tak samo jak jego cel paszedł w piździat jeśli w ogóle w karczmie był. Niedobrze.
Shiga postanowił działać, bo czuł, że czas tej rundy się kończy i niedługo przywita go gejm ower. Zbadał czy nie ma innych wyjść, jeśli są, to będzie szukał śladów, ogarnie karczmę dookoła, może znajdzie jakieś ślady, tropy, znaki, gdzie mogli się udać. Wygląda, jeśli ktoś nie jest na jego widok zesrany to jashinista go spyta. Innymi słowy, Shiga robi wszystko by znalezc swój cel lub swojego kompana i swój cel.