Nara Arara

[Arara]

---

DANE PERSONALNE

---

IMIĘ: Arara
NAZWISKO: Nara
KLAN: Nara
WIEK [DATA URODZENIA]: 19 lat [19 października 364 rok]
PŁEĆ: Mężczyzna
WZROST | WAGA: 176 centymetrów i 72 kilogramy
RANGA: Doko

---

APARYCJA

---

WYGLĄD:
Ludzie maja tę wadę, że niezależnie od tego, w którym miejscu globu się urodza, to koniec końców i tak można znaleźć pomiędzy nimi podobieństwa. Z Ararą nie jest inaczej. Tak, jak większość populacji, posiada wszystkie kończyny, które nie posiadają żadnych, istotnych zniekształceń. Jego cera jest blada do tego stopnia, że w dzieciństwie próbowano przypisać jej kolor efektowi działania jakiejś choroby, jednakże nawet najlepsi medycy klanu Nara nie znaleźli żadnego powiązania. Wszystko wskazuje zatem na to, że jego bladość jest zwykłą cechą charakterystyczną, którą nastepnie przekaże w genach. Będzie się doskonale komponowała z czarnymi włosami, które również znajdują się w jego puli genetycznej. Jak przystało na członka klanu Nara, Arara posiada kruczoczarne włosy, które sięgają mu aż do łopatek. Zazwyczaj zaczesuje je ręką do tyłu, zeby grzywka nie zasłaniała mu zbytnio oczu i pola widzenia. A właśnie! Skoro mowa o oczach, to już tutaj należy wspomnieć, że w przypadku Arary są one dość nietypowe. Wszystko za sprawą wypadku, do którego doszło za jego dzieciństwa. W każdym razie prawe oko mężczyzny wygląda tak, jakby straciło cały barwnik z tęczówki. Lewe natomiast jest teoretycznie koloru pwinego, ale wygląda na tyle jasno, że można go pomylić z żółtym. W każdym razie Arara nie ma żadnych problemów z widzeniem z tego powodu. Jednakże chyba najbardziej charakterystycznym elementem jego aparycji jest blizna, która zaczyna się na prawej brwi, a kończy dopiero na lewej stronie żuchwy. Choć rana ta została już dawno zasklepiona, to nadal jest doskonale widoczna. Najgrubsza jej część znajduje się na nosie i policzkach. Coś jeszcze? Sylwetka! Tą jakoś specjalnie Arara nie grzeszy i nie jest przesadnie umięśniony. Można powiedzieć za to, że jest zwykłym średniakiem, który ma lekko zarysowane mięśnie, ale nie przykłada zbytniej uwagi do ich rozwoju i powiększania. W końcu rozwinięty mózg mu w zupełności wystarczy.
UBIÓR:
Dla niektórych ubiór jest okazją do ukazania swojego charakteru, ale Arara z pewnością nie należy do tej grupy osób. On traktuje go bardziej jako zwykłe okrycie chroniące człowieka przed zmianami pogodowymi i dlatego też nie uważa, że musi być piękny, drogi czy też dziwny. Woli stroje praktyczne oraz użyteczne i taki też właśnie nosi. Zacznijmy od wierzchniego okrycia, które zakłada na gołe ciało. Jest to nic innego, jak trochę za szeroki płaszcz koloru białego, którego rękawy są zdecydowanie za długie. Ilość materiału jest tak duża, że przy wyprostowanych rękach nie widać dłoni mężczyzny. Płaszcz ten wykończony jest czarnym materiałem w miejscu, gdzie powinny znajdować się guziki oraz na kołnierzu. Biodra są za to przeplecione czerwonym obi, które trzyma cały ubiór w miejscu. Spodnie koloru czarnego, dobrze skrojone i niewyróżniające się niczym spośród ton innych poza tym, że nogawki związane są bandażami, aby nie były luźne. Sandały shinobi są natomiast koloru brązowego.
ZNAKI SZCZEGÓLNE:
Blizna na twarzy, różnokolorowe oczy, biała cera.

---

OSOBOWOŚĆ

---

CHARAKTER:
Nara są dość specyficznym klanem, znanym przede wszystkim z ich opanowania i spokojnego podejścia do wszystkich spraw. W tym akurat Arara jest istnym mistrzem! Naprawdę rzadko kiedy się irytuje czy też przejmuje czymś, co go bezpośrednio dotyczy. Zdradza to doskonale jego wiecznie znudzony wyraz twarzy i niezwykle tępe oczy. Niemniej jednak Arara wcale nie jest taki głupi, na jakiego wygląda. Tak, jak reszta członków klanu Nara posiada ponadprzeciętną inteligencję, którą jednak rzadko się chwali, bo uważa to za zbyt męczące. Ludzie, którzy raz się nauczyli, że Ara zna odpowiedzi na większość pytań, zazwyczaj zasypywali go kolejnymi. To wszystko sprawiło, że teraz czarnowłosy woli się ugryźć dwa razy w język, zanim rzuci jakąś radą z rękawa. Poza tym, sam Arara nie jest zbyt ambitny. Już od małego nie posiadał chęci zostania wielkim shinobi, więc nie przykładał się za specjalnie do nauki kolejnych technik klanowych. Wszystko co umie, wynikało raczej z obowiązku, aniżeli jego własnych zainteresowań i dociekliwości. Oczywiście często ma za to na pieńku z własną matką, która uważa, że mężczyzna w jego wieku powinien być niezwykle odpowiedzialny. Niedoczekanie! Arara jest raczej przyjaznym człowiekiem, który nie chce nikomu wchodzić w drogę bez potrzeby. Najbardziej lubi oczywiście ziewanie i leżenie, a wszelka aktywność fizyczna wywołuje na jego twarzy grymas. To jednak nie jest najgorsze, bowiem ten czarnowłosy nie ma żadnego doświadczenia w relacjach damsko-męskich. Zawsze uważał kobiety za dziwne, niezrozumiałe i nigdy nie potrafił ich objąć swoim umysłem. Właśnie dlatego jest też dość głuchy na ich wskazówki i znaki, które nierzadko były do niego wysyłane. Towarzyszka mówi, że jest jej zimno? Wspomni, że tutejsze noce takie są i powinna się ubrać cieplej. Okrycia za to nie dostanie, bo przecież nie jest alfą i omegą.
NAWYKI:
Spanie gdzie popadnie, ciągłe ziewanie, kasłanie krwią, udawanie snu i omdleń w przypadku, gdy ktoś chce od niego czegoś zbyt męczącego.
NINDO:
Obowiązki nie zając, nie uciekną.
HISTORIA:
Historia tego leniucha nigdy nie należała i nie będzie należała do najciekawszych. Urodził się bowiem w normalnej, kochającej rodzinie, w której głową była oczywiście kobieta. Arara, który z początku był synkiem mamusi, szybko stał sie jej największym wrogiem, bowiem w miarę dorastania stawał się coraz bardziej podobny do ojca. Z małego, grzecznego i posłusznego dzieciaczka przekształcał się w coraz bardziej leniwego i uciekającego od obowiązków chłopca, który zaszywał się gdzieś z ksiązką lub znajomymi tylko po to, żeby nie słuchać marudzenia swojej rodzicielki nad uchem. Sprzątanie pokoju? A po co to komu? Wstawanie wcześnie rano, żeby cały dzień nie był stracony? To również nie była jego broszka. Z dnia na dzień było coraz gorzej, aż w końcu matuchna przestała sobie nawet zaprzątać głowę tymi wszystkimi próbami wyprowadzenia swojego syna na prostą. Zamiast tego wsiadła na głowę swojemu ojcu, który po miesiącach ujadania nad uchem sam wziął się wreszcie za Ararę, ale tylko po to, aby mieć święty spokój. Tobiyama, bo tak ma na imię jego drugi rodzic, uważał, że najlepiej będzie jeśli Arara zajmie się czymś przydatnym i przyjemnym jednocześnie, więc postanowił go wprowadzić w tajniki wykonywania techniki klanowej. Może i dzieciak miał tylko dziesięć lat, ale wydawał się na tyle mądrym chłopcem, ze Tobiyama nie wątpił w jego sukces. Jak okazało się parę miesięcy później, wcale się nie pomylił! Oczywiście wymagało to od malca dużo wysiłku i zwiększenia swojego poziomu chakry, ale koniec końców zapanował na swoim cieniem w takim stopniu, że rodzice dali mu spokój. Wreszcie mógł leżeć w zaciszu i zajmować się tym, co lubił najbardziej, czyli lenistwem.
Po paru latach takie bezstresowe wychowanie przyniosło jednak swoje owoce, które nie wyglądały najlepiej. Wszystko wydarzyło się pewnego lata, kiedy Ararze przydzielono proste zadanie klanowe. Miał wyruszyć z paczką do sąsiedniej wioski, a następnie przekazać ją tamtejszemu zarządzcy. Niby nic trudnego, ale okazało się, że po drodze spotkał bandytów i wywiązała się walka. Niestety Kagemane no Jutsu Arary pozostawiało jeszcze wiele do życzenia i mógł dzięki niemu poradzić sobie tylko z jednym przeciwnikiem. Pech chciał, że tych było trzech i kiedy poradził sobie z drugim za pomocą pierwszego, wtedy ostatni zamachnął się na niego sztyletem. Z gardła piętnastolatka wydobył się krzyk, a cień odłączył się od celu. Po chwili ziemia została zalana strugami krwi wypływającymi wprost z twarzy czarnowłosego. NIe było jednak zbyt wiele czasu na płacz i rozpacz, bowiem nadchodził już kolejny cios, którego udało się uniknąć za pomocą odskoku. Nara nie miał innego wyjścia, jak taktyczny odwrót i ten też wykonał, chowając się pomiędzy drzewami. Dopiero tam dorwał swoich przeciwników, a w zasadzie jednego, za którego pomocą pozbył się jego kompana. Później zostali sam na sam, więc Arara więcej już nie ryzykował. Prawie ostatkiem sił zaprowadził go nad przepaść i wykonał krok do przodu. Różnica pomiędzy nimi była taka, że po jego postawieniu Nara miał jeszcze pod sobą ziemię, a osiłek spadał prosto w przepaść. Później pozostało się już dosłownie doczołgać do wioski, co też uczynił. Efektem tej krótkiej wyprawy była tygodniowa gorączka i pozostanie w nieznanej sobie wiosce w celu podlizania ran. Szczęście w nieszczęściu było takie, że wioska ta posiadała specjalny rodzaj ziół leczniczych, dzięki czemu udało się uratować oko młodego shinobiego. Całe wydarzenie było dla niego sporą nauczką i niejako zmieniło jego postrzeganie przyszłości. W końcu to byli tylko bandyci, a co się stanie, kiedy zmierzy się z sobie podobnym?
Od czasu tamtego wydarzenia Arara wziął sobie bardziej do serca uważniejsze przyglądanie się napotkanym osobom. Już nie ignorował ich jak wcześniej, a dokładnie analizował ich poszczególne cechy osobowości i schematy zachowań, żeby przynajmniej w jakimś stopniu spodziewać się co takiego mogą zrobić. I tak należy wspomnieć tutaj o dwóch postaciach, które spotkał na swojej drodze i zapadły mu w pamięc: Matsuki oraz Naneru. Pierwszy z nich był o wiele bardziej charakterystyczny, bowiem wyróżniał się już samą budową ciała, o charakterze nawet nie wspominając. Ponad dwumetrowy olbrzym szybko zrobił wrażenie na Ararze, który nie chciałby go spotkać po przeciwnej stronie barykady. Z pewnością byłby upierdliwym przeciwnikiem. To, co jednak spodobało się czarnowłosemu w tym kolosie był fakt, że nie przepadał za ludźmi. Właśnie dzięki temu mogli sobie urządzić krótką pogawędkę wtedy, gdy Nara leżał na jednej z gałęzi drzew. Szybko okazało się, że wygląd nie szedł w parze z usposobieniem Matsukiego, bowiem Arara nie został od razu zrzucony na ziemię. Wręcz przeciwnie! Blondyn chciał go nawet czymś nakarmić, ale Nara grzecznie odmówił. Nie można stwierdzić, że brunet zapałał wielką sympatią do nieznajomego olbrzyma, ale z pewnością trochę go polubił i chętnie zamieni z nim jeszcze parę słów. Gorzej było już z Naneru, który był nieco bardziej optymistyczny od swojego poprzednika. W tym przypadku charaktery dwójki mężczyzn nie bardzo się do siebie dopasowały, ale tragedii nie było. Największym problemem jest za to ich podejście do obowiązków. Podczas gdy Naneru pragnie chronić wszystko to, co jest dla niego najbliższe, sam Arara wolałby się do tego uciekać w ostateczności. W końcu jeśli mogą sobie poradzić sami, to po co ma się im plątać pomiędzy nogami? Jednak jak to z mężczyznami bywa wyjaśnili sobie wszystko przy kilku czarkach sake i można nawet powiedzieć, że na tę chwilę stoją na dobrej drodze do przyjacielskiego gruntu. I bardzo dobrze! Arara nie chciałby mieć nad głową kolejnej personifikacji matki, która truje mu o każdy, nawet najmniejszy szczegół.
Jak więc widać Nara nie ma zbyt bogatego życia, ale za to z pewnością jest ono spokojne. Nie posiada również specjalnych planów na przyszłość, ani też niespieszno mu do podjęcia się jakiegoś wielkiego zadania czy misji. Na razie woli leżeć na obrzeżach terenu swojego klanu i przyglądać się wolno przemieszczającym się chmurom. No co? Nie każdy musi być przecież ambitny!

---

WIEDZA

---

INFORMACJE:
KLANY, RODZINY SHINOBI, WIĘZY KRWI:

• Aburame – ich ubranie zasłania praktycznie całe ich ciało, a oczy przysłonięte są przez ciemne okulary, potrafią manipulować robactwem, używając go w walce, specjalizują się w ninjutsu, zamieszkują tereny Kaigan
• Hōzuki - charakterystyczne, ostro zakończone uzębienie, lubią przebywać blisko wody, którą świetnie manipulują i potrafią się w nią zmienić, nie mają określonego typu walki, są w niej mało oczywiści i nieprzewidywalni, zamieszkują tereny Kantai
• Jashin – wyjątkowi na swój sposób, mają zdecydowanie dziwny styl walki, ranią siebie, jednocześnie raniąc przeciwnika, sprawiają wrażenie nieśmiertelnych, specjalizują się w walce dużymi ostrzami, niekoniecznie katanami, ich siedzibą jest Ryuzaku no Taki
• Senju - młody wygląd i stosunkowo długi żywot, często wyśmienici w konkretnie jednej dziedzinie, manipulują drewnem, specjalizują się w ninjutsu, zamieszkują tereny Shinrin
• Shabondama – nie mają charakterystycznych cech wyglądu, ale potrafią tworzyć bańki, które potrafią być niebezpieczne, zamieszkują tereny wysp
• Uchiha – w większości przypadków ciemnowłosy przedstawiciele tego klanu, posiadają wyjątkowe oczy, które przy aktywacji stają się czerwone, zazwyczaj posługują się katonem, specjalizują w genjutsu i ninjutsu, zamieszkują tereny Sogen

POSTACIE:

---

ZDOLNOŚCI

---

HIJUTSUI: Kage mane
NATURA CHAKRY: Katon
STYLE WALKI: Seido
UMIEJĘTNOŚCI:

• Nabyta -

PAKT:
ATRYBUTY PODSTAWOWE:

• SIŁA1
  WYTRZYMAŁOŚĆ 8
  SZYBKOŚĆ 10
  PERCEPCJA 10
  PSYCHIKA 1
  KONSEKWENCJA 1

SUMA ATRYBUTÓW FIZYCZNYCH: 24
KONTROLA CHAKRY C
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 100%
MNOŻNIKI:
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:

• KLANOWE B

JUTSU:

• Ninjutsu: Kawarimi no Jutsu (E), Henge no jutsu (E), Suimen Hoko no Waza (E), Bunshin no Jutsu (E), Kai (E), Kinobori no Waza (E), Nawanuke no Jutsu (E)
• Klanowe: Kagemane no Jutsu (D), Kage–Kubishibari no Jutsu (C), Kage Nui no Jutsu (B)

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE): Kabura na broń (lewe udo), czarny płaszcz

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE): Pięć shurikenów i cztery kunaie w torbie, jeden kunai schowany wyrzutni kunaiów.

---

ROZLICZENIA

---

PIENIĄDZE: http://shinobiwar.pl/viewtopic.php?p=53832#p53832
PH: http://shinobiwar.pl/viewtopic.php?f=34&t=3766
MISJE:

• D -
  C -
  B -
  A -
  S -

PREZENT OD ADMINISTRACJI:

[Papyrus]

  Ukryty tekst

Akcept. Idź i się leń, Naro.

Link do KP daj do profilu tylko : )