Dom Toshirō

[Toshirō]

Uczucie zapadającej ciemności odbiło się na humorze chłopaka i był trochę zły, że nie będzie mu dane w spokoju się wyspać. Był też jednak zdeterminowany, by złapać nieproszonego gościa na gorącym uczynku. Kolejny, głośniejszy już odgłos, umocnił w nim przeczucie, że ktoś znajduje się jego w domu i nie robi nic dobrego. Szybkie zaglądnięcie do środka przez okno nie przyniosło żadnych dodatkowych informacji, toteż chłopak ruszył w stronę drzwi. Liczył, że będą otwarte i nie zdradzi od razu swojej obecności. Trzymając oręż mocno w ręku, powoli wślizgnął się do domku i uważnie rozglądnął się dokoła, szukając intruza. Nie planował go zabić, ewentualnie jedynie obezwładnić, by wyciągnąć z niego informacje dotyczące celu jego pobytu. Jednak koleje losu mogą pobiec różnie, dlatego był gotowy na wszystko.

[Yujiro]

Nie śpij bo Cię ukradną
Ranga D
Post 5/15 Chłopak postanowił wejść do domu uważnie odchylając drzwi. Miał tylko nadzieję, że ostatnio jak był w domu to zrobił coś z tymi zawiasami, żeby w najważniejszym momencie nie skrzypnęły zdradzając jego obecność intruzowi. Na szczęście przezorny zawsze ubezpieczony, a przecież przyszły władca metalu i magnetyzmu nie mógł polec przez jakieś głupie drzwi! Dziwnym było, że ojciec chłopaka nie reagował na intruza - może po prostu spał, a może go nie było w domu? Możliwym też było że wyparował uprowadzony przez kosmitów z innej galaktyki, przecież skoro możliwym było miotanie pociskami zdolnymi zniszczyć całe miasto, to czemu nie obcy? W każdym jednak razie! chłopak znajdował się teraz w dużym pokoju, w którym znajdowała się kuchnia. Rozejrzał się dookoła i zobaczył mały kubeczek spoczywający na ziemi. Jeden element nie pasujący do otoczenia, pewnie to on ostatnio wydał z siebie dziwny huk zdradzając czyjąś obecność. W środku było ciemno, ledwie można było zobaczyć kant własnego tyłka, a co dopiero czyhającego gdzieś nieznajomego. Jedynym plusem było to, że chłopak spędził tutaj tyle czasu, że znał każdy kąt i wiedział co nie pasowało do krajobrazu. A prócz kubka, były to drzwi otwarte do jego pokoju i... łazienki?

[Toshirō]

Chłopak odetchnął z ulgą, kiedy drzwi nie wydały z siebie żadnego dźwięku. Wnikliwa obserwacja dużego pokoju przyniosła wyniki w postaci zwalonego kubka, leżącego na ziemi. Czyżby ktoś chciał z niego skorzystać? Bo raczej nie była to najcenniejsza rzecz, którą można tu ukraść. Po chwili Toshiro zauważył również otwarte drzwi do swojego pokoju i łazienki. Pojawił się problem, który pokój sprawdzić najpierw. Maji postanowił, iż zacznie poszukiwania od swojego pokoju. Udał się w stronę sypialni, modląc się, by podłoga nie wydała jego obecności. W końcu nie była już najnowsza. Kiedy dotarł pod otwarte drzwi, wsunął się do środka i przyległ do ściany, by nie dać się zaskoczyć od tyłu. Uważnie rozglądał się po pokoju, trzymając kunai przed sobą. Gdyby nic nie zwróciło jego uwagi, postanowił sprawdzić łazienkę, stosując tą samą taktykę jak w swoim pokoju.

[Yujiro]

Nie śpij bo Cię ukradną
Ranga D
Post 7/15 Przemierzał w kierunku swojego pokoju nie wiedząc co może go tam spotkać. Przebierał swoimi nogami próbując nie wydać żadnego odgłosu, być cicho jak mysz próbująca ukryć się przed nadchodzącym stróżem domu, który na chwilę przestał wyżerać tuńczyka z lodówki i zaczął łowy. Tutaj jednak nie wiadomo kto był łowcą, a kto ofiarą. Może ktoś specjalnie przyczaił się na chłopaka i chciał go dorwać w jego własnym domu? Ten jednak wkroczył właśnie do swojego pokoju, trzymał się blisko ścian i obserwował otoczenie. Spojrzał w lewo, potem w prawo. Nic. Dosłownie, znów żadnego dźwięku, żadnego wyraźnego odgłosu. Widział tylko zamarłe w czasie kontury, których cienie padały na ściany.
BRZĘK! - dźwięk rozbijanego szkła poniósł się echem na tyle, że obudził także ojca samego chłopaka. Usłyszał jak podnosi się z łóżka.
-Jest tu ktoś? - zapytał tylko rozglądając się dookoła, lecz złodziej właśnie zwiewał z domostwa i nie miał zamiaru się zatrzymać. Chociaż w sumie...
-Szlag! - zaklął głośno, co poprzedziło głuche "bach". Chyba jednak nie był na tyle sprawny jakby chciał.

[Toshirō]

Również w tym pokoju Toshiro nie znalazł gościa, więc opuścił pokój i skierował się do toalety. Zanim jednak w ogóle opuścił pokój usłyszał kolejny donośny odgłos. W tym momencie obudził się również ojciec.
-Czyli to na pewno ktoś obcy - pomyślał chłopak, zastanawiając się, kto to może być i czego tu szuka.
Wtedy rozległ się głos intruza i to, co powiedział nie było tym, czego Maji mógł się spodziewać po nieproszonej osobie. Zaraz po tym, do jego uszu dobiegł kolejny dźwięk. Tym razem inny niż poprzednio. Wnioskując z usłyszanych odgłosów i słów, stało się coś czego intruz się nie spodziewał. Chłopak postanowił, że wyskoczy szybko ze swojego pokoju do głównej izby i dodatkowo zaskoczy gościa. Chłopak nie wiedział, czego się spodziewać, toteż starał się być przygotowanym na wszystko. Wciąż trzymał kunai w ręce, ale zdecydował, że użyje go tylko w obronie. Chciał poznać więcej szczegółów, a nie bezmyślnie zabijać. Dodatkowo przewidywał, że pojawi się kolejna osoba, w postaci ojca, ale był pewny, że będzie on się w stanie obronić. W końcu nauczył go wszystkiego, co umie.

[Yujiro]

Nie śpij bo Cię ukradną
Ranga D
Post 9/15 Wrócił się do największego pokoju znajdującego się w domu, lecz tam już nikogo nie było. Osobnik bowiem musiał już wyskoczyć z pokoju, o czym świadczyło tylko rozbite na podłodze szkło. Będzie trzeba to posprzątać, bo jeszcze się ktoś zrani ale... kto by się tym teraz martwił, przecież złodziej nadal był w okolicy i mógł kogoś skrzywdzić! Okno, które było naprzeciw chłopaka było w rozsypce, framuga była miejscami połamana. Zobaczył tylko jak unosi się jakaś głowa ku górze, otrzepuje swoje ubranie i rozgląda się dookoła. Czarna postać, spowita w cieniu nagle spotkała się wzrokiem wraz z Majim i przez krótką chwilę zamarł, jego ciało nie wiedziało jak zareagować. Stał w miejscu przez sekundę, czy dwie bezbronny.
-O kurwa - rzucił pod nosem i zaraz zaczął uciekać jak najdalej od domku. Jego głos był niski, miał chrypkę, czy to miało znaczenie? Może po prostu był przepity i pomylił domy? Jednak za szkody trzeba było zapłacić, czyż nie?

[Toshirō]

Toshiro wpadł z powrotem do największego pokoju, jedynie po to, by zobaczyć, że nikogo w nim już nie ma. Było za to rozbite okno i sterta kawałków szkła na podłodze.
Pewnie będę musiał to później posprzątać - pomyślał zrezygnowany i wyglądał przez okno.
Wtedy we framudze pojawiła się tajemnicza postać. Chłopak zauważył, że nie do końca wie, co się wokół niej dzieje, jednak zaraz odzyskał przytomność umysłu i spojrzał na młodego shinobi. Toshiro spoglądał w jego oczy, starając się z nich coś wyczytać. Twarzy nie było widać, więc nawet nie próbował jej dostrzec. Skupił się na oczach, które zaraz jednak zniknęły, jak i reszta postaci. Maji ruszył za nim w pościg. Postanowił jednak, iż skorzysta z drzwi, żeby nie pokaleczyć się bezsensownie. Po wyskoczeniu na podwórko, puścił się biegiem w stronę, w którą uciekał nieproszony gość. Chłopak miał nadzieje, iż jest szybszy od intruza i pościg nie zajmie mu dużo czasu. W końcu po nocy pełnej wrażeń, był już trochę zmęczony i chciał po prostu wrócić do łóżka.

[Yujiro]

Nie śpij bo Cię ukradną
Ranga D
Post 11/15 Chłopak nie wyskoczył za okno, przez to stracił kilka cennych sekund - uciekinier w tym czasie był przed nim jakieś dwadzieścia metrów i dawał z siebie wszystko, żeby jak najszybciej zwiększyć odległość od właściciela domostwa. Biegli oni po pobliskiej uliczce w mroku nocy, w której to nawet księżyc był przeciwko młodzianowi. Nawet promyczka światła w okolicy, jednak wydawałoby się że zbliża się i w sumie... tak! Był już około dziesięciu metrów za nim, jeszcze daleko jednak wciąż bliżej. Obydwoje byli już zmęczeni, wybiegali właśnie z wioski i biegli po dosyć nierównej drodze. Złodziej zaś w końcu się odwrócił i zatrzymał w miejscu wystawiając dłoń przed siebie.
-Masz, weź to i idź do diabła, dogadamy się, prawda? - trzymał w niej jakiś mieszek, albo przynajmniej tak mogło się zdawać. Zakapturzona postać jednak nie wyglądała najprzyjemniej i nie wiadomym było, czy akurat zaufanie tej konkretnej personie należy do najrozsądniejszych. Z jednej strony oferta możliwego zarobku (nie wiedział bowiem co znajduje się w sakiewce), a z drugiej jednak to złodziej, co nie?

[Toshirō]

Chłopak zastanawiał się, czy dobrze postąpił, korzystając z drzwi, a nie rzucając się jak najszybciej w pościg, ale teraz niewiele już mógł z tym zrobić. Bieg odbywał się w ciemnej uliczce i naprawdę ciężko było coś dostrzec. Na szczęście złodziej nie starał się ukryć, tylko wciąż biegł przed siebie, toteż shinobi mógł go spokojnie widzieć. W praktyce potwierdziła się rzecz, którą nauczył go nie tak dawno temu ojciec. O wiele łatwiej jest w nocy zauważyć ruch niż jakiekolwiek szczegóły. Dwójka powoli opuszczała miasto w tym pościgu i płaska uliczka zamieniła się w pagórkowatą drogę, na której nietrudno było o skręcenie bądź zwichnięcie kostki. W końcu złodziej dał za wygraną i zatrzymał się, jednocześnie obracając się w stronę Toshiro. Chłopak zatrzymał się momentalnie, spodziewając się ataku. Jednak nic takiego nie nastąpiło. Shinobi spotkał się za to z niespotykanym widokiem. Oto złodziej prawie dobrowolnie oddawał swój łup. Na ręku spoczywał mieszek i chłopak wpatrywał się w niego spokojnie.
-Co to jest? - spytał, podnosząc wzrok na twarz złodzieja.

[Yujiro]

Nie śpij bo Cię ukradną
Ranga D
Post 13/15 -Pieniądze, nie widać - krzyknął wręcz do młodziaka i jeszcze raz podrzucił mieszkiem, który wystawił ku niemu. Wyglądał na ciężkawy, lecz nie wiadomo było także co złodziej miał przy sobie. Przecież mógł wynieść z domu Toshiro połowę przybytku, wziąć kosztowności i teraz rzucić młodemu ochłap żeby tylko nie podążał dalej jego śladem. Chłopak nie wyglądał w sumie na zainteresowanego, bo nawet nie przedstawił swojej propozycji, ot po prostu się zapytał z czym ma do czynienia. Nieznajomy jednak nie zdawał się mieć za dużo cierpliwości i schował mieszek do paska i odetchnął głębiej.
-Dzisiejsze szczeniaki nie znają swojego miejsca, mógłbyś nie sprawiać problemów, wiesz? - rzucił krótko, a jego głos był chłodny niczym skuta lodem tundra. Potem zaś wyskoczył ku młodziakowi z wystawionym, krótkim ostrzem. Znajdował się jakieś pięć metrów dalej, więc czasu było mało i trzeba było działać natychmiastowo, albo w przeciwnym razie Toshiro będzie miał niemiłą dziurkę.

[Toshirō]

Chłopakowi nie podobał się ton intruza. Do tego krótka odpowiedź bez żadnych szczegółów nie zadowalała młodego shinobi. Zastanawiał się chwilę, czy zgodzić się na propozycję tajemniczego gościa, jednak ten znowu się odezwał. Tym razem obrażając chłopaka i rzucając się z atakiem. Próba zablokowania ataku mogłaby zakończyć się źle dla Toshiro, szczególnie że nie miał zbyt wiele doświadczenia w walce, więc postanowił zastosować inną technikę. Szybko złożył pieczęcie i wykonał technikę Doton: Doryūsō, ustawiając kolec, tak by atakujący mężczyzna nadział się wprost na niego. Chłopak zaś szybko odskoczył do tyłu i trochę w prawy bok, by siła rozpędu i wystające ostrze nie trafiło go. Był również gotów na kolejny unik, gdyby intruz próbował rzucić w niego ostrzem, starając się go trafić w akcie desperacji.

Chakra: 100% - 8% = 92%

[Yujiro]

Nie śpij bo Cię ukradną
Ranga D
Post 15/15 //uwagi odnośnie wklejania posta z technikami i chakry na gg miałeś

Toshiro nie uciekł widząc ostrze, postanowił pierwotnie zacząć machać rękami? Nieee, nie były to nieskoordynowane ruchy, lecz przemyślane co do najmniejszego gestu dłonią. Nim nieznajomy zdążył się zorientować poczuł jak zwalnia tempo, jak jego ciało zatrzymuje się mimowolnie w miejscu, a ostrze wypada mu z dłoni. Na jego twarzy widniał tylko uśmieszek, stał bowiem metr przed chłopakiem nawet biorąc pod uwagę to, że ten uskoczył. Był blisko, horrendalnie blisko i to mogło stanowić nauczkę dla młodego Maji, że czasem jednak lepiej najpierw uskoczyć, a potem atakować niż odwrotnie. Złodziej zaś zdążył tylko powiedzieć:
-Jak...? - a potem jego głowa opadła bezwładnie. Ostrze przebiło bowiem jego ciało przeszywając klatkę piersiową. Jego szaty były zalane juchą, której na drodze robiło się coraz więcej. Nie będzie to pięknie wyglądać, czy byli jacyś świadkowie? Niby chłopak zrobił to w obronie własnej, ale zabójstwo nie popłacało. Na szczęście noc była czarna, a domostwa były kawałek dalej więc nikt nie mógł zobaczyć co się wydarzyło. Złodziej upuścił mieszek, w którym znajdowało się trochę pieniędzy tylko no... Toshiro nie znalazł przy jego ciele nic innego, dosłownie jakby nic nie zabrał z jego domostwa.

Misja zakończona \o/ zaraz wrzucę w wynagrodzenia

[Masaru]

Misja rangi D 1/15
Było około południa Toshirō krzątał się po domu robiąc swoje codzienne sprawy. Nagle usłyszał pukanie.Tym razem go nie zbudziło no bo było południe, nie robił też nic od czego nie mógł by się oderwać więc ruszył do drzwi, aby je otworzyć. Po otwarciu zawiał na niego ciepły wiaterek. Słońce świeciło jak to na pustyni. W drzwiach stała dziewczyna około 15 lat, brunetka wysoka na jakieś 160cm. Ubrana w luźną tunikę, miała na plecach plecak. Mały piesek, chyba wilczur wesoło merdał ogonkiem siedząc koło niej, przy jej nodze. Był cały biały, z jednym okiem niebieskim a drugim zielonym. Dzień dobry może mi pan pomóc? powiedziała do naszego bohatera uśmiechając się lekko.

[Toshirō]

Chłopak sprzątał właśnie dom, kiedy usłyszał pukanie do drzwi. Czyszczenie domu nie należało do jego ulubionych zajęć, ale w końcu trzeba było utrzymać dom na jakimś standardzie i sprzątanie należało do podstaw. Odłożył jednak miotłę i ruszył powoli w stronę drzwi. Zanim jego mózg zdążył przetworzyć informacje z narządu wzroku, odczuł ciepły wiaterek na swojej twarzy. Był do niego przyzwyczajony, więc nie odczuł tego gorąca. Widok nastoletniej dziewczyny, mniej więcej w jego wieku, dotarł do niego później. Zastanawiał się, co ona mogła tu robić, kiedy usłyszał jej pytanie.
-A w czym mógłbym Ci pomóc? - odparł bez zastanowienia i uśmiechnął się serdecznie.
Dopiero potem zauważył stojącego obok dziewczyny psa. Kucnął przy nim i spróbował go pogłaskać po łbie.

[Masaru]

Misja rangi D 3/15
Nasz bohater postanowił pogłaskać psa, co skończyło się tym że tamten zamerdał ogonkiem i szczeknął radośnie. Zobaczył kontem oka że dziewczyna na ten widok się uśmiechnęła. Uśmiech miała bardzo ładny, tak samo zresztą jak całą twarz. Muszę dostać się do Sogen, ale to długa droga a sama boje się iść. Mój piesek mi pomoże w razie czego, ale jednak zawsze lepiej iść z kimś silnym żeby nie zostać napadnięta i okradziona. Chodzi o to że w plecaku niosę kamienie szlachetne dla mojej mamy która jest jubilerem w tamtych rejonach. Płace 100Ryo, za eskortę. Jesteś chętny ? Oczywiście w cenie jest wliczone to że poprowadzisz mnie tam bo nie do końca znam drogę. Prosto i bez owijania w bawełnę nasz shinobi dowiedział się jaki był cel wizyty tej dziewczyny i mógł jej pomóc albo nie. Jego wola.