Mglisty las

[Shiroi]

Strach narastał coraz bardziej. Nieokreślone szelesty i przeczucie, że ktoś go obserwuje, choć w rzeczywistości niczego ani nikogo nie widział, nie odstępowały go na krok. Bał się, nie jakoś strasznie, ale się bał. Cała obawa na szczęście szybko znikła w momencie pojawienia się wilków. Skupienie na otaczających go zwierzakach wystarczyło, by oderwał myśli od wszelkich bojaźni, a zbliżająca się walka z futrzakami dodatkowo poprawiła mu nastrój. Nie jakoś szczególnie, zwłaszcza po zorientowaniu się, że polowanie może okazać się nie tak łatwe, jak początkowo przypuszczał, ale zawsze to jednak coś pozytywnego.
- To do dzieła - pokrzepił się. Złożył ręce, tworząc pieczęć węża, lecz zamiast stworzyć jakieś jutsu, wyprostował jedynie ręce, kierując wewnętrzną część dłoni na zewnątrz i postrzelał kośćmi w paliczkach. Następnie wylał pod nogi całą wodę z butelek jaka pozostała i sięgnął po dwa kunaie, po jednym na rękę. Chciał rozegrać wielką walkę do samego końca, ale widząc poziom zagrożenia, pokusił się o znacznie szybsze załatwienie sprawy i użycie planu.
Rozprowadził czakrę Suitonu po całym ciele i chwilę przed atakiem ze strony wilków ukrył się w kałuży po rozlanej wodzie. Teraz wystarczyło poczekać, aż biały wilk zmieszany sytuacją podejdzie bliżej i dźgnąć go głęboko w szyję kunaiami, gdy stanie centralnie nad taflą wody. Walcząc z czymś rozumnym, nie miałby szans na powodzenie tej akcji, ale jeśli za przeciwnika ma zwierze, to nie widział wielu przeszkód. Co najwyżej wilk przeżyłby centralny atak, ale, tak czy owak, po chwili powinien stracić siły i finalnie się wykrwawić, a nawet jeśli zdążyłby zareagować i ugryźć chłopaka w głowę to klanowa umiejętność bezproblemowo sobie z tym poradzi.

Nazwa

Suiton: Mizutetsu no Jutsu

Pieczęci

Brak

Zasięg

Bezpośredni

Koszt

E: 12% | D: 10% | C: 6% | B: 3% | A: 2% | S: 2% | S+: 2% (2% za turę utrzymania)

Dodatkowe

W pobliżu musi się znajdować jakiś zbiorniczek wody, nawet kałuża

Opis Jutsu idealne do zastawiania pułapek na przeciwników. Shinobi rozprowadza chakrę Suitonu po całym swoim ciele, co pozwala mu na zmienienie swojego ciała w wodę i ukrycie się w innych zbiornikach - nawet tak niewielkich jak kałuża. Pozwala to na wykorzystanie elementu zaskoczenia na niczego nie spodziewających się oponentach. Wymaga jednak obecności niewielkiego zbiorniczka wody.

[Masaru]

Polowanie 13/15
Nasz bohater miał dobry plan na zabicie swojego celu, dzięki czemu uniknął nie potrzebnej walki. Przynajmniej na razie. Rozlanie wody i ukrycie się w niej było sensowne, ponieważ nie mógł zostać zabity, nawet gdyby coś poszło nie tak to jeszcze zdolność klanowa mogła go chronić. Chłopak zupełnie nie przejął się dziwnymi rykami nie z tego świata, bo przecież walkę toczył tu i teraz. Plan powiódł się bez problemu, aczkolwiek shinobi został zmuszony do użycia zdolności klanowej. Gdy po zamienieniu się w wodę zgodnie z jego przewidywaniami podeszły 2 wilki do kałuży. Biały i jakiś zwykły. Poszło po myśli więc biały z podciętym gardłem odskoczył do tyłu przewrócił się i widać było że zaraz się wykrwawi. Za to 2 osobnik ugryzł w kark chłopaka, a raczej wodę którą jego paszcza zastała w miejscu gdzie jeszcze kiedyś było mięso. Można było zorientować się że wszystkie wilki troszkę odpuściły i gdy samiec Alfa wyzionął ducha, odeszły w głąb lasu, jednak bacznie obserwując naszego bohatera. Można było na spokojnie zdjąć skórę, a potem zastanowić się jak wyjść z okrążenia. Zwierzęta mimo straty przywódcy, dalej otaczały chłopaka, tylko że w dużo luźniejszy sposób. Najbliższy osobnik był dobre 50-60m od chłopaka w krzakach. Cała reszta po stracie przywódcy jakoś straciła chęć do walki, co pokazywały żałosnymi skowytami do nieba.

[Shiroi]

Jakoś to poszło, nie idealnie, ale shinobi osiągnął swój cel. Biały wilk leżał martwy nieopodal i gdyby nie jego czające się w pobliżu stado to teraz byłoby już z górki.
- Cholera, muszą się tu kręcić te kundle. Zero spokoju - mruknął sam do siebie, wyłaniając się całkowicie z kałuży. Nie śpieszyło mu się do niczego, więc siedział na ziemi obok zdechłego celu zastanawiając się co zrobić i czekając, aż utracona część wodnego ciała wróci na swoje miejsce. Wiedział, że najprościej byłoby od razu zacząć rozcinać zwierza, szybko go oskórować i dać w długą z futrem. Pytanie jednak, czy obserwującego chłopaka czworonogi nie zareagują agresywnie widząc, jak ich były alfa zostaje rozpruty i dzielony na kawałki. Shiroiego taki widok z pewnością by rozjuszył, rzecz jasna, gdyby był na ich miejscu, ale on jest człowiekiem, a nie zwierzęciem, które działa instynktownie.
Patrząc w ciemność co jakiś czas widział dwie małe świecące kropki - ślepia - skierowane w jego stronę, które pojawiały się i znikały w różnych miejscach dookoła Shiroiego. Okrążyły go dostatecznie szczelnie, by nie mógł uciec bez natknięcia się choćby na jednego z wilków.
- A podobno miały odpuścić i zwiać... Jasne. - Przypomniał sobie wypowiedz sklepikarza, którego słowa jakoś nie odnalazły odwzorowania w rzeczywistości. Gdyby rzeczywiście było tak, jak twierdził, to teraz nie miałby kolejnych problemów na głowie tylko gnałby wielkimi susami jak najdalej z lasu w poszukiwaniu starszej pani, a nie siedział jak to ciele i odmarzał sobie zadek. Na dodatek stado co chwila skowytało do księżyca, co chłopak naprawdę nie wiedział jak odebrać, czy jako zapowiedz zemsty, czy zwykłego poddania się. Z przezorności obstawiał to pierwsze.
Może najlepiej będzie po prostu tu zostać i rano się wynieść? - myślał. Podobno polują tylko w nocy. Podobno. Zawsze to jednak coś. Lepsze to niż przedzieranie się przez te wilki licząc, że starczy czakry na zamianę w wodę przy każdym ugryzieniu czy zadrapaniu. Rzeczywiście, takie wyjście z sytuacji wydawało się w miarę sensowne, szybko jednak doszedł do wniosku, że spędzenie całej nocy w lesie nie jest czymś, czego by sobie życzył. Wilki albo inne zwierzęta równie dobrze mogą podejść i zaatakować z bliska, choćby w chwili, gdy będzie smacznie spał, a co gorsza na powrót wznawiały się jego lęki. No bo co jeśli w tym lesie naprawdę coś straszy?
- O nie ja się stąd zabieram. - Powstał na równe nogi i narzucił truchło zwierza na barki. - Dłużej tutaj nie zostanę. - Rozglądnął się jeszcze przez chwilę w poszukiwaniu najlepsze drogi ucieczki i bez większych ceregieli zaczął truchtać na tyle szybko, na ile pozwalał mu ciężar niesionego wilka. Jeśli natrafi na jakiegoś futrzaka to trudno, rozda stosowną ilość kopnięć prosto w łeb tego, co się napatoczy i pobiegnie dalej.

[Masaru]

Polowanie 15/15
Shiori na początku chciał zostać w lesie na noc, chociaż jednak szybko zrezygnował z tego pomysłu. Wziął łup na plecy i pobiegł prosto przed siebie mając w zamiarze nakopać pobliskim zwierzakom. Ku jego zaskoczeniu wilki wyły, okrążały go, ale nie atakowały. Chyba nie mogły się przekonać do zaatakowania mordercy ich przywódcy. Tak idąc shinobi wydostał się z lasu pozostawiając stado daleko za plecami. Wyszedł akurat nie daleko drogi do portu, i mógł tam spróbować odnaleźć babcie, która by przyjeła trupa. Akurat świtało, i las pełen niebezpiecznych zwierząt pozostał w tylę. W świetlę poranka można było się zastanowić czy ten upiorny dzwięk był spowodowany jakimś monstrem, czy może to wyobrażnia naszego łowcy.
z/t

[Narubi]

Grzybki

Ranga D - 0/15+
Takeshi

Takeshi dość długo wędrował po Kantai. Mijały sekundy, a te mijające sekundy przeradzały się w mijające minuty, a te mijające minuty w mijające godziny, a bądź co bądź dorosły już, chociaż jeszcze nie stary i ciągle młodzieniec, mężczyzna urządził sobie coś w rodzaju wycieczki krajoznawczej. W zasadzie Kantai mogłoby być zaliczane jako kraj, jednakże w lokalnej nomenklaturze była to prowincja, chociaż rządzona przez oddzielnego władcę. Tak więc nasz bohater przemierzając tą prowincję i zwiedzając okolice doszedł do tego dziwnego mglistego lasu. W sumie ciężko było tutaj nie dojść i w końcu musiało mu się to udać. Pierwsze drzewa ukazały się jego oczom wieczorem. Nie był to jednak późny wieczór, ale normalny, najzwyklejszy na świecie wieczór. Niemniej jednak wejście do tego lasu, zwłaszcza, że był mglisty i ciężko było w nim kontrolować upływający czas, mogło spowodować, że taki głupiec zwyczajnie spędzi tutaj całą noc. Wraz z całą okoliczną zwierzyną. Co zatem postanowi nasz bohater?

Przepraszam, nie miałem weny . No i to jest post "0", ponieważ nie mogę naliczać postów przed Twoim postem

[Yujiro]

//nu problemo

Nogi niosły go przed siebie, kroczył wzdłuż piaszczystego brzegu, a drobinki niegdyś wielkich skał teraz chrzęściły głucho pod jego nogami. Jego umysł jakby się wyłączył pozwalając ciału przejąc całkowitą kontrolę i udać się w bliżej nieznane miejsce. Po jego głowie krążyło wiele myśli, niektóre nie chciały się wytłumić i nasilały się do momentu, gdy znalazł się w dziwnym miejscu. Nim tylko się spostrzegł wszedł do lasu, który spowity był mgłą. Czyżby pochodziła znad morza? - zadał sobie to pytanie w głowie, lecz nie mogąc znaleźć odpowiedzi wzruszył tylko ramionami. Możliwe, że to wpływ różnej temperatury, wiatry znad morza były zwodnicze a sam zainteresowany całkiem sporo o tym wiedział. Robiło się już późno, a na powrót do wioski nie miał już czasu. Póki jeszcze miał jako taką widoczność postanowił zaufać sobie i wejść kawałek w las, by osłoniły go drzewa. Przynajmniej ludzie nie będą mogli go wypatrzeć, gdy uda się na małą drzemkę. Przeszedł około stu kroków wgłąb lasu, jednak uprzednio przeszedł się ścieżką - może spotka jakąś miłą kwaterkę z prysznicem? Marzenie bo marzenie, jednak zawsze mogło się spełnić! W przeciwnym jednak wypadku postanowił wejść na większe drzewo, które utrzyma jego ciężar. Użył do tego najprostszej techniki przyklejając swoje nogi do drzewa. Potem cóż, miał jeszcze cały wieczór przed sobą.

[Narubi]

Grzybki

Ranga D - 1/15+
Takeshi

Takeshi wszedł więc do lasu. Być może było to nierozsądne i zapewne takie by się wydawało komuś kto przyglądałby się temu z boku. Na wieczór wchodzić do mglistego lasu? Młodzieniec jednak miał plan. Nie zdecydował się na żadną gospodę czy udanie w drogę powrotną do wioski. Miał zamiar ćwiczyć swój kręgosłup i swoje ciało, hartując je poprzez spanie na twardej, chropowatej gałęzi i prawdopodobnie jeszcze przywiązany linkami, by nie spaść w nocy. Chciał się przeciwstawić koszmarom, które w nocy wychodziły na żer. Niemniej jednak na drzewie nic takiego mu nie groziło. Mógł spokojnie przespać całą noc i być w miarę bezpieczny. Przynajmniej w teorii. Zawsze bowiem jakiś wąż czy innym ptak mógł się do niego dostać i zrobić śpiącemu shinobi krzywdę. Czy w tym lesie żyły takie krwiożercze stworzenia, które atakowały ludzi bez ostrzeżenia? Ciężko było stwierdzić. Pewnie atakujące zwierzęta miałyby jakiś powód. Wystarczyło więc ich nie prowokować i cieszyć się z faktu, że jedynym zmartwieniem będzie brak wygód. Udają się do lasu Takashi nie liczył na to, że będzie mu wygodnie, jednakże ludzie czasem stawiali swoje domy w takich odludnych miejscach, z dala od miejskiego zgiełku. Odnalezienie właściciela takiego domu w okolicy nie byłoby wcale takie bardzo nieprawdopodobne. Jednakże 21-latek nikogo takiego nie odnalazł. Odnalazł jednak dość solidne i coraz bardziej przypominające łóżko drzewo. Mógł się tam położyć i przespać do rana. Jednak na sen było jeszcze za wcześnie. Takashi miał cały wieczór przed sobą i miał tego świadomość. Mógł wejść na drzewo. Mógł też się trochę ponudzić. Mógł obrać zupełnie inną śieżkę i opuścić las. Był wolnym człowiekiem i mógł bardzo wiele, a to były nie wszystkie z jego możliwości.

[Yujiro]

Chłopak chwilę wędrował po lesie - mgła stanowczo nie pomagała mu w tego rodzaju sprawności, lecz nie miał za bardzo innej wątpliwości. Jak dobrze myślał nie pojawił się żaden szaleniec który z braku piątek klepki stwierdziłby, że ta okolica jest bardzo dobra do postawienia sobie małego domku, gdzie mógłby spędzić resztę życia. Czy spotkał jakieś leśne zwierzęta po drodze? Zapewne nie rzuciły mu się one w oczy - nie spodziewał się tu ich wiele zastać. Las był gęsty, więc duże zwierzęta nie miały po co się tutaj osiedlać. Tym bardziej nie lubiły wchodzić sobie w paradę z ludźmi, którzy często bywali dosyć agresywni. Wieczór zbliżał się nieubłaganie, a poszukiwania nie przyniosły zadowalającego dla Takeshiego skutków. Znalazł on jednak wydawałoby się całkiem przytulne drzewko, w którym mógł spędzić resztę dzisiejszego dnia. Opcja była bardzo kusząca ale - które zawsze pojawia się w takich chwilach - najpierw wypadałoby rozpalić ognisko. Nie miał nadziei na znalezienie dostatecznie suchego chrustu, lecz poświęcił chwilę czasu na jego poszukiwania. Obozowanie czas zacząć!

[Narubi]

Grzybki

Ranga D - 3/15+
Takeshi

Tak więc i chrust się znalazł. Poszukiwania co prawda trochę zajęły, bowiem mgła dotykając drzew delikatnie się skraplała, mocząc drewniane patyki, trawę, liście i inne tego typu rzeczy. Powodowała też rosę, ale to było naturalne. Można więc powiedzieć, że poszukiwania były czymś w rodzaju treningu. Treningu cierpliwości. Głównie cierpliwości. Po jakimś czasie Takashi zniósł odpowiednią ilość chrustu, jednakże póki co nie miał jej czym zapalić. Musiał więc pomyśleć co takiego uczynić. Czas mijał nieubłaganie i zdawały się już upływać lata. Niemniej jednak był w lesie dopiero od półtorej godziny i gdyby teraz z niego wyszedł byłoby jeszcze jasno. Gdy tak rozmyślał, rozważając niektóre (ewentualnie jedną) opcje, usłyszał jakiś szelest. Zwierze albo człowiek kręciło się w krzakach. Jeśli zwierze to czy było agresywne? Jeśli człowiek to czy był wrogo nastawiony? To były podstawowe pytania, które można było sobie wtedy zadać. Nagle z krzaków, które wydawały takie dźwięki wyłonił się bardzo dziwny człowiek. Miał on kwiecistą koszulę i maskę kota albo lisa na twarzy. Chociaż w jego przypadku można było mówić o ryju. Pewnie był tak szpetny, że sobie zasłaniał. Chociaż może też przed kimś uciekał? Kto to wiedział? Chyba tylko on.
- Co tutaj robisz? - zapytał melodyjnym tenorem. Dziwny koleś z niesamowicie dziwnym głosem o dziwnej porze w dziwnym miejscu. Czy było w nim coś jeszcze dziwnego? Pewnie rzecz, którą tutaj zwykł wykonywać. Prawdopodobnie też nie potrafił zrozumieć cóż takiego Takeshi robi. A być może tylko zgrywał takiego idiotę. Być może na prawdę wiedział i chciał tylko jakoś rozpocząć rozmowę.

[Yujiro]

Poszedł po raz czwarty w to samo miejsce myśląc, że znajdzie tam jakieś suche drewno. Wyglądało dosłownie jakby miało zapłonąć od małej iskry, lecz miejscami gałęzie były tak przegniłe, że nie nadawałyby się nawet na potyczkę czterolatków patyczkami, a co dopiero na rozpalenie ogniska. Zwiesił głowę i szukał dalej rozglądając się za podpałką śpiewając sobie piosnkę pod nosem. W sumie to bardziej nucił jej melodię niżeli śpiewał - nigdy nie wyzbył z siebie wstydu publicznego śpiewania. Czemu istniejemy, dokąd zmierzamy - pytam sam siebie w myślach poszukując małych patyczków, których niemałą ilość miał już zebraną, lecz wciąż było mało. Jego pracę przerwał krótki dźwięk. Gdyby był zającem zastrzygłby uszami, jednak po prostu skierował tam wzrok i napiął mięśnie będąc gotów do boju. Nie był to jednak zwierz, a... człowiek? Zagubił się, czy może też szukał tego drewnianego ścierwa? Wyglądał jakby właśnie wracał z upragnionego urlopu - nie robił dziwnych ruchów, ot po prostu zadał pytanie. Czy to jego terytorium, a ja na nie wkroczyłem? - zabrzęczało w jego głowie nieznośnie przypominając, że wieczór się zbliża a posłania nadal brakuje. Zaklął szpetnie w myślach, odwrócił się przodem do tego dziwnego gościa.
-Zbieram drewno na opał. Jak widzisz za dużo go tutaj nie ma więc trochę z tym zejdzie. Ciekawe ile zejdzie jeszcze do wieczora. Czasu nie jest za dużo. A Ty? Co tutaj robisz? - zapytał mówiąc spokojnie i bez pośpiechu. Zupełnie nie przeszkadzała mu obecność chłopaka, póki ten nie zacząłby wykonywać dziwnych ruchów.

[Narubi]

Grzybki

Ranga D - 5/15+
Takeshi

- Hmm ... - westchnął - Jestem badaczem i badam grzyby. Takie wiesz ... prawie roślinki, ale nie mają chlorofilu.
Wszystko było jasne. Koleś badał grzyby. Zapewne badał je samodzielnie próbując i te wszystkie grzybki halucynogenne skrzywiły mu postrzeganie rzeczywistości. Zwłaszcza, że ubrał się tak jakby szedł na plażę, a nie do lasu pośród tych wszystkich krzaków, pnączy i innej roślinności, która mogłaby poharatać nogi, ręce. Nie był odporny nawet na głupie pokrzywy. Wyjątkowy dziwak. No i jeszcze ta maska. Sprawiała wrażenie, że koleś nie pasuje ani na plażę ani do lasu ani nawet na bal maskowy. Chociaż prawdopodobnie na balu maskowym wyglądałby najbardziej naturalnie.
- Więc mówisz, że chcesz tutaj przenocować?
Zapytał, chcąc się upewnić. Po chwili oznajmił, że do wieczora zostały jeszcze jakieś dwie godziny, więc czasu na zbieranie opału, a także na prowadzenie badań nad grzybami było sporo. Jednak nie było go nieskończenie wiele. Nawet taki biolog musiał gdzieś spać, a wielkiemu uczonemu raczej nie wypadało sypiać jak małpa na drzewach. Być może miał gdzieś przygotowane obozowisko albo chociaż namiot. Przecież musiał się przygotować jakoś do tych badań. Zadbać o całą logistykę. Zadbać o wyżywienie. Zadbać o miejsce, w którym będzie zabezpieczał cenne próbki. Jakiś dziennik czy małe labolatorium też by się przydało. To wszystko gdzieś musiało być. Gdzieś w pobliżu. Czy Takeshiego nie nachodziły myśli w stylu "Fajnie by było go wykorzystać"? Mężczyzna jednak uśmiechał się. Co prawda młodzieniec tego nie widział, ale tak na prawdę tamten aż tryskał dobrym humorem. Nie było jasne do końca dlaczego. Może znalazł jakiegoś fajnego grzyba? Może między swoimi palcami? A może wyrósł mu w nosie i dlatego nosił maskę?

[Yujiro]

-Grzyby? - wyrwało mu się niechcący, lecz zaraz potem zamilkł. Jego brew mimowolnie uniosła się do góry okazując zdziwienie, jednak coś było na rzeczy. Las był na tyle wilgotny, że tego cholerstwa mogło tu rosnąc zdecydowanie więcej niż w innych częściach Kantai. Uspokoiło go to nieznacznie, lecz ten ubiór i zachowanie - zupełnie jakby gość był w innych wszechświecie doradzając teraz kotom ubranym w garnitury i popijającym zimną whisky jak poprawnie dobrać kuwetę pod danego kota uwzględniając kolor sierści i wielkość łap.
-Przenocować, bardziej chwilę odpocząć, aczkolwiek nie zaszkodzi. - wtem zdał sobie sprawę z specyficzności tej sytuacji. Spotkał grzybiarza, który wspomniał mu która to godzina i zapytał co robi. Wszystko byłoby w porządku, gdyby nie jego ubiór.
- Zamierzasz tak stać, czy mi jakoś pomożesz? Z tego co widzę po emm... Tobie, to raczej nie jesteś przygotowany do noclegu, hm? - zapytał bardziej żeby zagadnąć niż zagonić grzybiarza do pracy. Ciekaw był jednak co skrywa za tą maską i jak próbuje te grzyby, skoro cały czas ją nosi - może jednak ją zdejmuje na ten czas? Wypadałoby mu znaleźć jakiegoś grzybka, żeby się przekonać. Rozejrzał się po okolicy szukając to grzybków, to patyków, to może czegoś ciekawego co mógł dostrzec gołym okiem w tym lesie. Mgła niczego nie ułatwiała, dlatego też nie miał wielkich nadziei.

[Narubi]

Grzybki

Ranga D - 7/15+
Takeshi

Facet zaśmiał się. Nie spodziewał się zastać w takim miejscu taką osobę. Wyjątkowo mu się Takeshi podobał. Czyżby był gejem? Kto to wiedział. Jednakże śmiech nie był spowodowany samą osobą 21-latka, ale jego zachowaniem. Chciał odpocząć, co oczywiście mogłoby się skończyć noclegiem w lesie. Budował własne legowisko i chciał pomocy. Jednocześnie zaoferował pomoc, chcąc coś utargować. Rzeczywistość była jednak inna.
- Niestety muszę odmówić. Ja mam swój obóz w pobliżu?
No i jednak był przygotowany i cały misterny plan wkręcenia faceta w przygotowywanie Takeshiemu legowiska wziął w łeb. Facet widocznie był bez serca i nie miał ochoty pomagać osobie w potrzebie. Być może był bardzo zajęty, a być może zwyczajnie mu się nie chciało. Komu by się chciało robić takie rzeczy? Zapewne nikomu.
- Możemy zrobić tak - rzekł wreszcie, rozdzierając niezręczną ciszę. Widać przejął się swoim bliźnim i jednak chciał mu jakoś pomóc. Ta pomoc jednak będzie miała swoją cenę - Pomożesz mi badać grzyby. Ja już nie mogę, bo źle na mnie działają ...
Tą ceną będzie pomoc w badaniach. Jakie to było oczywiste, prawda? Jednakże w takim wypadku nici z zobaczenia co koleś ma pod maską. Może od jedzenia grzybów wyskoczyły mu liczne brodawki jak u żab? A może powypadały zęby? A może zmienił kolor?

[Yujiro]

Okazywało się, że w tej pięknej sytuacji to właśnie ten nabuzowany badacz grzybów był lepiej przygotowany. Niech o pomstę do nieba wołają Ci, którzy sądzili inaczej - aczkolwiek po wyglądzie dwójki chłopaków (a może już meżczyzn?) można było wyciągnąć inne wnioski. W każdym razie zamaskowany miał już swój plan jak wykorzystać Takeshiego do własnych celów. Gdy usłyszał zaczątki propozycji złożył ręce na piersi i wysłuchał, bo co miał w sumie nnego do roboty. Trzymał jednak dzielnie swoje patyczki, na wszelki wypadek. Może za pomoc miałby wygodne wyrko na ten wieczór?
-No wszystko pięknie, tylko co ja będę z tego mieć? Ty masz swój obóz i grzybki, a ja nadal jestem tutaj trzymając stertę zeschłęgo drewienka i w sumie to by było na tyle. A skoro źle na Ciebie działają... to nie wiem czy na mnie się to nie powtórzy. - tutaj zawiesił na chwilę głos i zaczął się zastanawiać. Co jeżeli - tutaj w jego głowie zrodziła się scena jak z typowego azjatyckiego programu, których znaczenia lepiej się nie doszukiwać, bo można się naprawdę rozczarować i zdegustować. Może nie będzie tak źle? - próbował się pocieszyć, ale nie na wiele się to zdało. Raz się żyje chłopie! Ale tylko raz.

[Narubi]

Grzybki

Ranga D - 9/15+
Takeshi

Nieznajomy zaczął się nerwowo drapać po głowie. Strasznie niefortunnie wyszło. Zabrzmiało to tak jakby chciał zmusić Takeshiego do tego, by ten zrobić coś za niego. Nie tak to miało brzmieć. To nie był dobry układ. Koleś musiał więc wymyślić coś szybko na poczekaniu, by wybrnąć z tej niezręcznej sytuacji.
- Przepraszam, przepraszam ... w życiu prawdziwego mężczyzny ... - co on znowu pieprzył. To nie miało sensu. A przynajmniej z początku wydawało się, że jest bezsensowne. Dalsze słowa zamaskowanego rozjaśniły całą sytuację - Jest taki moment, gdzie przed oczami staje ci najpiękniejsza kobieta na świecie, Twoja Królowa i to właśnie wyobraźnia podsunęła mi ten zaiste piękny widok. Jakże bym mógł kontynuować składanie Ci oferty niemalże handlowej, skoro oczy przysłoniła mi miłość mojego życia? Nie powiesz mi chyba, że stawiasz handel ponad miłością.
Nie dość, że dziwak, to jeszcze badacz to jeszcze pieprzony romantyk. Być może też dobry kłamca. Kto wie czy rzeczywiście widział przed oczami miłość swojego życia. Takeshi był raczej skłonny uwierzyć, że tą miłością jest po prostu grzyb. Ach ta przepiękna noga! Ach ten cudowny kapelusz! Tylko zasrane robaki w środku. Tak. To mogła być prawda. Koleś chyba nażarł się jakichś niebezpiecznych grzybków.
- Więc, jeśli mi pomożesz to dam Ci nocleg i jeszcze zapłacę - znowu podrapał się po głowie. Próbował załagodzić dodatkowymi pieniędzmi całą sytuację, chociaż w rzeczywistości zamierzał tylko dać nocleg. Coś go jednak rozproszyło. Być może nie ściemniał z tą Królową - Grzyby nie są niebezpieczne. No chyba, że się je je nałogowo.
To także była prawda. Wszystko w nadmiarze szkodziło. Nawet woda.