PORT

[Reika]

Wybacz Natari, że dopiero teraz odpisuję, ale kompletnie nie zauważyłam, że wróciłaś i odpisałaś.

''Bogactwo Morza''
11/15
Misja D dla Natari Biedny mężczyzna próbował się jakoś uwolnić od skorupiaka, ale na darmo, więc koniecznie potrzebował do tego pomocy, jednak inni rybacy pokładali się ze śmiechu, więc chwilowo byli niedysponowaniu. Z racji tego, że chwilowo była to działka Natari, kapitan dał jej do zrozumienia, żeby zajęła się tą sprawą. Dziewczyna użyła swoich umiejętności i złapała skorupiaka, jednak ten za żadne skarby nie chciał się odczepić, trzymając mocno szczypcami. Kunoichi mocno ciągnęła do siebie, zaś biedny rybak chwycił się burty, ale i to niewiele dało, a sprawiło tylko biedakowi więcej bólu. Sytuacja był nieciekawa. Widząc, że dziewczyna sobie nie radzi, kapitan wreszcie się ulitował i podszedł do rybaka, po czym siłą rozwarł szczypce kraba, a ten poleciał prosto do Natari, która mogła go teraz schować do odpowiedniej skrzyni.
- Ciekawe masz te umiejętności, ale czasami to nie wystarcza. - Zwrócił się do niej, po czym krzyknął na pozostałych. - Wstawać, leniwe obiboki! Do szorowania pokładu!
No tak, po połowie ryb, pokład łodzi wyglądał bardzo nieporządnie. Pełno było na nim wodorostów i innego brudu, który trzeba było sprzątnąć. Najwyraźniej to była codzienna rutyna, bo rybacy poderwali się do pracy i już zaczęli wyciągać wiadra z wodą i szczotki do szorowania drewna. Dwóch z nich wywalało właśnie za burtę wszystkie glony, kawałki koralowca i inne śmieci, a reszta zabrała się za szorowanie. Natari też dostała wiadro ze szczotką, zaś kapitan skierował łódź w stronę portu.

[Natari]

Wiedziałam dobrze że skorupiaki to moja działka, a więc nie chcąc się wygłupiać bez celu użyłam swoich umiejętność do złapania kraba. Nie wszystko poszło po mojej myśli, ponieważ no cóż krab nie chciał wypuścić z uścisku swoich szponów swej ofiary. Kapitan widząc że sobie nie radzę, wziął to w swoje ręce. Czyli pomógł mi i rozszerzył uścisk szczypiec, a ja mogłam już włożyć kraba do swojej skrzyni. Lecz po kilku chwilach, gdy obok mnie przechodził kapitan skomentował moje umiejętność. Nie podobał mi się ten komentarz, ale i tak nie wyprowadziło mnie to z równowagi. Kapitan powiedział kto co ma robić, po czym wykrzyczał że za chwilę będziemy w porcie. Wzięłam mop i wiadro z wodom, by pościerać brudny pokład po rybach razem z innymi.

[Reika]

''Bogactwo Morza''
13/15
Misja D dla Natari Wszyscy rybacy, łącznie z Natari, zabrali się ostro do mycia i szorowania pokładu, co było dość nieciekawą robotą, ale przynajmniej wracali już do portu, więc wkrótce kunoichi odbębni swoją pracę, weźmie zapłatę i będzie mogła iść, gdzie się jej podoba. Tak więc kiedy pokład był doprowadzany do porządku, Kapitan ostrożnie kierował już łódź w stronę portu, omijając sprawnie inne statki, które wypływały w morze. Wkrótce pokład był już czysty, ale rybacy nie mieli okazji odpocząć, bo od razu trzeba było zająć się przygotowaniami do cumowania, więc po uprzątnięciu wiader z wodą i szczotek, zabrali się do kolejnej pracy. Natari w tym samym czasie mogła sobie trochę odpocząć i przyglądać się, jak ląd coraz bardziej zbliża się do niej. Czy to był koniec jej pracy? Czy schodząc wreszcie na ląd, będzie mogła już sobie iść z pełną sakiewką? A no jeszcze nie, gdyż czekało ostatnie zadanie, jakie należało wykonać. Rozładunek tego, co udało im się dzisiaj złowić, ale wszystko po kolei. Kiedy Łódź rybacka zacumowała przy swoim stanowisku i podstawiono trap, po którym można było zejść na przystań, wtedy też rybacy zaczęli łapać za skrzynie z rybami i znosić je ze statku do jednego z magazynów. Do Natari zaś podszedł Kapitan.
- Homarów jest mniej, więc weź skrzynkę z nimi i zanieść ją tam, gdzie inni znoszą połów. - Poinstruował ją, a sam wziął skrzynkę z krabami, która była znacznie cięższa. - W magazynie się rozliczymy za Twoją pracę.
Tak więc poczeka, aż kunoichi ogarnie się ze skrzynią i ruszy za nią ze statku, kierując się do miejsca składowania połowu.

[Natari]

A więc po oprzątnięciu pokładu, musieliśmy jeszcze posprzątać po sobie. Czyli wiadra z wodą i ścierki. Nic trudnego. Prawda ? Po posprzątaniu ja sama miałam wolną chwile na odpoczynek, w przeciwieństwie od rybaków. Oni musieli jeszcze przygotować statek do przycumowania, ponieważ zbliżaliśmy się już coraz bardziej do lądu. Gdy dotarliśmy do celu, niektórzy zaczęli się już zbierać. Powodem było to że trzeba jeszcze rozładować towar. A więc..... Kapitan po chwili mi powiedział żebym wzięła drugą skrzynię gdzie było mniej skorupiaków, a sam wziął pierwszą gdzie ich liczba była większa. Pod koniec dopowiedział że gdy zaniose skrzynie do magazynku, on będzie na mnie tam czekał po czym da mi pieniądze za dzisiejszą prace. A ja wreszcie będę mogła iść do domu. A więc zrobiłam to co mi kazał. Wzięłam skrzynię, i zaczęłam zmierzać w stronę magazynu. Po odebraniu pieniędzy, zapewne skieruje się do domu.
Z/t

[Reika]

''Bogactwo Morza''
15/15
Misja D dla Natari Wszyscy rybacy z łodzi gęsiego zmierzali do jednego, konkretnego magazynu, który najwyraźniej był przydzielony ich jednostce. Śmierdziało tam glonami i rybami, ale trudno było się temu dziwić, skoro byli w tej części portu, która zajmowała się rybołówstwem. Taki zawód i trzeba było się przyzwyczaić, jeśli chciało się wyżywić rodzinę. Na szczęście Natari nie musiała się do tego przyzwyczajać i mogła trochę pokręcić nosem na zapaszek, więc gdy tylko weszła do magazynu, dostrzegła jak pozostali układają skrzynki obok siebie i korzystają z chwili wytchnienia, żeby niedługo zabrać się do oporządzania tego, co złowi. Trzeba było wszystko wypatroszyć i odpowiednio pokroić, aby potem móc szybko sprzedać. Kiedy kunoichi odłożyła swoją skrzynkę wraz z innymi, do całej reszty dołączył się na ostatku Kapitan, po czym zatarł ręce wyraźnie z siebie zadowolony i przywołał Natari skinieniem ręki, czekając aż do niego podejdzie.
- Jestem zadowolony z Twojej pracy. Mimo braku doświadczenia, dobrze wpasowałaś się do nowej roli. - Pochwalił ją, po czym wyciągnął mieszek z pieniędzmi i podał go dziewczynie. - A to Twoje wynagrodzenie. Drugą połowę przekażę osobiście temu, który Cię tu przysłał na zastępstwo i przy okazji dowiem się, jak się miewa jego żona. Tymczasem pozostaje nam się pożegnać, my mamy jeszcze sporo roboty. Uważaj na siebie, kunoichi.
Po tych słowach zostawił ją samą sobie i wrócił do swojej załogi, aby zająć się dalszą robotą. Natari była już wolna, więc mogła w spokoju udać się do domu i zmyć z siebie rybi zapaszek.
Misja zakończona!

[Ichirou]

Misja rangi C
15/30

---

Opuścili centralne obszary miasta, by znaleźć się w jego portowej części. W tym miejscu jak zwykle przewijało się wiele ludzi i jeszcze więcej towarów. W mało którym rejonie można było dostrzec tak duży przekrój społeczeństwa. Przeciętni jak i obrzydliwie bogaci kupcy, mieszczanie, rybacy, ludzie ciężko harujący cały dzień by zarobić na kiepski byt. Podobnie zresztą było z zapachami, bo do nozdrzy przebijały się zapach morza, ryb i mnóstwa różnych rzeczy, które przenoszono przez ulice miasta po wcześniejszym rozładunku w porcie.
Znaleźli się w mniej zagęszczonym przez ludność obszarze, który był zabudowany głównie przez najróżniejsze magazyny. Zbrojny, niezbyt skory do rozmowy podczas spaceru, poprawił pas z zawieszoną na nim pochwą oraz kataną, a później skręcił w wąską uliczkę. Była pusta, więc bez zbędnego kłopotania się niechcianymi obserwatorami mógł zaprowadzić młodzieńca do właściwego magazynu.
- To tutaj - oznajmił spokojnie, co właściwie nie było potrzebne. Łatwo było się domyśleć o zakończeniu podróży, ponieważ przystanął przed jednymi drzwiami i sięgnął po kluczyk. W następnej chwili otworzył zamek i wszedł do środka, który pogrążony był w lekkim półmroku. Jedyne skromne światło, jakie tu docierało, to te wpadające przez niewielkie okienka usytuowane wyżej oraz przed drzwi, które właśnie zostały otwarte. Chociaż tyle, że tuż przy wejściu były oliwne lampy, którymi można było sobie rozjaśnić widoki w razie potrzeby.
Kilka rozwalonych na kawałki elementów umeblowania leżało na środku magazynu. Podobnie zresztą było z paroma mniejszymi lub większymi drewnianymi pakunkami. W jednym miejscu leżała rozbita porcelana, w innym zaś jedwabne stroje. Pobojowisko, ot co. Należało się tu rozejrzeć, by dowiedzieć się cokolwiek więcej. Kiyoshi natomiast stał w progu z grymasem na twarzy i przyglądał się czarnowłosemu młodzieńcowi.

[Kin'yu]

Ruszyłem wraz z żołnierzem. Kiyoshi zaprowadził mnie do portu. Miejsce to odwiedziłem po raz pierwszy i szczerze mówiąc, nie zrobiło na mnie pozytywnego wrażenia. Ogromne, pełne ludzi z każdej kasty. Przy tym ohydne i brudne. Tak niestety wyglądały prawie każde doki. Nie zmieniało to faktu, że widok ludzkiego ubóstwa nie był dla mnie czymś złym. Doskonale wiedziałem jak żyją najbiedniejsi i miałem na tyle bogatą wyobraźnię, aby im współczuć. Mimo wszystko najbardziej złe emocje spowodował wygląd tego miejsca. Brud. Smród. O biedocie już wspomniałem. Ludzie, którzy myślą, że są bogami, czyli rozmaici krezusi. W lektykach noszeni, albo z ogromną obstawą. A do tego cuchnący łowcy, cyganeria i żebracy. Cudownie. Nie mogli jakoś rozplanować tego miejsca, żebym nie męczył mojego oka?
W końcu dostaliśmy się do jakiejś alei, gdzie tłum się przerzedził. Ludzi coraz mniej, budynków zresztą też. Chwała bogu, w którego nie wierzę. Gdybym miał dalej oglądać te rozmaite budowle, słabo wyglądające i o beznadziejnych fundamentach, chyba bym padł ze zmęczenia. Ludzie chyba naprawdę nie słyszeli o architekturze.
Dotarłem do magazynu. Strażnik wpuścił mnie, informując o dotarciu.
- Widzę. - mruknąłem. Nie chciał rozmawiać i traktował mnie źle. Niech nie liczy na nic więcej. Obojętnie, jak i on, wkroczyłem do środka. Zacząłem jednak odbierać wszystko najlepiej jak potrafiłem. Co jak co, reakcje miałem wytrenowane maksymalnie. Chciałem czuć się bezpiecznie, a w takim porcie raczej nie mogłem się tego spodziewać. Również strażnik mógł mieć do mnie pretensje i się mnie pozbyć - chociaż na pewno to byłaby najgłupsza decyzja w jego życiu. Mimo wszystko miałem się na baczności. Po pierwsze, aby dobrze obejrzeć teren. Po drugie, by pozostać przy życiu, a najlepiej bez uszczerbku na zdrowiu.
Zbliżyłem się do centrum magazynu. Jakieś rozwalone drewno i byłe meble. Ubrania, ozdoby. W zasadzie wszystko. Musiałem więc wykazać się spostrzegawczością, a liczyłem, że oko i tym razem mnie nie zmyli. Wytężyłem więc zmysły, ponownie, i przeszedłem do obserwacji. Zacząłem od centrum, gdzie najwięcej rozwalono. Być może zostały jakieś resztki pakunku? Albo ktoś tak nieudolnie zrobił ten bajzel, chcąc coś ukryć, że zapomniał o najmniejszym detalu. Świdrowałem to miejsce tak jak się dało. Jeśli nic nie pomagało, zacząłem badać jego obrzeża.
- Zauważyłeś tu coś ciekawego wcześniej? - zapytałem Kiyoshiego.

[Ichirou]

Misja rangi C
17/30

---

Niełatwo było wyciągnąć jakiekolwiek wniosku z ogóły i konieczne było przeanalizowanie wszystkich rzeczy po kolei. W pierwszej kolejności meble czy inne elementy wnętrza magazynu. Były one przewrócone, a ściślej mówiąc ciśnięte o podłoże, ewentualnie o ściany ze znacznym impetem. Najwyraźniej doszło tu do całkiem żywiołowego konfliktu, ktoś zdemolował wnętrze podczas poszukiwań lub po prostu zrobił to celowo. A zresztą, opcji było wiele. Ponadto, Kin'yu nie musiał wiele się trudzić, by dostrzec kilka śladów po cięciu bronią. Były one w widocznych miejscach w centralnej części magazynu, między innymi na drewnianym słupie podtrzymującym strop w samym środku, czy też na paru skrzynkach. Jeżeli lepiej przyjrzał się śladom, to sądząc po długości i głębokości nacięcia, mógł ocenić, że odpowiedzialne za nie był oręż o gabarytach zbliżonych do katany. Jeżeli zaś chodzi o towary, które już wcześniej dostrzegł rozrzucone po podłodze, to ich skrzynie znajdowały się nieopodal. Były przewrócone na bok i miały otwarte wieka. Czarnowłosy nie mógł jednak odnaleźć niczego, co wyglądałoby na poszukiwany pakunek. Żadnego symbolu rodowego, żadnej pamiątki magnata. Nic.
- Niewiele więcej prócz dowodów na to, że gość odpowiedzialny za dostarczenie przesyłki został zaatakowany. Pewnie ktoś dowiedział się o przesyłce i postanowił ją odbić - odpowiedział, wciąż stojąc w progu, oparty o framugę drzwi. Poprawił znowu pasek, po czym dodał.
- Napastnik zostawił ślady. Tam, w rogu. Chciałem go wytropić, ale nie jest to łatwe... - Od niechcenia wskazał dłonią róg po drugiej stronie pomieszczenia, w którym panował półmrok. Jeżeli zbrojny miał rację, warto było przyjrzeć się tam w celu odnalezienia czegoś interesującego.
Kilka sekund później, kiedy młody bohater najprawdopodobniej zwrócił się we wskazane miejsce, drzwi cicho skrzypnęły podczas ich zamykania. To był Kiyoshi, który po ciągnących się minutach bierności i przypatrywania się, postanowił działać. Ruszył natychmiast do przodu, dobywając po drodze katanę. Kin'yu, który niekoniecznie mógł spodziewać się takiego obrotu spraw, mógł zobaczyć mężczyznę, który pędzi wprost na niego. Jego zamiary były oczywiste. Szarża z orężem w dłoni była oczywistym sygnałem, rozumianym we wszystkich rejonach i kręgach kulturowych. Dzieliło ich kilka metrów, więc władca baniek miał jeszcze możliwość jakiejkolwiek reakcji, ale musiał się sprężać, o ile chciał wyjść z tego żywy.

[Kin'yu]

Miejsce wyglądało na kompletnie zdemolowane. Znalezienie tutaj czegoś szczególnego raczej graniczyło z cudem. Szczerze, to nie miałem większych nadziei na rozwikłanie tej zagadki. Nie zmieniało to faktu, że zaoferowałem swoją pomoc i chciałem wywiązać się przynajmniej z tego co dało się zrobić. Jeśli znajdę tutaj jakiś trop to z pewnością będę mógł go wykorzystać do dalszego śledztwa. No i przedstawić Wangowi. Towarów tutaj było od groma, może przeciwnik zostawił coś od siebie? W końcu nie da się działać bezbłędnie. Jeśli doszło tutaj do szarpaniny to wręcz pewne, że pominął pewien detal. Szczegół, który miał być moim drogowskazem. Natomiast jeśli wcale nie było tutaj bitki, a wszystko zostało upozorowane, przesadny chaos też powinien dawać mi jakieś wskazówki. No nic, pozostał jeszcze cały magazyn do zbadania.
Wzrok mój krążył po rozmaitych pudłach. Wystawały z nich przerozmaite przedmioty i szczerze mówiąc, pojawił się w mojej głowie kolejny plan. Jeśli już wszystko zawiedzie, zawsze można przetrząsnąć zawartość towaru. Jeśli były tu jakieś drogocenne przedmioty, które ukradł napastnik, dało się go wytropić. Czy to psem, czy korzystając z raportów miejscowych urzędów i służb celnych. A na pewno Wang miał do nich dostęp, jeśli przynajmniej był miejscowym biznesmenem. W końcu birokracja w odpowiednich rękach to potęga.
- Mówisz? - spytałem zdziwiony. Wcześniej nie powiedział o tym przy swoim pracodawcy. Wydawało mi się, że Yun przekazał mi wszystkie potrzebne wiadomości, abym mógł odnaleźć zgubę. Ślady w rogu pomieszczenia? Nie powiem, brzmiało to dziwacznie, ale jeśli to prawda, wypadało sprawdzić. Skierowałem więc swoje kroki w stronę wskazaną przez strażnika, jednak nie umknął mi dźwięk, który wydały drzwi.
Odwracając się do napastnika, złożyłem trzy pieczęci. Ty kłamliwa szujo, mam dla ciebie prezent. Wystrzeliłem z ust promień wody pod ogromnym ciśnieniem. Pocisk miał trafić ofiarę w korpus tak, aby go odepchnąć dalej. Walka w takim stanie raczej nie należała do najwygodniejszych. Nie zmieniało to jednak faktu, że wypadało zareagować. Kiedy więc szermierz otrzymał obrażenia i odleciał dalej, sięgnąłem po dmuchawkę. Chciałem zabrać się za tworzenie baniek, jednak jeśli sytuacja była beznadziejna, czyli po prostu jakoś ominął wodny atak, użyłem Kawarimi.
- Dla kogo pracujesz? - zapytałem spokojnie i poważnie, jeśli atak się powiódł.

Szybkość 40
Percepcja 121
Chakra: 93%

Zadecyduj czy zdążyłem zrobić bańki, czy Kawarimi.

Nazwa

Suiton: Mizurappa

Pieczęci

Smok → Tygrys → Zając

Zasięg Max.

20 metrów

Koszt

E: 25% | D: 20% | C: 10% | B: 7% | A: 5% | S: 3% | S+: 3%

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Niezbyt skomplikowane jutsu, będące wodną wersją techniki Katon: Goukakyuu no Jutsu. Użytkownik wytwarza wewnątrz swojego ciała dużą ilość wody, a następnie wystrzeliwuje ją pod ogromnym ciśnieniem w kierunku przeciwnika. Technika sama w sobie jest dosyć łopatologiczna, za to skuteczna - może zadać dość dobre obrażenia, jeżeli przeciwnik nie jest daleko. Kolejnym plusem jest to, że wytwarzamy w ten sposób wodę, której możemy użyć do innych technik!

[Ichirou]

Misja rangi C
19/30

---

Najwyraźniej lojalność w obecnych czasach była wybrakowanym towarem i niewiele osób mogło poszczycić się luksusem posiadania jej ze strony podwładnych. Dotychczasowa niechęć Kiyoshiego i jego dziwne zachowanie nagle nabrały sensu. Kin'yu, który podjął się rozwiązania sprawy automatycznie stał się dla zbrojnego intruzem. Jego wścibski nos mógł zepsuć cały misterny plan, więc stało się jasne, że reprezentanta rodu Date należy wyeliminować z gry, a no to rzecz jasna była jedna skuteczna metoda.
Przed śmiertelnie niebezpiecznym cięciami katany, bohatera uchroniła pośpiesznie wykonana technika. Strumień wody wypuszczony z ust pod wysokim ciśnieniem popędził na szarżującego przeciwnika, który zdołał wykazać się na tyle refleksem, by połowicznie uniknąć ataku. Zszedł z toru wodnej ofensywy na tyle, ile mógł, dzięki czemu nie oberwał całym impetem w tors, a jedynie część strumienia zahaczyła o jego bard. W rezultacie został wytrącony z biegu i odrzucony do tyłu, ale dzięki przyzwoitej sprawności zdołał uniknąć bolesnego upadku. Po sali natomiast rozległ się trzask sterty skrzynek przy ścianie, w które huknęła mizurappa.
- A co cię to? - wycedził niezbyt elokwentnie, wyraźnie nie mając zamiaru obnażać prawdy przed rywalem. Zamiast tego, wolał potraktować go kawałkiem stali, ponieważ niezrażony wcześniejszą porażką zerwał się znowu do ataku. Nie wiedział, o co chodziło z tymi bańkami, które właśnie wytworzył czarnowłosy, ale nie zamierzał zatrzymywać się z ich powodu. Był zdeterminowany, by uporać się z problemem. Dzieliło ich jakieś pięć metrów, a Kiyoshi tym razem niekoniecznie biegł w idealnie prostej linii, lecz raczej drobnym zygzakiem, będąc już gotów do wykonania koniecznego manewru czy uskoku w razie ataku ze strony wroga.

[Kin'yu]

Trudno mi powiedzieć, co czułem do strażnika. Doskonale rozumiałem mechanizmy, które tutaj zaszły. Nie znaczy to oczywiście, że aprobowałem wszystko i nie czułem niechęci do tego faceta. Szermierz zasłużył sobie na karę. Najwygodniej byłoby go zabić, ale niestety nie dysponowałem jeszcze takimi umiejętnościami, które mogłyby go zniszczyć dosłownie jednym posunięciem. Trudno. Wracając do tematu - gość został albo przekupiony, albo realne zadanie Wanga Yuna polegało na wyeliminowaniu mnie. Rozważmy obie propozycje. Pierwsza była zdecydowanie bliższa prawdy, chociaż nie mogłem tego założyć teraz. Pamiętałem słowa mojego pracodawcy - to wartownik był odpowiedzialny za odbiór paczki i to właściwie tylko on miał do niej dostęp. Jeżeli plan nawalił to winnym dało się nazwać właśnie strażnika. Gdyby został przekupiony, albo zwerbowany przez inną osobę, zadanie sprowadzałoby się do banalności. Wymiany ognia i przedstawienia sprawy Wangowi. Podejrzewam, że sam był w stanie dotrzeć do odpowiednich ludzi, bo w porównaniu do mnie, dysponował pokaźną wiedzą. Ja natomiast nie znałem nikogo w Ryuzaku no Taki i to raczej miało pozostać niezmienne.
Druga opcja, zdecydowanie dla mnie gorsza - Wang nasłał na mnie zabójcę. Wplątał mnie w wydarzenie, które dawało mi najgorszą z możliwych obron. Niby w centrum miasta, ale daleko od wszystkich. Co począć? Na pewno nie dać się zabić. Na obecny moment priorytetem dla mnie było wygranie pojedynku. Chciałem nie zabijać jeszcze mężczyzny, natomiast trzymanie go w szachu i torturowanie... tak, o wiele lepsze zakończenie tej sytuacji. Gdyby okazało się, że Yun pragnie zemścić się na Shinsaku, albo po prostu spałem z jego córką (w końcu wiele dwórek i bogatych panienek przewinęło się w willi ojca)... Cóż, najlepiej będzie się ulotnić, wykorzystując moje zdolności. To raczej problematyczne nie było, natomiast na razie wszystko sprowadzało się do pojedynku. No nic, to chyba najważniejsze.
Udało się zdobyć mi tyle czasu, abym stworzył bańki. Przeciwnik uniknął mojego uderzenia wodnym promieniem, co wywołało u mnie spore zdziwienie. Naprawdę? Z odległości kilku metrów nie dać się trafić czymś takim? Cholera, pewnie byłem lepszy w unikach i ogólnopojętej percepcji, ale ten typ zdawał się mieć naprawdę dobre ciało. Reagował świetnie i przede wszystkim - myślał. Teraz poruszał się bokiem, przez co trafienie go zdawało się być trudniejsze. Mogłem oczywiście próbować zaatakować go pod kątem, albo "przesunąć" wodny pocisk ruszając ustami. Opcja taka zdawała się być zdecydowanie nie na miejscu. Nie dlatego, że zła. Nie, po prostu zbyt ryzykowna. No i element zaskoczenia. Nie znasz się na umiejętnościach mojego szczepu? Szkoda, bo banki Shabondama mogą być twoim ostatnim wspomnieniem.
- Wolałbym wiedzieć komu mam stawić czoła. Rozumiesz, zemsta rodowa, zniszczenie osobnika i całej jego rodziny. - powiedziałem zadowolony. To prawda. Jeśli nawet umrę, to powodzenia, Wangu Yunie i Kiyoshi. Shinsaku załatwi was jak kury - oskubie i ugotuje. A rodzinę albo zabije, albo podda torturom. Najlepiej oba. No, ewentualnie karne galery lub sprzedaż do krajów, gdzie brakuje niewolników. Tatuś nie miał zbyt "lekkich" metod rozwiązywania podobnych konfliktów.

Od początku uniku faceta, bańki mają proste zadanie - dostać się pod jego stopy i go unieruchomić. Polega na tym efekt kleju, który go zwyczajnie załatwi. W tym samym czasie, a nie później, tworzę bańkę mającą złapać jego głowę. Ta zostanie zamknięta, a szermierz będzie podduszany.
W razie sytuacji krytycznej - Kawarimi.

Baniek jest 20, co powinno go unieruchomić.
Chakra: 87% - jutsu (jeśli się udało)

Nazwa

Suishi Suihō no Jutsu

Pieczęci

Brak

Zasięg

Dowolny

Koszt

Podwójny koszt średniej bańki

Dodatkowe

Należy posiadać dmuchawkę do baniek

Opis Użytkownik tworzy bańki mydlane dwa razy większe od głowy przeciwnika, które zaczynają lecieć w stronę wroga. Bańka zaczyna więzić jego głowę, a on zostaje podtapiany. Dzięki temu traci tlen i siły do walki. Ofiara po 3 turach mdleje, natomiast po 4 następuje uduszenie i śmierć oponenta.

Efekt

Klej

Działanie Po napełnieniu baniek specjalną substancją, shinobi może ją wyzwolić w każdej chwili, wytwarzając tym samym bardzo mocny klej. Odpowiednie użycie może spętać przeciwnika lub przykuć go do podłoża, praktycznie kończąc pojedynek. Zaleca się użycie większej ilości baniek, aby zmaksymalizować szansę powodzenia.

Koszt efektu

Mała bańka

3% za 10 baniek

Średnia bańka

3% za 5 baniek

Duża bańka

3% za 2 bańki

[Ichirou]

Misja rangi C
21/30

---

Szermierz dążył rzecz jasna do skrócenia dystansu i rozstrzygnięcia starcia w bezpośrednim kontakcie. Kin'yu natomiast zamierzał mu to uniemożliwić za sprawą swoich klanowych umiejętności. Plan czarnowłosego nie był może wybitny, ale miał jeden bardzo znaczący atut, którym był element zaskoczenia. Przeciwnik nie wiedział, czym dokładnie są bańki, które pojawiły się na polu walki. Zlekceważył je, co właściwie nie było tak dziwne. Raczej nikt nie spodziewałby się, że te mydlane twory będą zawierać kleistą substancję, zdolną w ciągu kilku sekund zahamować miecznika w biegu i finalnie przykleić jego stopy do podłoża. Osobnik zaklął, a Kin'yu wykorzystał chwilę na zadanie pytania, które mogło mu pozwolić rozwiać spore wątpliwości.
- Heh, było więcej machać kutasem, dzieciaku. Na Hyuo zbałamuciłeś córkę Wanga, jego oczko w głowie. Dziewucha na dodatek miała wkrótce wyjść za mąż i nagle po ekscesach z tobą odwidziało się jej. Khehe, poza domem już nikt cie nie będzie chronił, więc nadszedł moment na poniesienie kary. Nie martw się, twój fiut wróci do domu w pozłacanym opakowaniu. - Dość śmiałe słowa jak na sytuację, w której się znajdował, ale najwyraźniej nie był bezczynny i nie zamierzał czekać, aż reprezentant rodu Date się z nim rozprawi. W międzyczasie zdążył sięgnąć po kilku shurikenów, które przebiły grupkę pędzących na niego baniek i zmusiły Kin'yu do uniku, przez co ten nie zdołał zrealizować planu duszenia. Kiyoshi wykorzystał ten krótki moment na wprowadzenie zamieszania. Cisnął bombą dymną tuż przed siebie, a gęsta, ciemna chmura w mig rozprzestrzeniła się na znaczną większość obszaru magazynu.

[Kin'yu]

Reprezentowaliśmy zupełnie dwa różne style walki. Ja wolałem daleki dystans, miecznik bezpośredni kontakt. Dało się to jakoś pogodzić? Nie. Na szczęście znałem techniki, które mogły albo mężczyznę odepchnąć, albo skłonić go do oddalenia się. Ewentualnie sam mogłem się przecież ewakuować. Taka była najlepsza opcja, prawda? W końcu z samurajem na pięści nie wygram. A zważywszy, że moje umiejętności w Taijutsu czy tam Kenjutsu były... marne, to już w ogóle. Facet może wirtuozem swojej broni nie był i wątpię, że mógłby mi stawić czoła, gdybym przykładał się do lekcji z wujem. Mimo wszystko jednak dalej pogardzałem starciami fizycznymi. Uważałem, że niewiele je różni od tych zwyczajnych. Albo burd w knajpach. Co to za ninja, który musi korzystać z katany, zamiast z chakry?
Mężczyzna nie miał zamiaru się poddać. O ile wpadł w moją pułapkę, to technika się nie powiodła. Cholera, szkoda tylko manewru. Teraz już znał możliwości baniek, a przynajmniej tych z klejem. Może nie wiedział niczego innego o moim klanie, no ale nieważne. Był dość trudnym mężczyzną do pokonania i na obecny moment nie miałem zbyt wielu okazji, aby go zgładzić. Trudno. Niech sobie szaleje, póki jest przyklejony do ziemi. Przy okazji Kiyoshi wyznał mi o co tutaj chodzi... No tak, Wang Yun maczał w tym... palce. Trudno. Nie mogłem więc udać się z trupem strażnika do przedsiębiorcy, bo skończyłoby się to w ten sam sposób. Jedyne co w zasadzie powinienem zrobić to ujść. Z życiem. No i truchłem samuraja, jeśli los dopisze. A potem? Wypadałoby skonsultować się z ojcem. Tatulek mógłby zmusić swoimi kontaktami Yuna, żeby padł trupem. Po prostu.
- Wolałbym fioletową wstążkę. - mruknąłem zadowolony. Jednak kiedy lokal spowił dym, opuściła mnie pewność. Cholera, facet na pewno jakoś wydostanie się z mojej pułapki, ale na razie mam czas. Prędko stworzyłem dwa klony. Pierwszy z nich stał w moim miejscu, drugi udał się tam, gdzie przed chwilą stał Kiyoshi. Oczywiście miał go zabić. Ja natomiast postanowiłem uciekać. Obejść lokal najszerzej jak się da. Pamiętałem również o tym, że pierwsza replika wykonywała przydatne na ten moment jutsu Suitonu. Miałem więc możliwość ewakuacji, przynajmniej jeśli moja ofiara zostanie przyklejona do podłoża. Ja oczywiście uważałem na substancję i unikałem jej.

Jeden z klonów stoi w miejscu i robi kleistą ciecz, drugi błąka się gdzieś po magazynie, ja staram się wyjść, chociaż uważam, gotowy do Kawarimi cały czas [jak się uda to za lokal].
Chakra: 78%

Nazwa

Suihō Bunshin no Jutsu

Pieczęci

Brak

Zasięg

Dowolny

Koszt

Zależy od życzenia użytkownika

Dodatkowe

Należy posiadać dmuchawkę do baniek

Opis Kolejne przydatne Jutsu. Użytkownik wytwarza nim kilka baniek, które łączą się ze sobą i przybierają kształt używającego. Jest to po prostu klon, którego można wykorzystać na wiele sposobów. Replika ta może wykonywać wszystkie techniki oryginału, jednak tylko z zakresu Suitonu i te klanowe.

Nazwa

Suiton: Mizuame Nabara

Pieczęci

Baran → Tygrys

Zasięg Max.

15 metrów

Koszt

E: 25% | D: 20% | C: 10% | B: 7% | A: 5% | S: 3% | S+: 3%

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Kolejna specyficzna technika, za pomocą której można zdobyć przewagę na polu walki. Tym razem użytkownik wytwarza i wypuszcza w dowolnym kierunku strumień lepkiej mazi. Ktokolwiek zostanie dosięgnięty taką pułapką, zostaje unieruchomiony. Jedynym sposobem na uwolnienie się z takiej pułapki jest przesłanie do stóp sporej dawki chakry (około 200 punktów). Jeżeli ciecz przestała być wydzielana, można na nią wejść za pomocą Suimen Hoko no Waza.

[Ichirou]

Misja rangi C
23/30

---

Gęsta chmura ciemnego dymu z pewnością była utrudnieniem zarówno dla jednej jak i drugiej strony konfliktu, przy czym miecznikowi zapewniała ona cenne sekundy, które pozwalały na przynajmniej próbę wydostania się z lepkiej pułapki. Kin'yu nie zamierzał biernie czekać na nadejście napastnika. Wolał pozostawić na placu boju swoje kopie, a samemu się wycofać. Przygotowania jego planu zakończyły się powodzeniem. Jedna z kopii pozostała na aktualnym miejscu, druga zaczęła przemieszczać się w zasłonie dymnej, a oryginał mógł spokojnie opuścić budynek.
Gdy shinobi wyszedł z magazynu, miecznik przypomniał o swojej obecności. Wyrwawszy się z kleistej mazi zaczął pośpiesznie szukać swego celu. I natrafił na niego. Bezzwłocznie wykonał ukośne cięcie kataną, mająca na celu zadać krytyczne, jeśli nie śmiertelne, rany. Zdziwił się, bowiem nie doszło do rozlewu krwi. Zniszczył jedynie replikację, która błąkała się po obszarze magazynu.
- Ty chujku - skomentował wzburzony i najprawdopodobniej wznowił swe poszukiwania, chcąc rzecz jasna dopaść oryginał. Dym, który wcześniej pomógł mu wyjść z opresji, teraz stał się mocną przeszkodzą, ponieważ za cholerę nie mógł dostrzec wroga. A że czarny gaz znajdował się w budynku pozbawiony przewiewu, to ten miał raczej utrzymać się jeszcze przez chwilę.

[Kin'yu]

Nie powiem, wykonałem nie lada robotę. Przede wszystkim, wykorzystałem manewr mojego przeciwnika. Teraz ten pajac błąkał się pośród dymu, a i nawet jeśli znalazł mojego klona - to co? W budynku przebywał jeszcze jeden. Ten mógł go zatrzymać, czy to celowo, czy nie. Klon znajdujący się w magazynie wraz z miecznikiem powinien dać mi odpowiednią ilość czasu do ucieczki. Tak, ja, wspaniały ninja, nie miałem zamiaru być w Ryuzaku dłużej niż kilka minut. Doświadczyłem tego miasta krótko, ale na pewno bardzo intensywnie. Jedyne co mogłem jeszcze zrobić to... ponownie zerżnąć córkę Wanga, ale szczerze, nie miałem teraz na to chęci. Bardziej martwiłem się tym, że samuraj przy odrobinie pecha mnie znajdzie. Czyli zamiast szukać dalej przewidzi mój plan, co jest chyba niemożliwe.
Nie miałem zamiaru dać się zaatakować drugi raz. Stworzyłem klona, podobnie jak wcześniej, a ten zaczął biec główną ulicą miasta. Nie wiem, co on tam będzie robić, miał zwrócić na siebie uwagę. Pewno tamten przedsiębiorca miał swoje wtyki i na moment obecny pozostawało mi tylko obejść jego informatorów. Wykorzystałem więc prostą technikę - Henge no Jutsu. Zmieniłem się w przeciętnego obywatela Ryuzaku, który w zwyczajnym tempie zmierza do bramy głównej. Chciałem nią opuścić tą lokację, albo chociaż dostać się w pobliże strażników. Miasta, a nie Wanga Yuna. Ci mogli zapewnić mi azyl.
Wiedziałem jednak, że ściany mają uszy i oczy. Podmiana, jeśli została wykonana na pustym terenie, czyli gdy byłem niezauważony, miała sens. Jeśli jednak ktoś mnie widział, dość prędko udałem się do miejsca odosobnionego, gdzie dało się ponownie wykonać Henge. Zmieniłem swój imidż drugi raz i ruszyłem ku bramie.

Z tematu?

Chakra: 75%

Nazwa

Henge no Jutsu

Pieczęci

Pies → Świnia → Baran

Zasięg

Na ciało

Koszt

E: 5% | D: 4% | C: 3% | B: 2% | A: 1% | S: 1% | S+: 1%

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Pomocna technika przy pomocy której użytkownik może przybrać wygląd innej osoby bądź obiektu. Co za tym idzie jeśli zmieniamy się w personę, to wygląd, a także ubranie zostaje zmienione. Również i głos pozostanie zmutowany do pewnego stopnia przypominający ten osoby w którą to się zamieniliśmy. Jednak jest to tylko zmiana aparycji, tak więc nie przejmujemy zdolności fizycznych czy też innych. Możemy zmienić się w każdą osobę, a także w przedmiot. Jednak nie może on być zbyt mały. Więc nie możemy zmienić się w Kunai czy zwykłego Shurikena. Dodatkowo nasza chakra pozostaje bez zmian. Tak więc, jeśli ktoś wykryje naszą niebieską energię, może bez problemu odkryć oszustwo, również i wszystkie Doujutsu bezproblemowo sobie z tym radzą.