Bar "Szkarłatna speluna"

[Inoue]

Misja rangi D
13/15

---

Barman podparł głowę o dłoń i słuchał twoich słów z wyraźnym rozbawieniem. Wyraźnie dobrze się bawił jednakże prawił dość rozsądne uwagi. Westchnął kiedy skończyłeś. - To nie jest takie łatwe. Wrogów narobić sobie łatwo lecz wyjść z ich gniewu już trudniej. Musisz mieć dobrych znajomych by chronili twoje plecy. Sam jesteś tylko robakiem otoczonym przez zajadłe stado drapieżników - Mruknął kończąc swojego papierosa, wydmuchał sporą warstwę dymu gdzieś w bok. Zgasił resztki w popielniczce i rozejrzał się zapobiegawczo po barze. Nagle do środka wbił jakiś koleś. Podszedł pewnym krokiem, bez żadnego wahania do barmana i oparł ramiona o blat. - Siema. Mam ciekawe informacje - Mruknął. Barman pokiwał głową. - Spoko. Zajmę się tym za chwilę - Blondyn przytaknął, odszedł i rozsiadł się na jednym z krzeseł. Barman skupił się znów na tobie. - Opowiedz mi...jak silny jesteś? - Spytał i zamilknął wwiercając w ciebie swoje ohydne spojrzenie.

[Ayato]

Tyle ile ludzi na świecie, tylko sposobów na radzenie sobie z własnymi problemami. Każdy człowiek ma swój własny patent na problemy. Wrogowie? Potrafią być uciążliwi i warto mieć na nich oko, ale nawet oni jakiś honor zazwyczaj mają. Tylko szuja wbije ci nóż w serce przez sen. Co ciekawe młodzieniec nie miałby przed tym żadnych oporów.
Wzrokiem przemierzył blondyna, który wszedł do baru. Blizna na jego twarzy od razu rzuciła się w oczy młodzieńca. Nie wyglądał na przypadkowego klienta baru. W momencie gdy podszedł do barmana wszystko okazało się jasne, ci dwaj znali się. Kątem oka przyjrzał się ich rozmowie. Trochę poczuł się, jakby mężczyzna nie chciał rozmawiać o swoich interesach w pobliżu białowłosego. Zdziwił się słysząc słowa pracodawcy. Spojrzał na niego z odrobiną niepewności. Nie do końca wiedział o co mu teraz chodzi. Właściwie to nie miał zielonego pojęcia dlaczego tak z tym teraz wyskoczył. Uśmiechnął się lekko czując na sobie przenikające spojrzenie mężczyzny. Wzruszył delikatnie ramionami.
-Nie wiem. – odparł, a w jego głosie było słychać lekkie rozbawienie. Westchnął cicho, dłonią zmierzwił włosy i odchylił się lekko do tyłu. Wziął głęboki oddech i rozciągnął się na boki.
-Kto to? – spytał obracając się na krześle. Czerwone ślepia skierował prosto w blondyna, który przed momentem wszedł do knajpy. Wspomniał coś o informacjach, jednak rozmyślanie o jakich dokładnie nie miało najmniejszego sensu. Było zbyt wiele możliwości.
Młodzieniec rozejrzał się po barze. Od jakiegoś czasu panowała tu cisza i spokój. Przynajmniej odkąd znokautował tamtego typa, nikt więcej nie miał na tyle odwagi by za bardzo rozmawiać.
-Pomówmy o wynagrodzeniu. – mruknął, kątem oka zerkając na barmana. Chyba mu się należała. Fakt może ten mały incydent pozbawił go kilku klientów, ale nic w pomieszczeniu nie uległo zniszczeniu, więc chyba dobrze się spisał.

[Inoue]

Misja rangi D
15/15

---

Spytałeś się o blondyna, barman łypnął na niego krótko zastanawiając się nad stosowną odpowiedzią. - Można go określić jako kumpel z pracy. To jedna z najsilniejszych osób jakie znam. Ten to ma energię w łapie. Głównie dzięki niemu jeszcze chodzę po tym padole. Ale oczywiście to nie jest za darmo, wszystko ma swoją cenę. W dodatku najwyraźniej znalazł informację o tym co chciałem...a raczej o osobie - Uśmiechnął się nieco barbarzyńsko. W jego głowie czaiła się prawdopodobnie groźna myśl lecz nie zdradził o tym żadnych szczegółów. Nie odpowiedział na wzmiankę o wynagrodzeniu. Zamiast tego odszedł, zniknął na chwilę w innym pomieszczeniu. Wrócił z małym meszkiem pieniędzy który położył na ladę tuż przed tobą. - Drobniaki. Jednak myślę że ci się należą - Trochę z ciebie zaszydził. - Jesteś już wolny. Zrobiłeś to o co chciałeś. Przegoniłeś kogo należy i zaoszczędziłem heheheh. Nie musiałem wzywać swoich kumpli. Wystarczyłeś ty - Mruknął zadowolony i kiwnął do swojego kumpla blondyna. Ten wstał ciężko i zniknął w jakimś pomieszczeniu. - Pora pogadać o interesach - Rzekł cicho i także zniknął w tajemniczym pomieszczeniu. Zostałeś pozostawiony samemu sobie z nagrodą.

Koniec misji

[Ayato]

Białowłosy dokładnie przyjrzał się mężczyźnie. Wyglądał na dosyć strasznego. Bez wątpienie młodzieniec nie chciał widzieć w nim wroga czy coś w tym rodzaju. Barman mocno go wychwalał. Gdy dostał swój meszek z pieniędzmi, uśmiechnął się delikatnie. Uniósł go delikatnie do góry, sprawdzając jego wagę. Dosyć solidna wypłata, za prostą robotę. Nawet nie zorientował się, gdy został sam. Barman wraz z blondynem udali się gdzieś na zaplecze by załatwić swoje sprawy. Młody Akimichi poczuł jak w jego brzuchu coś głośno zaburczało. Nie jadł nic od dłuższego czasu i wyraźnie to teraz odczuwał. Skrzywił się delikatnie biorąc w dłoń menu. Nie było ono zbyt zachęcające. Za oknem panował już zmrok. Szukanie jakiejś porządnej restauracji o tej porze nie było najlepszym pomysłem. Wzrokiem przemierzył całą knajpę w poszukiwaniu miejsca dla siebie. Nieco zdziwił się, gdy w miejscu gdzie przed momentem siedział blondyn, zobaczył starą kartkę. Przypadkiem ją zostawił, czy może była już mu niepotrzebna? Może powinien ją oddać? Westchnął cicho pod nosem. Gdyby to było coś ważnego, nie zostawiłby tego w takim miejscu. Powinien liczyć się z możliwością kradzieży. Powoli zbliżył się do stolika i zabrał z niego kartkę. Wsadził ją w kartę dań, którą trzymał przy sobie. Usiadł przy stoliku, gdzieś w rogu knajpy. Zaciszne miejsce z dala od gwary baru. Spośród masy przeróżnych nazw i dziwnych opisów dań, wybrał coś najnormalniejszego. Kątem oka zerknął w kierunku lady. Barman wciąż nie wrócił na swoje miejsce. Młodzieńcowi pozostało tylko czekać na niego. W międzyczasie mógł poświęcić się krótkie lekturze. Rozłożył delikatnie stary pergamin i zaczął go czytać, nie mając nic lepszego do roboty.

[Rokuramen Sennin]

Papier, który trafił do rąk Ayato, okazał się być jakimś zapiskiem z pamiętnika. Co intrygujące, o ile papier, na którym wszystko zostało zapisane, wydawał się być niezwykle stary i uszkodzony, w niektórych miejscach podarty, przypalony, ba, nawet wręcz połamany przez wiek, sama treść informacji wciąż była idealnie czytelna. Tak, jakby wiadomość została wysłana zupełnie niedawno...

  Ukryty tekst

[Inoue]

Misja rangi D
1/15

---

Zająłeś się krótką lekturą jakiegoś pergaminu. Brzmiała ona dziwnie, lecz starocie często mają taki wydźwięk. Skończyłeś, rozejrzałeś się. Nie było niczego do roboty, barmana nie było, żaden wróg również się nie pojawił. Spokój i pełna kultura. Ogólnie mówiąc - nudy. Wszyscy wokół gaworzyli, śmiali się, szeptali albo po prostu nucili jakieś melodie. Wszak nie było tłumów jednak garstka osób robiła już lekki gwar.
Nagle zza zaplecza wyszedł blondyn. Barmana nie było widać. Mężczyzna miał fajkę w ustach, szedł z przymrużonymi oczami. Minął ciebie i nagle się zatrzymał, spojrzał na ciebie nie wkładając w ten ruch zbyt wiele wysiłku. Wyciągnął fajkę z ust i wypuścił obłok dymu. - Dalej tu siedzisz? Chcesz zająć się jakąś robotą? - Spytał nieco ospałym równocześnie tubalnym głosem.

[Ayato]

Lektura może niezbyt jasna, ale i tak ciekawa. Bez wątpienia poruszyła białowłosego, do tego stopnia, że zaczął nad nią rozmyślać. Nie do końca rozumiał jej sens, a tym bardziej nie miał pojęcia kim jest autor, ale w każdym bądź razie, wydawał się być osobą intrygującą. Bar nie był jednak idealnym miejscem do zagłębiania się w treść notki. Przyjemna atmosfera luźnej zabawy jaka panowała w powietrzu sprawiała, że czuł się niezwykle spokojny i rozluźniony, może nawet lekko senny. Wręcz odpływał w zupełnie inny świat. Z tego błogiego stanu, wyrwał go mężczyzna. Blondyn, który chwilę wcześniej przyszedł do barmana. Młodzieniec zerknął w kierunku drzwi, z których wyszedł. W jego głowie zaczęły kłębić się różne myśli. Głównie zastanawiał się, czy rozmawiali też o nim. Sądząc jednak po pytaniu jakie usłyszał, zapewne tak.
-Spoko. – odparł lakonicznie i zawinął stary pergamin w rulonik, a później schował go do torby za pasem. Szybkim ruchem wstał z miejsca, a jego żołądek dał o sobie nieco znać. Młody Akimichi często zapominał o posiłku, tak było i tym razem. Poza lekkim dyskomfortem, nie przeszkadzało mu to w niczym. Wolnym krokiem podszedł do blondyna. Przyjrzał mu się dokładnie z bliska. Podobno był silny, ciekawe jak bardzo.
-Czym się zajmujesz, albo co to za robota? – spytał, wzrokiem ostatni raz przemierzając cały bar. Szkoda, że będzie go musiał opuścić. Miejsce miał swój klimat i szczerze to nieco się do niego przywiązał. Z drugiej strony mężczyzna pracował dla barmana, więc prędzej czy później i tak tutaj wrócą, więc chyba nie ma czym się przejmować. Westchnął cicho pod nosem. Dłonie wsunął w zimne kieszenie. Palce delikatnie zacisnął na chłodnym materiale, a zaraz po tym pozwolił im swobodnie spocząć.

[Inoue]

Misja rangi D
3/15

---

Czekał. Nie odzywał się, po prostu cierpliwie wyczekiwał aż podejdziesz. Zapytałeś o szczegóły. Mężczyzna uśmiechnął się półgębkiem. - Powiedzmy, że cię wykorzystam. Do prostej aczkolwiek brudnej roboty. Dziś wyjątkowo nie chce mi się w tym babrać, a przy okazji pozwolę komuś zarobić. Chodź. Szczegóły opowiem na zewnątrz. Lepiej żeby nikt tego nie słyszał - Rozejrzał się po barze prowokując wzrokiem każdego z obecnych. Wszyscy momentalnie odwrócili się w popłochu. Chyba był tu znany. Włożył papieros do ust, dłonie schował w kieszeni i ruszył niespiesznym, aczkolwiek pewnym siebie krokiem przed siebie, w stronę wyjścia nie oglądając się nawet na ciebie. - Jeśli nie chcesz to spoko. Niejeden wymięka - Mruknął niby to do siebie, niby do ciebie. Najwyraźniej nie chciał zdradzać szczegółów w barze pełnym irytujących gapiów.

[Ayato]

Białowłosy uśmiechnął się delikatnie na słowa mężczyzny. Bez wątpienia, jego propozycja była bardzo intrygująca. W końcu coś ciekawego w tym szarym, nudnym mieście. Fakt, faktem w barze było dosyć interesująco, jednak brakowało mu jakiś większych emocji i przypływu adrenaliny. Chciał zrobić więcej, niż tylko siedzieć na dupie i pilnować porządku. Najprościej byłoby samemu poszukać takich wrażeń, tylko gdzie? Wzruszył delikatnie ramionami, wzrok wbił w drzwi i wolnym krokiem skierował się do wyjścia.
-Jak uważasz. – odparł z niezwykłą obojętnością w głosie. W duszy jednak czuł się zupełnie inaczej. Krew powoli zaczynała buzować w jego żyłach. Czuł wyraźny respekt do mężczyzny, który jednym spojrzeniem podporządkował sobie cały bar. W ten sam sposób zyskał szacunek młodego Akimichi. Kolejne słowa mężczyzny tylko jeszcze mocniej go pobudzały. Zapomniał już o potwornym głodzie jaki przed momentem odczuwał. W głowie krążyła mu jedna, jedyna myśl. Dobra zabawa, jaką oferowała ciemna strona miasta. Nawet jeśli miała to być jakaś ciężka robota, nikt nie zabroni młodzieńcowi czerpać z niej przyjemności.
-Więc co to za robota? – spytał tuż po przekroczeniu progu drzwi, jakby nie obchodziło go to czy usłyszą ich jacyś przechodni. Nie chciał z tym zwlekać, chciał już dowiedzieć się co będą robić. Był podniecony do tego stopnia, że jego krwistoczerwone oczy błyszczały żywym płomieniem, a na twarzy miał delikatny uśmieszek. Nie można było go nazwać oazą spokoju. Palce u jego dłoni poruszały się jak maszyna, zaciskając się i rozluźniając, jakby chciał w nie coś pochwycić.

[Inoue]

Misja rangi D
5/15

---

Mężczyzna wyszedł, skrzywił się kiedy poczuł jasny promień słońca. Pogoda była wspaniała, niebo pozbawione chmur, zero wiatru i ciepło. Przystanął, poczekał na ciebie. Szybko do niego dołączyłeś, nawet nie poczekałeś ani chwili, od razu spytałeś o robotę. Blondyn spojrzał na ciebie z lekkim znużeniem. - Masz siłę w tych łapach? Będziesz operował łopatą - Uśmiechnął się półgębkiem. W jego słowach można było wyczuć jakieś drugie dno, bardziej ponure. Ruszył pospiesznie idąc przez miasto, mijając mnóstwo ludzi. - Idziemy na obrzeża. Tam jest nas cel - Mruknął, w jego oczach zalśniła krwawa żądza. Szykowało się coś ciekawego, ale chyba nie dowiesz się o tym w najbliższym czasie. Mogłeś jedynie się domyślać. Szliście żwawo, powoli dochodziliście do obrzeży. - Za chwilę koniec tej wycieczki - Mruknął rozglądając się. Ludzie stopniowo znikali, nie pojawiali się w tych rejonach. Czyżby to było jakieś miejsce okryte złą sławą?

[Ayato]

Uniósł brwi ku górze, a oczy wyszczerzył z zaskoczenia. Zdziwienie jakie go ogarnęło, było wręcz nie do opisania. Mężczyzna chyba nie sądził, że on tak po prostu zgodzi się kopać jakieś dołu, że będzie machał jak jakiś pajac zakichaną łopatą dla kilku groszy. Pokręcił delikatnie głową na boki. Chciał stłumić w sobie złość wynikająca z zaistniałeś sytuacji, lecz nie potrafił. Zacisnął pieści na tyle mocno, że lekko zniszczone paznokcie zaczęły wbijać mu się w skórę.
-Czy to ta twoja zajebista robota, o której tak nie chciałeś mówić. Jak dla mnie to brzmi trochę jak jakiś chujowy żart. –w jego glosie było słychać wyraźne oburzenie, a mimo to kroczył dalej tuż obok mężczyzny. Tylko jego ciekawość trzymała go tutaj. Chciał na własne oczy zobaczyć, czym zajmuje się ten niezwykle silny mężczyzna.
Po głowie zaczęła mu krążyć myśl o tym, że wciąż to może być dół na grób. Jakby za wszelką cenę chciał wmówić sobie, że jest jakiś sens tej całej wycieczki. Rejony w jakie się zagłębiali, tylko utwierdzały go w tej myśli. Z każdym krokiem w okolicy było coraz mniej przechodniów. Jakby wszyscy unikali tego miejsca niczym ognia. Im dłużej szli, tym bardziej pragnął ujrzeć za zakrętem miejsce, tak ponure, że wywoływałoby u niego ciarki. By bijąca z niego aura, była chłodna niczym wiatr w zimową noc. Chciał ujrzeć slumsy, biedne i pozbawione jakichkolwiek zasad moralności. Gdzie głód i bieda była widoczna w każdym miejscu, a bezdomni ludzie niczym truchła bez życia ocierały się o jego nogi, błagając o kroplę wody. W swoich nozdrzach chciał poczuć odór gnijących ciał i zaschniętej krwi.

[Inoue]

Dalej piszesz tu -> http://shinobiwar.pl/viewtopic.php?f=5 ... 971#p28971

[Saito]

Wychodząc z domu Mia, chłopak postanowił zamknąć drzwi. No cóż może jest zapominalska, Karyna też imię. No cóż, może pracuje jako podwójny agent. To jest nawet ciekawe, ale tym razem chłopak odpuści sobie dochodzenie. Tak ten jedyny raz schowa swoją ciekawość do kieszeni i ruszy do Makiego, w końcu trzeba jakoś zakończyć to zadanie. No właśnie, zadanie. Nie zapominając o paczce od Senju, chłopak ją pochwycił i ruszył do baru. Szkarłatna speluna, czy jakoś tak. Nie ma co zwlekać, trzeba się jak najszybciej dostać do baru. Ruszając więc najszybciej jak się dało, chłopak musiał uważać na paczkę. Dlatego też lekki sprint, nie ma co się męczyć. Z resztą na pewno nie ma limitu czasu, dlatego też nie trzeba się przejmować.
Po paru minutach gdy w końcu dotarł do spelun, mógł już wejść i w środku odpocząć. Tylko wpierw trzeba było namierzyć Makiego, przynajmniej wzrokowo. Gdy już go znajdzie, od razu się do niego uda. Następnie położy paczkę obok niego, złowrogo na niego spojrzy i z lekkim uśmiechem doda.

- Mam nadzieję iż dobrze się bawisz, miałem niezłą przygodę. Co prawda niezbyt dużo się dowiedziałem na temat tego miejsca i czegokolwiek, więc zapłać mi za wykonaną robotę i lecę dalej.

Może niezbyt miło, ale jednak mógłby w tym czasie porobić wiele innych rzeczy. Takich jak zwiedzenie jakiejś dobrej knajpy i zjedzenia czegoś dobrego, w sumie nigdy nic dobrego nie jadł. Tak więc pozostaje tylko czekać na wypłatę .

[Suisen]

Saito - Życie ma kilka smaczków

Misja rangi D - 13/15+

Smród unoszący się w powietrzu zaatakował Saito gdy ten tylko przeszedł przez próg. Nie do wytrzymania kombinacja wymiocin, sików oraz alkoholu rozlanego... wszędzie. I na każdym. No, prawie każdym. Przeważnie tylko na osobach, których czynności życiowe spadły do minimum; tj. oddychanie. Przegrali tę walkę z sake. Ale z pewnością wygrają kolejną. Makiego nie było widać. W środku było tylko sześć osób - licząc w tym barmana za ladą. Gdy młodzieniec wszedł i rozglądał się ten chrząknął głośno by zwrócić uwagę chłopca.
- Za tą ścianą są schody do piwnicy. Może tam jest ta osoba, której szukasz. - powiedział niskim głosem wskazując na ścianę po prawej stronie. I miał rację. Aby znaleźć swojego towarzysza Saito musiał zejść na dół - tu jego oczom ukazał się... jedna wielka chmura smogu. I mnóstwo ludzi. Bardzo różnych ludzi. Różniły ich miejsce w społeczeństwie, wygląd, płeć, rasa, wykonywane zawody. Znajdowali się tu ludzie z widoczną bronią! Dym z papierosów unoszący się w powietrzu pogarszał widoczność. W końcu udało mu się zlokalizować Waraia. Siedział sam, w rogu z tą swoją smutną miną. Gdy zauważył chłopca uśmiechnął się. Wysłuchał tego, co ma do powiedzenia i odezwał się.
- Ano ludzie tu dziwni. Na pewno nic nie chcesz zjeść?

[Saito]

Ze wszystkich melin jakie istnieją, nie mógł wybrać lepszej? No cóż, chłopak nie był raczej zachwycony miejscem. Dla niego to coś bardziej nowego, zwłaszcza większość smrodów tutaj. No ale z uśmiechem przebijał się przez następne metry i w końcu dostał informacje, jedną z tych co jest przydatna. Udając się do piwnicy, Saito po chwili odnalazł Warai'a. Nie ma co, miejsce idealne dla niego. Skoro lubi przebywać w takim smrodzie, niech tak będzie.

- Zjeść pewnie, ale nie w tym miejscu. Z resztą już czas na mnie, dlatego przybyłem tu po to co mi się należy i dodatkowo przynoszę ci tą paczkę.

Uśmiech nie znikał z buźki, był pozytywnie nastawiony do sytuacji. No lecz wolał opuścić to miejsce jak najszybciej, ten cały aromat przyprawiał go o mdłości. Dlatego też, czekając na swoją zapłatę. Chłopak rozglądał się i podziwiał ile mógł, zapamięta żeby tu nie przychodzić. To raczej miejsce dla starych dziadków i dorosłych.