Siedziba władzy [administracja + sala Protektora]

[Mei]

Do budynku Administracji ludzie wchodzili i wychodzili. Każdy na kogo bym nie spojrzała różnił się od drugiej osoby. Nie byli oni specyficzni, ale czasami potrafili nacieszyć oko. Ładni, brzydcy bez różnicy, skoro zawsze lubiłam obserwować tych, którzy mogliby być dziwakami. Oczywiście, według swojego osądu nikogo takiego nie znalazłam, no ale ludzie! Powiew czegoś różniącego się od tych szarych urzędników.
Za nim uzyskałam odpowiedź przyglądałam się obcym istotą. Może i nie było to najlepszym zajęciem, ale wystarczyło, by zabić nudę, która na chwilę zapanowała. Po tym jak osoba zabrała głos, wbiłam w nią wzrok, a następnie zaczęłam przysłuchiwać się jej słowom. Nie powiem, ale w chwili, gdy oddał nas w ręce Tsuri, nieco spochmurniałam. Chęć pozyskania nowych osób wydała się ważniejsza, niż zaspokojenie ludzkiej ciekawości. Westchnęłam, przeczesując wolną dłonią długie, niebieskie włosy. Minęło trochę czasu od ostatniego czesania, więc chociaż teraz postanowiłam trochę poprawić swój wygląd.
Dziewczyna, która nas miała przejąć, przynajmniej dla mnie wydała się miła i może trochę za władcza. Jej ostatnie słowa brzmiały jak rozkaz, który niezbyt chciałam wykonać. Byłam wolnym duchem, który nie lubił gdy mu coś kazano. Byłam może lojalna i posłuszna, ale nie w chwili, gdy ktoś zupełnie obcy wydaje mi komendy.
- Tsuri-san, może i nie jest to konkretne pytanie, ale czym ogólnie zajmuje się Shinsegumi. Oczywiście chciałabym poznać szczegóły ujawniane przy rekrutacji nowych osób. Jak pewnie Pani zauważyła, niektórzy nie lubią pakować się w coś, o czym nie mają pojęcia - powiedziałam spokojnie, trzymając Yuusuke za rękę. Chłopak już wcześniej zadeklarował, że przystąpi do organizacji. W sumie, znając jego podejście do nieznanego mi Kamiru to mogłabym śmiało zakładać, że skoczyłby za nim w ogień. Tak, więc gdy jedno z nas podjęło decyzję, ja sama postanowiłam, iż najpierw zapoznam się z typowymi informacjami.
- Kto i kiedy założył tą organizację? - zabrałam głos, by po raz kolejny skąpać się w danych - No i najważniejsze jakie są konsekwencje dołączenia, Tsuri-san? - popatrzyłam uważnie na przewodniczkę, która pewnie znała odpowiedzi na wszystkie pytania. Może i nie wiedziałam czego się po niej spodziewać, ale jedno było pewne.. Tak łatwo nie odpuszczę i dowiem się wszystkiego, by móc podjąć właściwą decyzję.
[z/t]

[Hanzo]

Przechodząc przez bramę ku odpowiedniemu budynkowi Hanzo z podziwem obserwowałem okoliczne zabudowania. Podnosząc do góry głowę przeczesałem ręką włosy i gwizdnąłem pod nosem. Mają rozmach. Patrząc na wielkość siedziby władzy wygląda na to, że mur jest jedynie pierwszą linią obrony, a to dopiero jest ostateczna deska ratunku dla świata, który chroni Shi no Geto. Zbliżając się do wejścia opuszkami palców przejechałem po litej ścianie. Zimno przeszyło zakończenia nerwowe. Czy to był tajemny znak losu, że poza lodowatym ukłuciem nic mnie tu nie spotka? Potrząsając głową odgoniłem złowróżbne myśli i skupiłem się na odpowiednim pierwszym wrażeniu. Niby nic, a opinie innych ludzi ciągną się za człowiekiem pół życia, a drugie tyle trzeba się napracować aby mieć jakąkolwiek szansę aby zmienić ich postrzeganie. Gdyby wszystko było tak proste jak w pokerze. Uśmiechnąłem się pod nosem, a w oczach zaigrały iskierki wewnętrznej radości z wewnętrznego dowcipu. Tak, jestem hazardzistą lecz czy życie, los i przeznaczenie to nie jest jedna wielka gra o wielką stawkę? Każdy postrzega świat inaczej, pozwólmy zatem ludziom na życie we własnych przekonaniach bez wiecznego oceniania każdego działania. Brzmi trudno? Jest piekielnie trudne. Przerywając swoje rozmyślania wszedłem do budynku i od razu skierowałem się do... nie mam pojęcia kogo. Lekko skonfundowany rozejrzałem się po pomieszczeniu widząc kilku ludzi i niby to do nich niby to w pustkę zadałem proste pytanie. Chciałbym zasilić szeregi strażników muru. Do kogo mam się zwrócić? - liczyłem, że chociaż jedna z obecnych tu osób zainteresuje się moim najściem i zostanę przywołany do kogoś w stylu opiekuna czy zarządcy.

[Hikari]

~ Opowieść o pokerzyście na krańcu świata? ~

Przechodząc się tutaj był zdecydowany, a przynajmniej takie miał postanowienie obecnie, może nie ostateczne. Jeszcze miał czas na zmianę. Jeszcze można było zawrócić. Czy to zrobił? Nie wręcz przeciwnie udało mu się dotrzeć do najważniejszego punktu organizacji czyli budynku administracyjnego. Był on strzeżony, ale nie za bardzo. Widocznie osoby w administracji są wystarczająco potężne aby o siebie zadbać. Wtedy też od nowego osobnika padło jedno ważne, ale to bardzo ważne pytanie. Do grupy osób, gdyż potrzebował pomocy. Nic dziwnego nie wiedział gdzie co i jak to trzeba się zapytać. Kto pyta ten nie błądzi podobno prawda? Zostały udzielone mu dokładne wskazówki jak dotrzeć do sali Protektora, a przed tym jest pokój z jego sekretarką. Wszedłeś tam i ponowie powiedziałeś o swoim postanowieniu dołączenia. Co na to sekretarka? Nie wygląda na to, aby chciała Ciebie wpuścić do sali Protektora. Czyli ona też ma wystarczające uprawnienia widocznie.
- Dobrze dobrze. Witaj. Wpierw możesz mi powiedzieć dlaczego chcesz dołączyć i skąd jesteś? Nie martw się to tylko pytania informacyjne.
Wygląda na to, że trzeba chwilę porozmawiać, podpisać parę dokumencików i będzie po wszystkim prawda? No cóż nie zostąło nic innego jak odpowiedzieć na jej pytanie.

[Hanzo]

Cóż za kulturalni ludzie. Od razu skierowano mnie do następnego pomieszczenia. Pokonując następne metry chronionego przez strażników korytarza dotarłem do przedsionka sali Protektora. Tutaj kolejna bariera stała na mej drodze. Płeć piękna w postaci sekretarki była najwyraźniej cerberem, który chronił wejścia do bram Hadesu. Kiwnąłem głową po wysłuchaniu jej wypowiedzi. Zatem czeka mnie maglowanie o szczegóły mojego życia. Mam tylko nadzieję, że bez pikantnej partii przeszłości. Nie mam powodów do zmartwień. - zacząłem odpowiadać uśmiechając się szczerze do kobiety. Jestem Hanzo. Pochodzę z terenów Tsurai przynależących do szczepu Dōhito. Lata temu przywódca mojego rodu pozwolił mi na wyruszenie w wędrówkę, podczas której zdobyłem doświadczenie zarówno bitewne jak i życiowe. Kilka miesięcy temu dotarła do mnie wieść o organizacji, która chroni cały nasz świat przed nieznanym. Postanowiłem zakończyć tułaczkę i poświęcić się pojedynczej misji. Shi no Geto zdało się idealnym portem do zacumowania. - krótką metaforą zakończyłem wypowiedź mając nadzieję, że informacje, których dostarczyłem wystarczą do zaliczenia tego etapu. Oczywiście nie mogli przyjmować na mur byle kogo i rozumiałem taką formę sprawdzania przybyszów. W końcu mogłem być każdym, pedofilem, seryjnym mordercą czy innym wynaturzeniem.

[Hikari]

~ Opowieść o pokerzyście na krańcu świata? ~

Przyłączenie się tutaj to była prosta teoretycznie sprawa. W praktyce? No cóż również. Wstępne uprzejmości zostały wymienione informacje też. Przeszłość się na murze nie liczy, a chciała tylko wiedzieć skąd jesteś zapewne. Protektor jest zajęty widocznie jakimiś sprawami i z tego powodu nie może przyjąć Ciebie osobiście i stąd też ta biedna kobieta musi się Tobą zająć. O ile można nazwać ją biedną, bez znaczenia. Tak czy siak po wysłuchaniu Ciebie powiedziała Tobie.
- Przeszłość się nie liczy, nie musiałeś o niej mówić. Takie są zasady, że osoby przybywające tutaj mają wymazywane przestępczą przeszłość. Prawie wszystkie w zamian za służbę. Tak czy siak podpisz się tutaj imieniem i nazwiskiem, a ja już załatwię resztę. Gdy to zrobisz przysługuje Tobie pensja tygodniowa, zostanie przydzielona kwatera do noclegu. To chyba by było wszystko.
Więc pozostało podpisanie się i potem co? Zostajesz czarnym bratem. To ostatnia szansa na wycofanie się, ale czy teraz człowiek chciałby wycofywać się?

W swoim następnym poście możesz już wyjść jako czarny brat.

[Hanzo]

Stałem wyprostowany z uwagą łowiąc każde słowo sekretarki. Słuchając wypowiedzi kobiety pewne słowo od razu przyszło mi do głowy. Oczyszczenie. Nie ważne kim się było w przeszłości. Tu istnieje tylko teraźniejszość, a twoje czyny zdefiniują przyszły los. Wszyscy zaczynają tu równi bez względu na swoje wcześniejsze dokonania. Zabawny zbieg okoliczności. Czy mogłem znaleźć lepsze miejsce do zapuszczenia korzeni. Wyrobienia fundamentów pod własne imię? Dojście do takiej sławy jak najlepsi hazardziści? Do tego zapewniony żołd i dom. Wokół ludzie, z którymi będę mógł zawiązać znajomości, a kto wie, może trafię na innego karciarza. Szczerze mówiąc zadowoliłbym się nawet zwykłą grą w kości, przez miesiące nie spotkałem żywej duszy. Na polecenie sekretarki wziąłem w swoje smukłe palce pióro i podpisałem się na pergaminie. Czarny atrament został przydzielony do papieru. Razem połączyli się w jedną, estetyczną całość. W identyczny sposób chciałem połączyć się z murem. Stać się czarnym bratem. Proszą bardzo. Sygnatura wyraźna. Swoją służbę będę pełnił jak najlepiej potrafię. Miłego dnia. - zakończyłem stanowczym acz miłym głosem i odwróciłem się plecami do biurka. Rozpocząłem marsz na świeże powietrze. Tam gdzie przez otwarte okna słychać było szmer codziennego życia. Mojej nowej monotonii.

z|t

[Kamiru]

Za murem panny sznurem... Wiszą. [44/45]

Dwójka młodych wojowników powróciła do najważniejszego budynku w Shi no Geto, poza samym murem rzecz jasna. Wszak nawet największe i najgroźniejsze zwierze po utracie głowy przestaje być jakimkolwiek zagrożeniem, czyż nie? Ale tego typu rozważania jak i ewentualne procedury bezpieczeństwa lepiej zostawić w spokoju, a cała swoją uwagę poświęcić zakończeniu tego epizodu historii Hikariego, młodzieńca, który być może za chwilę dołączy do szeregów strażników. A jeśli nie... Cóż, taki wariant nikogo nie interesował, więc go najzwyczajniej w świecie pominę.
W budynku nic się praktycznie nie zmieniło, każda osoba pracowała nad swoimi zadaniami, przewalając papiery, pisząc coś albo starając się nie rzucać w oczy szefa podczas lenistwa. Mayumi zaś podeszła do Kyuo, nie zawracając sobie głowy tym, że jej wujek w chwili obecnej może być zajęty kierowaniem całą organizacją. Kobiety. W każdym razie, wyszeptała mu coś na ucho, zerkając co jakiś czas w stronę Hikariego. Po dłuższej chwili takiej narady, Uchiha wstał zza biurka, zbliżając się do doko. I skinął prawie nie zauważalnie głową.
- Zostajesz przyjęty. Zaczynasz od najniższej rangi, szczurze, ale myślę, że dość szybko się z niej wybijesz. Nie mylę się chyba? - poczekał na odpowiedź, by potem skinąć głową raz jeszcze, kończąc tym samym rozmowę. - Gratuluję, Hi-Kari! - kunoichi zawisła na szyi młodzieńca, nie bacząc na to, że byli prawie równego wzrostu, więc wyglądało to bardziej na przytulanie się. Ale nie trwało zbyt długo, a młody strażnik był w końcu wolny... W obrębie muru, rzecz jasna.

Jeszcze jeden post i jesteś wolny, dostajesz 100 ryo za pierwszy żołd, PH normalnie jak za C ~

[Hikari]

~ Żniwa wojny ~
Misja rangi B 5/45
Kamiru

Wszystko się wydarzyło, jak miało, a twoja maska zwracała uwagę. Chwilę dłuższą jej na murze nie było, a teraz pojawiła się znowu więc to normalne, że pojawili się nowi ludzie, którzy jej nie widzieli lub tacy, którzy myśleli, że więcej jej nie zobaczą. W sumie obojętne im to czy Ty jesteś czy nie, bo dla nich jesteś niczym przypadkowy człowiek na ulicy spotkany, ale jednak charakterystyczny, że po takiej masce pamiętają go. No tak czy siak przechodząc obok nich, dziękując nieuprzejmemu rudemu członkowi Shinsengumi dochodzisz aż do siedziby władzy, a ostatecznie do samego protektora. Wielkiego imperatora. A co tam zastajesz? Przed głównodowodzącym jakaś dziewczyna tuli się do jakiegoś chłopaka z gratulacjami... I tutaj wchodzi mój post...

~ O jednym takim co poszedł na mur ~ No więc jest po walce, po wszystkim, a Hikari został przyjęty na mur jako szczur. Nie przeszkadza mu to, bo ma zamiar tak jak lider powiedział awansować chroniąc mur. Odpowiedział mu:
- Tak jest.
Wtedy też dziewczyna chciała zawiesić mu się na szyi, ale coś nie wyszło. Byli identycznego wzrostu, więc w sumie się przytulili, a on odwzajemnił gest. Czemu by nie. Trwało go krótką chwilę, po czym zauważył człowieka w masce... Zionąć ogniem, czy nie? Zrobić to, czy nie? No raczej bez powodu tutaj nie jest, więc postanowił po prostu wyjść stąd. Wcześniej żegnając się z obecnymi, musiał jeszcze trochę potrenować i kupić rzeczy sobie potrzebne. Przespać się może? Cokolwiek, minął się w drzwiach z zamaskowanym człowiekiem, po prostu normalnie. Od teraz był członkiem muru.

Z/T

Tak więc wróćmy do tego co się tutaj dzieje z Kamiru. Gdy wchodził dziewczyna powiedziała "do widzenia wujku"! i wybiegła. Zostałeś sam na sam z protektorem. Gdy Ciebie zobaczył zadał jedno proste i sensowne pytanie...
- Witaj Kamiru. I jak załatwiłeś swoje sprawy?

Post bieda, bo... Łączone za bardzo xD

[Kamiru]

Dotarłem do siedziby władzy bez zbędnych przygód, przypadkowych osób wręczających mi misję, a tym bardziej bez ataku dzikich zza muru. Krótko mówiąc, były to całkiem udane trzy minuty spaceru. Będąc w środku, musiałem przyznać, że słusznie wybrali ów miejsce na lokalizację metaforycznej głowy muru. W centrum, duże i postawne, a do tego wypełnione urzędnikami, urzędniczkami, papierami i innymi niezbędnymi elementami wystroju. No i był jeszcze kapitan Uchiha, którego wyciągnąłem z uzależnienia. A przynajmniej na jakiś czas zmobilizowałem go do roboty i jak widać, poszło mi (a raczej mu) to naprawdę nieźle. Zignorowałem wszystkich będących w środku, włącznie z tą dwójką tuż przed przywódcą. Obściskiwali się, całowali... Nie ważne, co robili, zanotowałem ich na obrzeżach świadomości, zapisałem krótką notkę w pamięci i miało mi to wystarczyć. Skłoniłem głowę przed przełożonym, ale wolałem nie zdejmować maski.
- Ohayou, Kyuo-sama. Sprawy załatwiłem swoje, pomyślnie dość. - odpowiedziałem na tyle szybko, na ile potrafiłem ułożyć kolejne słowa. Na szczęście nie było ich tak wiele, więc poszło mi całkiem nieźle. Co prawda nie zgłębiałem się jakie konkretnie sprawy udało mi się zamknąć, ale wątpię, by przywódca muru musiał zaprzątać sobie głowę losem jednego z wielu setek, jeśli nie wielu tysięcy służących tu ludzi. - Jak rozumiem, nas tamci nie zaatakowali, podczas nieobecności mej? Kontynent wizją wojny pokrywa się. - dodałem, by nie dopuścić do nas ciszy, tym bardziej niezręcznej. No i przekazać najważniejszą informację. Klany i szczepy mogą ponownie rzucić się sobie do gardeł. Jeśli to nie było ważną informacją dla której gotów byłem odezwać się z własnej woli, nic nią nie było.

[Hikari]

~ Żniwa wojny ~
Misja rangi B 7/45
Kamiru

Twoja odpowiedź na temat spraw załatwionych była dla niego wystarczająca i kiwnął z potwierdzeniem na to, ale został poruszony przez Ciebie inny ciekawy wątek, który normalnie tutaj jeszcze nie doszedł. Wizja wojny kontynentu? Nikt tutaj nic o tym nie wie, ponieważ Ty jako jedyny z muru tam byłeś, a dodatkowo mur się tym nie interesuje. W normalnych przypadkach przynajmniej do tej pory tak było, ale od niedawna jest coraz więcej z różnych klanów osób. Co się stanie jak wieść się rozniesie? Lepiej o tym nie myśleć, ale trzeba aby podjąć jakieś przeciwdziałania.
- Wojna? O czym Ty mówisz? Obecnie był spokój, ale obawiam się, że to spokój przed burzą, szczególnie ze względu na wiele nowych osób tutaj obecnych i to z wszelakich klanów. Musisz opowiedzieć o tym więcej mi, abym zrozumiał lepiej sytuację Kamiru. Mam nadzieję, że nie podjąłeś żadnych przedsięwzięć szkodzących naszej organizacji.
No właśnie, czy Kamiru pomyślał o konsekwencjach swoich czynów niedawnych na tym całym wydarzeniu? Może i nie śpieszył się tutaj, ale klany i szczepy miały ważniejsze sprawy niż wysyłać posłańców na mur jeszcze, a może chcieli to tak zostawić. W końcu znają niebezpieczeństwo, które czai się za murem i nie chcą tego niszczyć, kto wie. Tak czy siak jesteś pierwszym, który o tym mówi.
Myślałeś, że to wszystko? Ależ tak nie jest. Oczywiście zdążyłeś odpowiedzieć na jego pytania, o ile cokolwiek powiedziałeś, bo do rozmownych to nie należysz mimo wszystko. Taki cichy ponury żniwiarz, ale to nie ważne prawda? Do pomieszczenia wszedł człowiek w nowej zbroi (tej co jest w kuźni, prototypy) i uklęknął przed protektorem na jedno kolano, po czym wstał, podał list i powiedział:
- Raport od zwiadowców zza muru. Jakie przekazać wieści?
Dowódca otworzył list i czytał go uważnie, a na jego twarzy miał lekki niepokój, a w jego głosie poddenerwowanie. Widać, że nie było to nic dobrego najwidoczniej.
- Tutaj jest człowiek co się tym zajmie. Liczę na niego, że się sprawdzi, a jak nie on to wyślę Mayumi.
O co chodziło? No cóż zaraz się dowiesz skoro masz się tym zająć. I co spowodowało w nim te emocje, a osoba odpowiedzialna za to wyszła. Nie czekając na nic więcej przedstawił Tobie to co pisało w liście, a więc i część twojego zadania.
- Zwiadowcy znaleźli grupę za murem, która więzi naszych ludzi. Masz ich iść uratować, podejmujesz się tego?

[Kamiru]

Mur, miejsce na samym końcu cywilizowanego świata, a i tak bardziej pełnio rolę pewnego przedsionka, między dzikimi ostępami, a ułożonym i podzielonym przez możnowładców światem. Ciekawe, całkiem ciekawe, miejsce pełne osób o bogatej przyszłości i równie dużych planach na przyszłość. Tylko jak bardzo sytuacja zmieni się, gdy dotrą tu wieści o "incydencie" w Sachu no Sanjo? Huh, sam je przeniosłem... Kamiru, piewca śmierci i ludzkiej głupoty? Jeśli przeznaczenie zdecydowało, że taką mam pełnić rolę, to niechaj i tak będzie.
- W Sachu no Sanjo zatargi wybuchły między rodami, ofiar wiele... Neutralny pozostałem, życie swoje i innych utrzymałem. - tylko tyle przychodziło mi do głowy, jeśli chodziło o rozwinięcie swojej wypowiedzi. Dlaczego użyłem słowa "utrzymałem", a nie "uratowałem"? Ano dlatego, że gdybym ich (oraz siebie) rzeczywiście uratował, wtedy trafilibyśmy wszyscy do lepszego miejsca pozbawionego tego wszechobecnego zła, drzemiącego gdzieś na dnie ludzkiej duszy. Wątpię, bym swoim zachowaniem na pustyni skierował uwagę któregokolwiek szczepu, bądź klanu przeciw organizacji. Zabijałem pojedynczych bandytów, no i tych dwóch świrów. Ale kto by w tym całym zamęcie zorientował się, kto zabił tego fanatyka i wybuchowca? A nawet jeśli zjawią się ze skargami, to pokaże im się szturm dzikich i grzecznie przeproszą za swoją natarczywość i głupotę. Albo zamrozi. Mniejsza z tym, sytuacja w "gabinecie" zmieniła się diametralnie wraz z pojawieniem się kuriera, posłańca czy innego listonosza. A wieści były równie złe jak te, które ja przyniosłem. Ledwo kilka zamienionych zdań, a tu już zlecenie. Prawdziwa misja, z jasno określonym celem. Czy się podejmę? A czy mogę mieć inne wyjście?
- Tym się zajmę, ale wiedzy potrzebuję więcej i drużynę skompletować swoją... - zamilkłem, czekając na odpowiedź, rozkazy czy po prostu zwykłe "to wszystko". Tylko gdzie, do diabła, są "moi ludzie"? i nie mówię tu o Yuu...

[Hikari]

~ Żniwa wojny ~
Misja rangi B 9/45
Kamiru

Kamiru chciałby ludzi swoich zorganizować, tą drużynę poprzednią. Czy miał wybór narratora się pytasz? Zawsze jest wybór, tak to było pytanie czy się podejmiesz. Gdyby tak nie stało się to by załatwił kogoś innego. Jak wybuchły wojny, to rozumiał, że jesteś zmęczony czy cokolwiek, ile można być na nogach przecież? I kapitan był człowiekiem, co prawda kiedys alkoholikiem, może dalej nim jest, a tylko się ukrywa z tym, ale jednak umiał dysponować ludźmi i wiedział o jego słabościach, a zmęczenie jest jednym z nich. Czasem właśnie wypoczęciem wygrywa się wojny, motywacją, a także inspiracją kimś. Impet wygrywa często, ale nie zawsze. Impet to nie wszystko, ale zaraz o czym mu tutaj. To przecież nie o strategi na wojny rodów.
- Wojna... To nie dobrze. Obecnie zachowaj dla siebie te informacje, nie wychodzą one poza nas. Skoro zachowałeś neutralność to dobrze. Chwali się Tobie to młodzieńcze.
Odpowiedział dopiero teraz, wcześniej nie zdążył, bo wszedł zwiadowca. Dlaczego podjął taką decyzję? To proste nie ma obecnie pomysłu na szybko na ogarnięcie sytuacji, albo chce uniknąć paniki, walk tutaj czy czegokolwiek innego. Nie ma po co ryzykować, jak nic się nie zyska, może uda się jakoś to wyciszyć? Może załagodzić sytuacje? Tego jeszcze nie wie.
Więc wróćmy do tego co się działo odnośnie misji twojej. Mimo wszystko nie byłeś z jej chęcią tutaj przywołany, ale tak wychodzi. Życie co poradzić, nic. Kamiru chciał uzyskać swoją drużynę, tylko... To może być problem, nie wie co się tutaj działo w ostatnio. Wiele może się zmienić przecież, a niektórzy członkowie zginąć, albo być niedysponowani, gdzieś wysłani. Nie zakładajmy najgorszej możliwej opcji co? Zresztą zaraz lider będzie musiał o tym powiedzieć. Chyba.
- Co do twojej drużyny... Nie wiem o kim mówisz, chyba, że tamtą przypadkową trójkę tak uważasz. Chciałbyś z nimi współpracować tak? To mamy problem. Obecnie tylko Miyobi Hyuga może Tobie pomóc, pozostała dwójka jest na misji i nie będą dostępni, ale myślę, że to wystarczające wsparcie tak? Poradzicie sobie, ufam wam. Spotkacie się pod murem, zaraz po nią kogoś poślę. Tsuki poszła... Daj mi chwilę.
Podszedł do drzwi, otworzył je i wykrzyczał imię. "Miyokatsu" tak zwało się ono. Powiedział mu, aby odnalazł Miyobi Hyugę i kazał jej udać się pod bramę. Także miał potem złapać zwiadowcę jakiegoś, imię jego nie ważne aby służył wam za przewodnika. Tylko czy jego potrzebowali? Wspomnienia przypomina co? Pierwszy raz też po bramą się spotkaliście... Znaczy niby na placu, ale tam porozmawialiście jako grupa. Teraz nie pełna co prawda, ale zawsze jakaś. Para ot lepsze powiedzenie na teraz. Wrócił na swoje miejsce i z spokojem powiedział.
- Od bramu musicie udać się za przewodnikiem. A właśnie! Był tutaj jakiś dzieciak i pytał się o Ciebie i chce dołączyć do nas. Była z nim dziewczyna, którą przytulał. Znasz ich?
Po odpowiedzi pokazał Tobie, że jesteś wolny.

[Kamiru]

Skinąłem po raz sam nie wiem który głową, słysząc pochwałę. Dobrze, że potrafił docenić moje uczynki, ale znacznie ważniejsze, że uwierzył mi na słowo. Nie żeby istniała jakakolwiek szansa na to, że mógłbym go oszukać, czy zmanipulować. Nie miałem też najmniejszej ochoty nigdzie rozpowiadać tego, co działo się na środku pustyni... Niepotrzebna panika, zamieszenia, podziały... Nie. Co prawda, prawda sama w końcu się tu zjawi i dotrze do uszu każdego, to tak pewne jak to... No tak, nic nie jest do końca pewne, w tym cały problem. Po prostu sprawa się wyda i tyle. Czyżby mur czekała ciężka próba? A może stworzone naprędce więzy wytrzymają i utrzymają wszystkich w jednej grupie? To byłby wspaniały dowód na to, że shinobi potrafią współpracować nie patrząc na pochodzenie i przeszłość wiążącą każdego.
Wieści o mojej, jak się okazało, przypadkowej zbieraninie ludzi, a nie drużynie, okazały się prawdą. To jest, nie miałem żadnych "swoich" ludzi. Tyle dobrego, że dziewczę ze zdolnościami sensorycznymi nie zostało wysłane na misję wraz z resztą... Musiałem wymyślić nową strategię, zakładając nowe techniki, ale też mniejszą liczebność oddziału. Choć od czego są klony, ne? Pomimo tego wolałem mieć choć jedną znajomą twarz przy sobie, bo szukanie teraz gluta po całej okolicy zajęłoby zbyt wiele czasu. Nie mówiąc już o tym, że bardziej by przeszkadzał, niż pomagał. Dziwnym zbiegiem okoliczności, ktoś, o kim właśnie myślałem, był tu przed chwilą. O ile wierzyć słowom Kyuo.
- Yuusuke... - powiedziałem cicho i wyszedłem z budynku, by spotkać się z kunoichi dysponującą niesamowitymi oczami. I innymi walorami ciała, huh.


[z/t] ?


#post nędzny, ale jest

[Yuusha]

Nadszedł ten wielki dzień - choć tak właściwie to minął on już parę księżyców temu, ale zwyczajnie Bohater o czarnych włosach nie miał czasu - dzień w którym jego okres próbny w Shinsengumi minął i musiał przybyć ponownie do budynku administracji, by porozmawiać z kim trzeba i zobaczyć co dalej. Dołączył do Muru właściwie z dwóch powodów - by go sobie dokładnie obejrzeć i dla kasy. Sądził, że te pół roku przysposobi go w ładną ilość gotówki potrzebnej do 'rozkręcenia' samodzielnego żywota. Niestety. O ile faktycznie grosz był niezgorszy, to wciąż było to o wiele za mało. Wpierw musiał kupić uniform, potem coś tam jeszcze i jeszcze, kasa ubyła. Nawet miał szansę na dobrego deala z innym murarzem, ale niestety do niego nie doszło, gdyż kupcowi się zmarło. I Otori nie chciał do tego już wracać. Co było to było. Roztrząsanie tamtej misji to jak grzebanie w gównie badylem - ani to ładnie nie wygląda, ani pachnieć jak trzeba też nie pachnie. Tak więc sami rozumiecie.
Tak więc znalazł się przed drzwiami sekretarki w dalszym ciągu nie wiedząc co ze sobą począć. Zostać? Odejść i szukać innego zajęcia? Tylko czy takie w ogóle znajdzie i będzie równie dobrze płatne? No właśnie. Westchnął cicho pod nosem. Nie wiedział kompletnie nic i zdecydował, że jego decyzja wyjdzie w praniu. Może zaproponują mu wyższe stanowisko z lepszą płacą? 'Ta, jasne', prychnął.
Zapukał i pociągnął za klamkę, wchodząc do środka ze standardową formułką 'Przepraszam za najście'.
- Yuusha Otori. Niedawno minęło pół roku od mojego przybycia na mur, tak więc zgłaszam się. - przedstawił się i z miejsca wyłożył sprawę. Nic więcej mówić nie musiał, bo to chyba było oczywiste. A przynajmniej sądził, że sekretarka od razu dojdzie o co mu chodzi.

[Hikari]

Po czasie 3 miesięcy rekrut przybył do administracji w celu zdobycia dodatkowych informacji. Co po nich? Miałby dostać on awans? A może przydzielony do jakiejś jednostki czy cokolwiek? Tego jeszcze nie wiedział, ale z powodu braku wezwania go tutaj sam przybył na spotkanie w celu dowiedzenia się czegokolwiek więc grzecznie wszedł, a potem przedstawił swoją sprawę, chociaż bardziej... Chciał zobaczyć co oni mu zaoferują, co będą w stanie mu dać.
- Witaj. Poczekaj chwilę muszę wszystko przeanalizować. Niech znajdę twoją teczkę z danymi. Poczekaj tutaj chwilę.
Po czym wyszła stąd i udała się w sobie znanym kierunku, potem wróciła z teczką, gdzie było zapisane twoje imię i nazwisko. Usiadła ponownie na swoim miejscu, otworzyła ją i mogłeś zobaczyć wtedy opisane wszystko. Poza papierami dołączenia zostały stworzone jakieś inne z przepisaniem danych i potwierdzeniem tego, pieczątką. Zapewne to był ten tak zwany immunitet, który zapewnia mur na czas podróży po różnych miastach. Do tego szczegółowe raporty z twoich odbytych do tej pory misji. Było ich 4 z czego 2 groźniejsze. Po pewnej analizie powiedziała:
- Obecnie nie jestem w stanie Tobie nic więcej zaoferować, co najwyżej jeżeli chcesz możemy pozwolić Tobie na odejście. Aby dostać wyższą rangę musiałbyś wykonać jeszcze jedną misję z zagrożeniem możliwym, a twoje umiejętności następnie powinny zostać przetestowane czy się nadajesz. Takie przepisy, jeden wyjątek wymusza na nas kolejny, dlatego musimy tego pilnować mimo wszystko.

P.S. Aby dostać awans trzeba spełniać warunki jak w zwykłych rangach Akoraito itd. bo rangi z organizacji równają się tamtym.