Akai iwa

[Kaito Mizukane]

Akai iwa - 赤い岩 - "Czerwona Skała"

Nie daleko głównej osady tych ziem znajduję się charakterystyczny punkt, a jest nim czerwona skała. Gdzie nie spojrzeć to wystaje samotna pośród bezkresnej pustyni, spowita żarem bezlitosnego Słońca. Pionowe ściany tego monumentu rzucają krótkie, ostre cienie, które tylko podkreślają jej surowy kształt. W tym miejscu zwyczajowo można dojrzeć bezkresny błękit nieba, po którym nie płynie żadna chmura. Wokół tego miejsca można wyrastają kępki karłowatej flory, która codziennie stawia czoła niekorzystnym warunkom do życia. Oprócz słabej roślinności u podnóża czerwonej skały znajdują się liczne porozrzucane przez naturę kamienie. Miejsce słynie z tego, że przyciąga awanturników, przemytników i innych osobników z pod ciemnej gwiazdy.

[Kaito Ishikawa]

Lato 395
Misja S
Souei
"Polowanie na czerwony lipiec" _____________________________
Posty:
MG: 6
Souei : 5
_____________________________

Prześwietliłeś skałę swoim wspaniałym doujutsu i po kilkunastu sekundach wiedziałeś dosłownie wszystko co chciałeś i na ten moment przedstawiało się to mniej więcej tak:
Do serca jaskini gdzie mieszkał Sanro prowadziły trzy drogi, jedna przed wami, druga bardziej skryta po drugiej stronie czerwonej skały oraz jedna podziemna, która swój początek miała pod łóżkiem kaleki, a kończyła się jakieś trzysta metrów na lewo patrząc z twojego obecnego położenia, tuż za niewielkim głazem.

W środku były cztery połączone ze sobą groty, jedna po lewej i trzy po prawej z czego z jednej przechodziło się w następną. Ta po lewej służyła do przechowywania zapasów i przygotowywania prostych posiłków. Po prawej zaś miałeś niewielką zbrojownię, następnie dziwne mapy, które oblepiały ściany oraz na samym końcu sypialnie w której to znajdowało się właśnie tajne przejście.

Doszliście wreszcie do miejsca, które wcześniej wskazał ci starzec, zanim jednak weszliście, dziadek wskazał ci jaskinie
- Wejdź do środka, po lewej stronie są moje zapasy, weź sobie coś do picia, a jak jesteś głodny to śmiało częstuj się... Tylko nie zjedz mi wszystkiego. Ja muszę na stronę... - reflektując się, że nie do końca możesz mu ufać, dodał -... Jak najbardziej możesz też poczekać na mnie tutaj, daj mi tylko sekundkę, lata robią swoje, już nie trzymam tak moczu jak kiedyś.
Sanro poszedł na bok jakieś piętnaście metrów zostawiając cię samego, miałeś okazję, aby samemu sprawdzić co się kryje w jaskiniach, ale również mogłeś poczekać, nie miało to większego znaczenia.

Ashina Sanro

Archiwum Głosów

Kobayakawa Renji
Herszt pustynnej róży

Słowniczek

Igaku Hakase (医博士) – tytuł mistrza medycyny, nadawany praktykom medycyny chińskiej i japońskiej.

[Souei]

Pić się chciało, jeść już powoli też. Stojąca pośrodku pustyni skała, będąca domem dla jakiegoś odludka nie zachęcała jednak do odwiedzin. Swoją drogą ciekawe, Souei nawet uśmiechnął się w myślach na swoją nieśmiałą teorię. Jeśli facet tu mieszkał i za każdym razem wychodził na zewnątrz za potrzebą, to ta wielka monumentalna skała, cud natury, została już pewnie obsikana i obsrana dookoła po stokroć. Na pierwszy rzut oka nie było tego widać, ale pewnie tak to mniej więcej wyglądało. Cóż, mieszkanie poza miastem miało swoje zalety, ale na pewno miało też bardzo poważne, praktyczne wady.
Oprócz tego dało się jednak zauważyć, że staruszek ulokował się tutaj całkiem nieźle. Nie można było przyłapać go na tym, że wyprowadził Pazura na odludzie bo jakkolwiek dziwne to było, ogromny kamień na środku pustyni rzeczywiście był przez kogoś zamieszkany. Matsuda jednak nie spieszył się z jej zwiedzaniem, zwłaszcza, że niewiele było tam interesujących dla niego rzeczy.
- Zaraz zacznę myśleć, że po prostu tęsknisz za jakimś towarzystwem. - Rzekł do Srano, gdy ten stał nieopodal, odwrócony do niego plecami. Wokół nich nie było żywej duszy, więc chyba nie planował tutaj żadnej napaści czy pułapki.
- Mam nadzieję, że ten twój tajemniczy cel leży trochę bliżej niż drugi taki kawał drogi. - Dodał jeszcze po chwili, bo na razie nie czuł, żeby zbliżali się do wykonania zlecenia. Souei wciąż nawet nie wiedział z czym mają do czynienia, ale pewnie zanim tamten skończy, potem się napije, potem zje, potem się prześpi to chyba nie wydusi z siebie ani jednego interesującego słowa.
- To tutaj są moje pieniądze? - Wskazał wzrokiem na wejście do groty, przed którym stali. Nie powiedział natomiast, co zamierza zrobić z tą informacją.

[Kaito Ishikawa]

Lato 395
Misja S
Souei
"Polowanie na czerwony lipiec" _____________________________
Posty:
MG: 7
Souei : 6
_____________________________

Na twoje słowa o samotności mężczyzna pocmokał
- Lubię ten moment, kiedy rozmówca już jest tak znudzony piaskiem, że w końcu dochodzi do wniosku, że warto pogadać z rozmówcą. Stary jestem, na odludzi żyłem, toteż lubię gębę otworzyć jak jest do kogo.
Sanro zakończył swoją potrzebę, po czym odwrócił się i skierował twoim kierunku, na twoje pytanie tylko uśmiechnął się
- Nie, cel nie jest blisko, obsrana róża pewnie pójdzie na miejsce gdzie się zadział cały incydent z Kobayakawą, ale nic tam ciekawego nie znajdą, nasz cel jest bardziej pośrodku na pustyni. Udało mi się ich w końcu namierzyć, chodź to ci wszystko wyjaśnię. - odpowiedział Ashina i wszedł do jaskini odpowiadając na twoje kolejne pytanie, ale już poważnym tonem głosu
- Nie martw się o pieniądze, gdzie są, tam są. Jestem Sanro z rodu Ashina, nie łamię umów ani obietnic, jak powiedziałem, że zapłacę to zapłacę.
Doszliście do miejsca, które wcześniej już widziałeś, kaleka sięgnął po zabutelkowaną wodę oraz dwa kubki z wnęki po lewej stronie po czym skierował się do jaskiń które były po prawej. Przeszliście do drugiej komnaty, gdzie były porozwieszane mapy, na których pozaznaczane były punkty. Widziałeś również podobizny różnych ludzi, twoją uwagę zwrócił stos odrzuconych portretów, które były po przekreślane jeden z nich należał do Jou, a drugi zaś do twojego przyjaciela... Ichirou

Ashina Sanro

Archiwum Głosów

Kobayakawa Renji
Herszt pustynnej róży

Słowniczek

Igaku Hakase (医博士) – tytuł mistrza medycyny, nadawany praktykom medycyny chińskiej i japońskiej.

[Souei]

- Szczerze mówiąc, nie obiło mi się o uszy. - Pustynne rody rzeczywiście były mu nieznane ani trochę. Mimo że spędził już trochę czasu w Atsui, to nie interesował się za bardzo historią tutejszych rodów, a i tak wątpił, że kiedykolwiek usłyszałby o linii, z której wywodził się Sanro. Niemniej jednak taka obietnica i powoływanie się honor przodków musiały mu na razie wystarczyć. Oprócz tego nareszcie jednak mógł spojrzeć na to, o czym chciał mu odpowiedzieć mężczyzna. Wyglądało to... na pewno bardziej zaawansowanie, niż się spodziewał. Facet na pewno odrobił pracę domową, jeśli chodzi o poznanie przeciwnika. Być może potrzebował jeszcze tylko kogoś, kto zamiast niego odwali mokrą robotę. Cóż, w takim razie chyba przeznaczenie stało za ich spotkaniem.
Matsuda wziął do ręki kilka przekreślonych portretów, nie okazując żadnych różniących się emocji, gdy brał do ręki facjatę Ichirou.
- Widać, że nie byłem pierwszy na liście. - Jego pierwszy wniosek był taki, że byli to ludzie, których Sanro poprosił o pomoc w pierwszej kolejności, zanim zaczął zaczepiać przypadkowych ludzi przed karczmami. Być może był już na tyle zdesperowany albo poirytowany, że po prostu brał ludzi w ciemno, aby w końcu ktokolwiek kiedykolwiek zakończył jego problem.
- Do brzegu, do brzegu panie Sanro... - Rzekł, wyraźnie już znudzony. Nie czuł złości, ale ten szczątkowy entuzjazm płynący z myśli o zarobku teraz uleciał już gdzieś w powietrze. Był więźniem starca i mógł domyślić się, że ten teraz miał go w garści, tam gdzie chciał, do opowiedzenie ze szczegółami historii swojego życia. Souei rozsiadł się wygodnie, korzystając z jednej szklaneczki i zażywając nieco orzeźwienia, poddając się już temu tempu, w jakim staruszek ujawniał kolejne szczegóły.

[Kaito Ishikawa]

Lato 395
Misja S
Souei
"Polowanie na czerwony lipiec" _____________________________
Posty:
MG: 8
Souei : 7
_____________________________

- Co ?! O czym ty... - mężczyzna nie rozumiał o czym do niego mówisz, jednak spojrzał na portrety w twoim ręku i dopowiedział -... to co trzymasz to jest sterta niewinnych. Znaczy się uważam, że na przestrzeni lat ktoś pomagał z osady Kinkotsu, głównemu sprawcy wszystkich napaści znaczy się człowiekowi, który kiedyś działał jako Igaku Hakase, mężczyźnie o imieniu Shinra. Przekreślone portrety należą do tych, których już wykluczyłem zawczasu. To nie robota gładkiego chłopca.

Mężczyzna minął cię i palcem pokazał na mapie, punkty, które wcześniej pozaznaczał, razem tworzyły przedziwną pajęczynę jednak zauważyłeś, że wspólnie łączą się w jednym miejscu, w tym, który wskazywał Sanro.
- Według moich kalkulacji oraz szeroko zakrojonego śledztwa, które trwało wiele lat kryjówka mózga operacji znajduje się właśnie w tym miejscu. Podejrzewam, ze w końcu zakończył swoją pracę, osiągając perfekcję w swojej miksturze. Przez wiele lat pracował nad staniem się panem wszelkiego robactwa, owadów i pomniejszych ssaków jak chociażby krety. Mało tego udało mu się opracować formułę dzięki której jest w stanie powiększyć te wszystkie paskudztwa. Mam podejrzenia graniczące z pewnością, że właśnie osiągnął perfekcję w tym co zamierza i po jakimś jeszcze jednym czy po dwóch testach na kupcach weźmie się za osady i próbę przejęcia kontroli nad tym obszarem. Pieniądze o które pytałeś dostaniesz za to, że pójdziesz ze mną w to miejsce < wskazał palcem na mapie > i umożliwisz walkę z tym mordercą. Twoja robota nie będzie z pewnością należała do najłatwiejszych, będziesz musiał stawić czoła gigantycznym robalom. Jakieś pytania ? -
Na sam koniec po wykładzie zapytał cię Sanro

Cel był oddalony, o jakieś kilkanaście kilometrów od waszego aktualnego położenia. Jednak sama mapa i zebrane dokumenty wyglądały na solidną robotę, można było nabrać wrażenia, że ten człowiek wie co robi, a przy okazji unikał wrażenia pomylonego czy szalonego.

Ashina Sanro

Archiwum Głosów

Kobayakawa Renji
Herszt pustynnej róży

Słowniczek

Igaku Hakase (医博士) – tytuł mistrza medycyny, nadawany praktykom medycyny chińskiej i japońskiej.

[Souei]

Po wyjaśnieniach Sanro odłożył zdjęcie Ichira z powrotem na kupkę. Ciekawił go powód, dla którego nikt nie chciał przez tyle czasu pomóc mu w dochodzeniu ani wyeliminowaniu zagrożenia, ale domyślał się, że będzie się za tym kryła jakaś teoria spiskowa, więc nie odważył się drążyć tematu.
Wysłuchał za to z uwagą całej właściwej historii, przez którą siedział teraz w środku jakiegoś wielkiego kamienia na środku pustyni. Naukowiec tworzący wielkie robale nie przerażał go, więc do całej sprawy podszedł na chłodno, ale wciąż z zainteresowaniem. To rzeczywiście było coś nowego i niespotykanego wcześniej, więc Matsuda postarał się zapamiętać wszystkie wyłożone mu fakty.
- Czyli ja zajmuję się robalami, a ty tym gościem? Rozumiem, że masz jakieś rachunki do wyrównania. - Nie zamierzał protestować wobec tego, że staruszek bez nogi i oka rwał się do bitki. Nie dlatego, że widział w tamtym ukryty potencjał mistrza chakry, ale dlatego, że każdy ma prawo wybrać, jak chce umrzeć. Chociaż może Pazur zostanie miło zaskoczony? Koniec końców zawsze on sam będzie mógł zająć się szalonym hodowcą robali. W innej prowincji Matsuda może dążyłby do wykorzystania takich ciekawych umiejętności, zamiast bratać się z kimś, kto chce się ich pozbyć z tego świata. W Atsui jednak nie chciał sprawiać problemów i robić wokół siebie zamieszania.
- Nie będzie na nas czekał? On chyba wie, i to pewnie od dawna, że ktoś jest na jego tropie? - Zwłaszcza, że to śledztwo trwa już kilka lat? Souei odpuścił sobie już pytanie o to, dlaczego jeden samotny wilk poluje na taką grubą zwierzynę, ale część odpowiedzi na to pytanie otrzymał już przy okazji przekreślonych portretów. Zamiast więc zagłębiać się w szczegóły życia staruszka, Matsuda po uzyskaniu odpowiedzi na zadane pytania nie miał już nic więcej do skomentowania. W tej historii było jeszcze wiele czarnych plam, ale nie przysłaniały one celu, który był przecież najważniejszy.
- Możemy ruszać gdy tylko będziesz gotów. - Souei nie potrzebował żadnych specjalnych przygotowań ze swojej strony. Trochę odsapnął i ochłodził się w czeluściach jaskini, więc był gotowy do dalszej drogi i poważniejszej konfrontacji.

[Kaito Ishikawa]

Lato 395
Misja S
Souei
"Polowanie na czerwony lipiec" _____________________________
Posty:
MG: 9
Souei : 8
_____________________________

- Zgadza się, dokładnie tak ja zajmuję się gościem, a ty jego stworzeniami. - powtórzył mężczyzna utwierdzając cię w twoim zadaniu.
Sanro zebrał główną mapę, kompas, medykamenty i notki wybuchowe, które schował do dużej torby, którą założył sobie na prawym udzie. Na twoje kolejne pytanie dotyczącego czy główny prowodyr tych wszystkich zdarzeń nie domyśla się bądź czy już nie wie, że jest namierzany nie odpowiedział ci Ashina, a trzęsienie... Skała przeraźliwie trzęsła się, obydwoje mieliście wrażenie, że zaraz wszystko runie.
- Uciekamy tunelem ! Najwidoczniej on też mnie już namierzył ! - rzucił w twoją stronę mężczyzna z rodu Ashina
Sanro złapał jeszcze kilka dokumentów i pobiegł do najbardziej skrajnej komnaty, gdzie znajdowało się jego łóżko, a w sumie to coś co miało za takowe uchodzić. Szybkim ruchem ręki odrzucił szmaty na bok i twoim oczom ukazało się podziemne przejście, które udało ci się już wcześniej prześledzić byakuganowym przeskanowaniem miejsca. Starzec wgramolił się jako pierwszy, dodał jeszcze w twoją stronę:
- Sam wydrążyłem ten tunel, nie lękaj się, idealnie nadaje się na tego typu sytuacje.

Wiedziony życiową przezornościom i doświadczeniem uruchomiłeś swoje doujutsu. Sytuacja wyglądała nie zaciekawie z każdej strony, przy każdym z wejść znajdowały się po dwa gigantyczne robaki. Cztery przy skale i dwa przy wyjściu, jednak nie dostrzegłeś żadnego człowieka w pobliżu. Musiałeś zatem zadecydować co dalej, którą stroną wyjść ? Jednak przeczuwałeś, że walki nie będziesz w stanie uniknąć, którymś olbrzymim stworom będziesz musiał stawić czoła już teraz

Ashina Sanro

Robale

Dla gracza i adminów

Gracz nie ponosi kosztu chakry za uruchomienie byakugana w tym poście

Archiwum Głosów

Kobayakawa Renji
Herszt pustynnej róży

Słowniczek

Igaku Hakase (医博士) – tytuł mistrza medycyny, nadawany praktykom medycyny chińskiej i japońskiej.

[Souei]

Aż się wzdrygnął, gdy nagle nad ich głowami rozległ się grzmot czy walnięcie tak potężne jakby cała wielka skała pękła na pół. Spojrzał szybko na Sanro, który miał już gotowy plan na taką ewentualność. Souei aktywował byakugana, żeby szybko zorientować się w sytuacji, ale odruchowo pobiegł za staruszkiem, który zaprowadził go do tajnego przejścia w sypialni. Ile już trwał ten jego beef z tamtym gościem od wielkich robali? Takiego tunelu nie drąży się w jeden weekend, chyba że jest się jakimś sprawnym użytkownikiem dotonu. W sumie... nie myślał o tym do tej pory, ale teraz na pewno nie miał na to czasu.
- Oby tylko wytrzymał! - Matsuda starał się przekrzyczeć ogarniający ich rumor. Wskoczył do tunelu za Ashiną, aby nie został w tyle przysypany gdzieś tam pod gruzami. Tym bardziej, że to on powinien znać drogą na powierzchnię więc lepiej będzie, jeśli będzie prowadził.
- Przy wyjściu czekają dwa wielkie czerwie! - Taki test przynajmniej pozwoli sprawdzić, czy mają szanse z tym, co pewnie nadejdzie w większej ilości, gdy zbliżą się do celu dostatecznie blisko. Nie miał pojęcia, czy Sanro będzie chciał teraz walczyć, czy nie będzie czuł się na siłach, ale może określi się sam, bez nacisków Pazura.
Sam Souei zamierzał póki co patrzeć byakuganem daleko przed siebie, monitorując sytuację na zewnątrz, aby wiedzieć co na nich czeka i nie dać się zaskoczyć. Wielkie robale to coś, z czym do tej pory nie miał jeszcze do czynienia i szczerze mówiąc czuł się tym nawet trochę podekscytowany. W Shigashi takich nie ma.

  Ukryty tekst

[Kaito Ishikawa]

Lato 395
Misja S
Souei
"Polowanie na czerwony lipiec" _____________________________
Posty:
MG: 10
Souei : 9
_____________________________

- Co ?! A ty skąd o tym wiesz ? Hmm... pewni jakiś sensor... Jednak za takie frykasy nie płacę ekstra więc nawet nie mysl, żeby próbować podbić cenę. Nie ma wyjścia i tak musimy, którąś drogą uciec. - odpowiedział ci Sanro na twoje rewelacje.
Mężczyzna wszedł do środka tunelu i zmierzał w kierunku wyjścia. Z początku przywitała was absolutna ciemność, jednak po chwili z końca palca starca pojawiły się jasny punkcik światła, który w zupełności wystarczał abyś mógł dobrze i wyraźnie widzieć. Tunel wzmocniony belkami prowadził do samego wyjścia przy kamieniu.
- Mogą walić ile wlezie, ale kamienia nie przebiją. Dlatego tędy idziemy, nawet jeśli domyślają się jak wygląda ten tunel bez ludzkiej ingerecji jest on właściwie nie do naruszenia. - chwalił swoje dzieło członek rodu Ashina

W końcu jednak wyszliście na zewnatrz, jak na zawołanie z ziemi wychyliły się dwa stwory
- Te są malutkie, to te co napadły na Kobayakawe, raz dwa damy im radę i czym prędzej musimy udać się w kierunku głównej siedzimy. To z pewnością nie jest rzypadek, że właśnie teraz atakują - powiedział w twoim kierunku Sanro
Kaleka wyszedł w kierunku jednego z robaków, zawiązał pieczęcie jedną ręką i po czym z jego ust wydobył się najsilniejszy jaki kiedykolwiek mogłeś ujrzeć podmuch ognia. Robak piszczał przeraźliwie po kilku sekundach odgłosy ucichły, a upieczonego stwora można było co najwyżej zjeść.
- Drugi jest twój, możesz się z nim sprawdzić, aby poczuć ten poziom siły.
Ashina uśmiechnął się do ciebie paskudnie, odsunął się na bok, aby zweryfikować twoją użyteczność w bitwie.

Ashina Sanro

Robale

Archiwum Głosów

Kobayakawa Renji
Herszt pustynnej róży

Słowniczek

Igaku Hakase (医博士) – tytuł mistrza medycyny, nadawany praktykom medycyny chińskiej i japońskiej.

[Souei]

Wielu ludzi twierdzi, że najlepiej można poznać drugiego człowieka po tym jak walczy. Na pewno coś w tym było, bo przecież Souei zawsze z ciekawością obserwował kto ile potrafi. Ocena czyjejś siły to podstawa w tym biznesie, więc on i Sanro również zamierzali dokładnie wybadać się w tej kwestii. Wydawało się, że przerośnięte czerwie będą ku temu idealną okazją. Sytuacja na początku wydawało się bardzo ciężka, ale gdy staruszek w ogóle nie przejmował się tym, czy tunel zdoła wytrzymać taką ofensywę, pozostało jedynie wydostać się na powierzchnię i... zmieść bestie z powierzchni ziemi? Matsuda na pewno nie spodziewał się takiego wysokopoziomowego jutsu po podstarzałym kalece, ale został szybko skorygowany w swojej pochopnej ocenie. Jedna ogromna fala ognia wystarczyło, aby wielkie, skwierczące cielsko z głośnym łoskotem opadło na ziemię bez życia. Agonalne piski robala rozniosły się po okolicy, pytanie czy zwabią tutaj resztę czyhającą przy pozostałych wejściach do ogromnej skały?
Nie mogli pozwolić sobie na czekanie na odpowiedź, aby nie zostać kompletnie otoczonym i pod ścianą, więc gdy tylko Pazur dostał znak, że teraz jego kolej, nie zastanawiał się długo. Nie zamierzał szarżować i walczyć z bestią wręcz, co było jego specjalnością. Te próby zostawił sobie na później, a teraz chciał rozegrać to bezpieczniej, bez odsłaniania jeszcze wszystkich swoich kart. Złożył sześć pieczęci i skierował dłoń w stronę czerwia, dostosowując się do jego aktualnej i spodziewanej pozycji, aby nie chybić strzału z odległości. Taki wielki cel raczej mu nie umknie, ale nie widział ich jeszcze w pełnym ruchu, więc wolał od razu bardziej się postarać. Raiton wystrzelił w przeciwnika, a Souei był gotowy na wszelki unik przed kontratakiem, gdyby jego jutsu nie wystarczyło od razu.

  Ukryty tekst

[Kaito Ishikawa]

Lato 395
Misja S
Souei
"Polowanie na czerwony lipiec" _____________________________
Posty:
MG: 11
Souei : 10
_____________________________

Będąc pod wrażeniem dokonań Ashiny Sanro sam zamierzałeś pokazać co nieco swoich umiejętności, po wykonaniu kilku pieczęci uderzyłeś niesamowicie silnym piorunem w robala. Twój cel nie wykonał nawet najmniejszego ruchu, który wskazywałby na unik, najzwyczajniej w świecie nie zareagował w żaden sposób. Siła z jaką oberwał była na tyle porażająca, że tak jak w przypadku osobnika, którym zajął się starzec, robal chwilę po kwilił i padł jak długi.

Zadałeś sobie kluczowe pytanie, czy te hałasy nie przyciągną zaraz innych To było bardzo trafne spostrzeżenie ponieważ w waszym kierunku od strony czerwonego kamienia pędziła reszta bestii, które podróżując w piachu unosiły nad sobą tumany pyłu.
- Łohohoho, tak czułem, że masz tę moc, hehehe czułem to... Bardzo dobrze inaczej planowałem zostawić cię stworą na pożarcie, jednak nie ma co dłużej mitręzyć ewidentnie chcą kupić sobie czas. - rzekł Sanro
Mężczyzna ugryzł swoję rękę i po wykonaniu niezbędnych pieczęci mogłeś usłyszeć z jego ust:
- Kuchiyose no Jutsu !
*PUFF*
Kalekę przysłonił dym, który nic nie znaczył dla twojego oka, ujrzałeś przez niego nie tylko członka rodu Ashina, ale również dosyć dużego sępa.
- Wskakuj, skoro atakują od dołu, my przelecimy górą - powiedział kaleka, wskakując na grzbiet unoszącego się już nad ziemią ptaszyska.

Ashina Sanro

Robale

Archiwum Głosów

Kobayakawa Renji
Herszt pustynnej róży

Słowniczek

Igaku Hakase (医博士) – tytuł mistrza medycyny, nadawany praktykom medycyny chińskiej i japońskiej.