Obóz Yuki Mikoto

[Azuma]

  Ukryty tekst

[Shins Hyo]

Zignorowany Shins jedynie prychnął pod nosem, gdy został przykładnie olany przez Akio. No jak nie chce pomocy, to trudno, nie będzie się napraszać. Tylko co dalej? Pora była późna, a Shins nie miał ochoty na dalsze uczestniczenie w nocnych harcach, szczególnie, że to i tak prawdopodobnie się kończyły. Zniechęcony cała sytuacją Hyo wrócił do Gosuia i Osamu, z którymi rozmawiał chwilę przed próbą pomocy kobiecie. Gdy szedł ku jedynym znajomym ludziom w tym obozie odezwały się w nim dwa wilki - jeden podpowiadał, by to olać, a drugi, by odwalić fikoła i spróbować wejść do namiotu, by dowiedzieć się, co się tam dzieje. Tym razem wygrał pierwszy wilk, na fikoły przyjdzie czas kiedy indziej. Gdy podszedł do chłopaków przypomniał sobie, że chwilę wcześniej Gosui zaproponował mu i Kaguyi nocleg u niego w domu - "Z chęcią skorzystam z noclegu u Ciebie. Myślałem, że może będzie można coś zrobić, ale widać nie mają dla nas na dzisiaj żadnych zadań. Jeśli nie macie nic przeciwko z chęcią poszedłbym już spać, byle szybciej doczekać jutra".

---

  Ukryty tekst

[Gōsui]

Zabawa była przednia, a przynajmniej tak można by stwierdzić obserwując ludzi wokół. Ja co prawda całkowicie zrezygnowałem z picia alkoholu choć nie broniłem tego moim kompanom. Zamiast tego spokojnie dokończyłem już zimną, wcześniej postawioną przez Osamu herbatę której picie wstępnie mi przerwano by przekazać informację o mianowaniu mnie niańką.

  Ukryty tekst

Tak więc musiałem też obserwować żeby nikt z obozu nie przyczepił się do nich, bo choć zakładałem że nie potrzebowali by wsparcia by poradzić sobie z kimś otumanionym alkoholem o tyle wolałem zwyczajnie niedopuścić do niepotrzebnie stresowych sytuacji. Prócz samej propozycji przenocowania gości oczywiście bez problemu odpowiadałem też na różnorakie pytania nie związane z kluczowymi kwestiami.
Gdy Shins przyjął już zaproszenie i zasugerował że chętnie udałby się już w tym momencie delikatnie się uśmiechnąłem i skinąłem głową po czym spojrzałem na Oswalda z Pustyni. Cóż skoro i tak już nic więcej tutaj nie załatwimy, a szykuje się nam współpraca to odpoczynek dobrze nam zrobi przy czym chyba wypadałoby żebyśmy lepiej poznali swoje mocne strony. Wiedząc czego można się spodziewać po sojuszniku współpraca jest efektywniejsza, choć nie chciałbym też o takich rzeczach rozmawiać w środku obozu. Po tych słowach wraz z człowiekiem Ichirou oraz Shinsem udaliśmy się do mojego, co mogło zaskoczyć gości, prawdziwego domu.

Z/T + Shins + Osamu

[Minoru]

Ukrywał to jak najlepiej potrafił, ale w rzeczywistości obawiał się reakcji żołnierzy. Odmówił im dołączenia do ich zakrapianej imprezy, a ludzie pod wpływem alkoholu reagowali w bardzo przeróżny sposób. Na całe szczęście, żaden z nich nie okazał się być agresywnym i pozwolili oni dokończyć posiłek Minoru, a potem we względnym spokoju przypatrywać się, w którym kierunku rozwinie się impreza. Kiedy pojawiły się jednak kobiety, wabiące mężczyzn swoim wdziękiem, Minoru mógł odetchnąć z ulgą już całkiem. Żaden żołnierz nie zwróci na niego swej uwagi. Sam Minoru zawiesił na kilku dziewczynach swoje spojrzenie. Lecz ostatecznie nie skusił się na żadną z nich. Wciąż służył. A on nie wyobrażał sobie sytuacji, w której jego honor miałby zostać splamionym.
W końcu jednak ktoś go zaczepił. Młoda dziewczyna, podeszła go znienacka i w pierwszej chwili Rakurai zamierzał odgonić ją, jako kolejną dziewkę za pieniądze, lecz jej słowa szybko uświadomiły mu, że nie miał do czynienia z kobietą lekkich obyczajów.
– Rozumiem. Prowadź proszę. - Skinął jej porozumiewawczo głową, wstając od stołu i przechodząc przez długą ławę, starając się nikomu nie przeszkodzić.
Idąc do namiotu, czuł jak kobieta podąża za nim krok w krok. Budziło to w nim pewien niepokój, ponieważ czuł się jakby to on był więźniem. Zastanawiał się również, kogo miał spotkać w namiocie. Jednak odpowiedź na to pytanie, miało pojawić się już za chwilę.
– Panie przodem. - Zaproponował Akio, uśmiechając się do niej, najcieplej jak potrafił. Chwilę później, przeszedł przez próg namiotu, już drugi raz tego dnia.

  Ukryty tekst