Gaj na uboczu miasta

[Ayumu]

Ayumu pokonując słabość własnego ciała podyktowaną zażyciem obcej substancji, która na innych obiektach badawczych spowodowała zgon, teraz wychodził zwycięsko z tego starcia. Skupienie się całkowicie na przeciwniku i podążenie za nim kwasem dopadło przeciwnika, stopiło jego broń i pozbawiło możliwości do dalszej walki. Ogień na ciele Terumiego się uspokajał, ale jego ciało, pozbawione ciężarków, dalej chciało zniszczyć przeciwnika.

Dziki może i opadł na ziemię, ale cóż z tego? Poparzony jeszcze trzymał przez jakiś czas obie techniki, kwasowej chmury rażącej dzikiego, a także drugą, która wspomagała jego własne ciało. I z tymi dwoma technikami ruszył na dzikiego, by bić go po twarzy, rozkwaszając na kwaśne jabłko. Nie miał litości wobec człowieka, który chciał wykorzystać jego słabość. Kilkanaście uderzeń, zanim się opanuje, znajdzie swoje ciężarki, zapnie je na rękach, odechnie głęboko kilka razy, po czym pójdzie, głęboko oddychając, by wrzucić zwłoki przeciwnika to wyżartego kwasem dołu. Używając resztek wachlarza jak łopaty, przykryje odrobiną ziemi, a potem pójdzie do wynalazcy broni, by przekaać mu drogocenny materiał. A wszystko to, próbując okiełznać ten ogień, który w nim drzemał. Coś nowego, czego zupełnie nie znał.

[Arii]

17/17

Zrozumieć siebie
Wyprawa B - Ayumu

---

Ayumu czuł przemożną złość cały czas w swoim ciele. Uderzając o twarz przeciwnika, który był od kwasu wręcz zwykłą masą rozpuszczonych mięśni. Uderzał i uderzał, gniew nie odpuszczał. Żeby ochłonąć choć trochę zaczął zakopywać denata w rozmiękłej ziemi, aby cokolwiek z niego było odnalezione. Znalazł swoje ciężarki. Coraz lepiej się czuł, jakby całkowicie dziwny stan mijał i wracał do normalności. Nie widział dłużej potrzeby, aby tutaj zostawać, całkowicie zostawiając za sobą przeciwnika z myślami, co właśnie się z nim działo. Oddechy mu nie pomagały a kojące myśli wręcz trochę mu przeszkadzały. Ale im bliżej kuźni starca, który go w to wpakował tym czuł się swobodniej. Przed wejściem do chaty na wpół rozebrany starzec zanosił wiadra wody do chałupy, z której dachu wylatywał przez komin czarny dym. -O w końcu wróciłeś! Co ty taki spocony jak świnia?- zszedł po drewnianych schodkach, aby go przywitać. Nie musiał niewiele długo czekać, aby przed jego oczami pojawiła się mała zdobycz wielkoluda. -Udało ci się... Udało CI się! Jakim cudem?!- przyjął datek bardzo zadowolony patrząc się na kamień z najwyższych sfer tej planety. Zdobycz samych Dzikich... -Z tym moja zbroja będzie perfekcyjna! Proszę tutaj opłata za twoje zasługi.- przekazał mu dość ciężki mieszek ze złotem i zatrzymał wzrok na jego karku. -Nie wiem czy to jakaś resztka z twoich bluz, ale masz jakieś dziwne czarne znamiona na karku... Dziwne...- Ayumu ich nie widział, ale czuł, że właśnie to one go piekły. Powoli schodziły i się ukrywały... Jakby nie chcąc być zauważonymi przez nikogo innego.

WYPRAWA ZAKOŃCZONA SUKCESEM!!!

Ayumu ma 1x ranę lekką

  Ukryty tekst

[Ayumu]

Dziwne było to uczucie po obcej sile palącej jego męśnie, że tak bolało go. Trochę teraz uczucie zbliżone do kaca, albo zakwasów po solidnym treningu. Kołatało, był zdezorientowany, słabszy. Ale żył Przeżył i to się liczyło najbardziej. Zabił też przeciwnika, a jako, że był to dziki, to nawet nie było muy szkoda. Tak oto kolejne zwycięstwo po jego stronie. Dziwne było , że podczas walki, mimo całego bólu, czuł się dużo silniejszy. Jeśli to stały efekt, będzie musiał się nauczyc go kontrolować i wykorzystać, bo dawało to nowe możliwości.

Niemniej jednak, dotarł w końcu do zleceniodawcy i oddał materiał, który zdobył od mafiozy. Staruszek miał mnóstwo pytań i jakby nie wierzył w to, że Ayumu się udało. A jednak! Terumi wrócił cały i prawie zdrowy.
- Dzikus od Kito zaskoczył mnie tu w lesie, ale zginął w walce. - Rzucił na spocenie. Bo taka była prawda, walka wywołała u niego pot - A udało się, no cóż. Doszliśmy do porozumienia z Kito i sprzedał mi ten materiał. Jeśli będziesz miał z nim jakiś kontakt, możesz dać znać, że jestem cały i zdrowy. - Nie mówił szczegółów, ale pewnie mafiozę zainteresowałby fakt, że jego specyfik da się przeżyć, gdy ciało jest odpowiednio silne. - Gdyby nie ten dzikus, to by była spokojna przeprawa. Miło było współpracować. - Dorzucił poparzony, a następnie przyjął zapłatę i udał się w siną dal.

Ayumu nie wiedział jednak, że mieszek złota, który otrzymał, rozejdzie się na jego utrzymanie w podróży i nie będzie mógł zakupić za to broni. Taki los takich wypraw, ale zrobił co do niego należało. Miał teraz coś lepszego, czego potencjału jeszcze nie znał. Ale go pozna. Te czarne znaki to na pewno był efekt specyfiku, który otrzymał i zamiast zabić, tak jak Kito mówił, uczynił go silniejszym.