Polowe więzienie Kujaku

[Kaito Mizukane]

Wojny Światów - Zlecenie Specjalne C
Kujaku Haruka
"Brud pod Kratą" _____________________________
Posty:
MG: 5
Kujaku Haruka : 4
_____________________________

Opuściłaś budynek, gdzie znajdowali się medycy dając sobie jeszcze możliwości ponownego udania się do niego. Kto wie może coś jeszcze znajduje się tam ciekawego co mogłoby ci się przydać ? W każdym razie gdy zbliżyłaś się do ciągu cel, chłodniejszy przeciąg przypomniał ci o tym, jak głęboko pod ziemią znajduje się to skrzydło. Metalowe kraty pokryte były warstwą wilgoci, a powietrze niosło ciężki, duszny zapach potu, stęchlizny i... czegoś jeszcze, czegoś słodko-metalicznego.

Przechodząc powoli wzdłuż ścieżki przy lochach zaczęłaś liczyć, cela po celi
- "1" - trzy osoby, zniszczone wiadro.
- "2" - dwie osoby, pokrwawione posłanie.
- "3" - pusta.
- "4" - cztery osoby.
- "5" - pusta... Wiadomo dlaczego...

Doliczyłaś się już dziewięciu więźniów, idąc dalej zauważyłaś coś dziwnego.
- "6" – zamknięta, bez tabliczki numeru.
W środku ktoś siedział w kącie, skulony. Ręce miał zbyt chude jak na dorosłego. Odwrócony, nieruchomy. Na pierwszy rzut oka wyglądał jak cień. Ciekawe czy był na liście ? Ostatnim razem, gdy tu byłaś, nikt o tej celi nie wspominał. Nie było jej też wczoraj, prawda? Albo... po prostu jej nie zauważyłaś? Cela miała dziwnie nowy zamek, jakby niedawno wymieniony. Wiadro było czyste. Zbyt czyste. Kiedy zrobiłaś krok bliżej, sylwetka w środku drgnęła lekko... ale nie odwróciła się. Za sobą usłyszałaś skrzypnięcie zawiasów. Jeden ze strażników pojawił się przy drugim rzędzie cel. Patrzył. może przypadkiem ? A może nie ? Pomimo pozornej rutyny, odniosłaś wrażenie, że obserwuje nie cele i gości, a ciebie.

DLA ADMINÓW

  Ukryty tekst

[Kujaku Haruka]

Przechadzając się pomiędzy celami, liczyła spokojnie i notowała swoje spostrzeżenia. Wyglądało na to, że "udogodnienia pokoi" w tym ryokanie, jak zapewne by to ujął dowódca Kise, były naprawdę bardzo podstawowe, o ile w ogóle istniały. Co więcej, niektóre cele były nieużywane - być może warto było zasugerować przeniesienie niektórych więźniów do pustych cel? Nie była pewna, czy to pomogłoby, czy pogorszyło ich pobyt tutaj. Z punktu widzenia psychiki, mogło pogorszyć. Z punktu widzenia higieny i dostępu do zasobów... polepszyło, odrobinę. Może zapyta potem samego Kise, albo Yoshiego o to.

Potem jednak dotarła do szóstej, wyróżniającej się celi. Postać tutaj przebywająca wydawała się nieco odmienna, do tego stan jej celi był również niecodzienny. Zmrużyła oczy... czy raczej oko, bo w końcu tylko jedno jej zostalo... podejrzliwie. Czyste wiadro, nowy zamek... do tego nie kojarzyła jakoś tej celi z wczorajszego dnia. Dlaczego? Czy mogła jej umknąć, czy stało się tutaj coś dziwnego? Zarejestrowała strażnika, który pojawił się niedaleko, zastanawiając się szybko, co robić dalej. Jeżeli ta cela jest w jakiś sposób objęta dodatkową klauzulą poufności, kto wie, czy ją później tutaj dopuszczą... A w razie czego - ma raczej opcję wyłgania się dość płynnie, nawet gdyby do niej podszedł, a przynajmniej taką miała nadzieję. W końcu jej zadaniem było zapoznać się z działaniem placówki, a także po wczorajszej tragedii, mogła chcieć zbadać zabezpieczenia i sprawdzić, czy można by je jakoś poprawić, aby jej uniknąć. Tak, była w miarę pewna, że takie wyjaśnienia są sensowne.

Dlatego odchrząknęła lekko, nie kryjąc się przed strażnikiem w oddali specjalnie - jeżeli ją obserwował, to i tak już widział, gdzie się zatrzymała. Mogła więc równie dobrze wykorzystać okazję. Stanęła parę kroków od celi, w odległości która powinna być bezpieczna nawet, jeśli osoba w środku miałaby notkę wybuchową.

- Ty tam. Jak się nazywasz i jaki jest twój numer... i od jak dawna jesteś w placówce? - spytała w miarę wyraźnym głosem, uważnie obserwując więźnia w środku, pilnując czy nie wykonuje gwałtownych ruchów.

[Kaito Mizukane]

Wojny Światów - Zlecenie Specjalne C
Kujaku Haruka
"Brud pod Kratą" _____________________________
Posty:
MG: 6
Kujaku Haruka : 5
_____________________________

A więc wychylając lekko swoją głowę, zatrzymałaś się przy kracie celi, która powinna mieć numer "6". Obserwując ją z bliska nabrałaś dziwnego wrażenia jakby była jedną z tych cel, którą wykopano głębiej niż pozostałe. Chciałaś się lepiej przyjrzeć, chwyciłaś kratownice z żelaznych prętów, która była bardzo chłodna w dotyku, w dzień była widoczna, ale w półmroku ? Co najwyżej ledwie widoczna nawet z bliska. Skupiłaś wzrok, wewnątrz panował gęsty cień, sylwetka, którą wcześniej zauważyłaś, znajdowała się niemal całkowicie pod tobą. Była ona przy ścianie, skulona, jakby próbowała wtopić się w brudną ziemię, jakby nie chciała, aby ktokolwiek ją dostrzegł...

Gdy odezwałaś się, przez chwilę nie padła żadna odpowiedź. Słychać było tylko lekkie chlupnięcie wody, najwidoczniej gdzieś w dole zbierała się wilgoć. Czyżby ten ktoś nie usłyszał ? A może już nie żyje ? Jednak w następnej chwili usłyszałaś głos. Cichy, stłumiony, dochodzący gdzieś spod kraty, problem poznawczy polegał na tym, że usłyszałaś dźwięk, ale nie do końca byłaś pewna skąd go usłyszałaś. Niby od tej osoby, ale też tak jakby obok niej płynął ten dźwięk..

- Nie mam numeru... Imienia też nie... - głos przestał się wydobywać

Po nim usłyszałaś delikatny dźwięk, jak szuranie czy przesunięcie się po błocie. Ramiona postaci drgnęły, nie odwróciła się, nie próbowała wstać, ale w jej pozycji było... było coś nienaturalnego. Jakby odwykła od kontaktu z ludźmi albo jakby go wręcz go unikała.


Nagle, gdzieś z tyłu usłyszałaś chrupnięcie żwiru. Odwróciłaś lekko głowę w kierunku z którego dobiegł... Dostrzegłaś strażnika z oddali, tym razem był o wiele bliżej niż wcześniej. Stał z rękami splecionymi na drzewcu włóczni, nie móeił, nie ruszał się, ale nie próbował też udawać, że nie widzi, co robisz.

- Nie powinnam...- dodał głos z dołu – ... Mówić.

Głos z dołu celi

DLA ADMINÓW

  Ukryty tekst

[Kujaku Haruka]

Osoba... czy też, jak coraz bardziej zaczynała o tym myśleć - istota - zamknięta w celi wzbudzała spore podejrzenia Haruki. Czy była szansa na to, że zamiast zwykłego więźnia, w tym miejscu pojawił się jakiegoś rodzaju yokai, być może przyciągnięty cierpieniem, jakie to miejsce zadawało wszystkim, nawet oprawcom? Ale jeśli tak, to jaki cel by miał, czym się pożywiał? Więźniami? Czy może wścibskimi strażnikami, takimi jak w tym momencie ona sama? Kątem oka zauważyła, że strażnik się przybliżył, ale jeszcze nie interweniował. Znaczy, że jeszcze była na granicy. Jeżeli wiedział, że w środku siedzi coś niebezpiecznego, to chyba powinien ją ostrzec. Rozważyła swoje opcje. Porzucić rozmowę? Problem w tym, że osoba - istota - nie powiedziała jej nic konkretnego. Dalej krążyła po omacku. Potrzebowała dowiedzieć się więcej, a nie była pewna, czy ta cela - i jej mieszkaniec - będą tutaj dalej, jeśli wróci wieczorem. Postanowiła dać sobie - oraz więźniowi - ostatnią szansę.

- Hmm. Teraz masz być może jedyną okazję, żeby powiedzieć kim jesteś i czemu tu trafiłeś. Bo nie sądzę, żeby kogokolwiek innego w obozie to obchodziło poza mną. Zwykle są tutaj Kaminari albo Uchiha, ale ty nie wydajesz się żadnym z nich. Kise wie, że tutaj jesteś w ogóle? - odparła, cofając się nieco od krat, na wszelki wypadek.

Jeżeli teraz nie dowie się nic więcej, będzie musiała się cofnąć i być może wrócić tutaj później. I wypytać Yoshiego o tę celę, albo nawet strażnika, który ją obserwował.

[Kaito Mizukane]

Wojny Światów - Zlecenie Specjalne C
Kujaku Haruka
"Brud pod Kratą" _____________________________
Posty:
MG: 7
Kujaku Haruka : 6
_____________________________

Po dłuższej chwili mogłaś pomyśleć, że już nic więcej nie usłyszysz głosu z dołu celi. Skulona postać nawet się nie poruszyła... Tylko cień przesunął się na jej ramieniu, a może to tylko gra światłem ? W końcu wydobył się z tamtych okolic ten sam chropowaty głos
- Kise nie pyta... Już nikt nie pyta...

Ów głos był cichy, prawie jak szept, musiałaś dać z siebie wszystko, aby usłyszeć poprawnie wszystko co zostało wypowiedziane. Wydobywający się dźwięk nie miał w sobie pretensji, żalu, rozpaczy czy gniewu, a raczej pogodzenie się ze swoim losem. Jakby ten stan rzeczy, który dotknął sylwetkę był oczywisty i nieodwracalny.
- Jestem... Dla pamięci... Żeby nie zapomnieli... Że mogą... - ponownie nastała cisza.

Nagle usłyszałaś, gdzieś za twoich pleców pojedyncze *STUK*, dźwięk ten był bardzo charakterystyczny, który wskazywał na koniec włóczni uderzony o twardą ziemię. Odwróciłaś się i dostrzegłaś, że tym razem wartownik nie podszedł bliżej, ale teraz patrzył już tylko na ciebie. W jego mowie ciała było coś, jakby wskazywał, że nic nie słyszał co mówisz, ale czekał na moment, w którym powinnaś przestać rozmawiać z więźniem. Przez ułamek sekundy odniosłaś irracjonalne wrażenie, że w tyn momencie nawet z kratą jest coś nie tak, która pod twoimi dłońmi była jakby cieplejsza. Po karku przeszedł cię dreszcz, instynkt cię zaalarmował, jakby coś z dołu patrzyło na ciebie i wyczekiwało tylko chwili nieuwagi...

Jednak dalej już nic się nie wydarzyło, nie padło już kolejne słowo, ale cisza którą słyszałaś, która otaczała cię zewsząd brzmiała jak odpowiedź.

Głos z dołu celi

DLA ADMINÓW

  Ukryty tekst

[Kujaku Haruka]

To, co się obecnie działo, przypomniało nagle Haruce, że tak naprawdę nie uciekli całkiem od yokai i strachów, jakie dręczyły ich lud przez tyle lat za Murem. Odniosła wrażenie, że cokolwiek siedzi tam, w głębi celi, w cieniach i ciszy, nie jest człowiekiem, jak początkowo zakładała, ale czymś obcym - czymś, co przyszło za nimi ze Starej Ziemi i teraz nawiedzało ich, czekając... na coś. Na co jednak dokładnie? Na wyrzut sumienia? Czy właśnie żywiło się samą uwagą mu okazaną i teraz właśnie nakarmiła istotę, niepomna swojej ciekawości? A może to jednak był człowiek, który po prostu oszalał w tym miejscu, straumatyzowany i zapomniany przez Kise i pozostałych.

Dlaczego zatem strażnik uderzył w ziemię, ale nie odniósł się do jej rozmowy. Może właśnie dlatego, że wiedziano o tym, że cierpienie zwabiło tę istotę, ale nie chciano dodawać jej sił? Miała mnóstwo pytań, ale przede wszystkim - wymowna cisza sprawiła, że ciarki przeszły jej po karku i uznała, że na ten moment wystarczy tej rozmowy. Wystarczyło jej, że znalazła tę anomalię.

Odeszła od krat, pilnując swoich pleców i zbliżając się do strażnika. Nie odezwała się, jedynie podniosła brwi pytająco i wskazała delikatnym gestem głowy na dziwną celę i czekając, czy otrzyma jakiekolwiek wyjaśnienie, czy jedynie potrząśnięcie głową. W takim wypadku skłoni się lekko i ominie celę, ruszając do budynku przesłuchań.

[Kaito Mizukane]

Wojny Światów - Zlecenie Specjalne C
Kujaku Haruka
"Brud pod Kratą" _____________________________
Posty:
MG: 8
Kujaku Haruka : 7
_____________________________

Ruszyłaś do wartownika, który stał nieopadal ciebie, kiedy stanełaś przy nim, nie drgnął, nie wydał z siebie dźwięku. Patrzył przed siebie, a może gdzieś dalej ? W przestrzeń, której nie było ? Kiedy wskazałaś palcem na celę, która powinna mieć numer "6", jego wzrok na krótki moment skręcił w bok, ale to tylko tyle, nic więcej nie zrobił. Odniosłaś wrażenie jakby ten wartownik bardzo znał tę celę, możliwe że aż za dobrze. Stałaś dalej jednak strażnik nie odpowiedział, nie kiwnął głową, ale jego szczęka na moment jakby się napięła, ledwo zauważalnie. Wykonał drobny ruch brwi, który mógł znaczyć tak naprawdę wszystko i nic, brak jakiekolwiek sprzeciwu, ale również brak jakiegokolwiek przyzwolenia. Brakowało tylko, aby ktoś postawił w tym miejscu tabliczkę z napisem:

Nie pytaj, nie rozmawiaj

Nie pozostało ci nic innego jak odejść w kolejne miejsce, które chciałaś odwiedzić, jednak za nim odeszłaś na wystarczającą odległość usłyszałaś za sobą dwa stuknięcia metalowego okucia w obuwiu o ziemię... Może była to tylko zmiana pozycji ? A może sekretny sygnał znany tylko wartowniką ?

Budunek przesłuchań znajdował się kawałek dalej pomeiędzy gąszczem lochów. Był to niskiej zabudowy betonowy budynek, ukradkiem dostrzegłaś przez okno, że jedna ze ściany pokryta była dziwnym pismem, zaciekami i plamami starej krwi. Przy wejściu budynku nikt nie stał na straży, zresztą tak jak zawsze. Złapałaś za klamkę była chłodna i sucha, ze środka nie wydobywał się żaden dźwięk, nawet jak się skupiłaś jedynie co byłaś w stanie usłyszeć to nienaturalną ciszę.

DLA ADMINÓW

  Ukryty tekst

[Kujaku Haruka]

Cela i jej mieszkaniec okazali się do tej pory najdziwniejszym i najbardziej niepokojącym elementem całego kompleksu. Poczuła, jak zimny pot spływa jej po karku, a absolutny brak reakcji strażnika podpowiedział jej, że jakaś niepisana zasada musiała obowiązywać w tym miejscu, która dotyczyła tego zjawiska. Problem w tym, że jeśli działania Kise sprowadziły tutaj... coś... to Genzo powinien o tym wiedzieć. Może jak wróci, uda się też do świątyni - kapłani często studiowali Yokai, może zatem będą w stanie powiedzieć jej coś więcej na temat tego konkretnego? O ile to był oczywiście demon, chociaż póki co - wszystko na to wskazywało.

Odetchnęła głębiej, oddalając się od strażnika, po tym jak odbyli... pozbawioną słów rozmowę? Przynajmniej tak jej się wydawało. Poczuła się także nieco lepiej, oddaliwszy od celi i docierając do sali przesłuchań... która nadal była niepokojąca z oczywistych względów, ale jej horror był przynajmniej bardziej... prozaiczny? Tak, chyba o to chodziło. Zajrzała do środka. Widząc pismo na ścianach, wyciagnęła notatnik i przepisała znaki najlepiej, jak potrafiła, planując zainteresować się tym dokładniej w późniejszym czasie.

Potem zapukała, na wypadek, gdyby jednak jakiś strażnik był w środku, po czym weszła do środka, stawiając miękko kroki, oglądając dokładnie wnętrze i przyglądając się lepiej dziwnej ścianie.