Wioska przy rzece Asahi

[Daisuke]

Nic nie musiał. Zero odpowiedzialności, zero problemów i zero zmartwień. Wydawałoby się, że żywot wymarzony przez wielu. A jednak Daisuke zawsze zdawał się niezadowolony ze swojej sytuacji. Wyrobił sobie w rejonie już taką renomę awanturnika, że nikt nawet nie śmiał pomyśleć o postawieniu mu się. A to było nudne. Włócznik uwielbiał konflikty, uwielbiał się bić, uwielbiał awantury i uwielbiał jak coś się działo. A tutaj nie działo się nic. Trochę się zapuścił, bo owłosienie na brodzie i klacie zrobiło się wyraźniejsze, włosy również miał nieco dłuższe niż kiedyś. Jego bronie, zwykle trzymane w idealnym stanie, teraz było widać, że nieco zaszły kurzem, piachem oraz różnymi wysokoprocentowymi płynami, które Nakasada wylewał podczas swoich długich pijackich wypraw. Jedyne co się ostało w niemalże idealnym stanie to jego mięśnie. Coś na co inni pracowaliby latami i straciliby w kilka tygodni takiego frywolnego życia, on miał w gratisie. Nie zastanawiał się nad tym jak to działa, po prostu był tak zajebisty i tyle.

-Ehhh, kurwa. Chyba pora stąd spierdalać- Mruknął sam do siebie, drapiąc się po swoim zaroście. Wreszcie zebrał się w sobie na tyle, aby na głos podjąć taką decyzję. Wydawało się, że długo nad tym myślał i najwyraźniej go to męczyło. Tylko zamiast rzeczywiście wziać się w garść i przejść do realizacji planu, postanowił zrobić to co zawsze. Pójść się napić. Kierunek na gospodę został obrany niemalże natychmiastowo!

[Sasame]

~ 3/34 ~

~ Daisuke ~

~ Wyprawa Rangi B ~

~ Przebudzić bestię ~

Pomimo poprawnej identyfikacji problemu a także sensownego rozwiązania tegoż problemu, Daisuke natrafił na inny problem, który należało jak najszybciej zażegnać, ponieważ zbyt długie okresy czasu spędzone w stanie odwrotnym do upojenia alkoholowego nie wróżyły nic dobrego. Mężczyzna wziął więc sprawy w swoje ręce i czym prędzej udał się do karczmy aby naprawić najbardziej naglącą sprawę.
Drogę prowadzącą do karczmy Daisuke miał opanowaną w małym palcu, więc nawet jakby obudzić go w środku nocy, niezależnie od tego w jakim stanie by był, potrafiłby dotrzeć do niej niemalże z zamkniętymi oczyma. Nie minęło nawet kilka minut a Nakasada stał już przy szynkwasie i czekał na swoją porcję gorzały. Klientela w karczmie wydawała mu się w większości znajoma, spędził w wiosce mimo wszystko trochę czasu, więc mordy przewijały mu się regularnie, jednak.... Dzisiejszego popołudnia nowością okazał się zakapturzony i owinięty płaszczem mężczyzna, który spod brzegu kaptura strzelał oczami po całym lokalu od czasu do czasu popijając sake prosto z butelki, która stała przed nim, nie bacząc na postawioną obok również czarkę. Wzrok mężczyzny w pewnym momencie skrzyżował się ze spojrzeniem Daisuke, wtedy też wyszczerzył się w krzywym uśmiechu i podniósł on butlę do góry w geście toastu i pociągnął z niej solidnego łyka.

[Daisuke]

-Lej- Ani "dzień dobry", ani "pocałuj mnie w dupę". Daisuke szybko wyłożył karty na stół, rzucając komendą w kierunku właściciela tego przybytku albo kogokolwiek kto go akurat zastępował przy ladzie. Taka forma była nawet pewnego rodzaju formą grzecznościową i polewający mógłby odetchnąć z ulgą, że tym razem Daisuke nie przyszedł z miejsca się awanturować.

-A ty coś ty za jeden?- Wypalił, gdy już przemierzył ze swoim trunkiem cały lokal, aby dosiąść się do stolika nieznajomego. Zakapturzony, z uśmieszkiem i jeszcze wznosił toast. Albo szukał problemów, albo będzie dobrą okazją dla Nakasady aby za darmo się napić nieco lepszego niż najtańszych zlewek, które sam sobie kupował. Zmierzył go od stóp do czubka głowy, nie bawiąc się w żadne konwenanse i ładne przywitanie. Polityk byłby z niego kiepski, ale przecież zawsze mógł dać komuś w zęby, więc po co się bawić w dyplomację. Argument siły był najwybitniejszym argumentem, reszta była dobra dla słabych, którzy nie potrafili się bić.

Wziął sobie krzesło i odwrócił je oparcie do stolika, aby następnie w takim ustawieniu na nim usiąść, opierając się łokciami o podparcie, które teraz było przed nim. Nieco nienaturalny sposób siedzenia, ale pozwalał lepiej zaprezentować szerokie bary oraz napięte mięśnie. Zwykle stosował tą sztuczkę na podryw panienek, tym razem była to poza pozwalająca w jasnym tonie postawić rozmowę, że od bitki dzieli ich właściwie tylko jedno złe słowo.

[Sasame]

~ 5/34 ~

~ Daisuke ~

~ Wyprawa Rangi B ~

~ Przebudzić bestię ~

Soundtrack

Barman bez szemrania podszedł i obsłużył Daisuke, nie chcąc dawać mu żadnego powodu do wszczynania jakichś zamieszek. Trzymając już własną butelkę z sake, wojownik zdecydował się zbliżyć do tajemniczego nieznajomego, który przykuł jego uwagę. Teraz, będąc już bliżej, Daisuke wyraźnie widział że mężczyzna ma już swoje lata, brakowało mu już kilku zębów, jednak w oku wciąż dało się ujrzeć błysk pełen wigoru z nutą szaleństwa. Kolejnym co zauważył Nakasada był trochę nienaturalny sposób w jaki układał się płaszcz na ciele jego nowego kompana do butelki, na karku spore wybrzuszenie, niemal przypominało garba, jednak zaznajomiony z ludzkim ciałem Włócznik wiedział że to nie było miejsce w którym znajdował się garb, więc jedynym sensownym wnioskiem było że posiadał on wręcz ogromne mięśnie karku.
- Ehehehe, chłooopie, jak cię widzę to przypominasz mi mnie w młodości. Silny, nieokrzesany, wojownik, eheheh... Czuję że możesz mieć potencjał... - powiedział zachrypniętym głosem po czym pociągnął srogo ze swojej butelki, osuszając ją do dna i machnięciem ręki przywołał właściciela lokalu aby ten zaopatrzył go w kolejną porcję trunku. - Barman, przynieś nam dwie butelki najlepszej gorzały. Za dokładnie siedem minut kolejne dwie, a potem równo co pięć minut następne dwie aż do zalania w trupa. - powiedział mężczyzna i wręczył pękaty woreczek z pieniędzmi barmanowi, który wybałuszył na chwilę oczy po czym szybko pokiwał głową i oddalił się aby spełnić życzenie klienta. - Mogę cię wiele nauczyć. - powiedział mierząc wzorkiem Daisuke.

[Daisuke]

Daisuke nie był z tych co lekceważył przeciwników, do bitki był zawsze gotowy i takie aspekty jak skrywane pod ubraniami mięśnie zwykle przykuwały jego uwagę. Nie oznaczało to jednak, że w jakimś stopniu zmienił swoje zachowanie. Nadal czuł się mocniejszy i pewny siebie, nawet w obliczu takiego rywala. Może nawet zawitał na jego twarzy mały uśmieszek. Wreszcie ktoś odrobinę ciekawszy niż banda wieśniaków chuderlaków czy spasionych kupców, którzy czasem tutaj zawitali.

-Nie dosłyszałeś pytania, staruszku? Jak chcesz zobaczyć potencjał to można się łatwo sprawdzić- Mimo zaproszenia do "tańca", Nakasada przysiadł się mimo wszystko do stolika. Zamówiony i opłacony trunek nie mógł się przecież zmarnować. Zdecydowanie lepiej będzie, gdy zostanie wlany do gardła Włócznika, nawet jeśli będzie się to wiązało z jakimś upośledzeniem jego motoryki przed ewentualną walką.

-Z taką sakiewką musisz też bardziej uważać. Zamiast dobrej duszy i kompana do picia możesz natrafić na szajkę złodziei - Dodał po chwili, lekko głową kiwając w kierunku boku rozmówcy, ale samemu ani na moment nie spuszczając z niego wzroku. Sakiewka, choć z bardzo przydatną zawartością, nie interesowała Daisuke. Nie był on może dobrą duszą i miłym kompanem, ale z całą pewnością nie był też ordynarnym złodziejem.

[Sasame]

~ 7/34 ~

~ Daisuke ~

~ Wyprawa Rangi B ~

~ Przebudzić bestię ~

Soundtrack

Daisuke nie trzeba było dwa razy namawiać aby dosiadł się do stolika przy którym niebawem miał płynąć wydawałoby się nieskończony strumień gorzałki. Mężczyzna zauważył nagły zapał Nakasady z krzywym i szczerbatym uśmiechem i zaczekał aż ten się wygodnie rozsiadł.

- Dosłyszałem, dosłyszałem. Może i jestem stary ale nie jestem jeszcze przygłuchy. Nie chcę z tobą walczyć, tylko chcę się napić, więc wstrzymaj wielbłądy, wojowniku. - powiedział mężczyzna po czym wręczył buteleczkę Nakasadzie. - Jestem Bami, można powiedzieć że... Hmmm... Jestem, może raczej byłem, wędrownym wojownikiem. Wiesz, byłem to tu, to tam, gdzie była jakaś robota tam byłem i ja. Płacili mi i albo ruszałem dalej albo na pewien czas zostawałem tam. Zależy od tego czy była tam dobra gorzała i hoże dziewoje... - powiedział, po czym zarechotał cicho.
- Tak czy inaczej, spędziłem tak całe życie, testując moje ciało do granic możliwości... Pod wieloma względami. - powiedział mężczyzna po czym pociągnął sporego łyka z buteleczki i otarł usta wierzchem dłoni.
- Żyję już na tyle długo że jakbym miał umrzeć to nie będę żałował, chociaż myślę że byle uliczny rzezimieszek mógłby mieć niemiłą niespodziankę jakby próbował mnie oskubać. - powiedział mężczyzna a mięśnie na jego odsłoniętym ramieniu, którym trzymał buteleczkę zafalowały niebezpiecznie, po czym ponownie zarechotał.

[Daisuke]

-Zimne sake i gorące kobiety- Daisuke dołączył się do rechotu, wznosząc buteleczkę jak do toastu, po czym upił sporego łyka. Tym samym pozwolił rozmówcy nieco się rozgadać, gdy kolejne błogie strumienie otulały zaschnięte gardło Włócznika. W innym wypadku najpewniej przerwałby mu w połowie takiego monologu. Chłop tutaj przyszedł się pochwalić czy wyżalić? Nakasada nie do końca to potrafił rozgryźć, ale i niespecjalnie mu na tym zależało. Póki co tolerował takie zachowanie zwykle u kobiet, którym w ten sposób mógł zaimponować, aby potem łatwiej je zaciągnąć na pięterko. Bamiego nie planował nigdzie zaciągać, ale skoro stawiał sake, no to mógł przynajmniej liczyć na małą taryfę ulgową.

-Uliczny rzezimieszek to niemiłą niespodziankę by miał przed byle pierwszą dziewoją, co się zwie kunoichi. Myślisz, że taka damulka albo ty moglibyście mnie czegoś nauczyć?- Na widok napinanych mięśni, Daisuke podświadomie zaczął robić podobnie, przy okazji odgrywając się (jak to miał w zwyczaju) niezbyt miłym komentarzem, kwestionując męskość rozmówcy oraz jego umiejętności, skoro porównywał się do kogoś tak słabego. Dodatkowym aspektem było przywołanie tutaj kunoichi, które jako kobiety a także jako użytkowników chakry, całkowicie nie szanował, choć zdawał sobie sprawę z ich potencjału. Wszystko to było tylko odpłaceniem się za wcześniejszą propozycję. Nauczać mógł silniejszy słabszego, ciężko było w drugą stronę, a skoro Bami uznał, że może nauczać, najwyraźniej postawił się w tej rozmowie jako silniejszy, co nie przypadło Daisuke do gustu.

[Sasame]

~ 9/34 ~

~ Daisuke ~

~ Wyprawa Rangi B ~

~ Przebudzić bestię ~

Soundtrack

Mimo że na ogół Daisuke nie należał do cierpliwych słuchaczy, zwłaszcza w stosunku do osób, które nie były kobietami wartymi zbałamucenia, tym razem przymknął nieco oko, ponieważ wartki strumień sake jaki właśnie został opłacony przez Bamiego, miał mu zadośćuczynić w zamian za przynudzanie opowieścią o swoim młodzieńczym życiu. Obaj siedzący przy stoliku zachowywali się w rubaszny sposób a jakby ktoś zobaczył ich z dala po raz pierwszy, mógłby nawet uznać że zachowują się jak dobrzy znajomi. Kolejne butelki gorzałki zaczynały się piętrzyć na stoliku, jednak w pewnym momencie atmosfera pomiędzy nimi nieznacznie zgęstniała. Daisuke nie podobał się ton Bamiego, który miałby sugerować że potrafi on coś czego nie potrafi Nakasada.
- Nie wiem jak damulki, jednak wydaje mi się że ode mnie mógłbyś się jeszcze dość sporo nauczyć. - powiedział Bami i błysnął chytrym uśmiechem w kierunku Włóćznika. - Chodźmy więc, pokażę ci coś. - zadecydował mężczyzna i podniósł się, teraz ujawniając nieco bardziej to jak bardzo postawny był. Mimo że garbił się dość mocno, jego oczy były na wysokości oczu Daisuke, sugerując że jakby się całkowicie wyprostował, przewyższałby go niemalże o głowę! szerokie barki sprawiły że materiał, który jeszcze przed chwilą leżał na nim wijąc się i układając w fałdy, teraz napiął się i okolił masywną sylwetkę podstarzałego wojownika, który podszedł zaraz do szynkwasu i gestem ręki przywołał do siebie właściciela lokalu
- Daj jeszcze mi i mojemu koledze kilka butelek sake a reszta co została w mieszku niech pójdzie na kolejkę dla wszystkich chętnych w lokalu. - powiedział Bami i po chwili podszedł z powrotem do Daisuke niosąc naręcze buteleczek z gorzałką. - Mam nadzieję że masz jeszcze miejsce na małe co nieco? - zapytał Bami i zarechotał po czym skierował się do wyjścia z lokalu.
- Ehhh, dobra, znasz tu okolicę? Jest tu jakieś miejsce gdzie będziemy dość daleko od ludzi i będzie można nieco rozprostować kości? - zapytał się mężczyzna spoglądając przez ramię na Nakasadę.

[Daisuke]

-No to dawaj, zobaczymy- Nie trzeba mu było dwa razy powtarzać. Z impetem położył dłonie na stole, w efekcie czego drewniane nogi zapewne aż zaskrzypiały, napinając się od przyłożonego ciężaru, a sam Daisuke energicznie wstał z krzesła. Równie szybko powiększył się jego uśmiech, który jednakże nie wskazywał na klasyczną radość, ale było widać ogromną rządzę wytarcia przeciwnikiem całej okolicznej pustyni. Skoro chciał się sprawdzić to dostanie dokładnie to na co zasłużył.

Daisuke podążał kilka kroków za Bamim, nie było więc potrzeby, aby ten do niego wracał z gorzałą. Włócznik złapał i zanim odpowiedział na pytanie wychylił wysoko alkohol, wlewając go sobie ciurkiem do gardła, aby kilka sekund później odstawić pustą buteleczkę na blacie. Rozejrzał się również po lokalu. Alkohol, za który było zapłacone, a który miał wypić został właśnie obiecany pozostałym. To również niespecjalnie mu się spodobało i upewnił się, że cała reszta wie, że jeśli niczego nie zastanie po swoim powrocie, zrobi im awanturę. Opcji, że tutaj nie wróci po pojedynku nie zakładał. Nikt nie był w stanie go pokonać, nawet jeśli ten nieco już podstarzały wojownik mógł nad nim górować wzrostem. Daisuke zawsze miał parę asów w rękawie i sztuczek, aby i takich gigantów ułożyć do snu.

-Gdzieś tam powinno być trochę miejsca. Szkoda by było, jakbyś rozwalił tutaj komuś dom jak na niego wlecisz. Albo co gorsza całą gospodę. To by dopiero była prawdziwa tragedia- Uniósł podbródek, wskazując kierunek, gdzie był bliższy koniec tej małej wioski. Mogliby udać się na okoliczne wzgórza, które osłaniają ich teraz cieniem, ale jakoś nie widział potrzeby, aby walczyć w pełnym słońcu, nawet jeśli przyzwyczaił się już do tutejszego klimatu. Teraz zdawał sobie nawet jeszcze lepiej sprawę z tego jak powinien postępować na pustyni i miał większy szacunek względem żaru lejącego się z nieba. Miejscem, które zaproponował na pojedynek była mała polana przy drodze wychodzącej z wioski. Względnie dużo miejsca, nawet gdyby Bami chciał się pochwalić jakimiś wielkimi technikami wykonanymi z chakry.

[Sasame]

~ 11/34 ~

~ Daisuke ~

~ Wyprawa Rangi B ~

~ Przebudzić bestię ~

Soundtrack

Popijając po drodze sake i zostawiając za sobą trop z pustych buteleczek, dwie ochlejmordy dotarły na miejsce wskazane przez Daisuke. Okazało się że był to płaski kawałek pustej przestrzeni znajdujący się nieopodal drogi prowadzącej do wioski. Bami stanął na środku i rozejrzał się, fachowym okiem oceniając czy miejsce się nada czy może jednak niekoniecznie.
- No dobra, chyba styknie... - powiedział po czym zrzucił z siebie płaszcz, odsłaniając dość stare ciało ubrane jedynie w spodenko-przepaskę i karwasze. Sylwetka mężczyzny mimo widocznego nadgryzienia zębem czasu, ujawniała że w okresie swojej świetności, musiał być conajmniej tak dobrze zbudowany jak Daisuke, nie było co do tego najmniejszych wątpliwości. Mięśnie w dalszym ciągu utrzymały swój kształt, przesuwając się pod skórą kiedy mężczyzna wykonał kilka ćwiczeń aby się rozruszać.
- Patrzysz uważnie? - zapytał z chytrym uśmiechem Bami po czym na chwilę zamknął oczy, przybierając pozycję z gardą, stojąc przodem do wielkiej wydmy, która znajdowała się niedaleko od was. Nagle Daisuke zauważył że mężczyzna położył sobie dłoń na brzuchu i wtedy zadziało się coś co było dla Daisuke zarówno znajome ale także nieco obce. Skóra Bamiego poczerwieniała, żyły nabrzmiały. Źrenice wydawały się kompletnie zniknąć a to co zostało z jego kiedyś pewnie bujnej czupryny uniosło się w górę jakby omiecione wiatrem, którego jednak nie odczuł Daisuke. Tym co jednak było zaskakujące dla Nakasady była zielonkawa poświata, która okalała Bamiego. Wyglądała niemalże jak powłoka z chakry, jednak Daisuke czuł że to nie może być to. Coś w tej powłoczce mówiło mu że jest to coś czego jeszcze prawdopodobnie nie był w stanie w pełni zrozumieć, jednak Bami najpewniej niebawem wytłumaczy mu czego właśnie był świadkiem.

[Daisuke]

"Fachowe" oko oceniło "fachowo" znalezione miejsce i podzieliło się "fachowym" komentarzem. Było widać, że żaden z nich nie był specjalnie wybredny i zadowoli się czymkolwiek przyjdzie im znaleźć. Każde miejsce jest przecież dobre aby obić komuś mordę, prawda? W czasie, gdy Daisuke rozglądał się po okolicy, kopiąc jakieś przypadkowe kamyki swoimi klapkami, jego nowy kolega już zaczął się rozbierać. Włócznik uniósł nieco wyżej jedną brew, lekko zdziwiony, spojrzał w kierunku słońca, lekko zasłaniając oczy ręką, po czym wzruszył ramionami i jednym sprawnym ruchem zrzucił z siebie swój bezrękawnik, rzucając go kilka metrów dalej. Skoro mieli się bić na gołe klaty, to będzie na gołe klaty. Zaraz po tym odrzucił też swoją włócznię, oba nunchako, a także łuk z kołczanem. Rozruszał się też, jakby z ulgi, że te wszystko wreszcie zostało zdjęte z jego barków i znów mógł poczuć odrobinę wolności.

-Heh- Prychnął, gdy na jego oczach Bami najzwyczajniej w świecie uruchomił tak dobrze znaną Daisuke umiejętność. Żyły, czerwona skóra, źrenice oraz wiatr. Nakasada korzystał z tego zbyt wiele razy, aby tego nie rozpoznać, nawet gdyby obudzono go na kacu w środku nocy wiedziałby co widzi. Złowieszczy uśmieszek na jego twarzy rozszerzył się tak szeroko jak jeszcze nigdy. To już kolejny użytkownik władający umiejętnością otwierania bram, którego spotkał na pustyni. Co prawda ostatnie spotkanie było już jakiś czas temu, ale w porównaniu do innych rejonów, tutaj trafiał na takich o wiele częściej niż gdzie indziej. Przychodzili tutaj trenować? Może tutejszy klimat był dobry do cięższych treningów? Było wiele możliwości, ale żadna z całą pewnością nie pasowała do samego Daisuke. On trochę wybijał się z takiego podejścia i poważnego traktowania własnego ciała. Bawidamek i alkoholik bardziej wolał korzystać z przyjemności, aniżeli katować się tym co było ciężkie. Co nie znaczy, że nie potrafił trenować. Pięknie zarysowane mięśnie same wskazywały, że nie wzięły się one z powietrza.

-Bardzo ładne, pewnie na wielu musi to robić wrażenie- Rzucił, lekko uginając nogi w kolanach, gotowy, aby przeciwnik się na niego rzucił albo zaprezentował inną technikę z arsenału Hachimon. Tutaj nawet prosty cios pięścią z tego dystansu mógł stanowić zagrożenie, a Daisuke nie da się czemuś takiemu zaskoczyć, zwłaszcza gdy sam często z takich sztuczek korzysta.

[Sasame]

~ 13/34 ~

~ Daisuke ~

~ Wyprawa Rangi B ~

~ Przebudzić bestię ~

Soundtrack

Atmosfera zgęstniała, jednak żaden z nich w dalszym ciągu nie przeszedł do dalszego działania. Daisuke obserwował uważnie Bamiego, czekając na coś ciekawego co tamten miał mu pokazać, jednak póki co Nakasada nie był pod wrażeniem, przecież to dokładnie to samo co on potrafił, prawda? Bami jednak nie wydawał się zrażony takim zachowaniem, również już półnagiego kompana i odwrócił do niego na chwilę głowę.
- No to pa tera. - powiedział i zrobił krok w przód a następnie zaczął wykonywać ciosy w powietrzu. Wszystko wydawałoby się normalne gdyby nie... Ogień? Pięści mężczyzny wydawały się dosłownie krzesać płomienie w powietrzu aby następnie z każdym ciosem wystrzelić niewielką kulę ognia, która pomknęła prosto w wydmę, uderzając w akompaniamencie niewielkiej eksplozji i pozostawiając szklistą plamę na wydmie. Pięści mężczyzny w dalszym ciągu przecinały powietrze a grad kul ognia w końcu sprawił że całe zbocze wydmy obróciło się w lśniącą szklaną warstwę, która jarzyła się delikatnym pomarańczowym blaskiem.
- Eheheheh, fajne co? - zarechotał Bami odwracając się i pokazując za siebie kciukiem na wydmę.

[Daisuke]

Hachimon został przez Daisuke opanowany niemalże do perfekcji. Potrafił z nim zrobić wszystko, co przekazał mu jego mistrz. Wykorzystywał go w wielu walkach, więcej niż kilkadziesiąt razy uratowało mu to tyłek, a w niezliczonych sytuacjach mógł się tym chwalić przed kobietami albo straszyć potencjalnych rywali. Myślał, że widział i wiedział już wszystko. Na widok kilku wskazówek szybko połączył sobie fakty i zrozumiał co widzi. A jednak mimo tego wszystkiego nie dotarło do niego to co miał najbardziej dosadnie pokazane przed oczami. Dziwne zielona poświata, niepasująca do tych, które widział u siebie czy innych, aż biła po oczach. Przegapił ten szczegół i pewnie nawet by mu do głowy nie przyszło, gdyby nie kontynuowanie pokazu.

-Ognisko na środku pustyni. Bardzo przydana umiejętność- Ironia aż się z niego wylewała, podobnie jak jadowita żółć na samą myśl, że Bami rzeczywiście mógł umieć coś, co Daisuke umykało. Nie dopuszczał takiej możliwości, a teraz sam był tego świadkiem jak staruszek rzeczywiście go upokarza kolejną prezentacją. Oczywiście samo posiadanie czegoś, o czym Nakasada nie wiedział jeszcze nie decydowało o tym, który z nich był silniejszy. Włócznik nie był specjalnie obyty z tajnikami różnych klanów rządzących tym światem. Nie interesowało go jak się bawią tą swoją chakrą, jakich technik używają, ani jakie ewentualne niespodzianki mogą chować w kaburach. Zawsze potrafił się dostosować i pokonać każdego. KAŻDEGO. Nawet jeśli na jakimś turnieju marionetkarz bawiący się zabawkami był w stanie zostać uznany za zwycięzcę. Po prostu Daisuke wtedy się już znudził tą zabawą i nie miał ochoty tego ciągnąć. Bez problemu by wtedy wygrał, gdyby chciał.

-Myślałem, że chciałeś się bić. Ale najwyraźniej masz jakieś problemy ze wzrokiem, staruszku, bo nie trafiłeś- Wcześniej stojąc lekko na ugiętych nogach, teraz pozwolił je sobie wyprostować, wracając do swojej lekceważącej postawy i rozłożył ręce, patrząc na własną klatę, jakby szukał tam zadrapań. Niczego poza pięknie wyrzeźbionymi mięśniami oraz kropelkami potu tam nie dostrzegł. Potem obejrzał się na zbocze i pokiwał głową. Celowo kpił z tej sytuacji, bo tylko tyle mu zostawało, jeśli chciał zostać w grze. Nie mógł się odwdzięczyć własnymi niespodziankami, bo jeśli przeciwnik wiedział o Bramach, to w żaden sposób go Włócznik nie zaskoczy. No chyba, że umiejętnościami w samej walce, ale do tego pewnie wkrótce może dojść. Póki co mamy bardziej taniec pawi, prezentujących swoje najmocniejsze strony. Niestety żadnej dziewoi w okolicy nie ma, stali tu jedynie aby łechtać swoje męskie ego.

[Sasame]

~ 15/34 ~

~ Daisuke ~

~ Wyprawa Rangi B ~

~ Przebudzić bestię ~

Soundtrack

Pokaz Bamiego zakończył się, pozostawiając emanującą gorącem przewyższającym nawet pustynne słońce taflę szkła na wydmie, jednak Daisuke w dalszym ciągu utrzymywał swoją arogancką i lekceważącą postawę, która jednak została skwitowana przez podstarzałego mężczyznę jedynie rechotem i pokręceniem głową. Zielona poświata skończyła okalać starszego z wojowników a ten kilka razy zakaszlał, zostawiając tym samym trochę krwi na dłoni, którą zasłonił usta.
- Siadaj na dupie i posłuchaj przez chwilę. - powiedział Bami i wskazał Nakasadzie miejsce przed sobą na ziemi, samemu również siadając.
- Nie będę się z tobą bił bo mam już swoje lata na karku i nawet jeżeli potrafię trochę więcej od ciebie to na pewno moje ciało nie dałoby rady na dłuższą metę z twoim, po prostu jestem już stary i walka na pełnej kurwie po prostu byłaby dla mnie za bardzo obciążająca. Nie chcę jednak żeby moja wiedza poszła w cholerę. Jak przestaniesz być takim zadufanym w sobie dupkiem, to mogę cię nauczyć wszystkiego co umiem a ty mi pomożesz załatwić ostatnie parę spraw żebym mógł odejść z tego świata ze spokojem ducha. Co ty na to? - zaproponował Bami, teraz jego ton był już o wiele poważniejszy.

[Daisuke]

-Oj widze, że lata już też nie te. Kilka sekund i już problemy?- Każdą okazję Daisuke wykorzystywał, aby dogryźć Bamiemu. Taki już był i tyczyłoby się to właściwie każdego, kto chociaż odrobinę wszedł w drogą Nakasadzie. Problem w tym, że z tym konkretnym przypadkiem ich rywalizacja zaogniła się już od samego początku, a ta drobna prezentacja tylko dolała oliwy do ognia. Nie silił się na powagę, nie silił się na chęć zrozumienia drugiej osoby, po prostu kpił, z uśmieszkiem na twarzy. Trochę mu ten jednak zszedł, gdy Bami zamiast mu odpyskować, po prostu chciał pogadać. Taka kolej rzeczy była raczej niespotykana. Zazwyczaj takie drobne utarczki kończyły się w dwojaki sposób. W większości przypadków ludzie po prostu uciekali przed pijanym mięśniakiem. W innych, gdy trafili się równie porywczy, dochodziło do walki, którą Daisuke oczywiście wygrywał bez żadnych problemów.

-Przysługa za przysługę? A jaką mam pewność, że się na mnie nie wypniesz po tym wszystkim?- Ton rozmowy bardzo spoważniał, ale Daisuke zdawał się tego nie przyjmować do wiadomości. Dalej wyciekała z niego arogancja, pewność siebie oraz niechęć do Bamiego. Wydawałoby się, że klasyczna męska umowa na uścisk dłoni wystarczy aby dwóch gentelmanów dogadało się w tak ciężkiej sprawie jak załatwienie swoich życiowych problemów przed śmiercią i przekazanie tajnych nauk przyszłym pokoleniom. Prawda? No cóż, najwidoczniej Włócznik wielokrotnie takich umów nie dotrzymywał, zawijając się ukradkiem nocami z miejsc, które obiecywał chronić. Obawiał się, że w ten sam sposób mógł zostać wystawiony, dlatego niechętnie chciał na coś takiego przystać. Egzekucja tej umowy byłaby problematyczna, bo tutaj nie wystarczy komuś obić mordy i zabrać mu sakiewkę. Nie wyciągnie mu przecież mózgu z głowy i nie wsiąknie jego wiedzy. To pierwsze co prawda byłoby do zrobienia, ale to ta druga część była nieosiągalna.