Siedziba Władzy

[Kaito Mizukane]

Położony w północno-wschodniej części Kinoko no Rakuen, nieopodal stromego klifu opadającego ku morzu, znajduje się Dom Przybrzeżnego Cienia – świeżo rozbudowana i umocniona siedziba władzy klanu Kujaku na terenie wioski. Budowla, która jeszcze rok wcześniej była dawnym domostwem jednego z lokalnych starszyzn rodowych Kaminari, została zajęta, a następnie gruntownie przebudowana, by spełniać potrzeby ekspansywnego, ale wciąż prowizorycznego zarządu osady.

Struktura i Funkcja
Dawna rezydencja – pierwotnie parterowa, otoczona sadem i kamiennym ogrodzeniem – została poszerzona o dodatkowe skrzydło administracyjne, przyległą wartownię i wieżę, która dominuje nad zabudową wioski. W czasie rozbudowy zniszczono trzy pobliskie chaty i rozparcelowano kilka działek uprawnych, co wzbudziło chwilowe napięcia, choć nikt nie odważył się jawnie sprzeciwić. Dla Kujaku przestrzeń strategiczna miała wyższy priorytet niż przywiązanie do lokalnych, mniej istotnych struktur.

Obecnie Siedziba Władz służy jako:

1) Formalna siedziba lidera Kujaku, który często przemieszcza się między twierdzą a wioską, ale tutaj przyjmuje gości spoza klanu, prowadzi ewentualne rozmowy z przedstawicielami Antai czy wysłannikami Atarashi.

2) Główne biuro administracyjne, z którego zarządzane są kwestie dystrybucji zasobów, rozdział pracy, opodatkowanie, przydziały ochrony oraz ewidencja rodzin Kujaku zasiedlających południowe wybrzeża. Ta część jest stosunkowo nowa i problematyczna, gdyż uprzednio klany zza Muru nie wymagały tak zaawansowanego aparatu państwowego.

3) Placówka łącznikowa z posłańcami oraz punkt pośredni dla informacji przesyłanych między Twierdzą Kujaku, a innymi enklawami Dzikich.

4) Zaplecze dyplomatyczne i gospodarcze, w którym prowadzona jest dokumentacja handlu, wymiany żywności, kontroli nad zasobami grzybów i eksperymentalnych roślin.

Charakter budowli:

Rozbudowa siedziby odzwierciedla estetykę Kujaku – ascetyczną, funkcjonalną i zrównoważoną z naturalnym krajobrazem, ale jednocześnie wyraźnie odmienną od stylu Antai. Zamiast jasnego drewna i oliwkowych dachówek, budynek pokryto ciemnymi łupkami i żywicowanym drewnem, odpornym na wilgoć i sól morską. Na obrzeżach ścian wyrzeźbiono motywy gwiazd i spirali, typowe dla symboliki klanowej Kujaku.

W centralnej części znajduje się gabinet lidera, pełniący jednocześnie funkcję sali narad. Na środku – niski stół, wokół którego siadają doradcy i strażnicy. Choć lider Kujaku spędza w nim tylko część swojego czasu, jego obecność odczuwalna jest w każdym detalu: od odręcznych znaków na mapach po zapieczętowane zwoje zawierające bieżące rozkazy.

W bezpośrednim sąsiedztwie siedziby znajdują się punkt obserwacyjny z widokiem na morze, mały dziedziniec do medytacji i spotkań z wybranymi gośćmi, a także spichlerz przeznaczony na kontrolowaną dystrybucję zasobów – szczególnie tych pochodzących z farm grzybowych.

Dla mieszkańców Kinoko no Rakuen budynek ten stanowi symbol porządku i centrum decyzyjności – nierzadko również przestrzeń skarg i załatwiania spraw życia codziennego. Choć nosi w sobie cień dawnej militarnej bezkompromisowości Kujaku, obecnie staje się zarodkiem nowej struktury władzy lokalnej, która w niedalekiej przyszłości połączy Twierdzę i osadę w jeden organizm.

[Kujaku Haruka]

Nie zawsze zgadzała się z Genzo, ale w tym wypadku - jak najbardziej. Spodziewała się, że jej krótka chwila zawahania raczej sprawi, że będzie jedną z ostatnich do zlecenia, a tutaj proszę. Może jednak to po prostu zmęczenie - najpierw podróżą, potem wielką bitwą z Uchiha oraz wspierającymi ich klanami, a teraz przedłużającą się wojną. Miała nadzieję, że to właśnie był powód, że tylko ona się zgłosiła, a nie zwykłe tchórzostwo. Znała jednak resztę chyba dość dobrze, aby być przekonaną, iż niewielu z nich było tchórzami.

Zmęczenie zatem. Cóż, niech odpoczną, a ona skupi się na dobru klanu.

Opuściła dłoń i ruszyła za przywódcą, słuchając melodii kowadła, którego ostre dźwięki zaczęły nieść się echem po osadzie. Sama niedawno kupowała u niego shurikeny, chociaż podejrzewała, że może on czekać na moment, gdy nie będzie mieć ciągle zamówień płatnerskich, a raczej zwykłe podkucie konia, albo naprawienie jakichś rolniczych narzędzi. Pozdrowiła go gestem i przelotnym uśmiechem.

- Genzo-sama? Czy zadanie ma tajny charakter, czy możecie mi zdradzić jego istotę już teraz? - spytała ostrożnie, z jednej strony ciekawa, z drugiej jednak - przyzwyczajona do dyscypliny i nieskora do odzywania się poza hierarchią.

[Kaito Mizukane]

Wojny Światów - Zlecenie Specjalne D
Kujaku Haruka
"Zgubiona wiadomość" _____________________________
Posty:
MG: 3
Kujaku Haruka : 2
_____________________________

- Nie tutaj Haruka, poczekaj aż dotrzemy do siedziby - odrzekł tylko półgębkiem dowódca straży.

Wchodząc do siedziby władz minęliście już pojedynczych mieszkańców którzy zaczęli ustawiać się w kolejce. Niektórych z nich rozpoznałaś bez problemu to byli twoi znajomi z patroli, najwidoczniej tak jak ty chcieli przysłużyć się waszej sprawie czymś znaczniejszym. Śmiało mogłaś podejrzewać, że to najprawdopodobniej nie byli miłośnicy łapania kotów czy pilnowania dzieci. Śmiało mogłaś powiedzieć, że tych których znałaś to byli ludzi o wojowniczych sercach i nie dla nich było przemierzanie osady wzdłuż i wszerz przy na prędce skonstruowanym murze... Oczywiście oprócz tych wszystkich znanych ci bardziej bądź mniej zawadiakach byli też zwykli ludzie którzy przychodzili z prośbami. Tak, zgadza się większość przynosiła wypełnione wnioski, aby znaleźć ich futrzaki, a niestety rzadziej trafiało się coś znacznie ciekawszego. Choć ta zakapturzona kobieta (poznałaś po wypukleniach na płaszczu) wyglądała jakby miała coś ciekawego na wniosku.

Po kilku zakrętach wewnątrz budynku trafiliście do gabinetu dowódcy straży. Puścił cię przodem po czym wszedł za tobą i zamknął drzwi upewniając się czy rzeczywiście dobrze je zaryglował. Następnie wskazał ci wolne miejsce przy biurku, a sam usiadł naprzeciw ciebie.

- Przechodząc do sedna sprawa. Nasz posłaniec został zabity, jednak sądząc po ruchu wojsk przeciwnika nie udało im się dostać w posiadanie rozkazów. Twoim zadaniem jest udać się w kierunku Antai, podejrzewamy, że dzień drogi stąd powinno być gdzieś ciało, a nieopodal niego wiadomość. Jeżeli uda ci się je znaleźć zanieś je jak najprędzej do naszego posterunku na spornych ziemiach w zachodnim Sogen. Nie przejmuj się, jeżeli trafisz na któregoś z naszych. Każda z pomniejszych wiosek wysłała po jednym żołnierzu, aby odnaleźć wiadomość... Haruka uważaj na siebie ...- ostatnie zdanie powiedział ciepłym ojcowskim tonem głosu, jakby się o ciebie zamartwiał -... Idź już, nie trać czasu, to bardzo ważne, najważniejsze co dotychczas robiłaś...

Kujaku Genzo

[Kaito Mizukane]

Z/T

[Kujaku Haruka]

Posterunek okazał się dalej czynny, na całe szczęście - chociaż trzeba było przyznać, że strzała posłana niemal w jej stopę nie wzbudziła jej sympatii, jakkolwiek rozumiała i nawet doceniła czujność strażników. Mniej doceniła ton oraz nastawienie osiemnastolatka przed sobą. Wojna stworzyła wielu takich jak on, trzymających się uparcie bardzo starych porządków społecznych, chociaż istnienie Yokai raczej mocno zrównywało większość wiosek. Zmrużyła oczy, ale jej ton był spokojny, lodowato zimny... chociaż za jej plecami delikatnie zaczęła jaśniec poświata chakrowego ogona, szybko jednak zduszona siłą woli Haruki.

- Wiadomość miał przekazać kto inny, ale leży martwy o jakieś pół dnia drogi konno stąd na wschód. Prawdopodobnie zabiła go dwójka najemników Kaminari, których spotkałam po drodze, ale z którymi nie wdałam się w potyczkę - przekazanie wiadomości było moim zadaniem. Możecie rozważyć zwiększenie intensywności patroli w tamtym rejonie, panie... - zawiesiła głos, oczekując, iż mężczyzna się przedstawi.

Następnie zawróciła wierzchowca, postanawiając, iż nie będzie tracić czasu - w takim towarzystwie i tak by specjalnie nie wypoczęła. Zamiast tego popasała znowu w dziczy, aż wróciła do domu, do Kinoko no Rakuen. Zmęczona, ale koniec końców zadowolona, że wykonała zlecenie oraz odzyskała maskę zmarłego. Oddała wierzchowca na posterunku, klepiąc delikatnie zwierzę po szyi, które dobrze jej się przysłużyło podczas tej podróży. Następnie przeszła prosto do siedziby lokalnych władz, szukając swojego zwierzchnika - a gdy go odnalazła i została wpuszczona do jego gabinetu, ukłoniła się na powitanie i zdała raport.

- Genzo-sama. Zgłaszam, iż zlecenie zostało wykonane. Odnalazłam ciało naszego posłańca i odzyskałam wiadomość, po drodze być może raniąc dwójkę najemników wroga - jak poważnie, nie byłam w stanie potwierdzić, gdyż notka wybuchowa, której do tego użyłam, miała za zadanie jedynie rozproszyć ich uwagę. Zgłosiłam ich obecność na terenie w posterunku docelowym, do którego przekazałam odzyskane rozkazy. - streściła krótko swoją przygodę, po czym wyciągnęła maskę z torby. - Odzyskałam również to. Czy wiemy, do kogo należała? Chciałabym przekazać ją jego rodzinie. -

[Kaito Mizukane]

Wojny Światów - Zlecenie Specjalne D
Kujaku Haruka
"Zgubiona wiadomość" _____________________________
Posty:
MG: 8
Kujaku Haruka : 7
_____________________________

Pędząc konno przypomniałaś sobie jak chamski i nieokrzesany strażnik odpowiedział ci:
"- Panie mi się podoba..."



Wróciłaś do osady w momencie kiedy Słońce po raz kolejny witało je swoimi promieniami, uderzenia kowala słychać już było jeszcze w lesie. Wjechałaś do osady na koniu, kierując się do siedziby władz chcąc oddać raport z przebiegu misji. W budynku przywitał cię dowódca straży Kujaku Genzo, zanim się odezwał byłabyś w stanie przysiąść, że lekko uśmiechnął się do ciebie
- Jak misja ? Jaki status ?
A gdy wysłuchał wszystkiego co miałaś do powiedzenia skwitował to następującymi słowy:
- Bardzo cieszę się, że ci się udało. Idź teraz odpocznij, porządnie się wyśpij. Wyśle raport z twojej misji komu trzeba nie może tak być, że przez sito patroli przechodzi sobie taka dwójka zwykłych rzezimieszków od Kaminari. Niestety nikt się jeszcze nie odezwał. Jednak dam znać wszystkim, że odnaleźlismy naszegmaskę naszego "brata". Rodzina z pewnością sama przybędzie. A teraz idź spać

Tak, należał ci się odpoczynek po tak długim staniu na nogach, organizm też dawał ci znać, ze zbliża się do limitu. Cięzkie oczy na które już ledwo co widziałaś czy nogi któe nagle stały sie cieżkie niczym kawał porządnego żelaza były wyznacznikami twojego zmęczenia. Także nie pozostało ci nic innego jak położyć się spać pdo warunkiem, że dzieci ci na to pozwolą... Powodzenia...

Kujaku Genzo

MISJA ZAKOŃCZONA SUKCESEM. GRATULACJE !!!

[Kujaku Haruka]

[Z/T]

[Kaito Mizukane]

Wojny Światów - Zlecenie Specjalne D
Kujaku Haruka
"Z tyłu wojny" _____________________________
Posty:
MG: 2
Kujaku Haruka : 1
_____________________________

- Ależ oczywiście kochana pani Haruko, że podłożę proszę się nie martwić. Przecież nie może zmarnować się tyle zupy, a teraz pani pozwoli uciekam bo sam muszę jeszcze przyszykować coś na obiad. - zaczerwienił się i wyszedł
Jego rumieńce na twarzy nie były dla ciebie zaskoczeniem, od dłuższego czasu dochodziły do ciebie słuchy, że sąsiad Nageboroshi zaleca się do Mikoto, dziewczyny z sąsiedniej wioski.

Wyruszyłaś do siedziby władz, po drodze nie zauważyłaś nic co mogło jakoś cię zaskoczyć. Baby plotkowały, kupcy sprzedawali, rzemieślnicy robili swoje, a dzieci wszędzie biegały nawet swoje pociechy zdążyłaś zauważyć gdzieś tam w oddali. Zastanawiające było to jak ludzie potrafili zapomnieć o tym, że nieopodal toczy się wojna.

Do gabinetu Genzo w którym było jeszcze czterech żołnierzy klanu Kujaku, musiałaś dotrzeć ostatnia ponieważ Genzo zaraz po twoim przybyciu podjął
- Skoro jesteśmy w komplecie to od razu przejdę do rzeczy. Dostałem rozkazy, że mam wytypować piątkę ludzi do pomocy na naszych tyłach. Ostatnio toczyliśmy zacięte bitwy na ziemiach spornych i brakuje rąk do pracy. Będziemy musieli pomagać medykom znosić rannych z pola bitwy. Będziecie musieli spędzić tam, dwa może trzy dni albo i dłużej. Dlatego radzę wam pożegnać wasze rodziny. Jakieś pytania ?

Nageboroshi
Genzo

[Kujaku Haruka]

Uśmiechnęła się, widząc zaczerwienione oblicze sąsiada. Miała nadzieję, że jego zaloty się powiodą - był dobrym, nawet jeśli nieco ekscentrycznym człowiekiem. Zasługiwal na nieco domowego ciepła, a ponadto - Kujaku musieli się rozrastać, jeśli mieli mieć szansę na trwałe wywalczenie sobie miejsca w tej części świata. Sama wiedziała, że raczej prędzej, niż później powinna pomyśleć o jakimś ożenku, nawet jeśli nie z miłości, to z rozsądku i lojalności wobec klanu. Na razie jednak potrzebowała pomóc ugasić bardziej krótkoterminowe pożary, które wybuchały każdego dnia.

Po drodze do gabinetu Genzo z zadowoleniem oglądała sielski widok tętniącej wioski. Nie dziwiła mu się - odkąd nie trzeba było zastanawiać się każdego dnia, czy do wioski przybędzie Mgła i kogo ze sobą zabierze... ludzie odetchnęli. Kaminari można było wypatrzeć, można było pokonać... A nie chować się jedynie przed nimi lub próbować przebłagać ofiarą krwi. Nic dziwnego, że ludzie woleli to, od życia za Murem.

Po wejściu do gabinetu, otaksowało wzrokiem szybko pozostałych, starając się rozpoznać znajome twarze pośród nich, ale gdy tylko Genzo się odezwał, skupiła się na jego słowach. Zadanie brzmiało całkiem prosto, w zasadzie ciężko było wymyślić jakieś pytanie, które mogłoby być istotne... chociaż nie, w sumie coś jej przyszło do głowy.

- Genzo-sama, czy na miejscu możemy oczekiwać, że będą wolne nosze do transportu rannych? Czy powinniśmy się zaopatrzyć u nas i wyruszyć z gotowym sprzętem? Ponadto, może powinniśmy wziąć jakieś zapasy medyczne ze sobą - jestem pewna, że nasi Iryonini będą zadowoleni z dostawy, jeśli tylko Kinoko no Rakuen może sobie na to pozwolić. - spytała, i zaproponowała jednocześnie. Pamiętała jeszcze dobrze bitwę o to całe Kotei i krzyk medyków, narzekających na wyczerpujące się zapasy bandaży, pigułek z krwią, czy chakrą, czy też jeszcze innych medykamentów.

[Kaito Mizukane]

Wojny Światów - Zlecenie Specjalne D
Kujaku Haruka
"Z tyłu wojny" _____________________________
Posty:
MG: 3
Kujaku Haruka : 2
_____________________________

Genzo na twoje pytanie odpowiedział następująco
- Nie, nic nie bierzemy ponoć dostawy najzbędniejszych medykamentów mają dotrzeć z innych miejsc. Zresztą sami za dużo nie mamy, więc nie wiem czy bym się osobiście zgodził. Wiem, że wszystkie ręce do pomocy, ale to jest przeciąganie liny ponieważ wioską z tyłu za linią też trzeba zostawić minimum zasobów do przeżycia.
Z tłumu padły jeszcze pytania
- Wszystko ładnie pięknie, ale nie powiedziałeś Genzo-dono dokąd mamy się udać ? Sami przecież jesteśmy na ziemiach spornych. - słusznie zauważył trzydziestoletni Kujaku Kenzo, krótko ścięty, brązowowłosy mężczyzna o ciekawym błysku w oku
- Tak, zamierzałem przejść na sam koniec z tą kwestią. Musicie udać się na nasz posterunek poszukać Tanjiro i to on już zleci wam konkretną robotę.
Odpowiedział zwięźle, jasno i wyczerpująco dowódca straży po czym gdy już się nie pojawiło więcej pytań zakończył spotkanie
- A teraz się rozejść, za godzinę wyruszacie.

Gdy wyszliście z gabinetu wiedziałaś, ze musisz przygotować się na dłuższą nieobecność. A gdy wszystko sobie planowałaś w głowie to w tym czasie zagadał do ciebie właśnie ten brązowowłosy amant o imieniu Kenzo.
- Podekscytowana zleceniem ? Ja już się nie mogę doczekać. - wyszczerzył do ciebie swoje zęby starając się przybrać na twarzy ładny uśmiech.

Genzo
Kenzo

[Kaito Mizukane]

Z/T

[Kujaku Haruka]

Ceny na targowisku tego dnia rzeczywiście poszły w górę i nie dziwiła się znajomemu kowalowi, że był tak wzburzony. Ona sama musiała powstrzymywać irytację podczas zakupów. Zastanawiała się, co dokładnie sprawiło, że ceny tak skoczyły - tym bardziej, że nie zauważyła dużych braków w produktach, które mogłyby to wyjaśniać. Załatwiła zatem najważniejsze sprawunki, kiedy zaczepił ją młody pomocni Genzo, kolega i rówieśnik Yuki - Danzo, który w jej umyśle przez imię i częściowo przez aparycję kojarzył się z dango, które to zresztą smakołyki starała się przynajmniej raz w tygodniu kupić swoim podopiecznym. Teraz jednak wzywał ją obowiązek, a do tego dzień nie sprzyjał takim zakupom.

- Dobrze, Danzo. Dziękuję za informację, zaraz się tam zjawię. - odparła młodzikowi, po czym przeniosła wzrok na najstarszą, przybraną "córkę", chociaż w sumie ich relacje były często bardziej siostrzane. - Shimana, zabierzcie proszę sprawunki do domu. Przygotuj mi też od razu może jakąś strawę na drogę, powinno być jeszcze trochę suszonej wołowiny, albo koniny. Znając życie, Genzo znowu chce mnie wysłać gdzieś poza Kinoko. Kenro, ty możesz zabrać warzywa, nie są ciężkie, a poza tym musisz i tak budować mięśnie. Przyda Ci się spacer z takim pakunkiem. Zahaczę o dom potem, ale pewnie będę w biegu. Do zobaczenia! -

Uściskała wszystkich, przekazała pakunki i ruszyła szybkim krokiem w stronę Siedziby Władzy, zastanawiając się, co tym razem ma dla niej Genzo.

[Kaito Mizukane]

Wojny Światów - Zlecenie Specjalne D
Kujaku Haruka
"Cisza przed detonacją" _____________________________
Posty:
MG: 2
Kujaku Haruka : 1
_____________________________

Zarządziłaś zakupami oraz sprawunkami która miały zostać bądź dopilnowane przez dzieci i ruszyłaś w stronę siedziby władzy. Droga nie trwała nawet dwóch minut kiedy już pojawiłaś się na miejscu jednak tym razem nie był to gabinet dowódcy straży, tym jak cie poinstruowała urocza staruszka na wejściu ważne spotkanie miało odbyć się w wielkiej sali. Co było dosyć dziwne, bo poza nielicznymi przypadkami jak osiedlenie się, czytanie wiadomości od lidera klanu w tamtym miejscu spotkań nie było. Co najlepsze u wejścia stał miejscowy ułomek, który w pocie czoła pracował dla dobra osady.
- Haruka, numerek D-2 - wyczytał z listy dając ci skrawek pergaminu i wskazując miejsce gdzie miałaś spocząć.

Oczekując na Genzo zorientowałaś się, że na sali znajduje się około trzech czwartych shinobi gotowych do walki. Musiało kroić się coś naprawdę dużego i rzeczywiście tak było ponieważ po chwili na środku sali stawił się Kujaku Genzo. Odchrząknął i bez ceregieli rozpoczął wdrażanie was w kolejną misję
- Wygraliśmy ostatnio kilka bitew, klan Kaminari delikatnie cofa się do swojej kolejnej linii obrony. Niestety nasi zwiadowcy zauważyli, ze skurczybyki znalazły czas aby pozastawiać sito pułapek. Zostaliśmy wytypowani z kilkoma innymi pomniejszymi osadami do rozbrojenia ich. Wasz numerek oznacza obszar na którym będzie działać oraz numer drużyny do której zostaliście przypisani.
Po czym poszedł i rozłożył na ścianę mapę okolic wysuniętych o ponad dzień drogi stąd. Obszar był podzielony na cztery strefy: A, B, C i D, a jak się również szybko doliczyłaś każdy obszar do dyspozycji miał aż pięć czteroosobowych drużyn.

- Wyruszacie jeszcze dziś wieczorem, połączcie się w drużyny i Powodzenia !
Zakończył Genzo i odszedł, a po nim nastała tylko jedna wielka wrzawa

Genzo
Ułomek

[Kujaku Haruka]

Spotkanie w głównej sali ją zaskoczyło - spodziewała się bowiem standardowej odprawy u Genzo, a tymczasem zgromadzono nie tylko ją, ale wręcz większość shinobi z wioski. Danzo musiał mieć bardzo pracowity poranek. Odebrała swój numerek, zastanawiając się po co jest on jej potrzebny... na szczęście, szybko zostało to rozwiane przez samego dowódcę. Rozminowywanie terenu... cóż, nie mogła powiedzieć, że była zachwycona tym zadaniem, gdyż sama najlepiej wiedziała, jak trudne jest to zadanie w terenie. Wypatrzenie konkretnej żyłki, notki wybuchowej bywało co najmniej problematyczne. Będą musieli pracować w dzień i posuwać się bardzo ostrożnie.

Kiedy nastała standardowa wrzawa, ona sama przesunęła się najpierw nieco bliżej mapy, chcąc zapoznać się z obszarem, oceniając na ile się dało ukształtowanie tego terenu, jak i odległość od linii obronnych Kaminari. Nie zdziwiłaby się bowiem, gdyby poza pułapkami mogli napotkac także jakiś partyzancki oddział Kaminarich, albo nawet Uchiha. Swoją drogą... właśnie, Uchiha.

Rozejrzała się, szukając wzrokiem dezertera, który pomagał im podczas bitwy o Kotei, Uchihę Rin. Nie ufała mu w pełni, chociaż wydawał się być zasakująco uprzejmy i pomocny, ale może tego typu zadanie pozwoliłoby jej spędzić z nim trochę czasu i przy okazji dać mu okazję do udowodnienia swoich nowych lojalności. Z tego co pamiętała, te czerwone oczy Uchiha doskonale sprawdzały się w wypatrywaniu drobnych szczegółów terenu. Pomoc kogoś z takimi zdolnościami mogła być nieoceniona w nadchodzącym zadaniu.

Jeśli tylko go wypatrzyła wśród shinobich, podeszła bliżej, delikatnie dotykając jego ramienia.

- Rin-san? Czy masz już przypisaną drużynę, czy może chciałbyś dołączyć do mnie? Mam przeczesywać rejon D2. - wskazała na mapę.


[Uchiha Rin jest postacią z historii mojej postaci, dezerterem z sił Uchiha. Nie ma precyzyjnego backgroundu, ale może mógłby kiedyś służyć na Murze i zakochać się w kimś z klanu Kujaku, przechodząc na stronę Dzikich tak naprawde jeszcze przed zniszczeniem Muru i bitwą o Kotei.]

[Kaito Mizukane]

Wojny Światów - Zlecenie Specjalne D
Kujaku Haruka
"Cisza przed detonacją" _____________________________
Posty:
MG: 3
Kujaku Haruka : 2
_____________________________

Zaczęły się poszukiwania poszukiwanych, trzeba było przyznać trochę słabo to wyglądało z punktu organizacyjnego zwłaszcza, że ktoś już nawet załatwił te karteczki i mapę, a nie był w stanie już dobrze podobierać ludzi, ale cóż tak wygląda wojna. Myśląc o zadaniu pomyślałaś nagle o znajomym Uchiha, który na twój nos z pewnością przydałby się w tego typy zadaniu. Zawsze pozostało zadać sobie pytanie czy klan Kujaku był na tyle zdesperowany, że ,usiał chwycić się nawet czegoś takiego jak korzystanie z pomocy "obcych".

Długo to trwało, ale w końcu znalazłaś wymarzonego kompana do zlecenia które właśnie zostało wam przydzielone, na twoją zaczepkę spojrzał ci głęboko w oczy po czym z ociąganiem odpowiedział
- Wybacz, mam A-4.
Kulą w płot, trzeva było poszuakć swoich z grupy D-2. Jak się okazało po minucie czy po dwóch byli w tym samym miejscu z którego ruszyłaś, zniecierpliwieni czekając na ciebie zaczęli krzyczeć na całą salę
- D-4 !!!

Gdy do nich dotarłaś, ten który wydzierał się najgłośniej, rubaszny Gato przyklasnął w dłonie i już miał przechodzić do omawiana zlecenia kiedy zdezorientowany zauważył niepokojącą rzecz
- W takim razie mamy komplet... czekaj a gdzie jest Kaito ?
Wszyscy zaczęli się rozglądać kiedy nagle tuż obok siebie usłyszałaś dobrze znany ci głos
- Kaito zamienił się ze mną, woli o wiele ciekawszy przydział do A-4
Reszta drużyny zmarkotniała nie będąc zadowolona z obrotu spraw, niektórzy już chcieli protestować kiedy Rin zakończył dywagacje
- Sensor za sensora, uczciwa wymiana - zakończył zdanie pokazując swoje czerwono-czarne oczy.
Trzeba było przyznać miał tupet

Gato
Rin