Świątynia

[Zakata]

Słuchając kapłanki nie wiedziałem zbytnio co jej odpowiedzieć, zalewał mnie natłok myśli. - Co jeżeli to jest jakaś gra? Co jeżeli nie chodzi jej o mnicha tylko o mnie? Co to jest za miejsce i co tutaj chodzi? - Spojrzałem na nią lekką niepewnością. Wziąłem głęboki oddech, następnie przełknąłem ślinę. Nie ma co ukrywać ta cała sytuacja przyprawia mnie o dreszcze. Mimo wszystko w tej całej sytuacji starałem się zachować spokój i przynajmniej nie wyglądać na aż tak bardzo przestraszonego. - Wiesz może czym w takim razie się stał oraz gdzie jest? - zapytałem kapłanki, mając wrażenie jakby wiedziała gdzie jest i co się z nim stało.

Po przekroczeniu progu świątyni byłem już pewny, że to miejsce jest jakieś nawiedzone. Rozejrzałem się po świątyni szukając poszlak, może coś by przykuło moje oczy, jakiś zwykłych śladów bym wiedział gdzie szukać. Aktualny stan mocno mi wskazywał, że jest to jakaś pułapka albo gra. Pochyliłem się nad misą z solą i popiołem, próbując skojarzyć czy gdzieś kiedyś o tym słyszałem. - Może ktoś kiedyś wspominał o takich obrzędach albo czymś ale zupełnie nie mam pojęcia o co może z tym chodzić - Rozmyślałem patrząc czy nie ma w tym jakiejś chakry.

Rozejrzałem się czy może jest tu jakieś miejsce do siedzenia - Skoro to to jest światynia, to gdzie są wierni i czego kapłanką jest ta osoba? Może ona jest tym mnichem? - Już nie miałem zielonego pojęcia co się tutaj święci.

Spojrzałem na maskę kapłanki co leżała na ziemi, przykucnąłem nad nią i chwyciłem do rąk by obejrzeć co to jest. Czy nie jest to przypadkiem jakieś przeklęte i nie ma w sobie chakry.

Po badaniu otoczenia, zacząłem poszukiwania jakiegoś przejścia, jakiś może drzwi, albo czy dalej jest kapłanka w pobliżu.

  Ukryty tekst

[Shindo]

Klanowa Misja D
Zakata Hyuga
"Cisza pod Świątynią" _____________________________
Posty:
MG: 5
Zakata Hyuga: 4
_____________________________

Rozpocząłeś przeszukanie śwątyni, przez dłuższą chwilę nie trafiłeś na nic konkretnego choć czułeś jakby ktoś na ciebie patrzył. Stanąłeś przy misie z solą jednak tam również nic nie znalazłeś. Ujrzałeś za to pod ołtarzem pudełko, a w nim znajdował się zawinięty pergamin, bardzo stary, ale zadziwiająco dobrze zachowany. Nie miał podpisu, ale pismo było pochyłe, nerwowe, tak jakby piszący się śpieszył lub... bał.

Jeśli to czytasz, to znaczy, że nie uciekłeś.
Nie zatrzymałem się tutaj. Poszedłem dalej. Lasem za świątynią, tam gdzie kamienie są czarne i porosty krwawią.
Kapłanki nie mówią całej prawdy. Nie dlatego, że nie chcą. Ale dlatego, że nie mogą. Albo... już nie pamiętają, że to prawda.
Jeśli wciąż jestem sobą, znajdziesz mnie tam, gdzie światło nigdy nie sięga dna studni.

P.S. Nie zbliżaj się, jeśli jesteś pewien, że chcesz wrócić...

Pod treścią listu widniał rysunek. Była to niedbale nakreślona mapa. Przedstawiała opisaną drogę...

Gdy przekroczyłeś kamienny próg świątyni ujrzałeś kapłankę. a naprzeciw niej, z rękami splecionymi na siekierze, której nigdy nie wypuszczał z dłoni, stał drwal. Rozmawiali. Szeptem. Za cicho. Nie zrozumiałeś choć jednego słowa.
Ich ich twarze nie były życzliwe. Nie kłócili się, a raczej wymieniały myśli. Kapłanka skinęła lekko głową, jakby coś potwierdzała. Drwal splunął na bok, nie spuszczając z niej wzroku. Wtedy zsynchronizowani obrócili swoje głowy ku tobie. Oboje zamilkli w tej samej chwili. Żadne z nich się nie uśmiechnęło. Tylko patrzyli. Nie długo. Nie groźnie. Jednak zbyt spokojnie. Kapłanka odwróciła się pierwsza i ruszyła w głąb lasu, drwal jeszcze przez chwilę stał w miejscu, jakby na coś czekał. Potem bez słowa ruszył w przeciwną stronę, również w głąb lasu, lecz w innym kierunku. Rozeszli, a ty zostałeś sam z brzęczącą ciszą w uszach.

[Zakata]

Rozglądając się po okolicy udało się dostrzec pewien pergamin. - Mówi dokładnie tyle samo co ta cała misja, czy ktoś mógłby dać mi jakąś konkretną odpowiedź a nie tylko jakieś zasrane zagadki? - Pomyślałem podirytowany całym tym bałaganem. Miałem coraz większe wrażenie jakby ta misja to był jakiś błąd, ktoś sobie żarty robił, albo ktoś celowo to podrzucił. - Przynajmniej jest jakaś mapa, trzeba tam pójść. - Z jednej strony byłem niepewny wszystkiego co tutaj widziałem, z drugiej strony wiedziałem, że jak wrócę to będę jutro głodny. Nie było innej opcji niż olać ostrzeżenia i pójść w stronę lasu. - Wziąłem ze sobą pergamin.

Wychodząc z świątyni, osłupił mnie widok kapłanki i drwala coś do siebie szepcących, zacząłem do nich machać by poczekali - Hej, poczekajcie! - nagle się zerwała kapłanka i pobiegła w stronę lasu. - No mówię poczekaj! - Ruszyłem za kapłanką, kiedy biegłem w je stronę nagle się zerwał drwal i pobiegł w las w drugą stronę. - Nosz kur.... teraz ty. - Zatrzymałem się na chwile starając się znaleźć Byakkuganem w trybie teleskopowym gdzie oni biegną. Może to by dało mi chociaż małą część odpowiedzi. Po chwili przełączyłem znowu na tryb sferyczny Byakkugana. Wziąłem jeszcze raz pergamin i go przeczytałem. "Kapłanki nie mówią całej prawdy. Nie dlatego, że nie chcą. Ale dlatego, że nie mogą. Albo... już nie pamiętają, że to prawda." - Nie ma sensu jej gonić skoro i tak nic nie powie.

Jeszcze raz rozejrzałem się wokół siebie, patrząc czy coś mnie nie śledzi i doszedłem do konkluzji, że jedynym sensownym wyjściem jest pójść w stronę lasu. - Już mnie zaczynają drażnić te gierki z tą świątynią. - rzuciłem pod nosem lekko naburmuszony. - Ustalę co z tym mnichem chodźby nie wiem co, jakbym chciał się wycofać to już dawno mogłem to zrobić, teraz jestem za daleko. - Pomyślałem przeglądając pergamin jak wygląda ta mapka. Następnie wyruszłyem w stronę lasu.

  Ukryty tekst

[Kaito Mizukane]

Klanowa Misja D
Zakata Hyuga
"Cisza pod Świątynią" _____________________________
Posty:
MG: 6
Zakata Hyuga: 5
_____________________________

Szybkim krokiem drwal i kapłanka podążyli w swoim kierunku, bez większego celu, nie odrwacając się za sobą. Byakugan jeszcze nic ci nie zdradził...


Z każdym krokiem od świątyni droga którą podążałeś stawała się coraz mniej oczywista. Miałeś wrażenie jakby sama natura starała się zetrzeć ślady prowadzące w głąb tego miejsca. Korony drzew które cięotaczału splatały się wysoko nad twoją głową, sprawiając wrażenie ciasnoty utworzonej przez liście i gałęzie, światło straciło swoją jasną poświatę poprzez tą naturalną zasłonę. Od teraz szedłeś w szarozielonym półmroku. Cisz któa otaczała cię z każdej możliwej strony, od czasu do czasu przerywana była drobnymi dźwiękami które trudno było namierzyć. Jednak niektóre mogłeś zlokalizować jak choćby szelest w krzewach któego źródłem okazała się wiewiórka. Czy też śpiew ptaka który urwał się w połowie.


W końcu doszedłeś do krypty która znajdowała się w miejscu gdzie został postawiony krzyżyk na mapie.Drzewa rosły tu blisko jeszcze bliżej siebie tak, że istniałą trudność w postawieniu choćby kroku. Mogłeś zauwazyć, że na każdym pniu znajdował sie jakiś dziwny znak. Ziemia natomiast była miękka, sprężysta, jakby oddychała pod stopami.

Przeskanowałeś kryptę swoim kekkei genkai co przyniosło informację. Mianowicie byakuganem mogłeś dostrzec mężczyznę, który widocznie musiał przejść przez odnogi tego miejsca i ukryć się w którejś komnacie. Znajdowała sie ona bezpośrednio pod tobą, po dłuższych obserwacjach dostrzegłeś, że mężczyzna był na skraju wyczerpania, ranny, ale na mnicha nie wyglądał...

[Zakata]

Droga do krypty nie jednego przyprawiłaby o gęsią skórkę, mnie prawdopodobnie też, gdybym już nie przywykł do klimatu tego miejsca. Wszystkie drzewa w drodze sprawiały wrażenie jakby to miejsce nie było często odwiedzane, wszystko się zlewało, na szczęście moje kekkei genkai ułatwiało drogę jak i sama mapka. Zacząłem się zastanawiać czy to rozsądne by tak cały czas podążać z aktywowanym byakkuganem, ale i tak nie musze używać chakry na nic innego to nie ma co żałować. Czułem, że nie ważne co by na mnie wyskoczyło teraz byłem w stanie temu sprostać.

Nagle ujrzałem kryptę, korzystając z mocy moich specjalnych oczu przekaskanowałem od razu sytuację wewnątrz. Widok człowieka rannego i osłabionego, który ewidentnie potrzebował pomocy wzbudził we mnie emocje i chęć do działania. Już nie była to tylko misja, do odklepania tylko realne poczucie, że trzeba się sprężyć bo ten człowiek może nie mieć wiele czasu.

Wykonałem lekki podskok na ziemi badając jej sprężystość oraz jak się zachowa kiedy użyje na niej trochę siły z podskoku. Wrażenie było jakby coś oddychało ale stwierdziłem, że to może być jakieś bagno albo torfowisko więc nie przyłożyłem do tego większej uwagi. Następnie głęboki oddech przed zbierającą się akcję i ruszyłem w stronę człowieka badając jakieś wejście do krypty. Chciałem wybadać czy nie ma jakiś pułapek, skoro człowiek jest ranny to coś musiało go zranić i ostrożnym krokiem zacząłem się kierować w jego stronę.

  Ukryty tekst

[Kaito Mizukane]

Klanowa Misja D
Zakata Hyuga
"Cisza pod Świątynią" _____________________________
Posty:
MG: 7
Zakata Hyuga: 6
_____________________________

Ruszyłeś w stronę krypty zanim jednak do niej wszedłeś zauważyłeś ślady krwi które wcześniej ci umknęły było ich naprawdę sporo i wszystkie prowadziły do człowieka z krypty. Wszedłeś do środka, ostrożnie stawiając każdy krok. Jednak nic się nie zadziałało, nie uruchomiła się żadna pułapka. Podczas z schodzenia w dół towarzyszyła ci cisza oraz dźwięk twojego bijącego serca. Oprócz wyszukiwania pułapek, obserwowałeś również mężczyznę który znajdował się tam gdzieś przed tobą, w pewnym momencie zorientowałeś się, że kumuluje on chakrę w swoim oczodole, a zaraz po tym poczułeś jak ktoś cię obserwuje. Powietrze wokół ciebie zgęstniało, obraz zaczął się powoli zmieniać, odczułeś niepokój jednak tyle, tyle dokładnie się wydarzyło. zerknąłeś jeszcze raz na mężczyznę i dostrzegłeś, że chakra którą widocznie miał również skumulowaną na technikę rozprysła się.

Dotarłeś do mężczyzny wyglądał jakby nie schodził ze statku wojennego. Patrzył na ciebie swoimi czerwonymi oczami. Był bardzo wyczerpany, a z jego boku obwicie ciekłą krew.
- A niech to - wyszeptał - jeszcze ty... Nie zabijaj mnie, wystarczy że drwal, kapłanka i mnich tego próbowali. Uszedłem z życiem, ale ledwo co, jak mi nie pomożesz to dokończysz ich dzieła. Mam nadzieję, że nie przyszedłeś tutaj po to żeby mnie dobić ? Nie jesteś z nimi prawda ? - Zapytał mężczyzna z przerażeniem, ale brzmiało tak jakoś nienaturalnie.

Była to przedziwna sytuacja, a ty musiałeś podjąć decyzję co dalej ? Opcji było wiele, mogłeś spróbować go uratować, zabić, a może... a może przyszedł czas wezwać wsparcie ? Musisz znaleźć odpowiedź ob tą właściwą.

Mężczyzna

[Zakata]

Docierając do mężczyzny, zastałam człowieka w tragicznym stanie, z czerwonych oczu leciała mu krew. Skojarzyłem, że spotkana babcia na misji opowiadała mi o takich. Nie wszyscy mieli białe albo zwykłe oczy ale mocno mnie zdziwił ich wygląd. - Co tu się dzieje, co tu się stało?! - Rzuciłem do mężczyzny, lekko zszokowany zaistniałą sytuacją. Mężczyzna zapytał mnie czy go zabije - Nie mam zamiaru ciebie zabijać, najpierw wytłumacz mi co się tutaj dzieje! - Emocje spowodowane całą sytuacją zaczęły sprawiać, że lekko zacząłem tracić spokój. Chciałem zapytać mężczyznę o mnicha który był moim celem, gdy mężczyzna powiedział, że on też próbował go zabić. - Jak to drwal, kapłanka i mnich. Oni wydają się nie być czymś specjalnym w walce. Jak to możliwe, że tak Cię urządzili? W każdym razie nie ma czasu to jest jakieś wszystko dziwne, chodź ze mną zabieram Cię do szpitala w osadzie! - Krzyknąłem do mężczyzny przekładając rękę mężczyzny na mój dalszy bark. - Ze mną będziesz bezpieczny, nie zagrożą Ci. - Dodałem.

Tym razem już nie oglądałem się kierując w stronę wyjścia z krypty na pułapki starałem się go przetransportować bezpieczne miejsce jak najszybciej. Mimo, że mu nie ufałem. To trójcy ze świątyni nie ufałem jeszcze bardziej. - Tutaj w grę wchodzi życie ludzkie, to nie jest misja D, potrzebne na pewno jest wsparcie. - Myślałem podczas drogi w stronę osady.

z/t

  Ukryty tekst

[Kaito Mizukane]

Klanowa Misja D
Zakata Hyuga
"Cisza pod Świątynią" _____________________________
Posty:
MG: 8
Zakata Hyuga: 7
_____________________________

Postanowiłeś uratować mężczyznę, twoja pomoc zaskoczyła go, ale przyjął ją z ochotą i z lekkim uśmiechem na twarzy... Udało wam się wyjść bez szwanku z krypty, omijając wszystkie przeszkody terenowe śpiewająco. Po dłuższej chwili wyszliście bez szwanku, jednak stało się coś czego nie przewidziałeś jednakowoż mogło być w miarę oczywiste. Mężczyzna odskoczył od ciebie wyciągając zza pazuchy kunai
- Teraz cię zabije. Drwal i kapłanka nie wytrzymali mojego genjutsu i zwariowali, a teraz przyszła kolej na ciebie - zaatakował, jednak zdołał postąpić tylko dwa kroki w twoim kierunku i padł na twarz.
Bandyta zakaszlał krwią, zanim zemdlał zdołał jeszcze z siebie wyrzucić
- Gdyby tylko nie ten przeklęty mnich to z pewnością udałoby mi się przetrwać... Jednak i on skończył marnie... - zemdlał, a ty nie tracąc czasu, pobiegłeś do osady po wsparcie.


Wparowałeś do osady, zaczepiłeś pierwszy napotkany oddział strażników, którzy niepewnie ale w końcu dali się wyciągnąć gdyż jeden z nich rozpoznał cię. Poszli za tobą w celu pojmania mężczyzny, w obecnym stanie jakim się znajdował ów renegat nie stanowił zagrożenia dla twoich kamratów. Zabrali go do szpitalnego więzienia, aby go wyleczyć a później przesłuchać...

Wróciłeś do siedziby władzy aby zdać raport, w tamtej obszar został wypuszczony specjalny oddział shinobi. Kapłanka i drwal zostali bezpiecznie eskortowani do szpitala, a ciało poszarpane ciało mnicha zostało znalezione kilometr dalej zza kryptą.

Tydzień później do szły cię słuchy, że był to dezerter którego obszar twojej osady miał być tymczasowym przystankiem. Kapłanka próbowała go powstrzymać jednak została zaatakowaną na tyle silną iluzją, że postradała zmysły. Drwal był tego świadkiem i też przy okazji dostał potężną techniką nie wytrzymując jej siły. Jedynie mnich był w stanie sprostać tej sztuce jednak w ostatecznym pojedynku uległ dezerterowi, choć porządnie go ranił.

Dezerter
MISJA ZAKOŃCZONA SUKCESEM !!! GRATULACJE !!!

[Zakata]

Widząc odwrót grupki bandytów, stanąłem dumnie podniosłem rękę z zaciśniętą pięścią. - Krowy doić! A nie tutaj cwaniakować! Phii... - Skwitowałem cały ich występek, głowiąc się co takie łachudry mają w głowach. Wziąłem zwoje które upuścili bandyci i przekazałem je Mikoto. - Luzik, żarty to są żarty. Możemy sobie śmieszkować, nie ma problemu ale no jak pojawiają się takie gałgany to nie ma co czekać, zresztą jak miałaś minę, którą można by było określić jako... niezbyt pewną swego. Nie ma problemu jak chcesz się z nimi dalej sama użerać, to nie będę tego nigdzie zgłaszał. Chociaż no lepiej, by było ogarnąć ich na stałe bo jak masz się tak użerać to mija się z jakimkolwiek sensem. Ale to Twoja sprawa i nie będę się wtrącać.

- A swoją drogą znasz się trochę na walcę, czy specjalizujesz się tylko w dziedzinach pieczętowania? Wolałbym wiedzieć przed groźniejszymi rywalami jak Cię traktować. - Zayptałem Mikoto delikatnie się uśmiechając.

Pamiętałem z poprzedniej misji, że krypta była gdzieś w lesie za świątynią, może Byakkugan da radę znaleźć miejsce przepływu chakry to by ułatwiło szukanie zapieczętowanego wejścia.
- Chodź lecimy tam, nie ma czasu do stracenia. A i jak takie gagadki sprawiły, że uśmiech znikł z twarzy to poczekaj, aż zobaczysz klimat miejsca wokół krypty.

Podróż w stronę krypty zaczęła mnie dużo mocniej ekscytować w momencie kiedy poczułem krew wchodząc w starcie z bandytami. Nie mogłem już wytrymać do spojrzenia na twarz dezerterów albo innych shinobich co będą się tam ukrywali.

Nie dezaktywowałem Byakkugana, założyłem że już z nim tam dotrę i spróbuje znaleźć pokłady chakry gdzie mogą być pieczęcie oraz wstępnie przejść tunelami w trybie teleskopowym by znaleźć przeciwników.

  Ukryty tekst

[Kaito Mizukane]

Klanowa misja C
Zakata
"Zapieczętowane Wnętrze" _____________________________
Posty:
MG: 8
Zakata: 7
_____________________________

- W walce nie jestem najlepsza, ale za to potrafię unikać bezpośredniej konfrontacji. Moja specjalność to tylko fuinjutsu
Odpowiedziała dziewczyna na twoje pytanie, więc jakby nie patrzeć główną armatą miałeś być właśnie TY.


Doszliście do krypty, przechodząc przez ten sam gąszcz drzew znaleźliście u jej wejścia. Weszliście, a kamienne stopnie prowadzące do wnętrza krypty głucho wybrzmiewały pod waszymi stopami. Zapach wilgoci oplatał wasze ciała, już po chwili przypomniałeś sobie jak żywo całą scenerię z ostatnich odwiedzin. Po chwili znaleźliście się w miejscu w którym wcześniej znalazłeś dezertera, gdy przystanęliście przy jednej ze ścian dostrzegłeś notkę której wcześniej nie widziałeś i kiedy powoli chciałeś ją lepiej zbadać, dziewczyna rozemocjonowana krzyknęła.
- Nie dotykaj tego, to pewnie ta pieczęć. Zostaw to mnie.

Przez kilka następnych długich minut dziewczyna gadała do sieie, ale finalnie udało jej się zdjąć pieczęć. A wtedy odwróciła się do ciebie i zawołała:
- Choć pomożesz mi !
Musieliście przesunąć kamienny blok, a kiedy to już się wam udało ujrzeliście za wrotami ścieżkę która miała dwie odnogi. Dziewczyna nie czekając na twoją reakcję pobiegła w stronę lewej odnogi ze słowami:
- Bierz prawą odnogę, powodzenia
I znikła, a ciebie zostawiła całkiem samego

Mikoto

[Zakata]

Dochodzą do krypty poczułem jeszcze raz klimat tego miejsca, tajemniczość i starość tego miejsca potrafiły przytłoczyć jednak tym razem byłem na to wszystko gotowy. Wskazałem od razu wejście do krypty oraz opowiedziałem historię Mikoto jak to znalazłem rannego dezertera i próbowałem być bohaterski. Ta bohaterskość prawie mnie zabiła podczas poprzedniej misji aleee jakoś tu dalej stoję.

- Zobacz tu jest jakaś notka. - Już wyciągałem po nią rękę jak jakaś chytra baba po napój zrobiony z trzech cytryn. Aż tu nagle usłyszałem głos Mikoto by to zostawić, że to jej robota i bym nawet nie próbował.

Inkantacje, modły czy inne zaklęcia fujin dłużyły mi się niemiłosiernie. Byłem już zbyt podniecony na walkę by móc wystać w jednym miejscu. Zacząłem chodzić za Mikoto w kółko rozmyślając jak spiorę zaraz kilku przeciwników.

Donośny dźwięk od towarzyszki misji by jej pomógł wzbudził we mnie solidną dozę pobudzenia i radości. - W końcu ile można z pieczęciami się bawić. Nawet nie wiesz jak bardzo bym już tutaj kogoś złoił.

Mikoto zaproponowała byśmy się rozdzielili. - Jesteś tego pewna? Tamte rabusie wcześniej byli dużo słabsi niż przeciwnicy jacy tutaj będą. A jak sama się przyznałaś nie specjalizujesz się w walce. Chociaż jeżeli jesteś tego pewna, to tak zróbmy. - Od razu po tych słowach przeskanowałem Byakkuganem moją odnogę w trybie teleskopowym by wiedzieć czy nie ma tam gdzieś przeciwników oraz żwawym aczkolwiek ostrożnym krokiem ruszyłem w moją odnogę.

  Ukryty tekst

[Kaito Mizukane]

Klanowa misja C
Zakata
"Zapieczętowane Wnętrze" _____________________________
Posty:
MG: 9
Zakata: 8
_____________________________

Znak pieczęci już prawie zgasł, a powietrze miało w sobie jeszcze moc uciszania rozmów, gdyż niosła za sobą niebezpieczny sygnał. Jakby co na pozór żądzy mordu. Tylko był w stanie coś takiego wywiną. Chłód miejsca emanował jakby nie z kamienia, a jakby z samej chakry. Ściany nie były jednolicie wykute, a tu i ówdzie czuć było grozę scenerii, którą uzupełniały malowadła które dopiero po chwili jak sobie uświadomił Zakata byłyy to jakieś techniki fuinjutsu.

W którymś momencie wąskie podłoże zmieniło się z ubitego kamienia na szeroką, okrągłą salę. Byakuganem przeskanowałeś całą okolicę wokół ciebie i trafiłeś na mężczyznę który najprawdopodobniej był rzeczonym Akoraito, wysłanym wcześniej przez siedzibę władzy. Zbliżyłeś się bliżej, ale oprócz rozkazów schowanych głęboko w kieszeni na nic ciekawszego nie trafiłeś. Aż... Usłyszałeś wolanie o pomoc
- Zakata RATUJ ! - to z pewnością była Mikot, trzeba był z całą pewnością jej pomóc pobiec dla niej. Jednak już teraz mogłeś sobie przyznać absolutną rację, że nie najlepszym pomysłem było rozdzielenie się. Zawsze z punktu strategicznego, jeżeli wróg uderz z jednej strony to druga armia może oflankować go z drugiej. Dobre do zapamiętania jak taki elementarz. Teza i ewentualne lekcje z wyniesienia ich na przyszłość

Mikoto

[Zakata]

Idąc moją odnogą korytarza, nie trafiłem na nic ciekawego, nic co by mogło przykuć moją uwagę. W szczególności zabrakło mi wroga. Coraz bardziej mi śmierdziało to, że również nie zobaczyłem na Byakkuganie żadnego wroga. Oznaczać to mogło jedno, wybrałem złą odnogę.

Nagły krzyk Mikoto z drugiej części sprawił, że włosy mi się zjeżyły na dłoniach. Przelał mnie zimny pot. Momentalnie wyruszyłem w jej stronę sprintem ile byłem w stanie wyciągnąć nie zważałem już na nic tylko by pomóc Mikoto. - Czułem, kurwa czułem... Rozdzielenie się od początku to był zły pomysł, jeszcze kiedy ona nie jest zdolna do sensownej walki. Czemu się na to zgodziłem? - Tylko takie myśli zalewały moją drogę. Mimo, że nie było czasu. Miałem jedną tylko w tym wszyskim nadzieję, że dojdę zanim wpadnie w sidła wroga, zanim cokolwiek jej zrobią. Podczas mojego biegu próbowałem wyjąc z torby jednego kunaia by być już gotowym na wszystko.

  Ukryty tekst

[Kaito Mizukane]

Klanowa misja C
Zakata
"Zapieczętowane Wnętrze" _____________________________
Posty:
MG: 10
Zakata: 9
_____________________________

Biegłeś najszybciej jak to tylko możliwe w stronę w stronę z której dochodził głos. W pewnym momencie doszedłeś na tyle blisko aby zauważyć przez ściany przy użyciu swego doujutsu jak zgarbiony starzec o zapadniętych policzkach i popękanych ustach, z których sączyła się ślina, pochyla się nad nieruchomo leżącą dziewczyną. Jego długie, siwe, tłuste i sklejone w strąk włosy opadały na twarz Mikoto. Przyłożył swoją twarz do jej szyji, jej młoda skóra dotykała teraz jego skóry. A wyglądała ona tak jakby dawno nie widziała wody ani światła. Była szara, pełna ciemnych plam, łuszcząca się i nosząca ślady zadrapań. Ów starzec posiadał również... Białe oczy typowe dla klanu Hyūga, chociaż w jego trudno było doszukiwać czegoś z majestatyczności które za sobą niosły. A to dlatego, że były mętne i już lekko przekrwione. Strój który nosił zupełnie jak on sam można było nazwać reliktem. Był to dawny klanowy krój ,który już na zawsze utracił nieskazitelną biel. Brudny, poplamiony z podartymi rękawami i zaschniętymi plamami nie do końca znanego pochodzenia.

Zbiegłeś po kamiennych schodach prowadzących do rozległej komnaty. Tym samym schodząc coraz głębiej w dół. Przez wyczułeś zapach wilgoci i starości zresztą bardzo podobny do starego mężczyzny która znajdował sie naprzeciw ciebie.

W tym miejscu każdy twój krok rozbrzmiewał głuchym echem odbijając się od odległych ścian. Podłoga straciła równą powierzchnię dziesiątki lat temu. Teraz była popękana, miejscami nawet wystawały korzenie zwłaszcza przy centralnym miejscu gdzie znajdowała się już nieużywana studnia. Tu i tam zwisały łańcuchy, a całe miejsce otaczało niewyraźne światło które płynęło od świec.
- Kolejne, młode, brudne oczy.. Musze je wydłubać - zachrypiał dziad i ruszył na ciebie z pełnią prędkości na ciebie

Starzec

DLA ADMINÓW

  Ukryty tekst

[Zakata]

Dobiegając do komnaty widziałem tylko dzięki mojemu oku obrzydliwe sceny. Stary zdezelowany życiem dziad zaczynał się pokładać nad bezbronną Mikoto. Sprawiało to tylko, że nie przejmowałem się niczym tylko chciałem się jak najszybciej tam dostać, zanim stanie się coś okropnego.

Wbiegając do komnaty stanąłem w przejściu - Zostaw ją! - Wykrzyczałem do brudnego, ochydnego i odrażającego starca. Moment w którym podniósł głowę i dotarło do mnie, że moim przeciwnikiem będzie inny Hyuga zamurowało mnie lekko. - Jesteś zakałą... zakałą tego klanu. Musisz zostać wyeliminowany. - Powiedziałem do dziada.

Nagle ruszył z całym impetem w moją stronę. Nie miałem sztuczki przygotowanej na kogoś kto ma taki sam arsenał jak ja. Chociaż wiedziałem jedno nie muszę zbytnio kombinować. To będzie chamska walka na wyczerpanie. W momencie biegu przeciwnika rzuciłem w jego stronę kunaia celując prosto w tułów. Sam biegnąc za kunaiem z prostym pomysłem. Rywal musi albo sparować, uniknąć kunaia wystawiając się na atak prostą dłonią w splot słoneczny tak zwane Shōtei, albo będzie próbował robić jakieś kiwki i pozwoli kunaiowi go trafić co by było dosyć głupim rozwiązaniem z jego strony, ponieważ wbitego kunaia bym wyprostowaną ręką próbował popchnąć mocniej w jego ciało.

  Ukryty tekst