Trakt między wioskami

[͏͏͏͏Αkira͏͏͏͏]

  Ukryty tekst

[͏͏͏͏Αkira͏͏͏͏]

  Ukryty tekst

[͏͏͏͏Αkira͏͏͏͏]

  Ukryty tekst

[͏͏͏͏Αkira͏͏͏͏]

  Ukryty tekst

[͏͏͏͏Αkira͏͏͏͏]

  Ukryty tekst

[͏͏͏͏Αkira͏͏͏͏]

  Ukryty tekst

[͏͏͏͏Αkira͏͏͏͏]

  Ukryty tekst

[͏͏͏͏Αkira͏͏͏͏]

  Ukryty tekst

[Sumi]

~ 1/28 ~

~ Akira ~

~ Misja Rangi C ~

~ Silne plecy ~

Akira po owocnie spędzonym na szlifowaniu swoich umiejętności czasie, miał wreszcie chwilę żeby odsapnąć od długiego okresu treningowego. Ciężko było jednoznacznie stwierdzić do czego przygotowywał się mężczyzna, jednak nie można było zaprzeczyć temu że wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazywały że musiało to być coś dużego. W międzyczasie jednak oczom Akiry ukazał się może nawet nieco niespodziewany widok, którym był młody chłopak w nieco podartym i mocno znoszonym czymś co miało być płaszczem, jednak raczej bardziej przypominało stary worek po kartoflach bądź innym bulwiastym warzywie jakie się uprawiało w tych rejonach. Chłopak wydawał się dość mocno roztrzęsiony i kiedy jego wzrok również odnalazł Akirę, na moment wydawał się zawahać, niepewny, czy powinien zaryzykować interakcję z tym ekscentrycznie wyglądającym osobnikiem.

[͏͏͏͏Αkira͏͏͏͏]

Ostatni czas był już tym czasem odpoczynku po zajebiście wykonanej robocie – treningi wykonane i umiejętności wyszlifowane w odpowiednim stopniu, a przy tym interes hula jak miło, nic więcej nie trzeba. A jednak chodzę dziś wkurwiony i jak Amaterasu nie kocham, tak przyrzekam, że jeśli ktoś mnie tylko zaczepi to go kurwa odpierdolę. Tak zły jestem!
Co jest z kolei przyczyną? Chyba po prostu zły dzień, lewą nogą wstałem i tak to już poszło. Wczoraj też co mogłem pochędożyć to nie pochędożyłem albowiem dziewczynki sobie poszły zawczasu, kiedy się cholernie upiłem i walnąłem zgona. Koniec końców jakiś chuj wziął pannice pod ramiona i wyszedł, podobno z szelmowskim i zawadiackim uśmiechem, obdarzając go moje upite cielsko z triumfem w oczach. Gdy się o tym tylko dzisiaj dowiedziałem, z ogromnym bólem łba i braku chęci do niczego, zawyłem ze wściekłości i nie było innej opcji, musiałem wyjść z chaty bo bym ją rozniósł na strzępy. Chuj jeden, nawet nie wiem kim on był, ale posturą przypominał prędzej koguta niż mężczyznę, a jeśli porównać go ze mną to już w ogóle niesamowite, że ktokolwiek chciał go dotknąć!
Tak czy owak, wyszedłem i poszedłem na swoje pobojowisko, gdzie sobie chwilę odreagowywałem i medytowałem, utrzymując chakrę w swoim ciele, wykonując codzienny rutynowy trening mający na celu poszerzyć przepływ chakry.
Nieoczekiwanie dostrzegam jednak jakiegoś chłopaczynę, ubranego jakby stroił go jakiś żul. Nasze spojrzenia się zetknęły a w nim widziałem jakiegoś zaszczutego szczeniaka, który ewidentnie chciał coś powiedzieć, ale trochę się bał. No cóż, może i jest ze mnie kawał chama, ale koniec końców, serce mam po dobrej stronie, nie?
- Co jest, młody? – Pytam jednocześnie macham ręką, zachęcając go by podszedł bliżej. Wiążę opadające kosmyki włosów w niesfornego kucyka.

[Sumi]

~ 3/28 ~

~ Akira ~

~ Misja Rangi C ~

~ Silne plecy ~

Chłopak wydawał się być spłoszony i to że Akira w ogóle odezwał się do niego, tak bez ostrzeżenia i bez żadnych ceregieli sprawiło że lekko podskoczył i wydawało się że zaraz da nogi za pas i pomknie w przeciwnym kierunku, jednak owojownik z Shigashi no Kibu zauważył że chłopiec zacisnął pięści i zęby i prawdopodobnie przywołując całą swoją siłę woli zatrzymał się w miejscu i wytrzymał wzrok osobliwie wyglądającego mężczyzny.
- Dzi-Dzień dobry... Ja się chciałem zapytać czy... Czy pochodzi pan z okolicy? B-Bo potrzebuję pilnie się dostaćd do Shigashi no Kibu, jednak wydaje mi się że chyba pobłądziłem. Do tego jakieś zbóje podobno się kręcą po okolicy i boję się że zamiast trafić do miasta, wyląduję w jakiejś dziurze albo krzakach i tyle po mnie zostanie... - powiedział chłopak, z początku wahając się, jednak w miarę jak z jego ust spływały kolejne słowa, to Akira czuł jak powoli wraca mu pewność siebie. Co ciekawe, z jego mowy i akcentu dało się wyczuć że nie jest on pierwszym lepszym chłopkiem, na co jednak zdecydowanie wskazywał jego ubiór.

[͏͏͏͏Αkira͏͏͏͏]

Patrzę tak na niego i słucham co ma tam do powiedzenia i trochę nie wierzę, że taki nicpoń doszedł tak daleko z tak chujowym poczuciem orientacji w terenie! Żeby być już tak blisko miasta i się nie zorientować to trzeba mieć ten kurde talent, ale w sensie odwrotnym - antytalent!
Mimo swojej postawy, wzbudza moje podejrzenia, co ujawniam piorunującym wzrokiem wymierzonym w jego lękliwe pizdowate ślepia. Może jam skurwysyn, ale też patriota! I nie wpuszczę do miasta byle szczyla, który przecież okazać się może byle szpiegiem czy też innym brudasem, którego w mieście nie potrzebujemy.
- Może i pochodzę, ale pierwsze to mi powiedz dzieciaku co takie chucherko szuka w Shigashi i po co do niego zmierza? Shigashi cię zje, przeżuje i wysra, zanim zdążysz się zorientować, że jesteś w jego szponach, młody. Bez wyraźnych podstaw nie polecam ci do niego zmierzać. - Mówię całkiem szczerze, ale też z wyczuwalną wyższością. Bo co jak co, ale ja hardo pracowałem na swoją pozycję i przezwyciężyłem trudności, żeby być tu gdzie jestem - w mniejszych czy większych konszachtach z mafią, ale wciąż utrzymując autonomię własnego lokalu, czym nie każdy tu może się pochwalić.
Tak czy siak patrzę na młokosa i czekam na odpowiedź. W razie czego go zleję i kopnę w dupę, by wracał skąd przyszedł. Jego brak użyteczności też może być tu czynnikiem rozstrzygającym - nie potrzeba jeszcze bardziej zaludniać slumsy, te już obecnie mają się za dobrze.

[Sumi]

~ 5/28 ~

~ Akira ~

~ Misja Rangi C ~

~ Silne plecy ~

Chłopak nieco skulił się pod badawczym spojrzeniem jakim obrzucił go Akira, jednak ostatecznie można powiedzieć że wytrzymał i nie spuścił wzroku. Kiedy zaś usłyszał on to co wojownik miał do powiedzenia, skrzywił się na chwilę nieznacznie.

- Ja… Ja wiem. Jednak muszę się tam udać. - zaczął nieco nieśmiało, ale w miarę jak mówił, wydawało się jakby jego pewność siebie rosła i wyjawienie powodu tej podróży podnosiło go na duchu. - Wiem że Shigashi no Kibu jest niebezpiecznym miejscem, niestety tak się złożyło że jest tam ktoś kogo muszę znaleźć. Otóż… Mój ojciec był wspaniałym kowalem. Jak na porządnego rzemieślnika z dobrą renomą, zdarzało się że przychodzili do niego potężni wojownicy zdrożnych zakątków świata. Pewnego razu przyszedł pewien mężczyzna z Shigashi no Kibu i zażądał aby mój ojciec wykonał dla niego wspaniałą katanę. Mój ojciec poświęcił bardzo dużo czasu aby wszystko było zgodnie z życzeniem tego wojownika. Kiedy jednak ten przyszedł odebrać katanę, powiedział że nie ma zamiaru płacić za taki miecz. - powiedział chłopak, po czym wziął kilka oddechów zanim mógł kontynuować swoją opowieść.
- Mój ojciec był niestety dość temperamentną osobą i nie miał zamiaru ustąpić, więc wojownik go zabił po czym zabrał miecz i uciekł.. Stało się to już dobrych kilka lat temu i od tamtej pory staram się go złapać, jednak nie jestem wojownikiem, ale chciałbym pomścić ojca i odzyskać jego ostatnie dzieło. - powiedział chłopak, na koniec prostując się i sprawiając wrażenie że wyjawienie historii sprawiło że nie kulił się już pod wzrokiem swojego rozmówcę.

[͏͏͏͏Αkira͏͏͏͏]

Okej, przyznaję, zaskoczyło mnie, że szczyl nie skulił wzroku pod ciężarem mojego własnego. Może jednak nie jest takim chucherkiem za jakiego go miałem!
Wysłuchawszy jego historii, nie wzruszyłem się. W Shigashi nie ma dobrych historii, trzeba być synem bogatego kupca lub kogoś prowadzącego konszachty z mafią, żeby przyjechać do tego wspaniałego miasta bez złych doświadczeń w przeszłości. Mało kto jest na tyle zadziorny by podjąć wyzwanie temu miejscu, a jeszcze mniej jest takich, którzy je wygrywają. Ja z dumą mogę powiedzieć, że póki co idzie mi dobrze, choć wciąż wiele przede mną. Mam swój bar i zajebiście mi idzie, choć pieniędzy na razie mam z tego mało - wszystko co zarobię, reinwestuję w swoje lokum.
Więc historia zabitego ojca może i jest tragiczna, ckliwa i wzbudzająca współczucie, ale co z tego jak chuj się wywali na pierwszym zakręcie, obrobią go do gołego i zostawią, by został jedynie z dawnym wspomnieniem zemsty a pragnieniem pozbycia się głodu, pragnienia? Młody był zbyt niewinny na to miejsce.
- Słuchaj... chuj, nie wiem jak tam masz, ale dla mnie będziesz Henroku. Henroku, z tego co mówisz to masz prawo czuć się wkurwiony i pałać zemstą, ale spójrz na siebie! To miasto cię wyrucha w dupę zanim zdążysz się schylić, jesteś zbyt naiwny. Jaki masz plan? Biegać od gospody do gospody pytając o gościa, żeby wpaść w pułapkę i dać się zamordować w jakiejś ciasnej uliczce? Nie wyglądasz na silnego, może się mylę, ale jak chcesz wyegzekwować swoje uczucia? Poprosić go by się nadział na własny miecz? - Pytam, mówiąc na tyle dobitnie, by móc też sprawdzić hart ducha młodzieńca. Szybko zapomniałem o swoim wkurwieniu sprzed kilku minut, całkowicie zaaferowałem się dzieciakiem, który może zapewnić mi pewną dozę rozrywki w dzisiejszym dniu.

[Sumi]

~ 7/28 ~

~ Akira ~

~ Misja Rangi C ~

~ Silne plecy ~

Henroku wydawał się jeszcze przez chwilę procesować nadane mu imię, jednak w końcu skinął głową i nie protestował. Wydawał się mocno zaskoczony reakcją Akiry i kiedy wojownik uświadomił mu ogromną dziurę w jego planie, ten złapał się za głowę jakby te informacje go trochę przytłoczyły.
- Nie przemyślałem tego w ogóle. Byłem tak zaabsorbowany tym żeby znaleźć tego człowieka że w ogóle nie zastanawiałem się co dalej z tym zrobić... - powiedział zdruzgotany chłopak wpatrując się w Akirę. Po chwili przycisnął palce do skroni i intensywnie myśląc błądził wzrokiem po okolicy jakby szukając jakiejś podpowiedzi odnośnie tego co powinien w tej sytuacji zrobić.
- Myślę że chyba w takim razie muszę dowiedzieć się kto to jest a następnie wynająć kogoś, żeby pomógł mi zabić go... - powiedział w zamyśleniu a jego wzrok mimowolnie wrócił do Akiry. - Ty... Ty wyglądasz na silnego... Wiem że proszę o wiele, ale czy byłbyś w stanie mi pomóc? Zapłacę ci, wbrew temu jak wyglądam, będę w stanie wynagrodzić ci to. -