Zapomniana świątynia i okolice

[Minoru]

Wyprawa B:
“Ewolucja”

  Ukryty tekst

Osamu

---

Kolejka 9:
Osamu: 8
Minoru: 9

---

Jak dotąd ciężko było stwierdzić kto ma przewagę. Osamu był niczym jednoosobowa armia, lecz przeciwko sobie miał dosłowną armię. Obie strony ponosiły straty, choć to przeciwnik zdawał się musieć poświęcić więcej, niż Uesugi.
Białowłosy kontynuował swój plan. Jeden z jego klonów wypluł mieszankę ziemi i kamieni ze swych ust, tworząc w ten sposób kolejnego golema. Drugi z klonów został jednakże zmuszony do zmiany taktyki. Miał się on skupić na przyjmowaniu nadciągających ataków, tak by Osamu był bezpieczny.
W najbardziej krytycznej sytuacji był jednak Kiyoshi, który właśnie walczył o życie, przygnieciony do ziemi. Jego poświęcenie nie poszło na marne, ponieważ jego ostatni atak zranił białowłosego. Teraz jednak stał przed wyborem. Ratować swe życie lub też próbować ponownie zranić mężczyznę którego mieli pojmać. Kiyoshi był jednak najemnikiem. Człowiekiem który cenił przede wszystkim swoje życie. Dlatego też jego dłonie zatańczyły w śmiertelnym tańcu, składając kolejne pieczęci. Zbyt wolno. Odniesione rany spowodowały, że przeszywający go ból, paraliżował jego własne ruchy i nim udało mu się złożyć kolejną pieczęć, ciężka pięść golema opadała na jego ciało po raz drugi, miażdżąc kolejne kości i wywołując wewnętrzne krwawienie. Kiyoshi przestał być jakimkolwiek problemem.
Osamu sam nie próżnował i widząc co się święci, zaczął składać kolejne pieczęci, chcąc posłać w kierunku nadbiegających żołdaków śmiercionośną serię kamieni. Pieczęci było jednak wiele, a białowłosy wciąż leżał na ziemi i był ranny. Jego ziemny klon przejął dwóch nacierających żołdaków, bez większych problemów związując ich w bezpośredniej walce. Pozostało jednak jeszcze trzech, którzy dopadli do Usegiego okładając go swoją bronią. Żołdacy byli jednak tylko ludźmi, co prawda mieli wprawę w posługiwaniu się bronią, ale nijak mieli się do wytrenowanego i twardego ciała shinobi. A jednak ich ataki zdołały kilkukrotnie zadrapać Osamu. Wystarczająco by przerwać jego składanie pieczęci.
Byli też kusznicy, choć ci mieli swoje własne zmartwienia. Starali się właśnie naciągnąć cięciwy na swoich kuszach, a widać było, że nie jest to zadanie wcale takie proste. Osamu miał ich jeszcze przez jakąś chwilę z głowy.
Szala zwycięstwa przechylała się właśnie na stronę Osamu. Wystarczyło jeszcze chwilę wytrzymać i będzie po sprawie. A przynajmniej tak mogło się wydawać, gdy białowłosy, okładany przez bandę „brudasów”, poczuł drobne ukłucie na swojej szyi. Odwróciwszy głowę w kierunku, z którego poczuł ból, dostrzegł doktorka, stojącego niedaleko wejścia do tuneli. Trzymał on w swych dłoniach długą słomkę wydrążoną na obu końcach. Jeden z tych końców tkwił właśnie w jego ustach.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Osamu]

Sytuacja coraz bardziej zdawała się być pod kontrolą Osamowej drużyny. Golem właśnie wdeptywał w ziemię przywódcę tej pożal się Boże grupy najemniczej i właśnie przestawał być zagrożeniem dla reszty. Eliminując tego faceta przewaga była znacznie po stronie Białowłosego albowiem reszta żołdaków nie była większym problemem. Klon A stworzył już golema, który właśnie łapał ostrość i powoływał swoje umiejętności do życia. Niestety ale oryginał właśnie dostawał ścieżkę zdrowia od trzech baranów, którzy właśnie go okładali jakby był kawałkiem mięsa. Całe szczęścię, że klon B zdołał złapać na siebie dwóch tych obdartusów bo inaczej mogłyby być kłopoty Najmana.
Ofensywa nie mogła być przerwana... Gdyby została zatrzymana to jego śmierć w tym zapomnianym miejscu byłaby więcej niż pewna. Golem, który właśnie rozbił Kiyosha ruszył na żołdaków, którzy byli wstrzymywani przez klona B. Miał zabrać im to co mieli najcenniejszego czyli życie. Klon B w tym czasie miał odskoczyć i złożyć trzy pieczęcie. Szczur, wąż i tygrys, a z okolicznych kamieni miał zacząć formować się kamienny wąż, który momentalnie ruszy na kuszników. Zamiar był prosty. Miał ich po prostu zlikwidować lub zająć na tyle żeby przestali ostrzeliwać biedny oryginał. Golem, którego stworzył klon A miał doskoczyć z pełną prędkością do obdartusów, którzy okładali niemiłosiernie oryginalnego Osamu. Twór ten miał zrobić wszystko tak żeby zlikwidować napastników i uratować Białowłosego. Klon A od razu skoczy w kierunku Doktorka, który również zaczął atakować Kaguye. Jeśli go zajmię choć na chwilę wystarczającą do odbicia Uesugiego z rąk żołdaków to już będzie to sukces... Kiedy tylko golemy skończą swoją robotę to Dziadek będzie miał przejebane.



CHAKRA:

  Ukryty tekst

Klon A:

  Ukryty tekst

Klon B:

  Ukryty tekst

Nazwa

Doton: Gōremu no Jutsu

Ranga

A

Pieczęci

Połowa pieczęci Barana

Zasięg

60 metrów

Koszt D: 45% | C: 35% | B: 25% | A: 15% | S: 10% | S+: 5% (1/2 co turę)

Koszt (Wielki) C: 50% | B: 40% | A: 30% | S: 20% | S+: 10% (1/2 co turę)

Statystyki

Siła

180

Szybkość

160

Wytrzymałość

200

Wielki (staty)

Siła

220

Szybkość

200

Wytrzymałość

240

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Po złożeniu pieczęci użytkownik wypluwa (w przypadku golema wielkości człowieka), lub wytwarza z ziemi (w przypadku wersji o większych rozmiarach) golema o dużej sile bojowej. Twór ten jest bardzo wytrzymały, więc może służyć za żywą tarczę, ale dzięki dużej sile stanowi też dużą wartość ofensywną. Twór utrzymuje się maksymalnie 5 tur lub 5 godzin fabularnych, po których rozpada się na kawałki. Golem nie posiada wolnej woli oraz zdolności mówienia. Ze względu na brak świadomości jest więc niepodatny na genjutsu. Jego działania są w pełni uzależnione od stwórcy, który musi wydawać mu proste mentalne polecenia. W przypadku braku kontroli wywołanej np. krytycznymi ranami użytkownika bądź wykluczenia z walki, golem rozpada się.

Nazwa

Doton: Iwa Bunshin no Jutsu

Ranga

C

Pieczęci

Baran

Zasięg

Tworzenie

Obok użytkownika

Zasięg

50 metrów od użytkownika

Koszt E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (za klona) + to, co przekażemy (minimum 1%)

Statystyki

Siła

Równa twórcy

Szybkość

1/2 twórcy

Wytrzymałość

120

Opis Technika polegająca na uformowaniu z kamieni wizualnie idealnej kopii użytkownika. Klon powstaje z gruntu na którym stoi wykonawca techniki, jednakże budulcem do stworzenia klona nie może być ani błoto, ani piasek czy też kamienne elementy budowli. Klon potrafi wykonywać wszelkie techniki Doton i Tai/Buki (bez wykorzystywania chakry) znane oryginałowi. Stworzona kopia nie posiada ekwipunku swojego twórcy, za wyjątkiem tej widocznej na wierzchu co utrudnia odróżnienie oryginału od kopii. Tak skopiowany ekwipunek jest równie groźny co oryginalny. Właściwości artefaktów nie zostają skopiowane, tak samo jak np. właściwości notek wybuchowych lub bombek dymnych. Iwa Bunshin ze względu na swój budulec jest wytrzymały - zwyczajne wbicie lub cięcie kunaiem nie wyrządzi mu wiele szkód. Do pełnej eliminacji konieczne jest wykonanie solidnego ataku, kruszącego ziemię i skały. Klon nie posiada wolnej woli oraz zdolności mówienia. Ze względu na brak świadomości jest więc niepodatny na genjutsu. Jego działania są w pełni uzależnione od stwórcy, który musi wydawać mu mentalne polecenia. W przypadku braku poleceń wywołanych np. krytycznymi ranami użytkownika bądź wykluczenia z walki, klony rozpadają się.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):Założona zbroja, Ochraniacz na czoło z symbolem "Zjednoczonych sił Sogen".

  Ukryty tekst

[Minoru]

Wyprawa B:
“Ewolucja”

  Ukryty tekst

Osamu

---

Kolejka 10:
Osamu: 9
Minoru: 10

---

Gdyby ktoś teraz przechodził obok i dostrzegł co się właśnie dzieje w opuszczonej świątyni, zapewne pomyślałby, że banda zbirów napadła na ducha winnemu mężczyznę o białych włosach, który miał aż dwóch braci bliźniaków. I choć mogło się wydawać, że to najemnicy mieli przewagę, to sytuacja miała się z goła inaczej.
Golem, który właśnie zakończył obijanie mordy hersztowi tej pożal się boże bandy, ruszył z niesamowitą wręcz werwą ku kolejnemu zadaniu. Za cel obrał sobie dwóch żołdaków, którzy właśnie zwarli się z klonem Osamu, który ten dzielnie starał się dać im odpór. Skalne monstrum, pomimo swych karykaturalnych kształtów, poruszał się z ogromną prędkością. Na tyle ogromną, że ta machina do zabijania wpadła w jednego z najemników z takim impetem, że pozostała po nim jedynie krwawa mgiełka, a jego bezwładne zwłoki, zostały wyrzucone gdzieś w ciemność pomieszczenia.
Uwolniony od zagrożenia ziemny klon uskoczył do tyłu, składając w pośpiechu trzy proste pieczęci, które to wraz z dodaniem jego chakry, spowodowały że pobliskie kamienie zaczęły zbierać się i formować w kształt wężo podobny. Nowy twór, natychmiast ruszył w kierunku kuszników, którzy powoli zbliżali się do przeładowania. Jednemu z nich nie dane było niestety tego dokonać gdy ogromne cielsko zalało go swoją masą.
Był jeszcze drugi golem. Ten stworzony przez klona. Ruszył on z impetem godnym swego pierwszego brata, ku tym, którzy okładali ducha winnego Osamu. Żaden z trójki oprawców, nawet nie zdążył zarejestrować gdy nadeszła kamienna śmierć. W jednym momencie, cała trójka, okładała Osamu, tylko po to, by mrugnięcie okiem później jeden z nich zmienił się w krwawą miazgę, której resztki znikały właśnie gdzieś w ciemnościach pomieszczenia w którym walczyli.
Ostatni z klonów, ruszył w kierunku doktorka, lecz dzieląca ich odległość oraz nieduża szybkość klona, spowodowała, że zajmie mu to jeszcze chwilę.
Wszelkie kontrofensywy zostały zaprzestane. Ci którzy przeżyli walkę z Osamu wpadli w panikę i widząc jak niewiele znaczą ich działania zaczęli uciekać wrzeszcząc z całych sił i starając się uratować swe nędzne życia. Jedynie doktorek stał z niezadowoloną miną, wciąż ściskając swoją dmuchawkę i spoglądając na to co właśnie działo się przed jego oczyma.
Osamu mógł poczuć drętwiejące mrowienie w górnych kończynach, na końcach swych palców, a także lekkie mdłości. Coś zaczynało się z nim dziać.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Osamu]

Uesugi był już nieco obity przez bandę, która postanowiła go napaść. Nie spodziewał się, że w tak prostej sytuacji może zostać aż tak skrzywdzony. Nie był zmęczony tak jak podczas bitwy o Kotei ale zdecydowanie zebrał więcej kontuzji czy otarć niż wtedy kiedy walczył w ogromnej bitwie. Ograniczała go też groźba zawalenia całej konstrukcji na swoją głowę więc musiał kombinować tak aby nie zrobić samemu sobie większej krzywdy. Golemy jednak nie miały żadnych myśli i cały czas kontynuowały likwidacje oponentów, a Osamu mógł spokojnie kierować poczynaniami całej swojej ziemnej rodziny.
Czuł, że to czym zaatakował go doktorek właśnie zaczynało pustoszyć jego organizm ale najpierw musiał zadbać o swoje bezpieczeństwo więc gdy tylko przeciwnicy rozpoczęli ucieczkę w celu ratowania swojego życia to jego spojrzenie skierowało się na dziada z dmuchawką. Ruszył palcem w jego kierunku i jakby wskazujac następny cel zdołał wyrzucić z siebie charczący i pełen bólu dźwięk. -Zabić go. Po czym każdy twór, który został przywołany przez Osamu ruszył ku dziadkowi nie zważając już na nic innego. Oczywiście golem stworzony przez klona A został dezaktywowany aby przewaga liczebna zamiast topnieć to się utrzymywała. Teraz prawdziwy przywódca tej grupy miał na głowie... Dwa ziemne klony, kamiennego węża oraz pędzącego z ogromną szybkością golema.



CHAKRA:

  Ukryty tekst

Klon A:

  Ukryty tekst

Klon B:

  Ukryty tekst

Nazwa

Doton: Gōremu no Jutsu

Ranga

A

Pieczęci

Połowa pieczęci Barana

Zasięg

60 metrów

Koszt D: 45% | C: 35% | B: 25% | A: 15% | S: 10% | S+: 5% (1/2 co turę)

Koszt (Wielki) C: 50% | B: 40% | A: 30% | S: 20% | S+: 10% (1/2 co turę)

Statystyki

Siła

180

Szybkość

160

Wytrzymałość

200

Wielki (staty)

Siła

220

Szybkość

200

Wytrzymałość

240

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Po złożeniu pieczęci użytkownik wypluwa (w przypadku golema wielkości człowieka), lub wytwarza z ziemi (w przypadku wersji o większych rozmiarach) golema o dużej sile bojowej. Twór ten jest bardzo wytrzymały, więc może służyć za żywą tarczę, ale dzięki dużej sile stanowi też dużą wartość ofensywną. Twór utrzymuje się maksymalnie 5 tur lub 5 godzin fabularnych, po których rozpada się na kawałki. Golem nie posiada wolnej woli oraz zdolności mówienia. Ze względu na brak świadomości jest więc niepodatny na genjutsu. Jego działania są w pełni uzależnione od stwórcy, który musi wydawać mu proste mentalne polecenia. W przypadku braku kontroli wywołanej np. krytycznymi ranami użytkownika bądź wykluczenia z walki, golem rozpada się.

Nazwa

Doton: Iwa Bunshin no Jutsu

Ranga

C

Pieczęci

Baran

Zasięg

Tworzenie

Obok użytkownika

Zasięg

50 metrów od użytkownika

Koszt E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (za klona) + to, co przekażemy (minimum 1%)

Statystyki

Siła

Równa twórcy

Szybkość

1/2 twórcy

Wytrzymałość

120

Opis Technika polegająca na uformowaniu z kamieni wizualnie idealnej kopii użytkownika. Klon powstaje z gruntu na którym stoi wykonawca techniki, jednakże budulcem do stworzenia klona nie może być ani błoto, ani piasek czy też kamienne elementy budowli. Klon potrafi wykonywać wszelkie techniki Doton i Tai/Buki (bez wykorzystywania chakry) znane oryginałowi. Stworzona kopia nie posiada ekwipunku swojego twórcy, za wyjątkiem tej widocznej na wierzchu co utrudnia odróżnienie oryginału od kopii. Tak skopiowany ekwipunek jest równie groźny co oryginalny. Właściwości artefaktów nie zostają skopiowane, tak samo jak np. właściwości notek wybuchowych lub bombek dymnych. Iwa Bunshin ze względu na swój budulec jest wytrzymały - zwyczajne wbicie lub cięcie kunaiem nie wyrządzi mu wiele szkód. Do pełnej eliminacji konieczne jest wykonanie solidnego ataku, kruszącego ziemię i skały. Klon nie posiada wolnej woli oraz zdolności mówienia. Ze względu na brak świadomości jest więc niepodatny na genjutsu. Jego działania są w pełni uzależnione od stwórcy, który musi wydawać mu mentalne polecenia. W przypadku braku poleceń wywołanych np. krytycznymi ranami użytkownika bądź wykluczenia z walki, klony rozpadają się.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):Założona zbroja, Ochraniacz na czoło z symbolem "Zjednoczonych sił Sogen".

  Ukryty tekst

[Minoru]

Wyprawa B:
“Ewolucja”

  Ukryty tekst

Osamu

---

Kolejka 11:
Osamu: 10
Minoru: 11

---

Osamu wygrywał. Nie było co do tego żadnych wątpliwości. Herszt bandy został sprowadzony do roli worka leżącego na ziemi, jego dzielni kamraci, a właściwie to co z nich zostało, rozbiegali się właśnie by tylko uratować swe życia. I tylko ten staruszek, który zachowywał się niczym psychopata, budził w Osamu swego rodzaju niepokój.
Jakby dla podkreślenia, że jednak nie jest tak kolorowo, jak się wydawało Osamu, jego ciało wysyłało mu ostrzegawcze informacje, w postaci mrowienia. Które bardzo szybko zaczęło rozprzestrzeniać się po jego ciele. Powód tego stanu rzeczy, wydawał się oczywisty, trucizna. Osamu wiedział, że nawet pomimo swego niezwykle wytrzymałego ciała, trucizna mogła okazać się dla niego śmiertelna. Dlatego też powziął jedyną logiczną decyzje, jaka przyszła mu do głowy. Rozkazał swoim tworom zamordować doktorka.
Golemy, ziemne twory i klony. Niczego sobie siła ruszyła wprost na doktorka z jednym zamiarem, zetrzeć jego egzystencję z powierzchni ziemi. Osamu miał jednak inny problem. Stracił czucie w dłoni, którą wskazał na doktorka, a jego noga straciła władzę w mięśniach, zmuszając naszego bohatera do klęknięcia. Osamu czuł jak jego powieki stają się cięższe, a w głowie zaczyna mu się kręcić. Mógł próbować z tym walczyć, ale był z góry skazany na porażkę. Ostatnim co zdążył zauważyć to jak jego twory napadają na doktorka, całkowicie zasłaniając go swoimi ciałami. Potem nastała ciemność.

---

Głowa bolała go jakby wypił morze sake. Każdy promień światła był niczym setki igieł, wbijanych wprost w jego mózg. A ciało paliło go jakby przypiekano go katonem, od środka. Ciało wciąż miał odrętwiałe, lecz mógł nim swobodnie poruszać. No prawie, gdyby nie liczyć mosiężnych kajdan, którymi był przyszpilony do grubego, drewnianego krzesła.
- Oh, zbudziłeś się. - Głos doktora doszedł do Osamu zza jego pleców. Odgłosy kroków sugerowały, że staruszek zbliżał się do niego. I rzeczywiście tak było. Mężczyzna wyłonił się z prawej strony Osamu, cały i zdrowy, jakby nie był jakiś czas temu otoczony przez twory naszego bohatera.
- Jak się czujesz? - Zapytał, tym swoim pozbawionym emocji głosem, siadając na krześle, postawionym kilka metrów tuż przed Osamu. Uesugi nie mógł sobie za nic przypomnieć, czy to krzesło było tam jeszcze chwilę temu. Wiedział jednak, że ciało zaczynało go palić coraz mocniej.

  Ukryty tekst

[Osamu]

Bohater tej historii był bardzo zdeterminowany żeby nie dać się pokonać. Miał przeżyć za wszelką cenę i poprowadzić rebelię przeciw wszystkim Sabaku. Chciał skąpać tych kurwi synów we krwi ale najpierw musiał pokonać tego dziada z dmuchawką. Zaczynało go martwić przeciągające się starcie ale wszystko szło ku dobremu pomimo, że mocno odczuwał naruszenie organizmu przez przeciwnika. Ziemne twory miały rozerwać oponenta ale niestety ktoś najwidoczniej nie zapłacił rachunków za prąd... W konsekwencji światło zgasło, a Białowłosy obudził się skuty w kajdany. No nawet sobie nie zadali trudu żeby przypiąć go kajdanami na leżąco. Pech chciał, że całe jego samopoczucie mówiło mu, że ma kaca ale on sam nie pamiętał żeby poprzedni wieczór był wesoły. Dziwne uczucie potęgował fakt, że pamiętał doskonale starcie z grupką najemników i ich dziaduniem.
-Całkiem żywy, tylko dlaczego? Ciekawiło go to... Wątpił w to, że dziadek ma jakieś niesamowite plany i chce wydobyć informacje od Osamu. Chłopak sam w sobie był kiepsko poinformowany więc raczej nie o to chodziło. Kombinował nad ucieczką ale póki co sytuacja była patowa i trzeba było czekać na ruch dziadunia. Kiedy ten popełni błąd to zapłaci za to życiem ale póki co jedyne co można to można pogadać.




CHAKRA:

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):Założona zbroja, Ochraniacz na czoło z symbolem "Zjednoczonych sił Sogen".

  Ukryty tekst

[Minoru]

Wyprawa B:
“Ewolucja”

  Ukryty tekst

Osamu

---

Kolejka 12:
Osamu: 11
Minoru: 12

---

Sytuacja zdawała się odwrócić o 180 stopni. Osamu, który jeszcze przed chwilą wydawał się nie mieć większych problemów z bandą najemników, teraz siedział przykuty do krzesła, cierpiąc katusze, jakie powodowało ogarnięte gorączką ciało. Czymkolwiek trafił go doktorek, było cholernie nieprzyjemne.
- Oh mam bardzo ważny powód, dla którego jeszcze żyjesz. Widzisz, prowadzę pewien projekt i człowiek którego przyszedłeś tu szukać, był jednym z moich królików doświadczalnych. - Doktorek zrobił się nagle bardziej wylewny. Pochylił się nieco do przodu, tak że aż oparł swe ręce na kolanach. Wpatrywał się przy tym w całego Osamu, jakby szukał jakichś zmian.
- Niestety okazał się przy tym o wiele za słaby i zostałem zmuszony do poszukania nowego obiektu. I napatoczyłeś się ty! Młody, silny, o wiele silniejszy od tego czym dysponowali moi najemnicy. Więc zostałeś moim nowym królikiem. Mam nadzieję, że poradzisz sobie lepiej. - Jego głos był wyraźnie podjudzający, nawet drwiący. Lecz na jego twarzy nie pojawił się nawet najmniejszy grymas. Wyglądał teraz jakby był całkowicie pozbawiony jakichkolwiek emocji.
- Zabij… - Nagle z głębi pomieszczenia dobiegł kolejny głos. Był niski, basowy, wręcz nieludzki. Mimowolnie po ciele Osamu przebiegł dreszcz. Miał wrażenie, że w korytarzu znajdującym się za doktorkiem, znajdowało się coś co nie było człowiekiem.
- Zaij ich i wypuść mnie! - Ten sam głos rozbrzmiał jeszcze raz. Tym jednak razem nie dochodził on z korytarza. Zdawał się znajdować gdzieś bliżej, lecz Osamu nie potrafił w tym momencie stwierdzić skąd dokładniej dochodził. Doktorek wydawał się nie reagować na słowa nowego głosu. Zupełnie jakby nie miały dla niego żadnego znaczenia, albo był ku temu jakiś inny powód.

[Osamu]

Sytuacja, w której znalazł się Osamu była patowa ale młodzieniec cały czas myślał nad wyjściem z tych kajdan, w które został zakuty. Zastanawiał go dziadek, który mimo, że sprawiał wrażenie człowieczka, który problemów sprawiać nie będzie to okazał się jedynym przeciwnikiem na tyle sprytnym, że chwilowo ujarzmił Uesugiego. No i wiadomo, miał dobry powód żeby utrzymać Białowłosego przy życiu, logiczne.
Cała sprawa jednak nabierała tempa, a pytania które pojawiały się od początku właśnie zyskiwały odpowiedzi. Brat zleceniodawcy został królikiem doświadczalnym... Niby jakaś odpowiedź jest bo biorąc pod uwagę, że okazał się zbyt słaby to można brać pewnik, że mu się zmarło. Jednak tutaj pojawiało się kolejne pytanie, czego miał doświadczać? -Możesz się pospieszyć? Mam ważniejsze sprawy niż zabawy z Tobą. Kaguya miał świadomość, że raczej ciężko mu będzie się uwolnić więc chciał maksymalnie przyspieszyć ciąg wydarzeń.
Słyszał również ten głos, który jednak póki co starał się ignorować tak jak dziadunio. Nie miał zamiaru dawać nikomu satysfakcji czy dawać sobą rządzić poprzez strach. Szukał kontroli nawet w takiej beznadziejnej sytuacji. Próbował szukać jakiegokolwiek luzu w kajdanach bo może uda mu się złożyć jakieś pieczęcie i zamienić się miejscami z dziadkiem.


CHAKRA:

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):Założona zbroja, Ochraniacz na czoło z symbolem "Zjednoczonych sił Sogen".

  Ukryty tekst

[Minoru]

Wyprawa B:
“Ewolucja”

  Ukryty tekst

Osamu

---

Kolejka 13:
Osamu: 12
Minoru: 13

---

Doktorek wydawał się do czegoś dążyć w swojej historii, choć widocznym było, że specjalnie zachowuje dla siebie część informacji, krążąc wokół sedna całej tej hecy. I wszystko wskazywało na to, że Osamu zdawał sobie z tego sprawę. Dlatego też zapewne starał się podpuścić mężczyznę, poprzez bycie opryskliwym. Doktorek słysząc słowa i ton jakimi zwrócił się do niego białowłosy, zamilkł z miną wskazującą na mieszankę złości i zdziwienia. Po chwili wyprostował się, odchylając trochę do tyłu i spoglądając w sufit. Gdy chwilę później wrócił spojrzeniem do Osamu, na jego twarz powrócił dobrze znany mu spokój.
- Nie ma większego sensu tłumaczyć ci niczego. Widocznie brakuje ci inteligencji by zrozumieć cały proces. - Wymawiane przez niego słowa były beznamiętne, a jednak ich znaczenie były oczywiste. Obrażał Osamu.
- Zresztą. Niedługo wszystko zrozumiesz. - Jego niezmącony spokój zanikł na moment ustępując ekscytacji. Nic z tego nie miało jednak znaczenia, gdyż drugi głos odezwał się ponownie.
- Wyrżnij ich wszystkich… - Znów nie można było określić dokładnego miejsca, z którego dochodził ten mroźny i nieludzki głos. Był jednak wyraźnie bliżej, niż ostatnio.
- Niech nikt już nie stanie nam na drodze! - Głos dobiegł tuż zza Osamu, zupełnie jakby znajdująca się za nim osoba szeptała mu do ucha. Nie była to jednak jedyna dziwna rzecz która się wydarzyła. Kajdany, którymi skuty był nasz bohater, puściły dokładnie w tym samym momencie, gdy głos zamilkł. Osamu był wolny!

[Osamu]

Dziadunio był wyjątkowo zdeterminowany żeby dojść do tego co sobie zamierzył. Nie chciał wyjaśniać jakie doświadczenia chciał wykonać ani nie zdradzał swojego planu jak typowy czarny charakter. No cóż... Pozostało tylko czekać aż Osamu sam wszystko zrozumię. Czy ten czas nadejdzie i Kaguya wyciągnie wnioski z tej dziwnej sytuacji? Raczej wątpliwe chyba, że takie co by uważać na dziadów z dmuchawką.
Kiedy wstręny doktorek skończył swoje wysokich lotów wywody to ten drugi dziwaczny głos zaczął się dobijać. Bredził coś o tym żeby wyrżnąć wszystkich. No ale przecież już wszystkich zabił, a na placu pozostał jedynie dziadunio. W sumie nie musiał go namawiać do tego żeby zabić tego cholernego zgreda. Poza tym chyba ten głos był sojusznikiem bo obiecywał, że nikt nie stanie NAM na drodzę także Osamu podchodził do tego dość pozytywnie ale nadal ostrożnie bo nie wiedział co się dzieje.
Gdy tylko przemiły głos skończył swoje namowy to kajdany się otworzyły, a Osamu wyskoczył z krzesła jak poparzony i zaczął się orientować co gdzie jest i jak można to zabić. Złożył połowę pieczęci barana i stworzył obok siebie ziemnego golema. Gdy tylko namierzy wstrętnego dziada to twór będzie miał za zadanie go zmiażdzyć. Jeśli intrygujący głos znów się pojawi to golem będzie miał ochraniać Osamu.

CHAKRA:

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):Założona zbroja, Ochraniacz na czoło z symbolem "Zjednoczonych sił Sogen".

  Ukryty tekst

[Minoru]

Wyprawa B:
“Ewolucja”

  Ukryty tekst

Osamu

---

Kolejka 14:
Osamu: 13
Minoru: 14

---

Kajdany puściły, a Osamu wyczuwając chwilę, wyskoczył niemalże ze swego miejsca. Skrupulatnie, a jednocześnie nie ociągając się zmierzył całe pomieszczenie. Dostrzegł trzy wyjścia. Każde z nich prowadziło jednak w ciemność. Nigdzie nie mógł również dostrzec właściciela tajemniczego głosu. Lecz był to najmniejszy z jego problemów.
- BRAĆ GO! - Dziadek wykorzystał dane mu ułamki sekund w pełni. Nie marnował czasu na wstawanie, czy wyrazy zdumienia. Wrzasnął swym ochrypłym głosem, wzywając pomocy, dokładnie w momencie w którym Osamu złożył jedyną potrzebną mu pieczęć. Do pomieszczenia wpadło trzech rzezimieszków, każdy innym korytarzem, zupełnie jakby czekali w cieniu na taką sytuację. Każdy z groźną miną, każdy uzbrojony w jakieś żelastwo. Rzucili się na białowłosego z wrzaskiem, lecz na nic zdała się ich bojowość, gdy naprzeciw nich stanął kamienny golem. Bestia swymi ogromnymi łapskami, bez trudu zmiażdżyła dwóch z trzech napastników. Ostatni jednak nic sobie z tego nie robił, zupełnie jakby był pod wpływem jakichś środków odurzających. Rąbał on raz za razem golema, nie wiele jednak czyniąc mu w ten sposób. Do pomieszczenia wpadło czterech kolejnych rzezimieszków. Tym razem z dwóch tunelów, z każdego po dwóch.
- BRAĆ GO! - Doktorek wykrzykiwał raz za razem, nawet nie ruszając się ze swego miejsca. .
- Hahahahaha… - Po pomieszczeniu zaczął nieść się śmiech. Jak dotąd niewyraźny, ledwie dostrzegalny w całym tym, panującym tu chaosie.

[Osamu]

Młodzieniec z klanu Kaguya miał wielką nadzieje, że cała ta sytuacja zostanie rozwiązana bez zbędnego tracenia czasu jednak dziadunio naukowiec miał inne plany. Zmuszał go do coraz większego wysiłku oraz wystawiał jego nerwy na egzamin. Osamu póki co zdawał owy egzamin całkiem nieźle mimo tego, że dał się uwięzić. Teraz jednak był wolny ale ten stary szajbus cały czas wysyłał na Niego jakieś płotki, które kompletnie nie radziły sobie z golemem.
Uesugi naprawdę tracił cierpliwość, której miał bardzo mało po Sogen i farsie zrobionej przez lidera sabaku. Był naprawdę zły... Zły i zmęczony. Chciał już dotrzeć do swojego ukochanego domu, zdać raport i w końcu odpocząć. Wykonał jedną tylko pieczęć, baran, a zaraz za wykonaniem pojawiły się klony jednak dosłownie chwilę wcześniej nakazał golemowi trwać w obronie swojego właściciela i masakrować wrogów. -Mów! Mów, czego kurwa chcesz bo z tego miejsca nie zostanie nawet kupka gruzu. Rzucił jeszcze tylko do tego swojego śmiesznego przeciwnika. Klony kiedy tylko się pojawią to bez pierdolenia złożą swoje pieczęci i stworzą własne golemy, które będą miały służyć kompletnemu unicestwieniu wrogów.


CHAKRA:

  Ukryty tekst

Klon A:

  Ukryty tekst

Klon B:

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):Założona zbroja, Ochraniacz na czoło z symbolem "Zjednoczonych sił Sogen".

  Ukryty tekst

[Minoru]

Wyprawa B:
“Ewolucja”

  Ukryty tekst

Osamu

---

Kolejka 15:
Osamu: 14
Minoru: 15

---

Cierpliwość Osamu zbliżała się do swego kresu. Irytowało go już niemalże wszystko. To, że dał się namówić by tu przyjść, to że wszyscy mówili jakimiś zagadkami, że pozabijał już tyle osób, a pojawiały się kolejne, jakby gość ukrywał tu całą wioskę generycznych najemników. Na nic zdawały się jego słowa, na które dziadek nawet nie reagował, wykrzykując raz za razem, że mają go „brać”. Dlatego też chciał zakończyć całą tą sytuację jak najszybciej. Sięgnął więc po dobrze mu już znaną taktykę ilościową.
Po złożeniu pojedynczej pieczęci barana, z pobliskiej ziemi wyrosły dwa idealne klony Osamu, które nie czekając nawet chwili zaczęły przywoływać swoje własne golemy. W tym samym właśnie czasie, istniejący już golem, właśnie zmiażdżył łby kolejnym dwóm strażnikom, pozostawiając ich ciała jako żałosną pamiątkę ich słabości. I ponownie, na każdego zabitego pojawiło się dwóch kolejnych. Przeciwników było już siedmiu, nie licząc siedzącego doktorka.
Prawdziwa masakra zaczęła się jednak w momencie, gdy do gry wkroczyły kolejne dwa golemy. Ruszyli oni w kierunku dwóch przejść i niczym maszynki do mięsa zaczęli mordować to co z nich wychodziło. I za każdym razem, po zabiciu jednego najemnika, dwóch kolejnych stawało na jego miejsce. Siedmiu, dziewięciu, jedenastu, trzynastu, piętnastu, siedemnastu. Zdawali się nie mieć końca, a ilość ciał na podłodze stawała się coraz większa. W pewnym momencie, ilość krwi wylewająca się z mordowanych, była na tyle duża, że pokryła ona niemalże całą podłogę w pomieszczeniu, tworząc cienką warstewkę czerwonego morza.
- Taaaakkkk!!!… - Głos, pełen rozkoszy i niezdrowego zadowolenia, pojawił się ponownie. Nie dochodził on jednak zewsząd jak ostatnio. Dochodził on gdzieś z bliska, bardzo bliska. Gorączka jaka trawiła Osamu zdawała się nasilać, powodując że naszemu bohaterowi oddychało się coraz ciężej. Największy ból doskwierał mu jednak w lewym przedramieniu, gdzie mógł dostrzec dwa niedużych rozmiarów otwory, z których sączyła się jakaś czarna maź.

  Ukryty tekst

[Osamu]

Wszystko już było wiadome, przynajmniej dla Osamu bo doktorek mógł mieć jeszcze jakieś obiekcje i dalej przysyłać jakieś mięso do ubicia. Kaguya jednak wiedział doskonale, że to on dzisiaj wygrał tę potyczkę. Przed Osamu pozostawał tylko okropny dziad, który musiał umrzeć żeby nigdy więcej nie dopuścić się takich czynów.
Uesugi miał problem bo mimo tego, że każdy kolejny przeciwnik kończył tak samo to właściciel tego dziwacznego głosu dalej się nie pokazał. Jednak nie to martwiło bohatera najbardziej. Postępująca gorączka go osłabiała i sam nie wiedział jak długo może ciągnąć tę walkę. Cholerny zgred jeszcze nie wiedział, że ta zapomniana świątynia będzie jego grobowcem. Nie chciał mu odpowiedzieć na jego pytanie, a więc był całkowicie bezużyteczny. Już miał zabrać się za kolejny atak, kiedy to po kolejnej dawce przerażającego śmiechu. Chłopak właśnie w tym momencie zrozumiał, że nie znajdzie właściciela tego głosu... Nie będzie żadnego niespodziewanego sojusznika. To on, on sam namawiał się do tego wszystkiego. Sam chciał pozabijać wszystkich i wszystko. Kiedy spojrzał na palące ramię i zobaczył tę czarną maź to przestraszył się nieco ale był na tyle świadomy żeby wiedzieć co zrobić dalej.
Plan powstawał bardzo szybko bo sytuacja tego wymagała. Błyskawiczna pieczęć smoka podczas krwawej rzezi urządzanej przez golemy, a obok Białowłosego zaczął powstawać ogromnych rozmiarów smok. Cały ten twór ruszy w doktorka bez względu na wszystko. Jeśli zniszczy cały ten kurwidołek to świetnie. Uesugi doskonale wie, że musi jak najszybciej dotrzeć do Księżniczki Kaguya bo inaczej może być z Nim krucho jeśli ta dziwna maź przejmię kontrolę. Jeśli smok wybije otwór, przez który będzie można wyjść na zewnątrz to Osamu będzie chciał z Niego skorzystać żeby złapać nieco powietrza.






CHAKRA:

  Ukryty tekst

Klon A:

  Ukryty tekst

Klon B:

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):Założona zbroja, Ochraniacz na czoło z symbolem "Zjednoczonych sił Sogen".

  Ukryty tekst

[Minoru]

Wyprawa B:
“Ewolucja”

  Ukryty tekst

Osamu

---

Kolejka 16:
Osamu: 15
Minoru: 16

---

Świadomość sytuacji, w jakiej znalazł się Osamu, podziałała na niego pobudzająco. Mężczyzna wiedział, że musi zakończyć tą sytuację szybko, że jego czas kończy się i jeżeli nie wydostanie się, kto wie jak skończy. Zwłaszcza teraz, gdy jego ciało zdawało się być poddanym jakiegoś rodzaju przemianie.
Złożył więc kolejną pojedynczą pieczęć, tworząc z pobliskiej ziemi coś innego niż kolejnego golema. Choć te radziły sobie nieźle, mordując co rusz kolejnych rzezimieszków. Wracając jednak do tworu Osamu. Był nim dużych rozmiarów, dotonowy smok, który wyłonił się z ziemi i z ogromnym impetem ruszył w kierunku doktorka. Staruszek nie miał najmniejszej szansy by to przeżyć. Dotonowy smok połknął go w całości, gdy ten wciąż krzyczał raz za razem, że jego ludzie mają „brać” Osamu.
Tak potężna bestia, jaką był smok, było na pewno bardzo przydatne, a jednak niósł ze sobą również potężne konsekwencje dla Osamu. Bowiem smok był potwornie długi i duży, a pomieszczenie miało swe ograniczone rozmiary. Dlatego też zaraz po zabiciu starucha, smoczy twór skierował się w kierunku jednej z pobliskich ścian. Zderzając się z nią, zaczął przedzierać się coraz dalej i dalej, lecz dla Osamu nie znaczyło to zbyt wiele, gdyż pomieszczenie, w którym się znajdowało, zaczęło drżeć gwałtownie, a chwilę później zaczęło walić mu się na głowę.
Trwało to ułamki sekund. W jednej chwili pomieszczenie rozdarła potężna eksplozja, jakby niebo waliło się im na głowy, a chwilę później nastała ciemność. Osamu był przytomny, choć nie mógł niczego dostrzec. Nie mógł się również ruszyć, przygnieciony ogromną ilością kamieni. Przynajmniej pozbył się problemu atakujących. I jakby na potwierdzenie tego, wokół niego zapadła nieprzenikniona cisza. Jakby problemów było za mało, to trawiąca go choroba, nie ustępowała. Osamu czuł jak czarna maź rozprzestrzenia się po jego ciele, pełznąć powoli w kierunku głowy. Musiał się jakoś wydostać, tylko jak?