Siedziba władzy

[Zakata]

- No to czas na mnie lecę do siedziby. - Powiedziałem do dziewczyny.
Wyruszyłem w drogę, jakoś mijała dużo szybciej niż w drugą stronę. Może to poprzez już znajomość terenu albo burczenie w brzuchu, w każdym razie nie dłużyło się. W drodze spojrzałem na ten miecz. - Przecież kupiec mnie wyśmieje z tym co to za syf. - Rzuciłem mieczem w krzaki po drodze.
Zacząłem się zastnawiać nad tą misją trochę głebiej skoro było ich taka garstka i tylko jeden coś więcej potrafił to czemu udało im się tak łatwo ukraść wóz. - Może to jakaś zasadzka była, albo oni byli "ochroniarzami" tego wozu. - Rozmyślałem.

Tak te rozmyślenia mijały i udało się dojść do siedziby sprawnym tempe. W samej siedzibie coś tam się świeciło więc na szczęście jeszcze dzisiaj zdam raport. Wchodząc do pomieszczenia zleceniodawce zarzuciłem - Udało się. - Wręczając mu od razu potwierdzenie które dostałem od dziewczyny, że już resztę posprzątają.

Jak zostałem zostałem zapytany o pomoc i co się stąło zacząłem opowiadać. - Słuchaj, wóz zostął uprowadzny przez bandę jakiś cymbałów. W lesie wzięli go jakoś przejeli zostawiając za sobą taki burdel, że nawet małpa by się zorientowała co się stąło. No to tam poszedłem w ten las zobaczyć o co chodzi. Była ich piątka, skłamałbym mówiąc, że było ich pięciu ja w jednej ręcę miałem butelke sake i nawet kropli nie uroniłem. Bo to nie była aż tak lekka przeprawa. Czterech zbójów udało się wyeliminować z marszu, został jeden który mnie tak poobijał. Nie wiem do końca kim on był, na jakiej zasadzie działał ale byakkuganem widziałem w nim mase czegoś na wzór nići. Strzełał pięściami na odległość i ściagał je po tych niciach, próbowałem je przeciąć ale nie byłem w stanie. Wiesz może kto to był?. Wracając do tematu nie był zbyt bystry, jakimiś końskimi podchodami, partyzantką udało się go pokonać. - Powiedziałem.

Wstałem z krzesła i powiedziałem. - Teraz jak już pozwolisz to wrócę do domu i się zregeneruje. Nie widziałem przez całe swoje życie tyle krwi co dzisiaj sam wyplułem hah.

[Ario]

Zakata
Misja rangi C
Kolejka 20/14

Zaginione Zaopatrzenie

Twoja opowieść była trochę chaotyczna, jednak zmierzała do określonego celu. Opowiedziałeś o tym, co najważniejsze, czyli znalazłeś wóz, znalazłeś bandytów, no i nie umarłeś. Tylko zabrakło informacji, gdzie jest ten wóz teraz, bo nie wspomniałeś o strażnikach, którym zostawiłeś go pod opieką. Zleceniodawca jednak odrazu dopytał, czemu zostawiłeś zaopatrzenie, ale na szczęście miałeś dowód przekazany od liderki na koniu. To znaczy byłby zapewne delikatny przypał, gdyby się okazało, że to zwykła wycinka z ziemniaka i zostałeś najzwyczajniej w świecie oszukany, bo też jakoś nie dopytywałeś ani o imię, ani pochodzenie straży, tylko kupiłeś historię jak typowy bażant. W związku z tym jak opowiadałeś o głupocie bandyty, mężczyzna który Cię opatrywał jedynie patrzył spode łba i nie komentował tego w żaden sposób.

Na szczęście przy okazaniu dowodu okazało się, że nie zostałeś oszukany, a zleceniodawca odetchnął.
- Zgadza się, to jest dowód na to, że straż przejęła organizację wozu. Wszystko w porządku. - powiedział, po czym wrócił do biurka, wział sakiewkę i przekazał Ci.
- To jest wynagrodzenie za misję. Wróc do siebie, odpocznij i zregeneruj rany. Najważniejsze jest to, że transport niedługo pójdzie tam gdzie miał być i jednocześnie wszyscy będą zadowoleni. No, może oprócz bandytów, bo Ci jeżeli przeżyli, będą zapewne osądzeniu u nas w osadzie. Dobrze Ci idzie, oby tak dalej.

Miałeś jeszcze pytanie o nitki. Twój rozmówca podrapał się po głowie.
- Hmm..nitki...strzelanie rękami...jakbym miał zgadywać, postawiłbym na Jiongu. Wszczepia się to w ciało shinobiego, a pasożytnicze nici rozmnażają się i pozwalają manipulować ciałem. Straszna rzecz.

Misja, mimo, że momentami trudna dobiegła do końca. Miałeś teraz okazję nareszczie wrócić do domu, zjeść, przespać się i ogólnie wypocząć.

Misja zakończona sukcesem.

[Shindo]

Klanowa Misja D
Zakata Hyuga
"Cisza pod Świątynią" _____________________________
Posty:
MG: 1
Zakata Hyuga: 0
_____________________________

Po wykonanym zadaniu doszedłeś do wniosku, że najlepiej będzie jak wykonasz... Kolejne zadanie. Hard ducha, oddanie klanowi i pracowitość nakazywała ci dołożyć jeszcze więcej sił ku chwale klanowi, zresztą za coś też trzeba było jeść. Nawet pogoda która dzisiaj była niezdecydowana nie była w stanie cię zatrzymać, a było to utrudnione ponieważ raz padał deszcz z mocniejszym wiatrem, a raz świeciło Słońce które wesoło ogrzewało. Po mijanych ludziach widziałeś, że mają wielki problem aby uniwersalnie ubrać się pod dzisiejszy dzień, jedni w krótkim rękawku, za to drudzy ubrani w zbyt wiele warstw na ten okres kiedy Słońce wychodziło zza chmur.

Dotarłeś w końcu do siedziby władzy która znajdowała się w samym centrum osady będąc oddzielona od niej murem. Wyglądało to tak jakbyś jak ten skrawek ziemi należał do innego narodu, a ogrodzenie w postaci muru przypominało linie graniczną pomiędzy terytoriami. Minąłeś ołtarz kamidana, musiałeś okrążyć nowe postawione lampiony które wymagały jeszcze korekty swojego położenia ponieważ skutecznie przysłaniały znaną ci już drewnianą ladę. To w tym miejscu odbierało się zlecenia shinobi ku chwale klanu. Ustawiwszy się w kolejce mogłeś dostrzec innych ninja, a każdy z nich był swoistym indywiduum:
Za tobą znajdował się mężczyzna ubrany w jaskrawe różowe kolory, który zaczął krzyczeć na cały plac
- Tak jest ! Kolejna misja ! Ku chwale klanu ! Juhu !!! Przeciwnicy poznają smak moich ultra mocno-szybkich kopnięć !
Przed natomiast stała dziewczyna która ubrana na czarno, emanowała mroczną aurę, a gdy się odwróciła mogłeś ujrzeć, że ma pokolorowaną twarz fioletowym barwnikiem, podkrążone oczy i w milczeniu pogardliwym spojrzeniem oceniła ekstrawertycznego mężczyznę.


Otoczony takim towarzystwem doczekałeś się w końcu aż przyszedł czas na ciebie. Za drewnianą ladą siedziała starsza, siwa pani, a po krótkiej rozmowie wybrała ci kolejne zlecenie, które przedstawiła ci po chwili:
- Od jakiegoś czasu strażnicy osady otrzymują zgłoszenia od podróżników i okolicznych mieszkańców o dziwnych dźwiękach – zawodzeniach i dzwonach – dochodzących ze starej świątyni. Kapłanki wysłały wiadomość, że mnich, który tam stacjonuje, zniknął i nie ma go już od trzech dni. Twoim zadaniem jest zbadanie przyczyny zniknięcia mnicha i dziwnych dźwięków dochodzących nocą z ruin. Bądź ostrożny, zadanie wygląda z początku trywialnie, ale coś może być na rzeczy w razie kłopotów wycofaj się i wezwij posiłki.

Kobieta obdarowała cię życzliwym uśmiechem, przechodząc do kolejnego ninja
- Moja kolej ! O przepiękna Ino, proszę daj mi jakieś super arcyważne zadanie w którym będę mógł pokonywać przepotężnych przeciwników !!!
- Inosuke tak jak zawsze dostaniesz zlecenie D, dzisiaj przyjdzie ci ratowanie kota - urzędniczka bezlitośnie, zimnym głosem ukróciła marzenia różowo ubranego, twojego kolegi po fachu
Mężczyzna jeszcze się kłócił o podwyższenie rangi zlecenia, jednak to już nie miało znaczenia gdyż twoja misja czekała do wykonania.

Ino
Inosuke




Kontynuujemy tutaj

[Zakata]

Jak szliśmy w stronę siedziby władzy, starałem się jak najwięcej dowiedzieć przed spotkaniem z wysoko postawionymi w administracji. Nagle konfrater przyłożył mi palec do ust, wyszeptał słowa i uciszył... Odsunąłem się lekko od niego, wzdychnąłem - Na takie zaloty to mogli dać jakieś ładne kunoichi w moim wieku, a nie starych gości. - Zażartowałem, trzymając lekko zdziwioną minę.

W końcu dotarliśmy do siedziby władzy przechodząc przez tętniącą w takie dni osadę. Wpuścili mnie do gabinetu. Moim oczom od razu rzucił się mężczyzna od którego można było poczuć respekt. Szczególnie w mojej sytuacji, będąc jeszcze nastolatkiem wiedziałem, że rozmawiam z osobą wysoko postawioną. Od razu się przywitałem. - Dzień dobry.

Zostałem poproszony o posadzenie czterech liter na krześle naprzeciw niego. Na pytanie o poprzednią misję mimo, że zauważyłem zimną stal w minie, nie planowałem się gryźć w język. Wybuchłem energią na wspomnienie o poprzedniej misji - Generalnie to miałem ustalić co jest z mnichem, czemu się nie odzywa od kilku dni i nie ma kontaktu. To szybko poleciałem do światyni, atmosfera tam była żywcem wyjęta z strasznych historii od dziadka. Najpierw spotkałem drwala gadał jakieś dziwne niestworzone rzeczy, że kapłanki nie chcą o czymś wiedzieć albo nie mogą albo nie pamiętają. Potem go minąłem i poszedłem prosto do światyni i tam była kapłanka co jakby lewitowała. Też się nie zachowywała normalnie. Potem znalazłem liścik, że ktoś jest w krypcie założyłem, że to mnich i tam szybko wyruszyłem mimo, że było napisane, iż już nie jest człowiekiem. Ale ja się takich rzeczy nie dygam to poleciałem na ratunek. Znaczy nie dygam, ciutke strasznie było ale prawdziwy shinobi się niczego nie boi! No i po drodze do krypty spotkałem kapłankę i drwala coś tam szeptali i zaczęli uciekać, no to stwierdziłem, że nie są teraz najważniejsi to polecę za mnichem do krypty. Tam zauważyłem jakiegoś rannego człowieka. Czerwone oczy wskazywały na Uchichę ale kompletnie nie zwróciłem na to uwagi. Wyglądał jakby potrzebował pomocy, no to co, no to mu pomogłem. Mówił, że to drwal, kapłanka i mnich go tak urządzili. Mimo, że drwal nie wyglądał kompletnie na kogoś kto mógłby takiemu Uchicha naklepać. Potem się okazało że jest jakimś złolem ten ranny Uchicha i to on wszystkich złapał w genjutsu ale był zbyt słaby na atak i tak tutaj przywędrowałem. - Nie był to szczyt mojej elekowencji ale opowiadałem z dumą i starając się ukryć to, że chodziłem tam cały czas obsrany. - A co coś jest z tym wszystkim nie tak? Coś zrobiłem nie tak? - Dodałem na koniec starając się wybadać sytuację.

[Kaito Mizukane]

Klanowa misja C
Zakata
"Zapieczętowane Wnętrze" _____________________________
Posty:
MG: 3
Zakata: 2
_____________________________

Mężczyzna wysłuchał twojej historii, a kiedy skończyłeś odpowiedział
- Zakata to nie był Uchiha, a wojak z Cesarstwa z klanu Ranmaru, co też bardziej odpowiada temu prześladującemu spojrzeniu którzy niektórzy z ludzi przechodząc tamtejszym lasem czuli również na sobie. Pewnie też był wyszkolony w Genjutsu, jednak nie po to cię tutaj wezwałem, aby ustalić tożsamość sprawcy. Powiedziałeś krypta, wysłaliśmy tan jednego z naszych Akoraito ponieważ tego miejsca nie było na żadnej z map. Mamy podejrzenie, że dezerter którego ranił mnich, a którego ty spotkałeś na swojej drodze nie był sam. Bardzo możliwe, że znajdował się on w tej krypcie jeszcze wcześniej zanim wyszła na jaw sytuacja ze świątynią. We wcześniejszym raporcie dowiedzieliśmy się, że krypta ma nałożone zabezpieczenie w postaci jutsu z dziedziny Fuin. Twoim zadaniem będzie udanie się z powrotem do krypty, zneutralizowaniu zabezpieczeń i czyhającego tam zagrożenia. Do pomocy dostaniesz naszą specjalistkę w dziedzinie fuinjutsu. Jednak jeszcze się nie zjawiła, a widocznie drugi dwuosobowy zespół nie mógł jej odnaleźć... Wysłałem ich do centrum, ale skoro nie wracają to znaczy, że dziewczyna musi przebywać w okolicach Zagajnika . Dziewczyna ma na imię Mikoto, jej charakterystyczny znak to zielone pasmo włosów. Proszę odnajdź ją i wykonajcie swoją misję.

Ileż ten staruszek się nagadał, ale na koniec wręczył ci zwój z opisaną misją i wielkim stemplem świadczącą o prawdziwości tychże rozkazów. Na koniec odprawił cię tym samym gestem co wcześniej urzędnika i członka klanu Hyuga

Z/T do Zagajnika
Mibayashi Genzō

[Kaito Mizukane]

Klanowa misja C
Zakata
"Zaginiona dostawa medykamentów" _____________________________
Posty:
MG: 1
Zakata: 0
_____________________________

Minęło kilka dni od ostatniego zadania które zakończyłeś z sukcesem, pamięć o dziewczynie zwanej Mikoto jeszcze utrzymywała się w twojej głowie. Jednak przyszedł ten dzień kiedy znowu trzeba było udać się do siedziby władzy po zadanie. Czy to z chęci zarobku ? Czy z chęci zadbania o stan jadła w domu ? Czy z chęci wykonania zadania dla klanu ? Czy z chęci legalnego mordu ? Nie miało to w tym momencie znaczenia, gdyż teraz stałeś w kolejce po zadanie, ciekawego co tym razem los dla ciebie przygotował ?

W kolejce jak zawsze znajdowało się kilku indywiduum jak bezoki mężczyzna z paskudnymi bliznami na twarzy czy przeraźliwie śmierdzący mężczyzna który stał przed tobą i... Tak właśnie się spierdział... Smród był nie do zniesienia część osób odeszła od kolejki dając sobie czas aż jegomość w końcu odejdzie z tego miejsca. A ty co planowałeś ? Zostajesz w kolejce i wąchasz ciepły smrodek czy wychodzisz na zewnątrz wychodząc z założenia, że stare, dobre świeże powietrze nie jest takie złe?

W momencie kiedy jeszcze się zastanawiałeś do twoich uszu doszło *PRYYYYYYK*, zostali najtwardsi chociaż i w szeregach tych ostatnich co przetrwali atak gazowy musieli odejść na stronę. Słychać było dźwięk odruchu wymiotnego, powiedzmy sobie szczerze w twoim życiu z pewnością były o wiele lepsze kolejki do stania.

[Zakata]

-Kilka dni minęło, czas coś zrobić pożytecznego, już mnie nic nie boli. Kończyny wszystkie całe. Ciekawe co dzisiaj wymyślą chociaż bym sobie jakąś misję C strzelił.- Myślałem będąc w kolejce. Moje rozmyślania w kolejce nagle przerwał pierd... pierd prost w twarz. Nie jestem jeszcze na tyle odporny by być w stanie wytrzymać atak gazami bojowymi, ale twardo stwierdziłem, że zostanę w kolejce. - Shinobi musi być gotowy na wszystko. - Powtarzałem w głowie mając nadzieję, że to będzie jak mantra czy inne zabobony. Może się spełni i wytrzymam. Z każdym oddechem było coraz ciężej zachować stabilność ducha. Odruch wymiotny pukał, pukał coraz mocniej, ale stałem trwardo dalej.

Nagle nastał drugi zrzut ładunków. To był moment, który przechylił szalę zwycięstwa na pewno nie moją stronę. Musiałem gdzieś szybko pobiec bo trzymałem się resztkami sił. Każdy oddech, każde słowo, każda myśl to była bitwa, bitwa by się nie zrzygać na środku siedziby władzy. Byłem wyjątkowo czuły na smród, jeszcze po ostatniej misji starsi ludzie powodują u mnie lekkie obrzydzenie. Szczególnie starsi ludzie od których śmierdzi.

Odbiegłem na bok, padając na kolana, łapiąc oddech. Czystego, bezpiecznego, nieskażonego powietrza. Przypomniałem sobie jak dziadek mi opowiadał, że ciepłe powietrze leci do góry. Wiedziałem, że dzisiaj już wysoko głowy nie podniosę.

Czułem, że moja reakcja mogła być, lekko dla osób trzecich przerysowana. Jednak byłem i jestem na tym punkcie dosyć czuły. Dodatkowo nie pomogła moja pozycja w tej kolejce w największej strefie radiacji. Po kilku dłuższych chwilach uspokojenia bicia serca i oddechu, doszedłem do wniosku, że nie mogę się poddać i ustawię się drugi raz w kolejce, ale może trochę dalej niestabilnych ładunków gazowych...

[Kaito Mizukane]

Klanowa misja C
Zakata
"Zaginiona dostawa medykamentów" _____________________________
Posty:
MG: 2
Zakata: 1
_____________________________

Poddałeś się i na chwilę postanowiłeś się ewakuować z resztą ludzi, mogłeś odczuwać delikatne odruchy wymiotne zwłaszcza że jeden mądraliński obok na głos pochwalił się pewną ciekawostką ze wszystkimi zebranymi poprawiając sobie przy tym delikatnie okulary.
- A wiecie, że skoro czujemy ten odór to oznacza, że do naszych nozdrzy dochodzą drobinki jego kału, czyż nauka nie jest fascynującą ?!
Najbardziej wrażliwe dziewczyny jak usłyszały o tej "ciekawostce" to poszły na strony, "wyrzucić" z siebie trochę porannego jedzenia.
- Trzymaj mi wło... *BLE* *BLE*
Zrezygnowany miałeś już wchdzić ponownie do środka jednak obok siedziby władzy przejeżdzał na wozie jeden z twoich wujków.
- Hej Zakata ! - krzyknął łysiejący, z wyraźnymi zmarszczkami, z niedbałym zarostem i wyglądem zmęczonego dorosły mężczyzna.
Po chwili przypomniałeś sobie jego imię Renma, ledwo co go kojarzyłeś z imprez rodzinnych. W każdym razie zatrzymał wóz i kontynuował kiedy zobaczył, że wasze spojrzenie spotkąły się
- Po misję ? Masz trochę czasu ? Dostałem proste zlecenie C, może zabierzesz się ze mną ? Shinobi który miał mi pomagać dostał dzisiaj rozwolnienia i mieli mi kogoś nowego przydzielić.

Twoja szczęśliwa gwiazda jeżeli tam można było to ująć właśnie się do ciebie uśmiechnęła, mogłeś wrócić z powrotem do kolejki w oczekiwaniu na inne zadanie albo wykonać zadanie w raz z wujem. Wszystko zależało teraz od ciebie.

Wuj Renma
Mądrala
Dziewczyna z kolejki

[Zakata]

Spojrzałem na to wszystko - To nawet nie jest misja, a już tyle osób przegrało walkę. - Powiedziałem, kręcąc głową w boki. Wiedząc, że mniejszy ból mi zadało ostatnie uderzenie w splot słoneczny niż tutajsza próba zachowania klasy. Ale nie ma co roztrząsać trzeba się ponownie ustawić w kolejce. Jakby nie patrzeć trochę się posunęła do przodu oraz dziadek, też już dalej stanął. Można stwierdzić, że aktualny koniec kolejki wydawał się bezpieczny.

Usłyszałem jakiś krzyk zza pleców. Twarz jakby znajoma, odpowiedziałem machając energicznie ręką w tamtym kierunku skąd dobiegał dźwięk. Mimo, że nie do końca wiedziałem gdzie odmachuje. - Hej!

Podszedłem bliżej zmrużyłem oczy i próbowałem sobie przypomnieć kto to jest. Nagle gdzieś z tyłu głowy zapaliła się żaróweczka to był Wujek Ranma. - Co tam wujek?! - Odkrzyknąłem do niego, idąc w stronę wozu. - No tak, miałem dzisiaj jakąś poważniejsza sobie strzelić, ale jak masz coś do roboty to mogę chętnie pomóc. Bo jakoś stanie w tej kolejce, w tym miejscu, w tym czasie... no nie wolę tu nie być. Powiedzmy, że lekko tu śmierdzi. - Rzuciłem do wujka, jednocześnie mając błagalny wzrok by mnie stąd zabrał.

- Rozwolnienia? Ale heca, jakoś dzisiaj przyciągam incydenty kałowe, no ale jak potrzeba to lecimy! Przecież wujkowi nie odmówię. - Wsiadłem do wujka na wóz. - Opowiadaj co tam musimy zrobić?

[Kaito Mizukane]

Klanowa misja C
Zakata
"Zaginiona dostawa medykamentów" _____________________________
Posty:
MG: 3
Zakata: 2
_____________________________

Wujek na wieść, że podejmiesz się z nim zadania przyklasnął w dłonie
- Świetnie, daj mi w takim razie kilka minut. Powiem, że zwerbowałem cię do zlecenia, nie przejmuj się to jest proste zadanko C. Wyjaśnię ci dokładnie o co chodzi jak wrócę. A ty w tym czasie śmiało siadaj na wóz, z tyłu znajdziesz kulki ryżowe i bukłak z wodą, częstuj się... Tylko mi cholero nie pomyl z sake
Na koniec Ranma roześmiał się i poszedł do siedziby ty w tym czasie mogłeś rozsiąść się w wozie.

Prosty drewniany dla dwóch osób ciągnięty przez dwa białej maści konie. Z tyłu rzeczywiście znajdował się prowiant w sporej ilości także jeżeli miałeś ochotę to mogłeś się poczęstować. Tylko pamiętaj o przestrodze wuja !

Po dłuższej chwili wrócił Ranma powstrzymując się od puszczenia pawia, przy wozie spróbował dojść do siebie. A kiedy wszedł na wóz, złapał za bukłak z sake i mocno pociągnął.
- O chłopie myślałem, że przed gabinetem jest ciężko, ale jak wszedłem do środka to... -przytrzymał ręką usta -... Lepiej nie mówić.
Złapał za lejce i ruszyliście przed siebie
- Wracając zlecenie będzie polegało na tym, że musimy odebrać transport medykamentów z miasteczka Utemi i zawieźć je bezpiecznie z powrotem osady. Wydaje się prosta misja godna rangi D, ale ostatnio na trasie Utemi - Shiroi-iwa zauważono większe ruchy bandytów. Wiadomo kradną psie chuje przed kolejną zimą, ale nie ma co się ich za bardzo obawiać...
Przerwał na chwilę, pociągnął delikatnie z gąsiora w którym była woda i przed kęsem chleba zapytał:
- A teraz opowiadaj. Co tam u rodziców słychać ? Wrócili już ? Z twoim ojcem już od kilku lat na ryby się wybieramy.

Wujek Ranma

[Kaito Mizukane]

Z/T