Zamtuz "Pod Włosami Kinko"

[Arii]

Opłać długi! - Gaika - [C]

10/14

Przygotowanie. Odpowiednie napięcie mięśni, wróbelek gdzieś poleciał, możliwe, że na zewnątrz. Bo On by się udusił od tego czarnego dymu zapewne w kilka sekund. Trafił mu się mądry ptaszek. Teraz mógł zająć się tym kimś czyhającym na jego życie. Kimś kto przygotował to wszystko tylko po to, żeby go dopaść. I innych, którzy zadali się z jego pracodawcą. I w końcu ktoś się pojawił. Ze schodów i czarnego dymu wyskoczyła postać ubrana w całości na czarno. Opadła na podłożu i spojrzała się na Gaikę i ruszyła. Szybki cios z prawej pięści. Lewej. Szybki wykop. Chyba komuś zależało na zasypaniu wroga gradem ciosów. Ale nie były One chyba tak szybkie. Na pewno nie dla Gaiki.
A znając życie Gaika niczym innym nie będzie się interesować, oprócz tego, żeby obić sobie pyski z jegomościem.

  Ukryty tekst

Hozuki - C

1 kwadracik - metr
czerwona tarcza - przeciwnik
drewniana tarcza - Gaika

[Rokudo Gaika]

No, w końcu trafiła kosa na kamień. Tylko kto był kim? To dopiero mogło się pojawić w toku walki. Ciemny jegomość, który rzucił się na pięściarza, próbując go zasypać gradem ciosów został ciepło przyjęty, przez srebrnowłosego. W końcu ktoś, kto nie bawi się w jakieś magiczne sztuczki z piorunami, lawą, kryształami czy co tam jeszcze fabryka miała. Mało kto, tak po ludzku podchodził do niego i próbował mu sprzedać kanapkę z piąchy, nie wiedząc samemu, że żółtooki był sam artystą kanapkowym. Jego specjalnością był wpierdol, więc też na tym się skupiał.

Ciosy na klatę oczywiście przyjął. A jak! W końcu na powitanie zawsze warto poznać siłę oponenta. W odpowiedzi miał jedną techniczkę, która wybije przeciwnika z rytmu zupełnie, tak jak to miało miejsce przy jego pojedynku z Jun’em. Tamten też się nie spodziewał, że można było walczyć w ten sposób.

Wróg nacierał? On skoczył do tyłu, na ręce i zaczął szarżować na niego mocnymi kopnięciami, które wykonywał właśnie z tej pozycji. A czy coś mu robił? A czy to ważne? Istotne były teraz wymiany ciosów i dyskusja, którą ze sobą prowadzili, przy pomocy jedynej słusznej metody, spuszczania łomotu. Miał tylko nadzieje, że nie wykończy swojego przeciwnika za szybko i będą mieli dużo czasu na wspólne gry i zabawy, jak już dojdzie do zaprzyjaźniania się.

Użyte techniki:

Nazwa

Ushiro Hi-Ru

Ranga

C

Pieczęci

Brak

Zasięg

Bezpośredni

Koszt

Brak

Dodatkowe

Podczas wykonywania techniki: +20 Percepcji.

Opis Technika cokolwiek specyficzna, lecz zarazem skuteczna. Użytkowik szybko pochyla się i staje na rękach, a następnie, będąc w tej pozycji, zaczyna wyprowadzać kopniaki w okolice głowy przeciwnika. Może nie wygląda niebezpiecznie, ale jeżeli taki cios dotrze do celu, może ogłuszyć oponenta i dać szansę na mocniejsze uderzenie. Idealne do dezorientowania przeciwnika. Technika ma jednak swoją wadę - kopniaki można wyprowadzać tylko przed siebie.

  Ukryty tekst

[Arii]

Opłać długi! - Gaika - [C]

11/14

Tak. Wymiana ciosów była tym czymś czego potrzebował. Ale nie tylko On. Jego przeciwnik nie zamierzał nic mówić jak On. Znali się. Wiedzieli czego chcą. Po prostu dać sobie mały wpierdol na przywitanie. Kiedy Gaika zauważył, że może to być coś ciekawego postanowił pokazać swój styl walki, Białego Wpierdolu. Skoczył na dłonie i zaczął uderzać. Ale nie czuł, żadnego oporu przy uderzeniach. Za to zauważył, że jego but jest mokry a na podłodze jest kałuża wody. Jednak musiała być jakaś sztuczka. Kałuża poruszyła się do tyłu i zmaterializowała w człowieka opartego jedną dłonią na ziemi. Pierw wypluł coś w stronę Gaiki, coś co odbiło się od jego skóry. Igły? Senbony! Aż dziesięć! Jak dobrze, że Gaika trenował wytrzymałość, bo być jeżem to nic miłego!
Przeciwnik wypluł z ust coś jeszcze, po kilku pieczęciach. Jakąś dziwną substancję, która opadła na podłoże między nimi. Próbował trzymać się na dystans? Czy może testował Naszego mordobijce? Możliwe, że obydwa. Ponieważ stał i przyglądał mu się, niepewnie. Chyba dobrze wiedział na kogo trafił a sława w tym mieście wyprzedzała szybkość światła. Stał w pozycji obronnej, czekając co ten zrobi z mazią i reakcją a jego umiejętności. -Poddaj się. Nie będę mieć litości. O, jednak czar prysł. On mówił.

  Ukryty tekst

Hozuki - C

  Ukryty tekst

1 kwadracik - metr
czerwona tarcza - przeciwnik
drewniana tarcza - Gaika
fioletowa woda - maź

[Rokudo Gaika]

Zamiast krwi jego nogi zmoczyła woda. Płacz? Czyżby typek był jakimś wrażliwcem? Przecież to nie do pomyślenia! Bił się całkiem dzielnie i nie poddawał, a ciosy niechcianego dziedzica rodu Rokudo przyjmował całkiem umiejętnie. Była to dobra rozrywka dla naszego srebrnowłosego pięściarza, który ostatnio narzekał na niedobór akcji.

W końcu jednak czar prysł, a jego przeciwnik zaczął stosować jakieś śmieszne chakrowe mojo, które wykorzystywało żywioł wody. Suitoniarz zawszony. Zamiast tak jak bogowie przykazali bić się na gołe klaty, do upadłego, ten zajął się rozbudową akwenu wewnątrz rozwalającego się budynku. Czyżby nie zdawał sobie sprawy, że jego właściciele najpewniej nie żyją, albo są ranni? Kto miał docenić jego kunszt?

Odezwał się. Puste groźby, których słyszał wiele. Sam nie stosował, bo przecież jak walczył, to nic nie musiał mówić. Zazwyczaj sami się poddawali albo rzucali mu do gardła. Zawsze wolał tych drugich. – Na nic innego nie liczę. – Odpowiedział i napiął mięśnie łydek. Nowa sztuczka w jego asortymencie, którą właśnie miał przetestować w boju. Celował w brzuch. Oczywiście nie wszedł do kałuży, bo to aż krzyczało na kilometr, że jest to jakaś śmieszna metoda obstrukcji, którą wodny chłopak mógł użyć przeciwko pięściarzowi. Okrążył ją łukiem, ale to chyba nie miało dużego znaczenia, kiedy jego przyspieszenie tyle wyniosło. Ciekawe czy mógłby wycisnąć z siebie jeszcze więcej. Pewnie tak, ale musi wymyślić jakąś wystarczająco niedorzeczną metodę treningową.

Użyte techniki:

Nazwa

Mabataki (Blink)

Dziedzina

Goken

Ranga

A

Pieczęci

Brak

Zasięg

Bezpośredni

Koszt

Brak

Dodatkowe Na czas używania techniki otrzymujemy +40 do szybkości

Opis Technika inspirowana zdolnościami szermierczymi. Użytkownik szkoły Gokenu na pewnym poziomie władzy nad własnym ciałem jest w stanie w błyskawiczny sposób zmienić pozycję w walce, by zadać cios. Może być to doskok do przeciwnika bądź też nagły unik przed nadciągającym uderzeniem. Nazwa techniki wywodzi się od tego, że można jej zupełnie nie zauważyć, jeśli się mrugnie, nie w porę.

Link do tematu postaci

KLIK!

  Ukryty tekst

[Arii]

Opłać długi! - Gaika - [C]

12/14

Po co rozmawiać? Po co wymieniać się jakimiś nic nieznaczącymi groźbami? Skoro można było to w bardzo łatwy sposób udowodnić. Siwy nie rozumiał tego, co chłopak zakomunikował, ponieważ były to tylko słowa owiane, jakimiś tam sztuczkami. Żałosne.
Śluz czy co tam nagle znalazło się na podłodze szybko ominął, zaskakując swoją szybkością i nagłym uderzeniem. Chłopak przemienił się w wodę, ale zderzył się z regałem po stronie schodów. Tak szybkość działała wraz z siłą! Nie wracał do swojej postaci zbyt długo za to Gaika słyszał zbyt dobrze, jakieś skwierczenie. Stanął obok czegoś… Nie, jego stopa znajdowała się tuż przy notce, która zrobiła… Boom i trzasnęła nim o ścianę naprzeciwko przeciwnika, który wrócił do swojej ludzkiej formy i znowu ruszył w chmurze dymu i kurzu w stronę Gaiki. Wypluł duże ilości wody w jego stronę starając się go przygwoździć. Gaika chyba powinien zacząć walczyć na poważnie ponieważ odczuł, że wybuch, który sprezentował mu kolega-akwarium zadał mu trochę bólu. Teraz wiadomo dlaczego dotykał wcześniej podłogi, kiedy wrócił do swojej postaci.

Ale czy nie było zabawniej trochę mniej się starać? W końcu nie zawsze trafiał mu się ktoś, kto dawał tak się klepać. A nawet taki wodnisty worek treningowy to było coś! Więc warto korzystać, póki mogą się ze sobą przyjaźnić!

  Ukryty tekst

Hozuki - C

  Ukryty tekst

1 kwadracik - metr
czerwona tarcza - przeciwnik
drewniana tarcza - Gaika
fioletowa woda - maź
niebieskie kałuże - strumień wody
czarne coś - dym

Gaika - rany:
1 lekka

  Ukryty tekst

[Rokudo Gaika]

No proszę! Tak nim trzasnęło o ścianę, że aż zadzwoniło w uszach. A może to był wybuch? Nie tracił jednak wzroku ze swojego celu, który najwyraźniej musiał posiłkować się takimi tanimi sztuczkami, jak notki wybuchowe, aby ten chciał potraktować go na poważnie. Tanie sztuczki, ale skuteczne. Z drugiej strony sposób, w jaki on pokonał użytkownika żywiołu ziemi w podziemnym magazynie, również nie należał do jego ulubionych sposobów.

Odbił się lekko od ściany, odskakując w bok. Znowu napiął mięśnie łydek, aby zwiększyć swoje ogólne tempo. Nie było konieczności, by sięgać po inne środki zaradcze. Jego nowy wodny przyjaciel chyba nie bardzo wiedział, w jaki sposób ugryźć swojego przeciwnika, tak by cokolwiek mu zrobić bez notek. No to niech pomarnuje jeszcze trochę chakry, co tu mu szkodzi!

Zaczął od uskoku, z którego przeszedł na doskok, z zamiarem zaatakowania. Tym jednak razem nie chciał uderzyć, tylko wykonać unik i przeskoczyć za wodniaka. Potem cios i uskok na przynajmniej dwa metry. Niech czuje presje do wykorzystywania kolejnych technik. Żółtooki bacznie go obserwował, jego mowę ciała. Jak ten okazał jakikolwiek cień zmęczenia, to dostanie jeszcze raz takiego kuksańca, że go popamięta. Na razie jednak ich morderczy taniec trwał w najlepsze, ale niechciany dziedzic rodu Rokudo już planował wspólne gry i zabawy po fakcie. Oj, będzie się działo…

Użyte techniki:

Nazwa

Mabataki (Blink)

Dziedzina

Goken

Ranga

A

Pieczęci

Brak

Zasięg

Bezpośredni

Koszt

Brak

Dodatkowe Na czas używania techniki otrzymujemy +40 do szybkości

Opis Technika inspirowana zdolnościami szermierczymi. Użytkownik szkoły Gokenu na pewnym poziomie władzy nad własnym ciałem jest w stanie w błyskawiczny sposób zmienić pozycję w walce, by zadać cios. Może być to doskok do przeciwnika bądź też nagły unik przed nadciągającym uderzeniem. Nazwa techniki wywodzi się od tego, że można jej zupełnie nie zauważyć, jeśli się mrugnie, nie w porę.

Link do tematu postaci

KLIK!

  Ukryty tekst

[Arii]

Opłać długi! - Gaika - [C]

13/14

Użycie notki prawdopodobnie było desperackim ruchem, ale jak inaczej pokonać takie monstrum, o którym chodzą już legendy? Nie oszukujmy się Wodniak miał przed sobą prawdziwy buldożer zbudowany z mięśni, który nie znał granic i oczekiwał tylko silnych przeciwników. Którzy potrafili przyłożyć. Zapominał jednak, że nie każdy tak potrafił. Że nie każdy potrafił być tak silny. To była samodyscyplina, którą sam posiadł. Lata treningów i setek godzin spędzonych na pocie i krwi.
Inni musieli szkolić się w czymś innym. W ninjutsu, pułapkach i takich tam. Nawet jeżeli nie działały, dawały możliwość obserwacji i przygotowania. Gaika znowu ruszył, ale już bez ograniczeń. Uderzył kolejny raz. Ale tym razem Nasz wodny kolega miał inny plan. Skroplił tylko miejsce, gdzie został uderzony. Ręka siwowłosego przebiła się przez wodę i kiedy się wycofał, dziura się zasklepiła. I wtem na jego głowie powstała bańka wody. Chłopak dyszał, zużył już odpowiednią ilość chakry. Czyżby kolejne ryzyko, chciał udusić przeciwnika? Ale nie tylko. Wyciągnął kolejną notkę i zbliżył się do Gaiki, sądząc, że ten nic nie zrobi. I zamierzał przyczepić mu do klatki piersiowej notkę wybuchową. Co za tupet! Jak mógł sądzić, że Gaika nic z tym nie zrobi?! Ale był już dostatecznie blisko. A Bańka mogła być utrapieniem.

  Ukryty tekst

Hozuki - C

  Ukryty tekst

Gaika - rany:
1 lekka

  Ukryty tekst

[Rokudo Gaika]

Kto by się spodziewał waterboarding no jutsu! No coś takiego po prostu nawet nie przeszło przez głowę nawet największym filozofom! Typek wziął i założył srebrnowłosemu pięściarzowi na głowę bańkę z wody i wyglądało na to, że było właściwie pozamiatane. Nic to! Nie wiedział, że żółtooki był z tego 1% ludzi, którzy doskonale wiedzieli jak sobie radzić z technikami duszenia! Otóż wystarczyło wstrzymać oddech! Takiego przebiegu zdarzeń, to się nawet najtęższe umysły od fabuły nie spodziewały. To nie był jednak koniec niespodzianek. Rokudo zobaczył kolejną notkę, którą chyba próbował nalepić na umięśnionym torsie chłopaka. Oj, to już były poważne rzeczy, na które trzeba było uważać. W końcu jak prawie nadepnął na jedną, to strasznie mu zaczęło dzwonić w uszach. Profilaktycznie więc wypuścił z płuc nieco więcej powietrza, aby uwolnić nieco więcej energii dla całego ciała. W tym wytrzymałości. A potem? Sam wyrwał notkę z ręki swojego przeciwnika i nakleił na swój tors. A potem? Myślicie, że było jakieś potem? No tak. Spróbował go raz jeszcze złapać, o ile możliwe jest pochwycenie wody i sprzedać mu jeszcze jednego kuksańca w głowę. Niech no ten ancymon wie, że Rokudo Gaika nie obawia się takich tanich sztuczek, jak przypadkowe notki wybuchowe przyklejane do jego tułowia! Być może włączy takie ćwiczenia do swojego nowego treningu, bo jak wiadomo, był to strasznie twardy skurczybyk.

Użyte techniki:

Nazwa

Aian Kurōī

Ranga

D

Pieczęci

Brak

Zasięg

Bezpośredni

Koszt

Brak

Dodatkowe

Podczas wykonywania techniki: +10 Siły

Opis Technika TaiJutsu, polegająca na złapaniu konkretnego celu za głowę tak, aby ją ścisnąć. Jednak ten atak nie może sprawić większych obrażeń pokroju rozerwaniu czyjegoś łba, ponieważ wykonywany jest w celu lekkiego ściśnięcia i bardziej przestraszeniu przeciwnika, niż zabiciu go.

  Ukryty tekst

[Arii]

Opłać długi! - Gaika - [C]

13/14

Czy Gaika należał do normalnych osób? Nie. Czy ktoś mógł go uważać za takiego? Nie. To co właśnie dokonał samo na to wskazywało i mogło utwierdzić, że ma nierówno pod kopułą. Wytrzymanie duszenio-podtopienia, kto to widział? W dodatku jego gęba przypominająca prawdziwego zbuja i nagły wybuch energii. Złapał chłopaka z łatwością za rękę i przylepił do siebie notka, która już wcześniej się zaczęła fajczyć. Chłopak nie wiedział, co robić, ale zajął się na początku ciosem wymierzonym w głowę. Skroplił głowę a później… A później było już po człowieku-akwarium. Notka wybuchła odrzucając na kolejną ścianę Gaikę, tym razem dodając obite plecy. No może uderzenie plecami w ścianę, która była już dziurą, go zabolało. Pomieszczenie od kolejnego wybuchu zaczęło się walić. Z zamtuzu nic nie zostało.
Jak i z użytkownika przedziwnej techniki. Została po nim tylko para wodna unosząca się jeszcze w pomieszczeniu. Kiedy postanowił się zebrać zauważył na zewnątrz niezłe zbiorowisko strażników miejskich, prostytutki, burdel mamę, która do niego podeszła od razu po jego wyjściu z jej przybytku. Gapiowie zdziwieni rozdziawili usta, widząc, jak ten z małymi obiciami wyszedł z rozpadającego się budynku stojącym w płomieniach, gaszonych przez wszystkich dookoła. -Tyle z mojego przybytku. Czterdzieści lat pracy. I tylko dlatego, że ten pierdolony Zangetsu Yami nienawidzi Twojego szefa. splunęła na ziemię widząc efekty poczynań, kogoś kogo Gaika spotkał na pierwszym zleceniu i czyich ludzi pokiereszował nie raz i nie dwa. -]Shimoya. Nie wierzyłam mu, kiedy do mnie przyszedł. Wyślę mu wiadomość. Czy coś jeszcze miałabym mu przekazać? Ty będziesz musiał czekać na resztę zleceń i rozkazów. Ten stary dziad znowu przewidział przyszłość.

Gaika - rany:
1 lekka + 1 lekka = średnia

  Ukryty tekst

[Rokudo Gaika]

Niewystarczajco dobry! Taki właśnie był. To, że sklatował dwie notki wybuchowe nie świadczyło o niczym. Musi być mocniejszy, twardszy i wytrzymalszy. Takimi śmiesznymi sztuczkami nie powinno dać się go zranić, on miał być ponadto i niczym stalowy golem poruszać się przez tłum papierowych ludzi.

No niestety, notka go nieco pokiereszowała. To wszystko, z poprzednimi obrażeniami odebrało mu nawet nieco zdolności motorycznych. Dzwonienie w uszach i cała reszta. Niestety jednak był mocno niezadowolony z takiego obrotu spraw. Nie było już z kim się zaprzyjaźniać. Jego nowy, potencjalny kumpel dosłownie wyparował, zanim przypieczętowali przyjaźń uroczystym łamaniem kości i gnatów. Jego strata, będą inni.

Odepchnął się od ściany i otrzepał z kurzu po wybuchu. Chyba trzeba było zainwestować w nowe ubrania. Te, które nosił, wyparowały prawie tak bardzo, jak jego wodny koleżka. Nogawki od dołu sfajczone, koszulka wypalona. Dobrze, że nie nałożył mu kolejnej notki na klejnoty rodowe rodu Rokudo, bo jeszcze strażnicy miejscy wlepiliby mu mandacik za obnażanie się w miejscach publicznych. Ech, cholera.

Wychodząc z ruiny, humor mu wrócił. Jednak to prawda co mówią o zamtuzach. Doświadczył tutejszej akcji i nie narzekał. Nawet się troszeczkę zmęczył, chociaż jego przeciwnik stanowczo nie należał do stałej kadry. Uśmiechnął się do różowowłosej burdel-babci, która to teraz narzekała na stratę majątku. Nic go to nie obchodziło, ale przynajmniej teraz była wolna i mogła opuścić budynek, który stał się jej klatką. Takiego luksusu to nawet nie miał nasz żółtooki pięściarz. – Przekażcie mu, że zadanie wykonane. – Kilka razy poruszył ręką w barku, aż do nieprzyjemnego strzyknięcia kości. Tej nocy raczej będzie spał jak kamień, chociaż pewnie jeszcze trzeba załatwić formalności związane ze złożeniem raportu straży, która się tutaj zbiegła ze wszystkich stron, jak mróweczki. Oni to dopiero mieli niezły dzień pracy, co?

[Arii]

Opłać długi! - Gaika - [C]

14/14

Odpoczynek był wszystkim czego teraz potrzebował, ale zdawał sobie sprawę, że to nie koniec formalności i będzie musiał jeszcze chwilę tutaj wytrzymać. Strażnicy, co prawda podeszli, wypytali go o to, co działo się w środku, z kim rozmawiał. Ale czy można tam było mówić o jakiejkolwiek rozmowie? No właśnie.
Ostatecznie odpuścili dziękując za informacje i oddali go w ręce medyków, którzy doprowadzili go do względnego porządku, jak całą resztę żywej klienteli, ponieważ jak można uznać, wszyscy inni w środku, jak Chichiro byli martwi. Chłop znów był poobijany, jak stół w karczmie.
Ale czy ktokolwiek widział go kiedyś przy robocie w innym stanie? Było takich mało, naprawdę mało.

Kiedy został wyleczony mógł pożegnać się z tym miejscem i wrócić do domu. Wróbelek przeskakiwał z ramienia na ramię, ćwierkając mu do ucha. Od czasu do czasu tulił się w jego kark i smyrał go dziobem. Cóż za zaloty! Chyba można uznać, że zasłużył za cały ten stres na pyszny boczuś, prawda Gaika?
Kiedy wrócił zauważył worek monet pod drzwiami. Czyżby ktoś go obserwował za Shimoyę? Ale czy ma to znaczenie, dopóki dostaje pieniądze? Niezbyt, teraz mógł skupić się na swoich zwierzakach i kolejnym morderczym treningu, który doprowadzi go do lepszej wytrzymałości, żeby już żadna notka wybuchowa nim nie pomiatała, jak szmacianą lalką.

  Ukryty tekst

Hozuki - C

1 kwadracik - metr
czerwona tarcza - przeciwnik
drewniana tarcza - Gaika

MISJA ZAKOŃCZONA SUKCESEM

[Rokudo Gaika]

Leczonko bardzo się przydało. Obolałe jeszcze mięśnie po przeprowadzonych treningach w końcu go zawiodły. Widać było potrzeba mu więcej odpoczynku. Niestety nadal nie udało mu się osiągnąć swojego celu, jakim była nadludzka twardość. Wciąż małymi ciosami ludzie byli w stanie lekko skruszyć zbroi z mięśni i ścięgien, która była narzucona na jego organizm.

Przed powrotem do domu, jednak musiał wykonać potrzebne zakupy. Klatka dla ćwierkacza, któremu zresztą trzeba było wymyślić jakieś dobre imię. Z kotami i niedźwiedziami jakoś mu się udawało łatwo wymyślić, a tutaj miał jeszcze lekką zagwozdkę. W końcu nie nazwie go jakoś głupio. Może Boski Wiatr? Drugą dość potrzebną rzeczą była nowa garderoba. Notki wybuchowe wyjątkowo się nie znosiły z płóciennymi ubraniami, więc przyda mu się nowy komplecik. Jeszcze może jakieś bandaże i plastry? Te się zawsze szybko kończyły. Zwłaszcza na początku, kiedy tak łatwo było sobie coś uszkodzić na treningach. Teraz jednak trzeba było naprawdę mocno się nagłówkować, aby chociaż mieć zakwasy. Organizm żółtookiego powoli robił się nie do zdarcia. Jednak zbyt wolno, jeśli spytać go o zdanie. Może warto się wesprzeć jakimiś substancjami wzmacniającymi, sterydami czy coś? Co w końcu mogło pójść źle? Z tymi przemyśleniami opuścił strażników i ruinę za sobą, przy której rozpaczała burdel babcia. Jednak to już nie był jego problem.

z/t do -> klik

[Kubomi]

Trzy godziny. Trzy godzina tutaj stała. Wszyscy wyszli poza nim… westchnęła z pewną irytacją pod nosem. Najwyraźniej albo został na dłużej, albo cokolwiek tam robił, pokonało go. Ale czego spodziewać się po takiej osobie chodzącej do zamtuzów? Co ciekawe, ochroniarz pilnujący drzwi także schował się w środku, było to nieco dziwnawe – więc postanowiła w końcu podejść. Wysunęła się z bocznej uliczki naprzeciwko, zbliżając się do przybytku, by podejść do drzwi i starać się nasłuchać czy słychać cokolwiek ciekawego ze środka, jednak w tym momencie wychwyciła okiem, przez szparę obok drzwi jak cień się poruszył. Więc dalej toczyła się tam jakakolwiek forma życia.
Zamierzała wejście, potarła lekko szponami swojego pancerza o drzwi, by upewnić się, że są naostrzone, by następnie pchnąć je by wejście stanęło przed nią otworem – lub kopnąć w nie, by trochę im w tym pomóc. Nie było chyba co już czekać, a ktokolwiek tam jest z nim… to nie jej problem, tylko najpewniej osoby.

Statystyki:

  Ukryty tekst

[Arii]

~ 8/14 ~

Akuku, Tygrysku [Mafijna C]

Kiedy otworzyła drzwi, uderzyła nimi kogoś. Jak zauważyła był to mężczyzna, który niepotrzebnie tutaj stał. Przed sobą miała korytarz prowadzący do ogromnego holu z kanapami. To miejsce trochę się zmieniło od ostatniej wizyty jednego z jegomościów Rady. Pieniądze poszły na nowy, bardziej luksusowy wygląd. Możliwe, że i jakość usług się poprawiła. Ale czy na pewno? Nie jej oceniać. Przemierzała ten przybytek szukając swojej ofiary. Ale nigdzie jej nie było. Nagle przed dziewczynę wyszła ogromna baba, dwa razy większa od niej. -Czego tutaj szuka Tygrys? Jeszcze Was mi tutaj brakowało!- kobieta ewidentnie była poinformowana, bardzo szybko dowiedziała się z kim ma doczynienia. -Jeżeli szukasz GO. To już dawno go nie ma. A Ty zepsułaś mi NOWE drzwi. Chcesz, to szukaj go pod jego stoiskiem. Zawsze tam wraca swoją drogą ucieczki.- machnęła na nią dłonią, żeby stąd zniknęła. Nie wymawiając jego imienia, chyba chciała uniknąć problemów z nim związanych. Co lepsze nie był to pierwszy raz, kiedy ten uciekł. Kobieta oczyściła swój lokal z gości i kazała dwóm rosłym mężczyzną naprawić drzwi i lepiej ich strzec, bo przedarła się przez nie mała dziewczynka. A ta "dziewczynka" z pełną irytacją musiała wrócić do grubasa, który ją wykiwał. A to oznaczało, że narobił sobie jeszcze większych problemów.

[Kubomi]

Białowłosa zignorowała mężczyznę, który stał w polu rażenia otwieranych drzwi – nawet go nie przepraszając, tylko od razu ruszyła do przodu, by zacząć przeszukiwanie przybytku. Nie bywała w nim, choć widziała wnętrze kilkukrotnie, przy okazji mniejszych zleceń – musiała przyznać, że wygląda lepiej niż zapamiętała. Wracając do jej czynności – nie podobało jej się to, że nie znajdowała swojego celu… miała już przygotować się do kolejnej rundy przeczesania terenu, gdy nagle zablokowano jej drogę.
- Szybko połączyłaś kropki. – skomentowała krótkim komentarzem, patrząc na kobietę dwukrotnie większą od niego, choć wolała tego faktu także nie komentować. – Swoją. Drogą. Ucieczki? C-Co? – aż zacięło ją to, co usłyszała, brwi się wyraźnie zmarszczyły w już nie irytacji, ale gniewie. Odwróciła się na pięcie, by bardzo szybkim krokiem, a praktycznie biegiem wyjść z przybytku i ruszyć w kierunku stoiska, przy którym ten powinien stać. Właśnie sobie ostro przejebał tym manewrem…