Opis Powrót do Spisu Treści
Łasice, to zdecydowanie zwierzątka o których mało się mówi, jednak nic w tym dziwnego. Mimo iż są bardzo licznym gatunkiem, trudno wręcz nadążyć za nimi wzrokiem i przez co są mylone z innymi stworzeniami, podobnymi do nich rozmiarów. Do tego są one bardzo szybkie i zwinne, mogą ukazać się komuś po jednej stronie zwalonej kłody, by chwilę później zjawić się po drugiej stronie. Nie jednokrotnie przez to można było dojść do wniosku iż jest ich więcej niż jedno. Próba więc złapania ich jest bardzo trudna, dlatego wiele wielkich drapieżników daje sobie spokój. Ich zwinne i gibkie ciało, pozwala im być w ciągłym ruchu, przedostawać się do miejsc, niedostępnych też dla większych zwierzątek. One za to nie mają problemu z prowadzeniem własnych polowań, są urodzonymi szperaczami i poszukiwaczami. Wciśnięcie się do mysich norek by złapać swoją ofiarę, nie stanowi dla nich problemu. Zaatakowanie czegoś znacznie większego od nich z zaskoczenia? Nieduży problem, gdyż są urodzonymi myśliwymi, które potrafią wykazać się w odpowiednim momencie cierpliwością godną wielu zwierząt.
Na ogół jednak, Łasice są zwierzątkami hiperaktywnymi, potrafiących być w ciągłym ruchu. Gospodarze, mający przyjemność i zaszczyt oswoić te zwierzątka, są w stanie opisywać je niczym boskie stworzonka, a narzekających na to iż są bardzo aktywne i pożądliwe uwagi. By to zrobić, są w stanie pokazać wyuczone sztuczki, a potrafią się nauczyć też innych. Chodzenie na dwóch łapach, salta, długie skoki i wiele innych rzeczy. A do tego wręcz są rozkosznie urocze i w przeciwieństwie do kotów, udomowione są rządne głaskania czy uwagi innych. A jest co głaskać - mięciutki biały brzuch oraz podgardle długiej szyi. Wiele dzieci na wioskach wręcz uwielbia je za je piękny i majestatyczny wygląd. Te małe zwierzątka, gdy już można je zobaczyć patrzą czarnymi oczami na świat, znad krótkich kocich wąsów i malutkiego noska. Do tego mają niedźwiedzie uszy, łapki niczym królik oraz krótką lisią kitę. Wiele najlepszych cech pięknych zwierząt zebrane w tym jednym. A do tego wedle tych którzy je mają na swoich gospodarstwach, lubują się w polowaniu na szkodniki. Co jest głównym powodem, dla którego wielu ludzi uważa je za najlepsze zwierzątka, choć z drugiej strony uważa się iż nie powinny atakować królików.
Łasice jednym zdaniem, to uroczy mały hiperaktywny drapieżnik, o walecznym sercu, zwinny i bardzo ruchliwy, o ciele zbudowanym bardziej z mięśni niż kości, potrafiący biegać cały dzień.
Wioska Ukryta Wśród Niewysokiej Trawy Powrót do Spisu Treści
Wioska ukryta wśród niewysokiej trawy, jest stolicą królestwa Łasic, które zbudowały swoje królestwo w tajemniczym lesie. Wybór miejsca był rzeczą szczególną, gdyż wybrały one miejsce otoczone przed wysokie klify, w dolinie kilka kroków od samego morza i rzeki wpływającej do niego. Dzięki temu, w końcu poczuły się bezpieczne, wśród ogromnych drzew i bardzo wysokiej trawy. Przekornie nazwały jednak ją "Niewysoką", choć gdyby człowiek szedł przez tę trasę, widać byłoby tylko jego czuprynę.
Budując się u podnóży wielkich drzew i korzeni, zaczęły gromadzić się zastępy chętnych do zamieszkania w bezpiecznym miejscu łasic, które błyskawicznie postawiły wiele domów, przyciągając nawet większe osobniki swojego rodzaju. Od tamtego czasu, w królestwo nieustannie jest atakowane, jednak głównie przez lotnych drapieżników, z którymi łasice radzą sobie już doskonale, znając taktykę powietrznych łowców. Od lat panuje tam pokój.
Same Łasice, lubują budować się w norkach. I jak to ktoś pięknie kiedyś napisał "Nie była to szkaradna, brudna, wilgotna
nora, rojąca się od robaków i cuchnąca błotem, ani też sucha, naga, piaszczysta nora bez stołka, na którym by można usiąść, i bez dobrze zaopatrzonej spiżarni; była to nora hobbita, to znaczy: nora z wygodami" Tak też i można opisać tymi słowami norę Łasic, które lubują się w wygodnym życiu, a ich spiżarnie są pełne jedzenia. W tym przypadku, można też i znaleźć w niej kilka robaków, ale które zwierzątko nie lubi ich jeść?
Wygląd Ongakuka to wiekowa już łasica, wywodzący się z rodu najmniejszych łasic. Jest niewiele mniejszy niż dłoń, mimo swojego wieku, mimo to zdecydowanie wielki duch jest w jego sercu. Lubuje się w graniu na swojej lutni, którą otrzymał bardzo dawno temu i od tamtej pory zawsze można ją znaleźć na jego grzbiecie lub w dłoniach, gdy wygrywa jakieś pieśni znane z wielu krain. Ma białe futerko z brązowymi ciapkami wokół oczu i uszu, jednak mimo o cieszy się uznaniem wśród swojego ludu przez ubrania otrzymane niegdyś od ludzi.
Charakter Ongakuka, to łasica, która lubi wygrywać różnego rodzaju ballady na swojej lutni, często można go właśnie spotkać na tym iż pracuje nad swoją lutnią, by ta była w jak najlepszym stanie. Nie zwiedza już świata tak często jak kiedyś, gdy jego futerko jeszcze zmieniało barwę na wiosnę. Woli przebywać w wiosce, gdzie może wygrywać opowieści zasłyszane u ludzi oraz ich ballady. Z natury jest bardzo spokojną wydrą, nie cechuje go hiperaktywność czy wszędobylstwo, lubi rozmawiać i mówi jak przystało na starszą osobę, z szybkością która człowieka nie zaskakuje niczym wyrzutnia seibonów.
Umiejętności
<UMIEJĘTNOŚCI WRODZONE I NABYTE SUMMONA>
WYPOSAŻENIE
<I PRZEDMIOT>
<II PRZEDMIOT>
Koszt
Wygląd Kokoroto ze względu na swój wiek, jest bardzo niewielką łasicą, niewiele większą od dłoni. Jednak mimo tego jest ona pełna najlepszych już cech swojego gatunku. Jej jasno-brązowe futerko, o długim włosiu jest bardzo miłe w dotyku, do tego ma białe futerko na brzuszku oraz podgardlu. Jej czarne oczka potrafią przyciągnąć wzrok na bardzo długą chwilę, a jej wzrok mógłby nawet hipnotyzować, gdyby nie to iż Kokoro, jest bardzo ruchliwa. I woli szybko coś zobaczyć niż w coś się wpatrywać.
Charakter Kokoro to typowa przedstawicielka swojego gatunku. Jest niezwykle ruchliwa i bardzo ciężko jej się jest jej zmęczyć. Gdy poluje, jest to niezwykle przydatne, a jej czujność oraz cierpliwość w polowaniu, jest doskonała. Sama Kokoro lubuje się w kontaktach z ludźmi, uwielbia się przed nimi popisywać, chodząc na przednich łapkach, wykonując skoki z drzewa na drzewo. Salta i inne dla niej nie są niczym wręcz dziwnym, wszystko byle by uzyskać głaskanie po brzuszku. Nie wie jednak czym jest prywatność, dlatego uważa się ją za zbyt wścibską - potrafi się wcisnąć w wiele miejsc. Nie widzi w problemu w zwiedzaniu ludzkich ubrań, gdy te są na kimś.
Umiejętności
<UMIEJĘTNOŚCI WRODZONE I NABYTE SUMMONA>
WYPOSAŻENIE
<I PRZEDMIOT>
<II PRZEDMIOT>
Ukryty tekst
Koszt
Wygląd Purinsesu to rodzaj łasicy śnieżnej, cechującej się długim ciałem. Jest wielkości ramienia przedramienia dorosłego człowieka. Jej futro jest stale śnieżno białe, mieniącej się w promieniach słońca. Nie posiada kocich wąsów, mimo to jednak jej długa i powabna szyja oraz posiadanie białek, sprawia iż ta wydaje się znacznie bardziej poważna i królewska.
Charakter Purinsesu to prawnuczka Tiberius, od lat piastuje rolę księżniczki i bardzo trudno ją przekonać do zmiany zdania. Wręcz można powiedzieć iż zamiast kocich wąsów uzyskała ośli upór. Mimo to potrafi zachowywać się elegancko i z dużą dystyngcją. Nie jest zwierzątkiem, które cechuje wysoka aktywność, woli czytać książki i różnego rodzaju pismak, niż zwiedzać zakamarki całego świata. Przez takie rzeczy nie jest zbyt doświadczoną wojowniczką wśród łasic. Szanują ją jednak za jej wodne zdolności.
Umiejętności
<UMIEJĘTNOŚCI WRODZONE I NABYTE SUMMONA>
WYPOSAŻENIE
<I PRZEDMIOT>
<II PRZEDMIOT>
Ukryty tekst
Koszt
Wygląd Jozoka, to wydra z rodzaju ludzkich ludzkich, lecz niewielkich rozmiarów względem ludzi. Stojąc na swoich dwóch łapach, sięgałby człowiekowi kolan. Zdecydowanie jednak rzadko to robi, ze względu na bardzo częste upojenie alkoholem. Przez wiele lat był traktowany jak zwierzątko domowe u jednego browarnia, gdzie bardzo pulubił nie tylko ludzi ale i wytwarzany przez nich napój. Mimo to jednak jego futerko nie straciło swej szlachetnej brązowej barwy, ale jego brzuch czy podgardle nie są też białe jak u reszty przedstawicieli jego gatunku.
Charakter Jozoka, to łasica, która jest zwana też często czarną łasicą stada. Mimo to jednak w jego karczmie nieustannie zjawiają się goście, chętni smakować jego wyrobów. Jest on bardzo radosną łasicą, niezbyt interesującą się walkami jednak potrafi je zawsze na swój sposób przerwać i poskładać na nowo poranionych. Gdy wypije, jest w stanie opowiedzieć wiele na temat browarnictwa. Jego wiedza na temat tworzenia alkoholi jest ogromna i gdyby ktoś miał na tyle cierpliwości by upijać go przed kilka dni, może zdołałby nauczyć się jednej receptury od początku do końca, jednak ten łasic jest przyzwyczajony do obsługi swoich klientów w karczmie, która jest zawsze pełna aktywnie wołających łasic. Nie to co ludzie, co jakiś czas wołający "Gospodarzu, Piwa!".
Umiejętności
<UMIEJĘTNOŚCI WRODZONE I NABYTE SUMMONA>
WYPOSAŻENIE
<I PRZEDMIOT>
<II PRZEDMIOT>
Ukryty tekst
Koszt
Wygląd Biała łasica
Charakter
<Charakter>
Umiejętności
<UMIEJĘTNOŚCI WRODZONE I NABYTE SUMMONA>
WYPOSAŻENIE
<I PRZEDMIOT>
<II PRZEDMIOT>
Ukryty tekst
Koszt
Wygląd Brązowa Łasica
Charakter
<Charakter>
Umiejętności
<UMIEJĘTNOŚCI WRODZONE I NABYTE SUMMONA>
WYPOSAŻENIE
<I PRZEDMIOT>
<II PRZEDMIOT>
Ukryty tekst
Koszt
Wygląd Sōsha to przedstawicielka łasic większych. Jest niewiele mniejsza od konia i zdecydowanie nie zapewnia też takich wygód jak owy. Jednak dawno temu jedno królestwo korzystało z usług łasic takich jak ona i od tamtej pory ta posiada siodło na którym zwykła wozić ludzi. Na jej brązowym futerku są zielone tatuaże z czasów istnienia tamtego małego państwa, jednak od dawna już nie miała okazji się chwalić nimi w szerokim świecie.Jak wiele łasic, ma białe podbrzusze jednak jej oczy nie są czarne, tylko zielone i nie posiada ona kocich wąsów. Często nosi ze sobą swoje siodło, z którego jest dumna. Gdy je ściąga i nie ma go na sobie, jest bardzo chętna do prowadzenia różnego rodzaju zabaw.
Charakter Sosha, od urodzenia była w otoczeniu ludzi, dlatego przywykła do ich towarzystwa. Jest bardzo posłuszną łasicom, lubującą się w transportowaniu ludzi. Choć nie robi tego tak dobrze jak koń, jest od niego jednak znacznie szybsza, potrafi wielkimi skokami pokonywać wielkie odległości, sprawiając iż błyskawicznie może zabrać kogoś z pola walki. Jak wiele łasic udomowionych lubi być głaskana, wręcz domaga się tego różnego rodzaju spojrzeniami. Potrafi też wykonać sztuczki, gdy nie ma siodła. Jak przystało na łasicę, dorastającą niegdyś przy ludziach, jest skora do popisywania się byle by wzbudzić atencję względem swojej osoby.
Umiejętności
<UMIEJĘTNOŚCI WRODZONE I NABYTE SUMMONA>
WYPOSAŻENIE
<I PRZEDMIOT>
<II PRZEDMIOT>
Ukryty tekst
Koszt
Wygląd <Wygląd>
Charakter
<Charakter>
Umiejętności
<UMIEJĘTNOŚCI WRODZONE I NABYTE SUMMONA>
WYPOSAŻENIE
<I PRZEDMIOT>
<II PRZEDMIOT>
Ukryty tekst
Koszt
Wygląd TanHa, to drugą co do wielkości łasic, ustępujący wzrostem tylko i wyłącznie Cobiemu. Tak jak i on, jest on w stanie wielkością swojego ciała dorównać ogoniastym bestią i utryzmać je w polu. Ubrany jest zawsze w swój płaszcz oraz pas, z dwoma ostrzami. W przeciwieństwie też do swojego ukochanego, cechuje się w wielu cechach typowych dła łasic. Ma czarne oczy, biały brzuszek i podgardle. Z krótkmi wąsami i niedźwiedzimi uszkami.
TanHa, jest łasicą wierną Cobiemu, zakochana w nim i starająca się zwykle osłaniać jego plecy w potyczkach gdy dochodzi do ataku na królestwo Łasic. Tak samo jak on, jest wierna wobec swoich zasad, lecz nie wyznaje tych głupich zasad co on. W większości porusza się też na czterech łapkach, nie mogąc ustać tak jak Coby na dwóch. Z tego też względu używa mniejszych ostrzy, z którymi może się poruszać, choć równie często korzysta z ostrych pazurów, które może wysunąć na dosyć sporą długość. Jest też niezwykle gadatliwa, przez co Cobiemu trudno dość do głosu czy komu kolwiek innemu, mniejszemu rozmiaru. [/topis]
Umiejętności
<UMIEJĘTNOŚCI WRODZONE I NABYTE SUMMONA>
WYPOSAŻENIE
<I PRZEDMIOT>
<II PRZEDMIOT>
Ukryty tekst
Koszt
Wygląd Haruki to łasica o niewielkim wzroście, stojąc wręcz na obu łapkach, nie sięga nawet kolana. Haruki jako jedna z nielicznych przedstawicieli mniejszych gatunkó chodzi w ubranku podarowanym jej niegdyś przez krawca, którego uratowała. Jak też na przedtawicieli swojego gatunku, ma biały brzuszek oraz podgardle, a kącie wąsy nie są zbyt długie. W jej oczach czai się wieczny smutek, po tym jak straciła swojego ludzkiego przyjaciela.
Charakter Córka Zana, Mama Księżniczki, jest osobą żyjącą w ciągłym żalu. Pełni rolę kapłanki w królestwie i jest odpowiedzialna za wszstki najważniejsze ceremonie, od ceremoni nadania imienia, aż po pogrzeb. Jest w wiecznym żalu, nie jest tak radosną istotą jak co po niektóre łasice. Mimo jednak tego smutku, cechuje ją ciekawość i typowa ruchliwość dla łasic. Jest to dla niej silniejsze, jednak przy tym nie widać tej radości czy chęci przybodobania się komukolwiek.
Umiejętności
<UMIEJĘTNOŚCI WRODZONE I NABYTE SUMMONA>
WYPOSAŻENIE
<I PRZEDMIOT>
<II PRZEDMIOT>
Ukryty tekst
Koszt
Wygląd Zan mimo swojego wieku, jest bardzo aktywnym i zwinnym łasicem. Jak wielu przedstawicieli swojego rodu, jest niewielki. Gdy stanie na swoich tylnich łapkach z wyprostowaną szyją, sięga niewiele ponad kolano dorosłemu człowiekowi. Jak na starego łasica, cały czas cieszy się brązowym futerkiem, które tylko na zime staje się białe. Jego wiek jednak sprawił iż jego wzrok znacznie się pogorszył i pewien człowiek, któremu udało się odwiedzić wioskę ukrytą wśród niewysokiej trawy, zrobił dla niego okulary, z którymi przywódca wioski nie rozstaje się już wogóle. Jego czarne oczy nie są już całkowicie czarne, tylko brązowe. Nikt nie wie jak to się stało, gdyż jego matka, Tiberius cieszy się dalej czarnymi oczami.
Charakter Zan, to niekwestiowany przywódca lubujący się w daleko idącym planowaniu. Wie wiele o swoich poddanych, a mając swę matkę za mędrca wioski, potrafi doskonale wykorzystać wszystkie cechy jakimi dysponują łasice. To za jego sprawą, wiele gatunków lotnych drapieżców omija szerokim łukiem ich królestwo. Dla przyjaciół nie szczędzi nagród, dla wrogów ostrzeżeń w postaci czaszek innych przedstawicieli tamtych rasy. Jak na łąsice, jest niesamowicie ciekawski i lubi wiedzieć o wszystkim, jednak wie iż sam nie musi już wtykać swojego noska w nie swoje sprawy. Wiele łasic uzupełnia jego wiedzę, o najważniejsze rzeczy i to zawsze musi być potwierdzona wiedza. Cechuje się iż mało zwykle mówi, woląc słuchać. Cechuje go zabójcza wręcz inteligencja.
<Charakter>
Umiejętności
<UMIEJĘTNOŚCI WRODZONE I NABYTE SUMMONA>
WYPOSAŻENIE
<I PRZEDMIOT>
<II PRZEDMIOT>
Ukryty tekst
Koszt
Wygląd Coby, jest największym przedstawicielem królestwa łasic. Jego wielkość przekracza rozmiary typowe dla łasic. Swoim rozmiarem dorównuje legendarnym ogoniastym bestią. Jak przystało na łasice, ma piękne niedźwiedzie uszy, jednak niewiele innych cech można porównać do łasic. Jego ogon jest bowiem znacznie bardziej puszysty, nos ma niczym lis, a oczy posiadają białka. Do tgo jego łapki pozwalają mu utrzymywać w swoich rękach miecz, z którym wręcz nigdy się nie rozstaje.
Charakter Coby, jest największym przedstawicielem królestwa łasic. Nie wiele ich pozostało, jednak jak na przedstawiciela największych łasic, mieszka też bardzo blisko wioski. Nie boi on się walki, nie stroni od niej i czuje się w obowiązku chronić wioskę, która uratowała go od śmierci. Zdolności lecznicze, które posiadała mędrzec Tiberius, zapewniła iż ten przeżył. W podzięce, wraz ze swą rodziną przysiągł chronić wioskę przed wszelkimi niebezpieczeństwami. Wśród łasic, uchodzi on za najbardziej honorowego - jak na miarę oczywiście łasic. Nie stroni od zasadzek czy polowań z zaskoczenia na ofiarę, jednak zawsze dotrzymuje on danego słowa i stara zachowywać się tak by nikogo nie urazić. Dlatego mówi się też "Można na nim polegać, jak na Cobym!".
