[Event] Pomieszczenia służby medycznej

[Kamiyo Ori]

- Tak zrobię panie Yokage. W takim razie do jutra. – Skłonił się na pożegnanie mężczyźnie, który w jakiś sposób dalej chciał z nim spokojnie obcować. Nie przypominał on w niczym jego nauczycieli ze szpitala miejskiego, co zazwyczaj odprawiali go z kwitkiem, albo zawalali go zadaniami poniżej jego umiejętności. Ot próba ustawienia świeżaka w środowisku medycznym istniała tak, jak w każdym innym. Ktoś był nowy i chętny, aby spróbować czegoś nowego, to zazwyczaj przycinano takiej osobie skrzydła i sprowadzano do poziomu gruntu. Nienajlepszy sposób na rozwój.

Próby „wymuszenia” szacunku szły doskonale. Kamiyo bardzo chętnie okazywał innym szacunek. Niektórzy nie musieli się wiele narobić, by go wzbudzić. Taki Yokage już przez samo swoje doświadczenie i umiejętności miał przypiętą łatkę kogoś lepszego w umyśle chłopaka. Aspirował on w końcu, aby samemu móc dysponować taką mocą. Z drugiej strony jednak trzeba było się naprawdę mocno postarać, aby Ori nie traktował starszego od siebie z należytą mu czcią i kulturą.

No i właśnie wtedy niemal brudząc juchą czystą ścianę, do sali wszedł człowiek, który jakimś sposobem wymykał się wszelkim standardom. Taki, na którego widok szarooki pierwszy raz zmarszczył nos, bo waliło od niego skoncentrowanym alkoholem. Prawie, jakby używał tych skoncentrowanych dawek, jakie służby medyczne stosowały do odkażania ran i swoich narzędzi. Nie było jednak teraz czasu na dyskusje o tym, czy za kimś przepadał, czy nie. Tutaj była kwestia rozstrzygnięta już dość dawno. Jak ktoś przychodzi do szpitala i leje się z niego krew, to można zrobić tylko jedno. – Proszę się tutaj położyć. – Wskazał najbliższe łóżko przy wejściu do lecznicy. Nie było czasu na uprzedzenia. Jego misja była znacznie ważniejsza.

[Daisuke]

-To ty? Takiego dzieciaka dopuścili do leczenia kogokolwiek?- Nie żeby miał teraz sposobność narzekać, ale gdy dostrzegł znajomą twarz, którą widział już kilka dni temu, to nie mógł sobie odpuścić, żeby kolejny raz zmieszać kogoś z błotem. Chyba był to subtelny sygnał, że zaczyna mu się poprawiać, skoro jedyna o czym myśli to dopiec komuś. Prawda była jednak taka, że niezbyt dobrze wyglądał i jak będzie się tak emocjonował to może mu zabraknąć krwi, zanim ktoś zdąży go opatrzyć.

Ostatecznie usiadł jednak na łóżku, które mu wskazano. Nie widział potrzeby żeby się kłaść. Był przecież taki mocny i silny. Prawdziwy okaz zdrowia. Szkoda tylko, że wyglądał jakby zderzył się całą karawaną wybuchających notek. Po prawdzie, to walka prawie tak wyglądała, a Daisuke w swojej nieskończonej głupocie wpakował się praktycznie pod każdy wymierzony w niego atak. Tak bardzo uważał się za niezwyciężonego, że nie przejmował się takimi pierdołami jak odnoszone rany. Może kiedyś go to doprowadzi do grobu, ale póki co jakoś był w stanie tak żyć. A skoro żył, to po co zmieniać swoje podejście?

[Kamiyo Ori]

Ori miewał różnych pacjentów. Nie wszyscy byli skłonni do współpracy. Wczorajszego dnia nawet jeden na niego napadł, co niespecjalnie uczyniło go chętnym do dalszej współpracy. Uniósł się jednak ponad swoje uprzedzenia i wykonał swoją pracę, za którą mu tutaj płacono, ale to nie był najważniejszy powód.

W innej sytuacji przeprosiłby za swoją obecność. W innej sytuacji znalazłby kogoś innego dla tego pacjenta, skoro ten wyraził takie życzenie. To nie była jednak normalne miejsce dla Kamiyo, tylko szpital. Jego plac zabaw, gdzie musiał schować swoją nieśmiałość w kieszeń. Dla dobra pacjenta oczywiście. Wystarczył rzut okiem na znajomego pijaka, by móc postawić pierwszą diagnozę. Był blady jak ściana, co świadczyć mogło o sporym ubytku krwi. W takich starciach nie było to nic dziwnego, gdzie każdy stosował ostrą broń przeciwko sobie. Drugi taki przypadek pamiętał z wczorajszego dnia, mężczyzna z przebitym bokiem strzałą. Brzydka rana, ale doktor Mujin udzielił mu fachowej pomocy, kiedy to on zajmował się agresywną mieszkanką Piaskowych Wydm. – Zaczniemy od uzupełnienia krwi. – Z fartucha wygrzebał zestaw awaryjnych medykamentów, które nosił tutaj każdy z Iryoninów. Ze szklanej buteleczki wyciągnął brunatną pastylkę i podał ją mężczyźnie. – Proszę połknąć, rozgryzając w ustach, a następnie położyć się na plecach. Tak łatwiej pobudzić cyrkulacje. – Uśmiechnął się w ten profesjonalny sposób. Wcale a wcale nie miał ochoty tego robić do takiego gbura, jakim był Daisuke, ale póki go nie zaatakował, to nie był to jego najgorszy pacjent, podczas tego turnieju.

[Daisuke]

Ich pierwsze spotkanie nie było zbyt miłe. Daisuke w karczmie to najgorszy Daisuke jakiego można mieć okazję poznać. Pijany, oschły, szybko wpadający we wściekłość i niesamowicie upierdliwy. Ori miał okazję tego doświadczyć na własnej skórze, podczas ich krótkiej rozmowy. W walce Włócznik też był bardzo destrukcyjny, a nawet autodestrukcyjny. Liczyło się dla niego tylko zwycięstwo, bez względu na koszty. Teraz właśnie te koszty musi ponosić i chce czy nie, musi się w jakimś stopniu podporządkować słowom medyka, który najwidoczniej zignorował skierowane do niego pytanie.

-Nic nie trzeba pobudzać. Posiedzę- Szybkim, i okupionym sporym bólem w klatce piersiowej, ruchem wyszarpnął z dłoni chłopaka pastylkę. Raczej nie zamierzają go tutaj otruć, a nawet jeśli będą próbowali, to własnoręcznie zdąży go jeszcze udusić, zanim trucizna zacznie siać spustoszenie. Tabletka wylądowała w jego ustach, szybko ją rozgryzł, tak jak mu kazano, a potem połknął. Do ostatniego z poleceń, prośby położenia się, nie zamierzał się jednak zastosować. Na przekór wszystkiemu będzie musiał robić coś po swojemu, nawet jeśli ktoś chce dla niego dobrze. Raczej nie przywykł do sytuacji w której ktoś się nim zajmował, więc we wszystkim węszył podstęp.

[Kamiyo Ori]

No świetnie. Pacjent, który się nie stosuje do poleceń. Karczmowy Daisuke nie różnił się wcale tak bardzo od tego szpitalnego. Właściwie trochę dziwne było, że ten stał sam na prostych nogach, a nie wykrwawiał się gdzieś w jakiejś alejce. Pewnie dalej próbowałby mu wyrwać tabletkę z ręki, gdyby nie to, że szarooki sam ją puścił. Ogólne osłabienie organizmu było widoczne w każdym kroku i każdym możliwym zachowaniu, jakie prezentował. Typka chyba trzymała przy życiu wyłącznie zła wola i upór, by być tym „na przekór do końca”. Śmiertelne obrażenia? Śmiał się im w twarz. Brak ręki albo nogi? I tak nigdy jej nie lubił. Przerost gruczołu prostaty… No, może nie idźmy w tę stronę.

- Poczuje się pan lepiej, jak położy. Proszę mi zaufać, jestem lekarzem. – Dał mu kolejną szansę, aby skorygował swoją postawę, chociaż już wiedział, z jakim typem ma do czynienia. Choćby skały srały, a mury pękały, to ten postawi na swoim. A to, że zrobi to kosztem swojego zdrowia? Mała cena. Kamiyo jednak mógł dokładnie obejrzeć, co jest nie tak ze swoim pacjentem, kiedy ten był w pozycji siedzącej. Przyglądał się rozległym obrażeniom, aby oszacować straty i dobrać odpowiednią terapię, czy technikę do przywrócenia mężczyzny jak najszybciej do zdrowia. Z drugiej jednak strony nie musiał się tak przejmować tą kwestią, bo w sumie były trzy dni wolnego po zakończeniu pierwszej rundy, to pijak mógł gnić w szpitalu przez cały ten czas. Chociaż może nie zrobiłby tego tym wszystkim pielęgniarkom, które typek pewnie by podszczypywał, jakby za blisko podeszły.

[Daisuke]

Kamiyo robił co mógł, żeby zachować pełen profesjonalizm, chociaż w tym momencie, jeśli pacjent nie chciał podporządkować się zaleceniom medyka, to najzwyczajniej w świecie powinien zostać wykopany na zbity pysk. A choć w swoją niewyparzoną gębę Daisuke szczególnie nie oberwał, to pozostałe części jego ciała wymagały bardzo pilnej pomocy lekarskiej.

-Poczuję się lepiej jak zaczniesz leczyć. Zrób to swoje łolololo paluszkami, poświeć światełkiem czy coś- Poprawił medyka, mówiąc mu wprost co ten ma robić. No bo przecież dokładnie tak to powinno wyglądać, że ktoś kto nie posługuje się chakrą, a o sztukach medycznych wie tylko tyle, że są, powinien pouczać Iryonina w jaki sposób przeprowadzone powinno być leczenie. Daisuke sam sobie kopie grób, ale najwidoczniej się tym nie przejmuje. Chciał się nawet nieco odchylić do tyłu i podeprzeć rękami, ale jeden taki ruch mu wystarczył, aby potrzebował się ponownie nieco skulić, bo ból, który przeszył teraz jego ciała, nawet jego potrafił ruszyć. Bądź co bądź był tylko człowiekiem, chociaż miał się za znacznie lepszego.

[Kamiyo Ori]

Lepsza od człowieka jednostka, której siła i upór stanowiły chyba jedyne pozytywne aspekty jego osobowości. No, może jedyne nienegatywne. – No dobrze. – Westchnął ciężko. Nie było to jego typowe, kulturalne zachowanie, ale trochę nie miał już siły na słowne przepychanki. Jego pacjent wiedział lepiej i nie było siły, która mogłaby go przekonać. Tak więc trzeba było zająć się nim w sposób bardziej konwencjonalny. Po prostu rozpocząć terapię.

Całość zaczął od tej najmniej przyjemnej części ciała, jaką był front pijaka. Wiązało się to ze średnio komfortową sytuacją, w której on musiał patrzeć mu w oczy podczas całego zabiegu. Jego palce zaświeciły się na zielono i zrobiły łolololo, dokładnie tak jak sobie zażyczył tego jego pacjent. Normalnie w takim momencie podjąłby dyskusji z pacjentem, starając się podtrzymać go na duchu, że wszystko będzie dobrze i niedługo przestanie boleć. Tutaj jednak było to całkowicie zbędne, bo przecież miał do czynienia z ekspertem, którego sama obecność tutaj była jakąś anomalią. Przynajmniej w jego własnej głowie. W pierwszej kolejności skupił się na samym korpusie, którego trzeba było chyba zaleczyć od każdej możliwej strony. Sam jednak też się nie oszczędzał i walił tyle, co fabryka mogła dawać. Nie było jednak potrzeby, by sięgać po narzędzia, jakich mu udzielił doświadczony medyk. Pacjent w końcu był przytomny i powolutku wracał do zdrowia. Wypłukał się jednak z adrenaliny do tego stopnia, że najprawdopodobniej spędzi tutaj noc, jak nie dwie. Biedne pielęgniarki.

Użyte techniki:

Nazwa

Chiyute no Jutsu

Ranga

D

Pieczęci

Brak

Zasięg

Bezpośredni | 2 metry (Iryōjutsu A)

Koszt Ranga D: B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (1/2 na turę)
Ranga C: B: 12% | A: 9% | S: 6% | S+: 3% (1/2 na turę)
Ranga B: B: 16% | A: 12% | S: 8% | S+: 4% (1/2 na turę)

Dodatkowe W przypadku leczenia samego siebie, technika działa rangę niżej i wymaga całkowitego skupienia | Po zasklepianiu większych ran tą techniką pozostają blizny na ciele rannego

Opis Podstawowa i najważniejsza technika w asortymencie każdego medycznego ninja. Użytkownik przykłada obydwie dłonie w okolice rany pacjenta i przesyła do niej swoją chakrę. Ta przyśpiesza naturalne właściwości regeneracyjne ciała, wymuszając zasklepianie się ran i naprawę naczyń krwionośnych. Trudność zabiegu zależy bezpośrednio od rodzaju rany - szarpane są trudniejsze do zaleczenia niż zwykłe cięcia, a wielkość ubytku ciała czy stopień narażenia na infekcję zwiększają trudność poprawnego wyleczenia. Skuteczność techniki zależy bezpośrednio od umiejętności, wiedzy medycznej użytkownika i ilości chakry w nią włożoną, przez co zaawansowani medycy są w stanie osiągnąć znacznie lepsze rezultaty niż nowicjusz:

Iryōjutsu D Technika jest w stanie wyleczyć pomniejsze rany i tamować krwawienie z mniejszych naczyń krwionośnych. W przypadku poważnych ran jest w stanie zmniejszyć krwawienie. Nadal zalecane jest korzystanie ze środków dezynfekujących i opatrunków. Proces jest też stosunkowo wolny. Leczenie ran lekkich trwa dwie tury.

Iryōjutsu C Medyk nie musi trzymać rąk na ranie, szczędząc bólu pacjentowi. Oprócz tego możliwości regeneracyjne nasilają się, możliwe jest tamowanie ran tętniczych i leczenie głębszych ran sięgających nawet do kości, a sam proces staje się szybszy. Odkażanie ran nie jest konieczne, ale jest zalecane. Leczenie ran lekkich trwa turę, a średnich dwie tury.

Iryōjutsu B Medyk może uleczyć głębokie rany, zasklepić rany tętnicze, złączyć ze sobą złamane kości, a nawet pozbyć się krwawień i drobnych uszkodzeń organów wewnętrznych. Wyleczona kość będzie osłabiona i ponowne jej uszkodzenie w krótkim czasie może skończyć się nie złamaniem, a pokruszeniem. Dodatkowo technika dezynfekuje ranę w trakcie regeneracji. Od tej rangi możliwe jest wykonywanie techniki jedną ręką. Leczenie ran lekkich trwa mniej niż turę, średnich turę, a ciężkich dwie tury.

Iryōjutsu A Pasywnie: Od tej rangi możliwe jest przesłanie medycznej chakry w formie cienkiego strumienia o długości maksymalnie 2m. Dzięki temu medyk nie musi stać bezpośrednio przy ofierze celem jej uleczenia. Nadal wymagane jest skupienie, a jednocześnie można stworzyć jeden taki strumień. Przesłanie medycznej chakry na odległość nie powoduje zwiększenia kosztów chakry i redukcji możliwości medycznych techniki.

  Ukryty tekst

[Daisuke]

-Można? Można. Sam widzisz- Odetchnął z ulgą, gdy chakra zaczęła leczyć jego ciało. W głowie miał już tylko kolejne porce piwa, które uda mu się załatwić od innych ludzi, którzy będą mu gratulować zwycięskiej walki. Nieco się rozmarzył, ale przy okazji też zamknął jadaczkę i nie wtrącał się w leczenie. Wszystko co źle zrobił, każda rana, którą otrzymał, każdy ból, który odczuwał, przestały mieć znaczenie. Wreszcie mógł porządnie poczuć, że wygrał i planował sobie jak ten sukces chce świętować.

-Siwa też tu leczy? W sensie... Twoja opiekunka... Mikoto? Tak miała na imię? Chyba też wspominała, że jest medykiem- Nagle powrócił ze świata marzeń do rzeczywistości. Przypomniał sobie, że Kamiyo poznał, gdy ten był w towarzystwie pewnej damy, z którą dość mocno sobie Daisuke dyskutował. Nie pamiętał już dokładnie wszystkiego, bo strzępki informacji zdawały się nie być ładnie utrwalone w jego pamięci. Czego winą zapewne była spora ilość wypitego alkoholu tamtego wieczoru (no i przez wiele poprzednich lat).

[Kamiyo Ori]

Alkohol stanowczo zaciemniał umysł. Sugestia, że potrzebował opiekuna, była bezczelna i impertynencka z jego strony, jednak trudno było się spodziewać czegokolwiek innego z ust takiego człowieka. Zielona energia przechodziła przez jego ciało. Wzmacniała kościec i wypełniała pęknięcia. Mięsnie ustawiały złamane kości we właściwej pozycji, po czym następowało ich wzmocnienie. Rozcięcia skóry spowodowane sebonami i inną bronią miotaną powoli zmieniały się jedynie w nieprzyjemne wspomnienia, zamiast przykrej dolegliwości, z którą trzeba było się mierzyć. – No to jeszcze plecy. – Odpowiedział, zachodząc od tyłu mężczyznę. Z tej pozycji można było przynajmniej trochę odetchnąć, bo jego wzrok szczerze mówiąc, wcale mu się nie podobał. Nie wiedział on nic o marzeniach związanych z pójściem na piwko do karczmy, jakie miał Daisuke, ale nie było sensu informować go, że nigdzie nie pójdzie. Jego techniki w końcu nie uzupełniały energii i nie eliminowały zmęczenia. To już będzie musiał samemu wychrapać tutaj. W końcu był chyba jedną z poważniej uszkodzonych jednostek, które trafiły do lecznicy w czasie całego turnieju. – Panienka Mikoto? Nie jest moją opiekunką i nie pracuje tutaj. – Nie wspomniał jednak, że przychodziła tutaj doglądać jednego z pierwszych pacjentów, jakich tutaj miał. Panicza Hideakiego i jego psiej kompanii. Ważniejsi od niego samego były pieski, których rozmowność zaskakiwała chyba wszystkich.

Użyte techniki:

Nazwa

Chiyute no Jutsu

Ranga

D

Pieczęci

Brak

Zasięg

Bezpośredni | 2 metry (Iryōjutsu A)

Koszt Ranga D: B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (1/2 na turę)
Ranga C: B: 12% | A: 9% | S: 6% | S+: 3% (1/2 na turę)
Ranga B: B: 16% | A: 12% | S: 8% | S+: 4% (1/2 na turę)

Dodatkowe W przypadku leczenia samego siebie, technika działa rangę niżej i wymaga całkowitego skupienia | Po zasklepianiu większych ran tą techniką pozostają blizny na ciele rannego

Opis Podstawowa i najważniejsza technika w asortymencie każdego medycznego ninja. Użytkownik przykłada obydwie dłonie w okolice rany pacjenta i przesyła do niej swoją chakrę. Ta przyśpiesza naturalne właściwości regeneracyjne ciała, wymuszając zasklepianie się ran i naprawę naczyń krwionośnych. Trudność zabiegu zależy bezpośrednio od rodzaju rany - szarpane są trudniejsze do zaleczenia niż zwykłe cięcia, a wielkość ubytku ciała czy stopień narażenia na infekcję zwiększają trudność poprawnego wyleczenia. Skuteczność techniki zależy bezpośrednio od umiejętności, wiedzy medycznej użytkownika i ilości chakry w nią włożoną, przez co zaawansowani medycy są w stanie osiągnąć znacznie lepsze rezultaty niż nowicjusz:

Iryōjutsu D Technika jest w stanie wyleczyć pomniejsze rany i tamować krwawienie z mniejszych naczyń krwionośnych. W przypadku poważnych ran jest w stanie zmniejszyć krwawienie. Nadal zalecane jest korzystanie ze środków dezynfekujących i opatrunków. Proces jest też stosunkowo wolny. Leczenie ran lekkich trwa dwie tury.

Iryōjutsu C Medyk nie musi trzymać rąk na ranie, szczędząc bólu pacjentowi. Oprócz tego możliwości regeneracyjne nasilają się, możliwe jest tamowanie ran tętniczych i leczenie głębszych ran sięgających nawet do kości, a sam proces staje się szybszy. Odkażanie ran nie jest konieczne, ale jest zalecane. Leczenie ran lekkich trwa turę, a średnich dwie tury.

Iryōjutsu B Medyk może uleczyć głębokie rany, zasklepić rany tętnicze, złączyć ze sobą złamane kości, a nawet pozbyć się krwawień i drobnych uszkodzeń organów wewnętrznych. Wyleczona kość będzie osłabiona i ponowne jej uszkodzenie w krótkim czasie może skończyć się nie złamaniem, a pokruszeniem. Dodatkowo technika dezynfekuje ranę w trakcie regeneracji. Od tej rangi możliwe jest wykonywanie techniki jedną ręką. Leczenie ran lekkich trwa mniej niż turę, średnich turę, a ciężkich dwie tury.

Iryōjutsu A Pasywnie: Od tej rangi możliwe jest przesłanie medycznej chakry w formie cienkiego strumienia o długości maksymalnie 2m. Dzięki temu medyk nie musi stać bezpośrednio przy ofierze celem jej uleczenia. Nadal wymagane jest skupienie, a jednocześnie można stworzyć jeden taki strumień. Przesłanie medycznej chakry na odległość nie powoduje zwiększenia kosztów chakry i redukcji możliwości medycznych techniki.

  Ukryty tekst

[Daisuke]

-Czyli nasza siwa księżniczka nie chciała sobie brudzić rączek. Jakoś mnie to nie dziwi- Obraził swojego medyka już kilkukrotnie, ale tym razem robił to tak nieświadomie, że aż przykro by mu się zrobiło, gdyby nagle się zorientował, że zamiast cieszyć się z obelg, które posyła, to zamyślił się kolejny raz na inną, mało istotną rzeczą. A właściwie osobą, bo przez chwilę jego głowa rozmyślała o poczynaniach Mikoto. Od początku nie podobał jej się ten Turniej, ale jednak tutaj przyszła. Niby dobrze wychowana, ale potrafiła się ładnie odgryźć w czasie rozmowy. Pełna sprzeczności, co musiało być powodem, że Daisuke w ogóle o niej pomyślał.

-A co z tym drugim? Tym Kirisi... Coś tam... Tym dupkiem z Ryuzaku, co przytargał pół kupieckiego arsenału. Przynieśli go już z areny czy jeszcze próbują go tam w ogóle utrzymać przy życiu?- Po tym jak spora część ran zaczęła u niego zanikać, pod wpływem medycznej chakry młodego medyka, Nakasada wreszcie mógł wziąć głębszy wdech i głośno odetchnąć. Wcześniej każde wciągnięcie powietrza łączyło się z bólem nadwyrężonych żeber, a może nawet i przebitego płuca. Nie znał się na tym, ale teraz znów odzyskiwał wigor. Jeszcze tylko krótka, medyczna sesja i będzie mógł sobie pójść, prawda?

[Kamiyo Ori]

Jegomość okolic Daishi szczęśliwie dla medyka znalazł sobie nowy cel do obrażania. Co prawda Ori powoli się przyzwyczajał do jego sposobu bycia, ale wchodzenie w jakąkolwiek dyskusje mijało się całkowicie z celem terapii, którą właśnie prowadził. Wyglądało na to, że jeśli chodzi o doznane obrażenia, najgorsze było już za nimi. Tułów, który najbardziej oberwał w starciu, był przywrócony do stanu poprzedniego. Teraz trzeba było zająć się kończynami, począwszy od rąk. – Jeszcze się tutaj nie pojawił. Byliście jednak ostatnią walką dnia. – Dorzucił kolejną, szczątkową informację. Może z tym człowiekiem trzeba było postępować właśnie w ten sposób? Rzucać mu jakieś luźne informacje, aby odwrócić uwagę od obrażania innych?

Komentarz o Mikoto z oczywistych powodów zignorował. Dalsze podjudzanie tego tematu kłóciło się z dobrym smakiem. Z jednej strony jednak ciekawiło go, jak zareagowałaby jego matka, obcując z kimś pokroju Daisuke. Kamiyo podejrzewał, że najprawdopodobniej by po prostu zemdlała od tych obelg i tego sposobu bycia.

Leczenie bez wsparcia odpowiednich maści nie było tak przyjemnym doznaniem, jak doświadczali tego inni jego pacjenci. Mężczyzna, którego leczył, jednak chyba nie potrzebował tych dodatkowych elementów – Po rękach tylko nogi. – Rzucił krótko, smyrając młodziana swoją zieloną czakrą, która robiła za niego całą robotę. Tak przynajmniej uważali laicy, prawda?

Użyte techniki:

Nazwa

Chiyute no Jutsu

Ranga

D

Pieczęci

Brak

Zasięg

Bezpośredni | 2 metry (Iryōjutsu A)

Koszt Ranga D: B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (1/2 na turę)
Ranga C: B: 12% | A: 9% | S: 6% | S+: 3% (1/2 na turę)
Ranga B: B: 16% | A: 12% | S: 8% | S+: 4% (1/2 na turę)

Dodatkowe W przypadku leczenia samego siebie, technika działa rangę niżej i wymaga całkowitego skupienia | Po zasklepianiu większych ran tą techniką pozostają blizny na ciele rannego

Opis Podstawowa i najważniejsza technika w asortymencie każdego medycznego ninja. Użytkownik przykłada obydwie dłonie w okolice rany pacjenta i przesyła do niej swoją chakrę. Ta przyśpiesza naturalne właściwości regeneracyjne ciała, wymuszając zasklepianie się ran i naprawę naczyń krwionośnych. Trudność zabiegu zależy bezpośrednio od rodzaju rany - szarpane są trudniejsze do zaleczenia niż zwykłe cięcia, a wielkość ubytku ciała czy stopień narażenia na infekcję zwiększają trudność poprawnego wyleczenia. Skuteczność techniki zależy bezpośrednio od umiejętności, wiedzy medycznej użytkownika i ilości chakry w nią włożoną, przez co zaawansowani medycy są w stanie osiągnąć znacznie lepsze rezultaty niż nowicjusz:

Iryōjutsu D Technika jest w stanie wyleczyć pomniejsze rany i tamować krwawienie z mniejszych naczyń krwionośnych. W przypadku poważnych ran jest w stanie zmniejszyć krwawienie. Nadal zalecane jest korzystanie ze środków dezynfekujących i opatrunków. Proces jest też stosunkowo wolny. Leczenie ran lekkich trwa dwie tury.

Iryōjutsu C Medyk nie musi trzymać rąk na ranie, szczędząc bólu pacjentowi. Oprócz tego możliwości regeneracyjne nasilają się, możliwe jest tamowanie ran tętniczych i leczenie głębszych ran sięgających nawet do kości, a sam proces staje się szybszy. Odkażanie ran nie jest konieczne, ale jest zalecane. Leczenie ran lekkich trwa turę, a średnich dwie tury.

Iryōjutsu B Medyk może uleczyć głębokie rany, zasklepić rany tętnicze, złączyć ze sobą złamane kości, a nawet pozbyć się krwawień i drobnych uszkodzeń organów wewnętrznych. Wyleczona kość będzie osłabiona i ponowne jej uszkodzenie w krótkim czasie może skończyć się nie złamaniem, a pokruszeniem. Dodatkowo technika dezynfekuje ranę w trakcie regeneracji. Od tej rangi możliwe jest wykonywanie techniki jedną ręką. Leczenie ran lekkich trwa mniej niż turę, średnich turę, a ciężkich dwie tury.

Iryōjutsu A Pasywnie: Od tej rangi możliwe jest przesłanie medycznej chakry w formie cienkiego strumienia o długości maksymalnie 2m. Dzięki temu medyk nie musi stać bezpośrednio przy ofierze celem jej uleczenia. Nadal wymagane jest skupienie, a jednocześnie można stworzyć jeden taki strumień. Przesłanie medycznej chakry na odległość nie powoduje zwiększenia kosztów chakry i redukcji możliwości medycznych techniki.

  Ukryty tekst

[Daisuke]

-Ha! W takim razie pewnie zbierają go jeszcze z ziemi. O ile jest co zbierać. Idiota prawie dał się zabić własną techniką. Kolejny kretyn, który uznał chakrę za rozwiązanie jego wszystkich problemów- Rozmyślania o piwie odeszły w niepamięć, teraz jego jedynym celem i źródłem zainteresowania był jego niedawny przeciwnik. Chowający się we mgle, posiadający mnóstwo sprzętu i wykorzystujący dziwne sztuczki dzieciak, który myślał, że odrobina sprzętu od kupców z Ryuzaku wystarczy aby wygrać walkę przeciwko Włócznikowi.

-Całkiem sprawnie. Po nogach coś jeszcze, czy już będę mógł się zbierać?- Nadal siedział sobie na krawędzi łóżka, na którym miał się niby położyć, ale tego nie zrobił. Medykowi rzeczywiście szło wszystko bardzo szybko. Kolejne rany zasklepiały się w cudowny sposób pod wpływem chakry. Zielona energia, która rozświetlała okolicę dawała ukojenie, ale Daisuke wciąż pamiętał, że to ta sama chakra, której tak bardzo nienawidzi. Nie tylko ze względu na to, że nie potrafi z niej właściwie korzystać, ale także z tego powodu, że dla wielu była to przepustka do wspaniałego życia. On tego nie miał i na wszystko musiał sobie sam zapracować. Ostatecznie, gdyby jednak posiadał kogoś, kto z tego potrafi korzystać, to byłby to bardzo cenny podwładny. Pytanie tylko czy gdzieś znajdzie kogoś na tyle silnego, aby dotrzymał kroku Nakasadzie, a jednocześnie na tyle głupiego, aby dał sobą pomiatać.

[Kamiyo Ori]

Po nogach nic już właściwie nie zostało. Tylko głowa, ale tego to on się stanowczo nie podejmował. Tego typu rzeczy były bardzo dalekie od jego specjalizacji. Zresztą chakrą by raczej nie wyleczył kompleksu boga, który mu siedział na kozetce i próbował kierować całym procesem, niczym dyrygent. – Po nogach radziłbym odpocząć. Zmęczenia nie usunę. – Powiedział, kierując swoje ręce w kierunku tych właśnie kończyn. Ślady poparzenia, pocięcia i zadrapania skutecznie znikały z każdą kolejną chwilą. Ori oczywiście wiedział, że jego pacjent będzie oponował, wyrywał się na zewnątrz w pierwszym momencie, jak wszystkie kończyny ciała będą dość sprawne, by nimi poruszać bez dodatkowego bólu. To był taki typ. Miewał takich pacjentów, najczęściej jednak to byli zwykli cywile, a nie shinobi. Tych mógł dość łatwo przekonać argumentem w postaci środka uspokajającego zaaplikowanego w pewne miejsce. Konkretniej tam, gdzie plecy tracą swoją szlachetną nazwę.

W końcu jednak pracę skończył. Karmazynowy Szczyciarz był już zdrów jak ryba. Był jednak wciąż w stanie, jakby przebiegł dwa maratony, czy też nawet trzy. Diagnoza lekarza była całkiem trafna – zmęczenia nie był w stanie usunąć żadnymi chakrowymi sztuczkami, jak to niektórzy zwykli o nich mówić. – Możecie się tutaj przespać tak długo, jak chcecie. – Odpowiedział w momencie, gdy zielone światełko tak fajnie smyrające go po całym ciele zgasło z rąk chłopaka. Popatrzył pytająco tylko w kierunku Daisuke, chociaż już się szykował na oburzenie i odmowę dalszej współpracy. Ciekawe tylko, czy ciało da radę sprostać wymaganiom umysłu?

Użyte techniki:

Nazwa

Chiyute no Jutsu

Ranga

D

Pieczęci

Brak

Zasięg

Bezpośredni | 2 metry (Iryōjutsu A)

Koszt Ranga D: B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (1/2 na turę)
Ranga C: B: 12% | A: 9% | S: 6% | S+: 3% (1/2 na turę)
Ranga B: B: 16% | A: 12% | S: 8% | S+: 4% (1/2 na turę)

Dodatkowe W przypadku leczenia samego siebie, technika działa rangę niżej i wymaga całkowitego skupienia | Po zasklepianiu większych ran tą techniką pozostają blizny na ciele rannego

Opis Podstawowa i najważniejsza technika w asortymencie każdego medycznego ninja. Użytkownik przykłada obydwie dłonie w okolice rany pacjenta i przesyła do niej swoją chakrę. Ta przyśpiesza naturalne właściwości regeneracyjne ciała, wymuszając zasklepianie się ran i naprawę naczyń krwionośnych. Trudność zabiegu zależy bezpośrednio od rodzaju rany - szarpane są trudniejsze do zaleczenia niż zwykłe cięcia, a wielkość ubytku ciała czy stopień narażenia na infekcję zwiększają trudność poprawnego wyleczenia. Skuteczność techniki zależy bezpośrednio od umiejętności, wiedzy medycznej użytkownika i ilości chakry w nią włożoną, przez co zaawansowani medycy są w stanie osiągnąć znacznie lepsze rezultaty niż nowicjusz:

Iryōjutsu D Technika jest w stanie wyleczyć pomniejsze rany i tamować krwawienie z mniejszych naczyń krwionośnych. W przypadku poważnych ran jest w stanie zmniejszyć krwawienie. Nadal zalecane jest korzystanie ze środków dezynfekujących i opatrunków. Proces jest też stosunkowo wolny. Leczenie ran lekkich trwa dwie tury.

Iryōjutsu C Medyk nie musi trzymać rąk na ranie, szczędząc bólu pacjentowi. Oprócz tego możliwości regeneracyjne nasilają się, możliwe jest tamowanie ran tętniczych i leczenie głębszych ran sięgających nawet do kości, a sam proces staje się szybszy. Odkażanie ran nie jest konieczne, ale jest zalecane. Leczenie ran lekkich trwa turę, a średnich dwie tury.

Iryōjutsu B Medyk może uleczyć głębokie rany, zasklepić rany tętnicze, złączyć ze sobą złamane kości, a nawet pozbyć się krwawień i drobnych uszkodzeń organów wewnętrznych. Wyleczona kość będzie osłabiona i ponowne jej uszkodzenie w krótkim czasie może skończyć się nie złamaniem, a pokruszeniem. Dodatkowo technika dezynfekuje ranę w trakcie regeneracji. Od tej rangi możliwe jest wykonywanie techniki jedną ręką. Leczenie ran lekkich trwa mniej niż turę, średnich turę, a ciężkich dwie tury.

Iryōjutsu A Pasywnie: Od tej rangi możliwe jest przesłanie medycznej chakry w formie cienkiego strumienia o długości maksymalnie 2m. Dzięki temu medyk nie musi stać bezpośrednio przy ofierze celem jej uleczenia. Nadal wymagane jest skupienie, a jednocześnie można stworzyć jeden taki strumień. Przesłanie medycznej chakry na odległość nie powoduje zwiększenia kosztów chakry i redukcji możliwości medycznych techniki.

  Ukryty tekst

[Daisuke]

-Odpocznę jak umrę- Oczywiście, że musiał podkreślać swoją zajebistość. Kamiyo przewidywał, że jego pacjent będzie chciał za chwilę wstawać z miejsca. No i się nie pomylił. Daisuke widząc jak jego ciało powróciło do dawnego stanu, natychmiastowo chciał opuścić to miejsce. Medyk zrobił swoje, więc można iść się porządnie napić, celebrując swój wygrany pojedynek. Stanął szybko na równe nogi i... ponownie usiadł. W oczach mu pociemniało, nogi prawie się pod nim ugięły a on cały zrobił się blady. Nie był to najlepszy pomysł aby tak przeciągać strunę.

-Nie macie jakichś innych tabletek, które przyspieszą powrót sił? Szkoda mi czasu na sen i odpoczynek- Odchrząknął, poprawiając swoją pozycję siedzącą i spojrzał na zagłówek łóżka, zapewne zastanawiając się czy propozycja położenia się byłaby warta rozpatrzenia. Szybko jednak ponownie zaczął czepiać się młodego Kamiyo o kolejne przydatne medykamenty. Ten pierwszy najwidoczniej działał, bo w połączeniu z techniką leczniczą, rany zniknęły. Problem w tym, że to nie oznaczało, że jest w pełni sprawny. Jego styl walki jest bardzo wyczerpujący. Normalny człowiek zapewne nie przeżyłby samej próby powtórzenia tego, a Daisuke wykorzystywał to do absolutnych limitów. Nadal jednak musiał odpoczywać, żeby nabrać sił. Był z tego powodu bardzo niezadowolony i chciał ten proces jakoś pominąć. A to było przecież najlepsze miejsce, żeby coś na to zaradzić.

[Kamiyo Ori]

Daisuke zrobił się przewidywalny. Wydawało się nawet, że Ori rozgryzł tego faceta, który po prostu powie wszystko na przekór, bez podstawy w rzeczywistości. Jego rany, z którymi tutaj przyszedł, dzieliła cieniutka granica do bycia śmiertelnymi. Kamiyo co prawda rozprawił się z nimi w dość ekspresowym czasie, jednak pijak przeceniał swoje możliwości. Był on cały czas na skraju wyczerpania i dopiero jak próbował wrócić do pozycji pionowej, to zdał sobie sprawę z własnej niemocy. Szarooki normalnie by się nawet uśmiechnął, patrząc na te próby, gdyby nie to, że mężczyzna właśnie próbował zniwelować efekty jego pracy. Śmierć z wyczerpania przecież dalej była możliwa. – W tym stanie nie mogę nic zaaplikować. – Pokręcił przecząco głową. Jeśli mężczyzna miał jakieś plany tego wieczoru, to już był jego problem. Medyka zastanawiało to, w jaki sposób dotarł on do kliniki o własnych siłach. To chyba był nie lada wyczyn, nawet dla najtwardszych zawodników. – Niech pan spróbuje się przespać chociaż godzinę, to zobaczymy później. – Pokiwał głową zachęcająco. W sumie nie musiał już tego sugerować, ale była to próba pójścia na jakieś ustępstwo z człowiekiem z Daishi. Wiedział doskonale, że jak ten pójdzie spać, to szybko raczej nie wstanie, ale godzina brzmi lepiej niż cała noc. Kto wiem, może go przekona?