Siedziba władzy

[Sasame]

Zadowolona z faktu że trafiłam na takiego a nie innego urzędnika, odebrałam zapłatę za wykonanie zadania, skłoniłam się przed nim lekko na pożegnanie i opuściłam siedzibę władzy. Pełna energii oraz satysfakcji z dobrze wykonanego zadania ruszyłam do sklepu aby wziąć stamtąd parę rzeczy które wydawało mi się że będą kluczowe podczas nadchodzącego treningu podczas którego miałam nadzieję popracować nad techniką, która chodziła mi od jakiegoś czasu po głowie. Zdecydowanie będzie to o wiele bardziej skomplikowane niż moje wcześniejsze treningi, w końcu teraz musiałam praktycznie od zera wymyślić formę oraz wykonanie tego manewru a nie nauczyć się czegoś już wcześniej opracowanego przez kogoś innego. Wzięłam ze sklepu spory zapas drewnianych palików oraz równie dużo zwiniętych mat tatami a następnie udałam się na polankę gdzie na ogół oddaję się moim ćwiczeniom.

[z/t]

[Sasame]

W drodze do siedziby zdecydowałam się pójść nieco okrężną drogą, aby przy okazji załatwić szybki patrol okolicy oraz upewnić się czy aby nic złego nie działo się w Nawabari podczas mojej nieobecności spowodowanej misją a później intensywnym trenowaniem. Ku mojemu zadowoleniu, wszystko było w jak najlepszym porządku, więc z lekkim sercem skierowałam się już bezpośrednio do siedziby szczepu. W środku, pomimo dość wczesnej godziny, okazało się być żywo jak w ulu co dodatkowo napawało mnie miłym uczuciem. Wszyscy starali się ze wszystkich sił aby czynić to miejsce lepszym i aby samemu stawać się najlepszymi shinobi oraz kunoichi dla szczepu Juugo jak to tylko możliwe. Rozejrzałam się w środku w poszukiwaniu urzędnika któremu zdawałam ostatnio raport i stanęłam w kolejce do jego biurka. Jeżeli zaś nie było mężczyzny to ustawiłam się w innej kolejce, która wydawała się najszybciej postępować.

[Kisuke]

Sasame
Misja rangi C
1/30

Spokojny dzień i równie spokojne przechadzka po okolicy. Sasame po intensywnych treningach postanowiła nieco sprawdzić okolicę. Jak się jednak okazało, wszystko przebiegało spokojnie, bez większych ekscesów. Tutaj kilku kupców szykowało się do drogi, pewnie nawet nie wiedząc, że są teraz o wiele bezpieczniejsi gdy Sasame zlikwidowała szajkę bandytów. Tam jacyś rzemieślnicy wystawiali swoje towary, a w jeszcze innym miejscu grupka dzieciaków bawiła się w ganianego. Prawdziwie sielankowy obrazek. Tak bardzo niepasujący do wyobrażeń innych klanów o Jugo i ich mieście.

-Jeśli przyszłaś w sprawie Doktorka, to niestety muszę cię zmartwić. Nadal czekamy na jakieś wieści- Ten sam urzędnik co wcześniej przywitał ją skinięciem głowy oraz informacją o tym, że niczego jeszcze nie ustalono. Być może błędnie mężczyzna założył, że skoro Sasame pojawiła się ponownie, to chce się czegoś dowiedzieć w związku z tamtą sprawą. Nawet jeśli tak było, to teraz trzeba było szybko zweryfikować swoje plany. Czynić to miejsce lepszym można było na wiele sposobów, a nie w każdym przypadku klan musiał kogoś ciągnąć za rączkę. U Jugo liczyła się też inwencja oraz własne podejście. Jeśli jednak ktoś się tutaj stawił, to pewnie w podobnym celu co zwykle, żeby wykonać jakąś misję.

[Sasame]

Zadowolona z faktu iż znalazłam tego samego mężczyznę z którym wcześniej omawiałam sprawę Doktorka, podeszłam do jego biurka jak tylko była ku temu sposobność. Również przywitałam się z nim skinieniem głowy. Jak się jednak okazało, sprawa w dalszym ciągu stała w miejscu, więc będę musiała jeszcze chwilę poczekać nim się tym będę mogła zająć. Nie zraziłam się jednak z tego powodu, z pewnością było jakieś inne zadanie gdzie będę mogła się również wykazać. Doktorek będzie musiał trochę poczekać, jednak miałam nadzieję że w miarę szybko dowiemy się czegoś więcej i będę mogła raz na zawsze rozprawić się z tą szumowiną, która wykorzystuje moich rodaków.
- No cóż, będę czekała na dalsze wieści w tej kwestii w takim razie. Niemniej jednak mimo tego byłabym chętna aby zająć się w takim razie jakimś innym zadaniem. Nie musi być nic konkretnego chyba, może być w Nawabari, może być gdzieś w okolicy, zależnie od tego gdzie będę najbardziej potrzebna, nie chcę czekać bezczynnie aż coś się okaże z Doktorkiem. - powiedziałam zdecydowanym tonem do mężczyzny, czekając na jakąś jego propozycję zadania.

[Kisuke]

Sasame
Misja rangi C
3/30

Rozmowa z kimś, kto nieco lepiej rozumiał, jak działają ninja, zdecydowanie była prostsza, aniżeli rozmowa ze zwykłym urzędnikiem, który zza biurka nawet swojego nosa nie wyściubił. Młoda Jugo była zadowolona, że ponownie spotkała tego samego mężczyznę, który poprzednio przyznawał jej misję oraz odbierał zdawany przez nią raport. Kilka formalności, takich jak powitanie się i mogli przejść do konkretów.

-Coś powinienem mieć... Poczekaj chwilkę- Skoro dziewczyna chciała się wykazać, nie było potrzeby jej odmawiać. Nie interesowało ją nic konkretnego, a jednak zapowiedziała, że może wykonać misję we w miarę dowolnym miejscu. Wszechstronność z całą pewnością zadziała na jej korzyść, bo nie trzeba będzie specjalnie przebierać, tylko wybrać pierwszą dostępną misję.

-Mam- Rzekł wreszcie, po czym kontynuował -Dewastacja mienia, wandalizm i zakłócanie porządku... Hmmm... Dziwne. Nie podano żadnego dokładnego opisu miejsca, załączono tylko to oraz nazwę miejsca. Kurhany. Wiesz gdzie to?-. Mężczyzna przedstawił opis zadania, a jednocześnie nie krył zdziwienia tym, że brakowało dokładnego opisu. Zazwyczaj są bardzo rygorystyczne zasady co do tego. Opis, przynajmniej na kilka zdań albo linijek powinien być, tymczasem on dostał jakiś obrazek. Czy on jako urzędnik mógł coś z tym zrobić? W tym momencie nie miało to znaczenia, a biorąc pod uwagę, że przygotowane to zostało przez kogoś ważniejszego, to nie spodziewał się, że cokolwiek wskóra. W każdym razie czekał na reakcje dziewczyny i jej opinię o tym, czy się tego podejmie. Wyglądało na to, że tym razem nie będzie to żadna szajka bandytów, a lokalny dzieciak, który poczuł zbyt dużą wolność i należy go przykładnie ukarać.

[Sasame]

Po krótkich poszukiwaniach, mężczyźnie udało się znaleźć zadanie, które będzie odpowiednie dla mnie. Ku jego zdziwieniu jednak nie było żadnego dokładniejszego opisu miejsca gdzie działo się coś złego a jedynie rysunek, który został mi pokazany. Przyjrzałam się mu uważnie, starając się umiejscowić gdzieś narysowany na nim kurhan.
- Hmmm, możliwe... Możliwe że mijałam kiedyś to miejsce, jednak nie jestem w stanie powiedzieć z całkowitą pewnością czy jest to to miejsce o którym myślę czy może po prostu wygląda ono podobnie. - odpowiedziałam nieco niepewnie, wciąż obserwując "opis" miejsca. - Cóż, chyba pozostaje mi tylko pójść tam i sprawdzić czy to to miejsce czy nie, i jeżeli to nie to miejsce to wtedy zacznę się martwić co dalej. Czy mogłabym wziąć ze sobą ten obrazek żeby móc na miejscu porównać to co widzę z rysunkiem? - zapytałam się mężczyznę. Jeżeli nie miał on żadnych zastrzeżeń to wzięcia przeze mnie obrazka i wyruszenia w drogę to nie marnując czasu idę wykonać zadanie.

[Kisuke]

Sasame
Misja rangi C
5/30

Na odręcznie narysowanym obrazku było widać zarysowane wzgórze, które odróżniało się od reszty, dość równo przedstawionego terenu. Oprócz tego było też kilka wąskich pionowych kształtów, przypominających bardziej kolumny oraz kilka mniejszych, bardziej okrągłych, aczkolwiek na tyle nieregularnych, że można było podejrzewać, że są to głazy. Pomiędzy tymi wszystkimi kształtami wyrysowana była kamienna dróżka, prowadząca prosto do łuku, które pozwalało wejść w środek tego wzgórza. Z całą pewnością można było uznać, że jest to któryś z okolicznych kurhanów.

-Tak, śmiało możesz zabrać. Będzie Ci prościej porównać co autor albo autorka tego niecodziennego zgłoszenia miała na myśli- Nadal nie mogąc uwierzyć w to, jak absurdalne jest to zgłoszenie, przekazał rysunek. Powinien być przydatny, aczkolwiek bardziej jako ciekawostka, aniżeli ostateczna wskazówka co do miejsca.

-Podobno te "incydenty" są dość regularne. No i najważniejsze. To pewnie zasługa jakiegoś dzieciaka. Jakby się stawiał, to go spacyfikuj, ale ostrożnie. Nie chcemy zgonów, nawet jeśli to kurhan.- Ostatnia, ale najważniejsza zasada całej misji. Dziewczyna już ostatnio pokazała, że gdy trzeba, to potrafi uwolnić swoją wściekłość. Czy jednak będzie ona w stanie się kontrolować, aby opanować narwanego młodzieńca?

[Sasame]

Przyjęłam obrazek od urzędnika i jeszcze parę razy dokładnie przeskanowałam go wzrokiem żeby się z nim lepiej zaznajomić po czym schowałam bo do wewnętrznej kieszeni płaszcza, później jak już dotrę na miejsce to jeszcze sobie porównam ze znalezionymi kurhanami aby odnaleźć ten o który chodzi w zleceniu. Pokiwałam głową słysząc że może chodzić o jakiegoś niewyżytego dzieciaka a nie o bandytę, więc wiedziałam że przede wszystkim będę musiała się wstrzymywać aby nie wyrządzić łobuzowi żadnej permanentnej krzywdy. No cóż, miałam nadzieję że jeżeli w rzeczywistości okaże się że będzie to jakiś dzieciak to uda mi się uniknąć jakiejś większej konfrontacji, nigdy nie wiadomo co może się podczas takowej wydarzyć, więc to byłaby po prostu najbezpieczniejsza opcja.
- Rozumiem. Czy jest wiadome w jakich godzinach mniej więcej mają miejsce te zdarzenia? Czy w południe czy raczej w nocy? Może wieczorem? Zdecydowanie ułatwi to sprawę. No i czy jest coś jeszcze co powinnam wiedzieć przed wyruszeniem? - zapytałam się mężczyznę a po uzyskaniu odpowiedzi na pytania, ruszam stronę wyjścia z siedziby aby następnie udać się w kierunku kurhanów aby odnaleźć ten którego rysunek został załączony do zlecenia.

[Kisuke]

Sasame
Misja rangi C
7/30

Brak konieczności walki byłby bardzo wskazany. To trochę przykre w pracy ninja, że praktycznie wszystko, co zostaje im zlecone, musi skończyć się czyjąś krzywdą. Zazwyczaj są to bandyci, ale przecież pośrednio lub bezpośrednio cierpieć mogą także cywile. Walka w środku miasta może przynieść spore zniszczenia, ktoś przypadkowy może zostać ranny. Zdecydowanie mało było misji, które polegałyby wyłącznie na pozyskaniu informacji. Zawsze musi być ta niewdzięczna walka. Walka. Walka. Walka. No ale trudno, taki żywot. Tak jest prościej dla ninja i dla klanu, nie trzeba się zastanawiać czy coś zostało poprawnie wykonane. A jeśli pokonałeś przeciwnika, to wiadomo, że misja spełniona i można iść po wynagrodzenie.

-Zgłoszenia o zniszczeniach zazwyczaj były zgłaszane rano, zagłuszanie ciszy późnym wieczorem. Zapewne późną porą nasz gagatek się musi nudzić, to sobie chodzi w ciche miejsca. To chyba wszystko- Analiza takich rzeczy jak godzina zgłoszenia miała w tym momencie dość istotną rolę. Bardzo dobrze, że takie szczegóły są zapisywane, bo pozwalają lepiej podejść do zadania. Jak widać biurokratyzacja i nadmiarowa dokumentacja nie zawsze bywają przeszkodą, ale mogą także być przydatne. W każdym razie Sasame była już wolna. Do wieczora było jeszcze kilka godzin, więc na miejscu pewnie nikogo nie znajdzie, jeśli wandal rzeczywiście przychodzi po zmroku, ale w świetle dziennym będzie przynajmniej mogła oszacować straty oraz w ogóle na własne oczy zobaczyć co się działo na tych Kurhanach. O ile tam trafi, bo to też jej może chwilkę zająć.

[z/t]

[Sasame]

Widząc że chłopak dosłownie oklapł i nie wyglądał tak jakby miał dalej stawiać jakikolwiek opór, zdecydowałam się odstawić go na ziemię a następnie dezaktywowałam Przeobrażenie, wracając do mojego normalnego wyglądu. Słysząc jego słowa spojrzałam na niego mrużąc oczy po czym skinęłam powoli głową. Nie byłam oprawcą, jedynie stróżem prawa a chłopak zasługiwał na szansę aby odkupić swoje winy.
- Zgoda. Wypuszczę cię, jednak jeżeli jakakolwiek tego typu sprawa jeszcze będzie miała miejsce to zadbam aby to właśnie mnie wysłano do zajęcia się tym i wtedy już nie będzie taryfy ulgowej. Albo skończysz w takim stanie że nie będziesz już nigdy więcej miał fizycznej możliwości robienia takich problemów albo wylądujesz w niezbyt przytulnej celi na bardzo długo, więc lepiej się pilnuj. Poza tym, jak już dojdziesz do siebie to masz tutaj przyjść i pomóc w sprzątaniu calego tego rozgardiaszu, rozumiemy się? - powiedziałam stanowczym tonem do chłopaka po czym odprawiłam go gestem dłoni. Patrzyłam jeszcze chwilę na niego jak się oddalał po czym sama odwróciłam się na pięcie i skierowałam moje kroki w kierunku siedziby władzy gdzie chciałam zdać pełen raport ze zdarzenia.
Po wejściu do budynku od razu udałam się do wyznaczonego miejsca gdzie można było otrzymać zlecenie jak i poinformować o jego wykonaniu i wyszukałam tam mężczyzny, który mi zlecił zadanie. Jeżeli jednak go nie było to podchodzę do pierwszego lepszego urzędnika aby poinformować o ukończeniu misji.

[Kisuke]

Sasame
Misja rangi C
29/30

-Tak, dobrze, oczywiście. Masz moje słowo- Chłopak uśmiechnął się, gdy Sasame pozwoliła mu odejść. Solidną karę za swoje zachowanie już otrzymał. Rany tak szybko się nie zagoją, ale skoro on chciał się oddalić, a nie narozrabiał na tyle, by konieczne było odeskortowanie w miejsce, gdzie odsiedzi jakąś karę, to można go było ze spokojem sumienia puścić dalej. Obiecał poprawę. Zgodził się na pomoc w sprzątaniu tego bałaganu, no i najważniejsze, koniec z taryfą ulgową. Miał całkowicie się zmienić i zaprzestać takich zachowań. Może to właśnie będzie ten punkt zwrotny w jego życiu. Gdy wreszcie zrozumie, że to, co robił, było złe, stanie się lepszym obywatelem, a w przyszłości świetnym wojownikiem. Oby tylko zrozumiał.

-Wieczór jeszcze młody, a Ty już wróciłaś? Na kurhanach pusto?- Po wejściu do budynku, dziewczyna usłyszała znajomy głos. Korytarzem przechadzał się właśnie znany jej mężczyzna. Urzędnik odpowiedzialny za przydzielanie jej zadań robił mały obchód. Patrząc, że niósł ze sobą jakiś napój w kubku, zapewne był spragniony po całym dniu pracy. Zaprosił młodą Jugo gestem dłoni do swojego biurka, czekając na jej odpowiedź.

[Sasame]

Po skończeniu moich spraw przed kurhanem wróciłam żwawym krokiem do siedziby władzy, zadowolona z wykonania zadania, jednak również przy okazji wykorzystaniu szansy na sprowadzenie kogoś na lepszą drogę życia. Jako osoba, która odziedziczyła Limit Krwi szczepu Juugo, wiedziałam jak niebezpieczne było oddawanie się takiej emocji jak gniew i wiedziałam że takie zachowanie nigdy nie prowadzi do niczego dobrego. Miałam szczerą nadzieję że chłopak weźmie sobie do serca tą nauczkę jaką mu zafundowałam i wyciągnie z niej jak najwięcej.

Kiedy dotarłam do budynku w którym mieściła się siedziba władzy, zostałam zaskoczona na korytarzu przez mężczyznę, który zlecał mi zadanie. Zadowolona z faktu że dalej był on na miejscu i nie będzie żadnych problemów przy zdawaniu raportu, udałam się u jego boku do biurka.
- Nic z tych rzeczy. Chuligan pojawił się dość szybko i zamieniłam z nim parę słów. Z początku był trochę oporny, jednak po użyciu paru bardzo silnych argumentów udało mi się przekonać go do zaprzestania dalszych rozbojów a także zgodził się pomóc przy sprzątaniu całego tego bałaganu jak już dojdzie do siebie po naszej "rozmowie". Swoją drogą, bardzo zdolny z niego chłopak i jakby go odpowiednio pokierować to mógłby być w przyszłości bardzo zdolnym shinobi. - powiedziałam do urzędnika aby zobrazować mu sytuację.

[Kisuke]

Sasame
Misja rangi C
31/30

Własne doświadczenia często bywają przenoszone na innych. Choć chłopak nie przejawiał umiejętności typowych dla Jugo, to jednak jego zamiłowanie do walki w zwarciu oraz uleganie gniewowi były bardzo typowe dla ninja z tych stron. Może właśnie to podobieństwo skłoniło Sasame, aby darować chłopcu jego przewinienia i oferować mu drugą szansę. Dla niego to była niezwykła możliwość poprawienia się, aby nie skończyć jak rasowy bandyta, którego potem po prostu zabije się na innej misji, na którą wysłany zostanie jakiś inny ninja.

-Świetnie. Skoro wreszcie nikt nie będzie tam ciągle niszczył wszystkiego, będzie można zlecić kilku początkującym Doko odbudowę tego miejsca. Skoro mówisz, że sam się zaoferuje z pomocą, to uczulę naszych, aby zwracali uwagę na tego gagatka- Wojownik był pod wrażeniem tego, co powiedziała Sasame. Problem z nadaktywną młodzieżą, która lubi spędzać czas na uprzykrzaniu innym życia, był znany i powszechny w całym obecnym świecie. Nie każdy odnajdywał się w ciągłych treningach i misjach, a zamiast tego wykorzystywał swoje talenty do mnie użytecznych rzeczy, często marnując sobie i wielu osobom całe majątki czy nawet całe życia.

-Dobra robota. Na dzisiaj weź sobie już wolne. To dla Ciebie- Zostało już tylko ostatnie. Po gratulacjach i poleceniu, aby odpocząć, dziewczyna otrzymała standardowe dla tego typu zadań wynagrodzenie. No i nie można było zapominać o zdobywanym prestiżu. Z całą pewnością jej zasługi zostaną wreszcie zauważone, a ona sama doceniona czymś więcej niż tylko kolejną sakiewką Ryo.

KONIEC

[Sasame]

Zadowolona z pochwały urzędnika skinęłam w podzięce głową.
- No już z tego co mi się wydaje to więcej się to nie powtórzy, jednak jeżeli stałoby się tak że będzie on sprawiał dalej kłopoty to proszę mnie poinformować, będę musiała przeprowadzić z nim jeszcze jedną pogadankę, jednak tym razem już nie będę szczędziła mu... słów. - powiedziałam mężczyźnie po czym przyjęłam od niego sakiewkę z pieniędzmi - No, na dzisiaj już starczy, pewnie wrócę jutro albo za parę dni po jakieś nowe zadania. Jeszcze raz dziękuję i do zobaczenia. - powiedziałam do urzędnika po czym jeżeli nie miał nic więcej do dodania to opuszczam budynek siedziby i kieruję się do mojego domu rodzinnego, w nadziei że załapię się na jakiś posiłek przed snem.

[z/t]

[Sasame]

Po krótkim patrolu zakończonym upewnieniem się że w Nawabari wszystko było w porządku, mogłam z czystym sumieniem ruszyć do budynku administracyjnego gdzie planowałam znaleźć sobie jakieś zajęcie na dzisiaj. Weszłam więc do siedziby władzy i spokojnym krokiem przeszłam do pomieszczenia w którym działa się większość rzeczy. A przynajmniej z perspektywy jakiegoś zwykłego Doko, takiego jak ja. Wiadomym było że gdzieś w odmętach siedziby działy się inne, ważniejsze rzeczy. Liczyłam że wraz z moim zaangażowaniem w sprawy szczepu, kiedyś będę w stanie dostać się w to głębiej i będę miała możliwość wpływać pozytywnie na życie większej ilości osób niż teraz... Jednak wszystko w swoim czasie. Najpierw musiałam skupić się na zostaniu Akoraito mojego szczepu, później będzie czas na dalszy rozwój. Nie czekając ani chwili dłużej, zbliżyłam się do jednego z okienek gdzie liczyłam że dostanę jakieś ciekawe zlecenie, który pomoże mi w spełnianiu mojego celu.