Wioska Ozai

[Noguchi Akane]

Że też ludzie nie potrafią o siebie zadbać do tego stopnia, że nawet nie umieją zebrać podstawowych informacji wywiadowczych. Gdyby nie to, że nie widziała w tym sensu byłaby gotowa pomyśleć wręcz, iż burmistrz jest tak naprawdę w zmowie z bandytami i celowo podaje niedokładne i niepewne informacje, aby ich wszystkich zmylić i potem zabić. Jaki byłby w tym jednak cel, poza dość skutecznym skręceniem na siebie stryczka? Żaden, dlatego musiała zaufać po prostu, iż on sam lub jego ludzie są niekompetentni i tyle. Niemniej, nawet jeśli głupi i żyjący na samym skraju jej prowincji - byli ludźmi w potrzebie, nad którymi opiekę rozciągnął także jej klan. A co za tym idzie - i ona sama.

Tymczasem podążyła za strażnikiem, w towarzystwie reszty. Postawna kunoichi z klanu Akimichi naturalnie ciążyła do walki w bliskim starciu. To dobrze, przyda się ktoś na pierwszej linii, kto skupi na sobie uwagę reszty. Z kolei Kaminari - jak się okazuje, bez ich popisowego Kekkai Genkai, jak zresztą Akane się wcześniej domyśliła - nadal preferowała walkę technikami. Cóż, miała nadzieję, że pchlarz będzie w takim wypadku także preferować bliski kontakt, wtedy zgrabnie podzielą się w razie czego na dwa mniejsze zespoły.

- Moje imię już słyszeliście. Również nie posiadam klanowego Kekkei Genkai, niemniej bardzo dobrze władam ogniem. Postaram się was nie poparzyć. Tak czy inaczej, preferuję walkę dystansową. Mogę z Amane tworzyć drugą linię naszej grupy, skoro mik... Harikotto i jego suka będą w stanie dołączyć do Chize na pierwszej linii. - odparła, zerkając też na jedynego w ich grupie mężczyznę, choć było to pewnie stwierdzenie trochę na wyrost. Nie była też pewna, czy określenie jego psa suką nie zostanie odebrane za jakąś potwarz. Z drugiej jednak strony, to po prostu precyzyjny, techniczny termin, więc za co niby miałby się obrazić.

[Tamaki Hyūga]

~ 25/45 ~

~ Noguchi Akane i Harikotto ~

~ Misja Rangi C ~

~ Co dwóch shinobi to nie jeden ~

Po szybkiej wymianie informacji wszyscy już wiedzieli mniej więcej jakie jest ich miejsce w drużynie. Podróż minęła dość szybko i nim się obejrzeliście, strażnik zatrzymał was gestem ręki.
- To już niedaleko, za najbliższym pagórkiem znajdziecie kryjówkę a ja tutaj was zostawiam i wracam do wioski. - powiedział strażnik po czym odwrócił się na pięcie i ruszył w drogę powrotną.
- No dobra, nie ma co się rozdrabniać, wpadamy tam z pełną prędkością, szybko masakrujemy bandytów i wracamy do wioski na jakąś uroczystą wyżerkę, hahah! - powiedziała ze śmiechem Chize wychodząc przed resztę i kierując się w stronę gdzie podobno powinien być cel ich misji.
- Akane-san, trzymajmy się blisko i ubezpieczajmy na dystans Akimichi i Inuzukę. - rzekła Amane do Uchihy.

[z/t]

[Harikotto]

Przeszukując kryjówkę bandytów nieustannie czułem tylko zapach ich obiadu. Paskudne gnojki upichciły coś naprawdę smakowitego. Aż mi w brzuchu zaczęło burczeć. Następnym razem muszę pamiętać, aby coś zjeść przed misją, a nie pędzić na złamanie karku, bez żadnego posiłku. Gdybym tak zrobił, co prawda bym się pewnie spóźnił na odprawę, ale przynajmniej nie ciekłaby mi ślina podczas szukania czegokolwiek interesującego. Kradzionego jednak lepiej nie ruszać. Nie wiem na jakich zasadach opiera się współpraca klanu Inuzuka z Ozai, ale nie chcę, aby w świat poszła fama, że klanowicze Inuzuka podczas misji obżerają się kradzionym jedzeniem. Jest to wszystko jednak tym bardziej irytujące, że nie znaleźliśmy niczego istotnego. Na całe szczęście Chize, jak zwykle, nie zawiodła i wycisnęła z jeńca jakieś ważne informacje. Jak widać, jest nie tylko silna, ale i inteligentna. Wychodzi jednak na to, że szczegółów dowiemy się dopiero, gdy dotrzemy do burmistrza.
Mając cały czas oko na pojmanego bandytę wracam za wszystkimi do Ozai. W razie próby ucieczki dopadam bandyty i pacyfikuje go, starając się nie zabijać. W Ozai milczę i daję mówić moim towarzyszkom.

[Noguchi Akane]

W trakcie przeszukiwania kryjówki, Akane z lubością przyglądała się okolicy wykorzystując dopiero co przebudzone umiejętności. Zachwycała się ostrością, z jaką widziała teraz świat dookoła, nawet jeśli obecnie jedyne co widziała to jakaś melina rynsztoka ludzkości, który postanowił żerować na uczciwych obywatelach. Niestety, nie widać było tutaj niczego przydatnego - żadnych notatek, pozostawionych pamiętników, mapy czy czegokolwiek podobnego. Być może świadczyło to o pewnym sprycie bandytów, ale prawdopodobnie po prostu świadczyło o tym, że map nie potrafili czytać, ani tym bardziej pisać jakichkolwiek notatek i po prostu polegali na własnej pamięci. Dlatego więcej nadziei pokładała w jeńcu, którego złapała zaskakująco kompetentna Akimichi. Nim jednak udali się z powrotem, przeszukała jeszcze szybko ciała obu shinobi, którzy ich zaatakowali. Co prawda ciało i ekwipunek tego, którego potraktowała techniką katonu pewnie w całości spłonął, niemniej ciało drugiego, którego dobiła Amane powinno jeszcze się nadawać do przeszukania. Potem jeszcze tylko przeszła od ciała do ciała, wbijając kunai w szyję każdego trupa, upewniając się, że są to trupy i nimi pozostaną. Wtedy nadgoniła resztę towarzyszy.

- Czego się dowiedziałaś od niego? - spytała po drodze Chise, zaintrygowana co nowego wiedzą o problemie. Poza tym zerknęła na samego jeńca, szukając oznak przemocy fizycznej na jego ciele, ciekawa czy dziewczyna z tak jowialnego klanu byłaby w stanie posunąć się do tortur, aby zdobyć informacje.

[Tamaki Hyūga]

~ 52/45 ~

~ Noguchi Akane i Harikotto ~

~ Misja Rangi C ~

~ Co dwóch shinobi to nie jeden ~

Wszyscy razem ruszyliście wraz z jeńcem z powrotem do wioski Ozai gdzie już na wejściu strażnicy powitali was z wielką radością i odeskortowali do domu burmistrza. Po wejściu do środka zobaczyliście że burmistrz rozmawiał o czymś z ze strażnikiem, który was wcześniej zaprowadził do kryjówki, jednak widząc was przerwali, zadowoleni z waszego widoku oraz również z jeńca, który wskazywał na to że misja najwyraźniej zakończyła się sukcesem.
- Oh! Wyśmienicie! Chodźcie szybko i powiedzcie czego się dowiedzieliście. - zaprosił was do gabinetu burmistrz a strażnik odsunął się na bok aby zrobić miejsce.
- Cóż, udało mi się przesłuchać tego gagatka i przyznał się że jest jeszcze jedna kryjówka bandytów i w niej powinna być reszta zbirów. Ta kryjówka którą zaatakowaliśmy to była zwykła baza wypadowa, ta druga to już regularna baza gdzie najpewniej również znajdziemy jakieś dodatkowe informacje. - powiedziała Chize po czym trąciła butem pojmanego bandytę a ten pokiwał uniżenie głową na potwierdzenie informacji jakie zaprezentowała Akimichi.
- No to świetnie się składa, zajmiecie się jeszcze tą jedną kryjówką i może problem z bandytami będzie rozwiązany. Teraz pewnie chcielibyście odpocząć, w naszej miejscowej karczmie zostanie przygotowany dla was posiłek i zakwaterowanie, korzystajcie do woli i mam nadzieję że zajmiecie się tym problemem jak wrócą wam siły, możecie teraz odejść a strażnicy zajmą się tym zbirem. Oto pierwsza cześć waszej nagrody. - powiedział burmistrz wręczając każdemu z was po sakiewce a następnie skinął na strażnika aby ten zabrał bandytę.

Misja zakończona sukcesem!

[Noguchi Akane]

Zadanie zostało wykonane - stosunkowo sprawnie i bez większych ceregieli, a co najważniejsze... Akane przebudziła swój Limit Krwi. W przeciwieństwie do pozostałych, Uchiha byli pod tym względem wyjątkowi - nie wystarczyło urodzić się w dobrej rodzinie, trzeba było jeszcze specyficznych warunków, aby Sharingan objawił swoją moc w użytkowniku. Stawiało to ród Uchiha oczywiście na wyjątkowej, uprzywilejowanej pozycji - jego członkowie musieli o wiele więcej pracy i wysiłku poświęcić, aby zdobyć klanowe umiejętności, do tego przez długi czas nie wiadomo było, czy nawet je odziedziczyli. Dzięki temu jednak posiadali w swoich szeregach wielu bardzo uzdolnionych i pracowitych shinobi, w przeciwieństwie do bardziej poślednich klanów. Akane ucieszyła się, widząc że jej treningi nie poszły na darmo i w istocie jest nie tylko tytularnie członkiem rodziny Uchiha.

Ze wznowioną pewnością siebie, Akane odebrała zapłatę za pierwszą część zadania, w głowie już jednak układając plan ich dalszych działań. W drodze powrotnej zwróciła się do Inuzuki.

- Nieźle sobie poradziłeś. Dość spektakularne były te twoje techniki. Czy wszystkie wymagają towarzysza-psa? - zapytała, starając się nadać uprzejmy ton swojemu głosowi. Następnie dodała nieco głośniejszym tonem, do wszystkich shinobi. - Jutro trzeba dowiedzieć się od naszego jeńca jakichś konkretnych informacji. Liczebność, położenie kryjówki, zdolności dowódców. Powinien mieć takie informacje. -

[Harikotto]

Powoli zaczynam spłacać swoje zobowiązania wobec klanu Inuzuka. To moja pierwsza misja wykonana i pierwszy ogromny sukces. Rozgromiliśmy tych bandytów, aż miło. Cały świat zobaczył, że shinobi z Yusetsu nie są słabi, tylko wręcz potrafią być najsilniejsi ze wszystkich. W końcu to duet złożony ze mnie i Uwasy pokonał najwięcej tych obwiesi, więc oczywistym jest, że to ja w naszej grupie jestem najsilniejszy. Pytanie tylko, czy to z powodu mojej ogromnej siły, czy z powodu słabości moich towarzyszek? Co prawda techniki Akane były bardzo widowiskowe, ale nie wykorzystała ich ona najlepiej. Nie ma co się teraz tym jednak przejmować. Trzeba się zająć rzeczami najważniejszymi, a taką teraz jest napełnienie żołądka.
- Ja... Nie, chyba nie wszystkie... Nie zastanawiałem się nad tym... Uwasa towarzyszy mi całe życie i to, że towarzyszy mi też w walce, jest po prostu czymś naturalnym. Trenujemy też razem... Ba, widząc, jak Płoteczka radziła sobie w naszej walce, myślę, że jesteśmy gotowi na kolejną technikę. Po obiedzie mam zamiar wziąć się za trening. Będziesz chciała popatrzeć? - odpowiadam Akane, po czym udaję się do karczmy na posiłek.

  Ukryty tekst

[Noguchi Akane]

Akane zastanowiła się nad propozycją Harikotto. Z jednej strony była odrobinę zmęczona i chętnie by sobie zrobiła krótką przerwę. Z drugiej jednak możliwość zaobserwowania treningu shinobiego z innego klanu była dość niecodzienną okazją - stosunki Uchiha z Inuzuka nie były perfekcyjne, a zresztą - nawet gdyby były bardzo dobre, to zawsze istniała opcja, że kiedyś będzie musiała stanąć do walki z jakimś nukeninem z tego klanu, a wtedy im więcej będzie wiedziała o technikach, których używają, tym lepiej. Zresztą sama też mogła przy okazji nadrobić trochę brakujących technik, które gdzieś odkładała w swoim planie treningowym, dlatego skinęła głową.
- Z chęcią. Spotkajmy się zatem niedługo po obiedzie. Sama nigdy nie miałam zwierzęcia, tym bardziej tak inteligentnego, jak psy waszego klanu. - odparła, po czym także udała się do karczmy, aby tam pozostawić tobołek z ubraniami na zmianę i spożyć posiłek. Jeśli pozostałe dziewczyny chciały spożyć go wspólnie, jadła razem z nimi, nie odzywając się jednak zbyt często.

  Ukryty tekst

[Tamaki Hyūga]

~ 1/45 ~

~ Noguchi Akane i Harikotto ~

~ Misja Rangi C ~

~ Co czterech shinobi to nie dwóch ~

Po odpoczynku i powrocie do pełni sił, cała grupa z rana przybyła do domu burmistrza a ten czekał już przygotowany w swoim gabinecie.
- Witajcie, cieszę się że tak szybko udało się wam ponownie zebrać i będzie można załatwić cały ten problem z bandytami raz na zawsze. - powiedział burmistrz kiedy wszyscy byliście już w środku.
- No chyba nie ma zbytnio co się rozdrabniać, przymusi się pojmanego bandytę żeby zaprowadził nas do tej głównej kryjówki, robimy tam sajgon i można się rozejść. - powiedziała rzeczowo Chize.
- Trochę w tym racji jest, nie ma co bawić się w podchody z nimi i powtórzyć akcję z poprzedniej kryjówki. - zgodziła się z przedmówczynią Amane po czym wszyscy spojrzeli na Nogichi oraz Harikotto aby poznać również ich zdanie na ten temat.

[Harikotto]

Chwila treningu i odpoczynku i już czuję się znacznie silniejszy. Jestem gotów ponownie walczyć z tymi paskudnymi bandytami i ponownie pokazać, że jako członek klanu Inuzuka jestem tutaj najsilniejszym shinobim. W pełni zgadzam się więc z Chize, która kolejny raz wykazała się świetną inicjatywą. Trzeba jak najprędzej rozbić kolejną kryjówkę zbirów i uwolnić tę okolice od ich terroru. Ludzie muszą wiedzieć, że klan Inuzuka zawsze chętnie pomoże im w ich lokalnych problemach. Nie ma co, czekać, tylko trzeba działać.
Energicznie kiwam głową zgadzając się jednocześnie z Chize i Amane odnośnie ich planu dalszego działania.
- Musimy tylko uważać, żeby ten gnojek nam nie uciekł, ani nie zaprowadził prosto w jakąś pułapkę.

[Noguchi Akane]

Usatysfakcjonowana z treningu, po którym upolowane wiewiórki przekazała Uwasie niskiego Inuzuki, Akane z niejakim zadowoleniem odpoczęła w lokalnym ryokanie. Nazajutrz, gdy spotkali się wszyscy ponownie, Akane wysłuchała tego, co miał do powiedzenia burmistrz i pozostali. Jej wnioski? Przede wszystkim, nie do końca była pewna jak ktokolwiek z pozostałych, obecnych w pomieszczeniu przeżył dzieciństwo, będąc takimi koszmarnymi idiotami i nie zabił się rozpalając ogień w domu, czy w jakiś inny, równie idiotyczny sposób. Mieli jeńca, który powinien co nieco wiedzieć o przeciwniku, ale ich jedyny pomysł to "niech nas zaprowadzi do swoich". Ponownie odrobiną instynktu samozachowawczego (nie była jeszcze na tyle przekonana, żeby posądzać go o inteligencję) wykazał się drobny Inuzuka, werbalizując przynajmniej te najbardziej oczywiste wątpliwości.

- Chciałabym najpierw go sama przesłuchać. Pytał go ktokolwiek o konkretne informacje? To, czego nie ustaliliśmy uprzednio, czyli liczebność jego grupy, sposób działania, kto im przewodzi, jakich shinobi mają w grupie? Jesteśmy przedstawicielami poważnych rodów shinobi, nie powinniśmy raczej działać pochopnie jak jakieś zwierzęta, które tylko widząc ofiarę od razu się za nią rzucają. Chociaż mam wrażenie, że nawet zwierzęta wykazują się większym rozsądkiem, niż nasza grupa w tym momencie. - skrytykowała nieco zgryźliwym tonem, nie będąc w stanie w pełni się powstrzymać. Powinna może trochę złagodzić przekaz? No ale na wielkiego Susanoo, niech się trochę szanują!

[Tamaki Hyūga]

~ 4/45 ~

~ Noguchi Akane i Harikotto ~

~ Misja Rangi C ~

~ Co czterech shinobi to nie dwóch ~

Jak się dość szybko okazało zdania w grupie były nieco podzielone i kiedy Harikotto zgadzał się z ogólnym pomysłem i jedynie liczył na większą ostrożność, jednak Noguchi wyraziła bardzo wyraźną dezaprobatę odnośnie całego planu co spotkało się z chwilą niezręcznej ciszy i wymienianych spojrzeniach.
- Jeżeli przedstawicielka klanu Uchiha chciałaby sama przesłuchać jeńca, nie widzę właściwie żadnych przeszkód. - powiedział burmistrz, chcąc przełamać panującą ciszę po czym rozejrzał się po innych chcąc sprawdzić reakcje reszty na ten pomysł
- Cóż, jeżeli chcesz, to nie widzę przeszkód, możemy zaczekać. - powiedziała Chize wzruszając ramionami.
- Jeżeli Noguchi-san życzy sobie również przesłuchać złapanego bandytę, to ja chciałabym skorzystać z okazji i także być przy tym. - zakomunikowała Amane podchodząc do Uchihy.
- No dobrze w takim razie, bandyta znajduje się w więzieniu, zapytajcie któregoś ze strażników to was tam zaprowadzi. - powiedział burmistrz zostawiając wszystkim wolną rękę odnośnie kolejnych działań.

[Harikotto]

Ech, z ludźmi to zawsze tak jest. Wystarczyłoby tylko nieco uważać i pewnie bylibyśmy już w połowie drogi do kryjówki bandytów. Tymczasem tym tutaj wszystko się nie podoba i chcą tylko gadać i gadać. Przecież tutaj nie ma o czym gadać! Trzeba działać. Szkoda czasu na przesłuchania i inne pierdoły. Ja rozumiem żeby uważac w trakcie walki, ale taka ostrożność, gdy nawet nie zdążyliśmy nigdzie wyruszyć, to moim zdaniem zdecydowana przesada. Chyba tylko Chize rozumie, że to nie ma sensu. Skoro jednak ona zgadza się z Amane i Akane, to też muszę poprzeć Chize.
Z niezadowoloną i znudzoną miną niczego nie mówię, tylko podążam wraz z Uwasą za pozostałymi.

[Noguchi Akane]

Jej deklaracja wprowadziła pewną niezręczność do konwersacji, w której wszyscy niejako zgadzali się lecieć na łeb na szyję w nieznane. Jeżeli ich klany naprawdę tak działały, to chyba tylko błogosławieństwo wszystkich Shichifukujin, siedmiu kami szczęścia uchroniło je od upadku. Cóż, ona sama pamiętała jeszcze bitwę między Uchiha a Senju oraz problemy, jakie się wiązały z tą wojną - i nie zamierzała pozwolić, aby niekompetencja innych wpłynęła na wynik ich misji. Nawet za cenę niezręczności w trakcie rozmowy.

- Świetnie, w takim razie zabierzmy się do tego czym prędzej. Żeby nie było wątpliwości - również chcę jak najszybciej wymierzyć sprawiedliwość szumowinom, które nękają tę okolicę. Nie chcę jednak wchodzić na ślepo w ten konflikt. Nawet jeśli spodziewam się, że ten, którego złapaliśmy wyśpiewa wszystko, byle tylko ocalić własną skórę. - odparła reszcie, skinąwszy przy tym głową w kierunku Amane na znak, że się zgadza i nie ma problemów z jej obecnością przy przesłuchaniu. Następnie ruszyła w stronę więzienia, w razie czego polecając jednemu ze strażników, aby wskazał im drogę. Im więcej dowiedzą się teraz, tym prostsze zadanie będzie leżało przed nimi później.

[Tamaki Hyūga]

~ 7/45 ~

~ Noguchi Akane i Harikotto ~

~ Misja Rangi C ~

~ Co czterech shinobi to nie dwóch ~

Nie czekając ani chwili dłużej, wszyscy shinobi wyszli z gabinetu, zostawiając burmistrza samego. Po wyjściu z domu burmistrza udało wam się szybko zlokalizować jednego ze strażników, którzy po wysłuchaniu waszej prośby, wskazał drogę do więzienia gdzie przetrzymywany był pojmany bandyta. Tam strażnicy rozpoznając w was zatrudnionych przez burmistrza shinobi wpuścili do celi.
- P-Proszę, już powiedziałem wszystko co chcieliście wiedzieć, czego jeszcze ode mnie chcecie? P-Proszę tylko nie zostawiajcie mnie z tą świruską Akimichi, powiem wam wszystko jeszcze raz jak będzie trzeba! Cokolwiek, tylko niech ona się do mnie nie zbliża! - powiedział roztrzęsiony i przestraszony bandyta, kuląc się w kącie, widząc jak wasza czwórka weszła do celi na co Chize parsknęła z niedowierzaniem, jednak najwyraźniej nie chcąc tworzyć problemów, stanęła z dala od bandyty, przy samym wejściu do celi.