Najbliższe tereny za murem

[Yuusha]

Jak nie masz pomysłu na nic innego i czujesz się bezużyteczny, zrób smoka i zaoraj swoich wrogów - łatwo, prosto i przyjemnie. Polecam, Yuusha Otori.
Na taki plan właśnie postawił Daichi. Reszta drużyny również dostała swoje role w tym spektaklu. To co? Kurtyna w górę?
- Rozkaz. - powiedział energicznie i się nawet uśmiechnął pod wąsem. Może być w centrum uwagi jest upierdliwe, ale ma też swoje plusy. Lubił pokazywać, że jest silny, że jego więzy krwi to nie byle popierdółka. No bo przecież kryształ nie przed każdym wydaje się czymś niesamowitym. Ale kto tego nie lubi? Udowodnić, że jest się przeciwnikiem z którym trzeba się liczyć. Do tego dochodziła duma, którą wpojono mu od maleńkości - Koseki byli dumnymi shinobi. Yuusha może odstawał od nich, został wygnany, ale nie zmieniało to faktu, że miał zamiar na każdym kroku pokazywać światu, że ich shoton no jutsu to potężna broń.

Klony wystrzeliły jak z procy, ówcześnie dostając rozkaz od oryginału. Podążały za ziemnymi bunshinami, jednak po wyjściu na zewnątrz - rozdzieliły i każdy popędził w swoją stronę, w miarę możliwości siejąc śmierć przy pomocy shurikenów i kunaiów, nie mniej również wykorzystywały swoje własne ciało. Wszakże były zrobione z kryształu, twardego kryształu. Tak więc jak któryś dopadnie jakiegoś dzikiego, to postara się go powalić na ziemię, a następnie tłuc po mordzie pięściami tak długo, aż tamten nie przestanie się ruszać. Brutalne? Mało finezyjne? Pfff, a musiało być inaczej? Otori nie był mistrzem taijutsu. Jego styl walki wręcz to bardziej uliczne mordobicie, którego nauczył się przez kilka lat tułania się to tu to tam. Nie raz i nie dwa musiał się bronić przed miastowymi zakapiorami, kiedy to on sam nie był zbytnio... 'wyexpiony', i tak już zostało. Oczywiście jednak pierwotną ich misją było odwrócenie uwagi, tak więc ubijanie kotletów będzie jedynie ostateczną ostatecznością. Bo tak to lepiej używać gwiazdek, bądź sztyletów na dystans. I hasać dalej.

Chwilę później ruszyła i grupa główna, która w asyście dziwnej, czarnej chmury wygrzebała się na powierzchnię. Bohater natychmiast po zażyciu krótkiej kąpieli słonecznej, omiótł teren wzrokiem, stwierdzając, że ma miejsca w brud. Po czym złożył trzy pieczęci: Wół, Koń, Baran, i wyciągnął prawą dłoń przed siebie, by krystalizacja zrobiła resztę.
- Shōton, Hashō Kōryū! - zagrzmiał, coby dodać trochu epickości. Teraz wystarczyło czekać, aż z ziemi wygrzebie się smok, a właściwie to z niej powstanie. Ten manewr powinien już zaczynać się dawać we znaki Yuushy - ubytek chakry był spory. Ale nie przejmował się tym, wierzył w swoją drużynę, bo skoro kapitan powiedział, że zajmą się ochroną - to tak będzie. A przynajmniej być powinno. Musiał zawierzyć życie reszcie kompanów, na tym polegała współpraca. Zaś piguły jeszcze nie chciał brać... może wcale się nie przyda?
Głośny syk, bądź też i ryk - jak kto woli - stwora zrobionego w całości z minerałów powinien obwieścić całej okolicy, że właśnie zabawa się skończyła. Smok powstał i był bardzo głodny. A jakie były jego pierwsze kroki? To w głównej mierze zależało od sytuacji grupki shinobi - jeśli byli w dupie, znaczy, jeśli dzicy nagle przytłoczyli ich ilością, to gadzina osłoni swego stwórcę i jego towarzyszy własnym cielskiem, cały czas sycząc i rycząc na przeciwników (może się przestraszą?). A gdy nadarzy się okazja, ruszy by przemielić trochę mięsa. Bądź zrobi to od razu zaraz po powstaniu. Smok będzie skupiał się na większych grupkach oponentów, jeśli takie będą, zostawiając pojedyncze jednostki pozostałym. Jednak nie oddalał się zbytnio, by być cały czas pod ręką.
Yuusha w tym czasie 'przykleił się' do Daichiego i można powiedzieć, że krył mu plecy. Starał się mieć cały czas oczy dookoła głowy i w razie konieczności wykonywać uniki, bądź blokować/zbijać ataki przy pomocy dwóch kunaiów, które dzierżył w obu dłoniach. A jak nadarzyła się okazja - tą samą bronią punktował nieostrożnych dzikusów. Zupełnie jak przy poprzedniej obronie dziury.
- Proszę powiedzieć kiedy, a przyzwę go z powrotem i wszyscy uciekniemy. - rzucił gdzieś tam w między czasie do Uchihy. Jak taki czas nadejdzie - twór otrzyma rozkaz, zawróci, przy okazji osłaniając montujących się na niego strażników, a następnie da w długą. W stronę muru, czy gdzie tam mieli iść.

Staty:

KEKKEI GENKAI: Shōton no Jutsu [kolor czerwony].
NATURA CHAKRY: Fūton [główny]; Doton.
STYLE WALKI: Kenjutsu.
UMIEJĘTNOŚCI:

Wrodzona ---
Nabyta ---

PAKT: ---
ATRYBUTY PODSTAWOWE:

SIŁA 31/41.
WYTRZYMAŁOŚĆ 3.
SZYBKOŚĆ 40/50.
PERCEPCJA 41.
PSYCHIKA 1.
KONSEKWENCJA 1.

KONTROLA CHAKRY D.
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 100%
MNOŻNIKI: Kenjutsu [+10 Siła; +10 Szybkość]
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:

NINJUTSU E.
GENJUTSU E.
TAIJUTSU E.
BUKIJUTSU E.
KYUJUTSU E.
KENJUTSU E.
SHURIKENJUTSU E.
KUSARIJUTSU E.
KIJUTSU E.
IRYōJUTSU E.
FūINJUTSU E.
ELEMENTARNE
KATON E.
SUITON E.
FUUTON C.
DOTON D.
RAITON E.
KLANOWE B.

Eq:

Na sobie: Strój Shinsengumi.

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):
Sakwa na prawym pośladzie (pod płaszczem):

10 kunaiów z kryształu [reberu C] - klik.
x2 Bojowa pigułka żywnościowa - zapakowana w papier.

Sakwa na lewym pośladzie (pod płaszczem):

40 shurikenów z kryształu [reberu C] - klik.

Użyte techniki:

Nazwa
Shōton: Hashō Kōryū
Pieczęci
Wół → Koń → Baran
Zasięg
Dowolny
Koszt
E: 35% | D: 30% | C: 20% | B: 15% | A: 10% | S: 5% | S+: 4% (od smoka)
Dodatkowe
Szybkość ruchu smoka - 105
Opis Użytkownik wytwarza sporego, nefrytowego smoka, który wykonuje każde polecenie swojego stwórcy. Jest on dosyć szybki, oraz - co ważniejsze - bardzo wytrzymały, przez co zniszczenie go jest bardzo trudne, a dla niektórych prawie niemożliwe. Za jego pomocą można się też dosyć sprawnie poruszać po polu bitwy, nie jest to jednak latanie, a raczej "lewitowanie" tuż nad powierzchnią, choć może też wybić się do ataku w przestworzach. Potem rzecz jasna spada ku ziemi. Wadą tego stworzenia jest brak kończyn, więc jego główną ofensywą jest masa, ostre kawałki podłużnego ciała i paszcza, co razem i tak tworzy zabójczą kombinację.


Chakra: 46% - 30% = 16%

[Sarutobi Kazumi]

Historia najemnego bohatera

[24/30]

Biedni byli dzicy, oj biednie. Nie dość, że od wielu lat żyją w tych niegościnnych terenach gdzie byle wiewiórka może porwać niemowlę, a drogę do cywilizacji zagrodzono olbrzymim murem to teraz jeszcze mieli do czynienia z Yuushą. Oczywiście, reszta drużyny też robiła wrażenie - Daichi tnący kataną, Kenjiro bijący kamiennymi pięściami i Misaki zgniatająca wrogów żelaznym piaskiem. Jednak to manewr bohatera był najbardziej epicki, w końcu przywołał na pole bitwy olbrzymiego i cholernie wytrzymałego smoka. Wrogów na polanie było wielu, jednak dzięki działaniom klonów jak i pozostałych strażników, dzicy mieli wiele celów do ataku. I zamiast skupiać się na jednym shinobi - niczym myśliwi polujący na mamuty - próbowali atakować wszystkich. Efektem były rosnące straty w ich grupkach (bo szeregami się tego nazwać nie dało). Co prawda udało im się ubić jedną replikę Yuushy i dwa doton bunshiny, ale oryginałom nie byli w stanie zaszkodzić.
Władca kryształu z jednej strony mógł czuć się niczym heros, sterujący gigantyczną maszyną zagłady - która tuż po powstaniu ruszyła na tubylców, miażdżąc, tnąc i wprawiając w przerażenie. Jednak z drugiej, głównie przez zużycie dużych ilości chakry bohater był zmęczony. Nie w stopniu uniemożliwiającym skuteczną walkę, ale oddech stał się płytszy a serce biło szybciej. Na szczęście oddział spisywał się bez zarzutów, siejąc śmierć i zniszczenie wokół niego. I wtedy tunel (a także wszystkie inne wokół) za ich plecami zawalił się z hukiem, wyrzucając w powietrze pył i drobne kamienie. Hirogawa zrobił co do niego należało nawet się tym nie chwaląc. Co jest dość logiczne, bo w tej chwili bił się z piątką dzikich jednocześnie. I wygrywał.
- Wystarczy tego, przywołaj swojego pupila. - krzyknął Daichi, jednocześnie dając sygnał reszcie drużyny. Zawęzili obszar obrony, ułatwiając Yuushy skupienie się na smoku - nikt chyba nie chce zostać zgniecionym przez własne dzieło, ne? Kiedy już smok podpełźnie do grupy, każdy zajmie swoje miejsce i ruszą stąd jak najdalej. Albo na mur, co jest chyba mądrzejsze. Chyba, że bohater nagle postanowi zrobić wycieczkę po białych plamach tych terenów, hm?

Chakra - 16% + ogólne zmęczenie organizmu
Daichi - 75%

Nie wiem co zdecydujesz z klonami więc ~

Uchiha Daichi
Katon, Genjutsu, Kenjutsu, Iryojutsu

Hirogawa Kenjiro
Doton, Taijutsu

Maji Misaki
Raiton, Magnetyzm

[Yuusha]

Dzikusy nie miały szans z o wiele mniejszą grupą shinobi, która działała jak jeden organizm, broniąc się i jednocześnie atakując słabo zorganizowane grupy ludzi. Jednak nawet technika, czy umiejętności w końcu legną pod naporem liczb, tak więc Daichi zdecydował się wreszcie na taktyczny odwrót. Ponadto, chwilę wcześniej wszystkie tunele w okolicy za sprawą Kenjiro, zwyczajnie się zawaliły. Czyli jednym słowem - zadanie wykonane, wystarczyło się stąd tylko zmyć. Otori skinął głową, a następnie rozkazał gadzinie wrócić, a ten rzecz jasna posłusznie usłuchał swego stwórcy i już po chwili smok był przy strażnikach, oczekując aż Ci się na niego wdrapią.
- No to wio. - burknął wreszcie, no i ruszyli. Czym prędzej, czym dalej, coby się oddalić od tego miejsca. Wycieczka to naprawdę w dechę pomysł, ale może innym razem. Zwiedzanie nieznanych terenów na grzbiecie wielkiego, kryształowego smoka mogłoby dać wiele frajdy, jednak Yuusha, tak i reszta kompaniji - zapewne chciała już wrócić na mur i odpocząć. 'Tak, odpocząć... w łóżku', nawet wygodne nie musiało być. Ważne że suche, czyste i nie śmierdzi. Jak człowiek zmęczony to i kamień wydaje się miękki, no nie? Tak więc smoczysko parło przed siebie na pełnej prędkości, kasując swoim cielskiem wszelkie 'pomniejsze' drzewa, krzewy, krzaki, czy na co tam mógł trafić.

...Niestety nie wszyscy zabrali się w drogę powrotną. Został jeszcze klon. Klon Yuushy, który chyba jako jedyny ostał się na polu walki. A może była jeszcze gdzieś replika Hirogawy? No mniejsza. W każdym razie owa pojedyncza jednostka w dalszym ciągu trwała w tym miejscu i niespecjalnie była zawiedziona tym faktem. Jakby nie patrzeć był tylko bunshinem, więc czemu miałby rozpaczać, że go zostawili? Prędzej czy później i tak, by znikł.
- No i na chuj się gapicie? Uciekli to uciekli. - krzyknął wreszcie, coby zwrócić uwagę pozostałych dzikusów. To tak na wszelki, jakby coś im strzeliło do łba, by ruszyć w pościg. Ale czy daliby radę dogonić smoka? Raczej nie. - A ja tu wciąż jestem, no chodźcie! Dawajcie wszystko co macie! - wyszczerzył się w ich stronę, i dobywając dwa kunaie, ruszył do i tak przegranej walki. Ale co z tego. Ona i tak nie miała już znaczenia. Nie mniej replika nie miała zamiaru zbyt łatwo zdechnąć, co to, to nie. W porównaniu do swojego oryginału on nie był zmęczony, tak więc wykorzystywał pełnie swoich fizycznych możliwości. Walczył - a przynajmniej się starał - niczym lew, atakując szybko i agresywnie, wyprowadzając silne i brutalne ataki. Nie tylko bronią, ale również i swoim ciałem. W końcu kryształ i te sprawy.
Ciekawe ile wytrzyma?

[zt]

Staty:

KEKKEI GENKAI: Shōton no Jutsu [kolor czerwony].
NATURA CHAKRY: Fūton [główny]; Doton.
STYLE WALKI: Kenjutsu.
UMIEJĘTNOŚCI:

Wrodzona ---
Nabyta ---

PAKT: ---
ATRYBUTY PODSTAWOWE:

SIŁA 31/41.
WYTRZYMAŁOŚĆ 3.
SZYBKOŚĆ 40/50.
PERCEPCJA 41.
PSYCHIKA 1.
KONSEKWENCJA 1.

KONTROLA CHAKRY D.
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 100%
MNOŻNIKI: Kenjutsu [+10 Siła; +10 Szybkość]
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:

NINJUTSU E.
GENJUTSU E.
TAIJUTSU E.
BUKIJUTSU E.
KYUJUTSU E.
KENJUTSU E.
SHURIKENJUTSU E.
KUSARIJUTSU E.
KIJUTSU E.
IRYōJUTSU E.
FūINJUTSU E.
ELEMENTARNE
KATON E.
SUITON E.
FUUTON C.
DOTON D.
RAITON E.
KLANOWE B.

Eq:

Na sobie: Strój Shinsengumi.

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):
Sakwa na prawym pośladzie (pod płaszczem):

10 kunaiów z kryształu [reberu C] - klik.
x2 Bojowa pigułka żywnościowa - zapakowana w papier.

Sakwa na lewym pośladzie (pod płaszczem):

40 shurikenów z kryształu [reberu C] - klik.

Użyte techniki:

Chakra: 16%

[Kagutsuchi]

Kagutsuchi skończył swoje wypowiedzi i oczekiwał na to aż zgraja skończy się szykować. Dostrzegł kilka uśmiechów jakby lekceważenia jego umiejętności przez chłopca do bicia. Czarnowłosy nawet nie widział powodu żeby pokazywać choćby próbki swoich możliwości, po prostu przemilczał i nie komentował tego w żaden sposób. -Flary sygnałowe. Jeśli przerośnie Nas ranga kłopotów lub oddalicie się od grupy, od razu ich użyjcie. Skomentował miny, które mieli członkowie jego załogi. Zakłopotani przy tak prostych sprawach? Dziwna to sytuacja żeby ktoś kto sam chce dołączyć nie wiedział właściwie czego się od Niego oczekuje.
Nakatomi zarządził wymarsz chwilę po przygotowaniach. Ostatni moment żeby się wycofać? Nie dla Niego ale Ci chłopcy pewnie mieli mnóstwo wątpliwości. Wychodzili za krawędź cywilizowanego świata, nie wiedzieli co tam może siedzieć, a jedyną ich wiedzą był jakiś facet o randze Ogara, który według Nich samych nie dysponował umiejętnościami budzącymi szacunek. Nie miał im tego za złe, daleko mu było do zdolności które opanowali starsi stopniem. Pozostawało mu nie lekceważyć sytuacji. Chwilę po wyjściu za Mur, usłyszał i dostrzegł problemy ze sprzętem u jednego z chłopaków. -Popraw to w końcu tak żeby Ci nie przeszkadzało. Jak będziesz wprowadzać takie zamieszanie to nie przejdziemy nawet kilometra. Rzucił krótko i treściwie do swojego podwładnego. Nie miał mu tego za złe ale jako dorosły człowiek mógłby szybciej sobie z tym poradzić.
-Ruszamy w kierunku wskazanym przez Sokoła. Wygadany idzie przodem. Powiedział lekko uśmiechając się. Ten chłopak był najbardziej wygadany i podobno zachwycała się Nim cała jego wioska. Może będą z Niego ludzie? -Jestem zaraz za Tobą wraz z Medykiem. Idziesz ostatni. Spojrzał na rekruta, który dysponował technikami uwolnienia wody. -Jak coś zauważysz to staraj mi się to przekazać nie stwarzając podejrzeń. Nie wszystko tutaj jest groźne. Głęboki oddech i pobieżne przejrzenie stanu członków swojej załogi.
-Co by się nie działo to nie panikujemy. Najważniejsze jest zachowanie względnej ciszy. Zakończył cały swój wywód jednocześnie klepiąc w bark swojego ulubieńca (Taiusera wygadanego). Wskazał mu kierunek i gestem rozkazał marsz.

[Jun'ichi]

Misja rangi C
Kagutsuchi
15/30
Szaleństwo lub odwaga Wreszcie ruszyliście zgraną grupą, co na pierwszy rzut oka wyglądało nawet profesjonalnie. Wygadany szedł mniej więcej dwa metry przed Tobą oraz medykiem, który zdawał się być najbardziej strachliwy z całej grupy, rozglądał się nerwowo, co chwilę dobiegał blisko Ciebie jakby w obawie że się zgubi, oddychał dość szybko. Najbardziej spokojny był ten z tyłu, może sądząc że jest w najbezpieczniejszym miejscu i w razie problemów zdoła uciec. W takim szyku i dość napiętej jeszcze atmosferze szliście przez niemal godzinę, aż dotarliście do szerokiego na 5 metrów strumienia, otoczonego gęstym lasem. Kiedy stanęliście nad wodą, Wygadany uniósł rękę jakby nakazywał ciszę, po czym od razu sięgnął do jednej z kabur i wyciągnął kunai, który odbił promień słońca w dość charakterystyczny sposób.
Coś tam jest... zaraz to dorwę. - szepnął i faktycznie, po drugiej stronie jeziora coś wyraźnie poruszało się w krzakach, jakby przechodziło z jednego do drugiego i powoli zbliżało się do wody.
Medyk stanął na tyle blisko Ciebie, że dotykał Cię ramieniem, zaś po drugiej stronie miałeś już Wodnego, który uśmiechał się jakby wyczekiwał co zrobi jego kolega z ostrzem w dłoni.
Do celu jakim było wzgórze, pozostało Wam drugie tyle drogi, jednak z tego miejsca nie widzieliście dokładnie kierunku bowiem znajdowaliście się znacznie niżej niż korony drzew.

[Kagutsuchi]

Kagutsuchiemu udało się dojść w końcu do ładu ze swoją grupą debiutantów. Najbardziej sprawny fizycznie szedł na samym przedzie zgodnie z zaleceniami dowódcy. Oddział pokonał mniej więcej połowę zakładanej drogi. Żeby dojść do tego gdzie faktycznie są ktoś musiał wejść trochę wyżej. Dotarli do jakieś małego strumienia, przy którym pewnie będzie kręcić się trochę drobnej zwierzyny i potencjalnie jakieś większe drapieżniki. Trzeba było zachować ciszę tak żeby nie zaalarmować kogoś lub czegoś.
-Wstrzymaj się, proszę. Powiedział to szeptem do swojego podopiecznego. Nie wiadomo co to tam jest, jeśli zaatakują jakiekolwiek zwierzę to wytworzą cały ogrom zamieszania. -Nie wszystko jest groźne, pamiętasz? Chwilowo zastygł w bezruchu oczekując na to, że zostanie wysłuchany lub nie. Bez względu na czyn wygadanego rekruta zacznie się rozglądać troszkę uważniej w pozycji, która umożliwi mu przyjęcie ciosu. Musiał ochraniać przynajmniej tego medyka. -Dasz radę wejść wyżej? Rozejrzyj się za Naszym celem. Nie przestawał szeptać, a jego dłoń skierowała się najpierw na specjalistę od Suitonu i wskazała najbliższe drzewo, na które ten dzieciak miał wejść i się rozejrzeć. Trzeba było czekać co się wydarzy. Nakatomi wskazał Medykowi żeby ten lekko się wycofał bo w razie uderzenia to Taiuser będzie na pierwszej linii strzału.
Jeśli Taiuser zaatakuje "coś" w krzakach, Ogar od razu podejmie decyzje o ewakuacji Medyka i tego durnego dzieciaka przed sobą. Wyślę ich wyżej do chyba najbardziej rozgarniętego rekruta z ich paczki. Samemu zostanie na dole aby się rozejrzeć co takiego zostało utrafione.
Jeśli jednak uda się przejść obok strumyka w ciszy i spokoju oraz otrzymać w miarę dokładny raport o obecnym położeniu, Czarnowłosy zarządzi wymarsz w nieco przyspieszonym tempie w kierunku tych zapadlisk.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE): Mała torba przy pasku.

  Ukryty tekst

[Jun'ichi]

Misja rangi C
Kagutsuchi
17/30
Szaleństwo lub odwaga Stojący na czele chłopak usłuchał rozkazu, chociaż po jego minie widać było, że kosztuje go to wiele wysiłku. Zapewne przyzwyczajony jest do tego, że postępuje zgodnie z własnym przekonaniem, impulsywnie i szybko, a tutaj... jakiś dziadyga każe mu czekać aż zostaną zaatakowani. Jednak tym razem to Ty miałeś rację i po drugiej stronie strumyka, spomiędzy krzaków wyłonił się całkiem spory, a właściwie ogromny dzik, który wyższy był niż każdy z Waszej czwórki. Zwierze zdawało się nie dostrzec żadnego zagrożenia, jako że staliście w bezruchu; podszedł więc do wodopoju i zanurzył weń swój wielki ryj, chłepcąc wodę bardzo łapczywie. Nagle jednak przestał wydawać odgłosy picia, zastygł na moment, a potem gwałtownie zaczął się miotać, pysk ciągle trzymając w wodzie.
- Coś go złapało! Co to ku*** jest?! - półszeptem zwrócił się do Ciebie Taiuser, cofając się o dwa kroki by zrównać się z Tobą.
- Ubijamy to? - kiedy skończył pytać, dzik nagle został wciągnięty do wody, gdzie po chwili pojawiła się ogromna, czerwona plama jego krwi. Las znowu ucichł i stał się spokojny jak wcześniej - tylko czekał na Wasz błąd, by potraktować tak samo jak dzika.
W tym samym czasie użytkownik Suiton dotarł na szczyt drzewa, rozejrzał się i nagle jakby zdębiał, chwycił się mocniej gałęzi którą trzymał i już po chwili zaczął zeskakiwać z gałęzi na gałąź, byle znaleźć się na stabilnym gruncie.
- D-dowódco! Tam gdzie idziemy... tam się coś odwala! Nie wiem o co chodzi, ale tak z pięćset metrów stąd nagle kilka drzew jakby się położyło, wszystkie jednocześnie. No wzięły i zniknęły! Ptaki się poderwały i uciekły, pewnie zaraz przelecą nad nami to sam pan zobaczy. Może powinniśmy wracać? - w jego oczach i głosie czuć było strach. Najwyraźniej misja którą Wam przydzielono była zbyt przerażająca dla tak świeżych rekrutów, może nie byli gotowi na coś, co Ty traktowałeś zupełnie spokojnie. Obawa o własne życie, czy może świadomość mierności swojej siły w starciu z tym miejscem? Może warto było wesprzeć ich zanim uciekną i wpadną w tarapaty, zaś Ty zostaniesz sam w tym nieprzyjaznym środowisku?

[Kagutsuchi]

Kagutsuchiemu udało się przekonać Taiusera do zaprzestania zaatakowania jak się okazuje ogromnego dzika. Nie na długo jednak zostało przedłużone życie i spokój tego zwierzaka albowiem kiedy tylko zanurzył ryj w strumyku, jakieś coś go tam wciągnęło i najprawdopodobniej go zjadło. Młodzież chyba lekko była zaniepokojona tym faktem ale wtedy do gry wszedł wyszczekany rekrut. Na siłę szukał konfrontacji, która mogłaby go przerosnąć. Nakatomi nie mógł przestać się dziwić ale kiedy miał zrugać tego chłopaka to najbardziej rozgarnięty z Nich postanowił wypełnić rozkazy i po prostu złożyć meldunek.
Jakieś niepokojące rzeczy działy się w okolicy ich celu. Drzewa zaczęły upadać jedno za drugim bez wyraźnego powodu. Musieli to sprawdzić ale trzeba było podbudować morale zespołu ponieważ młodzież zaczęła mięknąć i wyglądała jakby się faktycznie zgubili. -Dostaliśmy swoje rozkazy i nie możemy wrócić na Mur bez żadnej wiedzy. Spojrzał surowo na chłopaka, który zasugerował odwrót. -Idziemy dalej, a to coś w wodzie po prostu omijamy. Nigdy nie wiadomo, poza tym taki jest krąg życia. Rozłożył szeroko ręce pokazując, że nie mają żadnego wpływu na dość niezwykłego drapieżnika.
Czarnowłosy Ogar niemal z automatu zebrał chakre w swoich stopach i wskoczył na drzewo. Musiał sam sprawdzić czy nie widać czegoś więcej. -Idę przodem. Rzucił krótko do swoich podopiecznych. -Bądźcie kilka metrów za mną. Dystans między sobą to półtora metra, Medyk w środku, a Wasza dwójka na bokach. Macie go chronić. Jeśli nie będziecie w stanie się wycofać ani nie będziecie mieli kontaktu ze mną, od razu skorzystajcie z otrzymanych flar. Przekazał im całą sytuacje i to w jaki sposób będą prowadzić swoje działania. -Ruszamy. Powiedział stanowczym lekko przyciszonym głosem jednocześnie wykonując gest, który oznajmiał wymarsz. Zaczął kierować się w stronę upadających drzew będąc ostrożnym na potencjalne zagrożenie ze strumyka lub jakiś atak, który mógł nadejść ale nie musiał.

Nazwa

Kinobori no Waza

Ranga

E

Pieczęci

Brak

Zasięg

Na ciało

Koszt

Minimalny, nieodczuwalny

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Kolejna z podstawowych jutsu, które potrafią wykorzystać nawet największe świeżaki spomiędzy ninja. Technika ta pozwala na odpowiednią kontrolę i kumulację chakry w z góry określonym miejscu - tu są to stopy. Dzięki temu shinobi jest w stanie poruszać się po powierzchniach pionowych, a nawet poziomych (tylko w sprzeczności z grawitacją), czyli prościej - po ścianach i sufitach, drzewach, gałęziach, i po czym tylko nam przyjdzie ochota - nie wliczając wody.
Uwaga: Odpowiednio skumulowana chakra w stopach nie wyklucza korzystania z innych technik w trakcie jej używania.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE): Mała torba przy pasku.

  Ukryty tekst

[Jun'ichi]

Misja rangi C
Kagutsuchi
19/30
Szaleństwo lub odwaga Jako dowódca tego niewielkiego zespołu zaczynałeś postępować coraz bardziej rozważnie i stanowczo, co przynosiło efekty w postaci posłuszeństwa. Nawet najbardziej porywczy z całej grupy, zdawał się być wciąż zdenerwowany, ale chociaż zaczynał myśleć i postępować zgodnie z wytycznymi. Wszyscy trzej szli teraz za Tobą, chronią medyka między sobą. Z lekkim strachem wyminęli strumień, zaś po tym trzymali się zaraz za Tobą, rozglądając na boki jak gdyby z każdej strony miało na nich wyskoczyć śmiertelne zagrożenie.
Przeszliście bez większych problemów wspomniany dystans od miejsca, gdzie według jednego z rekrutów zapadły się drzewa. Po chwili poszukiwań, trafiliście wreszcie na ogromną dziurę w ziemi, szeroką na blisko 15 metrów (średnica) oraz głęboką na blisko 10 metrów. W środku leżały drzewa, jakiś jeleń przebity na wylot kilkoma gałęziami, nie było jednak nic poza tym - a tak przynajmniej zdawało się na pierwszy rzut oka. Nie było możliwe z tej odległości sprawdzić czy coś było pod drzewami oraz zwłokami, żaden z rekrutów nie kwapił się jednak do tego, by chociaż podejść na krawędź zapadliska, z obawy o swoje zdrowie. Stali w grupie i zerkali na wszystkie strony, wciąż czekając na atak, nie wiadomo czego i nie wiadomo skąd.
Wokół panowała cisza i spokój, nie dostrzegłeś niczego niepokojącego.
- I co? Możemy wracać? Nic tu nie ma, zdamy raport że ziemia po prostu się zapadła i tyle, nic groźnego. - powiedział Taiuser, wyraźnie spięty.
Do góry która początkowo była Waszym celem brakowało Wam jeszcze jakieś 200 metrów, nie było to daleko jednak zapadlisko przy którym byliście teraz, pojawiło się jeszcze bliżej Muru niż poprzednie - była to kwestia przypadku czy może istniała jakaś zależność?

[Kagutsuchi]

Raz po raz, Nakatomiemu udawało się przemawiać do rozsądku całej tej grupy. Wyegzekwował dalszy marsz wgłąb lasu bez żadnego biadolenia o tym jakie to niebezpieczne. Każde wyjście za Mur było groźne dla zdrowia. Czujność jaką odznaczali się Ci chłopcy świadczyła o nich dobrze. Nawet jeśli to tylko strach, który mógł przerodzić się w potężna panikę to Ogar ich doceniał, że jeszcze nie uciekli.
Oddziałowi kierowanemu przez Kagutsuchiego udało się dotrzeć na miejsce, które wskazał jeden z rekrutów. Faktycznie było tutaj zapadlisko. Pochłonęło one kilka drzew oraz jakiegoś biednego jelenia. Czarnowłosy zaczął zastanawiać się co mogłoby wywołać tak silne zmiany w okolicy i poza jakimś użytkownikiem uwolnienia ziemi nic nie przychodziło mu do głowy. Bestia robiłaby to znacznie bardziej chaotycznie i dałaby się usłyszeć lub zauważyć. Strażnik musiał decydować ale jego spokój został zaburzony poraz kolejny. -Za kilka godzin pojawi się zapadlisko pod Murem i świat pogrąży się w wojnie. Nie możemy tego zostawić na tym etapie. Odpowiedział na propozycje zakłamania raportu, po części rozumiał tego chłopaka bo skala zniszczeń była dość duża. Nakatomi zaczął składać pieczęci. Wąż, baran i małpa (zmniejszona ilość przez UW). Zebrał sporą ilość powietrza i wypluł ogromną kule ognia, którą skierował na lewą połowę zapadliska. Ponowił sekwencje pieczęci, ponowił wdech i kolejna porcja ognia poleciała na prawą połowę. Skoro nie mógł zaryzykować zejścia do środka to musiał radzić sobie w ten sposób. Jeśli coś tam jest to szybko powinno uciec pod wpływem temperatury, a jeśli nic stamtąd nie wyskoczy tym lepiej. Będzie oznaczać to, że wszystko zostało unicestwione.
-Idziemy dalej do Naszego celu. Będę szedł przodem, macie mieć siebie w zasięgu wzroku. Musimy przeczesać jak największy teren. Od teraz, na każdy podejrzany ruch macie odpowiadać atakiem. Atakujemy tak żeby zabić. Objaśnił sytuacje i sposób działania. Przynajmniej jeden z Nich musiał wrócić cało i złożyć raport. Ogarowi zależało na zakończeniu zadania nawet za cenę własnego życia. Ruszył z pewnością siebie będąc w stanie gotowości do wykonania uniku lub bloku. Nigdy nie było wiadomo co może go tutaj spotkać.

Nazwa

Katon: Endan

Ranga

C

Pieczęci

Wąż → Baran → Małpa → Świnia → Koń → Tygrys

Zasięg Max.

25 metrów

Koszt

E: 24% | D: 18% | C: 15% | B: 12% | A: 9% | S: 6% | S+: 3%

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Bardzo przydatna technika Katonu. Polega ona na złożeniu pieczęci, a następnie wystrzeleniu ogromnej kuli ognia, która mknie na przeciwnika. Jutsu jest bardzo proste w nauce i wykonaniu, a jego efekty są zadowalające, nawet jak na tą rangę. Ciekawostką jest to, że Endan osiąga bardzo duże rozmiary, co nie zmniejsza jego prędkości, a nawet wizualnie zwiększa jej prędkość. W rzeczywistości i tak wszystko zależy od Kontroli Chakry używającego.

Nazwa

Kinobori no Waza

Ranga

E

Pieczęci

Brak

Zasięg

Na ciało

Koszt

Minimalny, nieodczuwalny

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Kolejna z podstawowych jutsu, które potrafią wykorzystać nawet największe świeżaki spomiędzy ninja. Technika ta pozwala na odpowiednią kontrolę i kumulację chakry w z góry określonym miejscu - tu są to stopy. Dzięki temu shinobi jest w stanie poruszać się po powierzchniach pionowych, a nawet poziomych (tylko w sprzeczności z grawitacją), czyli prościej - po ścianach i sufitach, drzewach, gałęziach, i po czym tylko nam przyjdzie ochota - nie wliczając wody.
Uwaga: Odpowiednio skumulowana chakra w stopach nie wyklucza korzystania z innych technik w trakcie jej używania.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE): Mała torba przy pasku.

  Ukryty tekst

[Jun'ichi]

Misja rangi C
Kagutsuchi
21/30
Szaleństwo lub odwaga W sytuacjach takich jak ta, wyraźnie było widać różnicę doświadczenia oraz zahartowania na warunki panujące wokół. Kiedy cała trójka rekrutów myślała zapewne głównie o ucieczce, Ty, doświadczony Ogar postanowiłeś upewnić się, że nic nie pozostało w zapadlisku. Wielka kula ognia pomknęła w lewą stronę dziury, następnie w prawą i podpaliła wszystko co znajdowało się w środku. Tańczące płomienie pochłaniały drzewa, liście, a nawet zwłoki jelenia, jednak nie ukazały nic poza tym... aż do momentu gdy zacząłeś odwracać się by ruszyć dalej. Wtedy też coś poruszyło się w dole, pomiędzy konarami - kiery zerknąłeś raz jeszcze, Twoim oczom ukazało się coś czego zapewne jeszcze nigdy do tej pory nie miałeś okazji oglądać - gruby na minimum metr średnicy, długi na ponad 10 metrów, białawo-żółtawy, pozbawiony kończyn robal, z setkami ostrych zębów na przedzie, w panice uciekając przed żarem niemal wyskoczył spomiędzy konarów i wbił się w jedną ze ścian, pozostawiając za sobą szeroki otwór. Nie było to jednak najgorsze, bowiem po sekundzie stało się to jeszcze kilka razy, łącznie z zapadliska zwiało niemal dziesięć takich sztuk. Co gorsza, kierunek ucieczki pokrywał się z kierunkiem z którego przybyliście czyli od strony Muru.
- Coś tam było? - spytał Twój ulubieniec, bowiem nikt poza Tobą nie zdołał tego dostrzec, działo się zbyt szybko, bowiem i same robaki były całkiem sprawne, zwłaszcza we wkopywaniu się w grunt. Po ich zniknięciu nie działo się już nic niepokojącego, jednak nie było też wiadomo gdzie dokładnie się udały te istoty. To jednak też nie trwało długo, bowiem nagle usłyszałeś krzyk chłopaka posługującego się Suitonem. Zza jego pleców wyłoniła się ogromna larwa, która wystraszyła go swoim nagłym pojawieniem, a następnie smagnęła swoim cielskiem przez co odleciał na dobrych 5 metrów w tył tracąc przytomność po spotkaniu z drzewem o które uderzył plecami. Po chwili usłyszałeś też odgłos kilku innych, wyłaniających się z ziemi.

Robal jaki jest, każdy widzi <3

  Ukryty tekst

[Kagutsuchi]

Czarnowłosy mógłby odtrąbić wstępny sukces. Całe zapadlisko zostało wypalone do cna, co pozwoliło na konkretniejsze oględziny. Pierwszy rzut oka nie przyniósł żadnych informacji ale po chwili Nakatomi zauważył ogromne robaki, które uciekały w popłochu przed temperaturą. Ruszały w kierunku Muru, a ich szybkość dla Ogara nie była zbyt wysoka. Była jednak wystarczająca żeby rekruci ich nie zauważyli, niestety Strażnik nie zdążył w porę wydać ostrzeżenia i odpowiedzieć na pytanie TaiUsera, bo jedna z larw zdążyła dobrać się do ich pleców i uderzyła rekruta od Suitonu.
-Pomóżcie mu! Wydał krótkie polecenie, dzieciaki musiały wiedzieć co robić bo inaczej by się tutaj nie wybrały. Ogar postanowił zapewnić czas swoim podopiecznym i wykonać swoje ulubione jutsu. Złożył pieczęć psa, a obok Niego zaczęły pojawiać się głowy demonów. Stworzył ich sześć, a celem były robale. Każda głowa miała uderzyć w jednego robaka. Szybkość tych pocisków powinna być wystarczająca, a sam Kagutsuchi wiedział, że czyste trafienie powinno spalić przeciwnika. Jeśli to mu się uda od razu rozpocznie sekwencje kolejnych pieczęci, będzie chciał zapalić jak największy teren wokół swojego oddziału. Będzie chciał maksymalnie odseparować się od potencjalnego wsparcia dla robaków, samemu zostawiając jedynie mały otwór dla siebie i pozostałych członków.
Jeśli uda mu się odeprzeć atak bestii to od razu pojawi się bliżej rekrutów. -Jak sytuacja? Obudzicie go? Zada pytanie jednocześnie cały czas trzymając gotowość do uniku lub zablokowania ataku. W tym celu wyciągnie dwa kunaie po jednym na rękę i będzie oczekiwał na rozwinięcie sytuacji.

Nazwa

Katon: Endan

Ranga

C

Pieczęci

Wąż → Baran → Małpa → Świnia → Koń → Tygrys

Zasięg Max.

25 metrów

Koszt

E: 24% | D: 18% | C: 15% | B: 12% | A: 9% | S: 6% | S+: 3%

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Bardzo przydatna technika Katonu. Polega ona na złożeniu pieczęci, a następnie wystrzeleniu ogromnej kuli ognia, która mknie na przeciwnika. Jutsu jest bardzo proste w nauce i wykonaniu, a jego efekty są zadowalające, nawet jak na tą rangę. Ciekawostką jest to, że Endan osiąga bardzo duże rozmiary, co nie zmniejsza jego prędkości, a nawet wizualnie zwiększa jej prędkość. W rzeczywistości i tak wszystko zależy od Kontroli Chakry używającego.

Nazwa

Katon: Onidōrō

Ranga

A

Pieczęci

Pies → Koń → Tygrys

Zasięg Max.

50 metrów

Koszt

D: 45% | C: 35% | B: 25% | A: 15% | S: 10% | S+: 5% (za 2 kule)

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Bardzo silna technika, polegająca na wytworzeniu ognistych kul. Mają one kształt głowy demona, przez co nazwa techniki jest taka, a nie inna. Kule ognia lecą na przeciwnika, aby go zaatakować. Ogromną zaletą tego Jutsu jest to, że pociski same lecą na przeciwnika, samo się naprowadzając. Dzięki temu mamy pewność, że cel zostanie zaatakowany.

Nazwa

Kinobori no Waza

Ranga

E

Pieczęci

Brak

Zasięg

Na ciało

Koszt

Minimalny, nieodczuwalny

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Kolejna z podstawowych jutsu, które potrafią wykorzystać nawet największe świeżaki spomiędzy ninja. Technika ta pozwala na odpowiednią kontrolę i kumulację chakry w z góry określonym miejscu - tu są to stopy. Dzięki temu shinobi jest w stanie poruszać się po powierzchniach pionowych, a nawet poziomych (tylko w sprzeczności z grawitacją), czyli prościej - po ścianach i sufitach, drzewach, gałęziach, i po czym tylko nam przyjdzie ochota - nie wliczając wody.
Uwaga: Odpowiednio skumulowana chakra w stopach nie wyklucza korzystania z innych technik w trakcie jej używania.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE): Mała torba przy pasku.

  Ukryty tekst

[Jun'ichi]

Misja rangi C
Kagutsuchi
23/30
Szaleństwo lub odwaga Sytuacja w ciągu jednej chwili uległa całkowitej zmianie - z poszukiwaczy stawaliście się ofiarą, a przynajmniej tak można było wnioskować z wyglądu i zachowania waszych przeciwników. Ich pełne zębów paszcze skierowane były w Waszym kierunku a to mogło oznaczać jedno - głód!
Dwójka podopiecznych szybko skoczyła do towarzysza, medyk szybko sprawdził stan przyjaciela, a następnie zaczął leczyć go jakąś poświatą wydobywającą się z dłoni. Wygadany kolega robił to co potrafił najlepiej - stanął między przyjaciółmi, a robakiem i gestem dłoni przywoływał go do siebie, wyzywając na pojedynek. Niestety nie pojmował, że stworzenie nie dostrzega go, kieruje się bowiem innymi zmysłami niż wzrok dlatego przez chwilę wiło się w miejscu, by następnie spróbować uciec znowu do ziemi... I tu się przeliczył! Jedna z kul ognia Twojego autorstwa trafiła skurczybyka prosto w zębiska, a to zapaliło całą jego łepetynę. Zaczął płonąć niczym pochodnia, aż wreszcie martwy padł na ziemię wystając z niej do połowy. Podobny los spotkał trzy inne robaki, z których jeden tylko postąpił (przypadkowo) tak, by pozbyć się ognia - wrócił do ziemi.
Przez ten krótki moment spokoju - gdzie wokół Was tańczyły coraz wyższe i bardziej szalone płomienie pochłaniające las - dostałeś się do swojej drużyny, aby sprawdzić ich stan. Chłopak od Suitonu był już przytomny, jednak wątpliwe było by sam dał radę wstać i uciekać, a tym bardziej walczyć. Medyk stwierdził, że potrzebuje jeszcze więcej czasu, by doprowadzić go do stanu używalności. Kiedy Ty przysłuchałeś się jego słowom z dwoma kunai w dłoniach, kolejny robal - ten który już raz oberwał, co widziałeś po czarnych śladach na ryju - wyłonił się z ziemi w miejscu gdzie zostawiłeś drogę ucieczki. Wypełzł on z ziemi i ruszył na Ciebie, zaś jego szczęki zdawały się poruszać tak, że gdyby tylko Cię dorwały, mógłbyś od razu pożegnać się z kończyną, a może nawet z życiem. Taiuser stanął u Twego boku i choć widziałeś na jego twarzy lęk, gotów był walczyć.
- A to? Ubijamy? - starał się zażartować, chociaż zdawał się wiedzieć jaką przewagę mają szczęki pełne zębów nad gołymi pięściami. Tutaj trzeba było szczęścia lub planu, a tego ostatniego chłopakowi z pewnością brakowało, zwłaszcza że larwa miała dotrzeć do Was za dosłownie kilka chwil.
Tym co było równie przejmujące były lekki drgania ziemi, zaś gdzieś pomiędzy płomieniami dało się zauważyć widma kolejnych owadów, które najwyraźniej gotowe były wspomóc swoje rodzeństwo w zdobyciu cennego mięsa ludzkiego.

Legenda:
- czerwone - płonący wokół Was las, średnica kręgu to 10 metrów
- niebieski piorun - Ty
- niebieskie serce - Suiton leczony przez medyka, przy nich jest też Taiuser
- czarne, puste gwiazdki - martwe robale
- czarna, pełna gwiazdka - robal który wyszedł przed Wami

  Ukryty tekst

[Kagutsuchi]

Sytuacja, w której znaleźli się rekruci byłaby beznadziejna gdyby nie to, że Sokół wiedział co robi wysyłając wraz z Nimi w miarę doświadczonego Ogara. Pełne zdecydowanie, wysoka pewność siebie i brak litości cechowały Kagutsuchiego, który pokazał poraz kolejny, że jest gotowy żeby spalić cały ten las w cholerę. Miał nadzieje, że pozwoli to młodym jak najszybciej wrócić do akcji. Taiuser wypełniał rozkazy bez cienia wątpliwości. Kazano mu ochraniać swoich młodszych kolegów i to próbował robić nawet jeśli nie miał ku temu narzędzi. Robak pewnie by go zgniótł ale Nakatomi był na miejscu. Kule ognia pochłonęły zwierzęta bardzo szybko zostawiając przy życiu tylko jednego z Nich, który teraz z lekko przypalonym ryjcem próbował atakować całą grupę.
Czarnowłosy Ogar postanowił działać wcale nie reagując na próbę żartu ze strony swojego towarzysza. Wypuścił z rąk kunaie i rozpoczął swoją sekwencje. -Zostawcie mnie i uciekajcie. Czarny kolor flary! Rzucił polecenie jednocześnie składając pieczęć tygrysa. Zebrał powietrze w płuca by za chwilę wypuścić z ust trzy ogniste smocze łby, które miały zniszczyć robala o ogromnej ilości zębów. Jedna z nich leciała na Niego frontalnie, a druga i trzecia jakby w osłonie gdyby bestia postanowiła zaatakować rekrutów. Poczuł, że ziemia się trzęsie i należy jak najszybciej wycofywać się w kierunku Muru. Miał nadzieje, że przynajmniej jednemu z Nich uda się dotrzeć do bezpiecznego Shinsenu.
Jeśli uda mu się pokonać robaka, a jego drużynie pomyślnie rozpocząć manewr wycofywania to podniesie swoje ostrza z ziemi, jednego wsadzając do torby, a drugiego zostawiając w dłoni na wypadek potrzeby użycia. Liczył, że wsparcie z Muru dotrze jak najszybciej bo inaczej ta ekspedycja mogłaby mieć niemałe kłopoty z dotarciem do bezpiecznego miejsca. Oczywiście dołączy do swojej drużyny jednak będzie trzymał się lekko z tyłu tak żeby w przypadku natarcia przyjąć je na siebie i osłonić słabszych kolegów.

Nazwa

Katon: Ryūen Hōka no Jutsu

Ranga

A

Pieczęci

Tygrys

Zasięg Max.

35 metrów

Koszt

D: 45% | C: 35% | B: 25% | A: 15% | S: 10% | S+: 5% (za 3 kule)

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Pokrewna technika Gōryūka no Jutsu. W jej przypadku, polega ona jednak nie na stworzeniu ogromnej kuli ognia, lecz kilku mniejszych, na jednym wydechu powietrza. Dzięki temu wytwarzamy kilka ognistych pocisków, które mkną ku przeciwnikowi. Ogromną zaletą techniki jest fakt, że temperatura dookoła kul jest wielka, a jeśli lecą obok siebie to nie muszą trafić, aby poparzyć przeciwnika. W jednej salwie można zmieścić 5 ognistych pocisków. Przerwa między salwami trwa mniej więcej tyle co długi oddech, a następnie można wykonać kolejną salwę, bez składania pieczęci.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE): Mała torba przy pasku.

  Ukryty tekst

[Jun'ichi]

Misja rangi C
Kagutsuchi
25/30
Szaleństwo lub odwaga Trzy ogniste głowy wydostały się z Twoich ust i pomknęły prosto na zagrożenie, trafiając je bezpośrednio w paszczę. Robal zaczął płonąć od środka, wić się z bólu, aż wreszcie upadł jak długi na ziemię tuż przed Twoimi nogami. Taiuser w tym czasie zawahał się, słysząc rozkaz do ucieczki, jednak wreszcie cofnął się, wziął pod ramię swojego już przytomnego kolegę i razem z medykiem ruszyli w stronę jedynego, niepodpalonego obszaru wokół Was. Idąc tam, wystrzelił w powietrze czarną flarę, która przeszyła niebo nad Waszymi głowami i pozostawiała za sobą gęsty ślad, widoczny z wielu kilometrów.
Kiedy podkomendni wyszli z płomiennego kręgu, zostali zaatakowani przez kolejne robaki, które ponownie swoimi wielkimi ciałami próbowały staranować ich wątłe (w porównaniu do nich) ciała. Tutaj jednak Taiuser wykazał się refleksem oraz determinacją, bowiem zablokował uderzenie krzyżując ramiona przed sobą i przyjmując cios na siebie. Ty, który właśnie dobiegałeś do wyjścia z kręgu, widziałeś jak wiele wysiłku go to kosztowało, jak z całych sił zapierał się nogami by nie ulec naporowi, jak krople potu zaczęły spływać po jego twarzy.
- Ruszcie się! Musicie uciekać! Zatrzymam to! - krzyknął do towarzyszy, na co medyk wraz z Suitonowcem na ramieniu ruszył dalej, w stronę z której przyszliście. Ty w tym momencie znajdowałeś się już na wyjściu z okręgu ognia, od Taiusera dzieliło Cię ~5m i zauważyłeś, że z ziemi za jego plecami wyłoniła się kolejna sztuka, która wyraźnie miała zamiar zaatakować go swoją groźną paszczą. Chłopak nie widział tego, a nawet gdyby, wątpliwym było aby zdołał odeprzeć kolejny atak.
Ogień trawiący las zaczynał przybierać na sile, pochłaniał coraz większe połacie drzew, sięgał coraz wyżej, zaś szary dym zaczynał unosić się coraz wyżej.

  Ukryty tekst