Knajpka Kitsurai

[Byakuya]

Jasnowłosy Kaminari wysłuchał uważnie co ma mu Anzou do powiedzenia. Poczuł zdumienie, wydawało mu się, że dyskutuje z pierwszym lepszym chłopaczkiem, a tu proszę, mimo, że natrafiło na osobę bardzo młodą, to chęci zaangażowania nie można mu odmówić, a to już i tak dużo. Na dodatek byli krewniakami, co na pewno wyszło dodatkowo na plus.
Starszy z nich uznał, że nie będzie się mieszał, zamówił jeszcze dodatkowo dwie kolejki sake w tym czasie, które po chwili z namiętnością przechylił jedna po drugiej.
- Nie jest to pierwszy przypadek, faktycznie najczęstszą przyczyną spóźnienia są usterki techniczne w powozach, jednak nie trwa to nigdy aż tyle czasu. Były sytuacje, że bandyci plądrowali konwoje, jednak od dawna nie słyszałem o takim przypadku. Sęk właśnie w tym, że ani ja, ani ten tutaj przyjemniaczek, nie mamy pojęcia co mogło się tam po drodze wydarzyć, dlatego trzeba to zbadać.-
Młody Kaminari wstał z krzesła i poprawił pas utrzymujący saye z kataną wewnątrz, poklepał jeszcze raz swojego starszego towarzysza po ramieniu, na znak, że trzeba już iść. Ten lekko odsunął od siebie opróżnione czarki po sake, podziękował karczmarzowi i również wstał. Mimo wypitej ilości alkoholu, oznak nietrzeźwości po jego ruchach nie było widać żadnych, tak jakby w ogóle nie pił.
- No i wybacz mi za mojego wuja. Tyle, co On teraz wypił to pije do śniadanka. -
Mężczyzna z przepaską na oku nawet tego nie skomentował, spojrzał się tylko buraczanym spojrzeniem na dwójkę swoich rodaków, po czym opuścił knajpkę.
- Wyjdź z osady przez południową bramę, następnie kieruj się szlakiem handlowym, wypatrując konwoju. Miej oczy dookoła głowy i uważaj na siebie. Gdy go znajdziesz, zrób rozeznanie, jeśli konwój został rozbity, to zabierz ze sobą wszystko co może wydać Ci się wartościowe i zawróć. Gdybyś jednak na nic przez dłuższy czas nie natrafił, wtedy też nie ma co, po prostu sobie odpuść, szkoda naszego czasu, od razu wtedy zamówię nową dostawę, tym razem z eskortą. Po powrocie do osady, szukaj mnie w szpitalu. Pamiętaj młody - oczy dookoła głowy. Tymczasem. -
Mężczyzna odwrócił się na pięcie i spokojnym krokiem opuścił lokal. Zrzucanie takiej odpowiedzialności na czternastolatka jest nieodpowiedzialne samo w sobie, jednak najwidoczniej faktycznie nie mieli kogo wysłać w tej sytuacji. Dwóm Kaminari nie zostało nic innego jak mieć nadzieję, że Anzou sobie poradzi.

---

7/15

Następna Lokacja

[Anzou]

Po udanym treningu młody Kaminari udał się do knajpki. To jedno z jego ulubionych miejsc w osadzie, tutaj spędza dość sporo czasu, je, rozmawia z ludźmi, miło spędza chwile. Tym razem zapach, który przeszywał salę był mniej intensywny niż zazwyczaj. Może było to spowodowane tym, że w lokalu było mniej ludzi. Kaminari usiadł na swoim miejscu, było mu nieco chłodno, potrzebował ogrzania. Zamówił więc zieloną herbatę i oczekiwał na podanie dania głównego. Jagnięcina. Tak, to soczyste mięsko, którego dzisiaj potrzebuje. Sama misja nie była trudna, mogłaby taka być, jednak Shinobi minął się napastnikiem. Może to i lepiej, bo istniało ryzyko, że skończy dokładnie tak jak konwojenci. Po chwili oczekiwania jedzenie zostało dostarczone przez kelnerkę, Anzou podziękował jej uśmiechem i bez większego oczekiwania zajął się konsumpcją. Powolnym ruchem noża odkroił niewielki kawałem mięsa i włożył go do ust. Bum! Eksplozja smaków pobudziła jego twarz, mięso było idealnie dosmażone, przyprawione. Ta knajpa jest po prostu genialna. Szef kuchni to artysta, który zasługuje na największe uznanie. Młodzieniec dalej spożywał potrawę pozostając w stanie niemal ekstazy. Czekał na swojego kuzyna, z którym zapewne zajmie się sprawą zbadania całego ataku. Pójście za śladami krwi wydaje się być nieuniknione. Warto przygotować się na ewentualność walki. Lepiej być przygotowanym, a nie dać się zaskoczyć i ranić. Wszystko na sto procent, nie ma miejsca na rozluźnienie. W grę chodzi zarówno o ludzkie życie, jak i towar, który to życie może ratować i przedłużyć...

[Kisuke]

Anzou
Misja rangi D
1/15

To był bardzo wyczerpujący dzień. Anzou po dniu pełnym przygód i wysiłku spowodowanego treningiem postanowił udać się w miejsce, w którym ukoi swoje ciało niesamowitą przyjemnością. Dla wielu ludzi byłoby to zdecydowanie co innego. Niektórzy lubili łowić ryby, inni oddawać się sadzeniu i pielęgnowaniu roślin, jeszcze inni lubowali się w bezpośrednich rządzach ludzkiego ciała w bardziej podejrzanych dzielnicach. Ten przedstawiciel Kaminari postanowił jednak udać się w miejsce gdzie zaspokoi swoje naturalne potrzeby, ale jedzeniowe. Rozkoszowanie się dobrym posiłkiem było dokładnie tym, czego pragnął.

-Złodziej!- Nagły krzyk jednego z klientów przerwał spokojną atmosferę. Chwilę później pewien mężczyzna, który został wskazany palcem nagle zaczął uciekać. Po drodze potrącił kobietę, która się zachwiała i wpadła plecami na ścianę, po której zjechała na ziemię. Potencjalny złodziej w czasie swojej ucieczki nie zwracał uwagi na elementy wystroju, przewracają kilka krzeseł czy przeskakując przez stół, wywracając wszystko co na nim stało. Wszystkich tak zamurowano, że wszyscy tylko patrzyli jak zbliża się do drzwi wyjściowych.

[Anzou]

Anzou w spokoju konsumował potrawę. Rozmyślał nad swoim życiem, nad tym, co może zrobić, by stać się lepszym człowiekiem, lepszym Shinobi. Robił to na przemian z jedzeniem wykwintnego dania. Anzou nie zwracał uwagi na pozostałych ludzi, którzy byli w Knajpce. Nie obchodziło go to, takie podglądanie może zwracać uwagę innych i doprowadzić do niezbyt przyjemnych sytuacji, a takich lepiej unikać, zwłaszcza w swoim rodzinnym miejscu, gdzie należy dbać o swoją reputację i konsekwentnie budować swoją pozycję. Zapowiadało się więc na spokojny dzień, w którym nic dziwnego się nie zadzieje. Niestety, nie tym razem. Nagle jeden człowiek krzyknął, że w Knajpce jest złodziej. Anzou momentalnie podniósł się i starał go zlokalizować. To był odruch, nieprzemyślany, nie zwracał uwagi na to, czy się ubrudzi, po prostu poczuł impuls, który nakazał mu to zrobić. Nie trudno było go namierzyć, złodziej od razu ruszył do ucieczki, nie patrzył na przeszkody, ruszył przed siebie z kopyta. Młody Kaminari również to uczynił, zamierzał go złapać i zweryfikować czy podejrzenia są prawdziwe. Łatwo krzyknąć, że ktoś jest złodziejem, jednak czy faktycznie ta osoba nim jest? Wszystko trzeba dokładnie zbadać. Chłopak ruszył za nim, jednak starał się nikogo nie potrącić. Ciekawe czy ten człowiek będzie się spodziewał pościgu, czy jest szybki? Za chwilę wszystko się wyjaśni!

[Kisuke]

Anzou
Misja rangi D
3/15

Pogrążony we własnych przyjemnościach, Anzou nie zwracał szczególnej uwagi na otoczenia. W tym momencie liczył się tylko on, jego danie oraz eksplozja smaków. Miała to swoje dobre i złe strony. Przede wszystkim nie za bardzo wiedział on co się dzieje z innymi bywalcami tego przybytku, ale także nie przyglądał on się innym. Wiele osób nie lubiło być obserwowanym i gdyby jakiś dzieciak po prostu wlepił w niego swój wzrok, mogłoby dojść do małej sprzeczki.

Posiłek musiał jednak zaczekać, bowiem Kaminari natychmiast rzucił się do pomocy. Oskarżenie kogoś o przywłaszczenie czegoś nieswojego było rzeczą dość poważną. Zanim jednak przyjdzie czas na rozmyślania nad faktyczną winą, należało złapać uciekiniera. Miał on pewną przewagę nad młodszym chłopakiem, który nie dość, że miał straty kilkunastu metrów do drzwi, to jeszcze musiał uważać aby nikogo nie potrącić. Wkrótce obaj byli już na zewnątrz. Mimo sporej liczby ludzie przechadzającej się ulicami, Anzou doskonale widział złodzieja. Ten co chwilę odwracał się aby sprawdzić czy ktoś go goni, przez co wpadał na kolejne osoby, przewracając je oraz spowalniając swój bieg.

[Anzou]

Anzou bez większego problemu wybiegł na zewnątrz mijając kolejne osoby, które stały mu na drodze. W rolę osoby osądzającej bawić się nie będzie, jednak postara się zrobić wszystko, by dorwać tego człowieka i doprowadzić go w miejsce, gdzie się nim zajmą. Osoba, która nie ma nic na sumieniu raczej by nie uciekała, więc gonitwa nie działa raczej na jego korzyść. Anzou starał się zapamiętać charakterystyczne punkty człowieka, którego gonił, włosy, posturę, kolor skóry, wyróżniający się element ubrania. Wszystko jest ważne w kontekście potencjalnej zmiany wizerunku, nie można niczego wykluczać. Na dworze było sporo ludzi, chłopak ustalił kierunek, w którym pobiegł mężczyzna i ruszył za nim ile sił w nogach. Jako Shinobi dysponuje prawdopodobnie większą szybkością i wytrzymałością, więc strata, która powstała na początku powinna być dość szybko zniwelowana. Młodzieniec w trakcie biegu uważał na ludzi, nie chciał ich potrącić i nieumyślnie zrobić krzywdę. Dobrze, że ludzie, których wywrócił wyznaczają szlak, po którym powinien się poruszać młodzieniec z klanu Kaminari. Anzou nie zapominał o odpowiednim oddechu, głębokie wdechy i wydechy. Poziom tlenu w płucach to klucz do skutecznego biegu.

[Kisuke]

Anzou
Misja rangi D
5/15

-Złodziej! Złodziej! Łapać go!- Dalej było słychać krzyki okradzionego, który teraz zapewne wyszedł już przed knajpę, gdzie kontynuował swoje zachęty innych aby złapali bandytę. Dla dwóch biegnących nie było jednak czasu aby się temu przyglądać. Z całą pewnością mogło to jednak zwrócić uwagę postronnych osób, którzy jak poparzeni momentalnie rozstąpili się na boki, tworząc korytarz. Nic dziwnego, że zwykli obywatele nie chcieli mieszać się w takie sprawy, to nie należało do ich obowiązków, a do tego nie chcieli przypadkiem ucierpieć.

Blondyn dokładnie postanowił się przyjrzeć złodziejowi. W razie, gdyby mu uciekł wolał wiedzieć o nim jak najwięcej. Brązowe spodnie, zwiewna koszula oraz mała torba przy pasie. Skupiając się jednak na obserwacji nie zwalniał tempa. Teraz przeciwnik miał prostszą ucieczkę, gdyż nie wpadał na kolejnych przypadkowych przechodniów. Jednak to nie wystarczyło, aby uciec. Na plecach siedział mu już ninja, których nie jest tak prosto zmęczyć, a jeszcze ciężej uciec przed nimi. Anzou musiał teraz zdecydować jak złapać złodzieja. Podciąć mu nogi? Wpaść na niego i przewrócić? A może jeszcze jakiś inny zmyślny sposób? Czasu miał stosunkowo dużo, no chyba, że wydarzyłoby się coś nieprzewidywalnego.

[Anzou]

Emocje, które towarzyszyły młodemu Kaminari w trakcie pościgu narastały z każdą kolejną sekundą. Serce biło mocniej, płuca potrzebowały więcej tlenu. Chłopak był skupiony na swoim celu i konsekwentnie do niego się zbliżał. W zasadzie, to siedział już na jego plecach i należało wybrać odpowiedni sposób by go dorwać, zatrzymać, ale nie robić zbyt dużej krzywdy. Odpadała więc broń miotana, która mogłaby pociąć jego mięśnie, doprowadzić do krwawienia.
*Co tu zrobić?! Jak go zatrzymać? Chyba najlepiej będzie się na niego rzucić, powalić i jak najszybciej obezwładnić. To wydaje się być rozsądne, o ile nie będzie stawiał zbyt dużego oporu... Nie chcę go krzywdzić...*
Anzou dokonał w głowie szybkiej analizy tego, co może zrobić, gdy był na tyle blisko, by rzucić się na jego plecy i powalić na ziemię - zrobi to z całą siłą, którą posiada. Zapewne podrze sobie ubrania, może coś zrobi, jednak ważne, by w jakiś sposób przerwać pościg. Gdyby takie powalenie się udało, Anzou postara się jak najszybciej wykluczyć dłonie, by nie mógł się bronić i co gorsze - uderzyć młodzieńca.

[Kisuke]

Anzou
Misja rangi D
7/15

Mimo, że uciekający był oskarżony o popełnienie przestępstwa a do tego mógł stanowić pewne zagrożenie, goniący go ninja nie skłonił się ku wykorzystaniu ostrej broni. Rany, które mógłby spowodować, mogłyby być za duże. Zamiast tego postawił na nieco inną metodą. Co prawda w innych okolicznościach byłoby to niesamowicie niestosowne. Drobny chłopiec, goniący rosłego mężczyznę rzucający się na jego plecy aby go powalić. Ninja nie byli jednak zwyczajnymi ludźmi, a wiele lat ostrych ćwiczeń pozwalało im osiągać znaczną przewagę nad cywilami.

-Argh..- Zastękał mężczyzna, gdy poczuł, że został pchnięty. Stracił równowagę, zahaczając jedną nogą o drugą i już po chwili leciał twarzą prosto w ziemię. Próba amortyzacji upadku rękami niewiele dała, bo przejechał tak jeszcze przez metr do przodu, zdzierając sobie skórę na dłoniach, a także uderzając nosem prosto w podłoże, łamiąc go sobie i powodując krwawienie. Będąc na brzuchu nie bardzo miał możliwość walki, tym bardziej, że szybko został złapany za nadgarstki i nie miał jak się wyszarpnąć. Mimo wszystko próbował i choć nieskutecznie, to jednak stawiał cały czas opór.

[Anzou]

Plan, który opracował młody Kaminari był na tyle skuteczny, by powalić uciekającego człowieka. Wystarczyło nie uciekać, a nikomu by się nic nie stało, a teraz tak czy siak poniesie konsekwencje swoich czynów i zostanie doprowadzony przed wymiar sprawiedliwości. Chłopak cały czas starał się utrzymać kontrolę nad uciekinierem, był skupiony i wyczulony na jego ruchy. Kątem oka rozejrzał się dookoła po to, by namierzyć potencjalnych strażników, którzy mogliby mu pomóc.
-Straż! Wezwijcie straż! A ty... spokojnie, nie chcemy przecież problemów, jeżeli faktycznie jesteś niewinny, to nic złego Ci się nie stanie. Nie generujmy sobie niepotrzebnych problemów.
To był prosty komunikat. Anzou nie chciał nikogo krzywdzić, nie miał w tym żadnego celu, liczyło się tylko obezwładnienie człowieka. To się udało. Prawdopodobnie wokół Anzou ustawiła się grupka gapiów, którzy byli ciekawi tego, co się dzieje. Zawsze tak jest. Oby któryś z nich zaalarmował straż. Młody Kaminari chętnie również złoży zeznania i wyjaśni swoją rolę w całym procederze. Swoją drogą, to ciekawe, czy faktycznie mężczyzna to złodziej, czy może został oskarżony o coś niesłusznie i teraz cierpi z powodu głupiego pomówienia. Chłopak jest cały czas skupiony i nie pozwala na większe ruchy uciekinierowi. Liczy, że jego wypowiedź ostudzi nieco jego zamiary...

[Kisuke]

Anzou
Misja rangi D
9/15

-Puszczaj. Niczego nie ukradłem, to jakieś nieporozumienia- Złapany mężczyzna zawzięcie powtarzał wielokrotnie o swojej niewinności oraz o tym, że cała ta sprawa wynika wyłącznie z tego, że nie zrozumiano o co tutaj chodzi. Jak było naprawdę? To dopiero trzeba będzie ustalić. Przestał jednak się szarpać, dzięki czemu obaj mogli teraz wstać, zamiast nadal leżeć na ziemi w dziwnej, dość niejednoznacznej pozie.

-To on! To on mnie okradł!- Po chwili na miejsce przybiegł także ten, od którego krzyku rozpoczęła się cała zabawa. Nie można jednak było mówić o spokoju, gdyż ten mężczyzna przybiegł niesamowicie wkurzony. Już z daleko było widać jak wymachuje rękami, dość żywo gestykulując, a gdy zbliżył się do shinobiego i potencjalnego złodzieja. Wystartował z łapami, jakby chciał się zaraz bić. Zanim przybędzie straż, Anzou będzie chyba musiał nieco uspokoić dwóch rosłych mężczyzn, żeby Ci nie pobili się na środku ulicy. Problemem mogła być postura chłopaka oraz jego wiek, co sprawiało, że nie budził on takiego respektu wśród pozostałych uczestników tej awantury.

[Anzou]

Niestety, w pobliżu nie było żadnego strażnika, który mógłby uratować sytuację. Chłopak musiał teraz załagodzić konflikt w pokojowy sposób. Fakt, że nie był duży, oraz starszy mógł to znacząco utrudnić. Po prostu - jego postura nie budzi respektu. Najzwyczajniej w świecie. Młodzieniec stanął pomiędzy dwójką mężczyzn. Nie chciał dopuścić do eskalacji konfliktu.
-Po pierwsze, proszę, uspokójcie się. Wszystko sobie wyjaśnimy. Zaangażowałem się w pościg, dorwałem go, więc proszę, wyjaśnij mi, dlaczego uważasz go za złodzieja. Co Ci ukradł? Kiedy to zrobił? To poważne oskarżenia, więc na pewno masz ku temu jakieś powody. Proszę, wskaż mi je.
Te słowa wypowiedział do tego nerwowego, który był w gorącej wodzie kąpany i rzucał oskarżeniami na lewo i prawo. Anzou bacznie go obserwował, nie chciał, aby uderzył go, czy domniemanego złodzieja. Był gotowy, by wykonać unik i w razie potrzeby skontrować go solidnym uderzeniem w wątrobę. Miał nadzieję, że tego nie będzie musiał robić. Nie chciał tego.
-A Ciebie nie uważam za złodzieja. Dopóki nie ma dowodów - nie ma podstaw by tak Ciebie nazywać. Wyjaśnimy to na spokojnie, po co komu zbędne problemy?
Tym zdaniem Anzou liczy, że choć trochę opanuje całą sytuację, która była dość skomplikowana. Ważne, by wszystko załatwić na spokojnie i nie dać emocjom kontrolować swojego zachowania. Kaminari należał do tych spokojnych, więc może jego energia przejdzie na innych i spowoduje załagodzenie konfliktu. Anzou nie lekceważy żadnego z nich, domyśla się, że cios może paść z każdej strony, a niewiniątko, które zgrywa podejrzany może być tylko grą aktorską. W życiu nie można niczego wykluczać, ostatnia misja tylko to potwierdziła, gdy sparaliżowany prądem mężczyzna zdzielił go swoim kijem. Bolesna lekcja, ale przynosi efekty teraz, na kolejnej misji.

[Kisuke]

Anzou
Misja rangi D
11/15

-W zeszłym tygodniu skradziono mi posążek. To cenna rodzinna pamiątka. Widziałem jak ten koleś kręcił się wtedy niedaleko moich rzeczy. Gdy mnie dzisiaj zobaczył też próbował się zwinąć- Rzucał kolejne oskarżenia w stronę drugiego mężczyzny. Przy okazji wyjaśnił również, że sprawa kradzieży nie jest taka świeża, a dotyczy czegoś co wydarzyło się już jakiś czas temu. Dobrnięcie do prawdy w takiej sytuacji będzie stanowczo utrudnione. Ale czy to był cel dla Anzou? Nie był on okolicznym sędzią, a jedynie strażnikiem porządku.

-Nie mam żadnej figurki, nie wiem o czym mówisz. Mnóstwo ludzi mogło się przez ten czas przewinąć. To, że ja tam byłem to najzwyklejszy przypadek- Odpierał zarzuty drugi z nich. To co było właściwie jedynym grubszym śladem to fakt, że był on w okolicy w momencie domniemanej kradzieży.

-To pokazuj torbę- Natychmiastowo odgryzł się okradziony, wskazując paluchem prosto na przypiętą do pasa rzecz. Niczego to nie musiało oznaczać. Do kradzieży doszło przecież już jakiś czas temu, złodziej mógł posążek schować albo nawet się go już pozbyć. A jednak takie polecenie wywołało pewną nerwowość u mężczyzn w brązowych spodniach. Zaczął delikatnie się wycofywać, coś bełkotać, że to jego rzeczy, nie mają prawa i tak dalej. Czy będzie znowu próbował uciekać? Przecież nie ma na to szans. Już raz został złapany, drugi raz będzie tylko kwestią czasu. W całej tej kłótni nieco pominięto Anzou, który próbując ich uspokajać, został całkowicie zignorowany. Do walki jeszcze tutaj nie doszło, ale dalsze słowa argumenty zdawały się nie trafiać do obu facetów.

[Anzou]

Anzou starał się uważnie wysłuchać wypowiedzi jednego i drugiego mężczyzny. Każdy miał swoje argumenty, które przedstawił. Teraz chłopak mógł przeanalizować sytuację i podjąć dalsze kroki. Cała sprawa jest dość skomplikowana, gdy chodzi o rodzinne pamiątki ludzie zazwyczaj zachowują się agresywnie i chcą wszystko załatwić jak najszybciej. Nic dziwnego, w końcu rodzina to siła, poczucie bezpieczeństwa. Oskarżanie jednak mężczyzny tylko na podstawie pojawienia się w okolicy domu jest nieco niepoważne.
-Dobrze, rozumiem. To jeszcze raz, proszę, powiedz mi, gdzie doszło do kradzieży? To było w Twoim domu? Czy ten posążek masz ciągle przy sobie? Oskarżanie tylko na podstawie chwilowej obecności przy Twoich rzeczach nie jest zbyt poważne. Do tego... Teraz nagle po jakimś czasie widzisz go i twierdzisz, że ma to przy sobie. Dlaczego? Nawet jeśli to ma, to nie oznacza, że jest to Twój posążek. Odsuń się proszę.
Chłopak kierował te słowa do tego krewkiego, który z każdą kolejną chwilą naruszał przestrzeń i poczucie bezpieczeństwa podejrzanego. Swoją drogą, nieco to śmieszna sytuacja, Anzou w roli sędziego, w roli mediatora, mimo braku takowych zdolności. Musiał jednak improwizować i postarać się odegrać tę rolę jak najlepiej.
-Z kolei Ty, jeżeli nie masz tej figurki i jesteś czysty to też nie powinieneś mieć problemu, by pokazać jej wnętrze. Sam fakt posiadania nie sprawia, że jesteś złodziejem. Jeżeli jest to cenna pamiątka, mogłeś ją wygrać w karty, kupić w okazyjnej cenie od kogoś, kto faktycznie ją ukradł.
Taka była prawda. Łatwo kogoś oskarżyć, a okoliczności mogą być zgoła inne. Anzou nie broni jednak nikogo i cały czas stara się być obiektywny w tym co mówi. Mogłaby jednak w końcu pojawić się ta straż i ściągnąć z niego odpowiedzialność za sprawę. Nie było to w jego kompetencji, mógł też odejść, jednak to jego osada, jego dom i on musiał dbać o bezpieczeństwo. Tutaj nie ma miejsca na takie rzeczy. To chyba jedyny powód, dla którego nadal tu stoi...

[Kisuke]

Anzou
Misja rangi D
13/15

Jeden z mężczyzn powoli stawiał kroki wstecz, drugi natomiast chyba to dostrzegł bowiem próbował to zrównoważyć krokami do przodu. Wtem jednak wreszcie do głosu przebił się Anzou. Obaj kłótliwi faceci zrozumieli chyba, że drogą do rozwiązania sprawy na swoją korzyść będzie mediacja kogoś niezwiązanego z całą sprawą. Oskarżony o kradzież kiwał twierdząco głową na zapewnienia, że nawet gdyby znaleźli posążek, to o niczym nie będzie to świadczyć. Powtarzał także niektóre z pytań odnośnie dowodów na to, że to właśnie ten mężczyzna jest oskarżony. Można by się tak zapewne przekrzykiwać bez końca, gdyby wreszcie nie nadeszła odsiecz. Straż!

-O cholera...- Wymsknęło się pod nosem złodziejowi, gdy tylko dostrzegł dwóch strażników podchodzących w ich stronę. Natychmiast spróbował dać nogę, na co jeden ze strażników momentalnie rzucił się za nim w pogoń. Nie potrzebował żadnych słów, jakby był przekonany o tym dlaczego ma go gonić.

-Dostaliśmy zgłoszenie. Co się tutaj dzieje?- Drugi ze strażników podszedł do Anzou i okradzionego, chociaż pytanie jako pierwsze skierował do tego młodszego. Chyba to oni przejmą teraz tę sprawę, chociaż młodzieniec musi jeszcze wyśpiewać wszystko co wie.