Szlak transportowy

[Takashi]

[Z Shigashi no Kibu, Kryształowe jeziorko]

Zrobił dla bliźniaków nawet więcej, niż by tego pewnie oczekiwali, więcej, niż on sam od siebie by oczekiwał. Jego zadaniem było właściwie sprowadzenie tamtej dwójki nad jezioro w celu przekazania ich braciom, tymczasem on sam rozprawił się z nimi w pojedynkę. Ciężko tutaj mówić o jakimś większym osiągnięciu, chłopak najzwyczajniej w świecie miał szczęście, mężczyzna był pod wpływem alkoholu, a kobieta spała, można powiedzieć, że byli wystawieni jak na przysłowiowym talerzu. Proste Henge no Jutsu pozwoliło mu dostać się do siedziby wroga i wykończyć go od środka bez żadnych komplikacji. Jak do tej pory ścieżka zawodowa Takashi'ego usłana była w głównej mierze szczęściem, to właśnie w tym konkretnym momencie wszystko miało się zmienić. Antykreator - osoba, która zapisała się tłustym drukiem w księgach historii świata jako zło wcielone, które należy wytępić, które należy omijać szerokim łukiem. Jego ludzie wybili niezliczoną ilość niewinnych istnień, powodując chaos i wzbudzając w szarych jednostkach strach, a także smutek. Ból. Cierpienie. Każdy następny krok Han'a powodował napływ tych negatywnych emocji w miejscach, w których się pojawił. To uosobienie demona, z którym trzeba się rozprawić. Niejedni już nawet próbowali. Nara nie chciał siedzieć bezczynnie, kiedy tuż przed nim pojawiła się okazja, którą mógł wykorzystać. Możliwość działania.

Do wszystkich shinobi świata.
Przez ostatnie lata balans świata został drastycznie uszkodzony przez jednego człowieka. Człowieka, którego wszyscy uniwersalnie znają jako Han Sozo, lub inaczej - Antykreator. Człowiek ten, wraz ze swoimi przybocznymi, doprowadził do wielu wojen i katastrof, wliczając w to wypuszczenie Jednoogoniastego do Sachu no Senjo, pośrednie wywołanie kilku konfliktów na skalę światową, oraz jego najbardziej drastyczną zbrodnię: zniszczenie Kami no Hikage i wymordowanie Zgromadzenia Możnowładców, posyłając tym samym świat w chaos. Przez fakt, że niewiele jest wiadomo o jego celach i o nim samym, na ten moment jest praktycznie nieuchwytny.
Jest jednak sposób by to zmienić.
I my wiemy jaki to sposób.
Pośród gór Daishi odnaleźliśmy sekret, który Antykreator próbował ukryć przed światem. Miejsce, które jest mu na tyle bliskie, że nie śmiał go zniszczyć, a tylko zmazać z map. Wioskę, której historyczna nazwa brzmi "Oniniwa". Ogród Diabła. Podejrzewamy, że istnieje powiązanie z Hanem Sozo i tym miejscem. Dlatego też nawołujemy wszystkich shinobi, którzy chcą poznać prawdę o tym szczególnym Diable, aby zjawili się w wiosce Akatori w Daishi w terminie przedstawionym na dole tegoż ogłoszenia.
Nie możemy obiecać wynagrodzenia, misja ta może również okazać się śmiertelnie niebezpieczna. Prawda jest jednak warta tego ryzyka.
Niech łaska bogów będzie z wami wszystkimi.

To oczywiste, że się bał. Dużo słyszał i czytał o wybrykach zarówno Han'a, jak i jego popleczników, Nara stanowił jedynie prostą jednostkę, która miała się nijak do poziomu, który tamci przedstawiali. Mimo wszystko nie mógł siedzieć z założonymi rękoma w czasie, kiedy pozostali narażają swoje życie. Zbyt dużo niewinnych osób zginęło. To musi się skończyć.

Dokąd: Daishi, Szlak transportowy
Czas podróży: 1h
Środek transportu: pieszo

[Yami]

Usiadłem wygodnie w jednym z wozów, które miały podążać do Daishi. Słysząc informację od starego pierdziela, że ma wyruszać transport zgłosiłem się do pomocy przy ochronie wozu. Było to dość zaskakujące nawet jak na moje standardy jednak miało mi to posłużyć tylko i wyłącznie jako przykrywka. Ostatnimi bowiem czasy dotarła do mnie informacja o odkryciu jednego z miejsc związanych z antykreatorem. Pierwsze co przyszło mi do głowy to krótkie "Tylko idiota pchałby się w paszczę lwa". Najpewniej zostałbym w Shigashi oczekując na rezultaty wyprawy (która pewnikiem wpłynęłaby na rynek a co za tym idzie branżę mej rodziny) jednak za sprawą pewnego nietypowego zachowania pewnej osóbki zdawałem przeczuwać mieszankę rozgoryczenia i gniewu. Kiedy zapytałem o to Kokuou tak ta nie powiedziała nic jedynie spojrzała się w moją stronę. Widziałem, że niosące wiatr plotki dotarły do niej a ta zamiast mówić jak zwykle dumnie i z przekąsem strasznie zamilkła.
Za sprawą tego stanu zapytałem jej czy chce abym się tam udał i dopiero moje potwierdzenie udziału doprowadziło do tego, że przeszywające serce spojrzenie zostało przykryte przez zamykające powieki. Miałem wrażenie, że tym gestem dziękowała mi za to.

Dokąd: Daishi
Czas podróży: Godzina
Środek transportu: Mechanicznie z Buta

z/t - Sklep z Wyposażeniem

[Kuroi Kuma]

Opuszczał Shigashi... rozstanie nie było najprzyjemniejsze, w sumie nigdy nie było. Nie można było powiedzieć, że jakiekolwiek należało do przyjemnych. Nic to jednak, trzeba było ponownie zebrać swoje klamoty, przygotować się do trasy, wyruszyć w kolejną podróż. Daishi - kartka z ogłoszenia, ale i list od Ocirka - obydwa goniłyl go, by zdążył na czas, by nie pierniczył się w tańcu tylko poszedł na szlak. Pozwolił sobie na jeden dzień, na jden dzień wolnego, gdy nie robił kompletnie nic. Teraz jednak trzeba było wrócić do smutnej rzeczywistości. Miał nadzieję tylko wrócić cało z tej wyprawy. Miał dla kogo. I tak, brzmiało to strasznie patetycznie i wyniośle, faktycznie tak było.

Dokąd: Daishi
Czas podróży: Godzina
Środek transportu: Mechanicznie z Buta

[Yamanaka Kimiko]

Nie tak wyobrażała sobie całą tę wyprawę. Jak mogła się spodziewać, że za niedługo będzie musiała wracać do Saimin? Liczyła na znalezienie informacji o jej bracie tu albo dalej... A jednak, jej krewniak oddał życie za tę misję. Nie było mowy o chwili zwłoki. Blondwłosa może i narzekała na swoją rodzinę ale rozumiała powagę całej sytuacji. Bądź co bądź była shinobi a rodzina to jedyne co w życiu miała. Może i straciła brata i ojca ale wciąż miała rzeszę krewniaków. Dostarczenie tego zwoju musiało być ważne skoro kosztowało ludzkie istnienie. Zamierzała zrobić wszystko, aby bezpiecznie dostarczyć przesyłkę.
Kunoichi przemierzała ciemne uliczki żwawym krokiem. Nie puściła się w bieg nie chcąc wzbudzać niczyich podejrzeń. Wszystko działo się tak szybko. Najpierw przeżywa w Shigashi naprawdę przyjemne chwile, a chwilę potem staje oko w oko ze śmiercią. Przyspieszyła kroku a poza murami miasta zaczęła bieg.


Dokąd: Saimin
Czas podróży: godzina
Środek transportu: naruto run

[Tamaki Hyūga]

~ 15/15 ~

~ Yamanaka Kimiko ~

~ Misja Rangi D ~

~ Zmiana Planów ~

Kimiko szargana emocjami mimo wszystko zachowała pewną dozę zimnej krwi i pamiętała o zachowaniu względnej dyskrecji, przynajmniej do momentu opuszczenia terenu Shigashi no Kibu. Kiedy jednak kunoichi zostawiła za sobą mury miasta kupieckiego rzuciła się ona do biegu aby czym prędzej dotrzeć do celu powierzonego jej zadania.
Sama podróż okazała się być wyjątkowo nudna i pozbawiona jakichkolwiek urozmaiceń, przebiegła ona również szybko i jakiś czas później oczom młodej Yamanaki ukazał się cel jej podróży, siedziba rodu Yamanaka a także jedno z największych miast w Soso, Saimin.

z/t

[Hikari]

~ Ciężar ~
Wyprawa C 11/42+
Jun'ichi

Zwiedzanie okolicy jest przyjemnie, szczególnie za pierwszym razem po przybyciu w okolicę. Co kryje się za tym kolejnym wzniesieniem? Jakie tajemnice w jaskini oddalonej w lesie? Co najlepsze Jun'ichi nawet nie musiał podbiegać w to miejsce, dzięki sokolemu wręcz wzroku mógł patrzeć w siną dal, podziwiać bujną przyrodę wypatrując miejsc idealnych na pułapki. Długo się nie wysilał wybierając jakiś mniej uczęszczany losowy szlak, z którego nie mógł dopatrzyć się bramy przygotowując swoją pułapkę. Znalazł śliczny pieniek, który mógł służyć za podmianę, udekorował go niczym prezent świąteczny, a następnie zajął się granatami dymnymi zaczepionymi do linki. Czy to wystarczy? Przekonamy się dopiero północy, tymczasowo można się nawet zdrzemnąć jeżeli wierzymy w nasze szczęście. Przypadkowo przejeżdżająca karawana chyba aktywuje naszą schowaną linkę prawda? Nawet przechodzący chłopi mogli, którzy wracali z grzybobrania.
Niemniej kłopoty jakoś ominęliśmy, wydawało się aby droga funkcjonowała tylko dla jakichś duchów nie goszcząc żywej duszy. Czy patrol wybierze akurat tą trasę? Wyruszył zgodnie z zapowiedzią, choć nie był to zwykły marsz. Trzyosobowa drużyna biegła prawdopodobnie z tempem największego ślimaka wśród nich. Było ono dość mizerne, więc oczekiwanie zanim pokonają dziewięć kilometrów jest delikatnie nużące. Nawet jeśli dziesięć minut później pojawił się ostatni obiekt zainteresowań płci żeńskiej, który zaczynał doganiać pozostałych.
Nasz zamaskowany biedaczek miał w tym pecha, bo nie wybrał drogi prowadzącej do głębokich odnóg. Wyglądało aby w tamtą stronę patrol się kierował kiedy minięto skręt w kierunku pułapki naszego Hyuugi. Miałeś do nich ponad pół kilometra, mogłeś ich gonić lub poczekać na próbować złapać osamotnioną ofiarę. Będzie przebiegać za jakieś trzy minutki, więc warto się pośpieszyć. Niemniej w ciemnościach pierwsza grupa nie zwróciła nawet uwagi na bezdomnego, a sama była idealnym obiektem do obserwowania przez posiadane pochodnie.

[Jun'ichi]

Przybywam!
_____________

Długie godziny spędzone na szlaku transportowym, udając bezdomnego, przypomniały mu o wielu podobnych chwilach spędzonych w osadzie swojego klanu. Tam otoczony pięknymi domostwami i ogrodami, tutaj jednak nie odczuwał dużej różnicy. Każdy kto go omijał, traktował go niczym powietrze. Nie utrudniał tego, bo doskonale wiedział że nie przynosi to niczego dobrego, dlatego też siedział w ciszy, myślał i obserwował.
Z całego tego myślenia nie wynikło wiele, bowiem kiedy nastała wskazana godzina, patrol udał się inną drogą niż ta które rozłożył się kaleka. Przez chwilę wpatrywał się swoim Byakuganem w grupę, nie wiedząc czy śmiać się czy płakać. Ostatecznie poklepał się kilka razy po twarzy po czym wstał, z zamiarem schwytania trzymanych na żyłce bombek dymnych, a następnie szybkie zabranie notek wybuchowych.
Głupiś to masz... zachciało się pułapek... w cholerę... - zrzędził pod nosem, starając się jednocześnie uwinąć najszybciej jak potrafił.
Mając wciąż aktywny Byakugan, kaleka postanowił ruszyć na spotkanie ostatniej ze wskazanych do eliminacji osób. Obserwował oddalającą się ekipę i starał określić dokąd zmierzają, by móc później podążyć ich śladem. W drodze do szlaku, którym przebiegał patrol i którym zaraz pobiegnie jego reszta, Jun stworzył jedną swoją kopię (Bunshin no Jutsu), która miała biec 10 metrów przed nim i jako pierwsza wyjść na spotkanie przeciwnika, atakując go z doskoku z zamiarem trafienia pięścią w twarz. Oczywiście chłopak wiedział, że klon nie zada obrażeń, ale chciał poznać reakcję rywala, zwłaszcza że ten miał być rzekomo największym wyzwaniem. Sam Jun'ichi nie wybiegł zaraz za klonem z lasu, zatrzymał się 10 metrów od drogi i ukryciu obserwował wszystko co mogło mieć znaczenie dla dalszej walki. Jednocześnie przygotował dwa kunai z bombkami dymnymi oraz dwa z notkami wybuchowymi, które schował przy pasie, by mieć do nich łatwy dostęp.

[Hikari]

~ Ciężar ~
Wyprawa C 13/42+
Jun'ichi

Pułapka okazała się małym niepowodzeniem z powodów logistycznych, niemniej wciąż mogliśmy to odwrócić na naszą stronę. Wystarczyło złapać wpierw ostatnią ofiarę, która biegła właśnie samotnie lasem. To właściwie ona miała nieść ze sobą największe zagrożenie zgodnie z słowami tajemniczego człowieka pojawiającego się na balkonach innych. Wcześniej wspomniana ekipa, ciężko określić w jakim dokładnie jeszcze kierunku się kierowała. Ciągle zmierzała szlakiem, ale powoli. Dogonienie ich zdawało się tylko kwestią czasu, jeżeli uwiniemy się w pojedynku nie uciekną z zasięgu wzroku. Stworzył wpierw niematerialną kopię, a następnie schował dziesięć metrów od drogi schowany za drzewami chcąc poznać przeciwnika. Klon poczekał aż panienka się zbliży wybiegając jej z mało uczęszczanego rozwidlenia z próbą ataku gdzie szybko został zniszczony przez lawę.
- Kim jesteś? Pokaż się zamiast tych głupich sztuczek, śpieszę się do przyjaciół którzy są w niebezpieczeństwie. Nie mam najlepszego humoru.
Mimo lekkich nerwów jej głos wciąż potrafił być uroczy, bardzo dziewczęcy. Jeszcze zapewne nie ukończyła dwudziestu lat, a ciało nęciło każdego mężczyznę. Jeszcze, póki nie zostało zmasakrowane zgodnie z poleceniem.
- Nie mów, że to Ty jesteś zabójcą o którym słyszałam.
Widać bystrość umysłu nie szła w parze z urodą, ale udało się jej połączyć kropki. Niemniej stała na rozwidleniu patrząc się uważnie w kierunku z którego wybiegł klon troszkę się rozglądając. Nie zamierzała wbiegać na wrogi teren.

Mapka
Zielone kropki - drzewa
Czarnymi liniami oznaczone drogi z rozwidleniem.

  Ukryty tekst

[Jun'ichi]

Przeciwnikiem okazała się niezwykle urodziwa dziewczyna, której umiejętności wskazywały na śmiercionośną, roztopioną skałę, której jedno dotknięcie mogło zapewne pozbawić całej kończyny. Przerażające i fascynujące zarazem, bowiem pokazywało to jedynie jak wiele jeszcze niewiadomych czekało na młodego Hyugę w tym wielkim świecie. Miał jednak też podstawy by wierzyć w to, że jego umiejętności również okażą się dla rywala zaskoczeniem. Jego obecność była już odkryta, klon spełnił swoje zadanie, teraz należało zaatakować i tak też uczynił. Nie widział sensu w podpalaniu całego lasu, dlatego wyszedł na drogę, stając tym samym idealnie na wprost dziewczyny, dokładnie 10m od niej.
Ty najwyraźniej jesteś tym najtrudniejszym wyzwaniem, o którym słyszałem ja. Sprawdźmy więc. - mówiąc to wykonał delikatny ukłon, a gdy skończył, momentalnie wystrzelił ile sił w nogach przed siebie, prosto na dziewczynę. Jego Byakugan bacznie obserwował jej układ chakry, aby dostrzec kiedy postanowi wykonać jakąś sztuczkę lub inny ruch. Podejrzewał jednak że dziewczyna postanowi pokazać swoją siłę, potęgę swojej lawy, dlatego przygotowany na taką ewentualność, Jun ułożył mały plan. Po wykonaniu góra dwóch odbić od ziemi, wykonał trzecie, które miało nakierować jego ruch i posłać niczym pocisk, prosto w dziewczynę. Nie zamierzał jednak wpaść w nią swoim ciałem, a w postaci wielkiej kuli chakry, którą stworzył uwalniając energię z każdej kończyny oraz wprawiając się w obrót zgrabnym, płynnym ruchem ramion. Tym sposobem chciał nie tylko odbić ewentualne techniki przeciwniczki, ale też trafić w nią samą, zadając zapewne spore obrażenia. Wiedział że plan był ryzykowny, jednak pamiętał że zbyt ostrożne podchodzenie do walki również nie przynosiło efektu.

Chakra:

  Ukryty tekst

Użyte techniki:

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

EQ:

  Ukryty tekst

[Hikari]

~ Ciężar ~
Wyprawa C 15/42+
Jun'ichi

Manewry Jun'ichiego były zaprawdę intrygujące. Początkowo się ukrył za drzewem wysyłając klona na przeszpiegi, który wymusił na panience użycia jej zdolności klanowych w postaci bardzo gorącej i lepkiej cieczy wypluwanej za pomocą ust. Kiedy dotknie ona skóry skończy się to wręcz tragicznie. Trzeba było pozostawać uważnym i roztropnym toteż nasz zamaskowany shinobi postanowił... Pozbawić się kryjówki wychodząc swojemu wrogowi na przeciwko. Początkowo uznałbym, że oszalał gdyby nie prosty, skuteczny plan po jednozdaniowej przemowie.
- Więc jednak jesteś zabójcą, szkoda.
Odpowiedziała przybierając nienaturalnie poważny, wręcz oziębły wyraz twarzy. Jej ciało przyjęło postawę bojową do wymiany ciosów wręcz, ale pierwszy ruch pozwoliła wykonać podskakującemu Hyudze. Swój podjęła dopiero, kiedy zobaczyła niebieską kulę energii pędzącą w jej kierunku. Nie próbowała się z tym mierzyć, ale uniknąć poprzez instynktownie wykonany odskok ku jednemu z boków. Kiedy ją mijałeś użyła swojej lawy, która odbiła się od otaczającej chakry. Niemniej nadany pęd sprawił, że Jun'ichi zatrzymał się dopiero na drzewie nie otrzymując najmniejszych obrażeń. Impet uderzenia przyjęło używane jutsu powalając na ziemię przeszkodę po wypełnieniu okolicy wiórami. Obecnie wciąż był otoczony tajemniczą energią, która zapewniała ochronę. Tylko nie przełamywało to impasu, kiedy przeciwnik czekał na moment otwarcia aby ponownie skorzystać z swojego kekkei genkai.

Mapka
Zielone kropki - drzewa
Czarnymi liniami oznaczone drogi z rozwidleniem.

  Ukryty tekst

[Jun'ichi]

Dziewczyna faktycznie nie była pierwszym z brzegu szczurem, schwytanym gdzieś na ulicy i wyposażonym w kilka, prostych sztuczek na odstraszanie. Uniknęła ona dość sprawnie kulistego ataku i pozwoliła zamaskowanemu chłopcu przemknąć dalej, zatrzymując się na drzewie. Kulka zniknęła równie szybko jak się pojawiła, zaś sam Jun'ichi znając rozstawienie drzew w najbliższej okolicy, za swój cel automatycznie obrał drzewo znajdujące się po jego prawej stronie (na mapce w górę). Dzięki temu chciał nie tylko zbliżyć się do przeciwniczki, ale również od razu uniknąć bardzo prawdopodobnego, nadciągającego ataku z jej strony. W krótkiej drodze do drzewa (zapewne coś koło 2-3 susów), Jun cisnął lewą ręką (czyli bliższą przeciwniczce) w jej stronę jednym kunai z czarnej stali celując w okolice brzucha. Po zbliżeniu się do drzewa, chłopak wybił się i skierował nogi w stronę krawędzi pnia, aby następnie wybić się na rywala. Tutaj ponownie Hyuga stawiał na spore zyski, kosztem wysokiego ryzyka. Tym co chciał osiągnąć, było wpadnięcie w dziewczynę i zasypanie jej gradem ciosów stylu miękkiej pięści aby zablokować jej punkty tenketsu. Zauważył już jednak, że kunoichi jest spostrzegawcza i zwinna, dlatego mógł spodziewać się szybkiej kontry z jej strony, zaś kontra w stylu lawy była podwójnie groźna. Na taką ewentualność, chłopak planował użyć kolejnej techniki swojego klanu - Hakke Kūshō, dzięki której pchnięciem prawej ręki, miał rozgonić każdą przeszkodę na swojej drodze i utorować sobie drogę do jej twórcy, by jak w pierwotnym planie użyć stylu Juken.

Skrót: koniec Kaitena -> błyskawiczna ucieczka z miejsca -> rzut kunai -> odbicie od drzewa -> lot (+ strzał powietrzem) i tłuczenie Jukenem

Chakra:

  Ukryty tekst

Użyte techniki:

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

EQ:

  Ukryty tekst

[Hikari]

~ Ciężar ~
Wyprawa C 17/42+
Jun'ichi

Walka błyskawicznie nabierała rumieńców kiedy doszło do wymiany ciosów, a Jun'ichi mógł sobie nie zdawać z tego sprawy jak blisko ściany został postawiony. Kiedy tylko zaprzestał obracać się wokół własnej osi odskoczył z miejsca zdarzenia uskakując przed wymierzoną w jego kierunku natychmiastowo lawą. Mógł poczuć gorąco cieczy, której kula przeleciała obok ramienia nawet przez materiał. Kilka centymetrów bliżej i oberwałby kawałkiem dostając bardzo dotkliwych poparzeń. Następnie wyrzucił kunai, którego mimo bliskiej odległości przeciwniczce również się udało uniknąć obracając bokiem. Na boku jej brzucha powstała jedynie niewielka czerwona rysa. W międzyczasie nabrała powietrza w ustach aby ponownie wypluć lawowy pocisk w odbijającego się od drzewa Jun'ichiego. Na jej nieszczęście ten był gotowy, Wykonał szybki ruch otwartą dłonią posyłając w jej kierunku powietrzny pocisk, który rozbił ciecz na boki i uderzył dziewczynę posyłając ją kilka metrów do tyłu. Próbowała utrzymać równowagę, ale to było niemożliwe więc upadła boleśnie plecami na ziemię kaszląc. Wtedy jej koszmar dopiero się zaczynał, bo nad nią znalazł się Hyuuga na którego pastwę była zdana. Po załatwieniu formalności mógł się rozejrzeć za pozostałymi celami, które oddaliły się o dobre pięć kilometrów i zaczęły podążać w kierunku Głębokich Odnóg. Nie pozostawało nic jak gonitwa uciekajac z miejsca zbrodni zanim pojawi się jakiś zbłąkany, pijany poszukiwacz sprawiedliwości.

Mapka
Zielone kropki - drzewa
Czarnymi liniami oznaczone drogi z rozwidleniem.

  Ukryty tekst

[Jun'ichi]

Starcie z ciekłą skałą było wymagające, jednak tak jak za każdym innym razem, najważniejsza była ostrożność i uwaga. Tutaj drobny błąd mógł jednak oznaczać nie tylko zadrapanie lub małą ranę, a paskudne oparzenie, które pozostawi wielki i trwały ślad na ciele, do końca życia. Jun lekko skrzywił się pod maską, kiedy poczuł blisko siebie gorąc przemykającej lawy, jednak nie przerwał swojego ataku. Z narastającą satysfakcją przebywał kolejne metry, patrzył jak cel zbliża się do niego i traci możliwość ucieczki. Wreszcie przecinał powietrze niczym strzała, otoczony tunelem powietrza wymieszanego z niewielkimi strumykami lawy, która nie była w stanie go dosięgnąć. W takich chwilach czuł swoją wartość, swoją siłę i możliwości.
Jun'ichi stanął nad dziewczyną i nie czekając aż ta zbierze siły, wymierzył jej szybki cios w splot słoneczny, używając do tego niewielkiej dawki chakry (Shōtei), a kiedy niewiasta zwinęła się z bólu w kłębek, chłopak sięgnął po kolejne ostrze i bez namysłu ukląkł, przyciskając kolanem jej brzuch zaś kunaiem jej serce. Patrząc jej w oczy, czekał aż chakra przestanie płynąć w układzie, aż jej życie ujdzie całkowicie w eter. Kiedy tak się stało, chłopak otarł o jej ubranie krew z ostrza i przeszukał jej rzeczy w poszukiwaniu czegoś wartościowego i przydatnego, później wystarczyło już tylko podnieść ciało, schować je nieco głębiej w lesie i ruszyć w dalszą drogę, na spotkanie pozostałej trójki. Biegnąc i obserwując ściganych, Hyuga zastanawiał się czy warto ryzykować i wykorzystać wizerunek zabitej dziewczyny do zmylenia wroga. Mógł też próbować zaskoczyć ich bez przebieranek, ale wiele też zależało od otoczenia w jakim się znajdą, kiedy och dogodni. Póki co postanowił obserwować, ścigać, szukać sposobności, po prostu wyczekiwać czasu.

Chakra:

  Ukryty tekst

Użyte techniki:

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

EQ:

  Ukryty tekst

[Hikari]

~ Ciężar ~
Wyprawa C 19/42+
Jun'ichi

Pozbawiać życia tak młodej niewiasty, bez żadnego zastanowienia. Do takich czynów trzeba być pozbawionym sumienia, ale właśnie tego wymagał świat od shinobich prawda? Wykonywania roboty za jaką się im płaci, bez zadawania zbędnych pytań na temat celów, bez głupiego zastanawiania się, zawahania. Leżąca na ziemi panienka nie zdąrzyła zareagować na szybkie uderzenie w okolice brzucha sprawiając jej niemiłosierny ból. Wrzasnęła na całą okolicę mogąc nawet obudzić zmarłych, a uciszył ją kunai przebijający serce. Tak kończyła się jej przygoda kunoichi na usługach mafii, pracowała dla szumowin które tylko ją wykorzystały i porzuciły kiedy im się nie spodobało jej postępowanie. Minęło zaledwie kilka sekund i Jun'ichi mógł dostrzec jak niebieska energia płynąca w jej ciele całkowicie wygasła. Dopiero wtedy wyczyścił swojego kunai'a, a także ukrył zwłoki głębiej w lesie. Niestety z poplamionym od pryskającej narządu służącego do pompowania czerwonej cieczy po ciele. Więcej oczywiście pozostało na trakcie.
Z powodu późnej pory żaden obrońca się nie pojawił, więc można było ruszyć w pościg. D Po przebyciu około czterech kilometrów dystans zmniejszył się do trzech i wtedy pojawił się problem. Na granicy wzroku na drodze można dostrzec mężczyznę z odznaką przynależności do Shigashi na ubraniu. Czyżby miał się spotkać z celami utrudniając całe zadanie? Hyuuga mógł przyśpieszyć aby dopaść pozostałą trójkę pół kilometra przed spotkaniem, ale byłby tym zmęczony zmuszając ciało do pędzenia na pełnej prędkości bez chwili wytchnienia.

Z/T -> Szlak Transportowy

[Jun'ichi]

Przybywam
______________

Kiedy okazało się że okolica jest bezpieczna, Jun postanowił wycofać się i ruszyć na powrót do Shigashi. Zgodnie z ustaleniami poprzedniej nocy, powinien wrócić do strażników, a Ci z kolei mieliby skierować go do zleceniodawcy, niezależnie od jego aktualnego miejsca pobytu. Wracając, chłopak zerknął na swoje zaplamione na czarno ubrania, co postanowił w razie potrzeby tłumaczyć jako atrament, który wylał na niego niechcący jakiś podróżny artysta napotkany na ciemnym szlaku.
Był bardzo ciekaw tego co zastanie go w Shigashi, bowiem samo zadanie zdawało się przebiec bez większych problemów. Na tyle na ile pamiętał umiejętności Mafiozów, spodziewał się czegoś znacznie bardziej groźnego, umiejętności wysadzających wielkie połacie terenu lub zatapiające całą okolicę, a tymczasem wracał z misji pełen dumy z siebie, jednak równocześnie pełen niepewności.
O-hayō gozaimasu, szanowni panowie. Poszukuję swojego znajomego, podobno miał poprosić panów, aby wskazali mi do niego drogę. Dorosły mężczyzna o blond włosach i niebieskich oczach, często odziany w dość ładne kimona o złotych zdobieniach. Czy kojarzą panowie? - mówiąc to skłonił się delikatnie, jednak nie zbyt nisko by ciągle móc obserwować strażników i ich ruchy. Nie ufał im, nie miał ku temu powodu, zwłaszcza po tym co widział wcześniej - mężczyzna bijący brawo również zdawał się należeć do tej osady.
O ile otrzymał odpowiedź, postarał się kulturalnie podziękować i ruszyć za wskazówkami.