Kutaro Yūta [skończona]

[Yūta]

---

DANE PERSONALNE

---

IMIĘ: Yūta
NAZWISKO: Kutaro
KLAN: BRAK
PRZYNALEŻNOŚĆ: BRAK
WIEK [DATA URODZENIA]: 36 lat [Wiosna 353r.]
PŁEĆ: Shinobi
WZROST | WAGA: 1,72m | 65kg
RANGA: Wyrzutek D

---

APARYCJA

---

WYGLĄD:
Yūta to mężczyzna wyglądający na pierwszy rzut oka jak całkiem dobrze zbudowany i zadbany trzydziestolatek. Nie może się jednak poszczycić okazałym wzrostem i mięśniami dorównującymi najemnikowi niszczącemu kryształ Kouseki za pomocą zanbatou. Kutaro mierzy sobie jedynie lekko ponad metr siedemdziesiąt, a jego sylwetkę należałoby raczej określić jako smukłą, aniżeli pokaźnie zbudowaną. Czego nie zdoła nadrobić bicepsami, uda mu się nadrobić zarostem, bo oto zbliżamy się do najważniejszej cechy wyglądu. Podczas gdy każdy shinobi, samuraj i zwykły mężczyzna goli swe pierwotne wąsiska i wygląda jak pupa niemowlaka, Yūta starannie dba o swój zarost. Wąs zawsze jest wyczesany i odpowiednio docięty, a broda posiada taką długość, żeby nie można było mu zarzucić, że zamienia się w kozę. Taka sama staranność towarzyszy fryzurze Kutaro, która zawsze ułożona jest w ten sam, charakterystyczny sposób - zaczesane do tyłu i posmarowane specjalnym specyfikiem po to, aby włosy przylegały do głowy. Z całą pewnością można powiedzieć, że Yūta wygląda jak dżentelmen nie z tej epoki. Jego ciało nie zdobi żadna blizna ani skaza, nie posiada pieprzyków i, o dziwo, nie ma żadnych zmarszczek! Spod ciemnych, wąskich brwi wyglądają za to oczy koloru niebieskiego. Wyraz twarzy Yūty zazwyczaj jest pełen ekspresji. Mężczyzna nigdy nie stronił od okazywania swoich uczuć, więc wszelkie grymasy i uśmieszki są u niego zjawiskiem codziennym. Niestety ma to też miejsce wtedy, gdy od takowych powinien się powstrzymać, ale przecież nikt jeszcze nie umarł od parszywego uśmieszku w niewłaściwym czasie, nie?
UBIÓR:
Z ubiorem sprawa jest o tyle cięższa, że zmienia się w zasadzie po każdej libacji... czyli co wieczór. Albo i kilka razy dziennie. W każdym razie, na co dzień Yūta ubrany jest naprawdę schludnie. Ciemne spodnie sięgające za kostki, zabudowane, czarne, skórzane buty oraz biała, lniana koszulka zakrywająca tors mężczyzny. To wszystko zakrywa czarna kurtka sięgająca Kutaro trochę za biodra, która z kolei jest ozdobiona białymi guzikami z pozłacanymi końcówkami. Całość przykrywa szara, bawełniana yukata całkiem dobrej jakości. Nie można również zapominać o skórzanych rękawiczkach, które zakrywają blade palce Yūty. Jego samego nie byłoby na nie stać, ale ten komu je ukradł był całkiem kasiasty, więc...

---

OSOBOWOŚĆ

---

CHARAKTER:
Jak to się mówi o dziewczynach poznanych w karczmie? Dobre na jedną noc, nie do zniesienia na dłużej? To powiedzenie idealnie pasuje do Kutaro, bowiem jest to człowiek przezabawny, przeuroczy i nawet miły w obyciu, ale tylko na chwilę. Im dłużej się z nim przebywa, tym bardziej wady przyćmiewają jego znikome zalety. Przede wszystkim Yūta to nieuleczalny i szczęśliwy alkoholik. Przemierza świat z uśmiechem na ustach i butelką przy wargach, stawiając dzielnie czoła nieuczciwej sile grawitacji, która wykorzystuje jego słabszą koordynację po trunku. Procenty w krwi sprawiają jednak, że Yūta jest człowiekiem bardzo radosnym. W życiu widzi przede wszystkim pozytywy i stara się wyciągać z niego jak najwięcej. Jest hedonistą w cyrenejskiej odmianie, czyli najważniejsze jest dla niego tylko jego dobro i przyjemność. Jak można się domyślić, jego działania często są z etycznego punktu widzenia nie do zaakceptowania, ale nie wywołuje to u niego żadnego poczucia winy. Kutaro znajduje przyjemność w rzeczach małych mających miejsce głównie w teraźniejszości. Nie przejmuje się zbytnio tym co go spotkało, akceptuje swoją przeszlość i nie próbuje zbytnio planować przyszłości. Jest on człowiekiem niezwykle otwartym na ludzi i głuchym na plotki czy pomówienia. Do każdego nowo poznanego człowieka podchodzi z czystą kartą i każdego człowieka chce chociaż trochę poznać. Oczywiście nie oznacza to, że Yūta jest naiwnym facetem, który każdemu wierzy. Wbrew pozorom jest to istota bardzo samolubna, która potrafi wrzucić kogoś pod przebiegające obok konie, jesli tylko będzie miał z tego jakąś korzyść. Kutaro jest człowiekiem skłonnym do manipulowania innymi ludźmi, kłamania i oszukiwania. Nie ma rzeczy złych, a są tylko rzeczy, które innym niekoniecznie się podobają. Przy tym całej mieszance emocji Yūta jest również cżłowiekiem, który uwielbia sarkazm, więc jego cięty język nierzadko sprowadza na niego kłopoty. O dziwo z każdego problemu wychodzi jednak obronną ręką. Z dziwniejszych rzeczy, Yūta często mówi sam do siebie, choć wygląda to tak, jakby rozmawiał z niewidzialnymi istotami. Większość ludzi zgania to na wszelkiego rodzaju używki, ale mało kto zna prawdę o jego dziwnej przypadłości.

HISTORIA:

Kutaro Yūta, syn Kutaro Kuro i Kutaro Suzume, urodzony wiosną 353 roku. Rodzice wiązali wielkie nadzieje z jego przyjściem na świat. Miał być on ich przepustką do lepszego życia, ich dumą, promyczkiem nadziei i oczkiem w głowie. Na pewno by tak było, gdyby nie przypadłość malca, która dręczyła go najpewniej od kiedy był niemowlakiem, choć to akurat ciężko znaleźć. Odkąd tylko Yūta nauczył się mówić co jakiś czas skarżył się na postacie i głosy, które wołają do niego uporczywymi, zachrypniętymi głosami. Zdarzenia te nie były połączone z jakimś konkretnym bodźcem. Niezależnie od pory dnia, nastroju Kutaro, a nawet i bez żadnego związku z pogodą dziwne postacie po prostu się pojawiały. Z czasem wszyscy w domu doszli do wniosku, że Yūta widzi zmarłych. Starano się odprawiać nad nim wszelkiego rodzaju rytuały, wzywano medycznych ninja, ale nikt nie potrafił nic zrobić. Niestety medycyna nie była na tyle zaawansowana aby poradzić sobie z chorobą psychiczną, więc Yūta cierpiał w zaciszu domu swoich rodziców. Wizje z roku na rok się jednak pogarszały. Coś co początkowo było głosem albo konturem sylwetki z czasem stawało się człowiekiem, człowiek następnie stawał się coraz wyraźniejszy, a na samym końcu dochodziły do niego niezwykle dokładne wizje krwi, ran i wszelkich nieuleczalnych defektów. W końcu rozum Yūty płatał mu figle do tego stopnia, że nastolatek nie wychodził kompletnie z domu. Nie było mowy o żadnym treningu ninja, o jakiejkolwiek nauce zawodu, ani tym bardziej o normalnym życiu. Iskierka nadziei, jaką miał być dla rodziców Yūta, zgasła. Ciemność, która po sobie zostawiła trwała do dwudziestego roku życia mężczyzny. Wtedy to, niedługo po swoich urodzinach, Kutaro natknął się w domu na nieznaną wcześniej sobie butelkę, której zawartość wypił. Alkohol trafił organizmu, przeniknął do krwi, a następnie rozszedł się po całym ciele. I co? I wizje zaczęły ustępować.

Nagle cały świat stał przed nim otworem. Wioska Kirisame, która kiedyś wydawała mu się tak wielka, została przez niego odkryta w ciągu kilku dni. Nigdy nie zapuszczał się poza swoje cztery ściany, a dzięki swojemu trunkowi mógł się swobodnie przemieszczać po wszystkich wyspach. Ba! Otworem stanęło przed nim nie tylko Kantai, ale także Hyou. Dwudziestoletni Yūta nagle zapragnął nadrobić te wszystkie lata, które musiał spędzić w zamknięciu. Korzystał ze wszelkiego rodzaju przyjemności, jakie oferował mu świat, podejmował się przeróżnych prac i zadań, a raz nawet był w najemnej grupie, gdzie zebrał swoje pierwsze doświadczenie w sztukach ninja. Okazało się nawet, że miał do tego jako taką smykałkę, ale zmarnował potencjał przez swój nie do końca akceptowalny charakter. Kutaro, widząc jak zbawienne działanie ma na niego alkohol, zaczął go trochę nadużywać. Wraz z kolejnymi dawkami zbawiennego płynu jego pragnienie szczęścia się powiększało, a wraz z nim zmniejszały się hamulce. Kres jego szalonego życia w Kirisame nastąpił pewnego wieczoru, kiedy odmówił poślubienia córki prominentnego członka klanu Hoshigaki. Jak do tego doszło? W zasadzie tak, jak do większości kłopotów Kutaro. Była impreza, było wesoło, była karczma, jadło i picie. Nic więc dziwnego, że afterparty robił w parze, a nie samotnie. Mówicie, że jak to tak brać za towarzyszkę kobietę, która wygląda jak rekin? Na bezrybiu i rak ryba, a że Yūta nie miał jakiegoś wygórowanego gustu, to poszedł z prądem. Zazwyczaj nie było żadnych problemów następnego ranka, ale tatko ryby okazał się dość staromodny i zażądał, żeby Kutaro stał się jego zięciem skoro posunął się tak daleko. Oczywiście Yūta nie widział żadnego problemu! Zgodził się od razu, obiecał, że za tydzień stawi się w miejscowej świątyni i zostanie rekinim tatusiem. Jak obiecał, tak nie zrobił. Tego samego dnia spakował swój mierny dobytek, ukradł od niedoszłego teścia trochę pieniędzy i opuścił rodzinną wioskę. Yūta liczył się oczywiście z tym, że jego niedoszły teść jest dość pamiętliwy i zapewne nigdy nie będzie mógł postawić nogi w Kirisame, ale nie miał nic do stracenia. Właśnie w taki sposób wąsaty Kutaro wyruszył na podbój świata.

---

WIEDZA

---

  Ukryty tekst

---

ZDOLNOŚCI

---

  Ukryty tekst

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):

  Ukryty tekst

---

ROZLICZENIA

---

PIENIĄDZE: Też mam
PH: Mam
MISJE (dla klanu / inne):

• D -
  C -
  B -
  A -
  S -

WYPRAWY:

• C -
  B -
  A -
  S -

[/list]
EVENTY:
PREZENT OD ADMINISTRACJI: Postać porzucona

[Yūta]

  Ukryty tekst

[BeeBee-Hachi]

  Ukryty tekst

[Yūta]

  Ukryty tekst

[BeeBee-Hachi]

  Ukryty tekst

[Yūta]

  Ukryty tekst

[BeeBee-Hachi]

Akcept, witamy z powrotem na forum.

  Ukryty tekst

[Sans]

Gracz zbanowany