Opuszczona kopalnia

[Shiyasu]

Misja C - Shiyasu & Gundan - 30/45

Cała sytuacja robiła się coraz bardziej pogmatwana, zaraz po tym, gdy okazało się, że Shiyasu i Gundan byli ciągle pod wpływem Genjutsu, nagle zaczęły się walić ściany dookoła nich, spowodowane było to jakąś eksplozją gdzieś po drugiej stronie zawalonego stosu kamieni, nie wiadomo było, czy był to atak wymierzony w nich czy tez nie, wiadomo było, że nie jest za dobrze, chyba nie obejdzie się bez wykorzystania techniki wiatru. Gundan postanowił w dość specyficzny, charakterystyczny dla siebie sposób spróbować przedostać się dalej, w deszczu gruzu, białowłosy natomiast szybko złożył pieczęć tygrysa, po czym wyprostował ręce, kierując je w stronę lecących na niego kamieni, z rąk natychmiast wyzwolony został obracający się powietrzny podmuch, który wyemitowano w celu neutralizacji zagrożenia jakim były spadające kamienie. Jeżeli taki zabieg poskutkował, chłopak zwyczajnie wyruszył dalej, za swoim towarzyszem.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Jun'ichi]

Misja rangi C

Gundan & Shiyasu - Mafia Akiyama
31/ 45 Według niektórych, praca grupowa sprawdza się wtedy, gdy poszczególne osoby uzupełniają się wzajemnie, kiedy jedna naprawi błąd drugiej lub uchroni ją przed skutkami złych decyzji. W duecie rodziny Akyiama, wyglądało to właśnie w ten sposób - Gundan najpierw rozgryzł iluzje, później jednak rzucił się trochę lekkomyślnie przed siebie, licząc na to, że spadające głazy dadzą mu wystarczająco czasu na przygotowanie techniki podmiany. Kiedy Jugo był w trakcie składania pieczęci, jeden z głazów pomknął prosto w niego że sporym impetem i pewnym było, że wykluczy chłopaka z dalszej walki. Wtedy jednak silny podmuch wiatru porwał kamień gdzieś daleko, tak samo jak dziesiątki innych, które również zagradzały drogę.
Po chwili opad kamieni zakończył się, a przed oczyma członków mafii wyłoniły się dwie sylwetki, które zdążyli już poznać - starsza parka. Oboje stali przy jakimś gruzowisku, spod którego również wypływała struga krwi pokonanych przeciwników. Szybko zauważyli obecność kolejnych osób, zaś sam mężczyzna wyciągnął rękę przed siebie mówiąc "oddajcie zwój, pozwolimy Wam odejść.". W tym samym czasie jego towarzyszka sięgnęła do torby przy pasie i zaczeła coś w niej majstrować. Między wami była dość spora odległość, blisko 15 metrów, zaś po obu stronach pięły się w górę kamienne ściany. To wąskie na blisko 5 metrów przejście było aktualnie jedyna droga, pozwalającą przejść w głąb obszaru wali, zbliżyć się do prawdziwego celu podróży.
Gdzieś w oddali dało się słyszeć brzęk uderzającego o siebie metalu, po chwili nawet krzyk, który trwał jednak na tyle krótki, że ciężko było określić do kogoś mógł należeć.
Teraz wiele zależało od waszej decyzji - oddać zwój i przejść dalej czy może walczyć, ryzykować, a może nawet zginąć. Staruszkowie nie wyglądali na niepewnych - można było wręcz odczuć ich pewność siebie. Wiedzieli co robią i co chcą osiągnąć. Kobieta najwyraźniej odszukała w torbie to, ci chciała odszukać, a towarzyszył temu metaliczny odgłos.

[Gundan]

32/45 Gdy zaczęły lecieć kamienie bez chwili zawahania zacząłem wprowadzać w życie jedyny plan jaki pojawił się w mojej głowie i gdybym był sam właśnie zmieniłbym się w krwawą miazgę. Choć byłem święcie przekonany, że pomysł był super to jednak zabrakło mi czasu. Ot zbyt wolno składałem pieczęci, na moje szczęście Shiyasu miał znacznie lepszy pomysł i zwyczajnie zdmuchnął lecące ku nam zagrożenie.
- Dzięki za pomoc, mogło być ze mną cienko. - rzuciłem przez ramie do "brata". Nasze zadanie zaczynało robić się trudniejsze z każdą sekundą. Po akcji z gruzem nie zdążyłem się choćby po tyłku podrapać jak przed nami stanął kolejny duet, a może nawet jakieś małżeństwo. Właściwie ich relacja średnio mnie interesowała w moich oczach byli po prostu kolejnymi przeciwnikami, przeszkodą stojącą na drodze do zwycięstwa. Czas podejść do tego na sto procent... -odpaliłem poziom klątwy jeszcze nim staruszkowie zwrócili się ku nam więc Shiyasu mógł zobaczyć jak połowa mojego ciała momentalnie pokryła się łuskowatym wzorem. Gdy kobieta zaczęła coś majstrować przy swojej torbie ja odruchowo sięgnąłem ku swojej. Chwyciłem trzy stalowe gwiazdki między palce lewej dłoni jednak nie wyciągałem ich od razu. Wysłuchałem co ma dziadek do powiedzenia po czym na mojej gębie znów pojawił się nieco szalony uśmiech. Właśnie w tej chwili moje życie zależało od tego jak nam pójdzie współpraca w walce. Miałem świadomość, że jeśli znów decyzja którą podejmę będzie błędna posadzka tego miejsca spłynie moją krwią ale z drugiej strony równie dobrze to my mogliśmy zarżnąć ich. Ta właśnie myśl była dziwnie podniecająca.
- Tym razem chyba nasi przeciwnicy nie wykończą się sami jak tamci dwaj debile wcześniej. Ruszam. - rzuciłem do Shiyasu i w tym samym momencie zrywam się do przodu ciskając z całe siły gwiazdki w stronę kobiety, w głowie mam pewien plan więc sięgam ową ręką do kieszeni kamizelki by zjeść pigułkę po tym jak wydłużam prawą i staram się pochwycić dziada by przyciągnąć go do siebie. Po zjedzeniu pigułki lewą rękę przemieniam w topór, którym będę się starał podzielić ciało starca jeśli go pochwycę. Oczywiście gotowy jestem również by skorzystać z topora jako osłony przed bronią miotaną. Jeśli kontratak jednak nadchodziłby z ziemi, jakieś kolce czy inne pułapki ewentualnie technika to korzystam z nienaturalnej długości kończyny aby się przyciągnąć gdzieś w bok bądź odepchnąć od podłoża by znaleźć się poza strefą zagrożenia.
- Zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, zabić, ZARŻNĄĆ! - powtarzam pod nosem biegnąc w stronę swoich potencjalnych ofiar, a ci w moich oczach dostrzec mogą pewien błysk, typowy dla szaleńców. W trakcie biegu oczywiście korzystam również pozostałości ścian po bokach o ile jakieś faktycznie są.


Technika ninja:

  Ukryty tekst

EQ:

Nazwa

Torba

Typ

Torba

Objętość

95

Pojemność

Torba może pomieścić przedmioty do 25 cm długości. Wejdzie 80 objętości.

Opis Mocno rozbudowana wersja kabury na broń, którą każdy Ninja powinien posiadać. Można w niej zmieścić o wiele więcej przedmiotów, lecz wbrew pozorom wcale nie jest wiele droższa od swojej poprzedniczki. Torba znajduje się zwykle na pośladkach przypięta do pasa, aby łatwo można było dosięgnąć broni, a przy tym w żaden sposób nie ograniczała naszego zakresu ruchowego.

Cena

100 Ryō za sztukę

Nazwa

Kamizelka shinobi

Typ

Ubranie

Objętość

150

Pojemność

Każda z sześciu kieszonek posiada 15 punktów pojemności

Opis Podstawowy "mundur" shinobi. Chociaż noszenie go nie jest obowiązkowe w żadnym rodzie ani szczepie, to wielu ninja decyduje się na prosta i wygodną kamizelkę, która co prawda zapewnia marną ochronę i nie pełni roli pancerza, lecz jest za to bardzo funkcjonalna i trwała. Jest zapinana od przodu, a na klatce piersiowej po obu stronach znajdują się po 3 niewielkie kieszonki. Sprzedawane kamizelki są dostosowywane do potrzeb klienta - mogą być sprzedawane w dowolnym kolorze oraz ozdobione wybranymi emblematami na życzenie zamawiającego.

Wymagania

Założenie

Brak

Pełna sprawność

brak

Cena

500 Ryō

Nazwa

Shuriken

Typ

Broń miotana

Styl

Seido

Rozmiary

Średnica

10 cm

Objętość

3

Opis <span style="display: block; margin: 0; padding: 0; text-align: justify;">Czteroramienna gwiazda wykonana z zaostrzonego metalu. Stanowi podstawowy element wyposażenia każdego, kto chciałby określać się mianem ninja. Podstawowym sposobem użycia, jest rzut w kierunku oponenta w celu zranienia. Wykonywany jest on specjalną techniką; gwiazdkę chwyta się pomiędzy palcami i wykonuje energiczny wymach całą ręka. Wbrew pozorom broń ta jest w stanie wyrządzić stosunkowo spore szkody, zwłaszcza użyta w większej ilości. Oprócz podstawowego zastosowania może posłużyć za prowizoryczną "zasłonę" odwracającą uwagą oponenta. Pozwala to na złapanie odrobiny oddechu w walce czy na przygotowanie znacznie mocniejszego ataku. Krótko: wszechstronna broń, którą musi posiadać absolutnie każdy, chociaż w tej niewielkiej ilości.
Wariant dostępny jedynie dla członków klanu Ayatsuri: Ta wersja nie posiada otworu umożliwiającego komfortowe trzymanie przez Shinobi, a także jest nieco cieńsza i wymaga więcej siły do nadania odpowiedniego momentu obrotowego - przez co nadaje się tylko do wyrzutni zamontowanych w kukiełkach.</span>

Wymagania

Uniesienie

Brak

Poprawne użycie

Brak

Cena

10 Ryō za sztukę / 6 Ryō za sztukę w wariancie dla Ayatsuri

  Ukryty tekst

Statsy:

  Ukryty tekst

[Shiyasu]

Misja C - Shiyasu & Gundan - 33/45

A więc wypuszczenie z rąk powietrznego świdra poskutkowało, teraz natomiast pojawia się kolejne zagrożenie, czyli dwójka nieco starszych już ludzi którzy jednak wydawali się aż nazbyt pewni siebie w aktualnej sytuacji, dawało to do myślenia, bo mogło oznaczać, iż skrywają Oni jakiś as w rękawie. Nim jeszcze Gundan podszedł do nich nieco bliżej by przypuścić atak, Shiyasu lekko wsunął rękę do swojej torby nad pośladkiem w której zaczął grzebać poszukiwaniu niewielkiego wachlarza z symbolem wiatru, chwile pogmerał, aż udało mu się znaleźć rzecz gdzieś między licznymi shuriken'ami i kunai'ami, zwinnym ruchem wyjął ów wachlarz z torby po czym wykonał zamach prosto w kierunku przeciwników, jeżeli manewr się powiódł, wówczas oboje powinni zostać wyrzuceni w powietrze przez spore tornado wyemitowane przez Sensu, kolejnym ruchem zwieńczającym sekwencje ataku było niemal natychmiastowe, ponowne machnięcie wachlarzem w stronę rywali, co poskutkować powinno "zamknięciem ich" w uprzednio wypuszczonym tornadzie, oprócz spowodowania licznej ilości cięć, technika ta otwierała furtkę przed Gundan'em, który mógł teraz swobodnie przypuścić atak na przeciwników. Sam wachlarzyk stracił swoje specjalne właściwości i w sumie był już do wyrzucenia, póki co Shiyasu schował go z powrotem do torby. Kolejnym krokiem było pochwycenie lewą dłonią za rękojeść ostrza, nie wyciągał go jednak jeszcze z pochwy, trzymał go tak po prostu, aby być w gotowości w razie potrzeby szybkiego zareagowania.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Tsuyoshi]

Misja rangi |C|

---

Mafia Akiyama

---

Jeszcze nim dziadkowie ukazali swoje prawdziwe zamiary, Gundan już podjął decyzję, ukazując jedną z piękniejszych technik swego klanu. Ciało pokryte łuskami od razu poinformowało parę o tym, jakie ma on zamiary. Ale jednak coś nakazało powiedzieć dziadkowi to, co powiedział. Gdyby się tak nad tym zastanowić to jaki cel był w tym całym… turnieju? Dostarczenie swojego zwoju, czy wymordowanie wszystkich? Czy walka była potrzebna, aby wykonać całe zadanie? Wy w końcu już należeliście do tej całej mafii… Ale skąd mogliście mieć pewność, czy i inni uczestnicy nie byli jej członkami? W końcu nie wiedzieliście, czy i oni nie byli tutaj anonimowo? Jaki w ogóle był cel tego wszystkiego? To jednak było nieważne. Gundan rzucił się do ataku… Tak samo, jak i Shiyasu - jego wierne wsparcie.

Ale tak, jak wcześniej wszystko szło po ich myśli i Ci nie mieli szans w ogóle przetestować swoich możliwości w walce… Tak teraz mogła zacząć się prawdziwa rzeź, jednak nie wszystko jest tak piękne, jakby mogło się wydawać. Całe to przedstawienie z przemianą i poinformowaniem swojego towarzysza o swoich zamiarach kupiło trochę czasu dziadkowi, aby ten mógł się przygotować. Wystarczyła tak krótka chwila, aby ten złożył cztery pieczęcie. Gundan jednak rzucił się do przodu i nie ma się mu co dziwić. W końcu naprzeciw niemu stanęła niedomagająca parka, której bliżej było do trupa niźli żywego. Z ziemi wyrosło kilkanaście wysokich kolumn, które z całą pewnością odgrodzą wam drogę. Szpary pomiędzy nimi były na tyle szerokie, aby ktoś sprawny mógł rzucić przez nie broń miotaną, jednakże przejście nie wchodziło w grę… Tym bardziej dla kogoś tak wielkiego, jak Gundan.

Wszystko jednak działo się na tyle szybko będąc ze sobą wręcz idealnie zgranym w czasie. Gwiazdki uderzyły o wcześniej wspomniane kolumny tylko po to, aby na końcu odbić się i upaść na ziemię. Nie zostały uszkodzone, więc można by je podnieść na później. Ruch Shiyasu powiódł się, tornado wyleciało z wachlarza pędząc do przodu… Problem jednak w tym, że z przodu stały te cholerne kolumny. Gundan stojący na ścianie był w tej chwili bezpieczny, nie musiał robić żadnych uników, bo tornado znajdowało się na tyle daleko, że był poza jego zasięgiem. Technika uderzyła w kolumny niszcząc trzy środkowe tak, że praktycznie nic z nich nie zostało. Wcześniej, jeśli Gundan nie zasłaniał się przed ostrymi podmuchami powietrza dostrzec mógł, że babcia rzuciła czymś w ziemię w kierunku kolumn. Droga była otwarta… Dziadkowie stali jednak nieruchomo, jakby na was czekali…

---

Gundan i Shiyasu
34/45

---

Informacje dla graczy:

http://sketchtoy.com/69257495
Tutaj macie mapkę, możecie po niej rysować lub nie, zależy czy wam się chce. Co do samej misji - postaram się ją jakoś poprowadzić, choć sytuacja jest, jaka jest to mam nadzieję, że jakoś dobrniemy do końca. Oczywiście jeśli będą jakieś niejasności - zapraszam na PW lub discord (choć preferuję discord, bo szybciej i łatwiej).

Do tego co do samej akcji - żadna z akcji które wykonał Gundan nie wydarzyła się, tj. topór się pojawił, owszem, ale ani atak, ani próba złapania dziadka nie wystąpiła, bo został zablokowany, a do tego doszło tornado od Shiyasu, które nie pozwoliło mu podjąć jakiejkolwiek dalszej akcji na tamten moment.

KP przeciwników (tj. statsy i reszta)

  Ukryty tekst

[Gundan]

Dlaczego choć raz w życiu zadanie nie mogło pójść bez utrudnień, zgodnie z planem. Nie wiedziałem czy to złośliwość bóstw które się mściły za to że ich nie czcze czy zbieg okoliczności. W każdym razie było strasznie wkurzające. Miałem taki piękny plan uwolnienia wnętrzności starszej parki ale nie, dziad se wymyślił, że postawi jakieś kolumny. Plus był taki, że Shiyasu po raz kolejny okazał się świetnym towarzyszem broni, ponieważ jego tornado bez większego problemu zdołało się uporać z przeszkodą. Dobrze, że jest po mojej stronie. - przeszło mi przez myśl widząc destrukcyjną moc mojego przyjaciela.
W każdym razie w momencie gdy droga została utorowana pojawił się mały problem w postaci staruchy która coś majstrowała przy kolumnach. W głowie szybko pojawił mi się wcześniej widziany obraz przygniecionego, a wręcz zmiażdżonego ciała co szybko pomogło mi połączyć nieco kropki. Twarz wykrzywiła mi się w grymasie niezadowolenia gdy cofałem świeżo co wykonaną toporo-rękę, miałem zamiar tego nie robić ale ich niewzruszenie sprawiało, że poczułem coś w stylu obawy? W sumie nie byłem pewien, ponieważ jeszcze nie zdarzyło mi się odczuwać czegoś takiego.
Mój plan uległ delikatnej zmianie. Zacząłem składać pieczęci najszybciej jak potrafiłem, w końcu musiałem złożyć cztery, a cztery pieczęci to zdecydowane więcej niż brak, a liczyła się każda sekunda. Jeśli zdążę to wydmuchuję z ust w stronę dziadów przez szczeliny między filarami szary dym, a następnie zaczynam kolejną sekwencję pieczęci mając nadzieję, że zdążę wystrzelić jedną płomień w ich stronę wyskakując w stronę wyrwy tak aby być jak najdalej od strefy zagrożenia.
Gdyby coś się chrzaniło robię " dalej dalej złodziejskie ręce Gundana" i przyciągam się tam gdzie będę potencjalnie bezpieczniejszy np. po drugiej stronie za filarami.

Techniki:

  Ukryty tekst

Staty

  Ukryty tekst

EQ:

  Ukryty tekst

[Shiyasu]

Misja C - Shiyasu & Gundan - 36/45

Niestety jednak początkowa taktyka nie poskutkowała. Młodzi członkowie mafii zostali zaskoczeni przez jednego z dwójki rywali, który szybko zdołał zareagować na nadchodzącą szarżę ze strony Gundan'a, przywołując kilkanaście kamiennych filarów które posłużyły jako osłona przez atakiem Jugo. Tyle dobrego, że Jutsu wykonane przez Shiyasu poskutkowało chociaż po części i utorowało im nieco drogę do dalszych manewrów.
Próba wyprowadzenia bezpośredniego ataku natychmiast po zniszczeniu trzech filarów byłaby jednak głupotą, gdyż zakres umiejętności przeciwników nadal nie był do końca znany, istniała duża szansa, że posiadali Oni jeszcze jakieś asy w rękawie, dlatego bezpieczniej było póki co nie podchodzić na bezpośredni dystans. Na oko dzieliło ich jakieś dwadzieścia, może trzydzieści metrów, była to odległość zdaje się wystarczająca do wykonania krótkiej sekwencji ruchów, która mogła przesądzić o zwycięstwie. Shiyasu postanowił zatem wziąć sprawy w swoje ręce, oczywiście starając się nie wejść przy tym w drogę Gundan'owi, który stał po jego lewej. Siedemnastolatek doskoczył lekko do przodu aby znaleźć się bliżej kolumn i nieco zwiększyć swój dystans od Gundan'a - do filarów oczywiście nie zbliżał się zanadto, aby nie narazić się na potencjalny atak notką wybuchową, lub czymś innym - jednocześnie włożył rękę do torby, z niej wyjął bombkę dymną i szybkim ruchem wyrzucił ją w przejście wydrążone uprzednio przez tornado. Chłopak zwieńczył manewr nakreślając dłońmi pieczęć tygrysa, by następnie wyemitować obracający się, działający destrukcyjnie strumień powietrza - aby objąć zasięgiem techniki jak największy obszar, dodał do tego lekki zamach rękoma od lewej do prawej, następnie odskoczył z powrotem do miejsca w którym stał przedtem, obserwując jakie są efekty jego poczynań.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Tsuyoshi]

Misja rangi |C|

---

Mafia Akiyama

---

Życie ma to do tego, że nie zawsze idzie po naszej myśli. Doskonale wiedzieliście, że dziadkowie tanio skóry nie sprzedadzą. Sugerowało to ich zachowanie, to jak zareagowali na was, a nawet cały spokój, który ich otaczał. Wiedzieli, co robią… I wiedzieli po co to robią. A czy Wy byliście świadomi swoich ruchów? Jeden z Was na pewno. Shiyasu starał się przewidzieć wszystko, co się da tylko po to, aby utrzymać Gundana przy życiu. Kurz opadł, ale na tym walka się nie zatrzymała. BIałowłosy doskoczył do przodu, gdy Jugo wykonywał jedną z bardziej zabójczych technik, jakie miał do dyspozycji. Plan był prosty. Dym miał się rozprzestrzenić w korytarzu tak, aby potem zapalony dosięgnął płomieniami dziadków, paląc wszystko na swojej drodze… Ale o jednym nie pomyśleliście. Obydwoje zamknęliście sobie w pewien sposób drogę na przód… Nie widzieliście, co dzieje się z przodu, a wtedy Wasi przeciwnicy mieli czas na reakcję. Bardzo krótki, ale wydawałoby się, że wystarczający.

Chwila nieuwagi wystarczyła, aby zadziała się tragedia. Czyżbyście oboje zapomnieli, że babcia rzuciła coś po tym, gdy Shiyasu zajmował się rozbiciem kolumn? Eksplozja chwyciła dym, który wcześniej wydobywał się z ust Gundana. Ferwor walki czasami przeszkadzał myśleć racjonalnie, ale na wasze szczęście, Jugo był gotowy zareagować i odskoczył. Shiyasu był na tyle daleko, że nie przeszkodził mu w ucieczce, samemu nie będąc narażonym na sam żar, ale zarówno huk, który spowodował chwilowe ogłuszenie, jak i odłamki rozbryzgujących się kolumn poleciały w waszą stronę. Były na tyle małe, że nie stanowiły zagrożenia dla zdrowia, ale jednak - pojawiły się. Shiyasu oberwał w prawe ramię. Czuł ból, nie był on jednak aż na tyle upierdliwy, aby nie móc sprawnie operować ręką w wykonywaniu technik - co innego, gdy mówilibyśmy o walce - ta z pewnością sprawiłaby mu lekkie problemy. Co do Gundana - ten miał trochę mniej szczęścia - odłamki zahaczyły o dolną część pleców, nie były to groźne obrażenia, ale te z całą pewnością okażą się upierdliwe - przynajmniej do momentu, gdy nie rany nie zostaną opatrzone.

Gdy pisk w uszach ustał, a pył przerzedził się na tyle, aby móc przez niego spojrzeć ujrzeliście dwie postaci, stojące obok mocno zniszczonej, przypalonej półkopuły, znajdujące się po stronie przeciwnej do tej w której wcześniej znajdowali się dziadkowie. Być może gdyby bombka dymna wtedy nie spadła na ziemię, byłoby już po sprawie, a tak odcięliście sobie jedyne możliwe źródło informacji doprowadzając tym do walki na oślep. Nie widać było po nich zmęczenia, ale wiadomo - wzrok potrafi mylić. Dziadek ponowił swoją uprzednią prośbę:
- Oddajcie zwój, a puścimy was wolno. - Babcia stała za nim tak, że tylko Shiyasu był w stanie zobaczyć, co może robić. Ta ukrywała się za plecami dziadka, grzebiąc w torbie. Wtedy pokręciła głową i klepnęła swojego męża. Ten skinął głową w odpowiedzi.

- Wycofajcie się albo przestaniemy się bawić. - Wybrzmiał poważnie. Widać dosyć miał już całej tej zabawy. Łatwo było zirytować starszych ludzi… Ale czy warto było ryzykować? Oczywiście, że tak. Mafia potrafiła zapewnić niezły żywot dla jej członków. Każdy walczyłby o niego do ostatniej kropli krwi.

---

Gundan i Shiyasu
37/45

---

Informacje dla graczy:

http://sketchtoy.com/69260106
Mapka standardowo. Co do samego posta - założyłem, że działaliście równocześnie. Gundan - w poprzednim poście odlicz sobie od chakry za przemianę za topór i ogólnie proszę o rozliczanie się z chakry od razu w poście - potem ewentualnie napiszę Ci dokładnie co nie nastąpiło i sobie doliczysz, a nie na odwrót. Założyłem, że technika Shiyasu nie została wykonana - napisałeś, że nie chciałeś wejść Gundanowi w drogę, a taka technika mogłaby rozwiać jego technikę, czyli w mojej głowie wszedłbyś mu w drogę, stąd taki, a nie inny wynik. Same obrażenia nie są groźne - to wszystko napisane jest w poście. Standardowo - gdyby były jakieś pytania zapraszam na PW albo discord, tam możemy sobie obgadać co i jak.

KP przeciwników (tj. statsy i reszta)

  Ukryty tekst

[Shiyasu]

Misja C - Shiyasu & Gundan - 38/45

Plan nie do końca poszedł tak jak powinien, głównie za sprawą eksplozji jaka została na dodatek spotęgowana przez jutsu Gundan'a. Nie było mowy o oddaniu czegokolwiek, młodzi mafiozi mogli przecież dalej walczyć, jedynym doznanym przez siedemnastolatka urazem była rana na prawym ramieniu, nie była specjalnie poważna i nie powinna zakłócać dalszej walki, przynajmniej tej z dalszego dystansu. Shiyasu ułożył sobie w głowie plan w założeniu, że rywale nie znają żadnych technik sensorycznych - złożył pieczęci barana, węża oraz tygrysa, wykonując ostatnią pieczęć jednocześnie doskoczył do przodu, poskutkowało to dość dynamicznym pojawieniem się czterech iluzorycznych klonów tuż naprzeciwko białowłosego, chłopak drogą mentalną kazał swoim sobowtórom jak najszybciej rozstawić się w szeregu, możliwie blisko rywali, a następnie zacząć składać pieczęcie, byle jakie, gdyż nie miało to znaczenia, miało nadać jedynie elementu który mógł mniej lub bardziej ich zdekoncentrować. "Oryginał" natomiast szybko sięgnął sprawniejszą ręką do torby i wyjął dwa shuriken'y, które szybkim ruchem wyrzucił w kierunku przeciwników. Natychmiast po wypuszczeniu metalowych gwiazdek z dłoni, Shiyasu wykonał klaśnięcie, którym dodatkowo przywołał podmuch nadający shuriken'om więcej impetu i szybkości. Białowłosy nie próżnował, niemal od razu doskoczył do lewej strony i szybko nakreślił dłońmi szczura, po czym wypluł z ust salwę pocisków podciśnieniowych, które skierowane były prosto w podstarzałą dwójkę.
Chłopak uznał, że klony póki co można zostawić, kazał im trochę zmienić pozycje, a sam szybko odskoczył nieco dalej, bliżej miejsca, w którym stał w momencie nim stworzył iluzje. Jeżeli wszystkie jego manewry poskutkowały, wówczas sięgnął ręką do torby po raz kolejny, tym razem wyciągnął z niej pigułkę żywnościową, którą bez zbędnego zastanawiania się połknął.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Gundan]

W tamtej chwili nie przeszło mi nawet przez myśl, że mój plan posiada tak wielką wadę. Za mocno skupiłem się na dążeniu do obranego celu przez co finał mojej techniki obrócił się przeciwko mnie. Eksplozja, którą wywołałem aby szybko zlikwidować przeszkodę w postaci sędziwej pary nie dosięgnęła swojego celu przy okazji wysadzając filary w powietrze. To niestety poskutkowało dosłownym deszczem kamiennych odłamków. Co prawda byłem przygotowany na unik w sytuacji gdyby coś poszło nie tak ale na TO nie mogłem się przygotować wystarczająco dobrze.
Odłamek trafił mnie w dolną część pleców co poskutkowało wykrzywieniem się mojej twarzy w grymasie bólu i zaciśnięciem pięści aby stłumić chęć krzyku. Bo choć nie był to ból zwalający z nóg to takie nagłe oberwanie kamieniem nie należy do najprzyjemniejszych doświadczeń. Do tego ten huk eksplozji, właściwie to nie wiem czy zaciśnięcie pięści pomogło czy po prostu krzyk bólu został zagłuszony przez efekt moich technik. W każdym razie byłem prawie pewien, że nie było mnie słychać choć jaka była prawda tego do końca nie wiedziałem ale i właściwie nie zastanawiało mnie to. W mojej głowie było znacznie ważniejsze pytanie. Kurwa...mam ich? - za tą myślą powędrował mój wzrok w kierunku w którym wysyłana była moja zabójcza technika. Miałem nadzieję ujrzeć dwa zwęglone truchła jednak marzenia nie zawsze się spełniają. I tak właśnie było w tym przypadku, bo zamiast zwłok zobaczyłem zwęgloną kamienną kopułę która musiała ochronić starszą parę przed zagrożeniem.
Kurwa! Dobrzy są, myśl Gundan czy powinniśmy im oddać nasz zwój i zaproponować ich później Tanjirou jako kandydatów na członków...może są starzy ale ewidentnie górują nad nami doświadczeniem. Pierdolone dziady co by tu... - w tym momencie przerwałem moje rozmyślanie gdyż Shiyasu ewidentnie postanowił wziąć sprawy w swoje ręce co z jednej strony było świetnym posunięciem, z drugiej zaś zamykało to nam ewidentnie furtkę do wzięcia ich z zaskoczenia. W końcu moglibyśmy udawać, że oddajemy im zwój aby opuścili nieco gardę i wtedy ich dopaść.
Delikatnie poruszyłem się aby zobaczyć jak uciążliwa będzie rana na plecach by móc wyczuć lepiej swoje możliwości potencjalnych uników. Oczywiście dalej byłem gotowy użyć złodziejskich rąk Gundana do wspomagania się przy wszelkich unikach ponieważ zwiększało to znacznie moją mobilność a tego potrzebowałem teraz najmocniej gdyż była ona nieco utrudniona przez ból w plecach.
Tym razem jako, że mój "brat" przejął inicjatywę ja planowałem nie utrudniać mu akcji nie wskakując mu przed celownik, jednak nie planowałem pozostawać bierny. Biorąc przykład z Shiyasu również używam techniki klonów tworząc sześć kopi z którą najpierw robię roszadę tak aby ciężej starcom było mnie zlokalizować, a następnie biegniemy całą hordą w ich kierunku samemu trzymając się mniej więcej po środku. Oczywiście klony w natarciu jak również ja składają tą samą sekwencję pieczęci do kolejnej ogniowej techniki. Żeby natomiast nie utrudniać całej operacji białowłosemu mój atak następuję z drugiej strony tj. jeśli Shiyasu atakuję z lewej pociskami to ja z prawej katonem ale nie w tym samym czasie tylko nieco później abym mógł zobaczyć reakcję przeciwnika i dalej dopasować swój ruch. Przykładowo jeśli by użyli jakiejś dotonowej ściany mającej zatrzymać techniki wiatru staram się strzelić techniką tak aby trafiła za przeszkodę dobiegając bliżej niej czy wyskakując w górę. Jeśli cały zmasowny atak dojdzie do skutku sięgam po pigułkę żywnościową aby uzupełnić braki w chakrze.

Techniki:

  Ukryty tekst

Staty

  Ukryty tekst

EQ:

  Ukryty tekst

Inne:

  Ukryty tekst

[Tsuyoshi]

Misja rangi |C|

---

Mafia Akiyama

---

Chaos i harmider, tak można opisać to, co teraz miało miejsce. Każdy z Was miał jakiś plan, każdy z was w pewien sposób chciał podejść do tego od innej strony, ale mimo tego trzymaliście się razem, starając się współpracować tak, jak się tylko da. Poprzednim razem to Shiyasu okazał się tym mądrzejszym, podchodząc do sytuacji na chłodno, choć i on popełnił jeden błąd, który kosztować mógł was życia, jednakże prędkość, jak i umiejętności Gundana pozwoliły Wam uniknąć objęć Shinigami. Teraz jednak sytuacja odmieniła się o wiele bardziej. Jugo wycofał się oddając pole do popisu dla swego brata samemu wspierając go w natarciu.

To wszystko zaczynało mieć ręce i nogi, a Wy w końcu zrozumieliście na czym polega współpraca. Wszystko, co robicie, ma działać tak, że nie zrobicie sobie krzywdy nawzajem. Groźby dziadków okazały się nic nie warte, gdy w końcu nadeszła chwila, abyście mogli pokazać swoje prawdziwe moce. Skończyliście z podchodami, bo te nie były już nic warte. Zobaczyliście, że nie można się z nimi bawić i trzeba skorzystać z najmocniejszego arsenału, jaki macie. Państwo starsi nie próżnowali jednak. Wprawdzie nie mieli za dużo czasu, ale coś zawsze się znajdzie. Gundan ruszył wraz ze swoimi klonami oraz tymi, które stworzył Shiyasu, mieszając się z nimi. Było ich tyle, że staruszkowie mogli mieć problem wypatrzenie, który to który. Babcia miała jednak plan. Skupiła się na Jugo, składając równo z nim cztery pieczęcie, aby wypluć w kierunku techniki Gundana swoją technikę wirującej kuli ognia. Dziadek w tym samym czasie musiał skupić się na odparciu techniki Shiyasu, który nie próżnował, ukazując swoją potęgę przed przeciwnikami. Shurikeny popędziły w stronę pary przyspieszone pędem wiatru. Ponownie tylko cud mógł uratować dziadków przed śmiercią pędzącą w ich stronę… Wtedy też pojawił się wielki, skalny mur, w tym całym hałasie dało się usłyszeć tylko “Doton: Doroku Gaeshi”, będący ostatnią linią obrony tej dwójki. Okazał się jednak za słaby, a shurikeny finalnie przebiły się przez zasłonę. Ich prędkość została nieznacznie zmniejszona, co mogło pozwolić ujść dziadkowi z życiem, bo babcia w ostatnim momencie przesunęła się nieznacznie, odsłaniając się na żar wywołany rozbiciem techniki Gundana. Zderzenie obydwu kul wyglądało pięknie, ale było równie niebezpieczne dla obojga… Choć Jugo był o wiele dalej, więc mógł kontynuować swój bieg w kierunku przyszłych ofiar.

Shiyasu wtedy przebiegł na lewą stronę, aby dokończyć dzieła zniszczenia. Gundan bezpiecznie przemieścił się na prawą stronę tak, aby nie przeszkadzać swojemu towarzyszowi. W oczach babci widać było niemoc, ale też pewien rodzaj ulgi… Wiedziała, że koniec nadchodzi, ale nie wyglądała na złą. Być może jedynym celem tej pary było to, aby tutaj… Zginąć robiąc to, co robili razem przez całe swoje życie? Różne motywy przewijały się przez różnych ludzi, ale ten był jakiś… Piękny, prawda? Pociski wystrzeliły w kierunku babci, która nie miała żadnych szans na unik. To był koniec. Widzieliście jak pojedyncze kropki pojawiały się na jej koszuli, z początku malutkie, na końcu przemieniały się w czerwone plamy z których krew leciała, jak z wodospadu. Gundan mógł usłyszeć dziadka, który nagle wybuchł płaczem.

- Stop! Stop! Czekajcie! - Wykrzyczał najgłośniej jak potrafił. Gdy Podeszliście bliżej zauważyliście, że shurikeny, które posłał Shiyasu wbiły się prosto w klatkę piersiową dziadka. Minuty dzieliły go od śmierci, ale ten miał ostatnią prośbę. - Już nic nie knuję, słowo honoru… Tylko proszę, połóżcie mnie koło niej, błagam. Chcę być obok niej. - Z jego oczu wylewały się łzy, głos natomiast drżał. Nie bał się niczego. Dowiedliście swego, ukazując swoją potęgę. On natomaist miał ostatnie życzenie. Umrzeć obok swojej życiowej partnerki. W końcu to było jego celem… Fakt, byliście mafiozami, mogliście mu nie ufać, ale słowo honoru takiego człowieka z całą pewnością musiało coś oznaczać, przecież dożył tak późnego wieku.

---

Gundan i Shiyasu
40/45

---

Informacje dla graczy:

Mapki już nie ma, bo i jej sensu nie ma. Co do podliczenia - wszystko jest dobrze i kontynuujcie tak, jak to robiliście. Jeśli chcecie - możecie zażyć piguły, jeśli nie to to napiszcie, czy to w poście, czy w adnotacji.

KP przeciwników (tj. statsy i reszta)

  Ukryty tekst

[Gundan]

Plan zadziałał tak jak należy, choć co prawda napotkaliśmy przy jego realizacji pewne problemy to na szczęście w końcu udało nam się zgrać. Możliwe że gdybyśmy już wcześniej ze sobą współpracowali i potrafili od razu działać razem to te zadanie zostało by ukończone znacznie szybciej. Mimo to na mojej twarzy malował się paskudny uśmiech z każdą chwilą przeprowadzania skoordynowanego ataku, a jednoczenie czułem ulgę. Poczucie strachu przed niewzruszoną postawą tych wapniaków ustępowało ponownie miejsca radości z walki która ewidentnie zmierzała we właściwym kierunku.
Ciężko mi nawet opisać jak cudowne uczucie mi towarzyszyło gdy moja technika zderzyła się z techniką przeklętej starej ropuchy, każda sekunda dalej była tylko przyjemniejsza. Aż w końcu nastąpił moment kulminacyjny gdy zobaczyłem na własne oczy jak starucha zostaje podziurawiona techniką Shiyasu niczym ser szwajcarski. Przez chwilę można było zobaczyć na mojej twarzy coś w stylu zaskoczenia, na krótki moment moja twarz zastygła w takim wyrazie gdy wysłuchiwałem błagalnego głosu, tego samego który jeszcze niedawno stawiał jakieś żądania oddania zwoju. Głos umierającego dziadka był dla moich uszu niczym poezja choć po twarzy nie było tego widać.
Postanowiłem nieśpiesznie zbliżyć się do konającego tak by wyglądało to jakbym zamierzał wypełnić jego wolę ale nic bardziej mylnego postanowiłem skorzystać z okazji i w końcu zrobić coś co planowałem zrobić już na samym początku. Mianowicie korzystając z cudownych zdolności klanu przemieniam rękę w topór którym celuję w szyję dziadka tak aby oddzielić głowę od reszty ciała. Jednocześnie wykonując atak moja twarz ponownie zmienia wyraz zdradzając przy tym jak wielką frajdę daje mi dobijanie starca, zaś ostatnią rzeczą jaką ów nieszczęśnik mógł usłyszeć jest mój szaleńczy śmiech.
Następnie jeśli wszystko poszło bez problemu cofam technikę przestając się śmiać po czym podnoszę za włosy odciętą głowę i rzucam nią w kierunku truchła staruchy.
Jeśli by coś się skomplikowało jestem gotów odskoczyć wydłużając rękę aby zwiększyć dystans od zagrożenia, tak jakby dziadek postanowił się zdetonować czy coś.
- Nie ma za co dziadku, hahahaaha, dobra robota Shiyasu. Gdyby nie ty mogło by być kiepsko, ehhh...cholera moje plecy. Dobra chodźmy już do celu, bo raczej nie ma tu nikogo godnego uwagi. - stwierdziłem mówiąc tak jakby scena z przed chwili wcale nie miała miejsca, a następne jeśli Shiyasu nie ma nic przeciwko to ruszam w kierunku wcześniej obranego celu.

Techniki:

  Ukryty tekst

Staty

  Ukryty tekst

[Shiyasu]

Misja C - Shiyasu & Gundan - 42/45

Jak się okazało, podstarzała dwójka nie miała jednak żadnego asa w rękawie, to jak gładko poszła wykonana przed chwilą sekwencja ataków jedynie to potwierdza. Shiyasu czuł z jednej strony satysfakcje z wygranego starcia, z drugiej jednak strony trochę niedosyt, bo dawno nie miał okazji z nikim intensywnie i na poważnie powalczyć, a tu trwało to jedynie krótką chwilę. No ale nie ma co się rozdrabniać, tym bardziej, że Gundan w międzyczasie odciął głowę konającemu dziadkowi, na co Shiyasu spojrzał się jedynie z politowaniem. Gdy przestała tryskać krew, wówczas podszedł jeszcze do jego truchła i wyciągnął z niego dwa poprzednio rzucone shuriken'y, machnął nimi dwa razy żeby otrzepać je z krwi i wrzucił je z powrotem do torby.
- Wiesz, nie musiałeś mu ucinać głowy, i tak już by nic nie zrobił. Ale skoro Cie to satysfakcjonuje... Nie ważne, chodźmy już. - Po krótkiej wymianie zdań wyruszył ze swoim towarzyszem dalej w stronę wyznaczonego wcześniej miejsca.

[Tsuyoshi]

Misja rangi |C|

---

Mafia Akiyama

---

A zatem wybrałeś tę drogę, Gundan. To nic takiego. Ich życia i tak nie były nic warte, w końcu chcieli dołączyć do mafii. Być może oni sami nie należeli do tych dobrych, być może i oni niegdyś ucięli komuś głowę, gdy ten błagał o małą, ostatnią przysługę. Nie wydarzyło się nic. Krew zaczęła tryskać do góry, aby po chwili przestać. Z tej walki nie było nic do wyniesienia. Może poza tym, że jak na razie nikt nie może równać się waszej dwójce. Jesteście zbyt potężni na jakichś podrzędnych przeciwników, co Ci z góry z całą pewnością zdążyli już zauważyć.

Krótka wymiana zdań między Wami wniosła wiele. Shiyasu nie był zadowolony z obrotu spraw, a Gungan… On, jak to on. Cieszył się z mordu i tego, jak dobrze układa mu się wszystko z jego “bratem”. Co do shurikenów, który podniósł białowłosy - jeden z nich nadawał się do użytku, drugi zaś wyszczerbił się podczas uderzenia w kamienny mur, choć tego chłopak z początku mógł przeoczyć. Plan był prosty. Ruszyć do przodu, aby w końcu spotkać się z Tanjirou, aby przekazać mu swoje opinie… Te mogłyby być różne. W końcu każdy, kto stanął na waszej drodze, umarł finalnie nie pozostawiając po sobie nic.

Wcześniej usłyszane brzdęki stali ustały, więc Ci, którzy je powodowali na pewno zmyli się już z tego miejsca, aby ukończyć misję. Z drugiej strony… Mogli na Was czekać. Nigdy nie wiadomo, co może się zdarzyć, prawda? Nieważne jednak, czy wybraliście bieg prosto do celu bez oglądania się wokoło, czy też szukaliście jakiegokolwiek śladu, który mógłby sugerować obecność wroga to i tak nic nie znaleźliście. Cel był blisko. Pozostało tylko wspiąć się na górę, aby porozmawiać z Tanjirou na temat przebiegu.

***

Gdy w końcu dostaniecie się na sam szczyt, będą tam na was czekać. Wielki Ro i uśmiechnięty Tanjirou, który rozpocznie:

- No, no! Nareszcie, Panowie! Dobrze sobie z nimi poradziliście. I jak? Macie jakieś… Pomysły, spostrzeżenia albo coś? - Uśmiechnął się do was. Może to chore, ale każdy z nich traktował to, jak jakiegoś rodzaju zabawę… Mordowanie nie było zabawą normalnych, ale wy, wy nie byliście normalni. Byliście z mafii, byliście z TEJ rodziny. Akiyama to już nie przelewki. Byliście najsilniejsi, każdy z was.
- Ale naprawdę. Już się bałem, że możecie sobie nie poradzić, ale to, jak się pod koniec zebraliście, no to naprawdę! Genialne! Choć musicie przyznać, było blisko, bo Gundan prawie tam oberwał od tego, co wypluł. - Klasnął w dłonie, podchodząc jeszcze bliżej was. Widać było, że był podekscytowany waszym sukcesem, niczym ojciec oglądający zwycięstwo synów.

---

Gundan i Shiyasu
43/45

---

Informacje dla graczy:

Mapki już nie ma, bo i jej sensu nie ma. Co do podliczenia - wszystko jest dobrze i kontynuujcie tak, jak to robiliście. Jeśli chcecie - możecie zażyć piguły, jeśli nie to to napiszcie, czy to w poście, czy w adnotacji.

KP przeciwników (tj. statsy i reszta)

  Ukryty tekst

[Shiyasu]

Misja C - Shiyasu & Gundan - 44/45

- Ekhem.. No wiesz, Tanjirou-San, z mnichami nawet walczyć nie trzeba było, sami wpadli w iluzoryczną pułapkę. Potem Ci starcy, z nimi sprawa była nieco cięższa.. Z resztą jak widać. -
Tu Shiyasu urwał na moment, aby rzucić okiem w stronę Gundana, a następnie na pobojowisko jakie urządzili przed chwilą.
- Starcy stanowili jakieś wyzwanie, musieliśmy się nieco bardziej przy nich wysilić, lecz i tak nic z tego nie wynika, oboje są martwi.. Zastanawiam się jednak, po co to wszystko? Jeżeli mieliśmy wyłaniać spośród tych ludzi odpowiednich kandydatów do Akiyamy, to raczej nie ma już w czym wybierać, choć o ile dobrze pamiętam nie walczyliśmy ze wszystkimi ludźmi jakich wcześniej spotkaliśmy przed wejściem do tego iluzorycznego Shigashi... Tak czy siak, z naszej strony misja zakończona, wydaje mi się, że pokazaliśmy na co nas stać, jednak jeżeli faktycznie celem było wyłonienie nowych ludzi... No cóż, chyba trzeba robić lepszą selekcję potencjalnych kandydatów. -