Zapomniane dojo

[Jun]

Wyprawa Rangi - C - 15/30

---

- Rok 388 - Lato-Jesień -
- Naoki -
- Zapomniane Dojo -
- Coś czego zabrakło -

---

" ??? " [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=gFfZ_JmY1bQ[/youtube] Zamierzałeś grać w otwarte karty z nieznajomym. Nic nie stało na przeszkodzie by przyznać, że torba nie była twoja, od razu wyjawiłeś jej prawdziwego właściciela, jakby umywając od torby i jej zawartości ręce. Nic w tym dziwnego, sama jej zawartość była niepokojąca, chociaż sam wiedziałeś, że była w tym i jakaś nadzieja. Na wyjawieniu, że torba nie należy do ciebie jednak nie poprzestałeś. Mówiłeś dalej, począwszy od podania imienia przyjaciela przeszedłeś do stwierdzenia, że na pewno ma więcej pozostałości wazy ze sobą. – A więc to on jest złodziejem... — Odparł nowo przybyły, kwitując twoją wypowiedź. W końcu jasno przyznałeś, że rzecz nie jest twoja, czekasz tutaj na przyjaciela który ukradł wazę. Świadomie czy nie... Miało to jakieś znaczenie? Mężczyzna uważnie obserwował twoje ruchy, bez dwóch zdań miałeś wrażenie, że był gotowy w tej chwili dosłownie na wszystko. Sięgnąłeś zwój i pokazałeś, dokładnie ten sam który przed chwilą pokazywał ci on. – Doprawdy? Więc nie masz nic przeciwko by oddać to co tutaj masz, zgadza się? — Nie odrywał od ciebie wzroku zadając te jakże proste - wydawałoby się pytanie.

Jakie jednak rzeczywiście miał intencje? To musiałeś już sam odczytać z jego ruchów. – Czyli mówisz, że znajdują się tam również inne rzeczy? Nie tylko fragmenty wazy? — Tutaj wyraźnie go zainteresowałeś. Zaczął się powoli zbliżać w kierunku twoim i torby. Gdy tylko znalazł się wystarczająco blisko nachylił się i zajrzał do środka, mruknął jedynie pod nosem po kilku chwilach. Ciężko ocenić co sobie w tym momencie pomyślał. – Twory? No proszę, to wiele wyjaśnia... Miałeś wątpliwości? Cóż, z twoich słów wynika, że to rzeczywiście czas przeszły... — Uśmiechnął się, podczas gdy ty przedstawiłeś swoje imię, oraz pokazałeś medalion przynależności do kraju... Bardzo daleko stąd. – Naoki-san... Oh... To nieco komplikuje sprawę... Ale... Nie masz chyba nic przeciwko byśmy go razem... Wspólnie poszukali, prawda? Ja jestem Yuu i jak widzisz zajmuje się tą sprawą. Czy jednak powinienem ci zaufać? — Zamierzał położyć ci dłoń na ramieniu, lecz czy mu pozwoliłeś zbliżyć się tak bardzo?

Co dalej? Dwie osoby, dwie różne wersje opowieści o wazie... Co zamierzasz zrobić, Naoki?

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

Hiroyuki [Hirochi]
Yuu

[Naoki]

Wszystko powoli starało się coraz dziwniejsze, w końcu na samym początku zielonowłosy czuł się bardziej zagubiony w tej sytuacji, niż w tym momencie gdzie w trakcie rozmowy posiadał czas na zebranie swoich myśli i coraz bardziej coś mu tutaj nie pasowało. Pomijając już fakt, że mały grubasek był prawdopodobnie w posiadaniu całości wazy, teraz wspólnie z Naokim, a osoba stojąca przed nim starała się mu wmówić, że waza została ukradziona, mimo samego napisu na plakacie.
- Skąd mam wiedzieć, czy mówisz prawdę? - zapytał się nieco niepewnie, wracając do worka by odsunąć go nieco na bok, by nie znajdował się już pomiędzy nimi.
- Twierdzisz, że waza została skradziona, mimo że na plakacie jest napisane coś innego. Więc skąd wiesz, że ktoś ją ukradł skoro posiadasz ten sam plakat co ja? - dodał po krótkiej chwili, z każdą chwilą stając się coraz bardziej nieufny względem Yuu. Starając się dalej jakoś analizować tą sytuacje.
Oczywiście po krótkiej chwili podniósł sam worek z uśmiechem na twarzy, mimo pewnych trudności
- Jeżeli chcesz, możemy pójść razem do świątyni, raczej nie znajduję się daleko. Pieniądze będziesz mógł zatrzymać dla siebie. Dokładnie tyle, ile jest podane na plakacie, a resztę rzeczy przekażemy świątyni. Oni najlepiej będą wiedzieli komu będą mogły się przydać. - powiedział, po krótkiej chwili. Przedstawiając swój plan jaki wymyślił w parę chwil. Chciał zobaczyć reakcje mężczyzny na to wszystko. W końcu on w przeciwieństwie do Naokiego nie przedstawił się oficjalnie, pokazując swój medal symbolizujący przynależność do jakiegoś regionu, w końcu nawet jeżeli był samurajem powinien posiadać jakiś symbol, albo przynajmniej coś więcej niż sam plakat, których w okolicy było pełno.
Tylko co sam młodzieniec mógł zrobić w takiej sytuacji? Nie czuł się zbytnio pewnie, i w głębi serca prosił o to, żeby Hirochi tutaj nie przyszedł właśnie w tym momencie, jeżeli ten mężczyzna oznaczał niebezpieczeństwo, wolał nie mieszać w to wszystko kogoś niedoświadczonego w walce, a tym bardziej tak niewinnego i pociesznego. Przynajmniej takie wrażenie sprawiał sobą grubasek, oby to nie było wystarczająco mylne

[Jun]

Wyprawa Rangi - C - 17/30

---

- Rok 388 - Lato-Jesień -
- Naoki -
- Zapomniane Dojo -
- Coś czego zabrakło -

---

" ??? " [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=gFfZ_JmY1bQ[/youtube] Dziwniejsze czy nie, znalazłeś się w tej sytuacji i należało z niej jakoś wybrnąć. Nie liczyłeś odłamków - mało by ci to zresztą pomogło, lecz jeśli podsumować to co dostrzegłeś do tej pory, to istniała duża szansa, że odłamki które Hirochi pozostawił tobie, oraz te które zostawił sobie - możliwe, że są całością wazy. Chłopak w końcu był bardzo dokładny w swoich poszukiwaniach przedmiotów nic nie wartych - jak sam twierdził. Ostatecznie rozmowa między tobą a nieznajomym trwała dalej.

– Wolno myślisz, co? — Zmrużył oczy przyglądając ci się przez kolejny moment. – Nic nie szkodzi — Dodał ciszej. Skoro nie miałeś obiekcji by się do ciebie zbliżył to dokładnie to zrobił. Nie próbowałeś ani się odsunąć, ani nie zgłaszałeś protestów. Ku jego radości można powiedzieć. – Ja twierdzę? — Wskazał na siebie, pokręcił głową na boki. – Naoki-san, skoro waza zniknęła, to ktoś musiał ją zabrać, a to ty właśnie powiedziałeś mi, że TO ON jest złodziejem którego szukam... — Wskazał ręką najpierw na ciebie potem na siebie, nie stracił nieco zakłopotanego wyrazu twarzy. – Czy można ufać twoim słowom Naoki-san? Wydajesz się nie być pewny tego co mówisz... — Mężczyzna złapał za torbę, cały czas cię obserwował. Może i rzeczywiście oficjalne przedstawienie byłoby preferowane, ale czy konieczne? Pokazał list co wyraźnie świadczyło, że był jakiegoś rodzaju najemnikiem, albo łowcą nagród. Może to twoja przesadna identyfikacja była ostatecznie błędem, albo i nie... – Nie zamierzam zostawiać pracy na wpół skończonej. Dostarczę wszystko, gdy już znajdę złodzieja... Naoki-san, wydajesz się skonfliktowany, to na pewno Hiroyuki ukradł wazę, a nie ty? — Przyglądał ci się, uważnie, obserwował twoją twarz, wędrował również za twoim wzrokiem. Wyglądał jednak bardziej jakby czegoś szukał, może nawet nie konkretnie ciebie, a czegoś co mógłbyś ukrywać, ty jednak mówiłeś prawdę, czyż nie?

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Naoki]

Wszystko powoli stawało się nieco bardziej problematyczne. W końcu młodzieniec za bardzo nie wiedział z kim ma przyjemność tak na prawdę rozmawiać, a tym bardziej jakich reakcji czy też ruchów spodziewać się po swym niezbyt miłym rozmówcy. Jednak starającym się jakoś wymanewrować w pozytywny sposób, a raczej na własną korzyść. Pomijając już sam niezbyt miły komentarz o wolnym myśleniu, pozostawały inne kwestie które pojawiały się nieco później. - Nikogo nie nazwałem złodziejem. Poza tym wątpię, żeby ktoś celowo ją rozbił w przypadku kradzieży. Możliwości jest zbyt wiele, tak samo niewiadomych. Przez co nikogo nie osądzam. - odparł, dość krótko pewnym głosem, w końcu nie mógł oskarżyć osoby, która podzieliła się z nim kulkami ryżowymi. - Mówię prawdę, jednak jeżeli nie wierzysz w me słowa. Nie mogę Cię do tego zmusić. W końcu każdy ma prawo do własnego zdania, czy też do wyjaśnień. - dodał, po krótkiej chwili. Starając się tym samym odpowiadać na dalsze oskarżenia względem niego. Licząc na to, że ta rozmowa kupi mu nieco czasu, wystarczająco by przestał być w tym miejscu sam. W końcu dobrze wiedział w jaki sposób poruszał się grubasek, jego zauważenie nie należało do najłatwiejszych. Przecież w końcu musiało się to jakoś dobrze skończyć. Lecz teraz przypadłoby się nieco więcej ostrożności.
- Jeżeli chcesz możemy poczekać razem. Powinien się tu zjawić za jakiś czas. - powiedział, licząc na to, że blondyn będzie na tyle cierpliwy by zaczekać razem z nim, ale w razie czego sam młodzieniec był gotowy na najgorsze, a mianowicie otwarty konflikt, lecz nie chciał atakować jako pierwszy, a jedynie w obronie samego siebie, czy też grubaska.
W końcu ta niewielka odległość była dla niego sprzyjająca, trzymając potencjalnego oponenta obok siebie. Cały czas będąc gotowym do wykonania brutalnej techniki, której nigdy nie chciał używać przeciwko żadnemu człowiekowi. W końcu do jej wykonania wystarczy jedna pieczęć barana.
- Poszukujesz wazy jedynie dla zysku, prawda? - zapytał się nieco niepewnie, mając z tyłu głowy, że musi trzymać się blisko niego. Jednak nie pozwalając mu już trzymać dłoni na jego ramieniu. Chcąc być od niego w odległości dwóch metrów, zachowując bezpieczną dla niego strefę komfortu.

  Ukryty tekst

[Jun]

Wyprawa Rangi - C - 19/30

---

- Rok 388 - Lato-Jesień -
- Naoki -
- Zapomniane Dojo -
- Coś czego zabrakło -

---

" ??? " [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=gFfZ_JmY1bQ[/youtube] Problemy znajdywały się same, albo były napędzane przez sposób w jaki porozumiewał się Naoki. Może i Yuu nie należał do najbardziej cierpliwych osób, to czy jednak możesz go winić za chwilową utratę cierpliwości gdy złapał cię na kłamstwach, albo zwyczajnym myleniu się w zeznaniach w które cały czas brnąłeś? Nie ustępowałeś w swoich twierdzeniach, wyraźnie jednak widziałeś, że Yuu nie widzi większego sensu w połowie tego co mówisz. Jego mimika to zdradzała.

Zapewniałeś go, że mówisz prawdę, ale co było rzeczywiście prawdą? To co powiedziałeś najpierw? To co powiedziałeś za chwilę, czy może to co mówiłeś teraz? Która z tych wersji była prawdziwa? Nie wiedział tego, nie miał prawa wiedzieć, nie potrafił niestety odczytywać myśli. Powiedziałeś, że nikogo nie osądzasz, a za chwile zacząłeś dodawać, że nie musi ci wierzyć - już wtedy się śmiał, szczerze, jakby coś bardzo go rozbawiło. – Nikogo nie osądzasz, a to dobre... — Śmiał się dalej, tak jakbyś opowiedział jeden z najlepszych żartów jakie w ostatnim czasie słyszał – Niezły z ciebie żartowniś, Naoki-san... — Dalej się śmiał. Choć gdyby spojrzeć na to z szerszej perspektywy sam ustawiłeś się w roli żartownisia i kłamcy najpierw między wierszami nazywając Hirochiego złodziejem tej wazy, a później twierdząc, że wcale tak nie stwierdziłeś. Czasami jednak słowa które wypowiadamy znacząc więcej niż mogłoby się nam wydawać. Czasami wystarczy powiedzieć, że ktoś coś ukradł, by nazwać go złodziejem i to właśnie chwilę temu uczyniłeś, czy ci się to podobało, czy nie. Ironicznie - również go oceniałeś.

Na domiar złego wcale nie skończyłeś oceniać ludzi.

Czy każdy miał prawo do wyjaśnień i własnego zdania? Owszem, ale czy to prawo rozszerzało się do wolności od konsekwencji słów? Niestety nie i każdy musiał się z tym liczyć. – Może... Ale nie zamierzam marnować na waszą dwójkę całego dnia. — Odpowiedział, wzruszył ramionami i zbliżył się do ciebie - znowu. – No, w takim razie upewnijmy się, że nie uciekniesz, ani nie zrobisz nic głupiego, co? Zostańmy w zasięgu swojego wzroku. Poza tym... Nie ufam ci, Naoki-san, nie wiem co z tego co mówisz jest prawdą, ale jak grubas się pojawi to wszystko się wyjaśni, tak? — Westchnął i usiadł obok, nie ufał ci, a jednak się nie bał, był mniej więcej na wyciągnięcie twojej i jego ręki. Gdy sam oddalałeś się do dwóch metrów jedynie się uśmiechnął. – Tak, nie potrzeba mi takich śmieci... —

Zza jednego z drzew, oddalonych od was o jakieś dwadzieścia metrów wyglądała postać, dość gruba, wyraźnie nie znająca się na arkanach ukrywania się. Postać ta obserwowała waszą dwójkę, ciebie i Yuu. Ciężko powiedzieć jak długo, możliwe, że pojawił się dopiero teraz. Patrzył i siedział cicho. Znałeś go, to Hiroyuki. Dostrzegałeś, że zaraz obok leży jego wielki wór.

Yuu wydawał się znudzony czekaniem.

  Ukryty tekst

Hiroyuki [Hirochi]
Yuu

[Naoki]

Cały ten dzień wyglądał coraz dziwniej, lepiej by było gdyby dobiegł już końca. Jednak z dwojga złego, przynajmniej w pewnym stopniu dopisywała jakoś pogoda. Całkiem przyjemnie było tak posiedzieć, nawet w niezbyt miłym towarzystwie jakim był Yuu. Tajemniczy jegomość szukający złodzieja wazy, tylko raczej bardziej w przyziemnym celu nie jeżeli z chęci pomocy świątyni. Niestety wizja zysku była wystarczająco kusząca, lecz jakim niefartem musiał pojawić się akurat tutaj i o tej porze? Czy właśnie w taki sposób los kpił sobie z ludzi, a raczej z zielonowłosego, który niezbyt wiedział co ze sobą począć w tej dziwacznej sytuacji, jedynie pozostało poczekać aż zjawi się tutaj Haruchi, który jak zwykle okazał się bardzo sprytny w swoim przemieszczaniu, zbyt wyjątkowo jak na kogoś o jego posturze.
- A co jeżeli, waza została rozbita przypadkiem, będąc upuszczoną w dość niedogodnym miejscu, a on znalazł jej kawałki przypadkiem? - zapytał się kierując swe słowa do Yuu, niezbyt chciał zdradzać, że grubasek był już w okolicy.
- Przecież nikt z nas nie musiał być złodziejem, mi na zysku nie zależy. Chciałbym zwrócić fragmenty za darmo. - dodał po krótkiej chwili, chcąc jakoś nawiązać rozmowę. W sumie warto byłoby, żeby Haruchi to wszystko słyszał i przypadkiem by się nie wystarczył, chociaż istniała szansa, że on sam znał lepiej Yuu, temu nie chciał zbytnio się wychylać. W końcu był miejscowym, przecież w ten sposób mógł poznać inne osoby mieszkające w okolicy. Tylko sam zielonowłosy nie miał za bardzo już co zrobić w tej sytuacji, czekając już dalej na rozwój sytuacji, cały czas będąc gotowym na najgorsze i wykorzystanie swej techniki, o której myślał już wcześniej.

[Jun]

Wyprawa Rangi - C - 21/30

---

- Rok 388 - Lato-Jesień -
- Naoki -
- Zapomniane Dojo -
- Coś czego zabrakło -

---

" ??? " [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=gFfZ_JmY1bQ[/youtube] Kogo obchodziły jakieś religijne wtrącenia gdy można było uczciwie zarobić pieniądze dostarczając mnichom to czego poszukiwali - wazy, tudzież jej elementów. To nie było coś złego - chęć zysku na uczciwym zleceniu, pracy którą cały czas utrudniałeś, czy to przez ciągłe zmiany faktów w swojej historii, oraz zgrywanie głupa. To działało Yuu na nerwy i widziałeś to w jego oczach, nudził się, a w trakcie nudów nie ma nic gorszego niż taka osa która lata koło nosa - byłeś nią ty. – Co za różnica? — Wzruszył ramionami po twoim pytaniu. Bo nie miało to większego znaczenia czy została rozbita przypadkiem, czy została rozbita celowo. To kto ją znalazł, czy nawet był złodziejem czy nie również znaczenia nie miało. Liczyło się tylko i wyłącznie to kto zwróci jej fragmenty.

Po kolejnej wypowiedzi usłyszałeś jedynie zirytowane westchnięcie. – Teraz już wiem dlaczego jesteś tak daleko od domu. Wszystkim tak działałeś na nerwy. Teraz mogą odetchnąć w spokoju... — Spoglądał w górę. Nawiązywanie rozmowy wyraźnie ci nie szło. Z jakiegoś powodu cokolwiek wypowiadałeś uderzałeś w jakiś punkt, czy używałeś jakiegoś słowa które na dłuższą metę zdawało się denerwować Yuu. Może po prostu był człowiekiem niecierpliwym, albo łatwo ulegał emocjom... Choć, o tym drugim można by się kłócić. Jeszcze nikomu krzywdy nie zrobił. Mogłeś zrobić bardzo dużo rzeczy, aczkolwiek wciąż zdecydowałeś się nie robić niczego, Hirochi obserwował, jednak i on nie mógł wytrzymać. Z jego worka zaczęły wybiegać namalowane, czarne istotki. Wszystkie chmarą ruszyły w stronę worka który był gdzieś obok Yuu i ciebie. – Ciułacze, zdobyć worek! — Wykrzyczał Hirochi wskazując palcem w stronę twoją i Yuu. – To moja waza, wszystko słyszałem. Chcesz ją ukraść. — W tej samej chwili chwycił worek i zaczął się przemieszczać pomiędzy drzewami...

– Oho... A więc to tak... — Uśmiechnął się delikatnie widząc nadbiegające istoty. Szybko wstał i chwycił worek w rękę uniemożliwiając podniesienie go istotom. Był bardzo szybki. Kopał i uderzał, jedną za drugą, podczas gdy one rozbijały się na atrament. Widziałeś, że kątem oka cały czas obserwuje to co robiłeś ty.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Naoki]

Cała sytuacja z tej mniej skomplikowanej na samym początku, zaczynającej się od zwykłej rozmowy dwójki młodzieńców sprowadzała się coraz bardziej do rzeczy szalonych, jak nie urojonych. W końcu dwie osoby chciały uzyskać wazę, jedna z powodu chęci zysku, a drugi z nich ją zwyczajnie znalazł, bądź też mniej, albo nieco bardziej świadomie ukradł.
Tylko co w tym wszystkim było prawdą? Niewielki grubasek, który w swych workach nosił ogrom drobnych rzeczy, które pochodziły z nieznanego źródła. Czy też blondyn, chcący zarobić sporą sumkę w łatwy sposób, przy okazji w pewien sposób obrażający Naokiego. Tylko to ostatnie w tym wszystkim było normą, kto by liczył się ze zdaniem kogoś słabszego od siebie, a przynajmniej tak się czuł sam chłopak, w końcu był jedynie zwykłym doku, daleko od swej wioski, który wmieszał się w niezbyt przyjemne sprawy obcej wioski. Jednak już będąc tutaj musiał podjąć chociaż namiastkę akcji, wtrącić się w to wszystko i zakończyć tą głupotę jaką była walka. W końcu walka nigdy nie ma większego sensu, właśnie z tego powodu młodzieniec był lekko zrezygnowany, nie wiedział po której stronie powinien się opowiedzieć, albo czy zwyczajnie nie powinien się wycofać, przecież jemu nie zależało ani na wazie, ani na zysku. Tak samo krzywdzenie innych bez żadnego powodu nie leżało w jego interesie, przez co jakaś chwilę przyglądał się temu przedstawieniu, nawet nie wstając ze swego miejsca. Gdzie w końcu postanowił przemówić. - Myślicie, że ta walka ma sens? Nie możemy zwyczajnie porozmawiać. - wykrzyczał, tak by obaj mogli go usłyszeć, w sumie jemu chyba najmniej zależało na tym konflikcie.
- W końcu nikt nie musi być tutaj nikim złym, ale nie dowiemy się tego jeżeli nie porozmawiamy we trójkę, na spokojnie. - dodał po chwili, chcąc jakoś załagodzić tą sytuacje. W końcu ich konflikt dla zielonowłosego nie miał żadnego sensu, temu chciał go zakończyć w jak najbardziej pokojowy sposób. Będąc chyba w tej chwili, kimś w rodzaju mediatora. Przecież żadna ze stron nie chciała go otwarcie zaatakować i pozostawiła go w spokoju, pozwalając mu siedzieć tak jak siedział. Tylko czy siedzenie w tej sytuacji było dobrym pomysłem? W sumie, raczej nie. Jednak wstanie i próba odejścia na bok mogłaby zostać źle odebrana i wprowadziłaby w to wszystko jeszcze większy zamęt niż jest w tym momencie. Pozostaje uwierzyć, że zwykłe słowa chłopaka wystarczą by ich uspokoić i pozwolić przeprowadzić spokojną rozmowę i wyjaśnić wszystkie dziwne nieporozumienia.

[Jun]

Wyprawa Rangi - C - 23/36

---

- Rok 388 - Lato-Jesień -
- Naoki -
- Zapomniane Dojo -
- Coś czego zabrakło -

---

" ??? " [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=gFfZ_JmY1bQ[/youtube] I zaczęło się. Kulminacja tego całego oczekiwania w końcu wystąpiła. Można było się spodziewać, że ktoś nie wytrzyma napięcia i, że będzie to właśnie Hirochi. To nie było wielkim zaskoczeniem, a przynajmniej nie powinno nim być, dla nikogo, zwłaszcza dla ciebie. Prawda była gdzieś tutaj pogrzebana, ale nie miała znaczenia, może od samego początku. Liczyło się to kto odbierze nagrodę i za co, kiedy. Jedni ludzie znajdowali sens w marnowaniu czasu, inni w spełnianiu swoich zachcianek, a jeszcze inni w stawianiu kolejnych kroków, dużych kroków które gdzieś prowadziły, choćby do dużych sum pieniędzy. Ty możliwe, że nie widziałeś w tym sensu, może po prostu miałeś zbyt łatwo, albo zwyczajnie nie potrafiłeś wejść w skórę innych, myśląc tylko o sobie.

– To łowca nagród Naoki-san! Widziałem go kiedyś! Zabierze wszystko! — Wykrzyczał szybko nim przeskoczył za jedno z bardziej oddalonych drzew, za którymi był pozornie bezpieczny. Przez chwilę, nim Yuu ruszy w jego stronę, a na to właśnie się zapowiadało.

Nie wstawałeś, Yuu uznał to za sygnał, widziałeś to w jego oczach - nie zamierzasz interweniować. Jemu wszystko było jak najbardziej na rękę, Hirochi który chował się za pobliskimi drzewami zaczął przeskiwać pomiędzy nimi znacznie szybciej, jednak Yuu w końcu zdecydował się przestać marnować czas na atramentowe istoty. Przyłożył do jednej z nich otwartą dłoń. Usłyszałeś niewielką eksplozję i falę uderzeniową, niezbyt wielką. Wystarczyła jednak by pozostałe małe istotki rozbiły się na atrament. Yuu pochwycił ręką za worek który trzymał blisko i sunął za drzewa w kierunku Hirochiego. – Nigdzie nie odchodź Naoki-san. Jeszcze mamy do pogadania — Powiedział nim zniknął ci z widzenia pomiędzy pierwszymi drzewami....

Ruszyli więc pomiędzy okoliczne drzewa, Yuu był szybszy od grubaska i wiedziałeś o tym. Poruszali się szybko. Niemal całkiem ignorując twoją wypowiedź która poszła w eter i jakby zniknęła, nie docierając ostatecznie do nikogo... Jakby się tak zastanowić to powinni być na odległości około może pięćdziesięciu, albo sześćdziesięciu metrów... Dalej odbiec raczej jeszcze nie mogli, choć wciąż ich nie widzisz - drzewa potrafią zasłonić widok.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Naoki]

Czemu ta cała dziwna sytuacja miała miejsce? Akurat w taki piękny dzień, gdy człowiek chciałby sobie odpocząć i nie robić nic, jedynie zrelaksować się, korzystając z jeszcze lekko sprzyjającej pogody. Jednak zamiast tego cała atmosfera była napięta, pozbawiona spokoju, a każde niewłaściwe słowo mogło zakończyć się dość niebezpiecznie. Może zielonowłosemu udawało się to jakoś utrzymać w rozmowie z Yuu, gdy grubasek się do niczego nie mieszał, a może były to jedynie pozory, które w chwilę miały prysnąć? Istniała na to jakaś znacząca szanse, lecz obecnie nie było czasu na rozwodzenie się na takie tematy. W końcu przybyło nowych informacji, a przed chłopakiem rozpoczęła się nieco bardziej niebezpieczna walka niż przed chwilą. Tylko czemu on wcześniej postanowił nie interweniować? Przecież mógł to łatwo rozwiązać jednym ruchem, gdy Yuu był blisko niego i nie zwracał na niego aż tak uwagi. Czy to właśnie był strach i próba ucieczki od niepotrzebnego starcia? W końcu nie musiał brać w nim udziału, mógł stąd odejść zostawiając sprawy takimi jakie są. Lecz nie potrafił tego zrobić, wiedział, że jeżeli Haruchi przegra on jako następny będzie musiał walczyć z tym wybuchowym mężczyzną, który ukazał mu kawałek swych umiejętności, których wcześniej nigdy nie widział.
Jaka decyzja w tej sytuacji byłaby dobra? Walczyć czy uciekać? Jeden z najbardziej podstawowych wyborów gdy adrenalina zaczyna napływać do ciała, a same myśli zamieniają się w rwący potok, zmywający wszystko ze swej drogi. Tylko to niczego nie ułatwiało, w przeciwieństwie do paru głębokich wdechów, które wprowadziły spokój w umyślenie zielonowłosego.
- Nie mogę tego tak zostawić. - powiedział sam do siebie, pod swym nosem, po czym przeszedł do składania pieczęci. Jego plan na ten moment był prosty, chciał zmylić swego przeciwka, tworząc podobne twory co grubasek, jednak nieco bardziej wytrzymałe, a dziesięć srebrzystych tworów wysłanych w stronę oponenta powinno wszystko ułatwić. Jednak sam chłopak miał zamiar ruszyć za nimi obserwować ze skupieniem całą sytuacje, tak by jak najszybciej zauważyć Yuu i skrystalizować jego ubranie w okolicach stawów, ograniczając możliwość jego poruszania się. Wiedział, że nie będzie to wystarczająco dobre jednak chciał kupić samemu sobie jak najwięcej czasu ograniczając chociaż na moment możliwości ruchowe oponenta. Tylko co z tego wszystko wyniknie? Sam zbytnio nie wiedział, chciał jedynie unieruchomić Yuu, nie pozwalając mu dalej się przemieszać przy okazji chcąc utrzymać bezpieczną odległość.

  Ukryty tekst

[Jun]

Wyprawa Rangi - C - 25/36

---

- Rok 388 - Lato-Jesień -
- Naoki -
- Zapomniane Dojo -
- Coś czego zabrakło -

---

" ??? " [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=gFfZ_JmY1bQ[/youtube] Mogłeś się zastanawiać długo nad powodami tego co się działo, oraz dlaczego. Robiłeś to już długo. Wydawało ci się, że to ostatnia chwila w której mogłeś zdziałać cokolwiek, zrobić coś co mogłoby osiągnąć " coś ". Czym było to coś? Co rzeczywiście mogłeś zrobić i dlaczego? Rozwiązanie zdawało się jednak ci umykać od samego początku. Możliwe, że było blisko, ale takie nieuchwytne, kryjące się gdzieś... Gdzie nie sięgał twój wzrok. Decyzje... Nigdy nie były proste, albo i były, jeżeli ktoś posiadał choć odrobinę determinacji, celu... Czegoś ponad puste słowa traktujące o dobroci...

Rozpocząłeś składanie pieczęci. Wiele ich nie było, dlatego uwinąłeś się z tym stosunkowo szybko - oni się jednak cały czas oddalali. Wytworzyłeś kryształowe istoty, całą dziesiątkę... Liczyłeś, że zmylą one mężczyznę i jakimś cudem Yuu obierze sobie je za cel, nawet jeśli nie po to by zniszczyć grubaska, a po to by obronić się przed ich przerażającym atakiem który w sobie skrywały. Nie przemyślałeś jednak jednego. Może i Hirochi nie był duży, na pewno był większy niż trzydzieści centymetrów. Nie było mowy by którakolwiek z tych istot go zmyliła... Zbyt się od niego różniły, właściwie wszystkim. Ruszyłeś za nimi po złożeniu pieczęci i wytworzeniu gromadki istot które popędziły przed ciebie. Były szybsze niż ty, co ironicznie spowalniało ich postęp, a raczej ty je spowalniałeś. Zarówno Hirochi jak i mężczyzna poruszali się bardzo szybko. Byłeś w stanie nadążyć za odgłosami biegnących, obierałeś kierunek za nimi, ale za każdym razem byłeś zbyt wolny. Twoje twory co prawda szybsze, wciąż były zależne od tego co widziałeś ty, oraz odległości jaka dzieliła ciebie od nich. Była chwila w której jedna z twoich istot dopadła do Yuu, bezpardonowo jednak wysadził ją przy pomocy swojego wybuchu. Fala uderzeniowa zdołała również zdmuchnąć atramentowego lwa którego posłał w jego kierunku Hirochi, nim znów zaczął uciekać. Przez chwilę miałeś wrażenie, że udało ci się ich dogonić na tyle by sięgnąć go swoją techniką kryształu, prawie - bowiem złapałeś go jedynie za element stroju który obrósł kryształem, a potem momentalnie się oderwał od reszty gdy ten biegł. Nie mogłeś go chwycić całkiem. Był dla ciebie zbyt szybki. Ruszałeś się za wolno. Grubasek musiał się zatrzymać by móc rozwinąć kolejny zwój który znajdował się w jego dużym worku.

Jedyne odgłosy jakie do ciebie dobiegały to dość głośno stąpające kroki grubaska gdy biegł poprzez niewielkie krzewy, lub gdy nadeptywał gałęzie.

To była chwila która go zgubiła. Kolejny lew wyskoczył wtedy ze zwoju. Yuu nie musiał nawet celować. Był już przy nim, tylko wystawił rękę i usłyszałeś kolejny wybuch. Nie był silny, ale wystarczający...

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

Hiroyuki [Hirochi]
Yuu

[Naoki]

Cała sytuacja nie zapowiadała się zbyt dobrze, w końcu młodzieniec musiał uganiać się za dwojgiem innych shinobi próbując ich powstrzymać od głupiego rozlewu krwi. Tylko czy dało się tego uniknąć? Z każdą sekundą młodzieniec miał przeświadczenie, że nie. Nie potrafił znaleźć rozwiązania, które załatwiłoby tą sprawę bez niepotrzebnego konfliktu. Tylko czy w tym wszystkim niepotrzebny był dobrym określeniem? W końcu może samemu nie miał w nim żadnego celu, ale oni jakiś mieli. Czy w takim razie opłacało mu się mieszać w to wszystko? Niezbyt, może nie chciał robić nic ponad ich zatrzymanie, ale nie wiedział jak, w końcu dorównać im w otwartej walce nie był w stanie. Tylko czy chociaż był w stanie odwrócić uwagę Yuu?
- Stój! Zostaw go. - wykrzyczał, licząc na to, że to coś da. Kupi chociaż parę cennych sekund, że mężczyzna odwróci się w jego stronę gdy ten zmęczony próbuje go dogonić. By wypowiedzieć kolejne słowa, propozycje otwartej walki, gdzie nie będzie musiał więcej biegać za nim. Tylko czy on zwróci na to uwagę? Młodzieniec nie miał zbytnio ku temu pewności. Lecz chciał coś w tym wszystkim zrobić. - Walcz ze mną. - dodał , po krótkiej chwili, licząc na to, że coś to da. Jednak nawet, jeżeli to się powiedzie, co mu to da? Nie miał zbytnio planu poza wyzwaniem mężczyzny do otwartej walki. W końcu nawet jego najwytrzymalsze twory niszczył w łatwy sposób. Gdzie nie różniły się swą wytrzymałością nawet od kryształowego smoka. Jednak jeżeli uda mu się znowu zbliżyć same lalki będą mogły zaatakować w większej grupie. Może dzięki temu uda się im coś zrobić.

[Jun]

Wyprawa Rangi - C - 27/36

---

- Rok 388 - Lato-Jesień -
- Naoki -
- Zapomniane Dojo -
- Coś czego zabrakło -

---

" ??? " [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=ViVsMcWe7o0[/youtube] Sytuacja była zła. Musiałeś, a raczej stałeś przed opcją gonienia tej dwójki - mogłeś również ich zostawić, odejść stąd i zapomnieć o sprawie. To również była opcja, ale chyba jej nie rozważałeś... A przynajmniej teraz bo na pewno poprzednio przeszła ci przez myśl. Myślałeś, że z każdą chwilą ta sprawa staje się coraz bardziej niemożliwa do rozwiązania bez konfliktu który trwał... Zdaje się wystarczająco długo by nie istniała możliwość odwrotu.

Rzeczywiście, byłeś osobą postronną, mogłeś sobie pójść. Czmychnąć stąd i udawać, że nigdy nic się nie stało, że nie poznałeś ani Yuu, ani Hirochiego. Ten pierwszy zdawał się liczyć jedynie na pieniądze, więc możliwe, że na tym by poprzestał, gdyby osiągnął swój cel. Ale czy mogłeś być tego pewien? Ostatecznie nie chciałeś robić nic, wolałeś stać i czekać, nawet nie posyłając swoich kryształowych tworów dalej. Te się więc zatrzymały na granicy twojego zasięgu kontroli. Wciąż kilkanaście ich było. Wykrzyczałeś trzy słowa w stronę mężczyzn. Zdawały się jednak rozpłynąć w zamieszaniu jakie tutaj zapanowało. Możliwe, że by przestał, gdyby okoliczności były inne. Zarówno Yuu jak i Hirochi mogli być pewni, że nie chcesz nic zrobić, zdawało się to bardziej kłopotliwe, a bardziej dobrą okazją dla drugiego. Nie mogli mieć pewności, że jeśli się zatrzymają na twoje słowa to drugi z nich zrobi to samo.

Padła propozycja walki, pojedynku, ale tak jak wcześniej, dalej nie ustępowali. Starcie było w zbyt poważnym stadium, przy użyciu zbyt poważnych zdolności by od tak móc przestać i być pewnym przeżycia, a jeszcze bardziej stoczenia walki z tobą, jeden na jeden... Chciałoby się wręcz powiedzieć, że twoja oferta jest po prostu niedorzeczna. Brakowało w niej sensu, dla Yuu oczywiście.

Usłyszałeś kolejny wybuch, krzyk, a potem wszystko ustało... Nastała zupełna cisza.
Patrzyłeś w tamtą stronę, widziałeś jeden pokaźny wybuch pomiędzy drzewami, latające w oddali liście, piach i niewielkie gałęzie. Nie widziałeś żadnego z nich z tej odległości. Nie mniej mógłbyś przysiąc, że wybuch ten wywołał w tobie znacznie większe uczucie grozy niż każdy poprzedni.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

Hiroyuki [Hirochi]
Yuu

[Naoki]

Sytuacja zapowiadała się na coraz mniej ciekawą.Tylko czy ona chociaż od samego początku była w jakimś stopniu interesująca? Każdy miał tutaj swój cel, chcąc go osiągnąć był gotów zrobić wszystko. Tylko czy sam młodzieniec był w stanie na tyle się poświęcić? Najwidoczniej do tej pory nie umiał się przełamać zamykając się w swoim świecie gdzie słowa mają jakieś znaczenie, tylko samemu był zbyt slaby, żeby ktoś je uznał. W końcu czemu mieli posłuchać osoby słabszej od siebie. W końcu skoro chcesz móc coś powiedzieć powinieneś być na tyle silnym by obronić swe słowa, tylko czy zielonowłosy posiadał dość siły? Nie był tego do końca świadom, nie wiedział jak powinien to zrobić, ani jak odnaleźć prawidłową drogę. Pozwalającą mu uzyskać siłę.
Samemu dążył jedynie przed siebie, by być w stanie ujrzeć to co się dzieje, wiedząc że nie jest w stanie za nimi nadążyć w obecnej formie, postanowił złożyć pieczęcie. W końcu skoro on nic nie widzi, przez kurz i pył wywołany wybuchami, to oni również nie widzą jego. Lepszej okazji na atak z zaskoczenia nie będzie miał już raczej nigdy. Temu właśnie złożył trzy proste pieczęci, posyłając swój potężny twór prosto w źródło wybuchów. W końcu tym źródłem będzie sam Yuu, wiedział że istnieje szansa, że trafi także grubaska, jednak to ryzyko nie posiadało większego znaczenia w tej chwili. Nawet jeżeli zrobi mu krzywdę, to najpewniej mniejszą niż sam Yuu. Temu smok miał ściąć swym pyskiem wszystko co znajdowało się przy źródle hałasu. Oczywiście sam młodzieniec również chciał jakoś szybciej dotrzeć do oponentów, jednak nie korzystając ze smoka. Do zwiększenia swej szybkości w poruszaniu postanowił wykorzystać pozostałe lalki robiąc z nich swój środek transportu, może niezbyt wygodny, ale skoro grubcio dawał radę się tak poruszać to on także może to zrobić na kryształowych odpowiednich. Nawet jeżeli się na tym skaleczy. Oczywiście w tym momencie laki nie brały już za bezpośredni cel Yuu, a były bardziej elementem do przemieszczania się i obserwowania smoka, by korygować również jego lot, mając na celu zniszczenie swego przeciwnego, którym był w tym momencie Yuu.
Oczywiście w przypadku braku umiejętności poruszania się na lalkach, zrobi to na własnych nogach, może znacznie wolniej, ale będzie się strał wyłapać pozycje blondyna.

  Ukryty tekst

[Jun]

Wyprawa Rangi - C - 29/36

---

- Rok 388 - Lato-Jesień -
- Naoki -
- Zapomniane Dojo -
- Coś czego zabrakło -

---

" ??? " [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=ViVsMcWe7o0[/youtube] Sytuacja się uspokoiła - w teorii. Znów rozważałeś oddalenie się, miałeś się przecież za biernego obserwatora tej sytuacji, nie osobę która bierze w tym udział. Nie było tutaj nikogo by powiedzieć ci czy masz rację, czy może bardzo się myliłeś. Możliwe, że wszystko było spowodowane brakiem wiary w siebie, albo w swoje własne umiejętności, wiedziałeś to już tylko ty, tylko ty wiedziałeś dokładnie co cię trapi, w głębi i czy możesz to przezwyciężyć.

Złożyłeś trzy pieczęcie. Nie liczyłeś się już z niczym, czy zabijesz obydwu, czy tylko Yuu, czy Hirochiego. Podjąłeś decyzje o ataku ze względu na brak odpowiedzi i te trzy pieczęcie pozwoliły ci uformować z chakry kryształowego smoka. Nie zapomniałeś o swoich wytworzonych poprzednio kryształowych tworach które pozostały w zasięgu twojej kontroli. Nie było łatwo utrzymać rozkazy wobec twoich dziewięciu lalek, oraz smoka jednocześnie. Jakoś sobie jednak poradziłeś, najpierw wykorzystując smoka do ataku, bezpośrednio w miejsce w którym ostatnio znajdowała się tamta dwójka. Smok skosił wszystko na swojej drodze. Były to drzewa, krzewy... Jeszcze nie widziałeś dokładnie, dostrzegłeś jednak, że wbił się w wyznaczone przez ciebie miejsce bez najmniejszego problemu. Twoje laleczki posłużyły ci natomiast za źródło transportu. Udałeś się na miejsce przy ich pomocy, kontrolowałeś ruch swoich podwładnych którzy również przyprowadzili cię na miejsce.

Teraz znalazłeś się w okolicy, widziałeś dosłownie pogrom jaki stworzył twój smok. Połamane drzewa, połamane krzewy, nieco rozkopana ziemia. W powietrzu latały fragmenty zwojów, krwi, mięsa, no i porcelany, oraz innych rzeczy które znajdowały się w worku jaki nosił ze sobą Hirochi. Ciężko powiedzieć co się tutaj wydarzyło. Smok był szybki i zniszczył wszystko na swojej drodze. Po Hirochim i Yuu nie było śladu, lecz ich obecność pozostała zaznaczona, poprzez krew i inne rzeczy porozrzucane w okolicy.

Widziałeś to wszystko, wciąż pozostając niesiony przez swoje lalki. Smok dryfował w powietrzu obok, czekał na twoje rozkazy.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

Hiroyuki [Hirochi]
Yuu