Centrum wioski

[Kyoushi]

Misja rangi D
- Czy Tetsuo boi się ciemności? -
7/15

---

Nie byłeś pocieszony sytuacją, która wynikła. Nie było tutaj niczego nad wyraz. Prawdopodobnie będziesz musiał skorzystać z siły i to takiej przymuszającej do czegoś swojego oponenta, który jeszcze nie wiedział dobrze z kim zadarł. Na dziewięćdziesiąt dziewięć procent koledzy nie należeli do bractwa shinobi i posługiwali się raczej prostym przekazem pięści do nosa, którą ostatnio miałeś okazję także poćwiczyć. Teraz jednak musiałeś zdać się na coś innego niż rozmowa, która nie pomogła na początku. Jednak teraz trzeba było podziałać w drugą stronę.
Nie zdecydowałeś się na zaatakowanie jakąkolwiek techniką ninjutsu ze swojego arsenału. To mogło przynieść więcej szkód niż korzyści, więc wyglądało to na dobrą decyzję. Cóż z tego jak przewaga w ludziach dawała im dodatkowy bodziec - motywację, która przekuwała się w agresję. Tetsu jednak był w miarę spokojny i próbował nad sobą panować. Widać było, że walczy sam ze sobą by nie rozdupcyć tego przybytku w drobny mak, rzucając delikwentami po wszystkich możliwych ścianach. Jak widać, nie było to takie proste. Byłeś wciąż w tej samej pozycji, próbując zaciągnąć języka z oprychami.
- No to chyba, że tak! Stawiaj gościu te flaszki, bo mnie i chłopakom chce się pić, a jak nie to zrobimy z tobą porządek za krzywoprzysięstwo, a tego byś nie chciał hehe - powiedział, puszczając barmana jeszcze odpychając go lekko na ladę. Widać, że ten speszony od razu za nią uciekł i zamknął za sobą. Nie wiedział do końca co robić. Agresor stał przed ladą, reszta nadal stała przy stole. Czekali na swój napitek.

[Tetsuo Morimashi]

Na szczęście chwilowo udało się załagodzić sytuację, tym samym po prostu zyskując kilka dodatkowych sekund czasu na jakąś sensowną decyzję. Sporo możliwości przewijało się w głowię mężczyzny, lecz jedno wiedział na pewno - musiał korzystać z odpowiedniej okazji i natychmiast zacząć działać, aby zaskoczyć grupę agresorów. Nawet jako shinobi w przypadku takiego natłoku mógł dostać po twarzy, bo trudno mieć oczy dookoła głowy, a rozbiegający się zapewne tłum klientów bądź tłoczący się tłum gapiów nie dodawał raczej swobody ruchu i działania. Po zaproponowaniu alkoholu przez Tetsuo, wydawało mu się, że czujność awanturników trochę spadła, a zatem był to odpowiedni czas, żeby przejść do kontrofensywny i uderzyć. Oby skutecznie, bo jak nie - to zapewne straci parę zębów...
- Barman, podaj no na początek ze 4 butelki na mój koszt, jak zabawa to zabawa! - wykrzyczał radośnie i głośno, kumulując jednak w tym czasie chakrę i przygotowując się do ruchu. Starał się ocenić swoje szanse względem położenia reszty tej hałaśliwej zgrai, aby unieszkodliwić jak najwięcej ludzi, jednocześnie nie szkodząc przy tym nikomu postronnemu. Gdy głośne i radosne zamówienie paru butelek ucichło, a fałszywy uśmiech jeszcze nie zdążył zejść z twarzy białowłosego, ten skręcił całe swoje ciało jak najszybciej, nadając maksymalną moc prawemu sierpowi, który miał wylądować na twarzy najgłośniej awanturującego się mężczyzny, a przy tym będącego najbliżej obszaru rażenia. O ile Morimashi trafił celnie, a nie zdołał znokautować oponenta, to cios ten i tak powinien dać mu co najmniej chwilę na kolejne działania, aby natychmiast uporać się z resztą hałastry.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Kyoushi]

Misja rangi D
- Czy Tetsuo boi się ciemności? -
9/15

---

Załagodzona sytuacja jednak na pewno nie była wieczna. Trzeba było pomyśleć co dalej. Zdawałeś sobie sprawę, że mogłeś otrzymać nagły strzał, którego nie powstrzymasz mimo swojego wyszkolenia shinobi. Rzeczywiście, goście się uspokoili, ale to nie mogło być wieczne. W końcu jeszcze trochę wypiją, poczuli już frajera i będą chcieli więcej. Teraz to się powinno dopiero wszystko rozkręcić. Cała tragedia. Chociaż kto wie, może pokojową drogą ze wszystkim sobie poradzisz.
Zamówiłeś kolejne 4 butelki, które barman starał się ogarnąć jak najszybciej to możliwe. Wiedział, że szykuje się rozróba, więc nie próbował protestować i robił wszystko co w tej chwili kazałeś. Chyba zdawał sobie sprawę, że jesteś tu tylko po to by pomóc, a nie zaszkodzić. Cóż, ty miałeś jednak agresywny plan do wykonania. Wraz ze swoją szybkością wystartowałeś sierpem gościa, który był najbliżej ciebie. Uderzenie nie było spektakularnie silne, jednak on to odczuł dość dotkliwie, bo w nie był na to kompletnie przygotowany. Odbił się od lady i upadł metr dalej na tyłek, gdy reszta zorientowała się, że czas na rozróbę! Postanowiłeś działać, opluwając przeciwników kleistą mazią. Trafiłeś wszystkich, więc nie miałeś więcej do roboty, ponieważ każdy z nich brzydząc się krzyczał i wierzgał, oblepiony mazią. Podbiegłeś nagle i uderzyłeś go w krocze, przez co już nie miał na nic szans. Barman był w szoku. Nie wiedział nawet co powiedzieć, stał osłupiały, a pozostali kolesie próbowali się wydostać z tego kleju.

[Tetsuo Morimashi]

Wszystko o dziwo poszło po myśli Morimashiego, co było dość miłą i zaskakującą odmianą po chociażby ostatniej misji, gdzie zamortyzował cios twarzą. Wszystko poszło na tyle dobrze, że w sumie przez chwilę nie wiedział nawet, cóż mozna uczynić więcej, aby definitywnie zakończyć ten konflikt. Wszyscy oponenci co prawda byli na chwilę obecną niezdolni do dalszej rozróby, nastąpił czas przejściowego spokoju, tylko co dalej? To pytanie narodziło się w głowie Tetsuo. Wszak istniało ryzyko, że gdy tylko pułapka rozpłynie się, wszyscy ponownie rzucą się na białowłosego, tym samym cała zabawa poszłaby na marne. Trzeba było działać, zrobić coś takiego, aby nikomu więcej nie chciało się już podnosić ręki na białowłosego czy barmana i wszyscy awanturnicy grzecznie, być może nawet ze strachu pouciekali do domu. Jeśli nie - będzie ich musiał tak więzić jeszcze dłużej, lecz tego wolał uniknąć. Wewnętrzna złość wciąż rozbierała Tetsuo od wewnątrz, a jedynym celem w zasięgu bezpośredniego rażenia był leżący awanturnik. Morimashi ruszył w jego kierunku, jednocześnie rzucając właścicielowi knajpy krótkie spojrzenie.
-Może leć poszukaj jakichś służb porządkowych, które zabiorą tych typków, bo ja nie ręczę za siebie... - rzucił do barmana, podnosząc głównego awanturnika za fraki i przyciskając go do ściany. Nie tracąc czasu zacisnął zęby i wymierzył mu kolejny cios, próbując rozkwasić mu nos. Bynajmniej nie po to, aby trwale go oszpecić, ale przekazać jasny sygnał, że nie pozwoli więcej na tego typu awantury i każdy kolejny wybuch agresji będzie kończył się w taki oto sposób.
- Nadal taki odważny jesteś?! Swędziała Cię łapa za bardzo?! Twoi koledzy będą następni jak sami nie opuścicie tego lokalu w podskokach, a uwierz mi, że zaczynam się dopiero rozkręcać - wykrzyczał ze złością białowłosy, próbując wymierzyć kolejny cios, tym razem pod żebra, aby następnie szarpnąć pijakiem w kierunku klejącej mazi w celu wrzucenia go do kleju. Czuł się nieswojo w tak brutalnej roli, ale naprawdę starał się rozwiązać tę sprawę pokojowo, lecz niestety nie pozostawiono mu wyboru, a teraz pałał żądzą mordu i tylko od zachowania agresywnych mężczyzn zależał dalszy rozwój spraw...

  Ukryty tekst

[Kyoushi]

Misja rangi D
- Czy Tetsuo boi się ciemności? -
11/15

---

Nie było mowy o tym, by śmiertelnicy mogli mierzyć się z kimś, kto był przygotowany do walki - a w szczególności shinobi. Tym razem Tetsuo nie musiał stawać się żywą tarczą, przyjmującą na siebie cios, gdzie mógł ulżyć sobie i samemu potraktować gościa z piąchy. Nokaut to nie był, jednak gość nie ustał na nogach, wpadając na tyłek tuż nieopodal baru. Nie był to jednak koniec, bo to, że byli pod kontrolą nie oznaczało, że za chwilę kleista maź nie zamieni się w wodę i będą znów w pełni gotowi do walki - a na to wyglądało. Nie wymiękali, mimo obecności tego kleju.
Byłeś zdeterminowany by działać, podchodząc do tego, który upadł od twojego sierpa, gdy jeszcze po drodze zapowiedziałeś co ma robić barman. Niestety, ciężko mu było opuścić wysoki bar, więc musiał przejść od tyłu, gdzie wcześniej zamknął ladę. Nie ryzykował przeskoczenia przez bar, bo był po prostu za gruby. Ty byłeś przy awanturniku, którego zacząłeś podnosić za fraki. Uderzyłeś kolejny raz bezbronnego, który odwzajemnił ci to spluwając krwią prosto w twarz. Nie mówił nic więcej, po prostu splunął. Barman ledwo wyszedł, nie było tak łatwo mu ruszyć po straż. Gdy uderzyłeś gościa, rzuciłeś nim w pozostałych, którzy się poprzewracali, jednak byli już wolni. Mogli wstać i na pewno nie zamierzali uciekać. Kroiła się grubsza sprawa, gdy sięgnęli po kufle. Barman wybiegł już z przybytku, zostałeś tu sam i jacyś klienci, którzy uciekali w popłochu.

[Tetsuo Morimashi]

Tak jak Tetsuo przewidywał, dobra passa nie będzie trwała wiecznie i jego dotychczasowa technika zaczęła wygasać, zmuszając do ponownego podjęcia jakichś czynności - prawdopodobnie do czasu przybycia jakiejś straży czy czymś w tym stylu. Musiał jakoś zagrać na czas, nie niszcząc przy tym całego przybytku i nie łamiąc kości każdej przypadkowej osobie, która wpadnie w zasięg rażenia pozostałych technik. Awanturnik na szczęście dostał to, na co zasłużył, jednakże cała pozostała zgraja niestety nie zaprzestała się awanturować i kufle w ich dłoniach były najlepszym sygnałem dla białowłosego, że trzeba było ich jeszcze bardziej utemperować. Morimashi postanowił wykorzystać do tego celu jedną z najprostszych technik, jaką znał prawdopodobnie każdy shinobi, czyli technikę tworzenia iluzji klonów. Jej zaletą był w tym przypadku niewysoki koszt, a fakt walczenia nie z innymi shinobi, lecz jakimiś zwykłymi pijakami pozwalał na oszczędzanie co bardziej skomplikowanych technik. Dlatego kolejnym krokiem było skumulowanie chakry, złożenie odpowiednich pieczęci i wytworzenie 6 iluzji samego siebie, których głównym celem było po prostu jak najdłuższe robienie tłumu, a także być może przestraszenie awanturników i zminimalizowanie ich pewności siebie, która dotychczas wynika pewnie w dużej mierze z przewagi liczebnej. Oczywiście białowłosy miał pełną świadomość, że iluzje od razu poznikają, jeśli zostaną uderzone, więc nie miały one "walczyć", a jedynie ciągle poruszać się i próbować jak najdłużej unikać kontaktu, podczas gdy prawdziwy Tetsuo miał korzystać z ukrywania się w tłumie iluzji celem zadawania ciosów z partyzanta wojowniczym awanturnikom, unikając przy tym wszelakich kuflów i ciosów. Wszystko to tak naprawdę było grą na czas w oczekiwaniu straży, bo gdyby Morimashi chciał, po prostu połamałby pijaków swoimi technikami, lecz skutkiem ubocznym byłoby połamanie wszystkich mebli oraz przedziurawienie paru ścian, co było po prostu niewarte świeczki...

Nazwa

Bunshin no Jutsu

Ranga

E

Pieczęci

Baran → Wąż → Tygrys

Zasięg

Obszar danej prowincji, w której znajduje się gracz

Koszt

E: 7% | D: 5% | C: 4% | B: 3% | A: 2% | S: 1% | S+: Niezauważalny (za 2 iluzje)

Dodatkowe

Brak własnej woli; niematerialne

Opis Prosta technika Ninjutsu, która polega na stworzeniu iluzji nas samych. Przy jej pomocy – w zależności od Kontroli Chakry – jesteśmy w stanie stworzyć od jednej do kilkunastu iluzji, które wyglądają jak my i wykonują nasze polecenia wydawane drogą mentalną. Oczywiście iluzje nie są materialne, więc każde uderzenie w nie kończy się ich rozwianiem w małym, błyskawicznie znikającym obłoku dymu. Warto również zauważyć, że iluzje nie wydają żadnych dźwięków, dodatkowo nie rzuca swym "niematerialnym" ciałem cienia, a także nie potrafią poruszać żadnych przedmiotów.

[Kyoushi]

Misja rangi D
- Czy Tetsuo boi się ciemności? -
13/15

---

Nie miałeś pojęcia, czy ktoś w ogóle zdecydował powiadomić w ten zimowy dzień jakąkolwiek straż. Teraz wyglądało na to, że wciąż nie było nikogo, kto mógłby ci pomóc z tymi zawadiakami, a przecież ci za chwile będą mieli nielichą przewagę liczebną. Szczęście w nieszczęściu, że mogłeś poćwiczyć walkę z więcej niż jednym przeciwnikiem, którzy nie byli może zbyt wymagający, ale za to na pewno wystrzeleni. Miałeś jakiś plan, z którego pragnąłeś skorzystać. Była to bardzo prosta technika Bunshin no Jutsu, klona, który miał zawrócić im w głowie, bo po co innego?
Ta dywersja przy stworzeniu swoich klonów spowodowała nie lada zawrót głowy u przeciwników, którzy nie wiedzieli gdzie mają spoglądać, kogo atakować. Nie zdawali sobie sprawy, który jest prawdziwy i o co chodzi. Wymachiwali znacznie wolniej niż poruszał się klon, który ciągle unikał obrażeń - każdy. W końcu także widziałeś wcześniej jak barman wybiegał z przybytku, prawdopodobnie w celu wezwania straży i tak też było. Po chwili w drzwiach pojawiło się dwóch strażników porządku wraz z nim samym, który wskazywał palcem, gdy ciebie było po prostu tutaj bardzo dużo. Podbiegli oni i również unikali klonów, chcąc aresztować pacjentów. Byłeś w środku zamieszania i mogłeś w tym także pomóc.

[Tetsuo Morimashi]

Zamęt, który wytworzył się po przyzwaniu iluzji, przerósł oczekiwania nawet samego Tetsuo. W jednym momencie zrobiło się gęsto od kopii białowłosego, a agresorzy nie mieli zielonego pojęcia, w jaki sposób pokonać tak skonstruowaną bandę. Gdyby nie brak czasu na zabawę, białowłosy roześmiałby się głośno, obserwując cały proceder. Okazało się w sumie, że nawet tak elementarna technika rangi E może zdziałać wybitnie dużo, jeśli używa się jej w dobrym momencie i przeciwko odpowiednim przeciwnikom. Tym samym plan działania był cały czas realizowany przez Morimashiego, a szczęście jeszcze bardziej uśmiechnęło się do wojownika, gdy zobaczył nadciągające w końcu posiłki. Najwyższa pora... - pomyślał z ulgą. Widział jak wraz z karczmarzem przybyło dwóch mężczyzn, którzy ruszyli szybko do aresztowania awanturników. Tym samym Tetsuo przeszło przez myśl, że wypadałoby dołożyć od siebie ostatnią cegiełkę w tym całym teatrzyku. Postanowił pomóc w aresztowaniu wszystkich pijaków, którzy dotychczas tak ochoczo się stawiali, nie szczędząc siły i fizycznej perswazji, oczywiście w granicy prawa, aby samemu nie zostać aresztowanym. W końcu im szybciej uda się zakończyć tę rozróbę, tym szybciej będzie mógł pójść do domu na zasłużony odpoczynek. Miał wrażenie, iż ostatnio żył troszkę zbyt intensywnie i może nastała pora na mały odpoczynek...

[Kyoushi]

Misja rangi D
- Czy Tetsuo boi się ciemności? -
15/15

---

Tak, ruch Tetsuo wywołał nie lada zamieszanie. Jak widać, ci ludzie nie mieli pojęcia o sztuce shinobi, więc nie mogli reagować odpowiednio, czyli olewając te bunshiny. Nie zdawali sobie sprawy jak działają, więc postanowili je omijać, spoglądając co rusz po sobie. Pojawiające się posiłki rozwiały jego wątpliwości, będzie kara dla tych bandytów, którzy postanowili narobić rabanu w tym przybytku. Teraz mieli dwa wyjścia, albo walczyć dalej albo odpuścić i może jakoś przejdzie bokiem wraz ze strażą. Nie wiadomo jednak było czy ta kara nie będzie bardzo ostra, w końcu to centrum miasta, w końcu to spokojny lokal, a oni robili co chcieli powodując spore szkody, którym próbował zapobiec Tetsu.
Na szczęście, oponenci, którzy byli przytomni nie stawiali wielkiego oporu, odpuścili. Twoje klony zniknęły, a ty mogłeś jednego z nich spętać za plecami, by odprowadzić go na zewnątrz, gdzie straż się nimi zajęła. Do ciebie podszedł właściciel przybytku, który trzymał w rękach sakiewkę, a dłonie miał złożone do modlitwy i bardzo szybko kiwał głową góra dół.
- Dziękuję! Dziękuję panu za pomoc! - rzekł, a ty odłożyłeś swoje zarobione pieniądze z przypadku. W końcu także miałeś niemałą satysfakcję, mogłeś dać po mordzie!

Misja rangi D zakończona sukcesem!

[Tetsuo Morimashi]

Białowłosy odetchnął z ulgą, gdy cała ta zabawa w strażnika w końcu się skończyła. Było to wystarczająco dużo wrażeń jak na jeden dzień i może po tych wszystkich perturbacjach uda się Tetsuo zaznać trochę relaksu i zasłużonego odpoczynku. Gdy awanturnicy zostali wyciągnięci z lokalu i nastał spokój, Morimashi zastanowił się, na co ma tak naprawdę ochotę w tej chwili - czy warto wracać już do mieszkania, czy może jednak pójść na krótki spacer po plaży? Na szczęście przypomniał sobie, że w sumie wciąż zostało mu trochę alkoholu, który zakupił na samym początku pobytu w pubie, o ile nie został rozlany gdzieś w tej całej szamotaninie. Zresztą nawet jeśli, to zawsze można wykombinować nową butelkę, a co! Zarobił pieniądze, wykonał misję, więc miał prawo zrobić coś dla siebie... Jak pomyślał, tak też zrobił, czyli najzwyczajniej w świecie robił to, co robi się w tego typu miejscach - zaczął sączyć swoje sake, gdy tylko pub wrócił do normalności, pozwalając aby cały trud dnia i kawał dobrej roboty zapisało się już na kartach historii dnia poprzedniego. Białowłosy czerpał radość z chwili dla siebie, próbując prowadzić jakieś pomniejsze rozmowy z innymi klientami baru. Nie przesadzał z alkoholem, bawił się z każdym kwadransem coraz lepiej i skumulowana frustracja niczym woda z dziurawej balii ulatywała aż do cna. Zmęczenie jednak musiało w końcu wziąć górę, dlatego białowłosy pożegnał się kulturalnie ze wszystkimi wytrwałymi gośćmi lokalu i ruszył w kierunku mieszkania, aby w końcu się przespać...

[Tetsuo Morimashi]

Gdy tylko Tetsuo nauczył się kolejnej techniki, w pobliże jego domu postanowił przybyć pewien mężczyzna, który zakłócił błogi dotychczas spokój i skupienie na treningu. Morimashi zdziwił się tym bardziej, iż jegomość najwidoczniej przybył właśnie do niego, a nawet odezwał się po imieniu! Wydawał się nawet znajomy, chociaż białowłosy nie miał zielonego pojęcia skąd i dopiero po zaznajomieniu się z celem jego wizyty, wszystko się rozjaśniło. Otóż okazało się, że to jeden ze współtowarzyszy z rodu, a do tego ze zwojami dotyczącymi jakiegoś zadania. Zadanie z samego rana, przyjemna pogoda, trening odbyty, zapowiadał się naprawdę pracowity i efektywnie spędzony dzień. Tetsuo przyjął zlecenie od akoraito, podziękował z uśmiechem i skinął głową na znak, że od razu przystępuje do powierzonego zadania. Właśnie... co ja w sumie mam robić? - pomyślał, po czym rozwinął zwój i zaczął wnikliwie czytać.

Drodzy shinobi,

potrzebujemy pomocy w przetransportowaniu dwóch przesyłek - jednej do szpitala naszej osady, drugiej na szlak transportowy, gdzie będzie na nią czekał sentoki z zupełnie innej części świata. Paczki zawierają drogie, rzadkie zioła medyczne, które transportować trzeba przede wszystkim z ogromną delikatnością, ale również z ostrożnością. Z ziół tych będą potem tworzone rozmaite antidota na nawet najniebezpieczniejsze trucizny.
Chętnego do pomocy zapraszamy do zielarni w centrum wioski w Kirisame, za wykonanie zadania gwarantujemy wynagrodzenie pieniężne.

Pozdrawiamy

Zadanie nie wydawało się skomplikowane, ot zwykły transport jakichś paczek, oby obyło się bez niepotrzebnych wpadek, bójek i innych takich przygód, na jakie miał okazję natknąć się białowłosy ostatnimi czasy. Musiał udać się do centrum do zielarni, dlatego spakował niezbędny ekwipunek i ruszył prosto we wskazane miejsce w poszukiwaniu paczek do odebrania.

[Takashi]

Misja rangi D
Tetsuo Morimashi

"Dostarczyć przesyłkę"
3/15

Młody Marimashi od razu po wizycie akoraito jego rodu postanowił wziąć się do działania. Przejrzał wręczony mu zwój i wiedział już dokładnie, co miał robić, pozostało mu więc rozpocząć jakże mało skomplikowaną przygodę, a ta miała mieć swój początek w zielarni ulokowanej w centrum wioski. No dobra, ale o jakiej zielarni mowa? Tego nie skonkretyzowali, a w Kirisame było ich kilka, w końcu to miejsca, na które jest duży popyt oraz takie, na których można dobrze zarobić. Trzeba było więc jedną znaleźć.
-Naaaajlepsze yakitori! Zapraszamy! - ktoś nawoływał do spróbowania ich smakołyków.
-Zapraszamy do spędzenia nocy w naszym hotelu! Dwa łóżka w cenie jednego! - ktoś inny próbował zachęcić do spędzenia nocy w ich lokalu.
-Sake! Chodź się napij, im więcej wypijesz, tym ciekawsze nagrody zdobędziesz! Przy pokonaniu rekordu nagroda specjalna! - tego typu rywalizacje mogły skusić niejedną osobę.
O tak wczesnej porze na głównych ulicach osady dało się spotkać naprawdę dużo ludzi. Można powiedzieć, że na każdym kroku mijało się albo typowego mieszkańca prowincji, albo jakiegoś ninję szukającego przytulnego miejsca, w którym można się na jakiś czas zatrzymać. W tym wszystkim był również jasnowłosy bohater, którego cel był zupełnie inny, ale czy można się ot tak oprzeć tym wszystkim propozycjom? Zapach pysznego, smażonego jedzenia, urocze panie nawołujące do konkretnego hotelu, możliwość zdobycia rozmaitych upominków wyłącznie za spożycie alkoholu - to tylko z niektórych aspektów codzienności centrum Kirisame, a przecież było tego znacznie więcej, naprawdę jest w czym wybierać.
Tłum w pewnym momencie stał się na tyle duży, że ciężko było się po nim poruszać. Cywile w większości przypadków gromadzili się przy sklepach z różnościami, a także przy stoiskach z jedzeniem, trudno ich było odróżnić od turystów, ale ci w głównej mierze skupiali się na stoiskach z pamiątkami, tymi z jedzeniem zresztą także. I choć do niektórych placówek naprawdę niełatwo było dotrzeć, to trzeba było w końcu znaleźć tę zielarnie w jakiś sposób. Może warto kogoś podpytać, albo zerknąć na mapę?

[Tetsuo Morimashi]

Gdy tylko Tetsuo przybył do centrum Kirisame, zdziwił się lekko na widok takiego zgiełku od samego rana. Zewsząd otaczały go okrzyki polecające a to jakieś łóżka, a to jedzenie. Nawet ktoś namawiał go na konkurs picia sake, co zważywszy na ostatnią noc spędzoną w pubie, lekko wzdrygnęło Morimashim, dlatego grzecznie kiwnął głową, że na razie odmawia takich atrakcji. Wczesna pora jeszcze dawała się we znaki i białowłosy potrzebował trochę czasu, aby nieco rozbudzić głowę i ciało, ale zapewne wszechobecny hałas jest w stanie każdego wyrwać z porannego letargu. Tetsuo spacerował zatem uliczkami, szukając jakiegokolwiek budynku, który przypominałby zielarnię bądź coś w tym rodzaju. Szczerze mówiąc w pamięci mężczyzny nie zachował się dotychczas chyba żaden z takich punktów. Oznaczało to, że musiał mieć trochę szczęścia i po prostu się na niego natknąć albo... po prostu popytać bardziej zaznajomionych z tematem mieszkańców. Za cel Morimashi obrał starsze osoby, gdyż intuicyjnie uważał, iż jeśli ktoś ma coś wiedzieć o zielarniach i ziółkach, to prawdopodobnie one. Tym oto sposobem kolejne minuty życia Tetsuo mijały na wypytywaniu seniorów o punkt pasujący do celu misji i przemieszczaniu się we wskazane miejsca.

[Takashi]

Misja rangi D
Tetsuo Morimashi

"Dostarczyć przesyłkę"
5/15

Kto by pomyślał, że tak prosta czynność może okazać się kluczową w poszukiwaniu miejsca, jakim była zielarnia? Osada Kirisame do najmniejszych nie należała, tudzież samotne poszukiwania na własną rękę mogły zakończyć się fiaskiem i to na dodatek takim, który trwałby znacznie dłużej, niż mógł sobie na to przystojny* Tetsuo pozwolić. Już pierwsza napotkana przez niego staruszka udzieliła mu pomocy i bez problemów wskazała kierunek, w jaki powinien się on udać, a dzięki temu bardzo szybko znalazł jedno z docelowych miejsc, do których musiał dotrzeć w trakcie swojej misji.
Zielarnia w żaden sposób nie wyróżniała się od pozostałych sklepów ulokowanych w okolicy, wyglądała dokładnie tak, jak pozostałe budynki za wyjątkiem szyldu - ten już wskazywał konkretną nazwę placówki. Po wejściu do środka w oczy na pewno rzucała się przeszklona przestrzeń, która w całości izolowała potencjalnego kupca od sprzedawcy, jedyna droga kontaktu miała postać niewielkiego okienka w kształcie kwadratu, to przy nim znajdowała się półeczka, która pełniła funkcję lady. Szklane drzwi zlokalizowane były w rogu pomieszczenia znajdującym się z prawej strony wejścia głównego w ten sposób, że sprzedawca (bądź właściciel) mógł otworzyć sklep i udać się bezpiecznie za oszkloną strefę, jednak te drzwi były zabezpieczone i bez odpowiedniego klucza otworzyć się ich na pewno nie dało. Na samym środku niewielkiej lady postawiona była wygięta w specjalny sposób karteczka, na której znajdował się napis "zaraz wracam", co świadczyło prawdopodobnie o tym, ze ktoś z obsługi jest na przerwie lub w toalecie, ale spokojnie - zza szkła trudno było coś ukraść, dlatego nie było nawet potrzeby zamknięcia całego przybytku.
Wracając na chwilę do przestrzeni za szybą - widniały tam rzecz jasna sprzedawane w tym miejscu produkty, jakimi były rozmaite zioła. Dla prawdziwego znawcy były to rozmaitości - od tych bardzo rzadkich po najprostsze, do których dostęp jest w wielu miejscach, z kolei dla laika - zwykłe zielone liście i badyle poukładane w miarę starannie na półkach. Rzeczywiście, w większości zielone rośliny poukładane na sklepowych półkach dla kogoś, kto się na tym zupełnie nie zna, stanowiły nic innego, jak wystawę wartą politowania. To dlatego wokół sklepu kręciło się tak mało ludzi, czasem może ktoś zajrzał, ale po zobaczeniu oferowanego towaru od razu wychodził, szczególnie, że wygląd niektórych ziół budził kontrowersję. Jeśli chodzi o shinobi, to ci rzeczywiście pojawiali się tu co jakiś czas, ale na ten moment Tetsuo był jedynym i nie zapowiadało się, żeby w najbliższym czasie zjawił się ktoś jeszcze.

[Tetsuo Morimashi]

Bingo! Pomysł Tetsuo dotyczący spytania starszych osób okazał się być trafiony w dziesiątkę, bo już pierwsza kobieta wskazała drogę do zielarni, co białowłosy podsumował radosnym uśmiechem i podziękował serdecznie za udzieloną pomoc. Nie tracąc czasu poszedł dziarskim krokiem w wyznaczony punkt i jego oczom ukazała się standardowa placówka, a przynajmniej tak mógł ją sobie wyobrażać zwykły laik, jakim był chociażby Morimashi, gdyż nigdy wcześniej nie był w takim miejscu. Gdy wszedł do środka od razu zwrócił uwagę na dużą ilość szyb, jaką użyto do budowy wnętrza, zapewne było to niezbędne do zachowania prawidłowej temperatury bądź nasłonecznienia ziół, ale to również była jedynie hipoteza białowłosego. Może tak po prostu było ładniej, któż wie? Mężczyzna rozejrzał się w poszukiwaniu jakiegoś sprzedawcy, lecz jedyne co było mu dane zobaczyć, to karteczka pozostawiona na ladzie przy jakimś prostokątnym otworze w szybie. Mam nadzieję, że długo to nie zajmie... - pomyślał podczas odczytywania pozostawionej wiadomości. Skoro ktoś raczył o tym poinformować, to pewnie nie było sensu wołać i przyśpieszać pracownika zielarni, wszak nie mogłoby to zostać odebrane za dobre maniery. Dlatego Tetsuo postanowił spędzić te parę chwil na oglądaniu widocznych ziół, zaspokajając swoją ciekawość i nieco poszerzając wiedzę do czasu, aż właściciel bądź sprzedawca wróci z przerwy, aby zapytać go, czy trafił w odpowiednie miejsce do odbioru paczek opisanych w zwoju.