Trybuna południowa

[Miyuki]

Miyuki nie musiała długo czekać, ale mimo to czas dłużył się nieco, kiedy tak siedziała czekając na Masako, a ludzie dookoła powoli zaczynali się zbierać z areny. Nie było co się dziwić, w końcu walka Uchihy z Rekinkiem była ostatnią na dziś i dopiero jutro mieliśmy ujrzeć kontynuację zmagań shinobich. Kaminari trochę nie wiedziała co ma ze sobą zrobić w oczekiwaniu, więc siedziała praktycznie nieruchomo, a w jej głowie rozgrywały się scenariusze jak przywitać kruczowłosą po jej zwycięstwie. Z zamyślenia wyrwała ją rzeczywistość, pełna energii dziewczyna usiadła na powrót obok niej, toteż wszystkie wykonane w głowie symulacje poszły się chędożyć.
- Byłaś świetna, gratulacje! – Odpowiedziała od razu, uśmiechając się szczerze i szeroko. Spojrzała w oczy Masako i jej serce stanęło na krótką chwilę. Sharingan. I to tak blisko, taki realny, przypominający o nie tak dawnych wydarzeniach. Białowłosa na chwilę się jakby zacięła i nie była w stanie oddać spojrzenia. Na szczęście Uchiha przykryła wszystko gigantycznym potokiem słów, dzięki czemu Miyuki miała czas na opanowanie swoich emocji i ponowne osadzenie się tu i teraz, chwilowe porzucenie przeszłości. Oczywiście słuchała wszystkiego co jej koleżanka mówiła, jednak niezależnie jak bardzo chciałaby odpowiedzieć – po prostu nie było na to czasu. Yuu miał być jej przeciwnikiem? To chyba ten papierowy gość, który w poprzedniej rundzie pokonał jakiegoś Uchihę. Co więcej o ile dobrze się dziewczynie wydawało to sharingan Aki różnił się nieco od tego Masako. Musiała później o to spytać.
Miyuki wybuchła śmiechem w odpowiedzi na koniec monologu, zakryła dłonią usta i po chwili uspokoiła także chichot.
- Widzę, że walka tylko dodała ci energii, nie sądziłam że to będzie możliwe! – Wyjaśniła co tak ją rozbawiło, a także co musiała przyznać nieco ją pociągało. Z nową pewnością spojrzała w oczy pięknej dziewczyny obok niej które ze szkarłatu wróciły do wcześniejszego brązu. – Chodź, zużyjmy tą energie na mały spacer do Ryokanu, a ja na spokojnie ci odpowiem – Chciała zabrać ją stamtąd, gdyż założyła, że kiedy adrenalina opadnie, to Masako może zrobić się zmęczona, a lepiej być wtedy blisko dobrej strawy i ciepłego łóżka.
Pewnie chwyciła za dłoń (jaka była delikatna!) Uchihy i z rumieńcem na twarzy pociągnęła ją za sobą nie pozwalając się rozleniwić i zmuszając do opuszczenia trybun przy okazji odpowiadając już na część pytań.
- Nigdy wcześniej nie usnęłam podczas oglądania walki! – Zażartowała co podkreśliła krótkim śmiechem – Nie jestem zawiedziona, bardzo mi się podobała(-ś? -Sz?) – Położyła nacisk na ostatnie słowo i mrugnęła zalotnie z dziarskim uśmiechem na ustach odwracając głowę w stronę towarzyszki.
- Cieszę się, że nic ci się nie stało… - Dodała później trochę ciszej, ale delikatnie mocniej ścisnęła trzymaną dłoń i spoglądała w horyzont. Oczywiście że się martwiła, ale nie chciała tego aż tak dawać po sobie tego znać.
– Stawiam dziś kolację! Walki i wszystko inne możemy obgadać z pełnymi brzuchami i spokojnym umysłem. – oświadczyła dalej prąc do przodu i dając znać, że woli dłuższe pogawędki zostawić na zmianę miejsca.
Była szczęśliwa, w czasie spaceru dała się ponieść czystej radości z bliskości tak pięknej i radosnej dziewczyny, bryzie która delikatnie muskała skórę i zachodzącemu już powoli słońcu.

z/t z Masako

[Uchiha Masako]

W zasadzie niecałą minutę po tym, jak usiadła, Miyuki pociągnęła ją z powrotem ku górze, pociągając ją za dłoń. Uczucie było nadzwyczaj przyjemne, chociaż jeśli białowłosa spodziewała się, że dłonie Masako są jakoś bardzo delikatne - mogła się niestety zawieść. Na pewno lewa dłoń, ta w której Uchiha zazwyczaj dzierżyła chwyt łuku miała nieco grubszą skórę po wewnętrzne stronie. Z kolei prawa już mniej, ta rzeczywiście mogła być w miarę delikatna, choć przy palcach - tam, gdzie dotykały one często strzał, nakładając je na cięciwę i wypuszczając w stronę celu - ponownie była wyczuwalnie grubsza. Nawet jeśli jednak dłonie Masako w niczym nie przypominały dłoni chociażby jej ciotki, znanej z urody kwiaciarki z Kotei, samej delikatnej niczym kwiat - dłonie Uchihy były całkiem... mocne? Na pewno z mocą i werwą zaplotły się z palcami dłoni Miyuki, kiedy ruszyły razem w stronę onsen... to znaczy, Ryokanu. Masako na moment niemal znowu spaliła raka, kiedy wizja wspólnej wizyty w gorących źródłach napełniła ją przerażeniem i ekscytacją jednocześnie. Zwłaszcza, że kolejne słowa białowłosej i jej mowa ciała sugerowały, że być może nie była to aż tak odrealniona wizja.

Z drugiej strony, czemu zachowywała się jak jakiś cholerny podlotek, przecież była dorosłą kunoichi! Widziała na własne oczy bestię rodem z mitów, cudem (no, może nie takim cudem, tylko z pomocą osób bardziej doświadczonych niż ona) przetrwała to spotkanie, kiedy to promień czystej chakry zdewastował całe połacie krajobrazu! A teraz nagle ważyła słowa przed nowopoznaną dziewczyną, jakby była to bitwa niemniej istotna, niż tamto starcie. Z drugiej strony, kto wie? Skoro tak się tym przejmowała, to było to dla niej najwyraźniej istotne, prawda? Myśli przemknęły jej przez głowę z prędkością błyskawicy, także nie straciła mimo wszystko nic z tego, co mówiła Miyuki.

- Widzisz, dla mnie to już drugi raz niemal. - odparła, śmiejąc się razem z białowłosą. Zarumieniła się ponownie, słysząc komplement. - Dzięki, ty... ty mnie też! - wypaliła, prawie chcąc się wycofać z tych słów, ale ostatecznie zebrała się na odwagę i szła po prostu dalej, kiedy zeszły z trybun i wmieszały się w tłum podążający do Ryokanu. Mimo króciutkiej znajomości, miała wrażenie, jakby dystans między nimi błyskawicznie się zmniejszał, chociaż nie wiedziała o niej zbyt wiele. Na szczęście wizyta w restauracji miała szansę temu zaradzić.

- Wiesz, ci sędziowie jednak znają się na rzeczy. Nie pozwolono by mi tutaj zginąć na pewno. To jednak tylko zabawa, nawet jeśli ciskamy w siebie różnymi technikami. No i większość z nas jest wyraźnie początkującymi shinobi. Bywałam w znacznie gorszych tarapatach. - odparła, dając przyjaznego kuksańca Miyuki, chociaż musiała przyznać sama przed sobą, że troska dziewczyny była nadzwyczaj miła dla niej. Na propozycję kolacji zaśmiała się. - Och, darmowego jedzenia nigdy nie odmawiam! Ale boję się, żebym po całym dniu emocji i wysiłku nie zaczęła chrapać tuż po posiłku... obiecuję jednak dać z siebie wszystko! Zresztą nie wydajesz się być osobą, przy której jest łatwo zasnąć. - mrugnęła do Miyuki figlarnie, kiedy już docierały do ryokanu. Kiedy wybrały stolik dla siebie, Masako odłożyła swój sprzęt na siedzenie obok, po czym nachyliła się ku Miyuki.

- No dobrze, to opowiadaj jak to wyglądało i co w sumie widziałaś! A no i... w sumie dalej nie wiem skąd pochodzisz. Ja jestem z Kotei, w Sogen... no ale to już chyba wiesz. - wbiła radosne spojrzenie w dziewczynę siedzącą naprzeciwko, z niecierpliwością czekając co takiego jej odpowie.

[z/t]

[Harisham]

Dzięki łasce i miłości Hachimana nadszedł kolejny dzień turnieju. Chwała niech będzie Bogu Ośmiu Chorągwi za dostarczenie nam tak cudownego wydarzenia. Wojownicy walczą i ścierają się sprawdzając, który z nich okaże się lepszy i silniejszy. Dokładnie tak jak Hachiman sobie życzy. Po prostu wszystko w jak najlepszym porządku. Okazuje się jednak, że przyszliśmy nieco wcześnie i arena dopiero jest przygotowywana do walk. Będziemy musieli więc chwilę poczekać, zanim rozpocznie się widowisko.
Siadam wraz z Yosuke na jednym z wolnych miejsc i mówię do niego:
- Walki zaczną się chyba dopiero za klika chwil. Widzisz? Nawet trybuny nie są jeszcze w pełni obsadzone. Ciekawe, czy to przez to, że jesteśmy za wcześnie, czy ludzie już się znudzili turniejem. Jak myślisz?

[Yosuke]

Turniej - Dzień 2

Rześki poranek zwiastował całkiem przyjemny dzień, zwłaszcza jak na tutejszą pogodę. Mimo, że byli na powierzchni, to Yosuke czuł się trochę tak jakby pływał w zimnym jeziorze. Co prawda nie było mowy o wylegiwaniu się na słońcu, ale przynajmniej nie sypało śniegiem czy inną ulewą. Hachiman najwyraźniej czuwał również nad pogodą w czasie tego turnieju, dbając o dobro wszystkich ludzi. Chwała jego dobroci!

-Dobre pytanie. Raczej jesteśmy za wcześnie, ale z drugiej strony pierwsi zawodnicy już się pojawiają. Sądzisz, że nasze walki wystarczająco ich zanudziły?- Zapytał, przypominając sobie o tym turnieju Piaskowych Kolumn, czy jak on tam miał. Podobno tam lała się krew i leciały trupy, w porównaniu z tamtymi wydarzeniami ten turniej jest rzeczywiście "nijaki".

[Harisham]

Ach ta wieczna niepewność siebie i niska samoocena Rekinka. Rozumiem, że jest on dopiero dzieckiem, ale musi odnaleźć w sobie siłe, aby nie wątpić w siebie na każdym kroku. W przeciwnym wypadku wolę nawet nie myśleć jakie nieszczęścia ześle na niego Hachiman.
- Z całą pewnością niektórzy przybyli jedynie dla konkretnych walk, które już mogły się odbyć. Myślę jednak, że inni przyjdą dopiero teraz, bojąc się, że w pierwszych walkach będzie zbyt niski poziom uczestników. Niewykluczone też, że sporo osób przestraszyło się tego wczorajszego masowego uśpienia. Nawet pomimo szybkiej reakcji organizatorów. Nie ma co jednak się and tym zastanawiać. Już widać, jak coraz więcej miejsc się wypełnia. Po prostu przyszliśmy zbyt szybko i tyle. Ciekawi mnie co tym razem zobaczymy u uczestników. Wiemy, że po Masako można się spodziewać katonu i genjutsu. Nie miałem jednak okazji widzieć walki tego Ekko, przeciwnika Tamaki. Co pokazał w swojej poprzedniej walce?

[Yosuke]

Turniej - Dzień 2

Kolejny raz Yosuke kiwnięciem głową przyznał starszemu od siebie rację. Wystarczyło drobinę poczekać, a w okolicy zaczęło pojawiać się coraz więcej osób. Trzeba było szybciej zająć jakieś dobre miejsca, obserwowanie dwóch walk było koniecznością, młodzieniec chciał dokładnie wiedzieć jak walczy Masako oraz Tamaki. Oprócz tego warto było spoglądać na pozostałe pojedynki, aby dowiedzieć się jak walczy ewentualny kandydat do finału.

-Ekko! Pff...- Zdenerwował się Hoshigaki widząc z kim przyjdzie zmierzyć się Hyuudze. Co prawda wiedział to już wcześniej, ale miły wieczór pozwolił mu nieco zapomnieć o tym głupim incydencie do którego doszło. Ale wystarczyło, że Hozuki o nim wspomniał.

-Wyobraź sobie, że jego przeciwnik, Yasuo. To samuraj, który kontrolował niemalże cały przebieg walki. A Ekko próbował wielu sztuczek, kunai, shurikenów, notek wybuchowych, oślepiających, makibishi. RAZ! Tylko raz udało mu się trafić samuraja. Prosto w jego zbroję, kompletnie nic mu nie robiąc- Zaczął opowiadać, bardzo wzburzonym głosem, po czym kontynuował -Walka byłą już niemalże skończona, Yasuo błyskawicznie do niego doskoczył dobywając swój miecz. Ale nie trafił, celowo wymierzył cios obok przeciwnika, po czym się poddał. SPRZEDAŁ POJEDYNEK! A na koniec, jak to ten ich samurajski honor mówi, musiał się sam ukarać, raniąc samego siebie swoją bronią. I nikt nawet nie zająknął się na temat tej sytuacji. Ogłosili zwycięstwo Ekko, który powinien gryźć glebę.

[Harisham]

Na Piątą Chorągiew Hachimana, nie spodziewałem się, że Rekinek tak się będzie przejmował jakąś cudzą walką. Owszem w sumie to wygląda dziwnie, że samuraj, który zdecydowanie wygrywał walkę nagle się poddał, ale wciąż nie spodziewałem się takich emocji u Yosuke.
- Masz rację, to brzmi nieco dziwnie. Może ten Yasuo wcale nie był samurajem? Trudno mi uwierzyć, aby ktoś tak honorowy jak samuraj postąpił tak haniebnie. Bo zdecydowanie nie uwierzę, że sędziowie są skorumpowani. Do tej pory nie miałem zarzutu na organizację turnieju i nic nie wskazuje, aby takie coś miało mieć miejsce. Hmmm, może ten Ekko też używa technik iluzji? Najwidoczniej robi to lepiej i bardziej subtelnie od Masako, skoro udało mu się tak zmanipulować przeciwnika, że ten chybił cios i się poddał. No i z tego co mówisz, nie wynika aby Ekko prezentował jakiekolwiek unikalne umiejętności.

[Yosuke]

Turniej - Dzień 2

Kolejny raz miał przed oczami tę walkę i kolejny raz czuł ogromny żal oraz złość, że do takiej sytuacji doszło. Według niego ten samuraj postąpił niegodnie, a jego zachowanie rzutuje, w oczach Hoshigakiego, na większą część społeczności. Jeśli tylko w walce z Tamaki, ten cały Ekko posłuży się jakimś podstępnym trikiem, to będzie znak, że większość osób odpowiedzialnych za turniej jest w to po prostu zamieszana. Może się okazać, że tylko ten jeden, jedyny przedstawiciel samurajskiej braci, był po prostu tutejszą czarną owcą i licząc na spory zarobek, po prostu oddał swój mecz.

-Nic wielkiego nie musiał pokazywać, skoro jego przeciwnik był tylko podstawiony. Wygraną miał w kieszeni, wystarczyło udawać, że cokolwiek robi. Nawet nie musiał się obawiać ostrza. Wszystko było ustawione- Dalej żalił się za przebieg tamtej walki. Głęboko liczył, że teraz Tamaki pokaże swoją klasę i po prostu zmiażdży tego oszusta. Poprzednią walkę podobno miała wspaniałą, przez wielu uważaną za póki co jedną z najlepszych w turnieju. To oznaczało, że potrafi się ruszać.

-Patrz! Tam będzie walka tego całego Yoake- Powiedział po chwili ciszy, chcąc zmienić temat aby nieco się uspokoić. Palcem wskazał na jedną z części areny gdzie sędzia zapowiadał już następnych walczących. Miał on stoczyć pojedynek z kimś, kto wcześniej wygrał dzięki dyskwalifikacji przeciwnika. No cóż, to z całą pewnością utrudni temu Raitonowcowi wygraną w walce, bo nie będzie wiedział czego się spodziewać.

[Harisham]

Prostolinijność Rekinka jest wręcz urocza. Według niego sprawa już jest przesądzona i nie ma miejsca na żadne niuanse. Walka była ustawiona i koniec. Muszę przyznać, że zazdroszczę mu takiego podejścia. Z drugiej jednak strony zapewne sam w wielu sytuacjach wykazuje się podobnymi reakcjami.
- Cóż, skoro tak twierdzisz. Trudno mi cokolwiek zawyrokować, bo nie widziałem tamtej walki, poza może dosłownie końcówką. - odpowiadam Yosuke po czym mówię widząc, że ten wskazał na Yoake - Yoake uczciwie wygrał ze mną walkę, więc to naturalne, że teraz będzie walczył w kolejnej rundzie. Jest silnym wojownikiem i Hachiman mu błogosławi, jakkolwiek rzeczywiście, przydałoby mu się nieco ogłady. Nie wypada jednak źle oceniać ludzi, tylko dlatego, że są niemili. Hachiman w ramach pokuty zesłał mi jednak tak sromotną porażkę, że rzeczywiście jego walka wydaje się być interesująca. On sam pokazał jedynie, że korzysta z elementu błyskawic, a o jego przeciwniczce nie wiemy nic.

[Yosuke]

Turniej - Dzień 2

Widzenia świata, który nie był jedyni czarno-biały, ale we wszystkich odcieniach szarości był zdecydowanie cechą odróżniającą tych najmłodszych od osób wchodzących w świat dorosłości. Yosuke zdecydowanie częściej bardzo prostolinijnie podchodził do wielu spraw, a jeśli chodziło pojedynki, to one najczęściej wyzwalały w nim wiele emocji, bardzo skrajnych, również negatywnych. Wielką złość po takim oszustwie, potrafił sobie uzasadnić. Według niego było to bardzo logiczne i odpowiednie zachowanie, że nie godzi się na takie podejście do turnieju oraz walk w nim przeprowadzanym.

-No i jeszcze walki z Uchihami- Powiedział Hoshigaki, powoli kierując wzrok w stronę areny, gdzie zapowiedziana została Masako. Po ostatniej walce raczej nie wymagała on pomocy medycznej, również w szpitalu jej nie widział, uznał więc, że mogła spokojnie udać się w swoją stronę. To trochę przykre, że po takim wysiłku nie był w stanie nawet jej drasnąć. Tym bardziej mogłoby być ciekawie, gdyby dziewczyna nie powstrzymywała się. Nawet tutejsi sędziowie mogliby nie mieć wystarczająco czasu gdyby użyła jakiejś lepszej techniki Katonu.

-A tam co się dzieje?- Nagle zauważył sytuację na ostatniej z aren. Piaskowy wojownik kontra kolejna Uchiha, która najwyraźniej wygrała swój pojedynek z tym całym Jun'ichim. Shenzhen, bo chyba tak miał na imię jej następny przeciwnik, wydawał się zakończyć walkę groźbami jeszcze przed samym rozpoczęciem. To dopiero było gnębienie psychiczne, którego Harisham dopatrywał się u Masako. To nie przedstawiciele klanu Uchiha byli tutaj problemem, a wszyscy wokół wydawali się na nich wieszać psy.

[Harisham]

Rekinek wskazał na arenę, gdzie rzeczywiście, Shenzen wyglądał jakby groził swojej przeciwniczce. Sagisa jako przedstawicielka klanu Uchiha z pewnością też jest świetna we wszelkie gierki umysłowe, chociaż trzeba jej przyznać, że w walce z Jun'ichim opierała się głównie na technikach elementu ognia. Tak czy siak, teraz już doskonale wiem, komu kibicować w tej walce. Zdecydowanie nie temu, kto próbuje zastraszyć przeciwniczkę w turniejowej walce, która najzwyczajniej w świecie ma sprawdzić, kto jest silniejszym.
- Wygląda, jakby Shenzen groził Sagisie... Bardzo brzydkie zachowanie. W turnieju walka ma być przyjacielska. Ma wskazać sportowo najlepszego wojownika, któremu najmocniej sprzyja Hachiman. Wszelkie obelgi i groźby tylko psują tę wzniosłą atmosferę. Cóż... Sagisa w swojej walce bardzo dobrze walczyła. Mam więc nadzieję, że nie ulęknie się i pokona Shenzena.

[Yosuke]

Turniej - Dzień 2

Kolejny pojedynek i już kolejna osoba, która wyraźnie nie podobała się Hoshigakiemu. Kiwnięciem głową przyznał on rację Hozukiemu, że walki na tym turnieju miały być przyjacielskie, a wszelkie tego typu zagrywki powinny zostać natychmiastowo piętnowane.

-On jest chyba z rodu Sabaku. Masako wspominała, że specjalizują się w kontroli piasku- Powiedział, zwracając uwagę na noszoną przez walczącego grudę oraz otaczający go swobodnie piasek. Zabawnie musiałoby się walczyć z takim przeciwnikiem. Yosuke zastanawiał się jaka ilość wody byłaby potrzebna, żeby z gurdy pełnej piasku zrobić naczynie pełne błota.

-Po której walce spodziewasz się najlepszego widowiska?- Postanowił podpytać, samemu ciągle przeskakując wzrokiem między wszystkimi częściami areny. Do tej pory sądził, że pojedynek Tamaki powinien być jego priorytetem. Ale pozostałe również miały w sobie nutkę zaciekawienia. Czy to z powodu Masako, którą ciężko było rozgryźć. Czy to z powodu Shenzena i jego aroganckiego podejścia. Czy też z powodu Yoake, który według Rekinka, nie budził zaufania swoją osobą i generalnie wyglądał podejrzanie i dziwnie.

[Harisham]

Kontrola piasku? Brzmi interesująco, chociaż zapewne nie mogą wytwarzać piasku dzięki czakrze, podobnie jak ja, czy Rekinek niektórymi technikami potrafimy zrobić z wodą. Z drugiej jednak strony... Ichirou również jest z klanu Sabaku, więc pewnie również potrafi kontrolować piasek. Tak wielki wojownik zapewne umiałby wytwarzać piach z niczego. Dla takich jak on zapewne niewiele rzeczy jest niemożliwe.
- Walka Shenzena i Sagisy wygląda interesująco. Jestem ciekawy jak jej ogniste techniki poradzą sobie z jego piachem. Oczywiście kibicuję Tamaki, tym bardziej, że sugerowałeś, że jej przeciwnik może oszukiwać. Nie wiem jednak co mogą pokazać przeciwnicy Masako i Yoake, więc trudno mi się wypowiedzieć w ich kwestii. Na tym etapie chyba jednak wszystkie walki powinny być ciekawe.

[Yosuke]

Turniej - Dzień 2

Rozważania na temat walk prowadzili zapewne nie tylko Ci dwaj przybysze z odległego Cesarstwa, ale również wielu spośród zwyczajnych widzów. Na trybunach zbierało się coraz więcej ludzi, którzy po wczorajszych walkach nadal byli zachęceni do dalszego podziwiania umiejętności różnej maści Shinobich. Z racji, że w drugiej rundzie każdy miał wygraną za sobą, to i jasne było, że musi on coś sobą reprezentować. Jedynie Youmu, która wygrała walkowerem była pewną niewiadomą, ale to tylko podbijało zainteresowanie jej walką. Czy Akaruidesu poradzi sobie z tak tajemniczym przeciwnikiem? A może okaże się, że jego żywioł nie wystarczy na pokonanie przeciwnika i będzie musiał skapitulować?

-Jak zwykle masz rację, Hari. Lepiej mieć oko na każdy pojedynek. Na każdej z aren może wydarzyć się prawdziwe widowisko- Powiedział z przekonaniem, kiwając kilkukrotnie głową. Pojedynki miały się już wkrótce zacząć, a Yosuke nie mógł się doczekać ich początku. Póki co musiał sobie wyobrażać, że to znowu on stoi tam na dole. Gdyby tylko pokonał Masako! Bardzo żałował, że jego umiejętności tak szybko zostały zweryfikowane. Liczył, że jednak będzie w stanie konkurować z nieco starszymi od siebie.

[Akaruidesu Yoake]

Dzień pierwszy - zejście z trybun. Nie uszło uwadze Yoake to, że Maname trochę wodziła wzrokiem za tym, który ich zbudził, a który nie miał wielkiego znaczenia dla blondyna, jakkolwiek oczywiście ciche podziękowanie mu się należało za pomoc w walce ze snem. Chwilowe rozkojarzenie i niemożność to powrotu do rozmowy pozwoliły przez chwilę skupić się na walkach, by dostrzec, jak i te inne po chwili się kończą. To oznaczało, że będzie trzeba niedługo udać się na odpoczynek, by nie zawalić drugiej rundy.

- Moi rodzice prowadzili gospodarstwo. Zginęli przy napadzie, a byli wyszkolonymi shinobi. Jeśli więc tylko znajdę się w sytuacji, gdzie ktoś potrzebuje ochrony, dostanie ją ode mnie. – Naiwne myślenie, ale jakby nie patrzeć napędzało go już przez ostatnie 10 lat. Dzięki temu odnalazł swego dziadka w Raigeki i ostatecznie trafił tu, gdzie teraz jest. - Gdybym się nie starał tego osiągnąć, nigdy bym nie został shinobi. Byłem maluchem, przez lata uciekałem z wioski do wioski, żeby odnaleźć dziadka, który nauczył mnie wszystkiego, co teraz umiem. – Historia w tym świecie normalna, jak każda inna. Ale powinna tłumaczyć jego motywację i podążanie tą drogą. Na turnieju nikogo nie chronił, ale sprawdzał, czy jest wystarczająco silny, by móc ochronić innych. Na razie wykazał jakiś szczątkowy potencjał, ale kto wie – może zwycięży i okaże się najlepszym z szesnastu uczestników. To jednak rozegra się w ciągu kilku kolejnych dni.

Walki shinobi mają to do siebie, że nie trwają zbyt długo, a zatem kilka chwil rozmowy przeciągnęło się tak, że już nawet po ostatnim starciu opadły ostatnie drobinki kurzu. Yoake było miło poznać tutaj dziewczynę i swojego byłego przeciwnika, którego pożegnał skinieniem głowy, gdy odchodził do szpitala, by doglądać swych przyjaciół. Teraz jednak przyszedł czas, by udać się na spoczynek.
- Mam nadzieję, że mi wybaczysz, że cię tu zostawiam, ale muszę odpocząć przed jutrem. Jeśli wszystko pójdzie dobrze, to jutro też się tu pojawię. O ile nie trafię do szpitala… – Powiedział, po czym wstał i bardzo grzecznie ukłonił się dziewczynie. Następnie ruszył ku wyjściu ze stadionu, by spędzić noc w jednym z tutejszych lokali…

[z/t]