Targowisko

[Kamiyo Ori]

Służba
Misja Rangi D dla Nakagome Tsukuyo
21/?

[/center]

Typowa sprawa. Kij i marchewka. Marchewka przez chwile działała i pewnie mogłaś nią ugrać coś więcej gdyby nie to, że niekonsekwentnie się nią posługiwałaś. Wzbudziłaś w dziewczynie jakieś urojenie zaufania, ale to co nadeszło potem nie zaowocowało przykładną współpracą. Nastąpił opór i irracjonalny strach, który nigdy nie jest dobrym doradcą, podczas decydowania swoich dalszych losów.

W środowisku ludzi bezdomnych to siła jest najważniejszym wyznacznikiem. Ludzie zmuszeni do prowadzenia takiego stylu życia niewiele różnią się od dzikich zwierząt. Najsilniejsze osobniki zawsze dostają najlepsze kawałki. Inni mogą się pożywić dopiero gdy uzyskają na to ich pozwolenie. Te najbardziej pierwotne instynkty stadne pokazują jak się buduje hierarchia pomiędzy kolejnymi członkami ekosystemu. Jak w każdej strukturze opartej na sile zmiana pozycji przywódcy jest dość gładka. Wszyscy pochylają głowę przed królem dżungli, choć teraz to może raczej królową.

- Ależ oczywiście droga pani. Niech panienka sobie nie zaprząta nami głowy, właśnie zbieraliśmy się na wycieczkę krajoznawczą. – Dżentelmen z nożem, którego schował, chyba tam gdzie słońce nie dochodzi, wykonał kilka gestów porozumiewawczych z resztą urządzonej imprezy powitalnej. Smutni panowie zebrali się dość żwawo, by usunąć się z drogi kogoś, kto produkuje pioruny na zawołanie. Błyskawica spadając na kamienną drogę wyżłobiła w niej lekką bruzdę i osmaliła najbliższe kamyki.

Jednak dalej to miałaś. Pewność siebie odzyskana. Kiedy mężczyźni odeszli na bok, to został twój główny cel misji. Dziewczynka, która trochę jakby otrzeźwiała po usłyszeniu gromu rozchodzącego się po slumsach.

- No dobrze, już pójdę. – Pochyliła głowę zrezygnowana. Chyba tyle wystarczyło, aby zdała sobie sprawę jak bardzo beznadziejne były próby przeciwstawienia się. – Ale proszę… Z moim braciszkiem.

Mówiła cicho, niemal błagalnym tonem. Oto proszę jak wiele mała demonstracja siły jest w stanie zrobić dobrego dla odzyskania autorytetu. Nie musi ci ufać, wystarczy by wykonywała polecenia. Empatia czy strach? To drugie chyba szło ci dużo lepiej.

Pozostał problem z dzieciakiem na plecach blondyneczki. Nie wyglądało to dobrze, ale może warto zasięgnąć wiedzy kogoś obytego w sztukach medycznych?

Słownik

Postacie
1) Kupiec
2) Dziewczynka
3) Mężczyzna z nożem
Mapa
klik
Inne:

  Ukryty tekst

[Nakagome Tsukuyo]

Empatia i Strach...? O ile Tsukuyo nic o tym pierwszym nie widziała, żyjąc po prostu jak broń, którą wystarczyło tylko skierować na wybranego przeciwnika, to jednak... Ostrze samo w sobie budziło strach. O ile swoim charakterem i zachowaniem, mogła budzić przerażenie, to jednak także czasami je odczuwała - znając je, łatwiej powodować je u drugiej osoby. Prezentacja siły, która wydarzyła się w tym miejscu jeszcze kilka chwil temu, najpewniej zostanie szybko zapomniana, jednak pokazała, że jednak dalej potrafi utrzymać kontrolę nad sytuacją, niezależnie od środków, jakie musi użyć. Pytanie, czy wynik był adekwatny do użytych sił? Na razie tego nie stwierdzi, ważne, że wynik jest zadowalający.
Odprowadzając Jegomości wzrokiem, pani oficer leniwie skierowała swoje spojrzenie na cel swojego pobytu w tym miejscu. Kto by pomyślał, że powstanie tyle problemów z tak prostej sytuacji - znajdź złodzieja i odzyskaj pieniądze. Choć to drugie nie jest już wykonalne, dopóki przynajmniej nie wymyśli sposobu na to. Chwila miała utkwiony wzrok w małolacie, milcząc przez kilka sekund. - Dobrze. Nie rób problemów. - mruknęła w końcu, nieco podchodząc do dziewczynki i kierując spojrzenie na jej brata, zastanawiając się co z nim zrobić. Najchętniej... Poddałaby go natychmiastowej utylizacji, jednak możliwe, że powstaną problemy z prawem z tego powodu, więc taka sytuacja nie wchodzi w grę. Po kolejnej sekundzie stania i milczenia, w końcu nieco kucnęła, przejmując chorego na swoje ręce.
- Idziemy. - poleciła swoim suchym tonem, już zbierając się do opuszczenia tego zapomnianego przez bogów miejsca i ruszyć do szpitala, a potem aresztować ją. Jedynie obserwując czy złodziej posłusznie idzie z nią, a także będąc ostrożną, by nie zostać zarażoną.

  Ukryty tekst

[Kamiyo Ori]

Służba
Misja Rangi D dla Nakagome Tsukuyo
23/?

[/center]

Zabierając brata dziewczynki na barana zrezygnowane spojrzenie blondwłosej zmieniło się w lekkie przerażenie. - Tylko delikatnie, proszę. – Wyrwało się jej z ust, jakby zapomniała kto tutaj wydaje rozkazy. Niemal od razu położyła głowę i ruszyła za tobą. Na placyku zrobiło się tak pustawo i przyjemnie, nawet zapach zdawał się poprawiać. Mała złodziejka lekko dygocząca przesuwała się nieśmiało za twoimi plecami. Nie musiałaś jej nawet specjalnie do tego zachęcać. Widocznie jej brat był wystarczająco dobrą motywacją dla jej działań.

Minęliście zabudowane przejście pod dachami budynków i wróciłaś do wąskich alejek na których znalazłaś monety. Podróż piechotą przez takie slalomy urządzone z belek podtrzymujących ściany i śmieci nie należało do najłatwiejszych. Przez chwile nawet chciałaś wrzucić tego chorego bachora z powrotem na jego siostrę, ale dzięki temu, że go trzymałaś to potulnie szła za tobą. Po dłuższej chwili marszu dziewczynka odezwała się nieśmiało.

- Dokąd nas prowadzisz? – Rozglądała się nerwowo po okolicy do której ją doprowadziłaś. W jej oczach była troska za twoim chorym plecakiem. W głowie kołatała ci jedno pytanie. Czy już jesteś zarażona?

Słownik

Postacie
1) Kupiec
2) Dziewczynka
3) Mężczyzna z nożem
Mapa
klik
Inne:

  Ukryty tekst

[Nakagome Tsukuyo]

Pomimo tego, że twarz niebieskowłosej nic nie wyrażała, to jednak w tej chwili była zmartwiona o własną osobę. Czy już się zaraziła? A jak nie, to kiedy się zarazi? A jeśli tak... To co dalej? Logiczną odpowiedzią byłoby, że pomogą jej w szpitalu - jednak nigdy nie wiadomo... Gwałtownie pokręciła głową, by odgonić te natrętne myśli! Wciąż jednak pytanie odbijało się echem w jej głowie... Czy jestem zarażona? Następnie przybyło kolejne... Co jeśli ktoś inny się zarazi? Jako funkcjonariusz nie mogła wystawić obywateli na zagrożenie epidemiologiczne. Byłoby to sprzeczne z prawem, a do takiej sytuacji nie można dopuścić, za wszelką cenę. Walcząc ze swoimi myślami, spojrzała kątem oka na dziewczynkę, która przemieszczała się za nią.
- Jego do szpitala. Ciebie do posterunku bądź więzienia. - odpowiedziała prosto i krótko na zadane pytanie, nieco wzdychając z ulgą - dostała krótką chwilę odpoczynku od swoich obaw, jednak nie na tyle, by robiło jej to ogromną różnicę. Na razie jednak cierpliwie szła do przodu, starając się przejść tymi uliczkami tak, aby ominąć główną drogę - i dojść do Szpitala, nie napotykając wielu osób po drodze.

[Kamiyo Ori]

Służba
Misja Rangi D/C dla Nakagome Tsukuyo
25/?

[/center]

Nakagome Tsukuyo zt do -> Szpital

Słownik

Postacie
1) Kupiec
2) Dziewczynka
3) Mężczyzna z nożem
Mapa
klik
Inne:

  Ukryty tekst

[Shi]

Kolejny piękny dzień w życiu naszej młodej bohaterki rozpoczynał się zupełnie na nowo. Godzina siódma trzydzieści pięć, nasza kunoichi znajdowała się w centrum targowiska. Miejsce to było przepełnione wszytkim, począwszy od żywności, a skończywszy na naprawdę kosztownej biżuterii. Dziewczyna przechadzając się środkiem uliczki zwyczajnie oglądała towary znajdujące się w straganach. Pomimo tak wczesnej pory ludzi było całkiem sporo. Każdy jak nie chciał coś kupić to sprzedać i na odwrót. Można by powiedzieć, że wszytko toczyło się własnym nurtem. Tak czy inaczej mimo jesiennej pory roku pogoda dzisiaj dopisywała. Na niebie znajdowało się raptem kilka chmur, zaś wiatru praktycznie wogóle nie było. Nic dodać nic ująć, po prostu cieszyć się dniem. Prawda? Pytanie co ten dzień przyniesie, w tak niepewnych czasach jak dzisiaj... Nie chcąc tracić więcej czasu dziewczyna stwierdziła, że tego typu miejsca najczęściej oferują zarobkowe możliwości, więc i ona takich chciała poszukać. Idąc szczególnie zwracała uwagę na tego typu okazję. Dziewczyna potrzebowała zastrzyku gotówki.

[Tamaki Hyūga]

~ 1/15 ~

~ Shi ~

~ Misja Rangi D ~

~ Kapustka! ~

Shi spacerowała sobie po budzącym się do życia targowisku i szukała jakiegoś sposobu aby zarobić na życie. Dziewczyna widziała kupców, którzy rozstawiali swoje stragany i parę innych osób, które kręciły się bez jakiegoś bliżej określonego celu, podobnie jak młoda Sabaku. Będąc w pobliżu jednego ze straganów, Shi została zaczepiona przez jednego z kupców.
- Witaj młoda damo, czy zechciałabyś może kupić parę główek tej pięknej kapusty? Pochodzi z odległych ziem Yutetsu, ten szczep kapusty wygrał wiele różnych zawodów i jest prawdziwym rarytasem w świecie kulinarnym. Jest ona także bogata w witaminy i pomaga na skórę i włosy przywracając im naturalny blask. - zagaił sprzedawca i podsunął dziewczynie prosto pod nos jedną z główek kapusty, które stały ustawione w piramidkę na jego straganie.

[Shi]

Fajny dzień, fajna pogoda, sporo ludzi tu i tam. Wszystko zapowiadało się całkiem świetnie. Dziewczyna idąc jak już wcześniej sobie zaplanowała szukała pewnego sposobu do zarobku. Kunoichi musiała coś wymyślić, żeby ogarnąć temat. Targowisko dawało sporo możliwości, dlatego też tutaj postanowiła szukać "naiwnych", w pewnym sensie można by tak to nazwać... Idąc w pewnym momencie jakiś sprzedawca zaczepił ją próbując jej wcisnąć jakąś kapuste. "...no i niby po co mi potrzebna ta kapusta..."-pomyślała jednocześnie słuchając nieznajomego co ten do niej mówi. Shi doskonale znała tego typu zagrywki, każdy w tego typu miejscach jeżeli chciał coś sprzedać musiał dużo mówić. W innym przypadku nie miał najmniejszych szans, żeby przebić się przez ogrom osób sprzedających ten sam produkt. Handlarz próbował wcisnąć dziewczynie kapustę, tylko Shi nie chciała wydawać pieniedzy, a je zarobić. Równie dobrze kunoichi mogła by kupić je wszytkie i próbować sprzedawać je na własną rękę, ale co jeżeli plan by się nie powiódł? To zamiast kasy, miała by stratę i stos kapust... Niezbyt dobry interes, chociaż w pewnym momencie w głowie naszej bohaterki zrodził się inny pomysł. "...a jak by tak wziąść i..."-pomyślała i kiedy ten przestał mówić powiedziała miłym i ciepłym głosem do nieznajomego.
-Nie chce ich kupić, ale może potrzebuje pan kogoś do pomocy w handlu? Ludzi sporo może się jakoś dogadamy... Co?-zaproponowała kunoichi. Grunt to być pomysłowym, a może uda się coś tutaj wywalczyć...

[Tamaki Hyūga]

~ 3/15 ~

~ Shi ~

~ Misja Rangi D ~

~ Kapustka! ~

Mężczyzna słysząc propozycję kunoichi zatrzymał się momentalnie i zmierzył ją podejrzliwym wzrokiem.
- Oj no nie wiem, nie wiem. Jaką mam pewność że nie spróbujesz ukraść moich kapustek? Zwłaszcza po tym jak powiedziałem ci o tym jakie są wspaniałe i drogocenne? - powiedział mężczyzna tuląc do siebie główkę kapusty i zerkając na piramidkę na straganie, jakby spodziewając się że Shi odwraca jego uwagę aby umożliwić komuś kradzież kapusty. - Poza tym jaką mogę mieć gwarancję że będzie to dla mnie opłacalne? Może się zdarzyć tak że nie dość że nie sprzeda się moja kapustka to jeszcze będę musiał zapłacić za twoją wątpliwą pomoc. - dodał mężczyzna mrużąc oczy i dokładnie oglądając młodą Sabaku, szukając czegokolwiek podejrzanego w jej postawie.

[Shi]

Kiedy tylko dziewczyna zaczęła cokolwiek mówić mężczyzna momentalnie zmierzył ją podejrzliwym wzrokiem zupełnie tak jak by coś podejrzewał. W końcu nic dziwnego, że miał takie nastawienie, a nie inne. Zapewne musiał już mieć w swoim życiu jakąś niezbyt miłą sytuację, w której ktoś już pewnie próbował go okraść. Tak czy inaczej kunoichi nie miała takiego zamiaru, bo niby po co jej miały być potrzebne jego kapusty. Co? Niedługo po tym mężczyzna przemówił dokładnie tak jak mógł by się każdy spodziewać. Shi słuchała jego każdego słowa jednocześnie uśmiechając się do nieznajomego. Dziewczyna chciała po prostu zdobyć jego zaufanie, żeby móc zarobić trochę kasy. Prawda? Kiedy nieznajomy skończył mówić nasza młoda kunoichi powiedziała sympatycznym tonem głosu.
-Chciałam po prostu pomóc, nie mam złych zamiarów wobec pana.-mówiąc starała się sprawiać chociaż pozór dobrej "dziewczyny", kto wie może akurat się zgodzi...
-A co pan powie na prowizję od każdego sprzedanego towaru. Myślę, że takie rozwiązanie było by sprawiedliwe. Miałby pan pewność, że nie będzie mi płacił za stanie i nic nie robienie. Więc jak będzie?-dodała kolejne słowa, by kończąc wypowiedz zapytać... Shi uważała, że jej plan powinien się powieść, w końcu kto by się nie zgodził na tego typu umowę...

[Tamaki Hyūga]

~ 5/15 ~

~ Shi ~

~ Misja Rangi D ~

~ Kapustka! ~

Mężczyzna słysząc propozycję kunoichi zatrzymał się i podrapał po brodzie, najwyraźniej przetrawiając ten pomysł. Sądząc po mimice twarzy, wewnątrz jego głowy musiała panować wojna argumentów na pełną skalę. Po długich sekundach budujących napięcie, twarz sprzedawcy kapusty diametralnie się rozpogodziła a nawet zawitał na niej serdeczny uśmiech.
- No skoro tak stawiasz sprawę to chyba nie mogę się nie zgodzić. Chodź, weźmiesz jedną skrzynkę z kapustką i przeniesiesz się z nią w inną część targowiska żebyśmy mieli większą szansę na wyłapanie wszystkich potencjalnych klientów. - powiedział mężczyzna, podszedł do swojego straganu i wziął jedną ze skrzynek ustawionych obok piramidki z kapusty i wręczył ją Shi.
- A teraz leć, zaraz powinno się tutaj zdecydowanie zagęścić, znajdź do tego czasu jakieś dobre miejsce żeby się ustawić i pamiętaj: kapustka pochodzi z odległych ziem Yutetsu, wygrała wiele różnych zawodów i jest prawdziwym rarytasem w świecie kulinarnym. No i jest też bogata w witaminy i pomaga na skórę i włosy przywracając im naturalny blask. - wyrecytował formułkę marketingową mężczyzna po czym gestem dłoni pokazał kunoichi aby ta ruszała do akcji.

[Shi]

Jednak dziewczyna miała nosa co do rozegrania tej tury. Kunoichi zaproponowała umowę nie do odrzucenia i mężczyzna się zgodził. Tak czy inaczej dziewczyna miała dzisiaj wyraźną szansę do zarobku. Shi długo nie musiała czekać jak ten wręczył jej skrzynie z kapustami, by chwilę później kazać się jej oddalić, aby zwiększyć szansę sprzedaży. Mężczyzna miał rację, w sumie to kto by tak nie zrobił. Dwa punkty odbioru, zbierają podwójną szansę na złapanie jak największej ilości klientów. Nim kunoichi odeszła musiała wysłuchać jeszcze formułę marketingową. Nie była długa, więc jej zapamiętanie nie powinno sprawić trudności nawet zmęczonego umysłu. Tak czy inaczej Shi kiwnęła głową na znak, że się zgadza, rozumie wszytko, następnie nim ruszyła przed siebie zapytała jeszcze o cenę jednej główki, następnie kiedy dostała odpowiedź ruszyła. Idąc szukała jakiegoś dobrego miejsca, gdzie będzie występowało jak największe nagromadzenie ludzi. Najlepszym takim miejscem było skrzyżowanie, przejście często oblegane. "...kapustka pochodzi z odległych ziem Yutetsu, wygrała wiele różnych zawodów i jest prawdziwym rarytasem w świecie kulinarnym. Jest również bogata w witaminy i pomaga na skórę i włosy przywracając im naturalny blask...."- idąc dziewczyna powtarzała jeszcze w myślach formułę, aby czasami niczego po drodze nie zapomnieć... W końcu musiała doskonale wiedzieć co mówić, tutaj nie było miejsca na pomyłki. Prawda? Kiedy Shi uda się znaleźć miejsce do handlu, dziewczyna odrazu zacznie szukać potencjalnych klientów od czasu do czasu podgadując kogoś by zwrócić na siebie uwagę. Dodatkowo, aby sprawiać dobre wrażenie wzięła jedną z największych sztuk do dłoni.
-Kapustka! Pyszna świeża kapustka z odległych ziem Yutetsu...-mówiła głośno i wyraźnie, jednocześnie uśmiechając się do przechodnich. Mówiąc wypowiadała na zmiane raz pierwszą część formuły, raz drugą...

[Tamaki Hyūga]

~ 7/15 ~

~ Shi ~

~ Misja Rangi D ~

~ Kapustka! ~

Słysząc pytanie kunoichi mężczyzna błysnął do niej uśmiechem.
- A widzisz to taki mały trik, jakby klient się pytał po ile za główkę to mów że 15 Ryo ale jak kupi minimum trzy to jedna będzie za darmo. Zawsze działa! - pochwalił się sprzedawca i odprawił Shi.
Młoda dziewczyna zajęła dogodne miejsce na skrzyżowaniu i rozpoczęła nawoływania do potencjalnych klientow. Nie musiała długo czekać żeby pierwsi się zjawili. Podeszła do niej kobieta w średnim wieku i przyjrzała się kapuście w skrzynce. - Dzień dobry, szukałam właśnie jakiejś dobrej kapusty żeby ugotować obiad dla dzieci, po ile za główkę? - zaptała się przyjaźnie.

[Shi]

Dziewczyna miała całkiem świetny pomysł z tym handlem. Kto by pomyślał, że aż tak dobrze pójdzie. Co? Tak czy inaczej nim nasza młoda kunoichi odeszła od nieznajomego zdążyła się zapytać mężczyzny po ile cenić kapustę. W końcu tego typu wiedza była w jej przypadku niezbędną. No bo co by tym ludzią mówiła gdyby nie wiedziała po ile ma sprzedawać kapustę. Jak miała by się rozliczyć z nieznjomym... Handlarz powiedział Shi co i jak, nawet zdradził jej kolejny jego trik, dzięki czemu dziewczyna mogła i ten chwyt zastosować w swoim zleceniu. Po krótkiej chwili Shi udało się znaleźć odpowiednie miejsce na skrzyżowaniu, gdzie długo nie musiała czekać na pierwszą klientke. Starsza kobieta podeszła do kunoichi, następnie zapytała o cenę jednej sztuki, na to dziewczyna odpowiedziała miłym tonem głosu uśmiechając się do kobiety.
-15 Ryo proszę panią, ale jak kupi pani minimum trzy to jedna będzie za darmo.-powiedziała.
-Kapustki pochodzą z odleglych ziem Yutetsu, są bardzo świeże. Wczoraj nawet gotowałam taką zupę, wspaniale smakowała.-dodała mówiąc tak by zachęcić do kupna kobietę... Dziewczyna chciała sprzedać jak najwięcej by mieć się z czego rozliczyć. W końcu o to chodziło. Prawda? Jeżeli uda jej się sprzedać towar nieznjomej to znów zacznie nawoływać tą samą melodią do kolejnych potencjalnych kupców by znaleźć kolejnego naiwnego...

[Tamaki Hyūga]

~ 9/15 ~

~ Shi ~

~ Misja Rangi D ~

~ Kapustka! ~

Kobieta jak usłyszała cenę kapusty to aż jej się oczy z zaskoczenia rozszerzyły a zaraz po tym rozkwitł na jej ustach uśmiech.
- Skoro ta kapusta jest w takiej promocyjnej cenie to wezmę sześć główek. Hmm, ile to będzie? Dwie za piętnaście i dodatkowa za darmo i kolejne dwie za piętnaście i jedna za darmo, czyliiii... sześćdziesiąt Ryo... Proszę o chwileczkę... - powiedziała kobieta po czym zaczęła grzebać w plecaku w poszukiwaniu pieniędzy.
Nagle niedaleko od miejsca gdzie Shi akurat dobijała pierwszego targu dało się usłyszeć wielki huk, któremu towarzyszyły krzyki. Jeden z krzyków wybił się ponad resztę.
- MOJA KAPUSTKA! MOJA WSPANIAŁA KAPUSTKA! - krzyki nowego pracodawcy Shi rozbrzmiewały ponad wszechobecnym tumultem.